25.000.000 φυλακισμένοι !

      Η μεγάλη ντροπή του σύγχρονου κόσμου, έχει όνομα και λέγεται "Βόρεια Κορέα", δεν εννοώ φυσικά την ίδια την χώρα ή τους κατοίκους της, αλλά το καθεστώς.
  Μιλάμε για περίπου 25 εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι ζουν υπό συνθήκες, που παραβιάζουν πολύ βασικά δικαιώματα, όπως το να μπεις ή να βγεις από την χώρα σου !
  Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από το να ζεις διαρκώς υπό καθεστώς τρόμου και απειλής, ότι μπορεί να μην είσαι αρεστός στους κυβερνώντες (οι οποίοι, ελάχιστοι, απολαμβάνουν πολύ περισσότερα προνόμια, όπως πάντα, σε αυτές τις περιπτώσεις) και να σε βρουν τσιμεντωμένο ή ..να μην σε βρουν ποτέ, να σου λέει κάποιος άλλος, πότε θα γελάσεις ή θα κλάψεις και αν το έκανες σωστά ή όχι..
   Οι κάτοικοι της Β. Κορέας, υποφέρουν, δεν μπορεί να μην υποφέρουν, ζώντας σε ένα τόσο ανελεύθερο και καταπιεστικό καθεστώς (ενδεικτικό και ότι το προσδόκιμο ζωής, είναι χαμηλότερο, από το μέσο όρο).
    Σίγουρα, μετά από τόσα χρόνια σκλαβιάς και υποταγής, η δύναμη της συνήθειας, επικρατεί, επέρχεται αυτό που ονομάζεται "ιδρυματοποίηση", αρχίζεις να θεωρείς ως φυσιολογικό το παράλογο και δεν έχεις πολλή όρεξη για εξέγερση και αλλαγές, όμως ο πόθος για την Ελευθερία, είναι σίγουρα δυνατότερος και άσβεστος, στην ψυχή κάθε ανθρώπινου όντος !
    Με αυτά, εννοώ, ότι είναι μάλλον απίθανο, η μετάβαση σε πιο (φυσιο)λογικές καταστάσεις να έρθει με εξέγερση εκ των έσω, οι άνθρωποι αυτοί, έστω και αν δεν το λένε ή δεν μπορούν να το πουν, χρειάζονται ΒΟΗΘΕΙΑ, από τον υπόλοιπο, πολιτισμένο, κόσμο, από τη διεθνή κοινότητα, που σιωπά επιδεικτικά, για τόσο μεγάλο διάστημα, απέναντι σε αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα...
     Είναι επιτέλους ώρα, οι άνθρωποι αυτοί να απελευθερωθούν, να πάψουν να ζουν ως κρατούμενοι-φυλακισμένοι, μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, να αποκτήσουν ελευθερίες και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία τώρα στερούνται, με τρόπο μάλιστα βίαιο και απόλυτο !
     Το κίνητρο για την ανατροπή αυτής της ανωμαλίας, δεν είναι τόσο η κατοχή πυρηνικών όπλων, που ο κάθε ψυχάκιας θα μπορούσε να πυροδοτήσει, με την έννοια ότι ο υπόλοιπος κόσμος, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή, ως πιο ισχυρός, όσο η ανάγκη να ζήσουν οι κάτοικοι της Β. Κορέας, ως ..άνθρωποι, κάτι το οποίο στερούνται για πολύ καιρό.
     Σίγουρα, υπάρχουν και σε άλλα μέρη του πλανήτη δικτατορίες και απολυταρχικά καθεστώτα, όμως όχι ίσως σε αυτό το βαθμό και με τόσους "υπηκόους" και από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή, για να ξηλωθεί το πουλόβερ αυτών των απάνθρωπων καθεστώτων, για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος, διότι η ύπαρξη και μόνον "Β. Κορέας", εν έτει 2016, είναι ντροπή για όλους μας !

ποιος κοροϊδεύει ποιον ;

     Η υπόθεση του καστανά της Θεσ/νικης, που συνελήφθη και (κατα)δικάστηκε, επειδή ..πουλούσε κάστανα, χωρίς άδεια, έλαβε διεθνείς διαστάσεις και προκάλεσε παρέμβαση του Πρωθυπουργού.
  Ο τελευταίος, ωστόσο, ζήτησε απλά από τα αστυνομικά όργανα, να είναι πιο διακριτικά, να μην εφορμούν δέκα εναντίον ενός ηλικιωμένου καστανά, λες και είναι ο Πάσσαρης, για την ταμπακιέρα, για την ουσία, δεν είπε, ούτε έκανε κάτι...
  Η περίπτωση αυτή, είναι, εν πολλοίς, ενδεικτική της εικόνας του ελληνικού Κράτους, διαχρονικά, αν δει κανείς τις βιντεοταινίες της δεκαετίας του '80, με Μουστάκα και Ψάλτη, δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα, στο πως αντιμετωπίζει το ελληνικό Κράτος, τους πολίτες του (διαφορές υπάρχουν σε άλλα πράγματα, ότι τότε π.χ κυκλοφορούσαν μόνον ντάτσουν και τογιότα, ενώ σήμερα έχει γεμίσει ο τόπος Γερμανικά αυτοκίνητα, τότε οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο αποξενωμένοι ή αλλοτριωμένοι, από το "εύκολο χρήμα", υπήρχαν "γειτονιές" κλπ).
   Έξι χρόνια, μετά την (επίσημη) χρεοκοπία, οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις ακόμα να φανούν, μένουν στα λόγια και σε ευχολόγια, στην πράξη-καθημερινότητα του πολίτη, ελάχιστα έχουν αλλάξει (μιλάμε πάντα, για τον πολίτη, ο οποίος είναι απέναντι στο Κράτος, ως συναλλασόμενος, όχι αυτόν, που το υπηρετεί).
    Για την ακρίβεια, η κατάσταση έχει αλλάξει, μάλλον προς το χειρότερο, γιατί στην γραφειοκρατία και το νταβατζηλίκι του Δημοσίου, που απαιτεί άδειες και λεφτά, ένσημα, παράβολα κ.ο.κ σε κάθε συναλλαγή μαζί του (λες και δεν πληρώνουμε φόρους), έχει προστεθεί η άδικη, ληστρική και αντισυνταγματική υπερφορολόγηση (και) εκείνων, που δεν έφαγαν τα λεφτά, προκειμένου να πληρώνονται με 15 δισ. ετησίως, οι μισθοί των Δ.Υ και με περισσότερα δισ. οι συντάξεις του 1/3 των κατοίκων της χώρας !
    Οι Δικαστές, που (κατα)δίκασαν τον καστανά, μη έχοντας εμπειρία από ελεύθερο επάγγελμα, μεροκάματο, βιοπάλη κλπ, θεώρησαν προφανώς, ότι δεν τίθεται δίλημμα, ανάμεσα στο να βρεις ..140 χιλιάρικα, για να σου (ξανα)δώσει το Κράτος άδεια να δουλέψεις και στο να μην δουλέψεις (λόγω απουσίας άδειας) και να πεθάνεις της πείνας, εσύ και η οικογένειά σου.
    Όπως είπα, ενώ το ελληνικό Κράτος, υπεροφορολογεί τον πολίτη και ειδικά τον ελεύθερο επαγγελματία, ΚΑΜΙΑ συναλλαγή σχεδόν μαζί του, δεν είναι δωρεάν, όπως θα έπρεπε, εφόσον αυτό είναι το νόημα του φόρου, από το φακελάκι του γιατρού, μέχρι την παραπαιδεία και τα ..1800 ευρώ, που μου ζητούσαν πριν μερικά χρόνια, όταν ρώτησα τι χρειάζεται, για να γίνω δικηγόρος παρά Αρείω Πάγω (φαντάζομαι ότι δεν έχει αλλάξει κάτι) !
     Ο Δήμαρχος Θεσ/νικης κατηγόρησε τον καστανά για θέατρο, ότι υποκρινόταν, άλλοι αναρωτήθηκαν πως δημιουργήθηκαν τα χρέη του (είπαμε αν είσαι υπάλληλος και δη Δ.Υ, δεν μπορείς να καταλάβεις), κανείς όμως δε νοιάζεται αν π.χ ο καστανάς, πληρώνει τις ίδιες ασφαλιστικές εισφορές και φορολογείται με τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές, με έναν ..βιομήχανο.
     Σήμερα, το να δουλεύεις, ως ελεύθερος επαγγελματίας, είναι η μεγαλύτερη κοροϊδία, από όλες, διότι Ό,ΤΙ ΒΓΑΖΕΙΣ, πάει σε νταβατζηλίκια (ενοίκια, φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, εισφορές υπέρ ..τρίτων και πάει λέγοντας), δεν σου μένει ΤΙΠΟΤΑ και αυτό έρχεται σε αντίθεση-κόντρα, όχι μόνον με το ελληνικό Σύνταγμα, αλλά και με κάθε διεθνή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μιλάμε για ένα συνεχιζόμενο έγκλημα, το οποίο, όπως φαίνεται, θα συνεχιστεί (ίσως και εντονότερα) από αυτή την αριστερή κυβέρνηση, που, όπως και οι προηγούμενες, θα συνεχίσει να ευνοεί και να προστατεύει τα πάσης φύσεως τρωκτικά-παράσιτα, σε βάρος όσων ακόμα εργάζονται !
     Στο κάτω κάτω κύριε Δήμαρχε, το θέατρο και η υποκριτική είναι κανονικά επαγγέλματα, από την αρχαιότητα, το να έχεις γεμάτες τσέπες, χωρίς να κάνεις ή να προσφέρεις ΤΙΠΟΤΑ, το να ζεις με νταβατζηλίκια, από τον ιδρώτα και το αίμα του άλλου και γενικά να ζήσεις αυτή την πρόσκαιρη ζωή, ως ..τρωκτικό-παράσιτο, στην πλάτη-εις βάρος των άλλων, είναι σίγουρα ΠΟΛΥ χειρότερα.

ακτιβισμός του κώλου

     Δύο άτομα, από Θεσ/νικη, "κατάφεραν" να γίνουν γνωστά, σε όλη τη χώρα, επειδή συνήθιζαν να κυκλοφορούν ολόγυμνοι, τα καλοκαιρινά βράδια, ανάμεσα σε ανυποψίαστους περαστικούς και θαμώνες νυχτερινών μαγαζιών.
  Σήμερα, έγινε επίσης γνωστό, ότι η πρόταση της Εισαγγελέως, για την "περίπτωσή" τους, είναι ..απαλλακτική (!), αναφορικά με το αδίκημα της πρόκλησης σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις (τέως "προσβολή δημοσίας αιδούς") !
  Οι ίδιοι στις απολογίες τους, ισχυρίστηκαν ότι είναι "ακτιβιστές", ότι αυτό είναι το κίνητρο της (παράνομης και ανήθικης, με βάση τις απόψεις του μέσου ανθρώπου, πάντα, όχι του άπλυτου-αξύριστου γκέι αριστερού) συμπεριφοράς τους και φαίνεται να ..έπεισαν την Εισαγγελέα.
   Βέβαια, η συμπεριφορά των συγκεκριμένων και αντίστοιχων περιπτώσεων, δεν είναι μόνον νομικό θέμα, αλλά και θέμα ψυχιάτρων (να απαντήσουν τι τους ωθεί σε αυτή την ανάγκη επίδειξης, την οποία βαφτίζουν "ακτιβισμό") και Ιερέων-εξορκιστών, που θα μπορούσαν να ξορκίσουν τις δαιμονικές επιρροές, που τους βασανίζουν.  
    Με αρκετή δόση κακίας, θα έλεγα ότι η συγκεκριμένη δικαστική λειτουργός, μάλλον θέλει, πίνοντας το ποτάκι της, να βλέπει και κανένα γυμνό ανδρικό κώλο και εικάζω ότι δεν έχει μικρά παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να πέσουν μπροστά σε αυτό το θέαμα.
   Στην Ελλάδα του 2015, της απόλυτης παρακμής και ξεφτίλας, όπου η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει, υπό τον "έλεγχο" μίας αριστερής (με ΌΛΗ την αρνητική έννοια του όρου "αριστερός")κυβέρνησης, υπάρχουν και εκείνοι, που λένε ότι δεν τρέχει τίποτα να βλέπουν τυχόν παιδάκια αυτό το θέαμα, στα κέντρα των πόλεων (φαντάζομαι, με τη "λογική", αφού βλέπουν τα στράκια να φιλιούνται, μπροστά στη Μητρόπολη Αθηνών, αυτό σε πείραξε ;).
    Φυσικά, δεν είναι μόνον τα παιδιά, που τυχόν σοκάρονται, από το θέαμα δύο γυμνών ανδρών, οι περισσότεροι ανυποψίαστοι περαστικοί και θαμώνες των μαγαζιών, βιώνουν αισθήματα ντροπής, δυσάρεστης έκπληξης κλπ.
     Όσο και αν η Εισαγγελέας, προσπάθησε, με νομικίστικα επιχειρήματα, να τεκμηριώσει το δικαίωμά της να βλέπει "γυμνούς ακτιβιστές" στις πόλεις, η πραγματικότητα (νομική και όχι μόνον, κοινωνική κλπ.) είναι, ότι η συμπεριφορά αυτή, είναι Ο ΟΡΙΣΜΟΣ του σχετικού άρθρου του Ποινικού μας Κώδικα, αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις καλύπτει και περιλαμβάνει και αναμένουμε, από τους Δικαστές, που θα κληθούν τελικά, να αποφασίσουν, να πράξουν τα δέοντα, ώστε να αποκατασταθεί η νομική και κοινωνική τάξη !

ούτε 3 ευρώ δεν αξίζουν !

    Μπορεί να ακούγεται σκληρό ή λυπηρό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος, να πάει κάποιος να ψηφίσει αύριο, στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, κάποιος, που δεν αισθάνεται "υποχρεωμένος", τουλάχιστον, ως ευεργετημένος (με ρουσφέτι, διορισμό κλπ).
  Δεν είναι φυσικά το μέγεθος του ποσού, ούτε το γεγονός, ότι θα δώσεις τα στοιχεία σου και μπορεί να "μαρκαριστείς" (λανθασμένα), ως μέλος της ΝΔ, αλλά τα πρόσωπα, στα οποία καλείσαι να δώσεις την ψήφο σου !
   Αν εξαιρέσεις τον Άδωνι, οι άλλοι τρεις, εκφράζουν ό,τι πιο παλιό, ό,τι πιο σάπιο, υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό του χθες, που αργοπεθαίνει, μιλάμε για "παιδιά του κομματικού σωλήνα", για "παιδιά του μπαμπά", τα οποία κάνουν ακόμα και το κακέκτυπο του αντρέα (βλέπε Τσίπρας) να φαντάζει ως κάτι καινούργιο...
   Ο Τσίπρας σερβίρει το ψέμα σε νέα συσκευασία, εκείνοι χρησιμοποιούν το ίδιο ψέμα και το ίδιο περιτύλιγμα, σχεδόν μηχανικά πλέον, αφού μόνον αυτό έχουν μάθει, αυτό ξέρουν και αυτό κάνουν !
    Όπως όλα δείχνουν, στο τέλος της διαδρομής, όσοι γέροι και λοιποί ευεργετηθέντες από τη ΝΔ (συμβασιούχοι και λοιπά τρωκτικά) πάνε να ψηφίσουν, θα βγάλουν, λέει, ως ..νέο Πρόεδρο, αυτόν ..που έχασε τις τελευταίες εκλογές, το Βαγγέλα (χαχα).
    Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως η ΝΔ θα αποφύγει τη διάσπαση, πως θα συνεχίσει να υπάρχει και να ζει αυτή η πολιτική αθλιότητα και είναι μάλιστα παράξενο, ότι η ΝΔ δεν έχει κατρακυλήσει ήδη, σε μονοψήφια ποσοστά, όπως το πασοκ !
     Η μόνη εξήγηση είναι ότι το πασοκ θεωρήθηκε υπεύθυνο, για την χρεοκοπία του 2010 και τις επώδυνες επιπτώσεις της (μνημόνια κλπ) και ο κόσμος αυτός, που ψήφιζε με το χέρι στην τσέπη, πήγε στον συριζα, που έλεγε τότε "λεφτά υπάρχουν", ενώ παράλληλα ξέχασαν πολλοί, τις τεράστιες ευθύνες της διακυβέρνησης "κουρασμένου", για την χρεοκοπία (σε ΌΛΑ τα επίπεδα, το οικονομικό είναι ..το λιγότερο).
    Ακούγοντας κανείς τις δηλώσεις των υποψηφίων (κυρίως των 3, τον Άδωνι, όπως είπα, τον εξαιρώ, γιατί δεν έχει προλάβει να διαβρωθεί, από την πολιτική και την αγάπη για την καρέκλα), αναρωτιέται αν ζουν σε αυτήν την χώρα ή σε κάποιο παράλληλο σύμπαν (που είναι και της μόδας αυτή η έκφραση).
      Είμαι σίγουρος, ότι και στη ΝΔ, υπάρχουν λίγα, αλλά καλά στελέχη και θα είναι ευχής έργο, να φύγουν από τον υπόλοιπο καρκίνο, να αποσπαστούν και να φτιάξουν κάτι υγιές και αληθινό, όχι γιαλαντζί "κεντροδεξιά" (με 300.000 διορισμούς στο Δημόσιο, σε 5 χρόνια, λες και είναι οπαδοί του σοβιετισμού..), ούτε ακροδεξιά ναυάγια, ένα απλό, καθαρό, κεντροδεξιό κόμμα, με (αληθινά) φιλελεύθερη ιδεολογία, που να λέει αλήθειες, να μην χαϊδεύει αυτιά και κυρίως να μην κάνει τα αντίθετα, από αυτά, που υποτίθεται ότι πρεσβεύει !
      Βέβαια, με το να είσαι πολιτικός στην Ελλάδα και να λες αλήθειες, το μόνο, που καταφέρνεις, όπως αποδεικνύεται, είναι να γίνεσαι αντιπαθής, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του Σπυρίδωνα (το προτιμώ, από το ..Άδωνις) Γεωργιάδη.
     
    

Ποια επιταγή είναι ακάλυπτη ;

     Υποθέτω ότι το αδίκημα της ακάλυπτης επιταγής, θεωρείται ένα από τα πιο "απλά", από τους νομικούς (δικαστές-δικηγόρους) και δικάζεται, σχεδόν μηχανικά : εξέδωσες επιταγή, που δεν πληρώθηκε-καταδικάζεσαι-εκτός αν την πληρώσεις αργότερα και αθωωθείς !
  Αυτό, θεωρητικά, γιατί στην πράξη, προκύπτουν σημαντικά νομικά ζητήματα, που είτε δεν έχουν απαντηθεί ποτέ, είτε δεν έχουν απαντηθεί σωστά, από εκείνους, που -υποτίθεται τουλάχιστον- εφαρμόζουν και ερμηνεύουν τους Νόμους (Δικαστήρια)...
   Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο εν λόγω αδίκημα, έχω "αφιερώσει" ουκ ολίγες αναρτήσεις, περισσότερες ίσως και από άλλα, πιο "πολύπλοκα", θεωρούμενα, εγκλήματα, ενώ μην ξεχνάμε ότι εδώ υπάρχει ολόκληρος κλάδος Δικαίου, το "Δίκαιο των Αξιογράφων" (επιταγή, γραμμάτιο, συναλλαγματική, βασικά), όμως, στο παρόν, μιλάμε μόνον για το ποινικό σκέλος και όχι το αστικό-εμπορικό.
    Σύμφωνα λοιπόν, με το σχετικό άρθρο του Νόμου περί Επιταγής, το έγκλημα πραγματώνεται ΜΟΝΟΝ όταν η επιταγή, δεν πληρωθεί, λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων, στην Τράπεζα, εκ μέρους του εκδότη αυτής, ο οποίος και διώκεται.
   Στην πράξη, ωστόσο, μία επιταγή, δύναται να μην πληρωθεί τελικά και για άλλους λόγους, με κυριότερο, την ανάκλησή της, από τον εκδότη, με σχετική ειδοποίηση της πληρώτριας τράπεζας.
    Επ' αυτού, η Νομολογία μας, απαντά, ότι η ανάκληση επιταγής, πραγματώνει το σχετικό έγκλημα, ήτοι και πάλι έχουμε έκδοση ..ακάλυπτης επιταγής (παρόλο που δεν θα μάθει ποτέ και κανείς, αν υπήρχαν ή όχι τα αντίστοιχα κεφάλαια), εκτός αν η ανάκληση έγινε, για σπουδαίο λόγο και αυτό αποδεικνύεται.
    Ο σπουδαίος λόγος, προκύπτει από την υποκείμενη σχέση, την αιτία δηλαδή έκδοσης της επιταγής, ως μέσου πληρωμής : π.χ μου εκτελεί ο εργολάβος ένα έργο, που του αναθέτω, του δίνω μία εξάμηνη επιταγή, κατά την παράδοση, ωστόσο αργότερα ανακαλύπτω κατασκευαστικά λάθη και ατέλειες και ανακαλώ την επιταγή, έως ότου τα διορθώσει.
    Το θέμα, είναι, όμως, γιατί να απαιτείται και να αποδεικνύεται ο λόγος ανάκλησης, από ΠΟΥ προκύπτει αυτό και ΠΟΥ βασίζεται αυτή η αυθαίρετη ερμηνεία της Νομολογίας ;
    Από τη στιγμή, που το γράμμα του Νόμου, μιλάει για "έλλειψη διαθεσίμων" ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άλλη περίπτωση μη πληρωμής της επιταγής ΔΕΝ εμπίπτει και δεν μπορεί να εμπίπτει, στο αδίκημα αυτό, της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής !
     Συνεπώς, θεωρώ, ότι ..τα Δικαστήρια αυθαιρετούν και παρανομούν, όσα χρόνια δέχονται ως τετελεσμένα εγκλήματα, περιπτώσεις μη πληρωμής επιταγών, για άλλους λόγους.
     Ο σχετικός λόγος, της μη πληρωμής, αποδεικνύεται ΜΟΝΟΝ από το σώμα της, από την σχετική σφραγίδα-βεβαίωση της πληρώτριας τράπεζας, μόνον σε αυτό, μπορεί να βασιστεί ο Δικαστής και να εκδίδει απαλλακτική Κρίση, κάθε φορά, που δεν αναφέρεται "έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων" ή "μη επαρκές υπόλοιπο" !
      Προσωπική μου γνώμη, λοιπόν, είναι ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να αθωώνεται, όταν έχει ανακαλέσει την επιταγή, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, ακόμα και επειδή, ξέρει ότι δεν έχει κεφάλαια και για να αποφύγει την ποινική ευθύνη.
      Ξέρω ότι έτσι, υπάρχει ο αντίλογος, πως κανείς δεν θα δέχεται επιταγές, αν φοβάται ότι μπορεί να ανακληθεί, ωστόσο δεν είναι αυτό σοβαρό επιχείρημα, για να ...παρακαμφθεί το γράμμα του Νόμου (στα ποινικά δεν χωράνε αναλογικές ερμηνείες, υπενθυμίζω), ο ρόλος του Δικαστή, είναι να εφαρμόζει το Νόμο, όχι να τον κάνει λάστιχο ή να φτιάχνει δικούς του Νόμους, για να πετύχει οποιοδήποτε (υπαρκτό ή φανταστικό) στόχο, όπως η ασφάλεια των συναλλαγών.
     Το να ανακληθεί μία επιταγή, που δεν πρόκειται να καλυφθεί, στη λήξη της και να γλιτώσει ο εκδότης την ποινική ευθύνη, είναι "πταίσμα", μπροστά στο να νομοθετεί ο ..Δικαστής, να κάνει λάστιχο το τσιμέντο (ποινικό Νόμο) και να ζούμε, εν γένει, σε "Κράτος Δικαστών", φαντάζομαι ότι θα συμφωνούμε, ότι η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία, είναι πιο σημαντικές, από δικαστικά τεχνάσματα, για να μην τυχόν και αθωωθεί κάποιος (που ..δεν είναι ένοχος, με βάση το γράμμα του Νόμου) !

1.000.000 προβολές !

    Σήμερα, περί τις 12:20 μ.μ, συμπληρώθηκε το ορόσημο του ενός εκατομμυρίου προβολών σελίδας, αυτού του blog, σε διάστημα περίπου τριών χρόνων (αφού ουσιαστικά, από το 2012 άρχισα να γράφω πιο συστηματικά).
   Όταν ξεκινούσα, δεν ήξερα, ούτε τι να (πρωτο)γράψω, ούτε που θα βγει, αυτή η προσπάθεια, όμως το αποτέλεσμα δείχνει ότι υπήρχε ένα κενό, στη νομική πληροφόρηση του μέσου-μη νομικού πολίτη !
   Μιλώντας για στατιστικά, να αναφέρω επίσης, ότι το 93,8% των αναγνωστών, προέρχεται από την Ελλάδα και αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο, 1,37% από ΗΠΑ, 1% από την αδελφή Κύπρο και ακολουθούν με ποσοστά μικρότερα της μονάδας (κατά σειρά) : Ουκρανία (!), Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, Ολλανδία, Γαλλία και Βέλγιο.
   Το blog έχει αυτή τη στιγμή 95 μέλη (και πολλά είναι) και 880 αναρτήσεις, ενώ αποτελεί επιλογή μου, ο αναγνώστης να μπαίνει, από μηχανές αναζήτησης, ψάχνοντας να μάθει κάτι, εννοώ ότι ποτέ δεν θα έκανα "διαφήμισή" του, για να αυξηθούν οι (χωρίς νόημα και σκοπό) προβολές του, αν κάποιος θέλει να περάσει "ξένοιαστα" την ώρα του, υπάρχουν χιλιάδες άλλες επιλογές !
   Στα πέντε περίπου χρόνια, της ύπαρξής του, έχω λάβει ελάχιστα εμαιλς συγχαρητηρίων (ευτυχώς, για να μην καβαλήσω το καλάμι) και ακόμα λιγότερα με προτεινόμενα θέματα ανάλυσης (αν ήταν κάποιος πονηρός, θα μπορούσε να ζητήσει να μιλήσω γενικά, για το ..θέμα που τον απασχολεί).
    Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος, που έχω τεμπελιάσει κάπως τελευταία και αναλώνομαι σε λιγότερο νομικές αναλύσεις (κατά κανόνα βέβαια, υπάρχει νομικό ενδιαφέρον και περιεχόμενο, ακόμα και σε αυτές), αφού δεν υπάρχει ανατροφοδότηση για ζητήματα, που θα μπορούσαν να απασχολούν πολύ κόσμο.
     Αισθάνομαι επίσης την ανάγκη να απολογηθώ και να ζητήσω συγγνώμη, αν έχω αδικήσει κάποιον, άθελά μου, με τα γραφόμενα, καθώς και αν έχω γράψει κάτι λάθος, που δεν ισχύει, γιατί αφενός κανείς δεν είναι "άσφαλτος" και αφετέρου, στα νομικά, μπορούν να υποστηριχθούν περισσότερες, από μία, ..σωστές απόψεις !
     Επαναλαμβάνω, ότι το blog δεν έχει θεωρητικό-ακαδημαϊκό χαρακτήρα, παρότι έχει δεχθεί ευχαριστίες και από φοιτητή, είναι κατεξοχήν πρακτικό και βασίζεται περισσότερο στη Νομολογία, παρά στη θεωρία του Δικαίου.
     Σίγουρα, σε επίπεδο θεωρητικής κατάρτισης, υπάρχουν χιλιάδες καλύτεροι από εμένα, διότι δεν ενδιαφέρομαι τόσο για ..θεωρίες, η Νομική και η δικηγορία, είναι κατεξοχήν πρακτικές υποθέσεις, τα θεωρητικά τα βαριέμαι αφόρητα.
     Θυμάμαι πάντως, ότι στο Λύκειο, ήμουν εξίσου καλός και στα μαθηματικά και τις φυσικοχημείες, παρόλο που δε με ενθουσίαζαν και, για να γελάσουμε, πόσο ..ξενέρωσε ένας μαθηματικός, που είχα, όταν του ανακοίνωσα, ότι θα πάω στην Γ' Δέσμη !

Στα ίδια έργα θεατές

    (επεισόδιο πρώτο) Χθες-προχθές, το ΣΔΟΕ δημοσιοποίησε, για πολλοστή φορά, λίστα με τρανταχτές περιπτώσεις φοροδιαφυγής, πρόκειται για μία λίστα, που δημοσιεύεται, για νιοστή φορά, απορώ πως δεν βαριούνται να το κάνουν αυτό, κάθε τόσο !              "Πρωταγωνιστές", οι ίδιοι, γιατροί, δικηγόροι, επιχειρήσεις, αλλά και ...αστρολόγοι, συνταξιούχοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, ανεπάγγελτοι, οικοκυρές κλπ.
    Ο κόσμος βέβαια και εύλογα, ζητάει να μάθει τα αποτελέσματα αυτών των έλεγχων και όχι τις απλές, κάθε τόσο, διαπιστώσεις.
    Για το θέμα της φοροδιαφυγής έχω εκφράσει τις απόψεις μου, σίγουρα δεν είναι κάτι θεμιτό και αποδεκτό, είναι κατακριτέο και φυσικά δεν μπορεί να μπαίνει στην ίδια μοίρα, αυτός, που δούλεψε αυτά τα χρήματα, με αυτόν, που δεν μπορεί καν να τα δικαιολογήσει (διαχωρισμός δηλαδή, ανάμεσα σε γκρίζο χρήμα, ήτοι νόμιμο, αλλά μη δηλωθέν και μαύρο, δηλαδή παράνομο και εντεύθεν και μη δηλωθέν, έσοδα από παράνομες και εγκληματικές δράσεις).
     Το ζουμί, όμως, κρύβεται αλλού, καθώς ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ, έγινε γνωστό και το σκάνδαλο στο ΚΕΕΛΠΝΟ (που επισκιάστηκε από τα λεγόμενα του υφυπουργού Πολάκη και χάθηκε η μπάλα και η ουσία, σε κάτι τόσο σοβαρό).
     Οι περισσότεροι, δηλαδή, επικεντρώθηκαν, στο θέμα της φοροδιαφυγής και σχεδόν αγνόησαν μία ακόμα καραμπινάτη περίπτωση διασπάθισης-κατάχρησης ΔΗΜΟΣΙΟΥ χρήματος, με πολιτικές προεκτάσεις, καθώς εμπλέκεται η σύζυγος του Στουρνάρα, η εταιρία της οποίας έλαβε αδρά αμοιβή, για να διαφημίσει δράσεις κατά της επιδημίας του ...καρκίνου !
     Σε οποιοδήποτε άλλο πολιτισμένο Κράτος, ακόμα και του λεγόμενου τρίτου κόσμου, ο Στουρνάρας, θα είχε παραιτηθεί ή αποπεμφθεί (στην Ιαπωνία θα είχε κάνει χαρακίρι), εδώ δεν άνοιξε ρουθούνι ακόμα.
      Συμπέρασμα : στην Ελλάδα, ισχύει το "αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννάνε οι κότες", τα αληθινά σκάνδαλα περνάνε στο ντούκου και στο ψιλό και ο κόσμος ασχολείται με άλλα πιο "εντυπωσιακά" θεάματα, όπως οι ιθαγενείς, με τα καθρεφτάκια.
     (επεισόδιο δεύτερο) Όπως είχα προβλέψει, όχι επειδή είμαι Προφήτης, απλά αν δεις στο παρελθόν τι συνέβη, μπορείς βάσιμα να πεις το ίδιο και για το μέλλον, αφού κάποια πράγματα επαναλαμβάνονται, οι συμβάσεις "κοινωφελούς εργασίας" εξελίσσονται σε φιάσκο.
      Με το που τελείωσαν, όπως αναμενόταν, οι συμβασιούχοι, βγήκαν στο δρόμο, αξιώνοντας ανανέωση και "μόνιμη και σταθερή" εργασία (σχήμα λόγου), ήτοι μονιμοποίηση !
      Στον "αγώνα" τους αυτό, βρήκαν, επίσης, όπως πάντα, συμπαράσταση, από τους ήδη μόνιμους (αφού οι συμβασιούχοι, έκαναν την εργασία τους) και τους πολιτικούς προϊσταμένους τους (Δημάρχους κλπ), που δεν τους κοστίζει τίποτα (αφού ..άλλος πληρώνει) και τους βλέπουν ως τους επόμενους ψηφοφόρους, για να διατηρήσουν τις καρέκλες τους...(και φυσικά, στο τέλος της διαδρομής, τους περιμένουν οι "εργατολόγοι", που έχουν βγάλει ήδη τα κομπιουτεράκια και κάνουν υπολογισμούς, για να τους χρεώσουν "με το κεφάλι")
     Το κακό, για τους διαμαρτυρόμενους, είναι ότι, το παραμύθι τους "έχουμε παιδιά, τι θα γίνουν τα παιδιά μας" κλπ, έχει πλέον βγάλει δράκο, καθώς εκείνοι, που πληρώνουν τις αργομισθίες τους, δεν μπορούν καν να αποκτήσουν οικογένεια και παιδιά !
      Η μόνη πλέον λύση, είναι να τελειώσει, επιτέλους, το Δημόσιο, με τους "συμβασιούχους", να προσλαμβάνει μόνον μόνιμους, όποτε και όσους χρειάζεται (με μισθούς βέβαια ιδιωτικού τομέα) και να διώξει και όσους ήδη συμβασιούχους, δεν χρειάζεται.
      Ομολογώ, ότι τις τελευταίες μέρες, έπαιξε και ένα τρίτο επεισόδιο σε επανάληψη, το οποίο όμως μου διαφεύγει, αυτή τη στιγμή και εφόσον το θυμηθώ, θα το προσθέσω, από κάτω, ως σχόλιο, η ουσία είναι ότι οι παθογένειες, που βύθισαν τη χώρα στη χρεοκοπία και στη διεθνή ανυποληψία, διαιωνίζονται, κανείς δεν κάνει τίποτε, για να εκλείψουν !



 

Για τα λεφτά, τα κάνουν όλα (;)

    Μετά το θάνατο του ταλαντούχου ηθοποιού, Μηνά Χατζησάββα, ακούστηκε ότι η οικογένειά του, ζήτησε να μην κατατεθούν στεφάνια, αλλά να δοθούν τα χρήματα, σε φιλανθρωπίες και αναρωτήθηκα, αν ήταν παντρεμένος και αν είχε παιδιά, γιατί ποτέ δεν είχε ακουστεί κάτι σχετικό.
   Η απάντηση ήρθε, μέσα από δημοσίευμα, για τον ντόρο, που δημιούργησε, ..μέσα στην Εκκλησία, κατά την κηδεία του, ο επί χρόνια εραστής-σύντροφός του, ο ηθοποιός Φαλελάκης, τον οποίον ομολογώ, δεν ήξερα ούτε ως ηθοποιό, ούτε γενικότερα...
   Ο άνθρωπος αυτός, καταφέρθηκε εναντίον της Πολιτείας, γιατί δεν είχε θεσπίσει το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων, με χυδαίες εκφράσεις, για την έλλειψη ...σεβασμού, γενικότερα, προς τους γκέι κλπ.
    Σε μία φωτογραφία, που κυκλοφόρησε, από την κηδεία, εμφανίζεται αυτός, με φόρμες και αθλητικά παπούτσια, με άλλα λόγια, αυτός που μιλούσε για ..έλλειψη σεβασμού, πήγε σε έναν Ιερό Ναό, με αυτό το άθλιο ντύσιμο, κάτι που δεν θα έκανε, ούτε κάφρος (=άπιστος), ούτε μουσουλμάνος κ.ο.κ, όλοι αυτοί, θα σέβονταν, αν μη τι άλλο, την περίσταση και το χώρο !
    Για να επανέλθουμε στην ουσία, το παράπονο ξεκίνησε, από το γεγονός, ότι δεν μπορούσε να πάρει τη σορό του μακαρίτη, από το νεκροτομείο, ωστόσο οι ομοφυλόφιλοι ζητούν την εξομοίωσή τους, μέσω του συμφώνου συμβίωσης, με τα παντρεμένα ζευγάρια, κυρίως για οικονομικούς-χρηματικούς λόγους, για να μπορεί ο ένας να κληρονομεί τον άλλον κλπ.
    Οι υπάρχοντες, ωστόσο, Νόμοι, παρέχουν επαρκή νομικά μέσα-εργαλεία, για όλα τα ζητήματα, που θέτει αυτή η μειοψηφία, με την αποκλίνουσα συμπεριφορά : έτσι π.χ μπορεί ο οποιοσδήποτε, με διαθήκη ή με δωρεά αιτία θανάτου, να αφήσει σε οιονδήποτε την περιουσία του, αλλά και με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, να κανονίσει-ορίσει τα σχετικά με την κηδεία του κ.ο.κ.
     Συνεπώς, το μόνο πλεονέκτημα, που θα παρέχει ο υπό ψήφιση Νόμος, για το σύμφωνο συμβίωσης, θα είναι φορολογικής φύσεως, θα πληρώνουν δηλαδή μικρότερο φόρο, επειδή θα αναγνωρίζονται ως "σύζυγοι", με άλλα λόγια, ο ντόρος γίνεται, μάλλον, για τα λεφτά, όπως έχει επισημανθεί και από άλλους.
    Κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, δεν είναι σύνηθες, οι παρά φύση αυτές σχέσεις, να είναι μακροχρόνιες και αναρωτιέται κανείς, αν αξίζει όλος αυτός ο θόρυβος, προκειμένου ελάχιστοι, να πληρώσουν, κατά τι, μικρότερο φόρο κληρονομιάς ή δωρεάς.
    Συνεπώς, αυτού του είδους η σύμβαση, μία νέου τύπου, αστικής φύσεως, σύμβαση και όχι φυσικά "γάμος", αφού αυτός προϋποθέτει άτομα διαφορετικού φύλου, που μπορούν να αποκτήσουν παιδιά, με φυσιολογικό τρόπο, προβλέπω να εκφυλίζεται στα Δικαστήρια, όπου θα φτάνουν τυχόν διαφορές, σε ..διαμάχες τύπου "μεταξύ πρώην συνεταίρων" (με περισσότερο γέλιο, βέβαια).
     Αν τελικά η αριστερή μας κυβέρνηση, προχωρήσει στην ψήφιση αυτού του Νόμου, καλό θα είναι να μην διανοηθεί να προβλέψει και δυνατότητα υιοθεσιών !
     Τα παιδιά, από τότε που υπάρχει άνθρωπος και έως σήμερα, γεννιούνται από γυναίκες, κάθε παιδί, κυοφορείται επί πολλούς μήνες, στη μήτρα της μητέρας του και αναπτύσσεται ισχυρός δεσμός, μεταξύ τους, όλα τα παιδιά έχουν μία μάνα και αυτό, δεν μπορεί να αλλάξει, όσο ..οι άντρες δεν μπορούν να γεννήσουν.
     Τέλος, επειδή, ως δικαιολογία, για την σχεδιαζόμενη σύμβαση, προβάλλεται και το ότι η Ε.Ε μας τράβηξε το αυτάκι, που δεν το έχουμε κάνει ακόμα, το μόνο που μπορεί κανείς να πει, είναι πως αν η συμμετοχή μας στην Ε.Ε συνεπάγεται να απαρνηθούμε τις Αξίες και τη Θρησκεία μας, τόσο ..να βγούμε, από αυτήν, αύριο το πρωί !

Για την Αριστερά το νόμισμα έχει μόνο μία όψη

     Ανήκω στην συντριπτική πλειοψηφία εκείνων, που δεν είδαν την προχθεσινή συνέντευξη του Τσίπρα, στους ..υφισταμένους του, σε εκείνους, που τον έχουν κάνει εικόνισμα και τον προσκυνούν, επειδή άνοιξε ξανά την ερτ (βέβαια και ο ίδιος, υποθέτω, ότι εκεί νιώθει σαν το σπίτι του και άβολα στα άλλα κανάλια).
   Είδα το μόνο  χαρακτηριστικό απόσπασμα, που έπαιξαν και οι άλλοι, ότι δηλαδή θα κόψει μόνον τις επικουρικές συντάξεις και δεν θα πειράξει τις κύριες και για να το "πετύχει" αυτό, θα αυξήσει τις εισφορές (όσων έχουν ακόμα δουλειά).
   Από έναν γνήσιο αριστερό, "άξιο" συνεχιστή της συνεχούς αριστερής παράδοσης, από το 1981 έως σήμερα, δεν θα περίμενε κάποιος κάτι καλύτερο, η "αριστερίλα" κυλάει στις φλέβες του Τσίπρα, έχει φτάσει ως το μεδούλι του..
    Το ότι ο πατέρας του, υπήρξε εργολάβος δημοσίων έργων, με άριστες σχέσεις με τη Χούντα, δεν είναι το μόνο αριστερό παράδοξο : ένα ακόμα, είναι ότι ένας αριστερός υπουργός δεν ..ξέρει τι έχει (όπως μόνον οι αληθινά πλούσιοι) και ένας άλλος τέως, ενώ ελέγχεται για μεγάλη φοροδιαφυγή, μίλησε για "αριστερή αλητεία" εις βάρος του (για αυτό σε τούτη τη χώρα, δεν πλήττεις ποτέ, αν μη τι άλλο, η σχιζοφρένεια αυτού του "απέραντου φρενοκομείου" έχει και μια διασκεδαστική πλευρά).
    Ποιο είναι λοιπόν, το επιχείρημα της σημερινής αριστερής κυβέρνησης (ίδιο με τις προηγούμενες, από το 2010 έως σήμερα, οι οποίες έπεσαν άκλαυτες), για να μην κοπούν οι κύριες συντάξεις ; Ότι, από αυτές ζουν και ένα σωρό άνεργοι !
     Προφανώς, ο αριστερός μας Πρωθυπουργός, θεωρεί δεδομένο και ίσως έχει δίκιο, με αυτά που βλέπουμε γύρω μας,  ότι οι άνεργοι (μάλλον άεργοι) προτιμούν να ζουν, από τη σύνταξη κάποιου άλλου, παρά να βρουν δουλειά (φυσικά, δεν είναι όλοι ρεμπεσκέδες, σαν αυτούς, που έχει στο μυαλό του ο κάθε Τσίπρας και αυτοί θα ένιωσαν άσχημα, με τα λεγόμενά του).
     Το επιχείρημα αυτό μοιάζει με τις μαλακίες, που λένε συνταξιούχοι των ..1500 ευρώ, όταν βρίσκονται ενώπιον κάμερας, ότι "δεν έχουμε να πάρουμε καραμέλες και σοκολάτες στα εγγόνια μας" (το ότι κάποιοι δεν θα κάνουν ούτε καν παιδιά, όχι εγγόνια, για να συνεχίσουν να πληρώνουν τις συντάξεις τους, δεν τους απασχολεί, προφανώς).
     Ο Τσίπρας λοιπόν, όπως και οι προηγούμενοι, που κυβέρνησαν από το 2010 (έτος επίσημης χρεοκοπίας) έως σήμερα, συνεχίζει την ίδια δολοφονική-εθνοκτόνα τακτική : αντί να μειώσει τις συντάξεις, όσων προκάλεσαν την χρεοκοπία, μειώνει, μέσω αύξησης εισφορών, τους μισθούς εκείνων, που δεν φταίνε (και είχε το θράσος τις προάλλες, να μιλήσει για "κοινωνική δικαιοσύνη").
      Πέρα από την προφανή αντίφαση, του να εγγυάται ένα χρεοκοπημένο Κράτος μισθούς, συντάξεις και άλλες παροχές και να μην τις μειώνει, μιλάμε για ένα συνεχιζόμενο έγκλημα, σε βάρος όσων δεν φταίνε για την κρίση, αλλά και των μελλοντικών γενεών και μία κατάφωρη αδικία, χωρίς ίσως ανάλογο -παγκόσμιο- προηγούμενο (και όλα αυτά, βέβαια, γίνονται υπό την επιδεικτική ΑΝΟΧΗ των δανειστών, που μονίμως υποχωρούν).
      Εκτός από τις ήδη υπερβολικά μεγάλες και δυσβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές (για μένα π.χ αντιστοιχούν σε περίπου 4.000 ευρώ το χρόνο, ήτοι πάνω από 300 ευρώ το μήνα), τα χαράτσια (650 ευρώ τέλος επιτηδεύματος), την φορολόγηση με τεράστιους συντελεστές, από το ..πρώτο ευρώ, τώρα θέλουν να επιβάλλουν (με χαμόγελο, το έλεγε ο Τσίπρας, σαν να μην τρέχει τίποτα) νέα βάρη, για να κλείσουν και άλλες επιχειρήσεις κλπ και να μεγαλώσει η ανεργία, περισσότερο...
      Αυτοί που τρώνε μια ζωή από τα έτοιμα και δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, κυβερνούν και επιβάλλουν νέα βάρη, συνεχώς, στους ..άλλους, όχι στους ίδιους και τους ομοίους τους, αντί για περικοπές και μείωση σπατάλης, επιλέγουν την εξόντωση, όσων τους ταΐζουν (δεν καταλαβαίνουν καν ότι έτσι, σκάβουν το λάκκο τους).
       Τα νομίσματα, από την αρχαιότητα, έχουν δύο όψεις, ένα νόμισμα, με μία, θα ήταν περίεργο και άσχημο, όμως ακόμα πιο τραγικό είναι, να έχει δύο όψεις, αλλά εσύ να κοιτάς μόνον τη μία, να μην το έχεις γυρίσει ποτέ ανάποδα, μέχρι να πεθάνεις !

αποσπασματικές (μη) λύσεις

    Μία από τις προεκλογικές υποσχέσεις της νέας κυβέρνησης, ήταν και η ανακούφιση, όσων χρωστούν στο Δημόσιο, εν γένει, με την αποποινικοποίηση σχετικών αδικημάτων και την παροχή διευκολύνσεων προς εξόφληση.
  Η υπόσχεση, έγινε, εν μέρει, πράξη, με δύο Νόμους, στις αρχές κάθε μίας, από τις δύο κοινοβουλευτικές περιόδους, του συριζα, ωστόσο με τρόπο μάλλον αποσπασματικό και εντεύθεν προβληματικό, όσον αφορά ζητήματα ισότητας και (αντί)συνταγματικότητας εν γένει.
   Σε αυτά, πρέπει να προστεθούν, η σύγχυση, που μπορεί να δημιουργείται, από δημοσιεύματα μη νομικών και φυσικά το φαινόμενο, ο ένας Νόμος να καταργεί ή να αλλάζει τον άλλον, κάθε τόσο, με συνέπεια, να πηγαίνεις, από εδώ και από εκεί, μέχρι να βρεις τι τελικά ισχύει !
   Προχθές λοιπόν, ενόψει Δίκης εντολέα μου, για χρέη προς το ΙΚΑ και έχοντας απλά ακούσει, σε άλλη Δίκη, για απαλλαγή κάποιου για χρέη προς Δημόσιο (έτσι γενικά), κάτω των 100.000 ευρώ, ρώτησα έναν Εισαγγελέα, που έτυχε να βρίσκεται εκεί και να μελετάει δικογραφίες και εκείνος, τι ισχύει.
    Εκείνος, μου απάντησε, με βιαστικό, υπεροπτικό και απαξιωτικό ύφος του στυλ "γιατί απασχολεί έναν Εισαγγελέα η πλέμπα" (χαχα), λες και τον ρώτησα κάτι ΠΟΛΥ προσωπικό (αυτό το αναφέρω έτσι, απλά, ως παρά-δικαστικό σχόλιο, γιατί μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του).
     Ψάχνοντας στο διαδίκτυο (dsanet, δηλαδή), λοιπόν, η σημερινή κατάσταση διαμορφώνεται, χοντρικά, ως εξής : το όριο των 100.000 ευρώ, κάτω από το οποίο, απαλλάσσεται ο κατηγορούμενος, ισχύει για χρέη προς Εφορίες (ή απλά βεβαιωμένα στις Εφορίες), "κανονικά", αλλά και χρέη από φοροδιαφυγή (πάσης φύσεως φόροι και τέλη).
     Με άλλα λόγια, δεν επεκτάθηκε η εφαρμογή, άγνωστο γιατί και στα χρέη προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, λες και αυτά δεν είναι "δημόσιο" και μάλιστα η σχετική διάταξη, μιλάει και για Ν.Π.Δ.Δ (τέτοια είναι και τα ασφαλιστικά ταμεία), ωστόσο διαφοροποιούνται (μόνον) ως προς τον τρόπο και τα όργανα βεβαίωσης των οφειλών.
     Επιπλέον, από την προηγούμενη διακυβέρνηση, την Άνοιξη, είχαν αποποινικοποιηθεί οι οφειλές, προς ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ και μάλιστα ανεξαρτήτως ύψους οφειλής και έτσι διερωτάται κανείς, πόσο συνταγματικός, είναι ο αποκλεισμός των υπόλοιπων ταμείων, λες και δεν είναι ΌΛΟΙ θύματα της Κρίσης, αλλά μόνον ορισμένοι !
     Τελείως προβληματική, νομικά, είναι βέβαια και η ακολουθούμενη από χθες, πρακτική της απευθείας κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών, με ένα απλό εμαιλ, προς την τράπεζα (!), χωρίς δηλαδή έστω και ολιγοήμερη προθεσμία, πληρωμής ή ρύθμισης...
     Και μην ξεχνάμε ότι οι λογαριασμοί, αυτού του είδους των οφειλετών, δεν προστατεύονται μέχρι του ορίου των 1250 ευρώ, όπως εκείνοι των μισθωτών και των συνταξιούχων, γιατί κρίθηκε προφανώς, ότι αυτοί, μπορούν να ζήσουν και με μηδέν (0) ευρώ !
     Οι δικαστές μας και οι άφθονοι συνταγματολόγοι, που έχουμε, φυσικά, κάνουν τις πάπιες, θα ασχολούνται, υποθέτω, με το που θα κάνουν ..ρεβεγιόν, με τα λεφτά των φορολογουμένων και λοιπών αδικουμένων, με τόσο βάναυσους τρόπους.

τα πρώτα καλά μαντάτα

    Μετά από 10 περίπου μήνες στην εξουσία, η νέα αριστερή κυβέρνηση (υπενθυμίζω ότι από το 1981 έως σήμερα, κυβέρνησαν ΜΟΝΟ αριστερές κυβερνήσεις, αυτό ακούγεται "κάπως" σε ορισμένους, αλλά αυτή είναι η αλήθεια), εμφάνισε ένα πρώτο θετικό δείγμα !
  Αναφέρομαι στην είδηση, ότι θα ξαναλειτουργήσουν τρία, σε πρώτη φάση, από τα ...17 εργοστάσια της "Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας", που είχε κηρυχθεί σε πτώχευση, ενώ αντίστοιχες κινήσεις, αναμένονται, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ και σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, που οδηγήθηκαν στην απαξίωση, ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν και να παράγουν, προς όφελος όλων και κυρίως της Εθνικής Οικονομίας.
  Η πραγματικότητα, την οποία δεν μπόρεσαν να δουν, όσοι αυτό-προσδιορίζονται ως δεξιοί ή κεντροδεξιοί και κυβέρνησαν στο πρόσφατο παρελθόν, είναι ότι μία επιχείρηση, έχει και παράγει Αξία, ΜΟΝΟΝ εφόσον λειτουργεί, το να κλείσει και να πωληθούν, έναντι πινακίου φακής, τα περιουσιακά της στοιχεία, ωφελεί μόνον τα "κοράκια", που θα τα αγοράσουν "κοψοχρονιά" !
   Είναι εντυπωσιακό λοιπόν, ότι αυτή η θετική πρωτοβουλία, προέρχεται από ένα αυτό-προσδιοριζόμενο ως "αριστερό" κόμμα, όπως ο συριζα (για να επιβεβαιωθεί ξανά και ξανά, ότι "η Ελλάς είναι ένα απέραντο φρενοκομείο", το τι δηλώνεις συχνά, δεν έχει καμία σχέση με αυτό, που είσαι) και μάλιστα, θα συνοδεύεται, όπως μαθαίνουμε, με (την αναγκαία-επιβεβλημένη) αλλαγή και αναμόρφωση του Πτωχευτικού Δικαίου, ώστε να αποτελέσει εργαλείο ανάπτυξης και όχι, όπως μέχρι σήμερα, η χαρά των "κοράκων" και άλλων αρπακτικών, όπως οι "καρχαρίες", που ορμούν, όπου μυρίζονται "αίμα".
    Είναι σημαντικό, το παράδειγμα της "Εν.Κλω", να ακολουθήσουν και άλλα εργοστάσια, που έκλεισαν και επιχειρήσεις, που πτώχευσαν μέσα στην τελευταία πενταετία, κυρίως, εφόσον έχουν προοπτικές, ισχυρό brand name και συμβολή στην Εθνική Οικονομία, σε κλάδους, όπως (ενδεικτικά) το φάρμακο, τα ναυπηγεία κλπ.
     Όπως πάντα, δεν έλειψαν και οι ..μηδενιστές, που είδαν με κακό μάτι, ανάλογες κινήσεις, είτε επειδή δεν καταλαβαίνουν τι ακούν και διαβάζουν, είτε επειδή έτσι έχουν μάθει...
     Προφανώς, η όποια αναβίωση πτωχευμένων επιχειρήσεων (το πως έφτασαν στην πτώχευση, είναι βέβαια μία άλλη, πολύ ΜΕΓΑΛΗ συζήτηση, για το ποιος ευθύνεται κλπ), δεν θα γίνει και δεν πρέπει να γίνει, ως προβληματικές ..ΔΕΚΟ (βλέπε π.χ σοβιετικού τύπου καταστάσεις, όπως ΕΒΖ και ΛΑΡΚΟ), αλλά ως αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις, με ιδιωτικό management και χωρίς κρατικές ενισχύσεις (το οποίο ίσως να είναι και παράνομο, εξάλλου), μόνον με τραπεζική και άλλη ιδιωτική χρηματοδότηση.
     Το να σαπίζουν βιομηχανοστάσια και μηχανήματα ή να πωλούνται για "ψίχουλα", αντί να δουλεύουν και να παράγουν, δίνοντας νέες θέσεις απασχόλησης, κρατικά έσοδα και αύξηση του ΑΕΠ, είναι κάτι που δεν ωφελεί και δεν τιμά κανέναν !
     Αν μία αυτοπροσδιοριζόμενη ως "Αριστερή" κυβέρνηση, κατορθώσει αυτό το αναπτυξιακό άλμα, για το οποίο ακούμε, θα είναι ένα ακόμα "ελληνικό παράδοξο", διότι οι προηγούμενοι, που αυτοχαρακτηρίζονταν "προοδευτικοί", αποδείχτηκαν ..σάπιοι, ανίκανοι και επικίνδυνοι, κατέστρεψαν ολόκληρους κλάδους της Οικονομίας, έστειλαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, στην ανεργία και τώρα, είναι η ώρα της ανασυγκρότησης, της αναστήλωσης και της αποκατάστασης των αδικιών.
     Εφόσον ο συριζα, κερδίσει αυτό το στοίχημα, μόνον ωφελημένος θα βγει και ο ίδιος (εκτός από τη χώρα, δηλαδή) !

Ισότητα και Δικαιοσύνη, η καλύτερη επένδυση

      Σε προχθεσινή του ομιλία, ο Πρωθυπουργός, αφού πούλησε πάλι ελπίδες, για "ανάπτυξη" ..next year, είχε το θράσος (με δύο "σ" το βγάζει λάθος ο υπολογιστής), να ξεστομίσει και τις λέξεις "κοινωνική Δικαιοσύνη" !
  Πρόκειται για θράσος, διότι μόνον ένας τυφλός, δεν μπορεί να δει, ότι ο λόγος, η κύρια γενεσιουργός αιτία της Κρίσης και της χρεοκοπίας, είναι η κοινωνική ανισότητα και αδικία, που εγκαθίδρυσε το 1981 η "πράσινη λαίλαπα", βάσει της οποίας, πάνε μπροστά (τρόπος του λέγειν), μόνον οι "φίλοι" και ψηφοφόροι του κόμματος, νοοτροπία, που συνεχίστηκε και επί κυβερνήσεων ΝΔ και μάλλον συνεχίζεται, αν κρίνει κανείς, από τους μαζικούς διορισμούς, φίλων, συγγενών κλπ, που κάνει και ο συριζα (το κόμμα της αλλαγής και της ελπίδας...).
   Όλοι μιλάνε για την πολυπόθητη ανάπτυξη, που θα έρθει τάχα, με ..νέες επενδύσεις, ωστόσο η (σκληρή) πραγματικότητα είναι, πως, όσες επενδύσεις και να γίνουν, όσο βασιλεύουν η ανομία, η διαφθορά, η διάκριση των πολιτών σε α' και β' κατηγορίας και η αδικία, εν γένει, τίποτα δεν θα αλλάξει.
    Το Σύνταγμα του 1975, που εν πολλοίς, εξακολουθεί να ισχύει, ορίζει ότι όλοι οι Έλληνες, είναι ίσοι απέναντι στο Νόμο, ωστόσο, φαίνεται πως ο ..Νόμος, δεν είναι και τόσο ίσος, απέναντι στους πολίτες, υπάρχουν συγκεκριμένοι (δημόσιο), που είναι μονίμως ευνοημένοι και άλλοι (ιδιωτικός τομέας), που είναι μονίμως αδικημένοι και κατατρεγμένοι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά "έτσι", επειδή αυτοί οι Νόμοι ψηφίζονται και έτσι ερμηνεύονται.
    Παρά την πλειάδα συνταγματολόγων, που διαθέτουμε, ακόμα και ως μέλη της κυβέρνησης, με αποκορύφωμα τον ΠτΔ, το Σύνταγμα, έχει καταντήσει κουρελόχαρτο, που το πατάνε όλοι, ακόμα και αυτοί, που υποτίθεται ότι το έχουν σπουδάσει και το ερμηνεύουν !
    Ας δούμε, λοιπόν, τι ισχύει ενδεικτικά στο θέμα εργασία, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, με βάση τα όσα βλέπουμε και ακούμε :
-Οι δημόσιοι υπάλληλοι, απολαμβάνουν μεγαλύτερες αποδοχές, από έναν αντίστοιχο, με τα ίδια προσόντα, υπάλληλο του ιδιωτικού τομέα, χωρίς αυτό να δικαιολογείται, με κάποιο τρόπο. Αντίθετα, ο κανόνας είναι, ότι ο Δ.Υ εργάζεται λιγότερες ώρες, παράγει λιγότερα κλπ, οπότε το δίκαιο θα ήταν, βάσει Συντάγματος πάντα, να αμείβεται λιγότερο και όχι περισσότερο.
-Αν κάνεις ένα λάθος, από αμέλεια, στον ιδιωτικό τομέα, απολύεσαι, με συνοπτικές διαδικασίες, αντίθετα, στο δημόσιο, δεν μπορούν να σε διώξουν και πληρώνεσαι, όχι αν είσαι απλά "κοπανατζής" ή δεν κάνεις ΤΙΠΟΤΑ, αλλά ακόμα και αν έχεις διαπράξει ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ, με δόλο ! Προχθές μάλιστα, μάθαμε ότι πρεζέμπορας διοικητικός υπάλληλος, ζητάει να ξανά προσληφθεί, με δικαστική προσφυγή (είναι αυτό που λέμε "αντε γεια" η κατάσταση).
-Στο Δημόσιο, υπάρχουν εκατό διαφορετικά είδη αδειών και ένα σωρό άλλα προκλητικά προνόμια, που δεν υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα (τι λένε επ΄ αυτού οι συνταγματολόγοι, με τα ακριβά κουστούμια ;), αν είσαι π.χ γυναίκα στο δημόσιο και γεννήσεις, περισσότερα από ένα παιδιά, είναι πιθανόν, να πληρώνεσαι για να πηγαίνεις βόλτες με το καρότσι, επί πολλά χρόνια, μέχρι να βγεις στη σύνταξη, ενώ στον ιδιωτικό, δεν σε αφήνουν να κάνεις παιδί ή αν κάνεις, πρέπει σε δύο μήνες, να επιστρέψεις στη δουλειά.
-Στο Δημόσιο, επειδή αμείβονται, για να κωλοβαράνε και έχουν άφθονο ελεύθερο χρόνο, κάνουν πάρα πολλοί δεύτερες δουλειές (με "μαύρα" βέβαια, συνήθως και φυσικά παράνομα, αφού απαγορεύεται, υποτίθεται αυτό, από τον Υπαλληλικό Κώδικα) : από "επιχειρηματίες", ακόμα και με offshore εταιρίες (επιχειρούν βέβαια, με τη σιγουριά, που τους εξασφαλίζουν τα χρήματα του φορολογούμενου, με τα οποία πληρώνονται), μέχρι μπαργούμεν, μανικουρίστες-αισθητικοί, πωλητές-πλασιέ, ασφαλιστές και ό,τι άλλο μπορεί (ή και δεν μπορεί) να φανταστεί κανείς (αντίστοιχο πρόβλημα, βέβαια, υπάρχει και με τη "μαύρη" εργασία συνταξιούχων του Δημοσίου, σε μια χώρα, με 30% ανεργία, στους νέους). Στον ιδιωτικό τομέα, θα μπορούσε επίσης, κάποιος, να κάνει δεύτερη δουλειά, αλλά θα την έκανε νόμιμα (με έναρξη στην Εφορία κλπ), αν βέβαια είχε χρόνο και δυνάμεις...Επ' αυτού, τι έχει να μας πει, ο Κατουρόγαλος και οι άλλοι συνταγματολόγοι ;
-Στον ιδιωτικό τομέα, έχουν χαθεί 1.000.000 θέσεις εργασίας, χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν ή αναγκάστηκαν να κλείσουν, η ανεργία στη χώρα μας, είναι σε δυσθεώρητα ύψη και όσοι έχουν ακόμα δουλειά, πληρώνονται έναντι και με απολαβές, μισές ή και λιγότερες, σε σχέση με τα προ χρεοκοπίας επίπεδα. Αντίθετα, στο Δημόσιο δεν απολύθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ (απλά έτρεξαν να βγουν τα τρωκτικά στη σύνταξη, που είναι ίση σχεδόν, με το μισθό, που έπαιρναν και φυσικά κάνοντας χρήση ευνοϊκών διατάξεων πρόωρης σύνταξης, που ισχύουν ..μόνον για Δ.Υ), πληρώνονται κάθε μήνα ή κάθε δεκαπέντε μέρες, πάντα στην ώρα τους και με απώλειες μόλις 23% (με επίσημα στοιχεία). Έτσι αντιλαμβάνονται την Ισότητα και τη Δικαιοσύνη, πολιτικοί, δικαστές και καθηγητάδες...
-Η λίστα της ασυδοσίας, της ανομίας και της ανισότητας-αδικίας, είναι πραγματικά ατελείωτη, απλά εδώ ανέφερα, δυο-τρεις καραμπινάτες περιπτώσεις, για να φανεί, ότι η Ελλάδα, δεν είναι ένα φυσιολογικό, δίκαιο και ευνομούμενο Κράτος, μοιάζει περισσότερο με χαμαιτυπείο, όπου κάποιοι δουλεύουν, για να φυτοζωούν οι ίδιοι και να ζουν κάποιοι άλλοι, εις βάρος τους, οι λεγόμενοι και "νταβατζήδες" !
    Όσο θα υπάρχουν αυτά και παρόμοια (και από εκεί έπρεπε να είχαν ξεκινήσει οι μεταρρυθμίσεις), είναι μάλλον μάταιο, να κάνουν ορισμένοι όνειρα, για ανάπτυξη και καλύτερες μέρες...

όχι στα πισωγυρίσματα

       Ακούγοντας κανείς, τις σημερινές δηλώσεις Τσίπρα, στη Βουλή (με τις οποίες, θα έλεγα ότι μάλλον συμφωνώ), αναρωτιέται -ειλικρινά- ΓΙΑΤΙ έγινε, το περασμένο Σάββατο, σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό τον ΠτΔ !
   Αν ο Τσίπρας, έχει αποφασίσει και ορθά να προχωρήσει, μόνος του, ως έχει δηλαδή, ποιος ο λόγος να ζητά συναινέσεις, από τα άλλα κόμματα και κυρίως, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που έβριζε, επί 5 χρόνια (και οι ψηφοφόροι του, βρίζουν ακόμα) ;
   Μπορεί ως λαός, να έχουμε κοντή μνήμη, αλλά όχι και έτσι, οι εκλογές έγιναν πριν δύο σχεδόν μήνες, με κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του συριζα : "ξεμπερδεύουμε οριστικά με το παλιό" !
   Πόση σχέση, μπορεί να έχει το ξεκαθάρισμα, με το άσχημο παρελθόν, με τις συζητήσεις για συναινέσεις ή και συμμαχίες, με κόμματα, όπως το ..ΠΑΣΟΚ ;
    Πασοκ και νδ, όπως δείχνουν και οι εσωκομματικές εξελίξεις-παρωδίες, στη δεύτερη, απλά ΔΕΝ άλλαξαν και βουλιάζουν, σαπίζουν, συρρικνώνονται, εξαϋλώνονται, απλά πράγματα ! Δεν υπάρχει λόγος, να επανέλθουν, από άλλη πόρτα, στο προσκήνιο.
    ΑΝ θα υπήρχε διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αυτή θα μπορούσε να γίνει, μόνον με νέα υλικά-κόμματα, ήτοι κυρίως με την Ένωση Κεντρώων και δευτερευόντως, με το Ποτάμι, οι άλλοι δοκιμάστηκαν και απέτυχαν.
     Σε κάθε περίπτωση, ΤΟ ΜΟΝΟ σίγουρο, είναι, ότι ο εχθρός του συριζα, κρύβεται στο εσωτερικό του, όχι βάση διαδόσεων, για πιθανούς προδότες βουλευτές, που θα καταψηφίσουν νομοσχέδια, αλλά με βάση αυτό, που ακούμε και βλέπουμε, καθημερινά !
      Έτσι, π.χ σήμερα, έχουμε από τη μία τη δήλωση του Μάρδα, που εκφράζει τον υγιή συριζα, ότι δηλαδή οι προηγούμενοι δείλιασαν και δεν εφάρμοσαν τα Μνημόνια (που είχαν ψηφίσει..) και από την άλλη, τη δήλωση ενός εκπροσώπου του άρρωστου (ή αρρωστημένου, καλύτερα) συριζα, του Κατρούγκαλου, που είπε, ότι η μη μείωση των συντάξεων, είναι (εθνική, κιόλας...) "κόκκινη γραμμή".
      Με άλλα λόγια, ο Κατρούγκαλος, επαναλαμβάνει το "ποιηματάκι", που έλεγαν οι εκπρόσωποι της πασοκονεοδημοκρατίας, λίγο πριν καταρρεύσουν, σαν ετοιμόρροπο κτίριο και νομίζει ότι έτσι προσφέρει υπηρεσίες στο κόμμα και την πατρίδα !
      Οι συντάξεις, όχι μόνον μπορούν, αλλά επιβάλλεται να μειωθούν και άλλο (πάνω από τα 1000 ευρώ και προοδευτικά), αλλιώς αυτή η χώρα ΔΕΝ θα δει ποτέ άσπρη μέρα, τόσο απλά..
      Πολιτικό κόστος, πλέον, δεν υπάρχει, διότι π.χ αυτή που διορίστηκε "με μέσον" σε ΔΕΚΟ, έκανε δύο ή τρία παιδιά, με συνέπεια, να πατήσει συνολικά στην υπηρεσία, δύο με τρία χρόνια, το πολύ (και εκεί, για να ξύνεται) και βγήκε στη σύνταξη στα ..39 (πριν 20 ή 25 χρόνια) και σήμερα (μετά τις περικοπές !) παίρνει 1.200 ευρώ, ακόμα και αν πέσει η σύνταξή της, κάτω από τα 1.000, δεν θα διαμαρτυρηθεί καθόλου, διότι έχει καταλάβει και η ίδια (επιτέλους) ότι έζησε και ζει σαν τρωκτικό, σαν παράσιτο !

Να παίρνετε την "Σχεδία"

      Σήμερα, αγόρασα μόλις για τρίτη φορά, το τεύχος 32 του περιοδικού δρόμου "σχεδία", μου πήρε 29 ολόκληρους μήνες, να αγοράσω το πρώτο (τεύχος 30), τον περασμένο Οκτώβριο, αλλά έκτοτε είμαι τακτικός αναγνώστης !
   Έβλεπα, όλα αυτά τα χρόνια, τους πωλητές της "σχεδίας", με τα κόκκινα γιλέκα, έξω από Δικαστήρια, κυρίως, όμως δεν ξέρω τι ήταν αυτό, που με εμπόδιζε να αγοράσω, το περιοδικό, αν και είχα την σχετική πρόθεση.
   Τα τρία ευρώ, που κοστίζει, ασφαλώς δεν είναι πολλά, ούτε και λίγα, όσο κάνει περίπου ένας καφές, όμως το λάθος, που έκανα, όπως αποδείχθηκε και το οποίο μάλλον κάνουν όλοι, όσοι διστάζουν, να αγοράσουν το περιοδικό, είναι το εξής : θεωρούν, ότι ουσιαστικά κάνουν φιλανθρωπία, στους πωλητές και θα πάρουν ένα περιοδικό, που δεν αξίζει και ίσως δεν θα διαβάσουν ποτέ.
    Είναι γνωστό, ότι οι πωλητές της "σχεδίας", που ξεροσταλιάζουν, υπό όλες τις καιρικές συνθήκες, σε συγκεκριμένα μέρη, είναι και αυτοί θύματα της κρίσης, πρώην άνεργοι ή ακόμα και άστεγοι, στους οποίους καταλήγει το 50% του αντιτίμου (ήτοι, 1,5 ευρώ, ανά περιοδικό) και ότι αντίστοιχα, περιοδικά δρόμου, υπάρχουν σε πολλές ξένες χώρες και βοηθούν αυτούς τους ανθρώπους, να ξαναβρούν την αξιοπρέπειά τους και ένα εισόδημα.
     Όταν λοιπόν, κατάφερα, με δυσκολία, είναι η αλήθεια, να υπερνικήσω τις επιφυλάξεις μου και να πάρω το πρώτο τεύχος (για μένα, 30ο στη σειρά) και ο πωλητής, μου είπε ότι πρόκειται, για ένα ωραίο περιοδικό, ανακάλυψα, ότι είχε δίκιο !
      Η "σχεδία" ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ και κυρίως διαβάζεται ΟΛΟΚΛΗΡΗ, από την αρχή έως το τέλος, το διάστημα του ενός μήνα, είναι υπεραρκετό, για να διαβάσεις το περιοδικό, στον ελεύθερο χρόνο σου και αυτό είναι κάτι σπάνιο, για περιοδικά, τα οποία συνήθως τα ξεφυλλίζαμε, απλά και τα πετούσαμε, στο παρελθόν, χωρίς να "μένει" κάτι.
      Ουσιαστικά, δηλαδή, αν πάρει κανείς και διαβάσει τη "σχεδία", θα καταλάβει ότι τα 3 ευρώ, "πιάνουν τόπο", ότι αγοράζει κάτι καλό και ενδιαφέρον και παράλληλα, βοηθάει και τον/την πωλητή/πωλήτρια !
     Προτείνω, λοιπόν, σε όλους (νομίζω βέβαια, ότι κυκλοφορεί μόνον σε Αθήνα και Θεσ/νίκη) να παίρνουν "τη σχεδία", μία φορά το μήνα, αυτά τα 3 ευρώ, είναι χρήματα, που αξίζει να δώσεις, για πολλούς λόγους, να μην αισθάνονται ότι κάνουν χάρη ή ελεημοσύνη τους πωλητές (άλλωστε αυτό θέλουν να αποφύγουν και οι ίδιοι, δεν ζητιανεύουν).
      Αν δεν απατώμαι, η σημερινή κυκλοφορία της "σχεδίας" ανέρχεται σε 20.000 τεύχη, το μήνα και θεωρώ ότι μπορεί και πρέπει να φτάσει τις 50.000, τουλάχιστον και φυσικά, αυτά τα γράφω, ως αναγνώστης, πλέον και τίποτα περισσότερο.

Να καταργηθούν όλα τα ποινικά αδικήματα, που σχετίζονται με χρέη !

     Το να χρωστάς, είτε στο Κράτος, είτε σε ιδιώτες άλλους, δεν είναι έγκλημα, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι έγκλημα, η αδυναμία να ανταποκριθείς, σε κάποιες υποχρεώσεις σου, η οποία αδυναμία, μπορεί να οφείλεται σε χίλιους δύο λόγους, δεν συνιστά δόλο, που να δικαιολογεί ποινικές κυρώσεις.
   Είναι καιρός να καταργηθούν λοιπόν, όλα τα ποινικά αδικήματα, που σχετίζονται με μη καταβολή χρημάτων, προς εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία, εργαζόμενους, ακόμα και οι ακάλυπτες επιταγές, τα οποία έχουν θεσπιστεί, εδώ και κάποιες (πολλές) δεκαετίες (σ.σ δε γνωρίζω τι ισχύει σε άλλα κράτη).
   Έτσι και τα Δικαστήρια, θα αποσυμφορηθούν, θα πάψουν να αποτελούν γρανάζια του συστήματος, απλοί εισπράκτορες του Κράτους, που λειτουργούν ως "μπαμπούλες", λες και αν δεν υπάρχει δυνατότητα, να πληρωθεί ένα χρέος, θα βρεθούν τα χρήματα, ως δια μαγείας, προκειμένου να αποφευχθεί η ποινική κύρωση (συνήθως με αναστολή).
    Η επιχειρηματική αποτυχία, είναι σχεδόν πάντα αναπόφευκτη και "μέσα στο πρόγραμμα", δεν μπορεί να ποινικοποιείται και να διαπομπεύεται ο οφειλέτης, στα ποινικά Δικαστήρια, ως εγκληματίας, επειδή έφτασε σε σημείο να μην μπορεί να καλύψει τα χρέη του, ειδικά σε περιόδους μεγάλης οικονομικής ύφεσης, όπως η σημερινή !

     Να παραμείνουν, ως αδικήματα, μόνον εκείνα, που προϋποθέτουν και εμπεριέχουν δόλο, όπως π.χ τα εικονικά τιμολόγια, το λαθρεμπόριο και η μη απόδοση ΦΠΑ (με την αυτονόητη όμως, επισήμανση, ότι ..έχει εισπραχθεί ο ΦΠΑ, γιατί στην Ελλάδα, δεν είναι αυτονόητο, πάντα).

      Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, όπου κάποιος βρέθηκε σε ΑΔΥΝΑΜΙΑ, να πληρώσει κάποιο χρέος, δεν μπορεί να επιβάλλονται και ποινές και εφόσον αποδεικνύεται, ότι έχει περιουσία, τα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης, εναντίον του, είναι υπεραρκετά, ώστε να καλύψουν και τις περιπτώσεις εκείνες (συντριπτική μειοψηφία), όπου κάποιος έχει και δεν πληρώνει (λαμόγιο-μπαταχτσής, εκ πεποιθήσεως, δηλαδή).

      Αυτά, τα έχω ξαναγράψει, στο παρελθόν, όμως αυτό, που επιβάλλει να γίνει, άμεσα, είναι η εξοργιστική ασυλία, κρατικών και δημόσιων λειτουργών, για ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ αδικήματα, ήτοι η επιλεκτική εφαρμογή του Νόμου, η έλλειψης αναλογίας, όταν οι όροι αντιστρέφονται, δηλαδή χρωστάει το Κράτος, σε ιδιώτες !

      Προχθές π.χ πτώχευσε ο Δήμος Σαλαμίνας, οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας (μονοπώλιο) ακούμε ότι πάνε επίσης για φούντο και το εύλογο ερώτημα, είναι, θα τιμωρηθεί κανείς, για αυτά και αντίστοιχα (δεκάδες ή εκατοντάδες περιπτώσεις ελλειμματικών ΔΕΚΟ) ;

      Το ελληνικό Κράτος, χρεοκόπησε το 2010, επίσημα, μετά από τον ανεξέλεγκτο και εγκληματικό υπερδανεισμό, των προηγούμενων χρόνων, θα πάει στη φυλακή, κάποιος Πρωθυπουργός, Υπουργός, Βουλευτής κλπ, από όσους κυβέρνησαν, τα προηγούμενα χρόνια και υπέγραφαν-ψήφιζαν ελλειμματικούς προϋπολογισμούς ;

       Οι ελληνικές τράπεζες, κατά βάση κρατικές, έχουν χρεοκοπήσει τρεις φορές, τα τελευταία χρόνια, τα χρέη τους, βαραίνουν την υπόλοιπη κοινωνία και δεν ανοίγει ρουθούνι...

       Υπουργεία, Ο.Τ.Α κλπ δημόσιοι Οργανισμοί, οφείλουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, στη Δ.Ε.Η, με συνέπεια να ακριβαίνει το ρεύμα, για όλους και πάλι δε συγκινείται κανείς Εισαγγελέας (οι οφειλές προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ και εκείνη κόβει το ρεύμα, από φουκαριάρηδες, άρρωστους κλπ, μιλάμε για καραμπινάτη περίπτωση απιστίας, του 390 ΠΚ για όλες τις Διοικήσεις του μονοπωλίου, διαχρονικά και όμως πέρα βρέχει).

      Το ίδιο το ελληνικό Δημόσιο, οφείλει, περί τα 6 δισ. ευρώ, σε ιδιώτες, από παρασχεθείσες εργασίες, υπηρεσίες, εμπορεύματα κλπ, ακόμα και επί 10 χρόνια, ακόμα και κατόπιν τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων, με συνέπεια επιχειρήσεις να κλείνουν, εργαζόμενοι να μένουν στο δρόμο και επιχειρηματίες να αυτοκτονούν και αντί να τιμωρούνται οι υπεύθυνοι, για αυτά τα εγκλήματα, τιμωρούνται αυτοί, που είναι θύματα !!

      Λοιπόν, γατάκια νομοθέτες και Δικαστές, αποφασίστε : ή θα τιμωρούνται όλοι ή κανένας, απλά πράγματα και σύμφωνα με το Σύνταγμα, που ορίζει ότι όλοι είναι ίσοι, έναντι του Νόμου.

οι "έξυπνοι" και τα "κορόιδα"

     Τόσο στην κανονική κοινωνία, όσο και στην παράλληλη, διαδικτυακή, πλέον, κυκλοφορούν ένα σωρό (λεγόμενοι) "πουθενάδες", άτομα που περιφέρονται, χωρίς νόημα και σκοπό (οι ίδιοι βέβαια, νομίζουν-ονειρεύονται, ξύπνιοι, ότι έχουν και νόημα και σκοπό) και θέλουν να έχουν άποψη, για τα πάντα και ενίοτε να την επιβάλλουν και στους άλλους...
   Πρόκειται κυρίως για συνταξιούχους (μην ξεχνάμε ότι 1 στους 3 Έλληνες, σχεδόν, είναι πλέον συνταξιούχος) και άλλους αργόσχολους ή αργόμισθους, άεργους, που δηλώνουν άνεργοι κλπ, οι οποίοι, συνήθως, αυτοπροσδιορίζονται ως "αριστεροί".
    Η αλήθεια βέβαια, είναι ότι ανήκουν σε όλα τα κόμματα και όλους τους πολιτικούς χώρους, από το ΚΚΕ έως τη χ.α, ο χαρακτηρισμός "αριστερός", πλέον, έχει αποκτήσει άλλο νόημα, είναι αυτός, που έχει μάθει να ζει, ως παράσιτο, στις πλάτες των άλλων.
    Σε κάποια συνομιλία, που είχα πρόσφατα, με έναν από αυτούς, σε κάποιο διαδικτυακό "καφενείο", του είπα για πλάκα : θέλω να μου δείξεις, πως θα γίνω "αριστερός", πως δηλαδή, θα έχω πάντα τις τσέπες μου γεμάτες, χωρίς να χρειάζεται να κάνω κάτι, όπως εσύ...
    Εκείνος, μάλλον το πήρε στα σοβαρά και απάντησε : "άστο δεν είναι για σένα αυτά, αυτά θέλουν ..μυαλό" και αυτό δείχνει το μέγεθος της πλάνης, στην οποία ζουν αυτά τα άτομα !
    Ονομάζουν "εξυπνάδα" την πουστιά, την απάτη, το "γλύψιμο", το να φιλάς κατουρημένες ποδιές μια ζωή, να κάνεις ψεύτικες υποκλίσεις και να χρησιμοποιείς παντού και πάντα "μέσον", για να καταφέρεις το ο,τιδήποτε..
     Αυτοί, δηλαδή, που είναι για λύπηση και για οίκτο, αυτοί που χαράμισαν και χαραμίζουν τις ζωές τους, για να τρώνε από τα έτοιμα, να μην έχουν ούτε σκοπό, ούτε προορισμό, στη ζωή, καμία φιλοδοξία και κυρίως καμία προσφορά, στο κοινωνικό σύνολο, δήθεν λυπούνται, εμάς, τα "κορόιδα", που βάλαμε την αξιοπρέπεια, πάνω από όλα και επιλέξαμε την ελευθερία, έναντι της ασφάλειας (αντιστρόφως ανάλογα μεγέθη, όσο αυξάνει το ένα, μειώνεται το άλλο).
      Η ζωή είναι μία και σχετικά μικρή, για να την ζήσεις, ως "Αριστερός", ως παράσιτο, να σκοτώσεις τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου, να είσαι υποχρεωμένος στον κάθε καραγκιόζη "ευεργέτη" σου, να μην έχεις εξέλιξη και πρόοδο (οι ίδιοι βέβαια έχουν αυταπάτες, ότι προόδευσαν, επειδή έκαναν περιουσίες με κρατικό χρήμα, οικογένειες, παιδιά, εγγόνια κλπ).
      Επίσης, όλα, στη ζωή, έχουν το τίμημά τους, το εύκολο χρήμα, είναι καλό ..δόλωμα, όμως αφήνει ένα αίσθημα ανικανοποίητου, που έχει τεράστιο κόστος και βάρος, ψυχικό και συναισθηματικό, αντίθετα, το ψωμί, που τρως, με τον ιδρώτα σου, με προσπάθεια κλπ, όσο λίγο και αν είναι, έχει γλυκιά γεύση, πέρα από την ψυχική ευχαρίστηση ότι προσφέρεις και βοηθάς άλλους.
      Όπως έχω ξαναπεί ίσως, είχα την ..ευκαιρία, στο παρελθόν, να "βολευτώ" σε κάποια κρατική αργομισθία, ως δικηγόρος, όμως δεν το έκανα, γιατί με το δικό μου σύστημα αξιών και τα δικά μου "πιστεύω", η αμοιβή, είναι κάτι, που παίρνεις, έναντι αυτού, που δίνεις, όχι μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, πληρώνομαι, χωρίς απαραίτητα να κάνω κάτι, ουσιαστικό..
      Η ζωή, που θα ζήσουμε, διαμορφώνεται από τις επιλογές μας και κυρίως από τα ΟΧΙ, που λέμε, τα συνεχόμενα "ναι" συνήθως, οδηγούν σε σκοτεινές καταστάσεις και σε τελική ανάλυση, στην απώλεια του ελέγχου της ζωής μας, που είναι και η μεγάλη τραγωδία, όσων αυτοπροσδιορίζονται ως "έξυπνοι" και χαρακτηρίζουν εμάς, ως κορόιδα.
      Πάντως, όσο πωρωμένος και αν είσαι, όσο κολλημένος στη συνήθεια, όσο και αν προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, η Αλήθεια, κάποια στιγμή, βγαίνει στην επιφάνεια, ένας καθρέφτης, που σου δείχνει, ότι τα πράγματα, τελικά, τα έβλεπες εντελώς ανάποδα, έως εκείνη τη στιγμή, από ό,τι είναι !
       

σύμβαση μερικής απασχόλησης

    Το συγκεκριμένο ζήτημα, εμφανίζει αρκετά μεγάλο, νομικό ενδιαφέρον και ειδικά σήμερα, όπου, λόγω κρίσης και ύφεσης, οι ευέλικτες μορφές εργασίας, είναι πιο συνήθεις, από ποτέ !
  Αφορά κυρίως τους εργοδότες, αλλά και τους εργαζόμενους, ενώ να διευκρινίσουμε, ότι μιλάμε για εργασία, στον ιδιωτικό τομέα.
   Ο Νόμος προβλέπει, ότι η σύμβαση μερικής και όχι πλήρους απασχόλησης, πρέπει να καταρτιστεί εγγράφως, με ποινή ακυρότητας, ήτοι ότι διαφορετικά δεν ισχύει και επιπλέον, ότι ο εργοδότης, οφείλει να ενημερώσει σχετικά, εντός 15 ημερών, την αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας.
    Η πρόβλεψη αυτή και η αυστηρή τυπική διαδικασία, που θέτει, δημιουργούν παρανοήσεις, όχι μόνον στους εμπλεκόμενους, αλλά και στα Δικαστήρια, η πλειοψηφία των οποίων, ερμηνεύει μάλλον λανθασμένα, τις σχετικές διατάξεις και τις συνέπειες, που έχει η μη τήρησή τους..
     Το μεγάλο ερώτημα, δηλαδή, που προκύπτει, είναι, ΤΙ συμβαίνει, όταν δεν τηρήθηκε ο έγγραφος τύπος και η σύμβαση μερικής απασχόλησης, καταρτίστηκε προφορικά : η πλειοψηφία θεωρεί, λανθασμένα, ότι σε αυτή την περίπτωση και μάλιστα, δίχως άλλο, υπάρχει σύμβαση πλήρους απασχόλησης !
     Προς αυτή την κατεύθυνση, της πλάνης, οδηγεί, η επίσης ρητή πρόβλεψη, ότι αν ο εργοδότης, δεν αποστείλει, εντός της προθεσμίας των 15 ημερών, το σχετικό έγγραφο συμφωνητικό, ΤΕΚΜΑΙΡΕΤΑΙ, ότι υφίσταται σύμβαση πλήρους και όχι μερικής απασχόλησης...
     Ταυτίζουν δηλαδή, εσφαλμένα, ορισμένοι, καταρχήν, το ζήτημα της ανυπαρξίας του εγγράφου, με το ζήτημα της μη έγκαιρης προσκόμισής του, στην Επιθεώρηση Εργασίας, που είναι προφανώς δύο διαφορετικά πράγματα.
      Σε κάθε περίπτωση, το τεκμήριο αυτό, είτε δεν υπάρχει καθόλου έγγραφο, είτε δεν προσκομίστηκε εμπρόθεσμα στην Επιθεώρηση, δεν μπορεί, παρά να είναι μαχητό και όχι να καταλήγουμε, στο παράλογο συμπέρασμα, ότι μία άκυρη σύμβαση μερικής απασχόλησης, ισοδυναμεί με ...έγκυρη πλήρους !
      Αν κάποιος εργαζόμενος, δηλαδή, δούλευε 4 ώρες ημερησίως, επί πέντε χρόνια και ξαφνικά φεύγοντας, από τη δουλειά, ανακαλύπτει ότι ο εργοδότης, δεν τον είχε βάλει να υπογράψει "χαρτί" ή το είχε υπογράψει, αλλά δεν πήγε ποτέ στην Επιθεώρηση, θα μπορούσε, ως πονηρός, να ζητήσει αναδρομικά, επιπλέον μισθούς, επιδόματα κλπ, σαν να δούλευε οκτάωρο ;
      Δε νομίζω ότι ο Νόμος ή το Δίκαιο, μπορεί να ανεχτεί μία τέτοια παράλογη κατάσταση, να εξετάζεται δηλαδή ένα τυπικό στοιχείο και όχι ένα πραγματικό και αληθινό, ήτοι το πόσες ώρες δούλευε, πραγματικά, ο εργαζόμενος !
      Με βάση αυτό, βέβαια, εννοείται ότι ισχύει και το αντίστροφο, ήτοι, αν μία σύμβαση μερικής απασχόλησης, έγινε τυπικά εντάξει, αλλά ο εργαζόμενος δούλευε ..10ωρα, σαφώς, μπορεί και πρέπει να είναι σε θέση, να διεκδικήσει επιπλέον αμοιβές, πέρα από τις τυπικότητες και τα τεκμήρια.
      Όταν μία σύμβαση εργασίας, είναι άκυρη, για τον οποιονδήποτε τυπικό λόγο, όπως εδώ, τότε υπάρχει, αυτό, που ονομάζουμε "σχέση εργασίας" και ο εργασθείς δικαιούται μισθούς, επιδόματα κλπ, με άλλη νομική βάση και όχι από την άκυρη σύμβαση, ωστόσο δεν μπορεί να του δοθεί,  προφανώς (;), κάτι περισσότερο, από αυτό, που δούλεψε ή δικαιούται...
      Αν λοιπόν και αυτό είναι προφανώς ζήτημα πραγματικό, όχι νομικό, ήτοι ζήτημα απόδειξης, η άκυρη σχέση εργασίας, ήταν μερικής και όχι πλήρους απασχόλησης, ο εργαζόμενος δικαιούται τις αντίστοιχες αποδοχές της μερικής απασχόλησης και όχι της πλήρους, με βάση τα παραπάνω "τεκμήρια", που δημιουργούν σύγχυση και οδηγούν, ενίοτε, στην προβολή ..τεκμαρτών, αλλά ανύπαρκτων αξιώσεων !

άλλο οι θρησκείες, άλλο οι πιστοί τους

    Με αφορμή τα ειδεχθή εγκλήματα, που διαπράττουν, σε όλο τον κόσμο, φανατικοί μουσουλμάνοι-ισλαμιστές, που αποκαλούνται και τζιχαντιστές, κάποια σούργελα, που μπερδεύουν τη βούρτσα, με το άλλο, έχουν αρχίσει συγκρίσεις και παραλληλισμούς, με τωρινές ή παρελθοντικές καταστάσεις και καταλήγουν ότι "όλες οι θρησκείες είναι ίδιες" !
   Βάζουν στο ίδιο τσουβάλι και τον Χριστιανισμό, αναφέρονται σε ..σταυροφορίες, σε γκρεμίσματα ειδωλολατρικών ναών και γενικά, κάνουν τα πάντα, για να αποδείξουν τι τρικυμία, επικρατεί στον εγκέφαλό τους..
    Τα πράγματα είναι απλά : κάθε Θρησκεία, μπορεί να κριθεί, με βάση το τι επίσημα πρεσβεύει και κηρύσσει, μέσα από τα Ιερά Κείμενά της, όχι με βάση το τι έκαναν ή κάνουν, όσοι δηλώνουν, πιστοί ή Λειτουργοί της, τώρα ή στο παρελθόν.
    Ο Χριστιανισμός είναι η τέλεια, η ανώτερη θρησκεία, που παραδώθηκε στον κόσμο, απευθείας, από τον Υιό του Θεού, τον Χριστό, που έζησε και δίδαξε, με τη δεύτερη φύση Του, την ανθρώπινη.
     Απαραίτητη διευκρίνιση, ότι μιλώντας για Χριστιανισμό, αναφέρομαι πάντα, στην Ορθόδοξη Πίστη και Διδασκαλία, όχι στις διάφορες αιρέσεις-παραλλαγές, όπως ο καθολικισμός κλπ !
     Ο Χριστιανισμός, λοιπόν, όπως αποκαλύπτεται κυρίως στην Αγία Γραφή και δη στην Καινή Διαθήκη, είναι η τέλεια θρησκεία, η θρησκεία της απόλυτης Αγάπης, η οποία αποθεώνεται και αναδεικνύεται στη μέγιστη αρετή, ενός Χριστιανού, χωρίς την οποία η Πίστη, είναι γράμμα κενό.
      Στην πιο δύσκολη, ίσως, εντολή-παρακαταθήκη, που μας άφησε ο Χριστός, λέει να αγαπάμε ΚΑΙ  τους εχθρούς μας, όσους μας αδικούν και μας κακοποιούν, όχι μόνον στα λόγια, αλλά και έμπρακτα, να τους ανταποδίδουμε καλό, έναντι του κακού, που μας έκαναν !
      Δε λέει απλά, να μην ανταποδίδουμε το κακό, που μας έκαναν οι άλλοι, ούτε μόνον να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο, όταν μας ραπίσουν στο ένα ή να δίνουμε και τον άλλο χιτώνα, όταν μας κλέψουν τον ένα, αλλά να κάνουμε θετικές σκέψεις, για αυτούς και τελικά, να τους ευεργετούμε επιπλέον.
      Για να δώσουμε ένα κατανοητό παράδειγμα, αν κάποιος σου σκοτώσει το παιδί, είτε με δόλο είτε εξ αμελείας, ο Χριστός λέει, αν καταλήξει στη φυλακή ο φονιάς του παιδιού σου, να τον επισκεφτείς, να του πας και ρούχα και φαγητά !
      Το ποιος μπορεί, βέβαια, να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα αγάπης, είναι ένα άλλο ζήτημα, γιατί σίγουρα θέλει μεγάλο ψυχικό σθένος, που ελάχιστοι το διαθέτουν, βέβαια, η σωτηρία της ψυχής, δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί είσοδο, από τη ..στενή πόρτα.
      Αν οι άνθρωποι, λοιπόν, ακόμα και όταν δηλώνουν "Χριστιανοί", δεν γνωρίζουν τι πρεσβεύει η Θρησκεία τους ή δεν μπορούν να εφαρμόσουν, όσα επιτάσσει, προφανώς (!) δεν φταίει η ίδια η Θρησκεία.
      Μην ξεχνάμε εξάλλου, ότι ο μεγαλύτερος και διαχρονικός Ύμνος στην Αγάπη, έχει γραφτεί από έναν μεγάλο Χριστιανό (πρώην άπιστο, μάλιστα και διώκτη των Χριστιανών), τον Απόστολο Παύλο, σε μία από τις Επιστολές Του !
      Ο Απόστολος των Εθνών, σε μία μακρινή και δύσκολη εποχή, με τεράστιες κοινωνικές και άλλες ανισότητες και αδικίες, διδάσκει και προτρέπει την Αγάπη, προς ΌΛΟΥΣ ανεξαιρέτως, εξισώνει τους ανθρώπους, ως αδέρφια και παιδιά ενός Θεού και καταργεί κάθε διάκριση, με βάση το φύλο, την καταγωγή ή τη θρησκεία.
       Επομένως, όταν μιλάμε για Θρησκείες, καλό είναι, αφενός, να ξέρουμε πρώτα, πέντε πράγματα, για αυτές και αφετέρου, να έχουμε τη στοιχειώδη πνευματική αντίληψη και ωριμότητα, για να καταλάβουμε τη διαφορά, ανάμεσα στην Θρησκεία και σε όσους την έχουν ασπαστεί, μόνον τυπικά, μόνον κατ' όνομα ή την χρησιμοποποιούν, για να δικαιολογήσουν τα αίσχη τους.
       
      



 

σε τι θα ωφελούσε η ενότητα ;

    Γελάνε και τα τσιμέντα, όταν βλέπουν τον Τσίπρα, να επισκέπτεται τον ΠτΔ, αναζητώντας συναινέσεις και εθνική ενότητα, δηλαδή αυτόν, που έριξε την προηγούμενη κυβέρνηση, αρνούμενος να παράσχει την παραμικρή συναίνεση...
  Δύο μήνες μόλις, μετά τις εκλογές, η νέα κυβέρνηση συριζοψεκασμένων, μετράει μόλις 153 βουλευτές και φυλλορροεί, δηλαδή οδεύει προς απώλεια της δεδηλωμένης, ενώ αυτή, που έριξε ο Τσίπρας, είχε τη δεδηλωμένη, αλλά απλά όχι και την αυξημένη πλειοψηφία, για να εκλέξει ΠτΔ !
   Το θέμα είναι, γιατί απαιτείται, τώρα, ενότητα, πως την εννοεί ο Τσίπρας και με ποιο σκοπό...Αν συνεργαστεί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δηλαδή με κόμματα, που έχουν ήδη κυβερνήσει και έκαναν ακριβώς αυτά, που κάνει τώρα η παρούσα κυβέρνηση και για τα οποία κατηγορούσε τους προηγούμενους, δεν έχει νόημα, προφανώς.
    Τα μόνα κόμματα, τα οποία θα μπορούσαν να μπουν σε κυβερνητική πλειοψηφία και δεν έχουν κυβερνήσει, είναι η Ένωση Κεντρώων και Το Ποτάμι, ωστόσο μια τέτοια συνεργασία κρίνεται δύσκολη, γιατί θα υπάρξουν όροι και προϋποθέσεις, που δύσκολα θα γίνουν αποδεκτά, τόσο από τους μεν, όσο και από τους δε !
    Ο Τσίπρας, αναζητά εξωτερικούς συμμάχους, γιατί καταρρέει το δικό του κόμμα, μέσα στο συριζα, είναι το πρόβλημα, όχι απ' έξω, όσο και αν καθάρισε με την "έξωση" της αριστερής πλατφόρμας, τα "κομμούνια" παραμένουν, γιατί το αίμα, νερό δε γίνεται, το κάστρο πέφτει, ξανά και ξανά, από μέσα, όχι απ' έξω.
    Ακόμα όμως και αν βρει τελικά πρόθυμους συμμάχους, εξωτερικούς, ο Τσίπρας, τι νόημα και σκοπό θα είχε αυτό ; Απλά να μπορέσει να εφαρμόσει το δικό του, τρίτο, Μνημόνιο και το ερώτημα είναι, κατά πόσον, έχει ανάγκη αυτό ο τόπος !
    Διότι τα παραμύθια, που λέει να κοιμίσει τους εσωκομματικούς εχθρούς (εχθρούς, πάντως, για άλλους, άσχετους λόγους), είναι απλά ..παραμύθια : ότι δηλαδή, κάντε υπομονή και θα βγούμε στο ..ξέφωτο.
     Ποιος θα πιστέψει, ότι αυτή η κυβέρνηση θα κάνει κάτι καλύτερο, από τις προηγούμενες, ακολουθώντας την ΊΔΙΑ πολιτική ; (μόνον ένας ηλίθιος, είναι η απάντηση) 
     Εδώ χρειάζεται η αναγκαία διευκρίνηση : αυτό που λέμε, τόσα χρόνια, ότι δηλαδή το πρόβλημα ΔΕΝ είναι τα Μνημόνια, αυτά είναι αναγκαία, για να υπάρχει δανεισμός της χώρας, το πρόβλημα, είναι το ΠΩΣ εφαρμόζονται !
     Από το 2010 έως και σήμερα, όπως αποδεικνύει ο άθλιος προϋπολογισμός του 2016, που κατατέθηκε προχθές, ακολουθείται η ΊΔΙΑ, καταστροφική συνταγή : αντί για γενναία μείωση δαπανών (κυρίως μισθών Δ.Υ και συντάξεων, αλλά όχι μόνον), επιλέγεται η αύξηση των φόρων και ο αφανισμός του ιδιωτικού τομέα και της παραγωγής.
    Ο λόγος φυσικά, είναι ότι οι πολιτικοί δεν θέλουν να μειώσουν τις αποδοχές των ψηφοφόρων τους, των κομματόσκυλων και λοιπών δημοσιοκηφήνων και χτυπάνε ανελέητα και απάνθρωπα, την παραγωγική τάξη, με φοροεπιδρομές, χτυπάνε δηλαδή το μόνο, που μπορεί να φέρει ανάπτυξη, κρατικά έσοδα και νέες θέσεις εργασίας, στην ουσία δηλαδή ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΑΪΖΕΙ !
     Συνεπώς, το να ενωθούν, ακόμα ένα, δύο ή και όλα τα κόμματα της Βουλής, για να συνεχισθεί αυτή η απάνθρωπη και γενοκτόνα πολιτική, είναι προφανές, ότι δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα.
     Το ρεζουμέ της ιστορίας, είναι ότι σε μία διαιρεμένη, από τους ..πολιτικούς, κοινωνία, σε μονίμως και σκανδαλωδώς ευνοημένο δημόσιο τομέα και έναν μονίμως αδικημένο και υπερφορτωμένο ιδιωτικό τομέα, ΤΙ να την κάνεις την ενότητα, στη Βουλή ;
      Όταν βλέπω π.χ τους Δ.Υ, τις άγαμες θυγατέρες και τους (πρόωρα) συνταξιούχους να ζουν, ως παράσιτα, ως βδέλλες, πάνω μου, να μου πίνουν το αίμα, τι με νοιάζει, αν συνασπιστούν τα κόμματα, για να διαιωνιστεί, αυτό το πράγμα ; (δεν ξέρω ποια λέξη, θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει)
     Δεν μπορεί να υπάρξει υγιής οικονομία, όταν η κοινωνία νοσεί, όταν βασιλεύουν η αδικία, ο διαχωρισμός των πολιτών σε α΄ (τρομάρα τους) και β΄ κατηγορίας, η διαπλοκή, η διαφθορά, το ρουσφέτι κ.ο.κ και η παρούσα κυβέρνηση, μέχρι τώρα, δεν έχει πείσει, ότι προσπαθεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση, όχι επειδή έγινε μνημονιακή, αλλά επειδή κάνει, σχεδόν, ό,τι και οι προηγούμενοι, προστατεύει τη σαπίλα και θάβει ο,τιδήποτε δημιουργικό !
   

βγείτε από τα γραφεία

     Ένα, αν όχι ..το μοναδικό, θετικό στοιχείο της προηγούμενης επτάμηνης διακυβέρνησης συριζα, ήταν ότι έβλεπες μπαλώματα στους δρόμους, όπου υπήρχαν λακκούβες, για πολύ καιρό και γενικά, ίσως επειδή είχαν όρεξη, ως νέοι, για έργο, έκαναν κάποιες παρεμβάσεις, όχι μόνον αισθητικής, αλλά και ουσίας, σε δρόμους και όχι μόνον.
  Η όρεξη αυτή, φαίνεται να έχει εξασθενήσει αρκετά, πλέον, μετά από ελάχιστους μήνες στην κυβέρνηση και υπάρχει μία εικόνα αδιαφορίας και εγκατάλειψης, στο αστικό περιβάλλον, όπου κινούμαστε.
   Αναφέρομαι κυρίως, στην άθλια εικόνα, που παρουσιάζουν οι χώροι πρασίνου της Αθήνας, που έχουν να καθαριστούν, να κλαδευτούν κλπ, για πολύ καιρό, αν και αυτό είναι μάλλον ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι της κεντρικής εξουσίας...
   Είμαι σίγουρος, ότι αν στείλω email στη διεύθυνση πρασίνου του Δήμου και τους πω, πηγαίνετε εκεί, να καθαρίσετε τον τάδε χώρο, θα πάνε και μάλιστα σύντομα, όμως το γράφω εδώ, αφενός, μήπως και το δει κανείς, γιατί το πρόβλημα είναι γενικό, δεν αφορά ένα συγκεκριμένο μέρος και αφετέρου, επειδή φαντάζομαι ότι αφορά και άλλους Δήμους, πέραν της Αθήνας !
    Είναι τόσο δύσκολο, δηλαδή, να βγαίνουν συνεργεία, κάθε τόσο και να κάνουν τη δουλειά τους ή να βγαίνουν "περιπολίες" υπαλλήλων, που να εντοπίζουν τα πιθανά προβλήματα και μετά να ειδοποιούν τα συνεργεία, όχι μόνον σε θέματα πρασίνου, αλλά και φωτισμού, σκουπιδιών, δρόμων κλπ ;
     Τώρα, είμαστε σε φάση, όπου σκύβουμε για να περάσουμε, από τα πεζοδρόμια, γιατί πέφτουν κλαδιά και εμποδίζουν, τόσο τους πεζούς, όσο και τα αυτοκίνητα, οι χώροι πρασίνου έχουν γίνει "ζούγκλες", πρέπει να συμμαζευτούν, ώστε να απελευθερωθεί δημόσιος χώρος, να υπάρχει καλύτερη εικόνα, στους τουρίστες, μεγαλύτερη ασφάλεια, λιγότερα σκουπίδια κρυμμένα κ.ο.κ.
      Δεν μπορώ να πιστέψω, ότι το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση, δεν έχουν τα μέσα και το προσωπικό, για να κάνουν έστω αυτή τη στοιχειώδη εργασία, ώστε και οι ίδιοι να δικαιολογούν τα λεφτά, που παίρνουν και ο φορολογούμενος, να έχει την εντύπωση, ότι πιάνουν τόπο, τα χρήματα, που πληρώνει, για φόρους, δημοτικά τέλη κλπ.
      Αν δεν μπορούν να βγαίνουν κάθε μέρα, ας βγαίνουν μία φορά τη βδομάδα, που λέει ο λόγος και όχι μία ή δύο φορές ..το χρόνο, ούτε να περιμένουν πότε θα τους καλέσει ο πολίτης να επέμβουν, για να κάνουν τη ..δουλειά τους !
       Χθες έγινε γνωστό, ότι σε κάποια δημόσια υπηρεσία, έγινε αιφνιδιαστικός έλεγχος και από τους 38 περίπου υπαλλήλους, ήταν παρόντες μόλις 4...Η προϊσταμένη, πάντως, "κατάφερε" να δικαιολογήσει ΟΛΟΥΣ τους απόντες (υποθέτω θα νιώθει περήφανη και αυτή και οι υφιστάμενοί της) !
        Όμως, άθελά της, είπε και κάτι, που γυρίζει "μπούμερανγκ" εναντίον της, ότι δηλαδή, παρά τις απουσίες, η υπηρεσία λειτουργούσε μια χαρά, χωρίς πρόβλημα, όπερ σημαίνει όμως, ότι μάλλον υπάρχουν υπεράριθμοι, αφού η δουλειά, μπορεί να γίνει με 4, γιατί να πληρώνουμε 34 ή 44 ή 144, όχι μόνον εκεί, αλλά και σε άλλες υπηρεσίες ;

μεγάλα συμπεράσματα, από μικρές ειδήσεις

     Την προηγούμενη εβδομάδα, έγινε γνωστό, ότι σε κάποιο χωριό του Πηλίου, ένας γαμπρός, γύρω στα 35, έκλεψε δύο φορές το σπίτι της πεθεράς του, γύρω στα 60 και στο τέλος, του έβαλε και φωτιά και το έκαψε, για να καλύψει τα ίχνη του !
   Δεν εξετάζουμε εδώ την συμπεριφορά του, από ποινική ή εγκληματολογική άποψη (ήταν τόσο πρωτάρης, που τα κλεμμένα λεφτά τα έβαλε σε νέους τραπεζικούς λογαριασμούς, που άνοιξε και τα βρήκε η Αστυνομία...), αλλά από κοινωνιολογική.
   Χωρίς να γνωρίζουμε τίποτε περισσότερο, για δράστη και θύμα, π.χ αν ο δράστης έχει θέματα εξάρτησης (δεν μοιάζει πιθανό, αφού έβαλε τα λεφτά στην τράπεζα), μπορούμε να βγάλουμε κάποια γενικότερα συμπεράσματα, για την ελληνική κοινωνία, με ένα ποσοστό πάντα κινδύνου, να πέφτουμε έξω ή να γενικεύουμε, υπέρ το δέον !
    Η είδηση αυτή, που δεν πήρε μεγάλη έκταση, ούτε σχολιάστηκε πολύ, θεωρώ ότι καθρεφτίζει ωραία την ελληνική κοινωνία, όχι φυσικά με την έννοια ότι είναι όλοι κλέφτες κλπ, αλλά με μία άλλη : ότι οι 50ρηδες και 60ρηδες, έχουν λεφτά και οι νέοι πεινάνε, είναι σε απόγνωση και φτάνουν σε τέτοια σημεία...
     Η σημερινή γενιά, δηλαδή όσοι είμαστε από 20 έως 50, ουσιαστικά καλείται να πληρώσει τα σπασμένα και τα φαγωμένα, της προηγούμενης κυρίως (και λιγότερο της προπροηγούμενης), όσων δηλαδή είναι από 50 έως 80, χοντρικά πάντα !
     Η προηγούμενη αυτή γενιά, ο Πάγκαλος δηλαδή και η παρέα του, στο φαγοπότι, σε γενικές γραμμές, αφού έκαναν το πάρτι, με τα δανεικά, που πληρώνουμε τώρα, από το 1981 έως το 2010, είναι τώρα στη σύνταξη και έχουν καταλάβει ελάχιστα, από κρίση και δυστυχία.
     Τα Μνημόνια τους έθιξαν ελάχιστα, αφού τα βάρη έπεσαν στις μελλοντικές γενιές, συνεχίζουν τη dolce vita τους, με εκδρομές κλπ (σημειώνω, ότι το θύμα της ιστορίας, έλειπε σε ..εκδρομή, όταν την έκλεβε ο γαμπρός της) και με τις τσέπες πάντα γεμάτες (όσο και αν κλαίγονται καμιά φορά), με καταθέσεις και λεφτά στα στρώματα, όπως εδώ !
      Αντίθετα, οι νέοι, παντρεμένοι, όπως ο άνδρας της ιστορίας αυτής ή μη (μάλλον το δεύτερο), είναι μονίμως στην ανεργία, στη φτώχια και στη δυστυχία, φυτοζωούν ή μεταναστεύουν, έχουμε μία κοινωνία δύο ταχυτήτων, με τους όρους αντεστραμμένους, αντί να ευνοούνται και να πριμοδοτούνται οι νέοι, ισχύει το αντίθετο, επιβραβεύονται αυτοί, που ΤΑ έφαγαν...
      Όσοι από εμάς, έχουμε ακόμα δουλειά, ουσιαστικά, εργαζόμαστε, για τα ενοίκια, τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές, δε μένει τίποτα, στην τσέπη, πληρώνουμε, για να συντηρούνται οι μεγαλύτεροι (λογικό, αλλά ως ένα σημείο) και να ξεπληρωθούν τα δάνεια, που οι εγκληματίες πολιτικοί πήραν και έδωσαν, ουσιαστικά, σε αυτούς !
      Φυσικά, μιλάω, για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και τους αυτοαπασχολούμενους, όχι για τους Δ.Υ, οι οποίοι εξακολουθούν να τα έχουν όλα πληρωμένα, να απολαμβάνουν σκανδαλωδώς μεγαλύτερες αμοιβές, για παροχή εργασίας, μικρότερης αξίας, συνήθως, από τον ιδιωτικό τομέα, με άλλα λόγια, υπάρχει ακόμα και διαιωνίζεται και στην παρούσα γενιά, μία ακόμα αδικία...
       Χωρίς να δικαιολογώ, νομικά, τον δράστη της ιστορίας αυτής, μίας ακόμα ιστορίας τρέλας, στη χώρα του παράλογου, εντούτοις, ανθρώπινα, μπορώ να τον καταλάβω, να τον κατανοήσω, ήθελε και αυτός, να αποκτήσει έστω χίλια ή δύο χιλιάδες ευρώ, στο λογαριασμό του, να λέει ότι έχει κάτι, στην οικογένειά του και στον περίγυρό του, δεν άντεξε να βλέπει τις γριές, χήρες ή ζωντοχήρες, να κάνουν εκδρομές, με γεμάτες τσέπες και αυτός να μην έχει ΜΙΑ (!), δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος να "σπάσει", να τρελαθεί, από το αίσθημα της αδικίας !

αυτό ΔΕΝ είναι πόλεμος

      Μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, αρκετοί, μεταξύ αυτών και ο Γάλλος πρόεδρος, μίλησαν για "πόλεμο" και έτσι άνοιξε μία συζήτηση, εντός και εκτός Γαλλίας, για το τι είναι "πόλεμος" και αν οι ενέργειες αυτές, είναι πολεμικές.
  Θεωρώ πως είναι σαφές, ότι δεν υπάρχει πόλεμος, όταν συγκρούεται ένας ένοπλος, με έναν τελείως ...άοπλο και ανυποψίαστο, ο πόλεμος προϋποθέτει δύο αντιμαχόμενα, αλλά ένοπλα, μέρη !
  Από την άποψη, αυτή, επιθέσεις, όπως εκείνη της 13ης Νοέμβρη, στο Παρίσι, είναι πράξεις εγκληματικές-δολοφονικές, του κοινού ποινικού Δικαίου και κυρίως πράξεις άνανδρες (σε αυτό ασφαλώς είχε δίκιο ο Γάλλος πρόεδρος), όταν κάποιος οπλισμένος σαν αστακός, επιτίθεται σε άοπλα και ανυποψίαστα γυναικόπαιδα, χωρίς να υφίσταται "πεδίο μάχης", δε μιλάμε για μαχητές ή στρατιώτες κλπ, αλλά για άνανδρους και γελοίους δολοφόνους.
   Τέτοιες ενέργειες, λαμβάνουν χώρα, συχνά, κυρίως στις ΗΠΑ, λόγω της ελεύθερης οπλοκατοχής, όπου κάθε τόσο, ψυχασθενείς, που τους απέρριψαν οι φίλοι ή η γκόμενα ή τους είπαν "άσχημους" κ.ο.κ, παίρνουν ένα όπλο και σκοτώνουν αθώους και ανυποψίαστους πολίτες, όπως περίπου έγινε και εδώ !
    Δεν προσπαθώ να υποτιμήσω την απειλή των τζιχαντιστών, απλά να την βάλω στα σωστά όρια, γιατί μάλλον έχει υπερτιμηθεί, η απειλή αυτή, είναι ακόμα σε περιορισμένο επίπεδο, τα πολεμικά μέσα και οι "άνθρωποι" του λεγόμενου (αλλά ανύπαρκτου) ισλαμικού κράτους, είναι σαφώς υποδεέστερα, από εκείνα του δυτικού κόσμου.
     Ο καθένας, θεωρητικά, θα μπορούσε να βρει ένα καλάσνικοφ, στη μαύρη αγορά και να επιτεθεί σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, σε αθώους, άοπλους και ανυποψίαστους πολίτες, για τον οποιονδήποτε λόγο, είναι κάτι, που δύσκολα μπορεί να προβλεφθεί ή να αποφευχθεί, γιατί πρόκειται για δολοφονικές ενέργειες, στα πλαίσια ενός ακήρυκτου πολέμου, που σημαίνει ότι τα υποψήφια θύματα είναι απροετοίμαστα (και φυσικά δε συμμερίζομαι την άποψη του Τράμπ, ότι πρέπει, σαν ..λύση, να επιτραπεί η οπλοκατοχή παντού) !
     Απλά, αυτό που τρομάζει εδώ, είναι η πώρωση των δραστών, το μέγεθος του κακού, που ήθελαν να προξενήσουν (κανείς δεν θέλει να σκέφτεται τι θα γινόταν, αν έμπαιναν οι ζωσμένοι με εκρηκτικά, μέσα σε ένα κατάμεστο ποδοσφαιρικό γήπεδο) και το γεγονός, ότι συνδέουν τη δράση τους, με ένα υποτιθέμενο, ανώτερο, ακόμα και "ιερό" σκοπό...
      Ο πραγματικός-αληθινός πόλεμος, είναι αυτός, που εκτυλίσσεται, εδώ και χρόνια, πλέον, στη Συρία, όλα τα άλλα, είναι παράπλευρες απώλειες, αθώων, από αρρωστημένα μυαλά, μην ξεχνάμε ότι πριν την επίθεση στο Παρίσι, η Ρωσία θρήνησε περισσότερα θύματα, από τους τζιχαντιστές, ακόμα και ..μωρά, που επέβαιναν στη μοιραία πτήση, πάνω από την Αίγυπτο !
      Αυτό, που προβληματίζει, είναι πως οι δράστες έδρασαν, σχεδόν ανενόχλητοι, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, κάτω από τη μύτη των μυστικών υπηρεσιών και ουσιαστικά στο Βέλγιο, εκεί όπου εδρεύουν οι διοικητικές υπηρεσίες της Ε.Ε...
      Παρόμοιες τρομοκρατικές επιθέσεις, μπορούν να αποφευχθούν μόνον με αυξημένα αστυνομικά-προληπτικά μέσα προστασίας και κυρίως με τον εντοπισμό και την απομόνωση-εξουδετέρωση των ακραίων ισλαμιστών, από τους ίδιους τους μουσουλμάνους, πρώτα απ' όλα, γιατί εκείνους δυσφημούν και γελοιοποιούν με τις υποτιθέμενα "ευάρεστες στον "Προφήτη" πράξεις τους, οι παρανοϊκοί δολοφόνοι-εγκληματίες αυτοί !

ένορκος : ο δικαστής της διπλανής πόρτας

       Εκτός, από τους τακτικούς-"επαγγελματίες" δικαστές, διαχρονικά και σε πολλές χώρες, καλούνται και απλοί πολίτες, να εκτελέσουν δικαστικά καθήκοντα, οι οποίοι ονομάζονται ένορκοι.
   Ενώ σε κάποιες χώρες, η τελική κρίση και απόφαση, ανήκει αποκλειστικά στους ενόρκους, εδώ εφαρμόζεται, ως γνωστόν, ένα μεικτό σύστημα, ήτοι στη σύνθεση του δικαστηρίου, συμμετέχουν τόσο ένορκοι (4), οι οποίοι αποκαλούμενοι και "λαϊκοί δικαστές" όσο και τακτικοί-"κανονικοί" δικαστές (3).
   Τα μεικτά ορκωτά δικαστήρια, δικάζουν σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, σοβαρές υποθέσεις-κατηγορίες, δηλαδή κακουργήματα, ενώ οι ψήφοι δικαστών και ενόρκων, είναι ισότιμες και συχνά συμβαίνει κάποιος να αθωωθεί ή να καταδικαστεί, μόνον με τις ψήφους των ενόρκων, αφού είναι περισσότεροι (4 έναντι 3).
    Επειδή όμως, οι ένορκοι δεν έχουν, κατά κανόνα, νομικές γνώσεις, υπάρχουν νομικά και άλλα προδικαστικά ζητήματα, στο πλαίσιο μίας Δίκης, για τα οποία αποφασίζουν, αποκλειστικά, οι τακτικοί δικαστές !
     Όσον αφορά τώρα, τα προσόντα του ενόρκου, αυτά είναι : α) στα Μικτά Ορκωτά Δικαστήρια, να είναι Έλληνες πολίτες, άνδρες ή γυναίκες, από 30 έως 70 ετών, να είναι τουλάχιστον απόφοιτοι στοιχειώδους εκπαίδευσης και να μην έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα και β) στα Μικτά Ορκωτά Εφετεία, τα ίδια, με μόνες διαφορές, ότι πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 και όχι 30 ετών και να έχουν απολυτήριο Λυκείου, τουλάχιστον ή γυμνασίου παλαιού τύπου.
      Και στις δύο, περιπτώσεις, θα πρέπει οπωσδήποτε να κατοικούν ή να διαμένουν στην έδρα του Πρωτοδικείου, ή Εφετείου αντίστοιχα, όπου συγκροτείται το Μ.Ο.Δ (οι Δημόσιοι υπάλληλοι θεωρούνται ότι διαμένουν, εκεί, όπου υπηρετούν).
      ΔΕΝ μπορούν να είναι ένορκοι, οι ιερείς και μοναχοί, τα μέλη της κυβέρνησης, οι βουλευτές, οι γ.γ των υπουργείων, νομάρχες, καθηγητές πανεπιστημίων, δήμαρχοι, πρόεδροι κοινοτήτων και υπάλληλοι στις γραμματείες των Δικαστηρίων, για όσο, εννοείται, έχουν τις αντίστοιχες ιδιότητες.
      Επίσης, δεν είναι ικανοί, ισοβίως, να είναι ένορκοι, όσοι καταδικάστηκαν αμετάκλητα, σε ποινή άνω των 3 μηνών φυλάκισης, για έγκλημα με δόλο και προσωρινά, όσοι έχουν παραπεμφθεί σε Δίκη, για τέτοιο αδίκημα ή βρίσκονται σε δικαστική απαγόρευση ή είναι τυφλοί και κωφάλαλοι ή ασθενείς διανοητικά ή έχουν πτωχεύσει και δεν έχουν αποκατασταθεί.
      Η επιλογή των ενόρκων, γίνεται μέσα από καταλόγους, που καταρτίζονται σε ετήσια βάση και στο τελικό στάδιο, με κλήρωση : από δέκα ονόματα, επιλέγονται οι 4 τακτικοί και 2 αναπληρωματικοί, δηλαδή έξι.
      Η κλήτευση των ενόρκων, γίνεται εγκαίρως, με νόμιμο τρόπο και αν κάποιος, δεν διαθέτει ή έχει χάσει τα προσόντα διορισμού, πρέπει να το δηλώσει, για να διαγραφεί ή να αντικατασταθεί.
      Ο ένορκος, που κλητεύθηκε και δεν παρουσιάστηκε, τιμωρείται με χρηματική ποινή, από 59 έως 120 ευρώ, ενώ αν απουσιάσει αδικαιολόγητα ξανά, με 88 έως 180 ευρώ, χρηματική ποινή.
      Νόμιμοι λόγοι απουσίας του ενόρκου, θεωρούνται : α) ασθένεια του ιδίου ή μέλους της οικογένειας, που βεβαιώνεται με ιατρικό πιστοποιητικό β) έκτακτη δημόσια υπηρεσία, που βεβαιώνεται από την προϊσταμένη Αρχή και γ) κάθε σπουδαίος λόγος, που δεν επέτρεψε την εμφάνισή του.
      Εφόσον κληρωθούν και ...ορκιστούν, οι ένορκοι και δεν υπάρχει στο πρόσωπό τους, κώλυμα διορισμού ή ασυμβίβαστο, όπως π.χ όταν έχουν συγγενική σχέση, με κάποιο παράγοντα της Δίκης ή έχουν ασκήσει ανακριτικά καθήκοντα, στην υπόθεση ή έχουν υπάρξει συνήγοροι, κάποιου διαδίκου, το Μ.Ο.Δ συγκροτείται νόμιμα και προχωράει στην εκδίκαση της υπόθεσης, όπου οι ένορκοι, όπως είπαμε, συμμετέχουν ισότιμα και μπορούν να κάνουν ερωτήσεις κλπ, όπως οι τακτικοί Δικαστές.