έννομα και άνομα συμφέροντα

    Σχετικά πρόσφατα, συνταξιούχοι και εν ενεργεία δικαστές, έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας, επειδή έχουν κοπεί ή θα κοπούν οι συντάξεις τους και δεν θα μπορούν να ζήσουν με ...1500 ευρώ το μήνα.
 Το γεγονός αυτό, μπορεί να έχει διττή ανάγνωση : από τη μία, είναι σαν να λένε, γιατί μας τιμωρείτε, αφού ήμασταν "καλά παιδιά", σαν σωστοί Δ.Υ κάναμε τα θελήματα σας, βγάζαμε τις αποφάσεις, που θέλατε, αδικώντας τους (πιο αδύναμους) αντιδίκους σας και γενικά παίζαμε καλά το ρόλο του υποστηρικτή του (άδικου και διεφθαρμένου) "συστήματος" και κατεστημένου.
  Από την άλλη όμως, μπορούμε και εμείς να τους πούμε "καλά (και λίγα) σας κάνουν", εφόσον ακριβώς ισχύουν τα προηγούμενα, που είπαμε, ήτοι : αφού, δεν υπήρξατε ΠΟΤΈ πραγματικά ανεξάρτητοι, αφού δεν τολμήσατε ποτέ να είστε δίκαιοι (δηλαδή ...να κάνετε σωστά και τίμια τη δουλειά σας), έστω και αν αυτό, θα στεναχωρούσε το αφεντικό-εργοδότη σας, δηλαδή το Κράτος, έχετε χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας και ΕΎΛΟΓΑ κανένας δεν σας παίρνει στα σοβαρά.
   Όσο θα υπάρχει αυτή η αμφίδρομη αλληλοεξάρτηση, ανάμεσα στις εξουσίες, κουμάντο θα κάνει πάντα η εκτελεστική, στο φινάλε, αυτός είναι ο εργοδότης σας, δικαστές και αυτός καθορίζει τις αποδοχές σας, όπως γίνεται σε όλες τις δουλειές, οπότε τι δεν καταλαβαίνετε ;
  Τα όποια ίχνη αξιοπρέπειας, βέβαια, τα τελευταία φύλλα συκής, είχαν χαθεί, όταν οι δικαστές, έκριναν παράνομες, μόνον τις περικοπές στους ίδιους και νόμιμες, σε όλους τους άλλους Δ.Υ (αργότερα, για ξεκάρφωμα, δικαίωσαν και τα άλλα "ειδικά" μισθολόγια).
  Τώρα, για να επανέλθουμε, στην ποιότητα των δικαστικών αποφάσεων, το ΣτΕ, υποτροπίασε, πάνω που είχε αρχίσει να επανακτά ένα ελάχιστο ποσοστό, από το χαμένο κύρος του...
   Όπως έγινε γνωστό, απορρίφθηκε, για τυπικούς λόγους, η αίτηση ακύρωσης, πολλών πολιτών-φορολογούμενων, εναντίον της επονείδιστης συμφωνίας-"συμβιβασμού", μεταξύ ελληνικού "Κράτους" και της εταιρίας Siemens (φαντάζομαι επειδή "οι Γερμανοί, είναι φίλοι μας" και δανειστές μας) !
   Για ακόμα μία φορά, όταν η υπόθεση "καίει" και είναι πιθανόν, να δυσαρεστηθεί "το αφεντικό", οι δικαστές απέδειξαν πόσο δειλοί και "λίγοι" είναι : στη δικηγορική πιάτσα και δη οι παλιοί δικηγόροι, απέδιδαν τις τυπικές απορρίψεις, στη βαρεμάρα των δικαστών, να ασχοληθούν με την ουσία της υπόθεσης, ωστόσο εδώ μόνον για βαρεμάρα δε μιλάμε (εκτός αν την εννοήσουμε ...μεταφορικά, χαχα).
    Έτσι, λοιπόν, κρίθηκε ότι οι αιτούντες, δεν είχαν (!), λέει, έννομο συμφέρον, να προσβάλλουν την χαριστική και επονείδιστη αυτή συμφωνία-συμβιβασμό, όπου αν δεν κάνω λάθος, η ζημιά του ελληνικού Δημοσίου, ανέρχεται σε περίπου 2 δις ευρώ !
    Με απλά λόγια, θεωρήθηκε και έγινε δεκτό, ότι ο φορολογούμενος, δεν ζημιώθηκε από τα 2 δις, που κλήθηκε να πληρώσει ή αντίστοιχα, ότι δεν θα ωφελούνταν, αν το ελληνικό Δημόσιο, έβαζε στα ταμεία του 2 δις ευρώ και στο σημείο αυτό, κάθε νομική συζήτηση, χάνει την αξία της και όλα τα πτυχία του κόσμου, καταντούν κουρελόχαρτα...
    Η αλήθεια είναι πως η Νομολογία (και) των διοικητικών δικαστηρίων, είναι "ό,τι να ναι", παρόμοιες περιπτώσεις κρίνονται διαφορετικά και κατά το δοκούν ή μάλλον, όπως βολεύει κάποιους ή "το μεγάλο αφεντικό" (Δημόσιο-εκτελεστική εξουσία).
    Για παράδειγμα, στο ζήτημα του έννομου συμφέροντος, που συζητάμε, το ΣτΕ, έχει κρίνει ότι η χήρα ή η θυγατέρα αξιωματικού, που απεβίωσε και είχε κριθεί μη προακτέος, έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλλουν την παράλειψη προαγωγής (δεδομένου ότι έχουν δικαίωμα σύνταξης), όχι όμως οι άλλοι κληρονόμοι (που κατούρησαν στο πηγάδι, προφανώς) !
    Όταν λοιπόν οι δικαστές, θα είναι σε θέση, να εκτιμήσουν τι είναι έννομο και τι άνομο συμφέρον, τι είναι δίκαιο και τι άδικο, φαντάζομαι θα δικαιούνται και να διαμαρτύρονται και για τις αποδοχές ή τις συντάξεις τους...