ένα σχόλιο για την "υπόθεση Ζαχόπουλου" !

   Η χθεσινή -αθωωτική- απόφαση, για τον "κομιστή" και τους λοιπούς κατηγορουμένους, στην υπόθεση παραβίασης προσωπικών δεδομένων και εκβιασμού του πρώην Γ.Γ υπουργείου, θέτει πολλά και ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα !
   Με βάση τα όσα -λιγοστά- διέρρευσαν στον τύπο, τόσο από τη δικογραφία, όσο και από τη διαδικασία στο Δικαστήριο, μπορεί να πει κανείς τα εξής, επιγραμματικά :
-Είναι από τις περιπτώσεις, όπου ο κόσμος, η κοινή γνώμη θεωρεί μία απόφαση άδικη, η απόφαση δηλαδή σίγουρα, κατά τη γνώμη μου πάντα, ΔΕΝ ανταποκρίνεται στο λεγόμενο "κοινό περί δικαίου αίσθημα", στη συνείδηση των περισσοτέρων, θεωρώ, ότι οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι, σύμφωνα και με την παροιμία "όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά" !
-Στην αθωωτική απόφαση φτάσαμε, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, με "νομικά τερτίπια", παίζοντας με τις λέξεις ουσιαστικά, αφού θεωρήθηκε-κρίθηκε ότι το περιβόητο DVD, δεν συνιστούσε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (!!). Στο σημείο αυτό, αναδεικνύεται η σημασία του να έχεις καλό δικηγόρο και οφείλω να βγάλω το καπέλο στο διακεκριμένο συνάδελφο και έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποινικολόγους, Μιχάλη Δημητρακόπουλο, διότι η αθώωση αποτελεί προσωπική του νίκη και επίτευγμα !
-Η υπεράσπιση μάλιστα, για να στηρίξει τους ισχυρισμούς της, επικαλέστηκε απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία και έγινε δεκτή από το δικάσαν Εφετείο, με την οποία είχε γίνει αποδεκτό κάτι ανάλογο (δεδικασμένο). Επί τούτου, μπορούν να γίνουν 2 επισημάνσεις : πρώτον, απορώ ειλικρινά πως γίνεται ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό μέσο αποθήκευσης προσωπικών δεδομένων, όπως το DVD, να ΜΗΝ εμπίπτει στο Νόμο περί προστασίας τους και θα ήθελα πραγματικά να διαβάσω το σκεπτικό των 2 αυτών αποφάσεων (σχολιαζόμενης και αρεοπαγίτικης). Δεύτερον, είναι σαφές και το έχουμε ξαναπεί, ότι η Ελλάδα δεν είναι Αμερική ή Αγγλία, όπου οι αποφάσεις των δικαστηρίων και δη των Ανώτατων (νομολογία) είναι δεσμευτικές και θα μπορούσε το Εφετείο να κρίνει αλλιώς, μη αποδεχόμενο το σκεπτικό του Αρείου Πάγου ! Αν η αθώωση στηρίχθηκε αποκλειστικά στην προγενέστερη απόφαση, φοβάμαι ότι η αιτιολογία της δεν θα είναι και τόσο στέρεη...
-Πέρα από την κατηγορία της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων, που ήταν σοβαρή φυσικά, υπήρχε και κατηγορία εκβίασης, η οποία επίσης ..ξεπεράστηκε με ευκολία, πάλι με νομικές κατασκευές !
-Δεν θέλω να πω βέβαια, ότι η απόφαση είναι ύποπτη ή ότι υποκρύπτεται κάτι άλλο, αυτά συμβαίνουν συχνά, να πείθεται το δικαστήριο από τυπικούς-νομικούς ισχυρισμούς και να μην μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, δημιουργώντας έτσι αυτό το κενό-διάσταση μεταξύ απόφασης και αισθήματος δικαιοσύνης...
-Το ρεζουμέ της υπόθεσης, είναι αυτό, που έχουμε ξαναπεί : ακόμα και υποθέσεις, που θεωρούνται εκ των προτέρων χαμένες και η καταδίκη σίγουρη, παλεύονται, αν έχεις έναν καλό (προφανώς) δικηγόρο, που μπορεί με νομικές ή και νομικίστικες κατασκευές, να αποδομήσει την κατηγορία, σε νομικό επίπεδο και όχι στο ..πραγματικό, εκεί όπου η μάχη είναι εκ των προτέρων χαμένη, η επιλογή του πεδίου της μάχης είναι πολλές φορές καθοριστική για την έκβαση της μάχης !!
    Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, που ο κόσμος αντιπαθεί ή και μισεί τους δικηγόρους, επειδή κάνουν (φαινομενικά) το άσπρο μαύρο, τρόπον τινά, για κάποιον, που δεν είναι νομικός τουλάχιστον, φαίνονται ακαταλαβίστικα ή και παράλογα, όσα λένε.
   Αν βέβαια, είσαι εσύ ο κατηγορούμενος, τότε δεν τους μισείς, αλλά τους αγαπάς (ρωτήστε και τον "κομιστή", χαχα) !

αποκατάσταση πτωχεύσαντος !

   Η πτώχευση φυσικού ή νομικού προσώπου, για την οποία έχουμε μιλήσει και αλλού, έχει ορισμένες συνέπειες, οι οποίες είναι σημαντικότερες για τα φυσικά πρόσωπα, τους εμπόρους εκείνους, που κηρύσσονται σε καθεστώς πτώχευσης.
   Οι προσωπικές αυτές επιπτώσεις, δεν αναφέρονται δυστυχώς στον ίδιο τον πτωχευτικό κώδικα, αλλά είναι διάσπαρτες σε άλλους, ειδικότερους Νόμους και αφορούν -κατά κύριο λόγο- διάφορες απαγορεύσεις, όπως το γεγονός (το αναφέρω με μία μικρή επιφύλαξη) ότι "ο πτωχός" δεν μπορεί πλέον να αποκτήσει την εμπορική ιδιότητα (να γραφτεί στο οικείο επιμελητήριο κλπ) ή να συμμετέχει ως ομόρρυθμος εταίρος σε Ο.Ε κ.ο.κ.
    Οι αρνητικές αυτές συνέπειες της πτώχευσης, ωστόσο αίρονται, με την πτωχευτική αποκατάσταση, η οποία μπορεί να γίνει σε 2 περιπτώσεις : είτε με την πάροδο δεκαετίας από την κήρυξη της πτώχευσης, είτε με την εξόφληση όλων των πιστωτών (κεφάλαιο και τόκοι) μέχρι την κήρυξη (τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης δηλαδή, αν το καταλαβαίνω σωστά) !
    Η αποκατάσταση επέρχεται με απόφαση του πτωχευτικού δικαστηρίου, κατόπιν αιτήσεως του πτωχού ή των κληρονόμων του και μία άλλη, πολύ σημαντική, συνέπεια, είναι ότι ο πτωχός απαλλάσσεται από τα χρέη τα οποία δεν καλύφθηκαν από την πτωχευτική περιουσία.
     Για να συμβεί αυτό όμως, θα πρέπει ο πτωχός να έχει κριθεί ως "συγγνωστός" : συγγνωστός κηρύσσεται από το δικαστήριο ο πτωχός, όταν τελειώσει η όλη διαδικασία, εφόσον ήταν καλής πίστεως και δεν οφείλεται η πτώχευση σε δόλιες ενέργειές του, αφού συνεκτιμηθούν τα αίτια και οι συνθήκες της πτώχευσης.
     Ρητά ορίζεται ότι δεν επιτρέπεται η αποκατάσταση του πτωχεύσαντος, εάν αυτός έχει καταδικαστεί για απλή ή δόλια χρεοκοπία (βλ. σχετική ανάρτηση), ωστόσο και εδώ υπάρχει εξαίρεση (της εξαίρεσης), διότι προβλέπεται μία διαδικασία ποινικής αποκατάστασης, η οποία, αν είναι επιτυχής, μπορεί στη συνέχεια να ζητηθεί πτωχευτική αποκατάσταση.
     Η αποκατάσταση οφειλέτη νομικού προσώπου (π.χ Α.Ε), αποτελεί λόγο αναβίωσής του, ενώ η αποκατάσταση επιφέρει, κατά κανόνα, τη λήξη-περάτωση της διαδικασίας πτώχευσης : πάντα, όταν γίνεται λόγω εξόφλησης των πιστωτών και δυνητικά, στην περίπτωση, που ζητείται, λόγω παρόδου 10ετίας.









 

υπόθαλψη εγκληματία : ορισμοί και ποινές !

  Το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία, είναι στην επικαιρότητα, τις τελευταίες ώρες, λόγω δίωξης, που ασκήθηκε σε πρώην Σταρ Ελλάς, με αφορμή τα πιστολίδια και τα φονικά της Πάτρας, οπότε ας δούμε κάποια βασικά σημεία :
-Υπόθαλψη εγκληματία, υπάρχει όταν κάποιος, ματαιώνει τη δίωξη άλλου, για κακούργημα ή πλημμέλημα ή την εκτέλεση ποινής (δηλ. όταν ο καταζητούμενος είναι δραπέτης ή φυγόποινος).
-Πρόκειται για πλημμέλημα, που τιμωρείται με φυλάκιση έως 3 έτη.
-Ο δράστης της υπόθαλψης θα πρέπει να είναι τρίτος-ΑΜΕΤΟΧΟΣ στο έγκλημα, εκείνου που διώκεται, να μην συμμετείχε με οποιονδήποτε τρόπο ! Έτσι, π.χ δεν διαπράττει υπόθαλψη, εκείνος, που αρνείται να αποκαλύψει τα ονόματα των συνεργών του και όσων συμμετείχαν στο έγκλημα, το οποίο διέπραξε και ο ίδιος...
-Απαιτείται να συντρέχει στο πρόσωπο του δράστη, ΔΟΛΟΣ και μάλιστα άμεσος, που σημαίνει ότι πρέπει ο δράστης της υπόθαλψης να γνωρίζει ότι ο άλλος διώκεται για κακούργημα ή πλημμέλημα και ΝΑ ΘΕΛΕΙ να τον "προστατεύσει" (να τον κρύψει, να τον φυγαδεύσει κλπ).
-Υπόθαλψη εγκληματία, διαπράττει και εκείνος, ο οποίος έχει νομική υποχρέωση να διώξει ή να συλλάβει το δράστη αδικήματος και δεν το κάνει ! Όπως, π.χ συνήθως σε περιπτώσεις αστυνομικών, που κάνουν τα στραβά μάτια, σε εγκλήματα (με ή χωρίς το αζημίωτο), δασοφύλακας, που δεν καταγγέλει παράνομη υλοτομία και γενικά υπάλληλος, στα καθήκοντα του οποίου ανάγεται η δίωξη εγκλήματος, αλλά ..αδρανεί (περίπτωση ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ "προσφιλής" στην Ελλάδα της ατιμωρησίας).
-Για να θεωρηθεί τετελεσμένο το αδίκημα, δεν απαιτείται ΝΑ ΜΗΝ πιαστεί τελικά ο δράστης, αλλά αρκεί η προσπάθεια συγκάλυψης και υπόθαλψης ! Έτσι π.χ αν ο οδηγός ξέρει ότι ο συνοδηγός του είναι διωκόμενος για ναρκωτικά ή δραπέτης ή φυγόποινος και μπροστά σε αστυνομικό μπλόκο, προσπαθεί να διαφύγει, θα τιμωρηθεί για υπόθαλψη, άσχετα αν τελικά, οι αστυνομικοί καταφέρουν να τους συλλάβουν...
-Ο δράστης της υπόθαλψης, μπορεί να μείνει ατιμώρητος, αν τη διέπραξε υπέρ οικείου του !!
-Την έννοια του "οικείου" τη δίνει ο ίδιος ο ποινικός κώδικας : συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή (μη με ρωτήσετε τι σημαίνει αυτό, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τις -νομικές- συγγένειες), θετοί γονείς ή τέκνα, σύζυγοι, μνηστήρες, αδερφοί, σύζυγοι και μνηστήρες αδερφών, καθώς και όσοι είναι υπό (ή επί) επιτροπεία ή επιμέλεια. Αν π.χ λοιπόν η σύζυγος κρύβει το δραπέτη άντρα της, δεν θα τιμωρηθεί για υπόθαλψη (φαντάζομαι δεν είναι τόσο χαζοί οι εγκληματίες, ώστε να κρύβονται σε συγγενικά και "οικεία" πρόσωπα, διότι εκεί είναι που ψάχνει πρώτα η Αστυνομία, αλλά συμβαίνει αρκετά συχνά !)
-Τέλος, να πούμε ότι -και εδώ χρειάζεται προσοχή- αν ο εγκληματίας, διώκεται για κατάχρηση σε βάρος του Δημοσίου (με τις διατάξεις του Νόμου περί καταχραστών δηλαδή), εκείνος, που τον υποθάλπτει αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερες ποινές (κάθειρξης) από την "απλή" υπόθαλψη !!
    




 

πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι !!

  Αυτή η τόσο σωστή παροιμία, ταιριάζει γάντι στο ΠΑΣΟΚ, σε αυτόν τον "τελειωμένο", από κάθε άποψη, πολιτικό σχηματισμό και εξηγώ αμέσως γιατί.
  Ακόμα και μετά την ουσιαστική (μόνον τυπικά δεν κηρύχθηκε) χρεωκοπία της Ελλάδας, ακόμα και μετά τα 3 χρόνια μνημονίων, τα μυαλά τους λειτουργούν, σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μην συνέβη τίποτα και κάνουν ό,τι έκαναν και πριν, αυτά, που μας χρεωκόπησαν !!
   Χθες λοιπόν, επέβαλαν (ν)τροπολογία στο πολυνομοσχέδιο, για την πρόσληψη χιλιάδων συμβασιούχων στο Δημόσιο, πιστεύοντας (είναι δυνατόν ;) ότι έτσι θα έρθει η "ανάπτυξη" και θα καταπολεμηθεί η ανεργία...
    Πάνε να δημιουργήσουν νέες στρατιές ομήρων συμβασιούχων, αργόμισθων, οι οποίοι, όταν λήξουν οι συμβάσεις τους, θα βγουν στους δρόμους, θα παρακαλέσουν, να παραμείνουν (που θα βρουν καλύτερα ;) και στο τέλος θα καταλήξουν στα γραφεία του Ρουπακιώτη, του Βερβεσού, του Νικολιτσόπουλου και των άλλων εργατολόγων, για να μονιμοποιηθούν, με αγωγές, ασφαλιστικά μέτρα και ...προσωρινές διαταγές !
    Αυτό έμαθαν να κάνουν, αυτό είναι το μόνο, που ξέρουν να κάνουν και αυτό συνεχίζουν, αυτές τις συμπεριφορές, που μας βούλιαξαν και μας χρεωκόπησαν : αλήθεια, από που βρήκαν τα λεφτά, για να τους πληρώνουν ; Μήπως θα ήταν καλύτερο να δοθούν τα χρήματα αυτά, για να μειωθεί το χρέος των 9 δισ ευρώ, που έχει το Κράτος προς ιδιώτες και που εξαιτίας του, η ανεργία συνεχώς αυξάνεται ;
      Μιλάμε για απίστευτη αθλιότητα, νομίζουν ότι έτσι θα αυξηθεί το ποσοστό του 5% του ΘΑ-ΣΟΚ (ή πολύ λέω ;), με το να εξαγοράσουν τις ψήφους των ανέργων, τοποθετώντας τους σε αργόμισθες θέσεις του Δημοσίου και πληρώνοντάς τους, με χρήματα, που δεν υπάρχουν, που ίσως κοπούν από φάρμακα, γιατρούς, παιδεία κλπ ;
       Η κυβέρνηση δυστυχώς είναι και αυτή όμηρη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, γιατί αν αποσύρουν τη στήριξή τους, θα πέσει, ωστόσο έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, η ντροπολογία αυτή, πρέπει να μείνει στα χαρτιά, να μην εφαρμοστεί ποτέ !
       Αν νομίζουν στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ, ότι ο κόσμος τους ψήφισε, για να εκβιάζουν, με τόσο προκλητικό και ωμό τρόπο, την κυβέρνηση ή να κυβερνούν εκείνοι, με τα ποσοστά του 5%, είναι καιρός ίσως να αναθεωρήσουν, προτού στις επόμενες εκλογές, δεν μπουν καν στη Βουλή...
      Επίσης, με αυτά που κάνουν, συντηρώντας προκλητικά τους κομματικούς στρατούς σε βάρος της υγιούς κοινωνίας και θέλοντας να δημιουργήσουν νέους, θα στρέψουν τον κόσμο σε φασιστικά μορφώματα, τύπου Χ.Α και μετά στο κοινοβούλιο, δεν θα δέχονται μόνον βρισιές, αλλά και ..καρπαζιές !
      Διότι, όπου δεν πίπτει λόγος, ως γνωστόν κύριε Βενιζέλε, όταν ο μαθητής δεν μαθαίνει και κάνει συνέχεια τα ίδια λάθη, πίπτει ράβδος...
       ΚΑΘΟΛΙΚΗ απαίτηση της κοινωνίας, είναι η μείωση, ο περιορισμός του υδροκέφαλου και αδηφάγου κράτους και όχι η συντήρηση και επαύξησή του, όποιος δεν το έχει καταλάβει, ..είναι φίλος του Τσίπρα !!

τι δείχνει η υπόθεση "Φωτόπουλος" !!

  Όλοι είδαμε χθες, όταν βγήκε από τον γραφείο του ανακριτή, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, όπου απολογήθηκε για βαρύτατες-κακουργηματικές κατηγορίες, τις δηλώσεις του και την εν γένει εικόνα του και μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα !
    Καταρχάς, ενώ του επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι και μία ιδιαίτερα υψηλή εγγύηση (για εμάς τουλάχιστον, τους κοινούς θνητούς), ύψους 60.000 ευρώ, εκείνος σχεδόν πανηγύριζε που δεν προφυλακίστηκε και μίλησε για δικαίωση (!) : προφανώς, για να επιβληθεί μία τόσο μεγάλη εγγύηση, αφενός κρίθηκαν επαρκείς και ισχυρές οι ενδείξεις ενοχής και αφετέρου κρίθηκε ότι τα 60 χιλιάρικα, για εκείνον (έναν μέσο Δ.Υ !) είναι ψίχουλα...
     Πέρα από το κατά πόσον ένας συνδικαλιστής Δ.Υ, μπορεί, σε τόσο χαλεπούς καιρούς, που βιώνει η κοινωνία (όσοι δεν είναι Δ.Υ τουλάχιστον), να δίνει με τόση ευκολία 60 χιλιάρικα, υπάρχει και η ηθική διάσταση : πως μπορεί να κατηγορείται ο πρόεδρος μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, για διασπάθιση εκατομμυρίων και να παραμένει στη θέση του, να μην παραιτείται, πως μπορεί να εκπροσωπεί και να κοιτάει στα μάτια το νέο εργαζόμενο της ΔΕΗ, με 900 ευρώ μισθό ;;
      Ο Φωτόπουλος φυσκά είναι γνήσιος εκφραστής αυτού, που ονομάζουμε "βαθύ ΠΑΣΟΚ", της πράσινης λαίλαπας των συνδικαληστών και σοσιαληστών, που κατέστρεψε μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων και αυτό φαίνεται και από την επιλογή του δικηγόρου του.
      Ο Τσοβόλας, τον οποίο εκτιμώ σαν δικηγόρο και πιστεύω ότι έχει γνώσεις και είναι πολύ καλός στη δουλειά του, επιτρέψτε μου να πω, ότι δεν επιλέχθηκε για αυτό, για τις γνώσεις και την ικανότητά του : όχι, επιλέχθηκε, διότι υπήρξε στέλεχος και υπουργός του ΠΑΣΟΚ και στα μάτια των κάθε είδους "φωτόπουλων", είναι ένας δικηγόρος με "άκρες", με "πλάτες", με "διασυνδέσεις", που μπορεί να σε ξελασπώσει, για αυτό και μόνον...
       Αυτό είναι και το πιο θλιβερό συμπέρασμα, από την ιστορία αυτή, η νοοτροπία, που καλλιεργήθηκε, όλα αυτά τα χρόνια (κυρίως) του ΠΑΣΟΚ : ότι για τα πάντα και παντού, πρέπει να έχεις βύσμα, μέσον !
       Βύσμα για να διοριστείς, βύσμα στο στρατό, βύσμα για μετάθεση, παντού προχωράς, αν έχεις γνωριμίες και γλύφεις ή και λαδώνεις κάποιους, που προσφέρουν εξυπηρέτηση με το αζημίωτο.
       Όσο υπάρχει αυτή η κατάσταση της διαπλοκής, της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας και του βολέματος των ημετέρων, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα, οι νέοι επιστήμονες θα συνεχίσουν να μεταναστεύουν, τα λαμόγια θα μακροημερεύουν και θα ευημερούν και όσοι είναι "εκτός συστήματος" θα πεινάνε και θα δυστυχούν. Αυτή είναι η -πικρή- αλήθεια.
        Οι μάσκες σιγά-σιγά, η μία μετά την άλλη πέφτουν και αποκαλύπτεται το αληθινό-αποκρουστικό πρόσωπο του συνδικαλησμού και σοσιαλησμού : όλα υπό κρατικά έλεγχο, όχι ιδιωτικοποιήσεις, προκειμένου να συνεχίζεται το φαγοπότι και η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, από εκείνους, που κοιτάνε πως θα κλέψουν τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου και μετά βγαίνουν στις κάμερες και δηλώνουν ότι κόπτονται για το λαό και τα συμφέροντά του, ενώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δική τους κονόμα και τσέπη.
         Όποιος πλέον, μετά τα όσα έχουν γίνει γνωστά τα τελευταία χρόνια για τα όργια και τα σκάνδαλα, που έγιναν (και γίνονται) στις ΔΕΚΟ, εξακολουθεί να αντιστέκεται και να αντιδρά στις ιδιωτικοποιήσεις (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ), δεν είναι απλά -πολιτικά- ύποπτος, αλλά επίδοξος εγκληματίας και καταχραστής δημοσίου χρήματος ! Τόσο απλά.

το όνειδος με τους συμβασιούχους !!

   Οι μάσκες, αργά ή γρήγορα, πέφτουν, όπως έπεσε και η μάσκα του "αριστερού" Ρουπακιώτη, ο οποίος δήθεν κόπτεται για την τύχη των συμβασιούχων, ενώ το μόνο, που τον απασχολεί είναι το (χοντρό) μεροκάματο του ίδιου και των λοιπών εργατολόγων (λίγο-πολύ τους ξέρετε, δεν χρειάζεται να πω ονόματα), που είχαν χτυπήσει "φλέβα χρυσού" με τις μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
    Είναι θλιβερό το θέαμα ενός υπουργού, που περιφέρεται στα κανάλια και προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, εξ ονόματος της δήθεν νομιμότητας (!), αλλά πιο θλιβερό είναι να βλέπεις και να ακούς δημοσιογράφους, όπως ο Ευαγγελάτος, να τον αποθεώνουν και να μιλάνε για "βόμβες" και άλλα γραφικά, όταν ο Ρουπακιώτης ...αποκάλυψε ότι η ρύθμιση αφορά και τον ιδιωτικό τομέα !
   Πόσοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα προσφεύγουν σε αυτή τη διαδικασία ; Το 99,999% αυτών, που αφορά το θέμα, είναι συμβασιούχοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά αυτά είναι ..λεπτομέρειες για τους δημοσιογράφους, που χάφτουν σαν χάνοι το παραμύθι του κάθε Ρουπακιώτη...
    Back to basics λοιπόν : ας θυμηθούμε εν συντομία πως έχει το θέμα με τους συμβασιούχους, μία παντέντα βολέματος του φαύλου πολιτικού συστήματος της πελατοκρατίας και των "γνωριμιών", που αποτελεί όνειδος, τόσο για τον πολιτικό, όσο και για το νομικό πολιτισμό μας.
     Μία σύμβαση εργασίας, μπορεί να συμφωνηθεί είτε για ορισμένο, είτε για αόριστο χρόνο, συνήθως μάλιστα το δεύτερο και μπορεί να καταγγελθεί οποτεδήποτε, από ένα από τα δύο μέρη. Η σύμβαση ορισμένου χρόνου, λύεται αυτοδίκαια με τη συμφωνημένη λήξη της και είναι πιο δύσκολο να καταγγελθεί πριν από αυτή (απαιτείται σπουδαίος λόγος).
      Στην Ελλάδα, οι αθρόες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που γίνονταν κατά κανόνα, πριν τις εκλογές, είχαν την τάση να ανανεώνονται διαρκώς, με τα ίδια πρόσωπα, με συνέπεια να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη και να ισχυρίζονται ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και άρα δεν πρέπει να φύγουν, αλλά να αναγνωριστεί ότι οι συμβάσεις τους πλέον έχουν γίνει αορίστου χρόνου.
      Οι μονιμοποιήσεις πετυχαίνονταν συνήθως, με απεργίες, πορείες, διαδηλώσεις, πιέσεις σε πολιτικούς παράγοντες και τελικά με τη βοήθεια των δικαστών, που δεν ήξεραν όταν παρείχαν αφειδώς τις προσωρινές διαταγές, ότι ουσιαστικά προετοίμαζαν το έδαφος, για την περικοπή και του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ μισθού !
      Η κύρια ευθύνη για αυτή την ντροπή δε βαρύνει ασφαλώς τους ίδιους τους συμβασιούχους : αυτοί ήθελαν απλά να βολευτούν στο Δημόσιο, όπως η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, να έχουν ένα σίγουρο μισθό, χωρίς μεγάλο κόπο και εξαντλητικά ωράρια, ώστε να κάνουν οικογένεια, να πηγαίνουν εκδρομές, για ψώνια, σε ταβέρνες κλπ απλά καθημερινά πράγματα (που ονειρεύονταν να κάνουν, μέχρι να έρθει η ώρα να φύγουν από το μάταιο τούτο κόσμο).
      Στο κάτω-κάτω, αυτή η κατάσταση ήταν και είναι ψυχοφθόρα για τους ίδιους, κυρίως, που έπρεπε κάθε τόσο να παρακάλανε να πληρωθούν, να παρακαλάνε να ανανεωθούν οι συμβάσεις τους και τελικά να δίνουν και ένα σωρό λεφτά σε δικηγόρους, όπως ο Ρουπακιώτης, τη στιγμή που έβγαζαν ίσως την περισσότερη δουλειά και έβλεπαν τους άλλους, τους μόνιμους, συναδέλφους, να κάθονται άνετοι και αραχτοί (μέχρι να μονιμοποιηθούν και οι ίδιοι και να κάνουν τα ίδια, αφού όσο δεν είσαι μόνιμος πρέπει να αποδείξεις ότι αξίζεις, άμα δέσεις το γάιδαρό σου, μετά καάααθεσαι !).
       Φυσικά αναρωτιέται κανείς, εάν το κράτος είχε ανάγκη αυτά τα άτομα, γιατί δεν τους προσλάμβανε εξαρχής με συμβάσεις αορίστου χρόνου ; Η απάντηση είναι ότι το κράτος ήταν πιο "πονηρό", πιο άθλιο και από ιδιώτες εργοδότες : προσλάμβανε με "μπλοκάκια," για να μην είναι υποχρεωμένο να πληρώνει άδειες και επιδόματα, αποζημίωση απόλυσης κ.ο.κ, οπότε από όποια άποψη και αν το δει κανείς, το σύστημα αυτό είναι σάπιο και απαράδεκτο.
       Επομένως, δεν μπορεί να εμφανίζεται ως καλός, αυτός που θέλει να παραμείνει ως έχει (Ρουπακιώτης) και ως κακός, αυτός που θέλει να αλλάξει (Μανιτάκης), διότι έτσι διαστρεβλώνεται η Αλήθεια.

τι είναι τελικά το άρθρο 99 ;;

   Για το άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, έχουν ειπωθεί πολλά και γραφτεί ακόμα περισσότερα, τα τελευταία χρόνια, ενώ δεν έχουν λείψει και "φωνές", που σχεδόν το "δαιμονοποιούν", σαν να είναι υπεύθυνο για τα δεινά τους !
   Η αλήθεια είναι ότι η εν λόγω ρύθμιση, αποτελεί μία φωτεινή εξαίρεση, στο νομοθετικό έργο, που παράγεται στην Ελλάδα και αποδείχθηκε ιδιαίτερα προφητική και χρήσιμη, αφού ψηφίστηκε πριν την Κρίση, ωστόσο, πολύ φοβάμαι, ότι ο τρόπος που εφαρμόζεται, από τους δικαστές, δεν είναι και ο καλύτερος και σχεδόν καταργείται ο νόμος, στην πράξη, η ευκαιρία εξυγίανσης που (θα έπρεπε) να έχουν όλες οι επιχειρήσεις.
    Διότι, δε νομίζω κανένας εχέφρων άνθρωπος, να προκρίνει, ανάμεσα στη δυνατότητα εξυγίανσης και συνέχισης λειτουργίας μιας επιχείρησης, την πτώχευσή της, που σημαίνει -κατά κανόνα- ανεργία και ότι οι πιστωτές, μένουν, με τις απαιτήσεις στο χέρι !
    Ουσιαστικά, ακόμα και αν νομίζουν κάποιοι ότι, με την πτώχευση, τιμωρείται ο "πτωχός" (φυσικό ή νομικό πρόσωπο), ουσιαστικά χαμένοι είναι όλοι οι άλλοι (εργαζόμενοι, προμηθευτές, τράπεζες και Δημόσιο), ενώ ο πτωχεύσας επιχειρηματίας, συνήθως, ξεκινάει νέα εταιρία και ούτε γάτα, ούτε ζημιά...
    Μόνον η εξυγίανση και η συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης, μπορεί να διασφαλίσει ότι οι πιστωτές θα πάρουν κάποια στιγμή, όλα ή μέρος των οφειλομένων, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και πως έφτασαν άλλοτε κραταιές επιχειρήσεις στο κατώφλι του άρθρου 99 : ατύχησαν να έχουν για πελάτη, το ελληνικό Δημόσιο, που κήρυξε στάση πληρωμών και χρωστάει ήδη κοντά στα 9 δισ ευρώ (αλλά αυτό δεν πτωχεύει..).
      Για να μπει μια επιχείρηση στη διαδικασία της εξυγίανσης, θα πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο αναδιοργάνωσης και μία συμφωνία ρύθμισης των οφειλών, με τους πιστωτές : τουλάχιστον με το 60% λέει η διάταξη (στο οποίο πρέπει να υπάρχει και το 40% των εμπραγμάτως ασφαλισμένων).
      Από εκεί και μετά, υπάρχουν 2 δυνατότητες, είτε να πας στο Δικαστήριο, έχοντας ήδη συμφωνήσει με τους πιστωτές και το Δικαστήριο απλά να επικυρώσει τη συμφωνία, είτε να γίνει η διαδικασία αυτή δικαστικά, με διορισμό μεσολαβητή, που θα κάνει τις αναγκαίες διαπραγματεύσεις.
      Ως προς την πρώτη περίπτωση, που είναι προφανώς και καλύτερη, όπου δηλαδή υπάρχει ήδη συμφωνία οφειλέτη και πιστωτών, το Δικαστήριο μπορεί να μην την επικυρώσει για συγκεκριμένους λόγους, δεν έχει ευρεία διακριτική ευχέρεια, ενώ όταν ζητείται το άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής, για την εξεύρεση λύσης-συμφωνίας, οι δικαστές έχουν μεγαλύτερη διακριτική ευχέρεια και εκεί έγκειται και το μελανό σημείο του Νόμου, αφού δεν μπορεί να εξαρτάται η σωτηρία μιας επιχείρησης, από το ..τι όνειρο είδε ο δικαστής (χαχα).
      Ο σημαντικότερος λόγος απόρριψης, όπως προκύπτει από τις σχετικές διατάξεις, είναι ότι δεν πρέπει οι μη συμβαλλόμενοι πιστωτές (από 40% και κάτω) να περιέρχονται σε χειρότερη μοίρα, απ'ότι αν γινόταν πτώχευση και αναγκαστική εκτέλεση !
      Ωστόσο και αυτό, μου φαίνεται παράλογο, διότι θα μπορούσαν και αυτοί να συμμετάσχουν στη συνδιαλλαγή και να πετύχουν κάτι καλύτερο και να μην τιμωρείται η αιτούσα επιχείρηση, επειδή κάποιοι (η μειοψηφία !) δεν θέλησαν να συμφωνήσουν...
        Στα θετικά της ρύθμισης, συγκαταλέγεται και το ευρύ φάσμα ενεργειών και μέτρων, που μπορεί να περιλαμβάνει το σχέδιο αναδιοργάνωσης και εξυγίανσης της επιχείρησης (μέχρι και μεταβίβαση της επιχείρησης σε κάποιον άλλον, πιο ικανό ίσως ;), καθώς και το ότι μπορεί να μπει στο άρθρο 99, ακόμα και επιχείρηση, που έχει παύσει τις πληρωμές ή είναι σε αδράνεια.
       Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι μπορεί μία επιχείρηση να είναι αδρανής, αλλά να έχει καλή εμπορική φήμη, ικανές παραγωγικές εγκαταστάσεις, αξιόλογο προσωπικό κ.ο.κ, αλλά να μην έχει διοίκηση ή κεφάλαιο κίνησης, ώστε να δουλέψει και να παράγει έσοδα, με τα οποία, σε βάθος χρόνου, θα αποπληρωθούν οι πιστωτές και είναι κρίμα ή και έγκλημα (όπως έγινε με την ΕΝΚΛΩ) να μην μπορεί να μπει σε πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, προς όφελος ΟΛΩΝ !

έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα ;;

  Το σημερινό θέμα, που ανέκυψε, με τη διαφωνία μεταξύ Ρουπακιώτη και Μανιτάκη, αναφορικά με το ζήτημα των συμβασιούχων και το αν πρέπει να χορηγούνται προσωρινές διαταγές, στα ασφαλιστικά μέτρα ή όχι, στρέφει την "κοινή" γνώμη, υπέρ του πρώτου και κατά του δεύτερου.
   Εκ πρώτης όψεως και όταν αντιμετωπίζεις τα ζητήματα απλοϊκά, επιφανειακά και επιπόλαια, έτσι είναι, ωστόσο, για να δει κανείς την αλήθεια, πρέπει να αναζητήσει ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ στη συμπεριφορά των ανθρώπων.
    Έτσι, ως καχύποπτος και κακός άνθρωπος, έχω αρχίσει και σκέφτομαι ότι ο Ρουπακιώτης, ίσως και να μην είναι τόσο δημοκράτης, ευαίσθητος και "αριστερός", όπως δείχνει, αλλά να ενδιαφέρεται μόνον για τη δική του κονόμα και τίποτε άλλο, για τα δικά του συμφέροντα.
     Εξ όσων γνωρίζω και αν δεν κάνω λάθος, ο ίδιος, ο υιός του και πιθανόν και άλλα μέλη του δικηγορικού του γραφείου, ανήκουν σε αυτό το κύκλωμα (με ουδέτερη έννοια, το λέω) των εργατολόγων, που συμμετείχαν, τα τελευταία χρόνια, στη βιομηχανία μονιμοποίησης συμβασιούχων του Δημοσίου, με προσωρινές διαταγές κλπ, αποκομίζοντας τεράστια οφέλη και οι ίδιοι (δεν ξέρω πως αμείβονται, υποθέτω με ποσοστά).
     Δεν ξέρω ποια μορφή έχει ακριβώς η σχεδιαζόμενη ρύθμιση, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στο παραμύθι με τις προσωρινές διαταγές, μία διαδικασία-παρωδία 5 λεπτών, που ουσιαστικά καταργεί Νόμους και πολιτικές της κυβέρνησης.
      Όπως δεν θέλουν οι δικαστές να επεμβαίνει η νομοθετική εξουσία στο έργο τους, ίσως θα έπρεπε και εκείνοι να περιορίζονται στα δικαστικά τους καθήκοντα και όχι να ασκούν κοινωνική ή νομοθετική πολιτική, χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση !
      Σίγουρα, δεν είναι λύση να απολυθούν αύριο το πρωΐ, όλοι οι συμβασιούχοι του Δημοσίου (!) και αν προβλέπεται κάτι τέτοιο, είναι λάθος, πρέπει να προβλεφθεί μία μεταβατική περίοδος προσαρμογής και ομαλής μετάβασης, π.χ με καθεστώς διαθεσιμότητας, ώστε να μπορέσουν να βρουν μία δουλειά, έως ότου απολυθούν...
      Από την άλλη όμως, δεν μπορεί η κοινωνία και η κυβέρνηση να είναι όμηροι, του κάθε υπουργού, που θέλει να εξυπηρετήσει ίδια συμφέροντα και αρνείται αναγκαίες αλλαγές, που τα θίγουν ! (και το τραγικό είναι ότι γίνεται και "ήρωας" από τα ΜΜΕ)
     Αν ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν μπορούν να επιβάλλουν τη βούλησή τους, η λύση δεν είναι να υποχωρούν, όπως πάντα, πιο έντιμο και λογικό, είναι να παραιτείται ο υπουργός, που διαφωνεί, με την κυβερνητική πολιτική ή να "τον παραιτεί" ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που πρέπει να κάνει και το κουμάντο.
      Η αναποφασιστικότητα και τα πισωγυρίσματα, στα οποία ειδικεύονται οι έλληνες πολιτικοί, πρέπει να σταματήσουν επιτέλους, όταν παίρνεται μία απόφαση, πρέπει το θέμα να φτάνει στο τέλος και όχι να χανόμαστε στην πορεία !
      Το ίδιο π.χ συμβαίνει και με τις αποκρατικοποιήσεις, που τις λιβανίζουν και τις ψειρίζουν, από 100 μεριές, δίνει ο άλλος 650 π.χ εκατ. ευρώ για τον ΟΠΑΠ και λένε θέλουμε 670, πάνε να τινάξουν δηλαδή όλο το εγχείρημα στον αέρα, για τρίχες...
      Δεν καταλαβαίνουν φαίνεται πόσο θετικό αντίκτυπο στις αγορές, εδώ αλλά και παγκοσμίως, θα έχει "μία γαμημένη αποκρατικοποίηση", πόσο θα αλλάξει το κλίμα και την ψυχολογία των επενδυτών, αφού θα δείξουμε πλέον έμπρακτα ότι δεν είμαστε Β. Κορέα ή Κούβα και ότι μπορούν να έρθουν να επενδύσουν σε μία σύγχρονη και φιλελεύθερη χώρα, που θέλει νέα κεφάλαια.
      Μόνον έτσι θα σταματήσει η κλάψα και η μεμψιμοιρία του ΣΥΡΙΖΑ και θα επιστρέψει στα μονοψήφια ποσοστά του, αφού και οι γυαλαντζί-πρώην πασόκοι ψηφοφόροι του, θα καταλάβουν πλέον ότι αυτά που λέει ανήκουν στη δεκαετία του '80 και θα αρχίσουν σιγά-σιγά να επιστρέφουν στο παρόν...










 

Η ποινική προστασία της ελληνικής σημαίας !

    Τον τελευταίο καιρό, έχει κάνει -αρκετά- αισθητή την παρουσία του, ένα έγκλημα, σχετικά "περιφερειακό", εννοώ όχι τόσο συχνό, που ονομάζεται "προσβολή συμβόλων του ελληνικού Κράτους".
   Το σχετικό άρθρο του ποινικού μας κώδικα, ορίζει, επί λέξει ότι : όποιος, για να εκδηλώσει μίσος ή περιφρόνηση, αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του Κράτους ή έμβλημα της κυριαρχίας του, τιμωρείται με φυλάκιση έως 2 έτη.
    Μόλις σήμερα συνελήφθησαν, για αυτό το λόγο, κάποιοι, που κατέβασαν την ελληνική σημαία, από τα Προπύλαια, ενώ πριν μερικές μέρες καταδικάστηκαν, για τον ίδιο λόγο, φοιτητές στις Σέρρες, που είχαν σκίσει ελληνικές σημαίες.
     Στη δεύτερη περίπτωση, ιδιαίτερη αίσθηση μάλιστα, προκάλεσαν οι παρατηρήσεις του Εισαγγελέα, που είπε στους νεαρούς κατηγορούμενους : αν δεν σας αρέσει η Ελλάδα, να φύγετε, να πάτε αλλού ή κάπως έτσι !
     Είναι προφανές, από τον ορισμό του σχετικού αδικήματος, ότι απαιτείται ΔΟΛΟΣ εκ μέρους του δράστη και μάλιστα ειδικός δόλος, που συνίσταται στην πρόθεση του δράστη  να εκδηλώσει μίσος ή περιφρόνηση, προς τα σύμβολα και ότι αυτά συμβολίζουν.
      Δεν μπορεί δηλαδή να τελεστεί το έγκλημα ..εξ αμελείας, όταν κάποιος κατά λάθος ρυπαίνει ή καταστρέφει τη σημαία ή όταν την κρεμάει ανάποδα (!) : ίσως θυμάστε το σκηνικό, όταν είχε πάει ο Παπουτσής στο Λυκαβηττό, ως υποψήφιος δήμαρχος και είδαν όλοι, την ελληνική σημαία, να κυματίζει ανάποδα, πάνω από την Αθήνα !
       Η ευθύνη για την έπαρση και την υποστολή της σημαίας στο Λυκαβηττό ανήκει στη Στρατονομία και το συμβάν αυτό, είχε γίνει, αν θυμάμαι καλά, λίγο μετά την απόλυσή μου, από κάποιο "συνάδερφο" (ας μην τον χαρακτηρίσω καλύτερα).
       Να πούμε τέλος κάτι πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ : για να τελεστεί το έγκλημα, πρέπει να υπάρχει σημαία, δηλαδή (υλικό) "σώμα" σημαίας, όχι π.χ ζωγραφιά, απεικόνιση κλπ σημαίας, όπως κάνει τελευταία ο Κολλάτος και πηγαινοέρχεται στα Αστυνομικά τμήματα, επειδή είχε πανό με την ελληνική σημαία, μαζί με τη φάτσα του Χίτλερ.
        Το ίδιο κρίθηκε και στη σχετικά πρόσφατη Δίκη των υπευθύνων του γερμανικού περιοδικού FOCUS, στο εξώφυλλο του οποίου απεικονιζόταν η Αφροδίτη με υψωμένο το μεσαίο δάκτυλο και στη μέση, κάτι που έμοιαζε με ελληνική σημαία : οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, αφενός διότι δεν υπήρχε σημαία, αλλά μία απεικόνιση και αφετέρου, δεν υπήρχει ο Σταυρός, σε αυτό, που έμοιαζε με ελληνική σημαία..

τι δουλειά κάνουν οι δικαστικοί επιμελητές ;;

    Η (κλειστή) επαγγελματική συνωμοταξία των δικαστικών επιμελητών ή δικαστικών κλητήρων, όπως είναι περισσότερο γνωστή, σίγουρα δεν είναι από τις πλέον συμπαθείς, επειδή τις περισσότερες φορές μεταφέρουν ..άσχημα νέα και όταν τους δεις στην πόρτα σου, σίγουρα το μυαλό σου δεν πάει στο καλό...
    Ουσιαστικά, οι δικαστικοί επιμελητές μεταφέρουν και επιδίδουν έγγραφα, κατόπιν παρααγγελίας-εντολής δικηγόρου, κατά κανόνα, αποτελούν απλά εκτελεστικά όργανα, που ενεργούν φυσικά κατόπιν εντολής και όχι αυτοβούλως, ωστόσο εισπράττουν ένα μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας, λες και φταίνε εκείνοι !
    Οι αμοιβές των δικαστικών επιμελητών, αποτελούν ένα από τα βασικά κόστη λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου, κόστος που φυσικά μετακυλίεται στον πελάτη του δικηγόρου και καθορίζονται ανάλογα με την απόσταση, που διανύει και το είδος της εργασίας, που έχει να κάνει.
    Διάβασα ωστόσο, προ ολίγου, μία ωραία ιστορία, με πρωταγωνιστές δικαστικούς επιμελητές : Σύμφωνα με το δημοσίευμα, γνωστό ιδιωτικό θεραπευτήριο, έχοντας προφανώς απαιτήσεις οικονομικές έναντι νοσηλευθέντων ασθενών, χρησιμοποίησε, όπως ήταν επόμενο, τη δικαστική οδό και σε τελική ανάλυση, δικαστικούς επιμελητές, προκειμένου να εισπράξει τα οφειλόμενα.
    Μέχρι εδώ καλά, το πρόβλημα ήταν ότι το ιδιωτικό νοσοκομείο, "ξέχασε" να πληρώσει τους επιμελητές, με συνέπεια να στραφούν εκείνοι με τη σειρά τους, εναντίον του εντολέα τους, διεκδικώντας τις νόμιμες αμοιβές.
     Η ..απροθυμία του νοσοκομείου να πληρώσει τα δεδουλευμένα έξοδα των επιμελητών, τους ...ανάγκασε να εφαρμόσουν αυτά που κάνουν για άλλους (χαχα), στην περίπτωσή τους και έτσι μία μέρα πήγαν και κατάσχεσαν το ποσόν στο ταμείο του Νοσοκομείου !!
     Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εκεί, έχει και μία τραγελαφική συνέχεια, καθ' όσον οι υπάλληλοι του Νοσοκομείου, θεώρησαν προσβλητική την κατάσχεση του ποσού εντός του θεραπευτηρίου και ισχυρίστηκαν ότι υπέστησαν "ψυχολογική πίεση", ήτοι ηθική βλάβη και έκαναν αγωγές εναντίον των δικαστικών επιμελητών.
     Χαρακτήρισα τραγελαφικό το περιστατικό, διότι, αν έγιναν όλα νόμιμα, προφανώς δεν υπάρχει και περίπτωση αποζημίωσης, λόγω ηθικής βλάβη, όσο "ευαίσθητοι" και αν ήταν οι εργαζόμενοι !
     Αν η αναγκαστική εκτέλεση έγινε, όπως ορίζει ο Νόμος, τότε προφανώς ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
     Υποχρέωση αποζημίωσης εναντίον δικαστικού επιμελητή, μπορεί να γεννηθεί π.χ, αν δεν τηρήσει τα οριζόμενα στο Νόμο, αναφορικά με τις ημέρες και ώρες, που μπορεί να γίνει επίδοση, αν ενεργεί χωρίς εντολή, αν είναι -χωρίς λόγο- υπερβολικά αγενής και επιθετικός και γενικά αν ξεφεύγει από τα όρια που θέτει -σε κάθε περίπτωση- ο Νόμος, τα χρηστά ήθη και η καλή πίστη.
      Οπωσδήποτε, η ..ιδέα του Νοσοκομείου να τα βάλει μαζί τους, αποδείχτηκε όχι και τόσο σοφή, αφού ό,τι κάνουν για άλλους, θα μπορούσαν εύκολα να κάνουν και -κυρίως- για τον εαυτό τους, οπότε η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, είναι ότι σίγουρα "δεν κολλάνε μπρίκια" !

ορθά προφυλακίστηκαν οι "επιστάτες" στη Νέα Μανωλάδα ;;

  Η απάντηση φαντάζει εύκολη και αυτονόητη, εκ πρώτης όψεως, ωστόσο υπάρχουν και σημεία, στα οποία δεν έπεσε αρκετό φως και μόνον στο Δικαστήριο, θα λάμψει η πλήρης αλήθεια !
   Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον ανακριτή ή τον εισαγγελέα, για λανθασμένη ή βιαστική απόφαση, αφού οι απολογίες κράτησαν επί πολλές ώρες, παρά την πίεση της κοινής γνώμης.
  Παράλληλα, είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι ανέμεναν ότι θα υπάρξει αυτή η απόφαση και ότι σε αντίθετη περίπτωση, αν επιβάλλονταν μόνον περιοριστικοί όροι, θα ξεσπούσε "σκάνδαλο", θα έλεγαν όλοι ότι επικράτησε το δίκαιο του πιο ισχυρού (οικονομικά και όχι μόνον), η μεγάλη πλειοψηφία της "κοινής γνώμης" θα έβλεπε αρνητικά και με καχυποψία, οιαδήποτε άλλη απόφαση, πλην της προσωρινής κράτησης !!
    Σε αυτό συνετέλεσαν οι τεράστιες διαστάσεις, που πήρε το θέμα, από τα εγχώρια, αλλά και διεθνή ΜΜΕ (δικαιολογημένα, εν μέρει), τα οποία συνήθως διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και αντί να περιορίζονται στην παράθεση των γεγονότων, προβαίνουν σε αξιολογικές κρίσεις και εκτιμήσεις, οι οποίες, τις περισσότερες φορές, πόρρω απέχουν της αλήθειας, κάνουν την τρίχα τριχιά, "σκάβουν" το παρελθόν των κατηγορουμένων και ...υποκαθιστούν τις ανακριτικές Αρχές !
   Μην ξεχνάμε άλλωστε, στο πρόσφατο παρελθόν, ότι τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη, σε βαρύτερα ακόμα εγκλήματα, με δράστη έλληνα και θύμα αλλοδαπό, τάχθηκαν ...με το μέρος του δράστη, ήτοι πάνε, όπου φυσάει ο άνεμος.
   Υπό αυτό το κλίμα και το πρίσμα, με επισκέψεις υπουργών στην περιοχή κλπ, κανένας δεν περίμενε κάτι το διαφορετικό και μόνον όταν κοπάσει ο "θόρυβος", θα μπορέσουν οι δικαστικές Αρχές να αξιολογήσουν ορθά το περιστατικό.
   Χωρίς να θέλω να θίξω τους συναδέλφους στην Ηλεία, είναι προφανές ότι έγιναν κάποια λάθη στην υπερασπιστική γραμμή, διότι όταν ισχυρίζεσαι ότι τα σκάγια εξοστρακίστηκαν ..στο χώμα, κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά και χάνεις και το όποιο δίκιο σου...
   Δεν γνωρίζουμε φυσικά τι ελέχθη, τι περιλαμβάνει η δικογραφία, γιατί δεν αποδείχτηκε ο ισχυρισμός περί κατάστασης άμυνας, όλα αυτά μέλλει να αποδειχθούν ή όχι, στο Δικαστήριο.
   Χωρίς να θέλω να επεκταθώ, αφού η υπόθεση είναι εκκρεμής, δηλαδή ουσιαστικά τώρα ξεκινάει, αν ήμουν συνήγορος υπεράσπισης, θα επικεντρωνόμουν αλλού : έχω κάποιες σοβαρές επιφυλάξεις, αναφορικά με το κατά πόσον ευσταθεί η κατηγορία, όπως απαγγέλθηκε, ήτοι απόπειρα ανθρωποκτονίας και θα ρισκάρω την πρόβλεψη ότι στην πορεία θα αλλάξει !!
    Με τα όσα έγιναν γνωστά, θεωρώ ότι δύσκολα μπορεί να στοιχειοθετηθεί ανθρωποκτόνος πρόθεση των κατηγορουμένων και νομίζω ότι εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η υπεράσπιση, απλά δεν θέλω να πω περισσότερα, αφού δεν τους ξέρω, τους κατηγορούμενους, ούτε τους χρωστάω κάποια χάρη...



 

Το καλύτερο σχόλιο, για το έγκλημα στη Ν. Μανωλάδα Ηλείας !

  Για τις "ματωμένες φράουλες" της Ηλείας, τις τελευταίες μέρες, έχουν χυθεί τόνοι, ηλεκτρονικής κυρίως, "μελάνης" και ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του, ως συνήθως, με σχόλια, που ξεκινούν, από το "κρεμάστε τους δράστες" έως "καλά τους έκαναν" !!
   Δεν έχω παρακολουθήσει τα σχόλια, διότι δε συμμετέχω και δε μου καίγεται καρφί τι διαδραματίζεται στα αντι-social media, ωστόσο άκουσα μία δήλωση του Μιχαλολιάκου της Χ.Α, στη Βουλή και νομίζω ότι ήταν και το πιο πετυχημένο...
   Είπε λοιπόν ότι οι δράστες δεν ήταν οπαδοί της ΧΑ, αλλά ..του ΠΑΣΟΚ και άσχετα αν αυτό ισχύει, αν είναι ακριβές ή όχι, η ΟΥΣΙΑ είναι σωστή ! Το έγκλημα αυτό δεν ήταν ρατσιστικό ή δεν ήταν μόνον ρατσιστικό, ήταν κυρίως κάτι άλλο..
   Διότι, η αλήθεια είναι αυτή, για την κατάντια της κοινωνίας, για την ανομία και την ατιμωρησία, που υπήρχε τόσα χρόνια, υπεύθυνο κατεξοχήν είναι το ΠΑΣΟΚ, ως το κόμμα που κυβέρνησε περισσότερα χρόνια : το Π(Θ)ΑΣΟΚ, είναι εκείνο, που δημιούργησε τις νοοτροπίες Λουδοβίκου ("το κράτος είμαι εγώ"), "ξέρεις ποιος είμαι γω ;", ξέρω τον τάδε ή τον δείνα και έτσι μπορώ να διορίζομαι, να χτίζω στο δάσος ή στην παραλία, να κυκλοφορώ με ανασφάλιστο όχημα ή χωρίς να έχω πληρώσει τέλη κυκλοφορίας, να έχω ανασφάλιστους και απλήρωτους αλλοδαπούς και όχι μόνον εργαζόμενους και τόσα άλλα, χωρίς να τρέχει τίποτα, σαν να είναι κάτι το φυσιολογικό...
    Το ΠΑΣΟΚ, αυτό το χρεοκοπημένο, οικονομικά, αλλά και πολιτικά, κόμμα του 5% πλέον, είναι υπεύθυνο για αυτήν την κατάσταση στο μεγαλύτερο βαθμό, όχι ότι δεν έχει ευθύνες και η ΝΔ.
     Ως συνήθως, πρέπει να φτάσει ο κόμπος στο χτένι, να υπάρξει θάνατος ή κάτι τέτοιο, για να ξυπνήσει το κράτος και να λάβει μέτρα προστασίας, όταν γίνει το μοιραίο (δέστε τι γίνεται τώρα στα "στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών", πρέπει να υπάρξει θύμα, για να ευαισθητοποιηθεί η πολιτεία ;;), πέφτουν όλοι επάνω, αλλά η κατάσταση γίνεται χειρότερη, διότι μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, αυτή τη στιγμή δεν θέλει κανείς να αγοράσει φράουλες Ηλείας (οι οποίες φράουλες, ως γνωστόν, είναι εξαιρετικά θρεπτικές και υγιεινή τροφή) και καταστρέφονται και υγιείς επιχειρήσεις, με τη διάσταση που πήρε το θέμα.
      Αυτά, ως προς την κοινωνική διάσταση του θέματος, θα επανέλθω λίαν συντόμως, με την καθαρά νομική άποψή μου, αυτή τη φορά, σχετικά με την προφυλάκιση των κατηγορουμένων για αυτήν την υπόθεση !

Δίκη Άκη Τσοχατζόπουλου : η 1η μέρα !

    Πέρασα το πρωΐ, κατά τις 10:00, από την αίθουσα τελετών του Εφετείου, εκεί όπου θα διεξαχθεί η πολυαναμενόμενη Δίκη του Άκη και των λοιπών, λίγο πριν τη διακοπή και δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση : πρώτον, τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας (έπρεπε να επιδείξεις ταυτότητα !) και δεύτερον η παρουσία τόσων πολλών πρωτοκλασάτων ποινικολόγων, σε μία αίθουσα !
    Δεν έχω παρακολουθήσει εκτενή ρεπορτάζ, από τη Δίκη, που συγκεντρώνει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον, ωστόσο από τα λίγα που άκουσα, έχω να κάνω τα εξής σχόλια :
-Ως προς τα μέτρα ασφαλείας, καλό είναι να υπάρχουν, αλλά όχι σε βαθμό, που να παραβιάζεται η βασική αρχή της δημοσιότητας της ποινικής Δίκης ! Το ότι δεν επιτρέπονται κάμερες, δεν παραβιάζει την αρχή της δημοσιότητας, από τη στιγμή, που είναι μέσα οι δημοσιογράφοι...
-Επειδή πολύς λόγος έγινε για τις χειροπέδες, αν πρέπει οι κατηγορούμενοι να τις φοράνε, γιατί άλλοι φοράγανε και άλλοι όχι, η άποψή μου είναι ότι ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ, ενώπιον δηλαδή των δικαστών, ΔΕΝ πρέπει να εμφανίζονται οι κατηγορούμενοι σιδηροδέσμιοι, διότι αφενός πλήττεται το τεκμήριο της αθωότητας και αφετέρου, επηρεάζονται αρνητικά οι δικαστές ! Ωστόσο, θεωρώ ατυχές το σχόλιο του Αλέξη, ότι αν τους αφήσουν, στην Ομόνοια, θα έρθουν μόνοι τους στο Εφετείο, επιτρέψτε μου να έχω σοβαρές αμφιβολίες για αυτό ! (χαχα)
-Ζήτημα προέκυψε, για το αν μπορεί να παρασταθεί το ελληνικό Δημόσιο, ως πολιτικώς ενάγον, στη Δίκη, το οποίο είναι καθαρά νομικό και δεν χρειάζεται να επεκταθεί κανείς. Ο κανόνας, όπως έχουμε δει, με βάση τη Νομολογία, για να γίνει η σχετική παράσταση, είναι ο πολιτικώς ενάγων να είναι ΑΜΕΣΩΣ ζημιωθείς, από το δικαζόμενο έγκλημα και όχι εμμέσως ! Κάποιος έγραψε ότι το δημόσιο ζητάει 1 εκατομμύριο ευρώ, από κάθε κατηγορούμενο, όμως αυτό είναι ανακριβές, διότι στο ποινικό δικαστήριο, μπορείς να ζητήσεις μέχρι ..44 ευρώ (χαχα), τα υπόλοιπα στα αστικά δικαστήρια...
-Επίσης, οι δημοσιογράφοι, από άγνοια, ανέφεραν ότι ορισμένοι κατηγορούμενοι απουσίαζαν, ωστόσο, όταν εκπροσωπείσαι από δικηγόρο, θεωρείσαι -δικονομικά- ΠΑΡΩΝ και όχι απών, όχι μόνον, όταν επικαλείσαι λόγους υγείας, όπως εδώ, αλλά σε ΚΑΘΕ περίπτωση, που δεν θες να πας και στέλνεις το δικηγόρο σου ! Βέβαια, το μόνο που δεν μπορεί να κάνει ο συνήγορός σου, είναι να απολογηθεί αντί για σένα...
-Το ΜΕΓΑΛΟ και κρίσιμο ζήτημα, όμως αυτής της Δίκης, έχει να κάνει οπωσδήποτε με τους μάρτυρες, που ζήτησε ο Άκης να εξεταστούν, από το Δικαστήριο και το τι θα γίνει σχετικά, στο τέλος ! Ασφαλώς, θα είχε μεγάλη αξία να καταθέσουν αυτά τα άτομα (κυρίως πολιτικοί, αλλά και ανώτερα στελέχη του δημοσίου), για να αντλήσει και η κοινή γνώμη, χρήσιμα συμπεράσματα, όχι μόνον νομικά, αλλά κυρίως ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ηθικά και κοινωνικά, για τον τρόπο, που δρούσε το πολιτικό σύστημα, επί δεκαετίες και πως ...τελείωσαν τα λεφτά και χρεοκοήσαμε !!
     Θεωρώ, με όλο το σεβασμό και χωρίς να τον ξέρω τον άνθρωπο, ατυχή τη δήλωση του συνηγόρου του Άκη, ότι οι μάρτυρες αυτοί, έχουν ηθική υποχρέωση να καταθέσουν και όχι νομική, διότι αν βασιστούμε στο ..ήθος τους, είναι προφανές ότι θα κρύβονται μια ζωή (χαχα). Η υποχρέωση είναι κατεξοχήν ΝΟΜΙΚΗ, εάν η μαρυρία τους πρόκειται να φωτίσει την υπόθεση, πόσω μάλλον να ελαφρύνει τη θέση ενός κατηγορούμενου.
     Από την άλλη φοβάμαι ότι η κλήτευσή τους, γίνεται περισσότερο για να καταδειχθεί απλά ότι δεν έκλεβε μόνον ο Άκης, αλλά και ΠΟΛΛΟΙ άλλοι, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό, ούτε οδηγεί σε απαλλαγή, το να κάνεις δηλαδή κάτι παράνομο, επειδή έτσι λειτουργούσε το (σάπιο) σύστημα !!
-Τέλος, ήταν σίγουρα λάθος, εκ μέρους του Εισαγγελέα, σε ένα ΤΟΣΟ ΠΡΩΙΜΟ στάδιο της Δίκης, να αναφερθεί με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, εναντίον των κατηγορουμένων και φοβάμαι ότι αν συνεχίσει έτσι, θα δεχτεί αίτηση εξαίρεσης...Ίδωμεν.
   

μερικά tips για την εγγύηση !

   Η εγγύηση, ως νομική έννοια, μπορεί να έχει διάφορες σημασίες, π.χ εγγύηση ως περιοριστικός όρος, μετά την απολογία, εγγύηση καλής λειτουργίας προϊόντος, που αγοράζουμε κλπ, εδώ θα αναφερθούμε στην εγγύηση, που δίνει κάποιος τρίτος, για οφειλή άλλου, ένα ζήτημα καθαρά αστικού δικαίου.
   Με τη σύμβαση εγγύησης, ο εγγυητής αναλαμβάνει ουσιαστικά την ευθύνη, έναντι του δανειστή, να πληρώσει εκείνος, σε περίπτωση, που ο κύριος οφειλέτης αποδειχτεί ασυνεπής ή αφερέγγυος !
   Η κύρια μορφή εγγύησης, που απαντάται πιο συχνά στην καθημερινότητα, έχει να κάνει με τα δάνεια, κυρίως τραπεζικά, όπου μαζί με το δανειολήπτη, ευθύνεται και κάποιος άλλος, ο εγγυητής.
   Τα σημαντικότερα σημεία, που πρέπει να γνωρίζει κάποιος, αναφορικά με την "εγγύηση", είναι :
-Η εγγύηση, για να είναι έγκυρη, πρέπει να συσταθεί εγγράφως, να αποδεικνύεται με έγγραφο, όμως αν ο "εγγυητής" πλήρωσε, βάσει προφορικής συμφωνίας, δεν μπορεί μετά να ζητήσει πίσω τα χρήματα!
-Η εγγύηση προϋποθέτει έγκυρη οφειλή, αν όμως ο εγγυητής υπέγραψε γνωρίζοντας π.χ ότι ο πρωτοφειλέτης είναι άτομο ανίκανο για δικαιοπραξία (π.χ φρενοβλαβής), συνεχίζει να ευθύνεται κανονικά !
-Αν ο δανειστής στραφεί εναντίον του εγγυητή, μπορεί ο τελευταίος στο δικαστήριο να προβάλει όλες τις ενστάσεις, που θα μπορούσε να προβάλει και ο πρωτοφειλέτης π.χ ότι η απαίτηση έχει εξολοκλήρου ή εν μέρει, εξοφληθεί, όχι όμως και προσωπικές ενστάσεις του κύριου οφειλέτη, τις οποίες μόνον ο τελευταίος μπορεί να προβάλει !
-Αν οι εγγηυτές είναι περισσότεροι του ενός, ευθύνεται ο καθένας τους εις ολόκληρον και όχι κατά ίσα μέρη ! Αν όμως πληρώσει ο ένας από αυτούς, στη συνέχεια πρέπει να στραφεί εναντίον όλων των υπολοίπων, κατά ίσα μέρη (εκτός αντίθετης συμφωνίας).
-Η σημαντικότερη ένσταση, που έχει αμυνόμενος ο εγγυητής, έναντι του δανειστή, είναι η ένσταση της διζήσεως : όπερ σημαίνει, ότι ο εγγυητής δεν έχει υποχρέωση να πληρώσει, έως ότου ο δανειστής επιδιώξει την είσπραξη από τον κύριο οφειλέτη και αποβεί αυτή άκαρπη. Εδώ θέλει προσοχή, διότι μπορεί να παραιτηθεί ο εγγυητής από την ένσταση αυτή και συνήθως οι τράπεζες βάζουν το σχετικό όρο στις συμβάσεις εγγύησης ! Ουσιαστικά βέβαια, η ένσταση αυτή, χάνει την αξία της, εφόσον ο κύριος οφειλέτης είναι τελείως αφερέγγυος και είναι προφανές εκ των προτέρων ότι τυχόν αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος του, θα απέβαινε άκαρπη.
-Ο εγγυητής ελευθερώνεται, εφόσον : 1. από πταίσμα του δανειστή έγινε αδύνατη η ικανοποίησή του, από τον οφειλέτη και 2. αν ο δανειστής είχε ασφαλίσει την απαίτησή του π.χ με υποθήκη, αλλά παραιτήθηκε από τις ασφάλειες αυτές !
-Η εγγύηση μπορεί να συμφωνηθεί, είτε για ορισμένο, είτε για αόριστο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ο εγγυητής δεν μπορεί να παραμένει "όμηρος" για πάντα : Αν μεν έχει συμφωνηθεί για ορισμένο χρονικό διάστημα, ο εγγυητής ελευθερώνεται, εφόσον παρέλθει ένας μήνας, από τότε που έληξε ο χρόνος αυτός και ο δανειστής δεν έχει κινηθεί δικαστικά εναντίον του οφειλέτη. Αν η διάρκεια της εγγύησης είναι αόριστη, ο εγγυητής ελευθερώνεται, εφόσον περάσει ένας μήνας από τότε, που έγινε απαιτητή η οφειλή και ο δανειστής δεν ξεκινήσει τη δικαστική είσπραξή της (αυτό βέβαια προϋποθέτει όχληση του δανειστή εκ μέρους του εγγυητή). Αν μάλιστα για να γίνει απαιτητή η οφειλή, απαιτείται καταγγελία εκ μέρους του δανειστή και έχει περάσει ένας έτος, από την σύμβαση εγγύησης, μπορεί ο εγγυητής να θέσει προθεσμία ενός μήνα στο δανειστή να καταγγείλει και να επιδιώξει τη δικαστική είσπραξη και αν ο δανειστής αδρανήσει, ο εγγυητής ελευθερώνεται !

ο καλός "μπαμπάς", που φροντίζει τα "κορίτσια" του !

  Ποιος είναι ; Δεν θα σας κρατήσω σε αγωνία, θα το αποκαλύψω εξαρχής : είναι ο Βύρων ο Πολύδωρας ! Τι έκανε λοιπόν ο Βύρων ;
   Κατέθεσε, λέει, ερώτηση στη Βουλή, με την οποία διαμαρτύρεται για την περικοπή των συντάξεων των "άγαμων θυγατέρων" !! Δεν ξέρω πόσες ερωτήσεις έχει καταθέσει ο "μέγιστος" αυτός πολιτικός άνδρας (ποιος μπορεί να ξεχάσει τα παράπονά του για το "στρατηγό άνεμο" ;), στη -μακρά- θητεία του στο Κοινοβούλιο, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε γιατί το έκανε και γιατί κόπτεται για το ζήτημα αυτό...
    Είναι γνωστόν ότι έχει 2 θυγατέρες (τις οποίες ειπώθηκε ότι έχει διορίσει στο γραφείο του, στη Βουλή), οι οποίες, αν δεν απατώμαι, είναι "άγαμες" και προφανώς φοβάται τι θα απογίνουν τα καημένα "τα κορίτσια" (πρέπει να είναι γύρω στα 40 ;), αν αποδημήσει από το μάταιο τούτο κόσμο, πως θα ζήσουν με την περικομμένη σύνταξη, διότι εικάζει (εύλογα) ότι οι μελλοντικοί αντικαταταστάτες του, θα διορίσουν τα δικά τους παιδιά και όχι τις κόρες του Πολύδωρα...
     Πόσο προνοητικοί και πατριώτες οι βο(υ)λευτές μας, έτσι ; Πόσο άδολοι και φροντίζοντες διαρκώς για το ...κοινό καλό, ε ; Νομίζουν ότι ο κόσμος τρώει ακόμα κουτόχορτο και ότι όλα είναι όπως παλιά, πριν τη μεγάλη "Κρίση", το σκάσιμο της "φούσκας".
      Απ'ότι έχω δει, οι κόρες του μια χαρά είναι, εδώ παντρεύονται άλλες, πολύ πιο άσχημες και με πολύ μικρότερες περιουσίες, η μόνη εξήγηση είναι μάλλον ότι ΚΑΝΕΙΣ δε θέλει ...για πεθερό του το Βύρωνα, να του πετάει κάθε τόσο αρχαία γνωμικά...
      Πέρα από την πλάκα, το θέμα αυτό αναδεικνύει ξανά, πόσο αλλού και βαθιά νυχτωμένοι είναι οι έλληνες πολιτικοί, ειδικά η "παλιά φρουρά", αυτοί που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους και θεωρούν υποχρεωμένο το κράτος να τους συντηρεί εσαεί, πόσο στην κοσμάρα τους είναι, πόσο παρτάκηδες και πωρωμένοι, με το χρήμα και την εξουσία, σε μια χώρα με 1,5 εκατομμύριο ανέργους.... !
       Αντί να κάνει μια ερώτηση, για τον κοσμάκη, που δεν έχει να πληρώσει χαράτσια και φόρους, που του κόβουν το ρεύμα καθημερινά, που αυτοκτονεί, που αγωνίζεται να επιβιώσει, με δουλειά, κόπο και αίμα, ασχολείται με το τι σύνταξη θα παίρνουν οι ήδη βολεμένες κόρες του ! Τι αθλιότητα θεέ μου, που ζούμε ;;
        Γενικότερα μιλώντας, ο νομοθέτης όταν θέσπισε την εν λόγω σύνταξη, μία από τα δεκάδες διαφορετικά είδη, φαντάζομαι ότι είχε αγνές και καλές προθέσεις και σίγουρα δεν φανταζόταν ότι θα γινόταν διαστρέβλωση, ότι θα άνοιγε η όρεξη για απάτες και θα ..μειωνόταν η όρεξη για γάμο, στις εν λόγω "θυγατέρες".
       Δεν ξέρω πόσο παλιά θεσπίστηκε, όταν π.χ δούλευε μόνον ο άντρας στο σπίτι, το σίγουρο είναι ότι πολλές από αυτές τις ορφανές κόρες, ζουν σαν παντρεμένες, με τον "άντρα" τους ή δουλεύουν, αλλά δεν παντρεύονται, για να μη χάσουν τη σύνταξη, αφού το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος, μοιράζει τόσο εύκολα τα λεφτά.
       Πριν κάποιους μήνες, με είχε ρωτήσει μια τελειωμένη, πως γίνεται κανείς να παντρευτεί κανονικά σε Εκκλησία, αλλά να μην δηλωθεί ο γάμος και αρχικά, ομολογώ, ότι δεν είχα καταλάβει το λόγο !
         Πέρα από τη σωρεία παρόμοιων Νόμων, που ευνοούν και υποθάλπτουν την παρανομία, την απάτη, την ανηθικότητα και κυρίως την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, είναι προφανές ότι όποιος "ξανασταυρώσει" βο(υ)λευτές, που έχουν κάνει πάνω από 2 θητείες, θα είναι άξιος της μοίρας του : τα άτομα αυτά, οι εκφραστές του παλιού, αυτού, που πέθανε οριστικά το 2010 (άσχετα αν το έχουν καταλάβει ή όχι), πρέπει να εξαφανιστούν μαζί του, από τη δημόσια ζωή (για να μην πω τίποτε βαρύτερο) ΑΡΚΕΤΑ τους ανεχθήκαμε !! Ας φάει και κανένας άλλος, που πιθανόν να ενδιαφέρεται και για τον κοσμάκη, πέρα από τους συγγενείς του...

Η Δίκη της ΑΕΚ !

   Η χθεσινή απόφαση της πρωτοβάθμιας πειθαρχικής επιτροπής της Superleague, που δημοσιεύτηκε μετά τα μεσάνυχτα (!), αναφορικά με την τιμωρία της ΠΑΕ ΑΕΚ, για τα όσα έγιναν στον αγώνα με τον Πανθρακικό, παρουσιάζει μεγάλο νομικό ενδιαφέρον και είναι, βέβαια, ιστορικής σημασίας για την ΑΕΚ, ενώ όλα θα κριθούν, όπως φαίνεται, σε δεύτερο βαθμό, από την επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ !
    Η προσωπική μου άποψη, έχοντας διαβάσει προ ολίγου και το πλήρες σκεπτικό της απόφασης, είναι ότι η εν λόγω απόφαση ΔΕΝ απεικονίζει ορθά το κοινό περί δικαίου αίσθημα και ελπίζω ότι στον δεύτερο βαθμό θα ανατραπεί (διευκρινίζω ότι δεν είμαι οπαδός της ΑΕΚ και μιλάω -καθαρά- νομικά !).
    Το κρίσιμο γεγονός, εν προκειμένω, είναι αν το ματς διακόπηκε οριστικά με υπαιτιότητα της ΑΕΚ και κυρίως αν μπορούσε να γίνει επανέναρξη του αγώνα και τελείωμα αυτού, μετά τη διακοπή !
    Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι ειδικός σε θέματα αθλητικού Δικαίου, που αποτελεί έναν ολόκληρο και αυτοτελή κλάδο του Δικαίου, ωστόσο η χθεσινή Δίκη δε διαφέρει ουσιαστικά από τις υπόλοιπες, εφαρμόζονται οι ίδιες γενικές Αρχές και αποφασίζουν δικαστές και δικηγόροι, οπότε θεωρώ ότι μπορώ να εκφέρω άποψη.
     Η γνώμη μου λοιπόν, είναι σύμφωνη με την επίσημη άποψη της ΠΑΕ ΑΕΚ, που λέει τα εξής : Ο αγώνας μεν ασφαλώς και διακόπηκε με υπαιτιότητα των οπαδών της ΑΕΚ (εδώ να επισημάνουμε και τις ΜΕΓΑΛΕΣ ευθύνες της Αστυνομίας, που δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει την αναμενόμενη εισβολή), ωστόσο η κρίση του διαιτητή περί αδυναμίας συνέχισης και τελειώματος αυτού, μετά από 1 και 1/2 ώρα (στην απόφαση αναφέρεται μετά από 20 λεπτά, που θεωρώ ότι δεν είναι ακριβές) δεν υπήρξε δίκαιη, με την έννοια ότι : οι ταραξίες είχαν απομακρυνθεί και το γήπεδο είχε αδειάσει και επιπλέον, η αντίπαλη ομάδα συναινούσε στο να ξαναρχίσει έστω και για μερικά δεύτερα ο αγώνας και να τελειώσει-κλείσει το φύλλο αγώνα.
     Η αρχικά έντιμη στάση του Πανθρακικού, δυστυχώς μετεβλήθη χθες, κατά την εκδίκαση, αφού το ..ξανασκέφτηκαν και δεν τους τιμάει αυτό το πράγμα (κλείνει η παρένθεση).
      Επί της ουσίας τώρα, κρίθηκε ότι η οριστική διακοπή επιβαλλόταν από φθορές στο γήπεδο και μάλιστα είναι σχεδόν αστείο, ότι αναφέρονται φθορές σε ...διαφημιστικές πινακίδες (!!) και τα σημαιάκια του κόρνερ.
      Θεωρώ ότι με βάση την αρχή της αναλογικότητας, την οποία επικαλείται μάλιστα η απόφαση (!), ο διαιτητής όφειλε να τελειώσει το ματς, από τη στιγμή που δεν κινδύνευε η σωματική ακεραιότητα πλέον ανθρώπων και υπήρχε και η συναίνεση των αντιπάλων, παρά τις όποιες -περιορισμένες- φθορές εντός του γηπέδου και νομίζω ότι ανάλογο προηγούμενο υπήρξε και στο φετινό ματς Βέροια-Άρης.
       Επομένως, γνώμη μου είναι, ότι για την οριστική διακοπή δεν ευθύνεται η ΠΑΕ ΑΕΚ, αλλά η λανθασμένη κρίση του διαιτητή, ΠΡΟΣΟΧΗ : δεν επιρρίπτω δόλο στο διαιτητή (!), απλά πήρε μια απόφαση, που αποδείχθηκε λάθος, δε σημαίνει ότι πρέπει να τον σταυρώσουμε, όλοι κάνουμε λάθη, υπήρχε και η ένταση των στιγμών, είχαν προηγηθεί τα -σοβαρά- επεισόδια και δεν αντέδρασε ψύχραιμα και νηφάλια (αυτά τα λέω για τους θερμόαιμους, που βλέπουν συνομωσίες παντού και θέλουν να μηνύσουν το διαιτητή για παράβαση καθήκοντος, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά).
       Ελπίζω ότι στο δεύτερο βαθμό θα δικαιωθεί η ΠΑΕ ΑΕΚ, διότι η οριστική διακοπή, οφείλεται σε μία άτυχη απόφαση του διαιτητή, διότι μπορούσε να τελειώσει τον αγώνα, εφαρμόζοντας τις αρχές τις επιείκειας και της αναλογικότητας και το προηγούμενο του προαναφερθέντος αγώνα, που αποτελεί οιονεί "δεδικασμένο".
      
     
     

τι ψωμί θα τρώμε κύριε Τόμσεν ;;

   Ο υπουργός "ανάπτυξης",  Χατζηδάκης, υπέγραψε απόφαση, προκειμένου να μπορούν τα σούπερ μάρκετ, να πουλάνε και ψωμί, πρόκειται για το λεγόμενο "bake off", αν το λέω σωστά, δηλαδή κατεψυγμένο ζυμάρι, που απλά θα ψήνεται εντός του σούπερ μάρκετ !
    Σε σχετική ερώτηση, απάντησε, όπως πάντα, ότι (και) αυτό, ήταν απαίτηση των δανειστών μας, της τρόϊκα (!!), αλλά περισσότερο πιστεύω την άλλη εκδοχή, που γράφτηκε, ότι πρόκειται απλά για "ρουσφέτι"-εξυπηρέτηση, στο γάλλο "φίλο" του, που έχει τα carrefour...
    Δε νομίζω ο κύριος Τόμσεν κλπ, να είναι τόσο αφελής, που να πιστεύει -σοβαρά- ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα, θα έρθει με το να πουλάνε τα σούπερ μάρκετ, γαλλικές μπαγκέτες ή φάρμακα, άλλωστε ο κόσμος θα συνεχίσει να ψωνίζει "κανονικό"-ζυμωμένο-φρέσκο ψωμί, από το φούρνο της γειτονιάς του και φάρμακα, από το φαρμακείο, οπότε όλα αυτά τα "μέτρα" θα ακυρωθούν στην πράξη, από τους καταναλωτές !
    Αυτό που μένει όμως, είναι οι άθλιες εξυπηρετήσεις του πολιτικού προσωπικού και η δουλικότητά τους, απέναντι στις πολυεθνικές και η προδοσία τους, έναντι ενός ολόκληρου κλάδου της ελληνικής οικονομίας, των αρτοποιών, που απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους, άμεσα και έμμεσα.
     Ουσιαστικά, βλέπει κανείς την ευκολία με την οποία ένας υπουργός, έχοντας ως άλλοθι την τρόϊκα, προσπαθεί να καταστρέψει την εγχώρια οικονομία, τη στιγμή που ευαγγελίζεται και υποτίθεται ότι "εργάζεται" για την ανάπτυξη ! Ας ελπίσουμε, ξαναλέω, ότι τα ανθελληνικά αυτά μέτρα, θα καταργηθούν στην πράξη, από τους καταναλωτές και τις πάγιες συνήθειές τους.
     Ας αφήσουμε όμως ..την σκοτεινή πλευρά της καθημερινότητας και να πάμε σε κάτι φωτεινό και αισιόδοξο, που συνέβη, μετά από πολύ καιρό : την είδηση ότι επαναλειτουργούν τα ναυπηγεία !
     Είναι τραγικό μία χώρα, που βρέχεται από παντού, με θάλασσα, με τόσα νησιά και τέτοια ναυτική παράδοση, να μην έχει ναυπηγική βιομηχανία και οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία να παρακαλάνε, επί 4 χρόνια, ως επαίτες, για δουλειά.
      Έχουμε το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο, στον κόσμο και όμως, ΟΥΤΕ ΕΝΑ πλοίο, δεν "χτίζεται" στην Ελλάδα, από τους εφοπλιστές μας, με συνέπεια να χάνονται πολλά δισ ευρώ, από την ελληνική οικονομία.
       Σίγουρα το θέμα δεν είναι απλό, ωστόσο, αν υπήρχε βούληση και θέληση, θα μπορούσε να βρεθεί λύση και δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, είναι δε χαρακτηριστικό ότι η επαλειτουργία των ναυπηγείων ελευσίνας, επιτεύχθηκε, με πρωτοβουλία μίας χούφτας βουλευτών (οι μόνοι που δικαιολογούν τον τίτλο και το μισθό τους) και όχι της επίσημης κυβέρνησης, που κοιμάται...
       Οι ευθύνες βέβαια δεν είναι μόνον στην κυβέρνηση, αλλά και στα ίδια τα ναυπηγεία, που τόσα χρόνια, είχαν επαναπαυθεί, στις κρατικές παραγγελίες, για πολεμικά κυρίως πλοία και δεν προσπάθησαν να διευρύνουν τις εργασίες τους !
      Από την άλλη, ένας λιβανέζος επιχειρηματίας, που θέλησε να επενδύσει, στα ελληνικά ναυπηγεία και να πάρει δουλειές και από ξένες χώρες, έπεσε θύμα και αυτός της κρατικής απάτης και αναξιοπιστίας, αφού άλλα συμφώνησε και υπέγραψε το ελληνικό κράτος (επί της αλήστου πλέον μνήμης κυβέρνησης "Τζέφρι" και των συν αυτώ) και άλλα έκανε, ως συνήθως συμβαίνει (βλ. και τι γίνεται τώρα με τα φωτοβολταϊκά).
       Είναι καιρός να καταλάβουν οι πολιτικοί μας, ότι η πολιτική δεν παράγεται με το περνάς τη μέρα σου, σε τηλεοπτικά στούντιος, ο Παπαδάκης, ο Καμπουράκης, η Τσαπανίδου κλπ, μπορεί να αναδεικνύουν ζητήματα και προβλήματα, αλλά ΠΟΤΕ δεν έλυσαν κανένα !!
       Ο χώρος παραγωγής πολιτικής, χρήσιμης για τον πολίτη και τον τόπο, είναι τα υπουργεία και το Κοινοβούλιο, όχι τα τηλεοπτικά παράθυρα, η δημιουργία εντυπώσεων, οι ανώφελοι τσακωμοί και οι δημόσιες σχέσεις..

Το Γαλάτικο χωριό και άλλα παραμυθάκια...!

    Οι κάτοικοι των χωριών της Χαλκιδικής, πέριξ των μεταλλείων, έχουν βαλθεί να μας αποδείξουν ότι είναι αυθεντικοί απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ωστόσο φοβάμαι, με ΛΑΘΟΣ τρόπο !
    Πολλά λέχθηκαν και λέγονται για τη σύλληψη και προφυλάκιση 2 κατηγορουμένων, για την επίθεση στις Σκουριές, αρκετά από τα οποία προσβάλλουν τη νοημόσύνη μας και την κοινή λογική.
    Προφανώς, τα στοιχεία (ενδείξεις) ενοχής κρίθηκαν αρκετά, από τις Αρχές και δεν θέλω να μπω στην ουσία της υπόθεσης, διότι δε γνωρίζουμε τη δικογραφία και τις λεπτομέρειες, ωστόσο ακούστηκαν "επιχειρήματα" υπεράσπισης τραγελαφικά : κατηγορήθηκαν οι Αρχές ότι τους συνέλαβαν νύχτα και ότι είναι οικογενειάρχες κλπ.
     Αναρωτιέται έτσι κανείς : οι "οικογενειάρχες" είναι όλοι νομοταγείς ; Προχθές συνελήφθη ένας τελειωμένος "οικογενειάρχης" να μεταφέρει ναρκωτικά και μέσα στο αυτοκίνητο, μαζί με τα ναρκωτικά, είχε τη γυναίκα και τα ..2 ανήλικα παιδιά τους ! Οι φύλακες, που δέχτηκαν την επίθεση, δεν έχουν μήπως οικογένειες ; Μήπως η επίθεση έγινε μέρα-μεσημέρι, δεν έγινε μέσα στο μαύρο σκοτάδι ;
     Η δράση προκαλεί αντίδραση, η οργανωμένη πολιτεία-κοινωνία, δεν μπορεί να ανέχεται εγκληματικές συμπεριφορές και να μην τιμωρεί τους δράστες, δεν μπορεί οι αληθινά νομοταγείς πολίτες και οικογενειάρχες να βρίσκονται στο έλεος του κάθε εγκληματία, που καίει και απειλεί ανθρώπινες ζωές !
      Δεν ξέρω ακόμα, αν επί της ουσίας, έχουν δίκιο όσοι διαμαρτύρονται (μαθαίνω ότι η απόφαση του ΣτΕ είναι ΥΠΕΡ των μεταλλείων), ωστόσο ο τρόπος αντίδρασης, όχι μόνον δεν είναι σωστός και ενδεδειγμένος, αλλά έτσι ΧΑΝΕΤΑΙ το δίκιο, ακόμα και αν υπήρχε.
      Με έκνομες-εγκληματικές πράξεις, σε βάρος ιδιωτικής ή δημόσιας περιουσίας (βλέπε αστυνομικό τμήμα), δε λύνεται κανένα πρόβλημα : με το κάψιμο του τμήματος, λύθηκε η σύμβαση μίσθωσης και ένας συγχωριανός τους, έχασε ένα εισόδημα, που είχε από μισθώματα, αύριο, αν γίνει κάποιο έγκλημα, θα λένε : που είναι η Αστυνομία, να μας προστατεύσει ;; (χαχα). Βγάζουν μόνοι τους τα μάτια τους, στρέφονται εναντίον του εαυτού τους και δεν το καταλαβαίνουν !
      Με αυτές τις ενέργειες, ουσιαστικά δικαιώνεται η Αστυνομία και οι διωκτικές αρχές, να συνεχίσουν τις συλλήψεις, τις προφυλακίσεις κλπ., διότι φυσικά όλοι θυμόμαστε ότι στην επίθεση συμμετείχαν ΠΟΛΛΟΙ περισσότεροι, από τους 2, που προφυλακίστηκαν.
      Συνήθως έτσι γίνεται, δεν την πληρώνουν όλοι, αλλά ορισμένοι, ωστόσο ούτε αυτό μπορεί να αποτελέσει "επιχείρημα" του τύπου : γιατί εμάς και όχι και τους άλλους, διότι δεν υπάρχει ισότητα στην παρανομία...!
      Μακάρι να αποδειχθούν αθώοι οι προφυλακισθέντες, ωστόσο είναι ανάγκη να επικρατήσει νηφαλιότητα και σύνεση και να πέσουν οι τόνοι, διότι ακούω για προσφυγές στον Άρειο Πάγο, για αντιδικονομικές πρακτικές εις βάρος των δικαστών, πράγματα μη σοβαρά και ανώφελα.
      Η αίσθησή μου, είναι πως η Δικαιοσύνη κινήθηκε ορθά και ψύχραιμα, παρά το κλίμα και την ατμόσφαιρα, που πήγαν κάποιοι να δημιουργήσουν και τις κραυγές αυτών που "έπεσαν από τα σύννεφα με τις συλλήψεις κλπ", λες και δεν ήξεραν πρόσωπα και καταστάσεις.
       Μου θυμίζει τα πανό, που βλέπω συνεχώς τελευταία, σε γήπεδα και γράφουν οι χούλιγκανς-οπαδοί-φανατικοί : "λευτεριά στον άδικα προφυλακισμένο τάδε" ! ΟΚ, αφού το λέτε εσείς...
       Φοβάμαι πως όσοι αισθάνονται το αίμα τους να βράζει, όσοι νιώθουν Γαλάτες, που ζουν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, είναι καιρός να αναθεωρήσουν, να επιστρέψουν στην πραγματικότητα και στη νομιμότητα..!








 

μπορεί το "φακελάκι" να γίνει νόμιμο ;;

   Ως γενική τοποθέτηση, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι στην Ελλάδα της απέραντης διαπλοκής, της ασύλληπτης διαφθοράς, της παρανομίας και ατιμωρησίας, όλα είναι πιθανά και δυνατά !
   Ωστόσο, το ζήτημα αυτό, που προέκυψε, μετά τις αποκαλύψεις ότι πέρασε τροπολογία, σε άσχετο -ως συνήθως- νομοσχέδιο, του άρθρου του ποινικού κώδικα, για την (ενεργητική και παθητική) δωροδοκία, με την οποία ουσιαστικά νομιμοποιείται το "φακελάκι", δεν είναι τόσο απλό.
   Είναι ένα ζήτημα, όπου η αλήθεια βρίσκεται, όπως πάντα, στη μέση : από τη μία έχουμε υπαλλήλους, που πληρώνονται από το Κράτος, τους έλληνες δηλαδή φορολογούμενους, να απαιτούν "έξτρα" αμοιβή, για να κάνουν αυτό, για το οποίο πληρώνονται, πολλές φορές ακόμα και εκβιαστικά, διότι κανένας αφελής δεν πιστεύει ότι το φακελάκι το δίνεις μετά, από ευγνωμοσύνη, κατά κανόνα προ-καταβάλλεται για να γίνει η δουλειά !
    Από την άλλη, έχουμε όντως περιπτώσεις, όπου ο πολίτης αισθάνεται υπόχρεος απέναντι π.χ στο γιατρό, που του έσωσε τη ζωή, που έφερε εις πέρας μία λεπτή επέμβαση κλπ, να του δώσει κάποιο ποσόν, ως ανταμοιβή και σε τελική ανάλυση, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, έχει παγιωθεί μία κατάσταση, όπου το φακελάκι, πλέον τείνει να καταστεί εθιμικό Δίκαιο, είναι κάτι, που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει, να κλείσει τα μάτια και να πει ότι δεν υπάρχει : υπάρχει τόσα χρόνια (παρά την πρόβλεψη του ποινικού κώδικα) και το Ε.Σ.Υ μόνον δωρεάν δεν είναι !!
    Θέλοντας προφανώς να αντιμετωπίσει αυτήν την κοινωνική πραγματικότητα, ο νομοθέτης ίσως ορθά θέλησε να δώσει κάποια λύση, ωστόσο φοβάμαι ανεπιτυχώς...
     Διότι έτσι όπως πάει να περάσει η διάταξη, ωφελούνται ΟΛΑ τα λαμόγια και οι μιζαδόροι και το κράτος ΟΥΔΕΝ όφελος έχει, είναι σαν να πάει το κράτος να προστατεύσει ΩΜΑ και απροκάλυπτα, τους επίορκους, για άλλη μια φορά (μετά το Μανιτάκη, τώρα και ο Ρουπακιώτης, για να δικαιωθεί το ρητό : "αρχή άνδρα δείκνυσι", ότι ακόμα και έντιμοι άνθρωποι, όταν κάτσουν στην καρέκλα της εξουσίας, κάτι παθαίνουν, μεταμορφώνονται προς το χειρότερο, σαν να αφομοιώνονται από το σάπιο σύστημα !).
      Δεν είμαι 100% ενάντια σε τυχόν νομιμοποίηση της μίζας, του "φακελακίου", ωστόσο αυτό πρέπει να γίνει με προϋποθέσεις : μία λύση, θα ήταν να παραμείνει ποινικό αδίκημα, μόνον η απαίτηση από τον υπάλληλο μίζας, όχι η αυτοπροαίρετη δόση, ωστόσο φοβάμαι ότι αυτό θα δημιουργούσε δυσχερή ζητήματα απόδειξης και θα έκανε τα πράγματα χειρότερα.
      Έτσι, νομίζω ότι το καλύτερο θα ήταν : να προβλέπεται έγγραφος τύπος, για τη μίζα, το "δώρο", ώστε το Κράτος να παίρνει ένα μερίδιο από αυτό, της τάξης του 20% π.χ, διότι το κυρίαρχο θέμα με τη μίζα (ή ένα από αυτά) είναι η παραοικονομία, ότι διακινούνται μαύρα δισ ευρώ σε μίζες, από τα οποία το κράτος δεν έχει όφελος.
      Το χαρτί που θα λέει ότι έδωσα στον τάδε ιατρό, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, τόσα ευρώ και θα υπογράφεται τόσο από τον ίδιο όσο και από τον πολίτη, θα πηγαίνει στην εφορία και θα γίνονται οι νόμιμες κρατήσεις, υπέρ του Δημοσίου !
       'Ετσι και το κράτος θα αυξήσει τα έσοδά του και οι ιατροί κλπ, θα πάψουν να έχουν το άγχος της ποινικής δίωξης και θα τιμωρούνται μόνον οι "μαύρες" συναλλαγές, εκείνες όπου το χρήμα διακινείται, από τσέπη σε τσέπη, μέσα σε "φακελάκια", υπό μυστικότητα και μυστικοπάθεια.
       Αν ξεπεράσουμε το σχετικό ταμπού και γίνονται όλα με διαφάνεια και δημοσιότητα, φρονώ ότι θα ωφεληθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο κύκλωμα της "έξτρα" αμοιβής, από ευγνωμοσύνη (...ή ανάγκη ή εξαπάτηση ή εκβιασμό).

γιατί είναι αμαρτία η αυτοκτονία !

   Το κακό με τις αυτοκτονίες, στην Ελλάδα των μνημονίων έχει παραγίνει, τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας και δυστυχώς, η συνεχής προβολή τους από τα ΜΜΕ, φαίνεται να τις πολλαπλασιάζει, διότι η μίμηση του κακού, είναι συχνότερη από τη μίμηση του Καλού !
   Δεν είμαι θεολόγος, για να εξηγήσω για ποιο λόγο ακριβώς, είναι μεγάλη αμαρτία η αυτοκτονία, που οδηγεί κατευθείαν στην κόλαση, έχουν υπάρξει ανακοινώσεις στο πρόσφατο παρελθόν, από την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος και φωτισμένους ιεράρχες της, που εξηγούν πιο αναλυτικά.
   Ωστόσο, έτσι απλοϊκά, αν το δει κανείς, από τη στιγμή που δεχόμαστε ότι η Ζωή, είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο (μην ξεχνάμε και πόσο δύσκολα τεκνοποιούν ορισμένα ζευγάρια), η αυτοκτονία είναι πράξη υπέρτατης αχαριστίας, απέναντι στο Δημιουργό : είναι σαν να κάνεις δώρο σε κάποιον ένα πανάκριβο αυτοκίνητο και μετά να μαθαίνεις ότι ..το έκαψε, ότι το κατέστρεψε, όσο να ναι, δεν θα στεναχωρηθείς, δεν θα νευριάσεις με αυτόν, που φάνηκε τόσο αγνώμων ; Η παρομοίωση δεν είναι ακριβής, με την έννοια ότι κανένα υλικό-φθαρτό αντικείμενο, δεν συγκρίνεται με τη Ζωή, ωστόσο το νόημα είναι περίπου αυτό, ότι καταστρέφεις το δώρο, που σου έκανε κάποιος, με πολλή Αγάπη !!
    Το λυπηρό είναι ότι τα περισσότερα θύματα, είναι νέοι άνθρωποι και συχνά οικογενειάρχες, που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και με την αποτρόπαιη πράξη τους, αφήνουν τα πράγματα πίσω, χειρότερα από πριν...
     Η ουσία είναι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν υπάρχει κατάσταση δύσκολη, που να μην έχει διέξοδο, κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, ότι δεν έχει δοκιμασίες και βάσανα και αυτή είναι και η τραγική μοίρα του ανθρώπου : να αγωνίζεται, ξέροντας ότι μία μέρα, όχι πολύ μακριά, θα πεθάνει, ούτως ή άλλως !
     Η αίσθηση της απελπισίας και του αδιεξόδου, είναι ακριβώς η παγίδα του Σατανά, σε όσους δεν καταλαβαίνουν και δε νιώθουν τη θεία Πρόνοια, ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω (άλλοι το ονομάζουν φύλακα-άγγελο, άλλοι Άγιο-προστάτη κ.ο.κ), που μας προσέχει και μας προστατεύει, όσο γίνεται και όσο το επιτρέπει ο ίδιος ο Θεός, που έχει και τον πρώτο και τον τελευταίο Λόγο.
     Αυτό το λέω, διότι διέρρευσε το μήνυμα κάποιου προτού αυτοκτονήσει, που ανέφερε ότι "ένιωθε μόνος" και εδώ είναι το θέμα : ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ, ακόμα και αν δεν έχει συγγενείς ή φίλους, μόνος νιώθεις μόνον αν είσαι ά-θεος, ά-πιστος..
     Επίσης, είναι πολύ σημαντικό, όταν μαθαίνει κανείς κάτι άσχημο ή του συμβαίνει μια αναποδιά, να μην αντιδρά σπασμωδικά-βεβιασμένα, αλλά με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, διότι έχει συμβεί π.χ κάποιος να αυτοκτονήσει νομίζοντας ότι έχει άσχημη αρρώστια και η διάγνωση να αποδειχτεί εσφαλμένη ή να σκοτωθεί, υπό το βάρος κάποιων χρεών και μετά να κληρονομήσει μία τεράστια περιουσία...
      Το μεγάλο μυστικό, όμως, είναι άλλο : τις περισσότερες φορές, αυτό που νομίζουμε ότι είναι κακό και μας οδηγεί στην απελπισία, μπορεί να είναι και να αποδειχτεί σύντομα, ότι ήταν ό,τι πιο καλό μας είχε συμβεί, το θέμα είναι πως ερμηνεύει κανείς τα γενονότα και ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑ σε αυτά !
      Το πιο κλασικό παράδειγμα, είναι όταν απολύεται κάποιος από τη δουλειά του και αντί να τα βάψει μαύρα, αποφασίζει να ασχοληθεί με αυτό, που πάντα ήθελε και τον ευχαριστούσε και καταλαβαίνει έτσι στο τέλος, ότι δεν ήταν ευχαριστημένος στην προηγούμενη δουλειά και τώρα κάνει κάτι που τον γεμίζει και είναι και πιο ..προσοδοφόρο.
      Το ζήτημα είναι ότι οι δυσκολίες είναι το αλατοπίπερο της ζωής, αυτές είναι που δίνουν τη νοστιμιά και δεν είναι τυχαίο, πως αυτοί που φαινομενικά τα έχουν όλα, λεφτά, δόξα κλπ, αισθάνονται κενοί και καταλήγουν συχνότερα σε αυτοκτονίες, ναρκωτικά και άλλες αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.
       Είμαστε, που είμαστε λίγοι ως έλληνες και οι γεννήσεις, λόγω κρίσης, μειώνονται, αν αρχίσουμε και να αυτοκτονούμε, στο τέλος δεν θα μείνει κανένας, θα αφανιστούμε !
       Οι έλληνες δεν ήταν ΠΟΤΕ λιγόψυχοι, λιποτάκτες και φυγόπονοι και έχουν αντέξει πολύ χειρότερες καταστάσεις, από τις τωρινές, οπότε το μόνο που μένει να κάνουμε, είναι υπομονή, αγώνα και να έχουμε εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια.-
   

Έξω τα κόμματα από τα Πανεπιστήμια !!

    Ο Απρίλης είναι παραδοσιακά ο μήνας των εκλογών στα πανεπιστήμια, όπου στο τέλος, κάθε παράταξη βγάζει τα δικά της αποτελέσματα και τα κόμματα επιχαίρουν με τα ποσοστά που συγκέντρωσαν τα "φυτώριά" τους.
    Είναι πλέον καιρός να αναρωτηθούμε εάν οι κομματικές οργανώσεις έχουν λόγο ύπαρξης μέσα στα πανεπιστήμια, μετά και τα τελευταία έκτροπα !
    Οι εικόνες ντροπής στο ΤΕΙ Πάτρας, με σπουδαστές (κυρίως σπουδάστριες) να κρατούν όμηρο τον πρόεδρο και καθηγητή τους, να τον βρίζουν και να τον βάζουν να υπογράψει με το ζόρι ..την παραίτησή του, θεωρώ, ότι είναι η σταγόνα, που πρέπει να ξεχειλίσει το ποτήρι.
     Πέρα από το γεγονός ότι δεν σεβάστηκαν, ούτε την ηλικία του, ούτε τα άσπρα του μαλλιά, ούτε τις γνώσεις και τη θέση του, οι συμπεριφορές αυτές, είναι φυσικά και παράνομες, συνιστούν εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.
      Άσχετα αν θα διωχθούν ή θα τιμωρηθούν αυτά τα άτομα στο τέλος, αναρωτιέται κανείς πως αντιλαμβάνονται οι κομματικές-φοιτητικές παρατάξεις (φαντάζομαι ότι οι εν λόγω πρόσκεινται στην "προοδευτική" αριστερά) τις έννοιες ελευθερία και δημοκρατία, για τις οποίες υποτίθεται ότι "αγωνίζονται" και τι σόι επιστήμονες θα βγουν, από εκεί μέσα !
      Προφανώς, τα κομματόσκυλα των πανεπιστημίων δεν ενδιαφέρονται, ούτε για τη γνώση, ούτε για το πτυχίο, αλλά μόνον να κάνουν καλή εντύπωση στα "αφεντικά" τους, στα κομματικά επιτελεία, ευελπιστώντας σε μελλοντικό βόλεμα σε κομματική-κρατική θέση...
       Η πρώτη εικόνα, που συναντά ένας φοιτητής στο πανεπιστήμιο, είναι οι "πάγκοι" των παρατάξεων, με διανομή σημειώσεων και αφίσες για "πάρτυ", αυτά είναι και τα 2 βασικότερα κριτήρια ψήφου : ποιος διανέμει τις πιο χρήσιμες πληροφορίες-σημειώσεις (για τα μαθήματα, αλλά και την πόλη) και ποιος διοργανώνει τα καλύτερα "πάρτυ" και εκδρομές.
      Δυστυχώς, τα πανεπιστήμια, αντί να είναι αποκλειστικά χώροι μετάδοσης της γνώσης και απόκτησης επαγγελματικών εφοδίων, έχουν καταντήσει σε τροφοδότες του κομματικού μηχανισμού και συστήματος : όλοι ξέρουμε την πορεία, από πρόεδρος της ΔΑΠ, σε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, μετά βουλευτής, μετά υπουργός ή και πρωθυπουργός, χωρίς να έχεις κολλήσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ένσημο, καλείσαι να κυβερνήσεις τη χώρα (Στυλιανίδης, Βουλγαράκης, Χατζηδάκης κ.ο.κ) !
      Όσοι δεν φτάνουν σε βουλευτιλίκια και υπουργιλίκια, εξαργυρώνουν την προσφορά τους, στο κόμμα, με άλλες εξυπηρετήσεις και θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
      Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα, που δείχνει ότι για να  χτυπηθεί το κομματικό κράτος, πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτήν την κατάσταση, να καταργηθεί η παρουσία των κομμάτων στα πανεπιστήμια, μία κατάσταση, που φυσικά εξελίχθηκε και αναπτύχθηκε με την ανοχή ή και την ενθάρρυνση των καθηγητών και των πρυτανικών αρχών, που είναι συνυπεύθυνες και τώρα "απολαμβάνουν" τους καρπούς, τα "γεννήματα" αυτής της κομματικής διείσδυσης, στα πανεπιστήμιά τους !

μία νομική προσέγγιση στο έγκλημα στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας !

   Να ευχηθώ καταρχάς συλληπητήρια, στην οικογένεια και στους οικείους της άτυχης κοπέλας, που έγινε θύμα ενός τόσο στυγερού εγκλήματος, σε τόσο μικρή ηλικία !
    Είδα πριν λίγο, ότι η 20χρονη κοπέλα, είχε "ποστάρει" λίγο πριν το μοιραίο συμβάν, αυτό το τραγούδι http://www.youtube.com/watch?v=yQmKrRDg5o4&feature=player_embedded και είναι αλήθεια ανατριχιαστικό, λες και ήξερε τι θα συμβεί, που σημαίνει ότι μάλλον είναι σε καλά χέρια και έγινε άγγελος, όπως λέει και το τραγούδι και αυτό θα πρέπει να απαλύνει τον πόνο της οικογένειας.
    Από εκεί και μετά, όμως, επειδή διαβάζω ότι κανένας συνάδελφος δεν δέχεται να αναλάβει το δράστη, θέλω να πω ότι όλοι δικαιούνται υπεράσπισης και νομικής βοήθειας.
    Είναι ίσως άκομψο να σχολιάζω την υπόθεση, νομικά, τη στιγμή, που δεν έχει απολογηθεί καν ο δράστης, ωστόσο παρουσιάζει σχετικά αυξημένο νομικό ενδιαφέρον και γι αυτό θέλω να καταθέσω την άποψή μου, η οποία περισσότερη αξία έχει για τη Δίκη, παρά για το στάδιο αυτό.
    Διότι φυσικά-λογικά, είναι βέβαιο ότι ο δράστης αυτής της ειδεχθούς ανθρωποκτονίας (με 35 ! μαχαιριές, στην αρχή τα ΜΜΕ μιλούσαν για 10, ενδεικτικό του πόσο αξιόπιστα και έγκυρα μας ενημερώνουν), θα προφυλακιστεί, είναι βέβαιο ότι έχει διαπράξει κακούργημα και είναι επικίνδυνο να κυκλοφορεί ελεύθερος !
     Ο βασικός υπερασπιστικός ισχυρισμός, που θα μπορέσει (και αναμένεται) να προβάλλει ο κατηγορούμενος, είναι ότι η ανθρωποκτονία τελέστηκε "εν βρασμώ ψυχικής ορμής", προκειμένου να γλιτώσει τα ισόβια...
     Προς την κατεύθυνση αυτή μάλιστα, συνηγορούν αρκετά στοιχεία, όπως :
-ο δράστης πλησίασε αρχικά την κοπέλα, με σκοπό να μιλήσουν και δεν έφερε πάνω του το όπλο, με άλλα λόγια δεν πήγε εκεί αποφασισμένος εκ των προτέρων να τη σκοτώσει, όπως φαίνεται ή όπως θα έκανε κάποιος, ο οποίος δεν θα έβγαζε κουβέντα, προτού τραβήξει μαχαίρι ή όπλο.
-το μαχαίρι το πήρε, ΜΕΤΑ την άρνηση της κοπέλας να μιλήσουν, να βγουν, δεν ξέρω τι επιδίωκε ακριβώς, που σημαίνει ότι πιθανώς "θόλωσε" εκείνη τη στιγμή.
-σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το γεγονός, που προκύπτει από το ρεπορτάζ, ότι την "πολιορκούσε" επί μήνες και αυτή συνεχώς τον απέρριπτε..
-τέλος, ο αριθμός των χτυπημάτων, συν το γεγονός ότι έγινε δημόσια (!), παρουσία πολλών άλλων, δείχνει άτομο, που δεν ορίζει το τι κάνει εκείνη την ώρα, που είναι "εκτός εαυτού" !
     ΠΡΟΣΟΧΗ : δεν δικαιολογούμε την πράξη, απλά θα κληθεί -αναπόφευκτα- το Δικαστήριο τελικά να αποφανθεί εάν η δολοφονία έγινε σε ήρεμη ψυχική κατάσταση ή "εν βρασμώ"...Μία ψυχική πραγματογνωμοσύνη επίσης θα ήταν χρήσιμη, προκειμένου, να διαπιστωθεί αν ο δράστης πάσχει από κάποια ψυχική νόσο.
      Γι αυτό είπα από την αρχή, ότι ΟΛΟΙ δικαιούνται υπεράσπισης και καταλαβαίνω αφενός τους συναδέλφους, που ζουν και σε κλειστή κοινωνία, όπου όλοι γνωρίζονται, αλλά κάποιος πρέπει να βοηθήσει και τον κατηγορούμενο, να κριθεί δίκαια και σωστά.
      Δυστυχώς, στην Ελλάδα, έχουμε δει και περιπτώσεις παρόμοιων εγκλημάτων, όπου ο δράστης έπεσε στα μαλακά, επειδή ήταν από "καλή" οικογένεια και το θύμα περιθωριακό, αλλοδαπός, χωρίς συγγενείς κλπ.
       Ο συγκεκριμένος δράστης-κτηνοτρόφος, μπορεί ίσως να μην θεωρείται μέλος της "καλής κοινωνίας", ωστόσο δικαιούται υπεράσπισης και νομικής βοήθειας, να πληρώσει και να τιμωρηθεί, με βάση το Νόμο της πολιτείας και όχι του Λυντς, όπως παραλίγο να συμβεί !
       








 

ζητήματα από την επίσχεση εργασίας !!

    Καταρχάς, πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο όρος "επίσχεση" αναφέρεται σε μία νομική έννοια, που έχει γενικότερη εφαρμογή στις συμβάσεις γενικά και όχι μόνον στις εργασιακές σχέσεις, σε κάθε περίπτωση, όπου το ένα από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, δεν εκπληρώνει τις νόμιμες ή συμβατικές υποχρεώσεις του, π.χ όταν ο δικηγόρος δεν επιστρέφει το φάκελο στον πελάτη του, επειδή δεν έχει εξοφληθεί ή όταν ο έμπορος δεν παραδίδει το προϊόν, επειδή δεν έχει καταβάλει το τίμημα ο αγοραστής κ.ο.κ.
    Στον εργασιακό χώρο τώρα, η επίσχεση, αναφέρεται συνήθως στην παύση παροχής εργασίας εκ μέρους του μισθωτού, επειδή ο εργοδότης, του οφείλει μισθούς.
    Η μη πληρωμή -ληξιπρόθεσμων- μισθών, είναι και η βασικότερη αιτία επίσχεσης εργασίας, ωστόσο επίσχεση μπορεί να γίνει και για άλλους λόγους, σε κάθε δηλαδή περίπτωση, που ο εργοδότης δεν συμμορφώνεται με τις νόμιμες και συμβατικές υποχρεώσεις του, όπως π.χ όταν δεν τηρεί τους όρους υγιεινής και ασφάλειας, στο χώρο εργασίας.
    Επειδή ακούω διάφορα, ο Νόμος δε νομίζω ότι θέτει όριο, αναφορικά με το πόσοι μισθοί πρέπει να οφείλονται, για να ασκηθεί το δικαίωμα επίσχεσης, θεωρητικά και με ένα μισθό οφειλή, μπορεί να ασκηθεί !
    Εδώ όμως χρειάζεται προσοχή, διότι μπορεί η άσκηση του δικαιώματος, όπως συμβαίνει γενικότερα με όλα τα δικαιώματα, όπως έχουμε δει, να θεωρηθεί καταχρηστική και άκυρη.
    Δυστυχώς, τα δικαστήριά μας, τελευταία, διαμορφώνουν μία νομολογία, όπου θεωρούν καταχρηστική την επίσχεση, όταν η μη πληρωμή των μισθών, οφείλεται σε ..αδυναμία του εργοδότη και όχι σε δυστροπία, ότι δηλαδή έχει και δεν δίνει.
    Τώρα με την Κρίση βέβαια, θα γίνεται συνέχεια επίκληση οικονομικής αδυναμίας από τους εργοδότες, άσχετα αν είναι όντως έτσι ή όχι, προκειμένου να κηρύσσεται καταχρηστική η επίσχεση εργασίας και να είναι οι εργαζόμενοι υπό ομηρία (!), να δουλεύουν δηλαδή χωρίς να πληρώνονται ;;
     Η επίσχεση εργασίας, εφόσον υπάρχει λόγος, ασκείται με απλή δήλωση του εργαζόμενου, που απευθύνεται στον εργοδότη, συνήθως με τη μορφή εξωδίκου δηλώσεως, για να είναι πιο επίσημη.
     Οι συνέπειες τώρα της επίσχεσης εργασίας, είναι βασικά δύο : Πρώτον, ο εργαζόμενος σταματάει να παρέχει την εργασία του νόμιμα και δεύτερον, ο εργοδότης περιέρχεται σε υπερημερία και οφείλει κανονικά τους μισθούς, για όσο διάστημα διαρκεί η επίσχεση και μάλιστα έντοκα, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας !
      Ωστόσο, όπως σε κάθε περίπτωση υπερημερίας, ο εργοδότης έχει δικαίωμα να ζητήσει να αφαιρεθεί, να συμψηφιστεί καθετί που ωφελήθηκε ο εργαζόμενος, στο διάστημα της επίσχεσης, αν π.χ κάποιος εργάστηκε αλλού, ό,τι έλαβε, από το νέο εργοδότη, θα πρέπει να αφαιρεθεί από τις αποδοχές υπερημερίας, που δικαιούται, από τον παλιό.

γυναίκες από σίδερο και άνδρες από πηλό...

  Με αφορμή το χθεσινό θάνατο της "σιδηράς κυρίας" των Βρετανικών νήσων, Μάργκαρετ Θάτσερ, θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο, ως ελάχιστο φόρο τιμής !
   Η Θάτσερ, απεβίωσε σε μία εποχή, όπου είναι προφανές ότι στην Ευρώπη, τουλάχιστον, υπάρχει έλλειμμα ηγεσίας, οι σύγχρονοι "πολιτικοί άνδρες", αποδεικνύονται "λίγοι" και οφείλουν όλοι να παραδειγματιστούν από την ηγεσία αυτής της μοναδικής γυναίκας.
   Είμαι σίγουρος ότι η Ιστορία, παρότι είναι ακόμα νωρίς, θα την δικαιώσει και θα την κατατάξει στο πάνθεον των μεγαλύτερων πολιτικών ηγετών, που πέρασαν ποτέ από τη γη.
   Είναι λυπηρό και τραγικό να βλέπεις "ανθρώπους", στη Βρετανία να την βρίζουν και να αμαυρώνουν τη μνήμη της, ωστόσο είναι προφανές ότι και για αυτούς ισχύει η παροιμία, ότι ουδείς πιο αχάριστος, από τον ευεργετηθέντα !
   Κανείς δεν ξέρει που θα ήταν σήμερα η Αγγλία, αν δεν είχε κυβερνήσει η Θάτσερ, σίγουρα όμως δεν θα ήταν στα πιο ισχυρά κράτη του πλανήτη, μπορεί μάλιστα να ήταν και σαν εμάς, σαν την Ελλάδα, περίγελος του κόσμου...
     Το ότι είναι ένα ισχυρό οικονομικά και όχι μόνον κράτος, η Μεγάλη Βρετανία το οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην πολιτικό αυτή, που επέδειξε μοναδική -για τα γυναικεία δεδομένα και ισχύοντα- αποφασιστικότητα και πυγμή και έδειξε σε όλους ότι ο Ηγέτης, οφείλει να κάνει το σωστό, αδιαφορώντας για αντιδράσεις και "πολιτικό κόστος".
      Ο τρόπος που ενήργησε στην υπόθεση των Φωκλαντς, το πως συνέτριψε συντεχνίες και συνδικάτα, που λυμαίνονταν τη χώρα, πρέπει να γίνει οδηγός και στους πολιτικούς μας, που τρέμουν και σκύβουν το κεφάλι στους Φωτόπουλους και σε κάθε συντεχνία, που νοιάζεται μόνον για την πάρτη της και όχι για το κοινό καλό.
       Η λέξη "θατσερισμός" μπορεί να απέκτησε αρνητική χροιά, από πολέμιους και ζηλόφθονες, ωστόσο η πολιτική αυτή, των αποκρατικοποιήσεων, του φιλελευθερισμού και της ανάληψης της ατομικής ευθύνης, άνοιξε το δρόμο, ώστε να γίνει τόσο ισχυρή η Αγγλία.
      Διότι το σημαντικότερο στοιχείο, το επιμύθιο, της πολιτικής αυτής της χαρισματικής γυναίκας, είναι ακριβώς αυτό : ότι η κοινωνία δεν είναι κάτι αόριστο και γενικό, είμαστε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να κάνει το σωστό ο ίδιος και όχι να τα περιμένει όλα από το κράτος-νταντά !
      Ο μόνος έλληνας πολιτικός, που επιχείρησε να εφαρμόσει αυτήν την επιτυχημένη (όπως αποδείχθηκε) συνταγή, είναι ο Μητσοτάκης, αλλά τον έφαγαν τα συνδικάτα και οι άθλιες συντεχνίες των σταμουλοκολλάδων, με "εφιάλτη", για να μην ξεχνιόμαστε (ο καθένας κουβαλάει το παρελθόν του, δε γίνεται αλλιώς), το σημερινό Πρωθυπουργό, που καλείται να εφαρμόσει τα ίδια εκείνα μέτρα, που έπρεπε να είχαν παρθεί προ 20ετίας, υπό την πίεση της τρόϊκας και της καταστροφικής χρεοκοπίας...
     Αποδεικνύεται έτσι, ότι όλα εδώ πληρώνονται και ότι έχει ο καιρός γυρίσματα !