ζητήματα άμυνας (ξανά)

    Ο θάνατος επίδοξου ...κλεφτοκοτά, από τα πυρά ιδιοκτήτη αγροικίας, στο Σολωμό Κορινθίας, αναδεικνύει εμφατικά, για ακόμα μία φορά, τα ζητήματα της νόμιμης άμυνας και των ορίων της, για τα οποία έχει γίνει λόγος και αλλού.

   Η απόφαση περί μη προσωρινής κράτησης του δράστη, σίγουρα σηκώνει πολλή συζήτηση και σίγουρα δεν ήταν εύκολη, γι' αυτό και δεν θέλω να σταθώ σε αυτήν, ακόμα και αν ήταν λανθασμένη, διότι μόνον ...αν ξανά σκοτώσει, μέχρι να δικαστεί ο συγκεκριμένος, θα αποδειχτεί πως ...ήταν λανθασμένη !

  Σημασία έχει να δούμε, πως θα αξιολογήσει τελικά το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο την υπόθεση, όταν φτάσει στο ακροατήριο, χωρίς φυσικά να θέλω να προδικάσω την κρίση του, από την στιγμή που δεν έχουμε γνώση της δικογραφίας.

  Διότι, αν βασιστεί κανείς σε όσα μεταδίδουν στα "ρεπορτάζ" τους, οι δημοσιοκάφροι μας, κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα...(π.χ ειπώθηκε ότι οι "εισβολείς" ήταν 5, ενώ μάλλον δεν ήταν περισσότεροι από 2) !

 Θέλω να σταθώ και στις δηλώσεις των δικηγόρων του κατηγορουμένου, με τις οποίες διαφωνώ και οι οποίες μάλλον ...επιβαρύνουν την θέση του, παρά την ελαφρύνουν.

  Πρώτον, διαφωνώ ότι υπάρχει "κενό" στο νομικό πλαίσιο της άμυνας (δεν θα κουραστώ να λέω πόσο καλός είναι ο ποινικός μας Κώδικας, τον οποίο θέλουν, τόσο διακαώς, να αλλάξουν ...οι αριστεροί) και δεύτερον, ΔΕΝ μπορεί να είναι "επιχείρημα" υπέρ του δράστη, η αυξημένη εγκληματικότητα ή η ανυπαρξία της Αστυνομίας, σε μια περιοχή !

  Σε αυτή τη "λούμπα" φοβάμαι ότι έπεσαν Ανακριτής και Εισαγγελέας και εξέδωσαν μία απόφαση μάλλον σκοπιμότητας, παρά νομιμότητας...

     Όσον αφορά τώρα, τις διατάξεις περί άμυνας, είναι σαφείς : αν δέχεσαι άδικη και παρούσα (σε ενεστώτα χρόνο) επίθεση, μπορείς να αμυνθείς, αλλά πάντα ανάλογα-σε αντιστοιχία με το είδος της επίθεσης.

   Αν υπερβείς το θεμιτό όριο της άμυνας, τότε, αν μεν αυτό έγινε με πρόθεση, τιμωρείσαι με ποινή ελαττωμένη ("σπάνε" τα ισόβια), αν δε, έγινε από αμέλεια, τιμωρείσαι για ανθρωποκτονία, από αμέλεια (πλημμέλημα, δηλαδή, ως 5 έτη φυλάκισης), ενώ αν η υπέρβαση έγινε από δικαιολογημένο φόβο ή ταραχή, μπορεί να μείνεις και ατιμώρητος !

  Αν δούμε-συγκρίνουμε το είδος της επίθεσης (κλοπή, όχι ληστεία) και τα απειλούμενα έννομα αγαθά (κότες-ανθρώπινη ζωή), από άοπλους (μάλλον) κλεφοτοκοτάδες, με έναν πυροβολισμό στο ψαχνό, θα συμφωνήσουμε όλοι, νομίζω, ότι εδώ ΥΠΆΡΧΕΙ υπέρβαση των ορίων της ενδεδειγμένης άμυνας...

   Άρα, αυτό, που μένει να διερευνήσει το δικαστήριο, είναι σε ποια από τις 3 περιπτώσεις, θα αποδοθεί η υπέρβαση : δόλο, αμέλεια ή από φόβο-ταραχή ;

   Βέβαια, το σημαντικότερο, για μένα, στοιχείο που αναδείχθηκε από τα όσα διέρρευσαν και το οποίο χρησιμοποιείται ως υπερασπιστικός ισχυρισμός, αλλά μπορεί ...να γυρίσει ως μπούμερανγκ, είναι το εξής : ότι το θύμα βλήθηκε σε απόσταση 40 και κάτι μέτρων, από την αγροικία !

   Αυτό λέχθηκε υπερασπιστικά, για να δικαιολογηθεί ότι σε μια τόσο μεγάλη απόσταση, τα σκάγια έχουν "ανοίξει" πολύ, με συνέπεια μόνον 2 από τα 39, να βρουν το θύμα και μόνον το ένα να είναι το μοιραίο, που έκοψε την αρτηρία, στο λαιμό...

  Σίγουρα, πάντως, δεν μπορεί να ισχύει το λεχθέν, ότι "πυροβόλησε στον αέρα", για εκφοβισμό, ενώ η τόσο μεγάλη απόσταση βολής, εγείρει ερωτηματικά ακόμα και για το αν η επίθεση ήταν ακόμα παρούσα, όταν έγινε ο πυροβολισμός !!

    Διότι, αν αποδειχθεί, στο Δικαστήριο ότι η επίθεση δεν ήταν πλέον παρούσα, ότι δηλαδή οι επίδοξοι κλεφτοκοτάδες, έφευγαν τρέχοντας και ...χωρίς κότες στα χέρια, μιλάμε πλέον για καθαρή ανθρωποκτονία από πρόθεση και για ισόβια...

      Στην αμέσως ευνοϊκότερη, για τον κατηγορούμενο, εκδοχή, ότι δηλαδή υπάρχει ενεργής άμυνα, αλλά υπέρβαση των ορίων της, οπωσδήποτε η κρίση-ζυγαριά κλίνει προς την άποψη, της ΕΚ ΠΡΟΘΈΣΕΩΣ παραβίασης των ορίων της, που σημαίνει ποινές της τάξης των 15-20 ετών κάθειρξης !

   Η εκδοχή αυτή, ίσως επιβεβαιώνεται και από την προσπάθεια απόκρυψης του πτώματος, που μάλλον δεν αξιολογήθηκε ορθά...

    Φόβος ή ταραχή, που να οδηγεί σε απαλλαγή, δεν φαίνεται να στοιχειοθετείται, εφόσον οι δράστες δεν ήταν τόσο πολλοί, όσο ειπώθηκε αρχικά, η ώρα δεν ήταν τόσο περασμένη, όσο ειπώθηκε, ενώ δεν φαίνεται και να έγινε προσπάθεια διάρρηξης στην οικία ή έστω προσέγγισης σε αυτήν (μόνο "ελαφρυντικό" ότι το σπίτι είναι αρκετά απομονωμένο).

     Αυτό όμως που αγγίζει τα όρια του ανεκδότου, είναι να λέμε ότι "επηρεάστηκα από αυτά που ακούω ή βλέπω στην τηλεόραση, να γίνονται, σε ...άλλες περιπτώσεις" !