Περήφανοι ως (πρώην) νεοδημοκράτες !

   Πριν λίγες μέρες, έγινε το μνημόσυνο, τα "σαράντα" και της (παλιάς) ΝΔ, με μικρή διαφορά, από εκείνο του (παλιού) ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός της και πρωθυπουργός, σε μία αποστροφή του λόγου του, είπε στους παριστάμενους, να είναι περήφανοι, ως νεοδημοκράτες !
 Αν μη τι άλλο, ήταν μια ατυχής δήλωση, μεταξύ άλλων πιθανώς, διότι δε νομίζω να υπάρχει κάποιος, από όσους έχουμε ψηφίσει, κατά καιρούς, ΝΔ, που να μην αισθάνεται προδομένος και απογοητευμένος, από την κατάντια, της πάλαι ποτέ μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης...
 Κανένα άλλο κόμμα, δεν έχει παρουσιάσει μία τόσο δυσανάλογη εικόνα και πολιτική, σε σχέση με τις υποτιθέμενες Αρχές του, όσο η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ π.χ ανέκαθεν υποστήριζε τον κρατισμό, τους πάσης φύσεως σοσιαληστές, με τις δεξιές τσέπες και ελάχιστα έχει διαφοροποιηθεί έκτοτε !
  Η Νέα Δημοκρατία, ωστόσο, όποτε ανέλαβε την εξουσία, εφάρμοσε, με αποκορύφωμα την περίοδο 2004-2009, μία ακραία αριστερή πολιτική, σοβιετικού τύπου, με 300.000+ προσλήψεις στο δημόσιο, με εισαγωγικό μισθό ..3 χιλιάρικα και έφτασε να δίνει, σε αποφοίτους γυμνασίου και δημοτικού (π.χ καθαρίστριες και νυχτοφύλακες σε ΔΕΚΟ), έως και 100 χιλιάρικα το χρόνο...
  Συνεπώς, τη μεγαλύτερη απώλεια προσανατολισμού και προδοσία των ιδρυτικών Αρχών της, έχει πάθει το κόμμα της ΝΔ και δύσκολα θα μπορούσε να είναι κάποιος, περήφανος, για αυτή την κατάντια !
   Η μόνη, που βγαίνει δημόσια και λέει "Mea Culpa", ότι τα κάναμε σαν τα μούτρα μας, είναι η Ντόρα Μπακογιάννη, από τα στελέχη της δεξιάς αυτής παράταξης, οι άλλοι, σφυρίζουν αδιάφορα, σαν να μην συνέβη τίποτα...
  Ακόμα και σήμερα, η ΝΔ, έχει στελέχη, που την εκθέτουν ανεπανόρθωτα, όπως ο Ντινόπουλος, που νομίζει ότι είναι Υπουργός, σε κυβέρνηση συριζα ή ο βουλευτής Λυκουρέντζος : Ο τελευταίος, σε μια προσπάθεια να μας αποτρελάνει, μίλησε πρόσφατα, σε κομματικά στελέχη και άρχισε να "κράζει" για τον ΕΝΦΙΑ και τη λοιπή φοροληστεία !
  Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια : το να διαμαρτύρεται για τους φόρους, κάποιος, που είναι συνυπεύθυνος, για αυτή την κατάσταση...Τους μισούς, να είχε διορίσει-βολέψει ο Λυκουρέντζος και ο κάθε λυκουρέντζος, τώρα θα πληρώναμε μικρότερους φόρους.
  Πάντως, ο Σαμαράς, είπε και δύο πολύ ωραία-παρήγορα πράγματα : πρώτον, ότι δεν είναι κουρασμένος και δεύτερον, ότι ο συριζα δεν θα κυβερνήσει ποτέ ! Ας ελπίσουμε ότι τα εννοεί και θα τα εφαρμόσει και δεν θα αυτοκτονήσει, με τίποτα πρόωρες εκλογές...
   Η καθημερινή εκλογολογία, βλάπτει σοβαρά την οικονομία μας και πρέπει να βγει και να διαψεύσει κατηγορηματικά τα εκλογικά σενάρια, που διακινούν κάποιοι επιτήδειοι, τουλάχιστον, έως τον Φλεβάρη, οπότε θα εκλεγεί (;) ο νέος Πρόεδρος !
   Τώρα είναι η στιγμή, που πρέπει να δείξει ότι είναι αποφασισμένος (μαζί με το Βενιζέλο), να φτάσουν μέχρι τέλους και πιστεύω, ότι ο χρόνος, θα κυλήσει υπέρ τους και ενάντια στο συριζα...
    Όπως και παλιότερα, είχα εκφράσει την εκτίμηση-πρόβλεψη, ότι, επειδή ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα, ο συριζα θα διαλυθεί, πριν τις επόμενες εκλογές : μιλάμε για ένα πολιτικό συνονθύλευμα, χωρίς ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα, όπου ο καθένας λέει τα δικά του και ήδη έχουν αρχίσει τα όργανα, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ και οι διαμάχες, ανάμεσα σε αριστερές και ...πιο αριστερές συνιστώσες !
    Το παν είναι η κυβέρνηση, να μείνει σταθερή στην πορεία, που έχει χαράξει τελευταία, στην κατεύθυνση των φορο-ελαφρύνσεων και της ευνοϊκής ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων, απλά οφείλει να κινηθεί πιο γρήγορα και -αν χρειαστεί- να συγκρουστεί σε επιμέρους θέματα, με τους δανειστές και να προχωρήσει μονομερώς...

Τα ..απόνερα της σύλληψης Μαζιώτη !

   Σήμερα, έγινε γνωστό, ότι ο Αυστραλός τουρίστας, που τραυματίστηκε στο πόδι, από σφαίρα του Μαζιώτη, κατά την επιχείρηση (τρόπος του λέγειν) σύλληψής του, άσκησε αγωγή αποζημίωσης, κατά του Ελληνικού Δημοσίου και αμέσως έγινε πρώτη είδηση (!), λες και είναι κάτι περίεργο ή πρωτοφανές...
  Παράλληλα, άρχισαν τα πάσης φύσεως σχόλια, από αδαείς και ανίδεους, χρήστες του διαδικτύου, που εκφράζουν απορίες, του στυλ "γιατί στρέφεται κατά του Δημοσίου, αφού τον πυροβόλησε ο Μαζιώτης" και άλλα τέτοια παλαβά, ότι δεν θα πάρει τίποτα κ.ο.κ (φαντάζομαι, αν ήταν Έλληνας, να υπήρχε μεγαλύτερη κατανόηση, για αυτό που έπαθε, στις διακοπές του, εδώ).
  Από την αρχή της ιστορίας αυτής, που η Αστυνομία και ο ίδιος ο Υπουργός, παρουσίασαν, ως δήθεν μεγάλη επιτυχία, για τη σύλληψη του πιο επικίνδυνου ίσως τρομοκράτη, δημιουργούνταν μεγάλα ερωτηματικά, για τον τρόπο, που σχεδιάστηκε (..αν υπήρξε σχεδιασμός) και εκτελέστηκε, η εν λόγω επιχείρηση !
   Βασικά, είναι προφανές, εκ των υστέρων, ότι από καθαρό θαύμα, δεν θρηνήσαμε αθώους νεκρούς, με τον όλο τρόπο, που έγινε η καταδίωξη του Μαζιώτη, στο κέντρο της Αθήνας, σε περιοχές, γεμάτες περαστικούς, μαγαζιά κλπ.
   Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ο Μαζιώτης, εντοπίστηκε τυχαία, στην οδό Αθηνάς και ενώ οι Αστυνομικοί, τον είχαν εγκλωβίσει, ουσιαστικά, σε ένα κατάστημα, τον οδήγησαν έξω από αυτό, αντί να τον ελέγξουν και να τον συλλάβουν, επί τόπου, μέσα σε αυτό και έτσι είχε το χρόνο, να βγάλει το όπλο του και να αρχίσει να πυροβολεί, ενώ μετά άρχισε η πεζή καταδίωξή του, στα στενά της περιοχής, με τις σφαίρες να πέφτουν βροχή, δίπλα σε ταβέρνες και σουβλατζίδικα, με αμέριμνους πελάτες, όπως το θύμα !
   Είναι προφανές λοιπόν, ότι ο Αυστραλός, ζητάει αποζημίωση, από το ελληνικό Δημόσιο, γιατί τα όργανά του, δηλαδή οι Αστυνομικοί, δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και έθεσαν σε κίνδυνο, όχι μόνο τη δική του, αλλά και δεκάδες ζωές, αθώων περαστικών...
    Αναδεικνύεται έτσι, ένα σοβαρό και θεμελιώδες νομικό ζήτημα, το ζήτημα της αστικής ευθύνης του Δημοσίου (περιλαμβάνονται και τα ΝΠΔΔ), αφού προβλέπεται, ότι αυτό, είναι υπόλογο-υπόχρεο, προς αποζημίωση, από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του (με ευρεία έννοια, κατά βάση των Δ.Υ και υπηρεσιών, αλλά όχι μόνον, διότι και ο φαντάρος π.χ όσο υπηρετεί τη θητεία του, είναι κρατικό όργανο, εν ευρεία εννοία) !
     Στην έννοια της αποζημίωσης, περιλαμβάνεται κάθε θετική (π.χ ζημιές αυτοκινήτου, από πτώση σε λακκούβα του δρόμου) ή αποθετική ζημία (π.χ διαφυγόντα κέρδη επιχείρησης, που έκλεισε, λόγω πλημμύρας, επειδή κάποιοι δεν είχαν ξεβουλώσει τα φρεάτια), αλλά και ηθική βλάβη (λόγω τραυματισμού, όπως εδώ) ή ψυχική οδύνη (σε συγγενείς, λόγω θανάτου, π.χ όταν σε τροχαίο, το υπαίτιο όχημα είναι ασθενοφόρο ή στρατιωτικό), ό,τι δηλαδή προβλέπεται και στις ιδιωτικές αποζημιώσεις.
     Οι σχετικές διαφορές, υπάγονται, ως διοικητικές διαφορές ουσίας, στα διοικητικά δικαστήρια (πρωτοδικεία, μονομελή και τριμελή, ανάλογα με το αιτούμενο ποσόν αποζημίωσης) και όχι στα αστικά !
      Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Αυστραλός, δεν παραπονείται, μόνον για το συμβάν του τραυματισμού και τις ευθύνες της Αστυνομίας, αλλά και για τον τρόπο, που έγινε η περίθαλψή του, σε δημόσιο Νοσοκομείο, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι δεν έγινε σωστά και του δημιούργησε μεγαλύτερο πρόβλημα...
     Ως προς το πρώτο σκέλος, η απόδειξη είναι σχεδόν αυτονόητη, ως προς το δεύτερο, είναι πιο δύσκολη, λόγω του τεχνικού-ιατρικού χαρακτήρα, του ζητήματος (και άσχετα, αν όλοι γνωρίζουμε τι εστι δημόσιο νοσοκομείο στην Ελλάδα) !
     Σε κάθε περίπτωση, ισχύουν οι βασικές αρχές της αποζημίωσης, ότι δηλαδή πρέπει να υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος, μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης των κρατικών οργάνων και της ζημίας κλπ, ενώ έχει μπει και η απαραίτητη σχετική "σάλτσα", σε αυτές τις υποθέσεις (για να αυξήσει την ηθική βλάβη και το ποσόν, ισχυρίζεται ότι έπαιζε ποδόσφαιρο, ενώ τώρα δεν μπορεί, πράγμα, που μπορεί να είναι και αληθές βέβαια...)
     Δε νομίζω ότι θα ήθελε κανείς, από όσους σχολιάζουν αρνητικά την κίνησή του, να είναι στη θέση του, να τρώει αμέριμνος το σουβλάκι του και να δεχτεί μία σφαίρα στο πόδι, ενώ και Έλληνας, να ήταν το θύμα, θεωρώ, ότι και πάλι θα έκανε αγωγή και δικαιολογημένα !

Τι είναι η αυτοδικία και πως τιμωρείται!

   Η αυτοδικία, είναι ένα αυτοτελές ποινικό αδίκημα και δεν ταυτίζεται απόλυτα, με αυτό που λέμε στην καθομιλουμένη ότι κάποιος "πήρε το Νόμο στα χέρια του", με την έννοια δηλαδή της αντεκδίκησης, από το θύμα (ή τους συγγενείς του) κάποιου εγκλήματος, προς το δράστη : αν π.χ κάποιος σκοτώσει το φονιά του παιδιού του, θα κατηγορηθεί, για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και όχι φυσικά, για το ..πταίσμα της αυτοδικίας !
  Ενώ παλιότερα, ήταν πλημμέλημα, η αυτοδικία, πλέον θεωρείται πταίσμα, αφού τιμωρείται, είτε με κράτηση έως 6 μήνες, είτε με πρόστιμο έως 3.000 ευρώ : εδώ βλέπουμε λοιπόν, ότι εισάγεται εξαίρεση, από το γενικό κανόνα, ότι η κράτηση, διαρκεί από μία έως 30 μέρες και το πρόστιμο, ανέρχεται από 29 έως 590 ευρώ...(επίσης, να κάνουμε, με την ευκαιρία και μία γενικότερη παρατήρηση : όπου ο Νόμος, απειλεί διαζευκτικά ποινή φυλάκισης ή κράτησης, με χρηματική ποινή ή πρόστιμο, όπως εδώ, το Δικαστήριο ΜΠΟΡΕΙ να επιβάλλει, με ειδική βέβαια αιτιολογία ΚΑΙ τις δύο ποινές, παρόλο, που στο Νόμο, υπάρχει το "ή").
  Αυτοδικία διαπράττει όποιος ασκεί ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ αξίωση, σχετική με δικαίωμα, που έχει πραγματικά ή νομίζει ότι έχει και η ποινική δίωξη ασκείται μόνον κατόπιν (έγκαιρης) έγκλησης του παθόντος !
   Η άσκηση της αξίωσης, εκδηλώνεται με υλικές πράξεις και είναι αυθαίρετη, εφόσον ο δράστης ΔΕΝ ακολούθησε τη νόμιμη, δικαστική οδό, για την επίλυση της διαφοράς...
   Η πιο συνηθισμένη στην πράξη, περίπτωση αυτοδικίας, για να μιλήσουμε με παραδείγματα, μέσω των οποίων γίνονται κατανοητές οι έννοιες, είναι οι κτηματικές διαφορές και γενικά διαφορές, για τα όρια και το ιδιοκτησιακό καθεστώς ακινήτων, όπου ο δράστης π.χ περιφράσσει αυθαίρετα ή καταστρέφει αυθαίρετα την περίφραξη αμφισβητούμενης έκτασης ή κόβει δέντρα ή καταστρέφει καλλιέργειες κλπ., αντί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη !
    Εδώ πρέπει να τονιστεί μία κρίσιμη λεπτομέρεια : σε αυτού του είδους τις διαφορές, για να υπάρξει αυτοδικία, θα πρέπει να έχει ήδη προκύψει αμφισβήτηση, αναφορικά με τα όρια ή την ιδιοκτησία του ακινήτου, πράγμα λογικό, διότι αν δεν έχει ανακύψει διαφορά-διένεξη, δεν υπάρχει και λόγος προσφυγής στην αστική Δικαιοσύνη, η ..παράκαμψη της οποίας, συνιστά αυτοδικία...
    Μία άλλη περίπτωση αυτοδικίας, είναι και όταν ο μισθωτής δεν πληρώνει ενοίκια και ο ιδιοκτήτης, αντί να ακολουθήσει τη νόμιμη οδό, για να του κάνει έξωση, πάει π.χ και του βγάζει τα πράγματα έξω και αλλάζει τις κλειδαριές !
    Τέλος, να πούμε ότι η έννοια της αυτοδικίας, απαντάται και στο πεδίο του Αστικού Δικαίου και ορίζεται ότι δημιουργεί αξίωση αποζημίωσης, για το θύμα, ωστόσο υπάρχει και πρόβλεψη, που απαλλάσσει το δράστη, από συνέπειες, όταν η βοήθεια της Αρχής, δεν μπορεί να φτάσει έγκαιρα και υπάρχει κίνδυνος, από την καθυστέρηση, να ματαιωθεί η ικανοποίηση της αξίωσης...
    Πάντως και χωρίς να υπήρχαν αυτές οι ειδικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα, ο δράστης της αυτοδικίας, με την ποινική έννοια του όρου, πάλι θα υποχρεωνόταν σε αποζημίωση, με βάση τις γενικές διατάξεις, που ορίζουν, ότι όποιος έχει ζημιωθεί, παράνομα και υπαίτια, έχει αξίωση αποκατάστασης κάθε ζημίας, που συνδέεται με αυτή την παράνομη πράξη, εις βάρος του !
    

Κενά, παντού κενά !

   Τις προάλλες, όταν γίνονταν τα εγκαίνια της καινούργιας χειρουργικής πτέρυγας, στο Νοσοκομείο "Ευαγγελισμός", από τον Υπουργό Υγείας, κάποιοι (συριζαίοι, ίσως) οργάνωσαν τη δική τους παράσταση, με συνθήματα, διαμαρτυρίες, ένταση με ΜΑΤ κλπ !
  Όταν ρωτήθηκαν "γιατί διαμαρτύρεστε", η απάντησή τους, ήταν, ότι υπάρχουν κενά, ελλείψεις σε προσωπικό, στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο, αλλά και παντού...
  Βέβαια, στα λόγια, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, όμως, γιατί δε βγαίνουν οι διαμαρτυρόμενοι και να μας ενημερώσουν και εμάς τους φορολογούμενους, που τους πληρώνουμε, πόσα άτομα προσωπικό έχει κάθε Νοσοκομείο και πόσα χρειάζεται, για να λειτουργήσει !
   Όχι μόνον, γιατρούς και νοσηλευτές, αλλά σε όλες τις ειδικότητες : τραπεζοκόμους, ηλεκτρολόγους, τεχνικούς, οδηγούς, ...κηπουρούς και ό,τι άλλο μπορεί να έχουν, για να δούμε τελικά, αν υπάρχουν κενά ή μήπως υπάρχουν (και εδώ) υπεράριθμοι, πλεονάζον προσωπικό...
   Αυτό θα μπορούσε να το κάνει και ο ίδιος ο Υπουργός, για να τους ξεφτιλίσει, όμως δεν το κάνουν, γιατί ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και πρέπει να ξαναψηφίσει !
   Τα ίδια στην Παιδεία : ο Λοβέρδος (ένας από τους γνησιότερους εκπροσώπους της χρεοκοπημένης ιδεολογίας "ΠΑΣΟΚ"), βγήκε προχθές και μας είπε ότι η χώρα, έχει 120.000 περίπου εκπαιδευτικούς, με ..πανηγυρικό ύφος, σαν να είναι κατόρθωμα (!) και όμως, προσλαμβάνει και άλλους, για να καλύψουν τα "κενά".
   Κενά, που δημιουργήθηκαν, γιατί κάποιοι, ενώ διορίστηκαν, για να διδάξουν, αποφάσισαν ότι είναι καλύτερο, να αποσπαστούν σε βουλευτικά γραφεία ή σε άλλες διοικητικές αργομισθίες, να κάνουν εσαεί διακοπές, εντός και εκτός Ελλάδος κλπ.
    Για κενά-ελλείψεις, όμως, διαμαρτύρονται και οι αστυνομικοί, λες και δεν ξέρουν, ότι 3.500 συνάδερφοί τους, κάνουν τους οδηγούς-σωφέρ και τους υπηρέτες, πιθανών "στόχων" και των οικογενειών τους...
    Την ίδια ώρα, που συμβαίνουν αυτά, 200.000 χιλιάδες Δ.Υ, συνταξιοδοτήθηκαν τα τελευταία 4 χρόνια, κάνοντας χρήση "ευνοϊκών" διατάξεων, πρόωρης συνταξιοδότησης, πήραν εφάπαξ και συντάξεις, ίσες με τις αποδοχές τους και τώρα, πολλοί από αυτούς, δουλεύουν κάπου αλλού, συνήθως με "μαύρα" !
    Ενώ έτσι έχουν τα πράγματα, αυτοί που διαμαρτύρονται για κενά και ζητάνε προσλήψεις, θα έπρεπε ίσως να μας πουν, τι κάνουν οι ίδιοι και τι υπηρεσίες προσφέρουν, στο φορολογούμενο, που τους πληρώνει...Για το επίπεδο της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης (την αστυνομία την αφήνω απ' έξω, γιατί κάνει σχετικά καλά τη δουλειά της).
    Λίγο πριν το 15Αυγουστο, θείος μου, στην Εύβοια, έπαθε ανακοπή και τον πήγαν στο Νοσοκομείο Χαλκίδας (παίζει να είναι το χειρότερο στην Ελλάδα, αν όχι στα Βαλκάνια, από ό,τι ακούγεται) : εκεί λοιπόν, του είπαν, ότι δεν μπορούν να κάνουν ΒΑΣΙΚΗ, στοιχειώδη, εξέταση στην καρδιά και έπρεπε να μεταφερθεί, στην Αθήνα (σε μια πόλη, τη Χαλκίδα, με τόσες χιλιάδες κατοίκους..) ! Την ώρα, που ετοιμαζόταν να φύγει (μετά από δύο μέρες νοσηλείας εκεί) απεβίωσε.
    Σε οποιοδήποτε ιδιωτικό Νοσοκομείο, αν είχε πάει, φαντάζομαι ότι θα είχε μπει απευθείας στο χειρουργείο (όπως έγινε με τον Καρατζαφέρη, πρόσφατα), όμως το δημόσιο Νοσοκομείο, πόσο μάλλον σε καλοκαιρινή περίοδο διακοπών, λειτουργεί με όρους ..Δημοσίου : "δε βαριέσαι" και "έχει ο Θεός και αύριο μέρα είναι" !
   Είναι τουλάχιστον προκλητικό, απέναντι στην υγιή κοινωνία, λοιπόν, κάποιοι, που δεν κάνουν καν τη δουλειά, για την οποία πληρώνονται, να μιλάνε για ..ελλείψεις ή να διαμαρτύρονται, για τις απολαβές τους.
    

(Theo)Dora for President !

   Κατανοώ ότι η προεδρολογία, τώρα, είναι και άκαιρη-πρόωρη και άσκοπη, ωστόσο δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να γράψω κάτι, από τη στιγμή, που το όνομα της Ντόρας Μπακογιάννη, ακούστηκε, για την Προεδρία της Δημοκρατίας !
  Νομίζω ότι είναι ίσως η καλύτερη επιλογή, από τα πολιτικά πρόσωπα, που έχουν ακουστεί, για αυτή τη θέση : είναι ήπιων τόνων, μετριοπαθής, έχει εμπειρία διεθνών σχέσεων, από το πέρασμά της, στο Υπουργείο Εξωτερικών, σοβαρή, με γνώσεις, μπορεί να σταθεί άνετα, σε επαφές, με ξένους ηγέτες, είναι Κρητικιά, που έχει και αυτό την αξία-σημασία του κλπ
  Κυρίως όμως είναι ΓΥΝΑΙΚΑ και είναι καιρός να αποκτήσουμε γυναίκα Πρόεδρο, επειδή και η Δημοκρατία, είναι γένους θηλυκού και νομίζω ότι αυτό κάνει καλό και στη διεθνή εικόνα της χώρας μας (μην ξεχνάμε ότι ..μία γυναίκα, κάνει κουμάντο, στην πιο ανεπτυγμένη οικονομία της Ευρώπης) !
  Αν δεν γίνει κάποια έκπληξη με μη πολιτικό πρόσωπο, που θα ήταν και το ιδανικό, βέβαια, αλλά δεν ζούμε σε ιδανικό κόσμο, η Θεοδώρα, φαντάζει -για την ώρα- ως η καλύτερη επιλογή...
   Μπορεί να μη γίνει πρωθυπουργός, ωστόσο θα την καμαρώσει, ο ..μπαμπάς της, ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αν εκλεγεί ! Κάποιοι είπαν, ότι ίσως αδικήθηκε, που ο Σαμαράς, επέλεξε τον ..φίλο του, Αβραμόπουλο, για Επίτροπο στην Ε.Ε, ωστόσο αυτό μάλλον έγινε, επειδή τον θεωρούσε, πιο επικίνδυνο, από την Ντόρα, για να του πάρει την καρέκλα, σε περίπτωση εκλογικής αποτυχίας...
    Η συζήτηση πάντως, για το αν ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα είναι κεντροδεξιός ή κεντροαριστερός, είναι άκυρη, για τον απλούστατο λόγο, ότι στην Ελλάδα, ΔΕΝ υφίσταται Δεξιά, μόνο Αριστερά (και ακροδεξιά, η γνωστή εγκληματική οργάνωση) !
    Στις αρχές της μεταπολίτευσης, ο διαχωρισμός αυτός, είχε νόημα και ουσία, όμως τα τελευταία είκοσι χρόνια, δεν υφίσταται δεξιό-φιλελεύθερο κόμμα, μόνο "αριστερά", η τελευταία δεξιά κυβέρνηση, ήταν εκείνη του Μητσοτάκη (1990-1993) και ο τρόπος, που έπεσε, φανερώνει την αγάπη του Έλληνα, για την Αριστερά...
    Μιλάμε για μία Αριστερά (ενίοτε ονομάζεται προοδευτική, ριζοσπαστική παράταξη ή σοσιαλισμός), σε ακραία μορφή, σοβιετικού τύπου, όπου η μόνη σωτηρία, είναι να κατορθώσεις να μπει το όνομά σου, σε όσους μισθοδοτεί-επιδοτεί, κάθε μήνα, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους !
     Είναι τέτοια η κατάντια του δεξιού-φιλελεύθερου χώρου, όπου έχει φτάσει να εκφράζεται σήμερα, από το κόμμα του Τζήμερου, που ψήφισα, στις τελευταίες εκλογές, όχι γιατί τον πολυγουστάρω, αλλά επειδή ...δεν υπάρχει εναλλακτική.
     Η σύγχυση των ιδεολογιών, είναι τόσο μεγάλη, ώστε ένα -υποτίθεται- αριστερό κόμμα (το Ποτάμι), έχει ίσως πολύ πιο φιλελεύθερες-δεξιές απόψεις, από τη ΝΔ και η πιο ακραία πολιτική σοβιετικού τύπου, εφαρμόστηκε, σε περίοδο, υποτίθεται πάλι, δεξιάς διακυβέρνησης (2004-2009) !
     Ουσιαστικά, παρά τις φαινομενικές διαφορές τους, πασοκ, νδ και συριζα, μοιάζουν σαν να είναι ένα και το αυτό (το παλιό πασοκ και η παλιά ΝΔ, τουλάχιστον, γιατί μετά τα Μνημόνια και την έλευση της τρόϊκα, έμαθαν πέντε πράγματα και κυρίως ότι η Ελλάδα, ήταν χαμαιτυπείο και όχι σοβαρό Κράτος)...
     Η άποψη που έχουν, για την Οικονομία και την Ανάπτυξη, είναι αυτή, που παπαγαλίζουν, με ύφος χιλίων καρδιναλίων (λόγω προβαδίσματος στις δημοσκοπήσεις) οι "γκασμάδες" του συριζα : ..ότι πρέπει να πέσει χρήμα στην Αγορά, για να κινηθεί, χρήμα φυσικά, που δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να κοπεί !
     Αυτό δηλαδή, που κάνανε τόσα χρόνια και μας χρεοκόπησαν, αυτό ευαγγελίζεται ο τσίπρας και προηγείται στις δημοσκοπήσεις : το κράτος-πατερούλης, να μοιράσει ξανά (δανεικό ή από φόρους) χρήμα, στα παιδιά του, υποθηκεύοντας-καταστρέφοντας το μέλλον άλλης μία γενιάς Ελλήνων...
      Πουθενά στον κόσμο ή στην Ιστορία, δεν ήλθε η ανάπτυξη με δανεικά ή με ..κατανάλωση, το Χρήμα γεννιέται μόνον με επενδύσεις (πρωτογενής-αγροτικός τομέας, τουρισμός, ναυτιλία, πρώτες ύλες, βιομηχανία κλπ) και παραγωγή ! Αυτά είναι ψιλά γράμματα για συριζαίους και λοιπούς -εσαεί- κρατικοδίαιτους...
      Πρώτα βρίσκεις τα λεφτά και μετά τα ξοδεύεις, δεν μπορείς να μοιράσεις κάτι που δεν έχεις, εκτός αν είσαι μάγος, δηλαδή τσίπρας : όσο ωραία και αν είναι τα κόλπα των ταχυδακτυλουργών, κατά βάθος, όλοι ξέρουν ότι είναι κόλπα, όχι πραγματικότητα (άλλο βέβαια διασκέδαση και άλλο πολιτική ή μήπως όχι ; εξάλλου άλλος πληρώνει το λογαριασμό, στο τέλος, όχι οι "μάγοι" ή οι φαν τους) !

Δειλά, θετικά βήματα...

   Επειδή ΚΑΙ το καλό πρέπει να λέγεται, όχι μόνον τα στραβά, οφείλω να παραδεχτώ, ότι τελευταία, οι δικαστές μας, έχουν αρχίσει να δείχνουν θετικά δείγματα, ότι επιτέλους αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους και την Αποστολή τους και μία σειρά πρόσφατων αποφάσεων, μας κάνει λίγο πιο αισιόδοξους, για το μέλλον !
  Οι δικαστές, έχουν αναμφίβολα μεγάλο μερίδιο ευθύνης, για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, γιατί απορροφημένοι, όπως ήταν από τις παχυλές αμοιβές τους και τη δίψα για αναδρομικά, είχαν ξεχάσει σχεδόν όλα τα άλλα (τα ουσιαστικά)...
  Υπάρχουν ωστόσο, τελευταία, κάποιες (μεμονωμένες, προς το παρόν) ενδείξεις βελτίωσης, της απονομής Δικαιοσύνης, βελτίωση, που με τη σειρά της, θα μπορούσε να οδηγήσει και σε βελτίωση οικονομικών κλπ πραγμάτων, γιατί όλα είναι αλληλένδετα !
   Πρώτα, απ' όλα, χαιρετίζουμε με χαρά και αγαλλίαση, την απόφαση του Σ.τ.Ε, για το κλείσιμο των καταστημάτων, τις Κυριακές, που επιτέλους, μπήκε φρένο και ανάχωμα, στη βεβήλωση, στο μαγάρισμα της Κυριακής Αργίας, που επιχείρησαν Εβραιομασόνοι, που τώρα είναι στα αζήτητα...
   Το γεγονός και μόνον, ότι συμφώνησαν με την απόφαση, οι ..ίδιοι οι έμποροι, δείχνει ..πόσος διάλογος, είχε προηγηθεί και πώς νομοθετούν κάποιοι ανεπάγγελτοι, μαθητευόμενοι "μάγοι", στις πλάτες του εργαζόμενου και δοκιμαζόμενου λαού !
   Από την άλλη, το ΖΟΡΙΣΜΑ και οι αντιδράσεις, όσων εμπνεύστηκαν αυτό το ανοσιούργημα, φανερώνει ποιος είναι ο ρόλος του δικαστή, ότι δηλαδή είναι το τελευταίο ανάχωμα, στις παρανομίες και τα αίσχη της Διοίκησης, γεγονός, που αποτελεί και την αποθέωση της Δημοκρατίας, όπως εκφράζεται με τη ΔΙΑΚΡΙΣΗ των 3 εξουσιών...
    Εξίσου θετική κρίνεται και η διαφαινόμενη αναίρεση της ανεκδιήγητης απόφασης, που δικαίωσε πρωτόδικα τις καθαρίστριες : πρέπει επιτέλους, να μπει ένα φρένο, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ, στην τάση κάποιων δικαστών, να ασκούν κοινωνική πολιτική, με τα λεφτά των άλλων, των φορολογούμενων !
     Άλλωστε, τόσα χρόνια, χιλιάδες, κυριολεκτικά, "τρωκτικά", δικαιώθηκαν, από τα αστικά Δικαστήρια, ενώ οι υποθέσεις τους (όπως συμβαίνει και με τις καθαρίστριες) υπάγονται ΣΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ δικαστήρια, ήτοι αναρμόδιοι δικαστές έκριναν, ότι κάποιοι πρέπει να μονιμοποιηθούν ή να μην απολυθούν κ.ο.κ.
     Για να μείνουμε, στον Άρειο Πάγο, επίσης θετική κρίνεται, η ΑΛΛΑΓΗ της Νομολογίας του Ανώτατου αυτού Δικαστηρίου μας, στο ζήτημα της ηθικής βλάβης : έως σήμερα, ο Άρειος Πάγος, σταθερά δεχόταν, ότι το ποσόν, το εύλογον, της χρηματικής ικανοποίησης, ανήκει στην ΑΝΕΛΕΓΚΤΗ κρίση του δικαστή της ουσίας (ως γνωστόν, ο Άρειος Πάγος, δεν μπαίνει στην ουσία των υποθέσεων, ψάχνει μόνον για νομικές πλημμέλειες) !
    Αυτό φαίνεται ότι θα αλλάξει πλέον και είναι χρήσιμο, γιατί το ανέλεγκτο, τις περισσότερες φορές, οδηγεί στο ...ανεξέλεγκτο, στο να κάνει ο κάθε δικαστής, ό,τι θέλει...Από πρόσφατη, προσωπική εμπειρία, θα πω, ότι πρωτόδικα, είχε επιδικαστεί, σε εντολέα μου, ποσόν 15.000 ευρώ, για τροχαίο και στο Εφετείο, έπεσε στα 5.000 ευρώ, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει μία αυθαίρετη κρίση, του κάθε δικαστή, για το τι είναι ορθό και "εύλογο", δεν μπορεί να υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές, από δικαστήριο, σε δικαστήριο...
     Δε λέω να γίνουμε Αμερική, όπου εκεί έχουν φτάσει στο αντίθετο άκρο και οι αποζημιώσεις της ηθικής βλάβης και της ψυχικής οδύνης, μετριούνται σε εκατομμύρια και ..δισεκατομμύρια δολλάρια, αλλά να υπάρχει τουλάχιστον, μία αντιστοίχιση, ανάμεσα στο ποσόν και στην οικονομική επιφάνεια του εναγόμενου (δεν μπορεί π.χ μία ασφαλιστική εταιρία, με 100.000.000 ευρώ κέρδη, το χρόνο, να πληρώνει αποζημιώσεις, 2 και 3 χιλιάρικα) !
      Τέλος, είχαμε και μία θετική απόφαση, από ένα "ταπεινό" Πλημ/κείο, το οποίο αθώωσε τον πρώην εκδότη της εφημερίδας "Απογευματινή", για το αδίκημα της μη καταβολής αποδοχών των εργαζομένων, αφού δέχθηκε ότι, το επίμαχο διάστημα, η εφημερίδα ουσιαστικά ήταν κλειστή και κανείς δεν εργαζόταν ουσιαστικά...
      Μπορεί ο εργαζόμενος, αν δεν έχει και τυπικά απολυθεί, να έχει απαίτηση μισθού, άσχετα αν απασχολείται ή όχι, ωστόσο η ποινική ευθύνη, είναι ...άλλο ανέκδοτο, θα πρέπει να αποδεικνύεται δόλος, ότι έχεις ή βγάζεις και δε δίνεις, πράγμα, που δεν μπορεί να ισχύει, όταν η επιχείρηση ΔΕΝ λειτουργεί !
      Αυτή η απόφαση μάλιστα, μαζί με ορισμένες περιφερειακών δικαστηρίων, θα μπορούσε να γίνει αφορμή, ώστε να καταργηθούν ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, όλες οι απαράδεκτες ποινικές διατάξεις, που ποινικοποιούν τα χρέη, κυρίως προς το Δημόσιο, αλλά και προς ιδιώτες, όπως η εν λόγω περίπτωση...
      Μέχρι τώρα, οι δικαστές μας, αυτή είναι η αλήθεια, δίκαζαν μηχανικά, σχεδόν μπακάλικα, τις σχετικές υποθέσεις και τους καταδίκαζαν ΟΛΟΥΣ, χωρίς να εξετάζουν την ύπαρξη ΔΟΛΟΥ, αν δηλαδή είχαν και δεν έδιναν ή απλά αδυνατούσαν !
      Από εδώ και πέρα, θα πρέπει ο μηνυτής, είτε είναι το κράτος (ασφαλιστικό ταμείο κλπ), είτε ιδιώτης, να ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ, ότι ο οφειλέτης έχει ρευστό ή έστω (άμεσα και εύκολα, όχι ..το σπίτι του) ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία και δεν πληρώνει, από δυστροπία, ειδάλλως ο κατηγορούμενος, να αθωώνεται, λόγω απλής και ...ανθρώπινης αδυναμίας.

Διατροφή από σύζυγο προς (πρώην) σύζυγο !

   Σε περίπτωση διαζυγίου, το πλέον σύνηθες, είναι ότι ο σύζυγος, συμμετέχει οικονομικά στις δαπάνες ανατροφής των ανήλικων τέκνων, την επιμέλεια των οποίων έχει η (πρώην) σύζυγος, ωστόσο ο Νόμος προβλέπει και την περίπτωση καταβολής διατροφής, από τον ένα σύζυγο, στον άλλον, εφόσον ο δικαιούχος είναι άπορος, με την έννοια, ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει την διατροφή του, από εισόδημα ή περιουσία και άσχετα αν υπάρχουν ή όχι τέκνα !
  Πέρα από τη γενική προϋπόθεση απορίας του δικαιούχου, υπάρχουν και οι εξής ειδικότερες :
-Η ηλικία ή η κατάσταση της υγείας του, να μην του επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση επαγγέλματος, ώστε να βγάζει τα προς το ζην ή
-Να εμποδίζεται στην άσκηση του κατάλληλου επαγγέλματος, λόγω της επιμέλειας ανήλικου τέκνου ή τέλος
-Αν δεν βρίσκει σταθερή και κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται επαγγελματική εκπαίδευση...
  Στην τελευταία περίπτωση, ο Νόμος θέτει απώτατο χρονικό όριο τα 3 έτη, για την καταβολή διατροφής, όπερ σημαίνει ότι στις άλλες περιπτώσεις, ΔΕΝ υπάρχει (καταρχάς, όπως θα δούμε) χρονικός περιορισμός, για την είσπραξη διατροφής, εκ μέρους του δικαιούχου (συνήθως, είναι Η σύζυγος, ωστόσο, θα μπορούσε να είναι και Ο σύζυγος δικαιούχος, εφόσον συντρέχουν στο πρόσωπό του, οι ως άνω προϋποθέσεις) !
   Τέλος, υπάρχει και μία πολύ γενική πρόβλεψη, που λέει ότι διατροφή επιδικάζεται, όταν αυτό επιβάλλεται από "λόγους επιείκειας"..
    Η διατροφή καταβάλλεται σε μηνιαία βάση και σε χρήμα, αλλά μπορεί να συμφωνηθεί ότι θα καταβληθεί και εφάπαξ !
    Η διεκδικούμενη από τον/την άπορο, πρώην, σύζυγο, διατροφή, μπορεί να περιοριστεί ή και να αποκλειστεί εντελώς, εφόσον : α) ο δικαιούχος είναι ΥΠΑΙΤΙΟΣ του διαζυγίου ή β) ο γάμος είχε μικρή χρονική διάρκεια ή γ) ο δικαιούχος προκάλεσε εκούσια την απορία του (είναι θέμα απόδειξης βέβαια και μπορεί να συντρέχουν, περισσότερες από μία περιπτώσεις ή και όλες, οπότε η θέση του δικαιούχου καθίσταται πιο δυσχερής)...
     Το δικαίωμα διατροφής από τον/την πρώην σύζυγο ΠΑΥΕΙ, εύλογα, αν ο δικαιούχος ξαναπαντρευτεί ή ακόμα και αν συζεί, με κάποιον, σε ελεύθερη ένωση !
     Ο υπόχρεος μπορεί να προβάλλει την γνωστή ένσταση διακινδύνευσης της ιδίας του διατροφής, προκειμένου να αποκρούσει τη σχετική αγωγή...
      Και σε αυτήν την περίπτωση, ισχύει η υποχρέωση των πρώην συζύγων, να δίνουν ακριβείς πληροφορίες για την περιουσία και τα εισοδήματά τους, όπως επίσης και η υποχρέωση των δημόσιων υπηρεσιών και ιδίως της Δ.Ο.Υ, να δίνει σχετικές πληροφορίες (για τις καταθέσεις στην τράπεζα, πάντως, λόγω του τραπεζικού απορρήτου, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα) !
     Το μέτρο της δικαιούμενης διατροφής, προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, ισχύει δηλαδή "ο κανόνας της ανάλογης διατροφής", ωστόσο μπορεί να αναπροσαρμόζεται, εφόσον μεταβληθούν οι συνθήκες, με αίτηση, είτε του δικαιούχου, είτε του υποχρέου...
      Τέλος, ένα ενδιαφέρον στοιχείο, είναι πως, ενώ ο θάνατος του δικαιούχου, επιφέρει απόσβεση της σχετικής υποχρέωσης, ο θάνατος του υποχρέου, ΟΧΙ, πράγμα, που πρακτικά σημαίνει ότι το σχετικό βάρος, πέφτει στους κληρονόμους του !

Δυσκολίες από τις επιταγές ..ευκολίας !

   Με τον όρο "επιταγή ευκολίας", εννοούμε την επιταγή εκείνη, που δεν αντιπροσωπεύει κάποια έννομη σχέση ή συναλλαγή, μεταξύ εκδότη και λήπτη αυτής, αλλά εκδίδεται αποκλειστικά, προς διευκόλυνση του λήπτη, προκειμένου να φανεί πιο φερέγγυος, να δανειοδοτηθεί κλπ, με την παράλληλη, κατά κανόνα, συμφωνία, ότι δεν πρόκειται να εισπραχθεί, ούτε να μεταβιβαστεί σε τρίτον !
  Πρόκειται για αρκετά συνηθισμένη πρακτική, στον επιχειρηματικό κόσμο, όπου ο Α εκδίδει και παραδίδει στον Β, επιταγή, χωρίς να του οφείλει, στην πραγματικότητα, το ποσόν αυτής, με σκοπό, όπως ο Β, την παραδώσει στην τράπεζα, ως ενέχυρο, για να πάρει δάνειο ή την καταθέσει στο λεγόμενο "πλαφόν" του, για να αποκτήσει ρευστότητα...
  Ο λόγος είναι προφανής : η κατοχή της επιταγής, εκ μέρους του Β, που αντιπροσωπεύει μία (ανύπαρκτη) απαίτηση, εναντίον του Α, συγκαταλέγεται στο ενεργητικό του (Β), φαίνεται, στους ανίδεους τρίτους, ότι έχει να παίρνει, από εκείνον (Α) ένα ποσόν !
  Επειδή η επιταγή είναι μεταχρονολογημένη, ο Β την καταθέτει στην τράπεζα και εκείνη, του δίνει το 80 έως 90 % της αξίας της, με τη συμφωνία, ότι το υπόλοιπο, θα δοθεί, εφόσον πληρωθεί η επιταγή, από το λογαριασμό του εκδότη...
  Αν η επιταγή δεν μεταβιβαστεί-οπισθογραφηθεί σε τρίτο και ο λήπτης αυτής (της διευκόλυνσης) την καλύψει, τότε όλα καλά, αν όμως, η επιταγή δεν πληρωθεί, δηλαδή σφραγιστεί, είτε από την τράπεζα, είτε από τρίτον, που την απέκτησε με οπισθογράφηση, τότε αρχίζουν τα προβλήματα !
  Η έκδοση επιταγής είναι σοβαρή υπόθεση και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, αφενός, γιατί δημιουργεί νέα-ξεχωριστή υποχρέωση (χωρίς να εξετάζεται δηλαδή η αιτία, ο λόγος της έκδοσής της) και αφετέρου, επειδή η έκδοση ακάλυπτης επιταγής, αποτελεί, ως γνωστόν, ποινικό αδίκημα...
   Η προσωπική σχέση και συμφωνία μάλιστα, μεταξύ εκδότη και λήπτη, ότι η επιταγή είναι ευκολίας και δεν θα εισπραχθεί, αφού δεν αντιπροσωπεύει υπαρκτή συναλλαγή και χρέος, ΔΕΝ μπορεί να προβληθεί, στο ποινικό Δικαστήριο, επειδή το σχετικό έγκλημα είναι τυπικό, αρκεί η έκδοση (έγκυρης) επιταγής και η σφράγιση αυτής, λόγω μη πληρωμής και τίποτα παραπάνω !
   Μόνον η εξόφληση του τελευταίου κομιστή αυτής, ο οποίος τη σφράγισε και υπέβαλε την έγκληση, μπορεί να οδηγήσει σε απαλλαγή, από ποινικές ευθύνες και δεν εξομοιώνεται με αυτήν, η ουσιαστική ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ της απαίτησης-υποκείμενης σχέσης...
   Στο αστικό ωστόσο σκέλος της υπόθεσης, τα πράγματα είναι διαφορετικά, αφού εκεί, αν εκδοθεί διαταγή πληρωμής, ο καθ' ού-υπόχρεος, μπορεί να επικαλεστεί και να αποδείξει, ότι η επιταγή, ήταν "ευκολίας", δεν υπήρχε ουσιαστικά κάποιο χρέος και έτσι να ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής, διότι διαφορετικά, ο κομιστής αυτής, θα γινόταν αδικαιολόγητα, χωρίς νόμιμη αιτία, πλουσιότερος !
    Όταν η διαφορά, είναι μεταξύ εκδότη και λήπτη, τα πράγματα είναι σχετικά απλά, όταν όμως, η επιταγή έχει οπισθογραφηθεί, είτε στην τράπεζα, είτε σε άλλον, τότε, για να απαλλαγεί ο εκδότης, θα πρέπει να αποδείξει την κακοπιστία του τρίτου, ότι δηλαδή (και μάλιστα σωρευτικά) γνώριζε ότι δεν υπάρχει οφειλή και ενήργησε, με σκοπό να τον βλάψει (και αυτό, γιατί η καλή πίστη, τεκμαίρεται)...
    Η γνώση του τρίτου, ότι η επιταγή είναι ευκολίας, πρέπει να υπάρχει μάλιστα, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ, που την αποκτά και όχι π.χ μεταγενέστερα !
    Ειδικά τώρα, για το ζήτημα του κατά πόσον η Τράπεζα, όφειλε ή όχι να εξακριβώσει, αν η επιταγή, που της μεταβιβάζεται, είναι ευκολίας ή όχι, αν δηλαδή είναι καλόπιστη ή κακόπιστη, η Νομολογία δεν είναι σταθερή επ' αυτού...
     Έχει κριθεί ότι η τράπεζα, δεν είναι υποχρεωμένη να ερευνήσει το ζήτημα της ύπαρξης πραγματικής έννομης σχέσης και συναλλαγής, μεταξύ εκδότη και λήπτη, έχει όμως υποστηριχθεί και η άλλη άποψη και μάλιστα, σε πολύ αυστηρή μορφή : ότι δηλαδή η τράπεζα, υποχρεούται να ζητήσει, από τον πελάτη, τα έγγραφα (τιμολόγια, δελτία αποστολής κλπ), που δικαιολογούν την έκδοση της επιταγής !

Ράδιο Αρβύλα !

   Λένε ότι η ημιμάθεια, είναι χειρότερη, από την αμάθεια και αυτό ισχύει κατεξοχήν, φοβάμαι, για τους Έλληνες δημοσιογράφους, οι οποίοι, με αυτά, που λένε και γράφουν, θα μας κάνουν να ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε !
  Χθες λοιπόν, κυκλοφόρησε η είδηση, ότι απορρίφθηκε η αίτηση της Αρετής Τσοχατζοπούλου, περί αναστολής της ποινής κάθειρξης, που εκτίει και ο τρόπος, που μεταδόθηκε, από τα ΜΜΕ, με έκανε να αναρωτιέμαι, αν άλλαξε ο κώδικας ποινικής δικονομίας (χαχα)...
  Πολλοί (μεγαλο)δημοσιογράφοι, εκδότες και συντάκτες, είναι απόφοιτοι Νομικής, όσοι ασχολούνται με το δικαστικό ρεπορτάζ δεν ξέρω αν είναι (ορισμένοι ίσως, μπορεί να έχουν συζύγους, γκόμενους, ερωμένες κλπ δικηγόρους), σε κάθε περίπτωση πάντως, ό,τι αφήνεις, σε αφήνει !
   Το πρώτο λάθος : έγραψαν ότι απορρίφθηκε η αίτηση του Εισαγγελέα, περί αποφυλάκισης της Αρετής Τσοχατζοπούλου...Ο Εισαγγελέας, έχει μεν δικαίωμα να ασκήσει τη σχετική αίτηση (που είναι αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής και όχι αποφυλάκισης, το οποίο αντιπαρέρχομαι, διότι ουσιαστικά οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα), ωστόσο θεωρώ ..λιγάκι απίθανο, να ανέλαβε τέτοια πρωτοβουλία, λόγω του κλίματος, που επικρατεί και δικαιολογημένα, απέναντι στα τρωκτικά του δημοσίου χρήματος.
   Επομένως, το πιθανότερο είναι, να άσκησε η ίδια, αίτηση αναστολής : η εν λόγω αίτηση, ασκείται, όταν το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (τριμελές εφετείο κακουργημάτων, εν προκειμένω), δεν χορήγησε αναστέλλουσα δύναμη, στην έφεση, του καταδικασθέντος !
   Ο ρόλος του Εισαγγελέα, είναι απλά να προτείνει, προς το Δικαστήριο (ή το δικαστικό Συμβούλιο, ανάλογα), να εκφράζει την άποψή του, η οποία μπορεί να είναι απορριπτική ή θετική (όπως εδώ) και το τελευταίο, δηλ. το Δικαστήριο (ή το Συμβούλιο), αποφασίζει, χωρίς να δεσμεύεται, από την πρόταση του Εισαγγελέα...
   Έτσι, ερχόμαστε στο δεύτερο και μεγαλύτερο λάθος των ΜΜΕ : ποιος έκρινε την αίτηση αναστολής ; Κάποιοι δημοσιογράφοι, μίλησαν για Συμβούλιο Αναστολών και άλλοι, για Συμβούλιο Εφετών, χωρίς κανένας ..να πέσει μέσα και ΑΥΤΟ, είναι το πιο εξοργιστικό !
   Αρμόδιο να κρίνει την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής, είναι το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, στο οποίο εκκρεμεί η εκδίκαση της έφεσης του καταδικασθέντος : άρα, στην περίπτωση της Αρετής Τσοχατζοπούλου, το 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων, εξ' ού και η (απορριπτική)απόφαση, ελήφθη, με πλειοψηφία 3-2...
    Η οριακή πλειοψηφία, σε συνδυασμό με τη θετική πρόταση του Εισαγγελέα, δείχνουν ότι η απόφαση, υπήρξε δύσκολη (καθώς έχει ανήλικα παιδιά, τρία, αν δεν είναι και αυτό ..ράδιο αρβύλα) και τελικά υπερίσχυσε το υπάρχον "κλίμα", όπου ο πολίτης, καλείται να πληρώσει ΕΝΦΙΑ και άλλα χαράτσια, για να αποπληρωθούν τα σπασμένα του Άκη και του κάθε Άκη !
    Για την ιστορία να πούμε, ότι η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή, όταν η έκτιση της ποινής, θα προκαλέσει στον καταδικασθέντα ή στην οικογένειά του, υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη (για το πότε συντρέχει αυτό, καθώς και τις άλλες προϋποθέσεις, έχουμε αναφερθεί στη σχετική ανάρτηση, για την αναστέλλουσα δύναμη της έφεσης).
    Θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι αυτά, είναι λεπτομέρειες, ότι άδικα ή υπερβολικά διαμαρτύρομαι, ωστόσο δεν είναι έτσι, διότι : θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η αίτησή της, απορρίφθηκε, κατά πλειοψηφία, χωρίς τις περιττές "σάλτσες", για να "φαγωθεί" η είδηση, πιο εύκολα και να δημιουργηθούν εντυπώσεις !
   Αν δεν ξέρεις, κάποιες νομικές λεπτομέρειες, μάθε, ρώτα, πρώτα και μετά γράψε, το Copy-paste, που εφαρμόζουν κυρίως τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, έχει ως συνέπεια, απλά, να εκτίθενται ΟΛΟΙ...
   Γενικά, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, αφενός το επίπεδο των ειδήσεων, που μας σερβίρουν, είναι ελεεινό (ειδικά στις ηλεκτρονικές εφημερίδες, όπου, μετά από κάποια σοβαρή είδηση, σου σερβίρουν "γυμνούς αγγέλους" και αντίστροφα) και αφετέρου, ο όρος "δημοσιογραφική έρευνα", τείνει να εκλείψει, κανένας δεν κάνει ρεπορτάζ, αν εξαιρέσεις τις κανονικές εφημερίδες, από τις οποίες παίρνουν έτοιμα τα θέματα, τα διάφορα sites, χωρίς να αναφέρουν καν την πηγή !!

Η "ηχηρή" απουσία από τα "σαράντα" του πασοκ !

   Έχουν περάσει δέκα μέρες, από τα "σαράντα" του πασοκ (κάποιοι τα βλέπουν, ως γενέθλια και κάποιοι, ως μνημόσυνο, ανάλογα με την οπτική τους γωνία) και ίσως άργησα, να το σχολιάσω, ωστόσο, το θέμα δένει, με τις χθεσινές υποσχέσεις τσίπρα, οπότε μια χαρά !
  Η σημαντικότερη απουσία, από την εκδήλωση, λοιπόν, θεωρώ, ότι δεν ήταν φυσικά ο τουρίστας Τζέφρι, αλλά ο ..αρχηγός του συριζα, που όφειλε να απευθύνει χαιρετισμό και ίσως να πείσει ..και τους τελευταίους, να πάνε στο κόμμα του.
  Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος, που να αμφιβάλλει ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, κυριολεκτικά, κοιμήθηκαν, ως πασόκοι (ακόμα και πρασινοφρουροί) και ξύπνησαν, ως συριζαίοι, άλλωστε οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους !
   Το θέμα-τρίπτυχο, τσίπρας, αριστερά και συριζα, δένει ιδανικά, με τις αποκαλύψεις, που έκανε πρόσφατα, μία από τις, δυσανάλογα πολλές, πρώην ερωμένες του Ολάντ (γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός, για έναν άντρα, από μία δυσαρεστημένη-προδομένη πρώην) : Ο "αριστερός" Ολάντ, για όσους θυμούνται, παρομοιάστηκε με τον τσίπρα (ή το αντίστροφο, το ίδιο κάνει) και ήρθε να σώσει τη Γαλλία, από την ..ανάλγητη δεξιά του Σαρκοζί, εκλεγόμενος, με συντριπτικά ποσοστά και μέσα σε πανηγυρικό κλίμα...
    Σήμερα όμως, η δημοφιλία του, πλησιάζει το 15% και βαίνει μειούμενη, όχι τόσο λόγω των ερωτικών σκανδάλων, όσο, λόγω της ακολουθούμενης πολιτικής και κυρίως των χλευαστικών του αντιλήψεων, απέναντι στους φτωχούς, τους οποίους αποκάλεσε "ξεδοντιάρηδες-φαφούτηδες", επειδή δεν μπορούν να φροντίσουν (οικονομικά) τα δόντια τους και πέφτουν !
    Είναι άλλη μία περίπτωση, όπου η "αριστερά" και ο "σοσιαλισμός" δείχνουν το πραγματικό και αποκρουστικό τους πρόσωπο, ότι η πείνα και η δυστυχία του άλλου, είναι το τελευταίο πράγμα, που τους νοιάζει, όλα είναι μόνο λόγια, θεωρητικές κατασκευές, για να υφαρπάξουν την ψήφο του δοκιμαζόμενου πολίτη και τίποτα παραπάνω...
    Βέβαια, ο Ολάντ, θα μείνει και στην Ιστορία, στις πιο μαύρες σελίδες της μάλιστα, ως ο πρωθυπουργός, που νομιμοποίησε την ανωμαλία, στη Γαλλία, τους γάμους, ανάμεσα σε άτομα, του ίδιου φύλου, πράγμα, που φανερώνει άλλο ένα ίδιον της "αριστεράς", που είναι η ισοπέδωση των πάντων, η ανηθικότητα (στο όνομα του .."προοδευτισμού") και ο εκμαυλισμός της κοινωνίας !
    Δεν άκουσα φυσικά την ομιλία τσίπρα στη ΔΕΘ και γενικά τις υποσχέσεις του, διότι, αν εξαιρέσεις το θέμα της μείωσης των φόρων, που απασχολεί όλους, οι λοιπές εξαγγελίες, δε με αγγίζουν, όπως δεν αγγίζουν και όλους, όσοι, δεν πληρώνονται, κάθε μήνα, από τον κρατικό προϋπολογισμό...
    Ωστόσο, πασοκ και νδ, "φρόντισαν", όλα αυτά τα χρόνια, να δημιουργηθεί μία μεγάλη μάζα (που με οικονομικούς όρους, θα ονομάζαμε "καρκίνο") ανθρώπων, οι οποίοι, είτε ως μισθωτοί, είτε ως συνταξιούχοι, κρέμονται από τα χείλη του εκάστοτε (υποψήφιου) Πρωθυπουργού, για να μάθουν, αν θα πάρουν αύξηση κλπ και κυριολεκτικά, ΑΥΤΟΙ είναι, που κρίνουν και το εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα, στη βάση του, ποιος τάζει τα περισσότερα !
    Ουσιαστικά λοιπόν, το τέρας-φρανκεστάιν, που έφτιαξαν πασοκ και νδ, τώρα, τους απειλεί, με εκδίκηση, επειδή έπαψαν να το ταΐζουν...
     Προσωπικά, δε με απασχολεί το ερώτημα, "που θα βρει τα λεφτά" ο τσίπρας και ο κάθε τσίπρας, διότι ΟΛΟΙ αυτοί, μόνον ΕΝΑ τρόπο ξέρουν, που είναι φυσικά η φορολογία, επομένως, αργά ή γρήγορα, θα αυξήσει και αυτός τους φόρους (άμεσους και έμμεσους) !
     Το ενδεχόμενο μείωσης των εξόδων, της κρατικής σπατάλης, αντί για την αύξηση των φόρων, δεν υπάρχει καν, ούτε σαν σκέψη, στα μυαλά τους.
     Υπάρχει βέβαια και η εναλλακτική της μεταφοράς πόρων και εισοδήματος, από τους μεν, στους δε, ωστόσο κανείς δεν εγγυάται (μάλλον το αντίθετο), ότι αυτή θα γίνει δίκαια και από τους πραγματικά έχοντες, στους πραγματικά μη έχοντες...
      Κάθε μήνα, περίπου, ανακοινώνεται το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, το οποίο ίσως παρασύρει κάποιους, στο να πιστέψουν ότι "λεφτά υπάρχουν", ωστόσο, με μία πιο προσεκτική ανάγνωση, θα δει κανείς, ότι αφενός αυτό οφείλεται σε άγρια υπερφορολόγηση και αφετέρου, το ταμειακό αποτέλεσμα, εξακολουθεί να είναι ΑΡΝΗΤΙΚΟ, δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, εξακολουθεί να δαπανά, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, από όσα εισπράττει και μάλιστα, έχοντας σταματήσει σχεδόν, να πληρώνει προμηθευτές, νέες συντάξεις κλπ !!
       Όλα αυτά, βέβαια, μόνο θεωρητική σημασία έχουν, γιατί μπροστά στην κάλπη, ο μέσος Έλληνας, αυτός που έχει μάθει να τρώει από τα έτοιμα, θα ψηφίσει με μόνο κριτήριο, το προσωπικό του συμφέρον (έτσι όπως το βλέπει ο ίδιος, βραχυπρόθεσμα πάντα), διότι ποτέ δεν έμαθε να ζει, με τις δικές του δυνάμεις και έτσι (είναι αναγκασμένος να) εξαρτάται από τον κάθε τσίπρα...

Τι ελέγχει το ...Ελεγκτικό Συνέδριο ;

    Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, να μην εγκρίνει τη σύμβαση, για την ανάπλαση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, το επανέφερε στο προσκήνιο της δημοσιότητας (γιατί όλοι αξίζουν μερικά λεπτά, από αυτήν), οπότε είναι μία καλή αφορμή, για να δούμε συνοπτικά, τι είναι και τι κάνει, το Ελεγκτικό Συνέδριο !
  Ιδρύθηκε ήδη από το 1833, ΕΙΝΑΙ δικαστήριο διοικητικό, ωστόσο ιδιαίτερο και ιδιόμορφο, γιατί έχει και άλλες, μη δικαστικές αρμοδιότητες (όπως και το Σ.τ.Ε, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό, από εκείνο).
  Ως δικαστήριο, το Ελεγκτικό Συνέδριο, εκδικάζει κυρίως υποθέσεις-διαφορές, σχετικές με την απονομή σύνταξης και μάλιστα σε πρώτο και τελευταίο βαθμό...
  Ως όργανο Διοίκησης, η βασική του αρμοδιότητα, είναι να ελέγχει τις δαπάνες του Κράτους, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ και μάλιστα, τόσο προληπτικά, όσο και κατασταλτικά, με την έννοια, ότι καταλογίζει τα τυχόν ελλείμματα, στον υπεύθυνο δημόσιο υπόλογο !
  Τέλος, προβλέπεται ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο, γνωμοδοτεί στα σχέδια Νόμου, που αφορούν στην απονομή σύνταξης, από το Κράτος και τις προϋποθέσεις της...
   Αυτά σε γενικές γραμμές, γιατί έχει και κάποιες άλλες αρμοδιότητες, όχι τόσο σημαντικές.
  Το γεγονός ότι είναι δικαστήριο και αποτελείται από δικαστές, αυτόματα σημαίνει, ότι, κάθε φορά, που λειτουργεί ως διοικητικό-γνωμοδοτικό όργανο, οφείλει να ερευνά μόνον τη νομιμότητα και όχι τη ..σκοπιμότητα, συμβάσεων και Νόμων, διότι αυτό είναι δουλειά άλλων (εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας) !
   Ο έλεγχος νομιμότητας, δεν αναφέρεται μόνον σε ευθεία παραβίαση διάταξης του Συντάγματος ή άλλων Νόμων, αλλά και σε γενικές Αρχές, του διοικητικού Δικαίου, όπως έγινε και στην περίπτωση της ανάπλασης του Ελληνικού.
   Δεν θα μπω στη λογική, του κατά πόσον ορθά ή λανθασμένα, το Ε.Σ, αρνήθηκε να επικυρώσει τη σύμβαση, για ένα τόσο σημαντικό έργο (από πολλές απόψεις), άλλωστε έχω εκφράσει την άποψή μου, παλιότερα, ότι και τζάμπα να δινόταν η έκταση, στον ανάδοχο και πάλι όλοι (εννοώ και το Δημόσιο), θα έβγαιναν πολλαπλά ωφελημένοι και δεν μπορώ να φανταστώ, ότι μία χούφτα δικαστές (χωρίς να τους υποτιμώ), θα σταθούν εμπόδιο, σε κάτι τόσο μεγάλο !
    Οι ενστάσεις μου, έχουν να κάνουν, με το πως λειτουργούσε το Ε.Σ, τα προηγούμενα χρόνια και ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ του, για τον εκτροχιασμό των δημόσιων δαπανών, τις οποίες υποτίθεται ελέγχει και φτάσαμε στη χρεοκοπία του 2010...
    Θα μπορούσε βέβαια κάποιος, να χρησιμοποιήσει ..εναντίον μου, το παραπάνω επιχείρημα, ότι δηλαδή ασκεί έλεγχο, μόνον νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας και αναγκαιότητας, των δαπανών, ωστόσο δυσκολεύομαι να πιστέψω, ότι δεν μπόρεσε να βρει, με την ίδια ευκολία, που βρήκε στο "Ελληνικό", κάποια γενική Αρχή, να έχει παραβιαστεί !!
    Πως π.χ, όλα αυτά τα χρόνια, γνωμοδοτούσε θετικά, στα νομοσχέδια για πρόωρες συντάξεις και απίστευτα εφάπαξ, που καμία επαφή και σχέση, δεν είχαν, με καταβληθείσες εισφορές, με συνέπεια το βούλιαγμα των ασφαλιστικών ταμείων και τον κίνδυνο κάποιοι να μην πάρουν ποτέ, σύνταξη ;;
    Έτσι, καταλήγω, ότι το όψιμο ενδιαφέρον, που έδειξε το Ε.Σ, για το δημόσιο συμφέρον, στην υπόθεση ανάπλασης του Ελληνικού, είναι μάλλον υποκριτικό και προκλητικό, σε σχέση με όσα έχουν προηγηθεί, γιατί δεν μπορείς να "διυλίζεις τον κώνωπα και να καταπίνεις την κάμηλον"...
  

Η δικηγορία θέλει γερό στομάχι ! (για να "χωνεύει")

    Διανύοντας ήδη τη δεύτερη δεκαετία, ως δικηγόρος, ήθελα έτσι να εκφράσω κάποιες σκόρπιες, προσωπικές σκέψεις, αναφορικά με αυτό το επάγγελμα βασικά, έτσι όπως το βιώνω !
  Σκέφτομαι ότι τελικά η ύπαρξη ενός προσωπικού μπλογκ, όπου μπορεί κανείς να εκφράζεται, λειτουργεί πολλές φορές ψυχοθεραπευτικά και είναι καλό πράγμα, ειδικά για ένα ελεύθερο επάγγελμα, όπως η δικηγορία, που έχει αρκετές απογοητεύσεις, όχι απαραίτητα, με την έννοια της επαγγελματικής ατυχίας-αποτυχίας, αλλά και σε σχέση, με τις συναλλαγές, με τον κόσμο (κυρίως πελάτες ή υποψήφιους πελάτες)...
  Η δικηγορία δεν σε αφήνει να πλήξεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, με τη διαφορά, ότι οι εκπλήξεις, συνήθως, είναι δυσάρεστες, εκεί που λες ότι τα έχεις δει όλα, η ζωή σε εκπλήσσει δυσάρεστα και βλέπεις ότι υπάρχουν και χειρότερα !
  Υπάρχουν άνθρωποι, που, με αυτά που λένε και τον τρόπο, που συμπεριφέρονται, σκέφτομαι, ότι δεν είναι αρμοδιότητας δικηγόρου, αλλά ψυχίατρου-ψυχοθεραπευτή ή καλύτερα ενός Ιερέα (να τους διαβάσει κάποια Ευχή, μπας και συνέλθουν κάπως) : είναι οι άνθρωποι, που χαρακτηριστικά αναφέρονται στις Γραφές ως "οχλούμενοι, υπό πνευμάτων ακαθάρτων"...
   Και δεν το επισημαίνω αυτό, με τρόπο ρατσιστικό, αλλά με πνεύμα συμπάθειας, όπως πρέπει να αντιμετωπίζουμε κάθε πλανημένο αδερφό μας, ειλικρινά όμως, μερικές φορές, αμαρτάνω και σκέφτομαι, γιατί να υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι (προφανώς Εκείνος ξέρει) και στενοχωριέμαι, που ζουν ανάμεσά μας !
   Το Καλό και το Κακό, συνυπάρχουν, στην κοινωνία, κάποιοι προτιμούν το ένα ή το άλλο, όμως υπάρχει και μία μεγάλη μερίδα (εδώ ίσως βάζω και τον εαυτό μου), που πατάνε και στις δύο βάρκες και αυτό είναι άσχημο, γιατί χάνεις την ισορροπία σου και πέφτεις στη θάλασσα : ή με το Θεό, θα πας ή με το Μαμωνά, όπως λένε τα Ευαγγέλια, δεν μπορείς να υπηρετείς δύο αφέντες...
   Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, για συγκεκριμένες συμπεριφορές, όμως πολύς κόσμος, είναι μπερδεμένος, νομίζει ότι είναι με το μέρος του Θεού, αλλά βρίσκεται και ζει, στην αγκαλιά του Σατανά (ένα μικρό παράδειγμα, είναι, πως δεν μπορείς να λες ότι είμαι Χριστιανός, αλλά πιστεύω και στα ζώδια και σε άλλες τέτοιες μαλακίες) !
    Πέρα από τις δυσκολίες, κάθε ελεύθερου επαγγέλματος, πολλά έξοδα, ανταγωνισμός, άγχος να βρεις πελάτες, να κοστολογήσεις σωστά τις υπηρεσίες σου και να πληρωθείς (πράγματα, που κανείς δεν στα μαθαίνει), έρχεσαι αντιμέτωπος και με πολλές ανθρώπινες ιδιοτροπίες, πονηρίες, με κακούς υπαλλήλους, με ανυπόφορη γραφειοκρατία κλπ...
    Κάποιοι κλείνουν ραντεβού, σε δεσμεύουν και δεν έρχονται ποτέ (μερικοί, προς τιμήν τους, ειδοποιούν), είτε, γιατί τους αρέσει το τζάμπα, είτε, γιατί δεν πείστηκαν (από το τηλέφωνο), ότι είσαι "ειδικός" ή ότι "έχεις εξειδίκευση και εμπειρία" στο αντικείμενό τους, κάποιοι έρχονται και σου κάνουν διάλεξη και κήρυγμα, λες και πήγες εσύ σε αυτούς και γενικά, αυτό που λέμε λαϊκά, "τα βλέπεις όλα" στη δικηγορία !
    Υπάρχουν βέβαια και ευτυχώς και καλοί άνθρωποι-πελάτες, όπως υπάρχουν και ωραίες στιγμές, στη δικηγορία, όμως φοβάμαι, ότι τα εμπόδια και οι δυσκολίες, είναι περισσότερα και οι πιο πολλοί, τα παρατάνε (δεν κρύβω ότι έχω σκεφτεί, μερικές φορές, να τα παρατήσω τελείως)...
    Τέλος, για να αναφέρω και δύο, έτσι, πιο προσωπικά στοιχεία : Πρώτον, όσο ήμουν στη Νομική, αλλά και μετά, μέχρι να δώσω εξετάσεις, για την άδεια δικηγόρου, ήμουν βέβαιος, ότι θα ακολουθήσω το δικαστικό κλάδο !
    Δεύτερον, ένα χαρακτηριστικό μου, το οποίο, δεν ξέρω αν το έχουν και άλλοι συνάδελφοι, είναι και αυτό : όταν μου αναθέτουν μία υπόθεση, στην οποία ο πελάτης, είναι αμυνόμενος (εναγόμενος ή μηνυόμενος), τα υπερασπιστικά επιχειρήματα και οι ισχυρισμοί, μου γεννώνται, όχι μόνον εξ αρχής, αλλά και οπουδήποτε και συνεχώς (τις πρώτες μέρες τουλάχιστον), καθώς στο μυαλό μου στροβιλίζεται η σκέψη αυτή, στο περπάτημα, στην τουαλέτα (χαχα), στον καφέ, πριν τον ύπνο (σε όνειρο ευτυχώς όχι ακόμα !) κλπ
   

Απογείωση με ..βαρίδια, δε γίνεται !

   Επειδή το σύνθημα του "success story" μάλλον ξεθώριασε γρήγορα, ο Πρωθυπουργός μας, στην ομιλία του, στη ΔΕθ, έδωσε το νέο : μίλησε για την "απογείωση", της οικονομίας, της χώρας κλπ. και δεν είναι κακό, ένας ηγέτης, να μοιράζει ελπίδα, στο λαό, κάθε άλλο, απλά θα πρέπει, κάποια στιγμή, τα λόγια, να συμβαδίζουν με τα έργα (που έχουν και μεγαλύτερη αξία) !
  Προσωπικά δεν με πειράζει, να διαβάζει ένας πολιτικός το λόγο του, αν μπορεί να αποδείξει, ότι, όσα λέει, τα έχει γράψει μόνος του και όχι κάποιος άλλος (είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε επειδή ο άλλος τα γράφει καλύτερα)...
  Δεν πιστεύω να υπάρχει πλέον Έλληνας, που να μην ξέρει, ότι δίπλα σε κάθε πολιτικό ηγέτη, υπάρχει μία ομάδα στελεχών, οι λεγόμενοι "επικοινωνιολόγοι", που τους υπαγορεύουν τι θα πουν, πως θα το πουν, που θα πάνε και που όχι κ.ο.κ, προκειμένου να κερδίσουν, σε δημοτικότητα-λαοφιλία ! Είναι αυτοί, που κατάφεραν, να πείσουν ακόμα και τον άθεο Τσίπρα, ότι πρέπει να πάει επίσκεψη, στο Άγιο Όρος, γιατί έτσι θα κερδίσει ψηφαλάκια (αλήθεια, οι μοναχοί εκεί ψηφίζουν ;)
   Πάντα ίσως υπήρχε αυτό, όμως τώρα (τα τελευταία 20 περίπου χρόνια), έχει παραγίνει το κακό και πλέον ο επόμενος Πρωθυπουργός, πλασάρεται, ως κανονικό προϊόν, όπως ένα σαμπουάν ή ένα απορρυπαντικό (που με μικρότερη ποσότητα, καθαρίζει εξίσου και έτσι "κερδίζεις"), με όλες τις τελευταίες μεθόδους μάρκετινγκ !
   Για να γυρίσουμε στο θέμα μας, που είναι οι εξαγγελίες Σαμαρά στη ΔΕΘ, τα βασικά συμπεράσματα, είναι, θεωρώ, τα εξής :
-Κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, με κορυφαίο όλων, τη μείωση του φορολογικού συντελεστή, στις επιχειρήσεις, διότι μόνον έτσι θα μεγαλώσει η ρευστότητα στην αγορά και θα έρθει η ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης, από τον ιδιωτικό τομέα φυσικά και όχι από τον παρασιτικό, δημόσιο τομέα...
-Αποδεικνύεται πόσο άτολμοι και αργοί, είναι οι κυβερνώντες : η μείωση (μικρότερη του αναμενόμενου) της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης και η αύξηση των δόσεων, για ληξιπρόθεσμα, έπρεπε να είχαν γίνει ΠΟΛΥ νωρίτερα, προτού θρηνήσουμε θύματα, από μαγκάλια και προτού πάνε τα ειδοποιητήρια των κατασχέσεων, στους οφειλέτες !
-Η απροθυμία και βραδύτητα της κυβέρνησης, να πράξει τα δέοντα, είτε, επειδή το πρόβλημα, αφορά ..άλλους, είτε επειδή έτσι έχουν μάθει να (μη) λειτουργούν, αποδεικνύει μία άλλη μεγάλη αλήθεια, για την πολιτική ζωή του τόπου : ότι τις εκλογές, δεν τις κερδίζει η αντιπολίτευση, αλλά τις χάνει η κυβέρνηση, με την αδράνεια και την "κούραση"...
-Πρέπει επιτέλους, τα "πρεζάκια" της συγκυβέρνησης, να αγνοήσουν κάπως την ανάγκη τους, για τις "δόσεις" των δανειστών μας και να περάσουν τα αναγκαία και χρήσιμα μέτρα, όπως οι στοχευμένες μειώσεις φορολογικών συντελεστών και η διευκόλυνση των (χωρίς να φταίνε) οφειλετών, να ξεχρεώσουν και να ανασάνουν, ακόμα και ΧΩΡΙΣ τη συγκατάθεση της τρόϊκα : αν οι δανειστές μας, είναι ηλίθιοι ή εκτός πραγματικότητας και λένε όχι, σε -αντικειμενικά- αναγκαία και επωφελή μέτρα, οφείλουμε να τους αγνοήσουμε, να τα περάσουμε και μετά να τους τρίψουμε στα μούτρα, τα -θετικά- αποτελέσματα !
    Πολλοί είπαν ότι ο Σαμαράς μοίρασε ψίχουλα κλπ, όμως η μεγαλύτερή ένσταση, βρίσκεται αλλού : αφού ορθά, επισήμανε τον κίνδυνο, να ανέβουν στην εξουσία, οι λαϊκιστές του συριζα και να γκρεμίσουν, ό,τι έχει απομείνει όρθιο, μίλησε για "κακές συνήθειες", στις οποίες δεν πρέπει να επιστρέψουμε...
     Η Αλήθεια όμως είναι διαφορετική : οι κακές συνήθειες, είναι ακόμα ΕΔΩ ! Στην προηγούμενη βδομάδα, πριν τη ΔΕΘ, μόλις, ανακοινώθηκαν οι διορισμοί, φίλων, κουμπάρων και άλλων αργόμισθων κομματόσκυλων, σε υψηλές θέσεις (τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, που ανακυκλώνονται διαρκώς, λες και δεν υπάρχουν, νέοι άνεργοι επιστήμονες, που θέλουν και ΜΠΟΡΟΥΝ να βοηθήσουν και να δουλέψουν) !
     Το αποκορύφωμα, ήταν ο διορισμός, σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή (μιλάμε για τρελή ανεξαρτησία), ως προέδρου, του Λευτέρη Ζαγορίτη : υπενθυμίζω απλά, ότι ο γιος του, είχε βάλει στο Πολεμικό Μουσείο, δηλ. σε στρατόπεδο, τη Τζούλια Αλεξανδράτου, όταν υπηρετούσε τη ..θητεία του.
      Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, ένας "κοινός θνητός", θα ήταν τώρα, στις στρατιωτικές φυλακές ή θα υπηρετούσε ακόμα, όμως αυτός, αμφιβάλλω αν τιμωρήθηκε καν και τώρα, βρίσκεται σε κοινοτική (καλοπληρωμένη) αργομισθία !
      Αυτά είναι τα "βαρίδια", για τα οποία μίλησα στον τίτλο : όσο θα υπάρχει αυτή η οικογενειοκρατία, η ατιμωρησία και η ανισότητα, απέναντι στο Νόμο, η "λογική" του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ ;", η διαπλοκή, όσο οι πάσης φύσεως δικαστές θα κάνουν τα στραβά μάτια, αποδεικνύοντας ότι η Δικαιοσύνη μόνο τυφλή δεν είναι, όσο θα υπάρχει ανισοκατανομή των πόρων και εύνοια των ίδιων συνέχεια, αναξιοκρατία, μίζα, φακελάκι και όσο θα απαιτείται "βύσμα" για το Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ, η χώρα θα είναι μονίμως καθηλωμένη, στα σκατά και δεν θα απογειωθεί ποτέ...
      Το παραμύθι ότι η αιτία των δεινών, είναι η φοροδιαφυγή, που πιπιλίζει και ο συριζα, δεν πείθει κανέναν πλέον : αιτία των δεινών, είναι η διαπλοκή και η διαφθορά στο δημόσιο ! Όταν π.χ ένα Υπουργείο παιδείας, έχει 200.000 υπαλλήλους και "αναγκάζεται" να προσλάβει και άλλους, για να καλύψουν κενά, επειδή κάποιοι είναι αποσπασμένοι σε βουλευτικά γραφεία και τα ξύνουν, αυτό δείχνει ότι η χώρα μάλλον βουλιάζει, παρά απογειώνεται...
      Αν ήθελε κάποιος να χρησιμοποιήσει το χαρακτηριστικό παράδειγμα, με το βαρέλι, είναι χίλιες φορές προτιμότερο, να έχεις ένα βαρέλι που είναι στεγανό, ακόμα και αν λίγο νερό, πέφτει έξω, παρά ένα βαρέλι, στο οποίο πέφτει ΟΛΟ το νερό, αλλά έχει χίλιες τρύπες : μόνο το πρώτο, έχει ελπίδες, αργά ή γρήγορα, να γεμίσει !

Ενημέρωση ...αλά ελληνικά !

    Για το επίπεδο της δημοσιογραφίας στη χώρα μας, μετά και την "έκρηξη" των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, δεν χρειάζεται να πω πολλά, γιατί όλοι τα βλέπουμε και τα ζούμε : δεν είναι μόνον, η βάναυση κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας, αλλά και η επιλογή των θεμάτων (οι άφθονοι π.χ ..κώλοι στα δελτία των 8) και κυρίως η διαστρέβλωση της πραγματικότητας !
  Πολλές φορές, ο τίτλος μιας είδησης, δεν έχει καμία σχέση με το περιεχόμενό της και οδηγεί σε βιαστικά και λανθασμένα συμπεράσματα τους αναγνώστες...
  Αυτό συνέβη και με την είδηση, που παίζει από χθες και αφορά μία εργατική απόφαση του Αρείου Πάγου, που έκρινε ότι η απόλυση του εργαζόμενου είναι παράνομη, μόνον στη διάρκεια της κανονικής του άδειας και όχι σε άλλες (ειδικές) άδειες, όπως η αναρρωτική !
  Αντί να μεταφέρουν την είδηση, ως τρίτοι, με νηφαλιότητα και χωρίς μεροληψία (εφόσον δεν μπορούν να διαβάσουν "πίσω από τις γραμμές"), τα ΜΜΕ κατόρθωσαν να περάσουν και μάλλον τα κατάφεραν, σε μεγάλο βαθμό, την αίσθηση στον κόσμο, ότι πρόκειται για αδικία, ότι ο Άρειος Πάγος είναι ανάλγητος και αντι-εργατικός κ.ο.κ.
  Διαβάζοντας, ωστόσο, κάποιος το κείμενο και όχι απλά τον τίτλο, μπορεί να βγάλει ενδιαφέροντα και φυσικά εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα : ο συγκεκριμένος, είχε προσληφθεί, το 2003, από το Τράμ, ως μηχανικός, σε ηλικία 67 ετών (άρα σήμερα είναι ..78), με αποδοχές 3.500 ευρώ !
  Μιλάμε για την περίοδο, όπου (δανεικά) λεφτά υπήρχαν άφθονα, η ανεργία δεν ήταν υψηλή, όπως τώρα και η πρόσληψη ενός ηλικιωμένου, σε "δεκο" (το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί πλέον και οι πέτρες, έχουν αντιληφθεί ότι λειτουργούν, όχι για το κοινό καλό, αλλά προς το συμφέρον λίγων), δεν προξενούσε εντύπωση, όπως όλα εκείνα, που μας χρεοκόπησαν και ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί οι περισσότεροι.. (η πρόσληψη 67χρονου μηχανικού στο Τραμ, εξάλλου, δεν συγκρίνεται με την πρόσληψη υπαλλήλου, σε αυτό, με την ειδικότητα του ..μάγειρα, όπως είχε γίνει γνωστό)
    Ο Νόμος, εν προκειμένω, είναι σαφής, ένας Νόμος του ..1945, αμέσως μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που έχει ελάχιστα τροποποιηθεί έως σήμερα και απαγορεύει την απόλυση, στη διάρκεια της κανονικής άδειας !
    Ο παππούς, αυτός, θέλησε να γίνει προφανώς, αναλογική εφαρμογή της διάταξης και στην περίπτωση της αναρρωτικής άδειας, όπως η δική του : για να γίνει αυτό βέβαια, υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις, οι οποίες έκρινε ο Άρειος Πάγος και τα λοιπά δικαστήρια προφανώς (για να φτάσει η υπόθεση εκεί) ότι δεν συντρέχουν...
   Θα έπρεπε ίσως κάποιος (μία δηλαδή μέθοδος είναι) να ανατρέξει και να αναζητήσει κανείς, το σκεπτικό της ρύθμισης-του νομοθέτη : γιατί να απαγορεύεται, η απόλυση, στην άδεια (αναψυχής) ; Μήπως, για να μην χαλάσουν οι διακοπές ; Μήπως, επειδή είναι πιο δύσκολο να βρεις άλλη δουλειά ;
   Σημασία έχει ότι κρίθηκε, πως δεν συντρέχει περίπτωση αναλογικής εφαρμογής και σε άλλες άδειες (παρόλο που θα μπορούσε να πει κανείς, ότι είναι χειρότερο, για έναν ασθενή, να μαθαίνει ότι απολύθηκε..) !
   Ο εργαζόμενος αυτός, απολύθηκε, στα τέλη του 2006, σε ηλικία 70 ετών (εντωμεταξύ, είχε αλλάξει η κυβέρνηση, τυχαίο ;), ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, είχε ενημερωθεί, ότι θα απολυθεί, ήδη, από το καλοκαίρι του 2006 και έτυχε (;) να αρρωστήσει, τρεις μέρες, προτού του επιδοθεί η καταγγελία...
   Αν δει, δηλαδή, κανείς τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και όχι τους δημοσιογραφικούς τίτλους, θα πειστεί ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου, υπήρξε ορθότατη και ότι το "θύμα" της, ίσως τελικά να μην είναι και τόσο θύμα !
   Δεν ξέρω, μπορεί να κάνω λάθος, αλλά αποδεικνύεται ότι όλοι αυτοί, που λεηλάτησαν τα κρατικά ταμεία και οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και μία γενιά Ελλήνων, στον καιάδα, όχι μόνον δεν έχουν συναίσθηση των ευθυνών τους, αλλά αποδεικνύονται αχόρταγοι, αχάριστοι και θρασείς και είναι καλό, τα Δικαστήριά μας, να βάλουν ένα φρένο, μήπως διασωθεί και κάτι, μήπως μείνει και κάτι όρθιο, σε αυτή τη χώρα...
   Το συμπέρασμα είναι, σε κάθε περίπτωση, ότι τα φαινόμενα (όπως και τα γραφόμενα, τα λεγόμενα κ.ο.κ), πολλές φορές, απατούν και πρέπει να είναι κανείς ΠΟΛΥ προσεκτικός, σκεπτικός και δύσπιστος !

τι είναι η "τριτανακοπή" !

    Σήμερα, θα ασχοληθώ, με ένα αυστηρά νομικό θέμα, που αφορά περισσότερο συναδέλφους-δικηγόρους, φοιτητές νομικής και νομικούς εν γένει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει μεγάλη πρακτική σημασία και αξία, για τον καθένα, που έχει δικαστικές εκκρεμότητες (εσκεμμένα ή και άθελά του, με την έννοια ότι άλλος ξεκίνησε τα δικαστήρια..) !
  Όταν δεν μας αρέσει μία δικαστική απόφαση, στην οποία είμαστε διάδικοι, ασκούμε τα λεγόμενα ένδικα μέσα (κυρίως έφεση), προκειμένου να δικαιωθούμε σε έναν επόμενο βαθμό, από ένα ανώτερο δικαστήριο...
  Συμβαίνει όμως, μερικές φορές, να εκδοθεί δικαστική απόφαση, η οποία βλάπτει τα συμφέροντά μας, ΧΩΡΙΣ να έχουμε λάβει μέρος στη Δίκη και χωρίς να έχουμε κλητευθεί καν (αν έχουμε κλητευθεί και δεν παρέστημεν, δεν θεωρούμαστε "τρίτοι"), ώστε να συμμετάσχουμε και το πληροφορούμαστε, κατόπιν εορτής !
  Για αυτές τις περιπτώσεις, προβλέπεται το ένδικο βοήθημα (και όχι μέσο) της τριτανακοπής, που, όπως λέει και η ετυμολογία της λέξης, αφορά την ανακοπή του τρίτου, τρίτου δηλαδή, ως προς τους αρχικούς διαδίκους...
   Για να ασκήσει τριτανακοπή κάποιος, θα πρέπει η απόφαση, που εκδόθηκε εν αγνοία-απουσία του, να βλάπτει ή να θέτει σε κίνδυνο απλά, τα συμφέροντά του, να αποδεικνύει δηλαδή έννομο συμφέρον !
   Απευθύνεται (και εδώ είναι η βασική διαφορά από την έφεση), όχι σε ανώτερο, αλλά στο ίδιο δικαστήριο, που εξέδωσε την ανακοπτόμενη απόφαση (με άλλη -εννοείται- σύνθεση) και μάλιστα εναντίον ΟΛΩΝ των διαδίκων, που έλαβαν μέρος στην αρχική Δίκη (με οποιαδήποτε ιδιότητα, αιτών, ενάγων, εναγόμενος, παρεμβαίνων κλπ), ενώ, αν γίνει δεκτή, ακυρώνεται-εξαφανίζεται η απόφαση, ως προς τον ανακόπτοντα μόνον ή και ως προς όλους, αν δεν μπορεί να γίνει αλλιώς...
   Μία "πονηρή" διάταξη, όχι και τόσο ξεκάθαρη, αναφέρει ότι ο τρίτος, που δεσμεύεται από το δεδικασμένο της προσβαλλόμενης απόφασης, μπορεί να ασκήσει τριτανακοπή, μόνον, αν αποδείξει δόλο ή συμπαιγνία των αρχικών διαδίκων, γεγονός που στενεύει (απαράδεκτα, κατά τη γνώμη μου) τον αριθμό εκείνων, που μπορούν να ασκήσουν τριτανακοπή !
   Έχει κριθεί π.χ ότι υπήρχε δόλος και συμπαιγνία, όταν κάποιος "έξυπνος", πήρε δικαστική άδεια, για να πουλήσει "ελεύθερα" κατασχεμένο ακίνητο, χωρίς να ενημερώσει ..την τράπεζα, στην οποία χρωστούσε και η οποία, είχε εγγράψει και προσημείωση, επ' αυτού και έτσι, μετά από τριτανακοπή της τράπεζας, η απόφαση-άδεια ακυρώθηκε...
   Για την άσκηση της τριτανακοπής, ο Νόμος δεν θέτει συγκεκριμένη προθεσμία, μπορεί όμως αυτή να υπάρχει σε ειδικές διατάξεις, όπως στην περίπτωση της υιοθεσίας, όπου ο τρίτος, πρέπει να την ασκήσει, εντός ενός έτους, από τότε που έλαβε γνώση αυτής !
    Γενικά, οι περιπτώσεις της τριτανακοπής, είναι πιο συνήθεις, σε υποθέσεις της λεγόμενης εκουσίας δικαιοδοσίας, όπως λ.χ όταν δημοσιεύεται και κηρύσσεται κυρία διαθήκη, με την οποία, μένει εκτός κληρονομιάς, ένας εξ αδιαθέτου κληρονόμος (ΠΡΟΣΟΧΗ εδώ : αν πρόκειται όμως για χορήγηση κληρονομητηρίου, δεν ασκείται τριτανακοπή, αλλά αίτηση ανάκλησής του !) και λιγότερο σε υποθέσεις σωματείων, ασφαλιστικών μέτρων και αναγκαστικής εκτέλεσης.
   Για να κλείσουμε με κάτι περίεργο-ασυνήθιστο, να αναφέρω την περίπτωση συναδέλφου δικηγόρου, ο οποίος άσκησε ..τριτανακοπή σε απόφαση πελάτη του, που έχασε και δεν ήθελε προφανώς να ασκήσει έφεση, προκειμένου να δικαιωθεί εκείνος, δηλ. ο πελάτης του και να πάρει και ο ίδιος την αμοιβή του, προφανώς κάποιο ποσοστό ! (η τριτανακοπή απορρίφθηκε)

Οι καλοί κλαίνε, οι κακοί γελούν !

    Μία, χαρακτηριστική ίσως, όψη της ελληνικής πραγματικότητας, των δύο όψεων καλύτερα του ίδιου (ελληνικού) νομίσματος, είναι και αυτή : Την περασμένη Παρασκευή, 29.8, όταν η Εκκλησία μας, εορτάζει την αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου και Τιμίου και Ενδόξου Προφήτη, Προδρόμου και Βαφτιστή Ιωάννη, εκκλησιάστηκα, στον ομώνυμο Ναό, στη Ν.Φιλαδέλφεια.
  Της Θ. Λειτουργίας, χοροστάτησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, κ.κ. Κωνσταντίνος, ηλικίας σήμερα 80 ετών, με σοβαρά κλονισμένη υγεία, αφού βαδίζει με εξαιρετική δυσκολία και μόνον υποβασταζόμενος-βοηθούμενος...
   Παρόλα τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ κινητικά του προβλήματα, κατόρθωσε να φέρει εις πέρας τα καθήκοντά του, ενώ χειροτόνησε στο τέλος και έναν νέο Αρχιμανδρίτη, της εκεί Μητροπόλεως (ως γνωστόν, το σημαντικότερο έργο, που μπορεί να επιτελέσει ο άνθρωπος, στη Γη, είναι η Θ. Λειτουργία) !
   Αυτό, που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι, κατά την Απόλυση (στο "δι' ευχών"), ο Μητροπολίτης "λύγισε", η φωνή του "έσπασε"-έτρεμε και σχεδόν δάκρυσε, από συγκίνηση...
    Πριν λίγες ώρες, διάβασα την είδηση, ότι ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, θα αντικατασταθεί, με (εύλογη) απόφαση της Ι. Συνόδου, λόγω των προβλημάτων υγείας του και έτσι κατόρθωσα, σήμερα, να εξηγήσω και τα δάκρυά του !
    Είμαι σίγουρος, ότι έκλαψε, γιατί κατάλαβε, ότι πλησιάζει το τέλος του, όχι το βιολογικό, αλλά το λειτουργικό, ότι θα πάψει να ποιμαίνει, μετά από πολλά χρόνια, τη Μητρόπολή του και φυσικά παραιτήθηκε, διευκόλυνε, τις διαδικασίες διαδοχής του, δεν γαντζώθηκε στην καρέκλα, όπως ορισμένοι...
    Ένας άνθρωπος λοιπόν, που εξετέλεσε άψογα και άμεμπτα τα ιερατικά του καθήκοντα, που υπηρέτησε το Χριστό και την Εκκλησία Του, δηλαδή το ποίμνιο, με τον καλύτερο τρόπο, ως "καλός ποιμήν", λύγισε-δάκρυσε, γιατί δεν θα μπορεί πλέον να το κάνει !
    Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη : Λίγο πριν το τέλος της Θ. Λειτουργίας, παρατήρησα την παρουσία, στον Ιερό Ναό, του κ.κ Τομπούλογλου (στεκόταν πίσω πίσω, κάτι είναι και αυτό)...
    Υπενθυμίζω απλά, ότι ο "πολύς" και μη εξαιρετέος Τομπούλογλου, είναι κομματικό στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης και είναι υπόδικος, για κακουργηματική εκβίαση, ως διοικητής δημόσιου Νοσοκομείου, ενώ κυκλοφορεί ελεύθερος, έχοντας πληρώσει σημαντική εγγύηση !
    Αυτός λοιπόν, την ίδια στιγμή, που ο ΑΞΙΟΣ αυτός Μητροπολίτης δάκρυζε, μοίραζε δεξιά και  αριστερά, χαμόγελα, χαιρετούρες και χειραψίες, με ανθρώπους, που έχουν προφανώς μνήμη χρυσόψαρου (σαν αυτούς, που χθες αποθέωναν τον Τζέφρι)...
    Αυτές είναι οι δύο όψεις της Ελλάδας του 2014, που αλλάζει με εξαιρετικά αργό ρυθμό, όπως φαίνεται και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
     Σίγουρα, δε λέω κάτι νέο : το Καλό και το Κακό συνυπάρχουν πάντα, στην Ιστορία, αλλά το παρήγορο είναι, πως το κακό μπορεί να νικάει προσωρινά, όμως στο τέλος, πάντα θριαμβεύει το καλό !

Υ.Γ Βιογραφικά στοιχεία του απερχόμενου Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ.κ Κωνσταντίνου (με καταγωγή, από Κεφαλονιά), μπορεί να βρει κάποιος, στη Βικιπαιδεία και αλλού

Ομο(ιο)φοβία και ..ετερολαγνεία !

    Ένα "τιτίβισμα" βουλευτή, στα αντισόσιαλ μίντια, αρκεί για να χυθούν τόνοι ηλεκτρονικής μελάνης και να ακολουθήσουν χιλιάδες ώρες συζητήσεων-αντεγκλήσεων : το λάθος του Νικολόπουλου, ήταν, αφενός, ότι δεν θίγεις σοβαρά ζητήματα, με μία λέξη ή μία πρόταση, στα εν λόγω μέσα και αφετέρου, ότι μίλησε για πουσταριά και όχι για βρωμοπουσταριά ή καρα(δηλ. μαύρα)πουσταριά !
  Ο Νικολόπουλος, χαρακτηρίστηκε, από τους δημοσιογράφους, ως "ομοφοβικός" και αυτό είναι το πιο εξοργιστικό : ότι δηλαδή ο όρος αυτός, είναι αδόκιμος, "άκυρος" και εκτός πραγματικότητας (πιο τραγικό θα είναι βέβαια, αν η λέξη αυτή, περάσει σε Νόμο του ελληνικού κράτους)...
 Αποτελεί πιστή αντιγραφή ξένου όρου (με ..ελληνικές βέβαια ρίζες), ωστόσο δεν μπορεί να έχει καμία θέση, στην ελληνική γλώσσα, για τον εξής λόγο : ένας μέσος, φυσιολογικός άνθρωπος, που κάνει σχέσεις, με το αντίθετο φύλο και ένας που εμφανίζει παρεκκλίνουσα, μη φυσιολογική, συμπεριφορά, δεν μπορεί να είναι ..όμοιοι, είναι έτεροι, διαφορετικοί !
  Και φυσικά, κανένας φυσιο-λογικός άνθρωπος, δεν "φοβάται" τις λούγκρες ή τις λεσβίες, μπορεί να τις μισεί ή να τις απεχθάνεται, αλλά ποτέ δε νιώθει φόβο, όπως οι ίδιοι οι ανώμαλοι, θέλουν να πιστεύουν, για να αισθάνονται λίγο καλύτερα...
  Αλλά ακόμα και αν υπήρχε φόβος, θα έπρεπε να μιλάμε για ετερο-φοβία και όχι για ομο-φοβία, αφού, εξ ορισμού, ο άνθρωπος, φοβάται το ξένο, το διαφορετικό, όχι το όμοιό του (αυτός είναι και ο ορισμός του ρατσισμού-φασισμού, λόγω διαφορετικής καταγωγής, φυλής, χρώματος κλπ) !
  Όταν τα παιδιά των λευκών, δεν τρώνε το φαγητό τους, οι γονείς τους λένε "φάε, γιατί θα φωνάξω τον ..μαύρο", γιατί το ξένο, το διαφορετικό, προξενεί φόβο...
   Εδώ όμως έγκειται και μία άλλη μεγάλη διαφορά : όσοι ανήκουν σε διαφορετικές φυλές (λευκή, κίτρινη, μαύρη κλπ) ΔΕΝ το επέλεξαν, γεννήθηκαν έτσι, σε αντίθεση με την ομοφυλοφιλία, που αποτελεί παρέκκλιση, κατ' επιλογήν !
   Αν δεχτούμε ότι gay γεννιέσαι, δε γίνεσαι, θα πρέπει να δεχτούμε αντίστοιχα, ότι γεννιέσαι και δολοφόνος, παιδόφιλος κλπ, πράγμα άτοπο : οι ίδιοι, για να αισθάνονται καλύτερα, επικαλούνται την ύπαρξη ομοφυλοφιλίας, στα ζώα, πράγμα, που αν ισχύει, τους κατατάσσει αυτόματα, στο ζωϊκό βασίλειο...
    Αυτός είναι και ο λόγος, για να έρθουμε και στα πιο νομικά, που θεωρώ ότι δεν πρέπει να συμπεριληφθεί ουδεμία διάταξη, στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, που να αφορά τους gays ! Δε λέω, φυσικά, να μην τιμωρούνται οι ξυλοδαρμοί και οι λοιπές επιθέσεις εναντίον τους, αλλά στα πλαίσια της κείμενης και επαρκούς νομοθεσίας, διότι δεν μπορεί ο Νόμος να παρέχει κάλυψη και έξτρα προστασία σε ανώμαλες και νοσηρές καταστάσεις.
   Η σύγχυση του σεξουαλικού προσανατολισμού, είναι και αυτή, συνέπεια της αμαρτίας και της απομάκρυνσης από το Θεό-Χριστό και τις Γραφές, δεν είναι παρά ένα ακόμα δαιμόνιο, όπως τόσα και τόσα άλλα : η πορνεία (δηλ. εναλλαγή συντρόφων), τα ναρκωτικά, το κάπνισμα, ο αλκοολισμός, ο τζόγος, η πολυφαγία-παχυσαρκία, η πολυλογία, η οκνηρία, η φιλοχρηματία-απληστία, η δημιουργία στιγμάτων στο σώμα (τατουάζ) κλπ.
   Όλες αυτές οι νοσηρές καταστάσεις, έχουν ως κοινό παρονομαστή και κοινή αιτία, την απομάκρυνση από το Θεό, την Ορθόδοξη Πίστη και τα πνευματικά αγαθά και την προσκόλληση στα υλικά-φθαρτά και κοινή κατάληξη : το θάνατο, πρώτα πνευματικό και ηθικό και μετά βιολογικό !
    Για να ξαναγυρίσουμε στο σχόλιο Νικολόπουλου, ομοφυλοφιλία και λοιπές νοσηρές καταστάσεις, δεν συναντώνται μόνο στην υπόλοιπη Ευρώπη, υπάρχουν και εδώ, σε μικρότερο ίσως βαθμό, όμως η ουσία, του σχολίου, είναι άλλη : ότι πλέον, οι ανώμαλοι, δεν κρύβονται-ντρέπονται, όπως στο παρελθόν, όχι μόνον παραδέχονται δημόσια τη διαστροφή τους, αλλά κατέχουν και δημόσια αξιώματα και διεκδικούν δικαιώματα, όπως να παντρεύονται και να αποκτούν παιδιά...
   Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο από όλα : η νομιμοποίηση και γενίκευση της ανωμαλίας και της διαστροφής, το κακό παράδειγμα, που δίνεται στη νέα γενιά και όποιος διαφωνεί, σε αυτό, με το Νικολόπουλο, ότι δηλαδή ΔΕΝ είναι αυτή η Ευρώπη, που θέλουμε, απλά δεν πρέπει να λέγεται Έλληνας !


Υ.Γ Με την ευκαιρία της σημερινής έναρξης του νέου (εκκλησιαστικού) έτους, να ευχηθώ σε όλους, Καλό μήνα, Καλό φθινόπωρο, Καλή χρονιά και Καλή Δύναμη.