Μιας και η εβδομάδα, που άρχισε, είναι εβδομάδα αποχής και γενικά (άλλη μία) εβδομάδα κωλοβαρέματος, θα ασχοληθώ, σήμερα, με ένα θέμα εύπεπτο (;) και τραγελαφικό.
Όποιος είναι συνάδελφος, καλό είναι να μην συνεχίσει την ανάγνωση και αν συνεχίσει, θα το κάνει με δική του ευθύνη !
Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που με ενοχλεί στη συμπεριφορά των συναδέλφων, είναι όταν τους ακούω να απαντούν στο τηλέφωνο και να λένε : "είμαι στο δικαστήριο, τώρα" !
Θα μου πείτε, που είναι το παράξενο ; Το ..περίεργο είναι ότι, όταν το λένε, αυτό, κατά 90%, ΔΕΝ βρίσκονται μέσα σε δικαστική αίθουσα (όπου δεν μπορείς να μιλήσεις), αλλά μπορεί να είναι στο δρόμο, στο σπίτι ή στην καλύτερη, στο ..κυλικείο των δικαστηρίων !
Τις προάλλες, πήρα τηλέφωνο μία νεαρή συνάδελφο και μου είπε ότι δεν μπορεί να ασχοληθεί μαζί μου, επειδή ήταν στο Καπανδρίτι και είχε δουλειές, ενώ στη συνέχεια, μου είπε "είμαι σε Δικαστήριο", μόνο που στο Καπανδρίτι, απόσο ξέρω, δεν έχει δικαστήρια ! χαχα. Μετά κατάλαβα, ότι μάλλον την είχα ξυπνήσει...(και δεν ήταν νωρίς, ήταν κατά τις 11:30 το πρωί).
Το ενοχλητικό σε αυτό, είναι ότι το παραμύθι αυτό, το λένε -εικάζω- για να το παίξουν πολυάσχολοι και μάχιμοι, ότι είναι συνέχεια στα Δικαστήρια και έχουν πολλή δουλειά, ώστε να "ψαρώσει" ο πελάτης. Γι' αυτό την επόμενη φορά, που θα το ακούσετε, μην πάρετε και όρκο ότι ισχύει, απλά δείξτε κατανόηση, γιατί αυτό το πρόβλημα το έχουν αρκετοί συνάδελφοι !
Το δεύτερο, που μου τη σπάει και ενοχλεί τα αυτιά μου, είναι όταν ακούω συναδέρφους, να χρησιμοποιούν την έκφραση "δίκασα" ή "δικάζω", λες και αυτοί δικάζουν και όχι οι δικαστές ! Το πιο τραγικό βέβαια, είναι ότι τις εκφράσεις αυτές, χρησιμοποιούν ακόμα και πολίτες-διάδικοι.
Το τρίτο, έχει να κάνει με τις γυναίκες-συναδέλφους, κυρίως τις νεαρότερες και το απίστευτα ψωνισμένο υφάκι, με το οποίο κυκλοφορούν στα Δικαστήρια, όπου δεν σε κοιτάνε ποτέ στα μάτια και γενικά νομίζεις ότι είσαι αόρατος....Δε λέω, στα Δικαστήρια μπορεί να δει κανείς μερικές από τις ωραιότερες γυναίκες της Αθήνας, αλλά κόψτε κάτι καλέ ! Πετάνε και αεροπλάνα, όπως έλεγε και ένας γνωστός και μπορεί να βρουν στη ..μύτη σας.
Το αστείο της υπόθεσης, απότι έχω παρατηρήσει, είναι ότι οι ψωνισμένες αυτές καλλονές, στο τέλος τα φτιάχνουν με μπάτσους, υδραυλικούς, λαμόγια-επιχειρηματίες, ακόμα και αλλοδαπούς (όχι ότι έχω τίποτε με τους ανθρώπους, αλλά αυτό δείχνει πόσο πραγματικά αξιολογούν τους εαυτούς τους, άσχετα με την εικόνα, που θέλουν να περάσουν προς τα έξω, από ανασφάλεια και μόνον).
Αυτά τα ολίγα, προς το παρόν : φαντάζομαι ότι εμείς οι δικηγόροι, έχουμε και πολλά άλλα κουσούρια, δεν είμαστε και τα πλέον ισορροπημένα άτομα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος, έτσι δεν είναι ;
Όποιος είναι συνάδελφος, καλό είναι να μην συνεχίσει την ανάγνωση και αν συνεχίσει, θα το κάνει με δική του ευθύνη !
Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που με ενοχλεί στη συμπεριφορά των συναδέλφων, είναι όταν τους ακούω να απαντούν στο τηλέφωνο και να λένε : "είμαι στο δικαστήριο, τώρα" !
Θα μου πείτε, που είναι το παράξενο ; Το ..περίεργο είναι ότι, όταν το λένε, αυτό, κατά 90%, ΔΕΝ βρίσκονται μέσα σε δικαστική αίθουσα (όπου δεν μπορείς να μιλήσεις), αλλά μπορεί να είναι στο δρόμο, στο σπίτι ή στην καλύτερη, στο ..κυλικείο των δικαστηρίων !
Τις προάλλες, πήρα τηλέφωνο μία νεαρή συνάδελφο και μου είπε ότι δεν μπορεί να ασχοληθεί μαζί μου, επειδή ήταν στο Καπανδρίτι και είχε δουλειές, ενώ στη συνέχεια, μου είπε "είμαι σε Δικαστήριο", μόνο που στο Καπανδρίτι, απόσο ξέρω, δεν έχει δικαστήρια ! χαχα. Μετά κατάλαβα, ότι μάλλον την είχα ξυπνήσει...(και δεν ήταν νωρίς, ήταν κατά τις 11:30 το πρωί).
Το ενοχλητικό σε αυτό, είναι ότι το παραμύθι αυτό, το λένε -εικάζω- για να το παίξουν πολυάσχολοι και μάχιμοι, ότι είναι συνέχεια στα Δικαστήρια και έχουν πολλή δουλειά, ώστε να "ψαρώσει" ο πελάτης. Γι' αυτό την επόμενη φορά, που θα το ακούσετε, μην πάρετε και όρκο ότι ισχύει, απλά δείξτε κατανόηση, γιατί αυτό το πρόβλημα το έχουν αρκετοί συνάδελφοι !
Το δεύτερο, που μου τη σπάει και ενοχλεί τα αυτιά μου, είναι όταν ακούω συναδέρφους, να χρησιμοποιούν την έκφραση "δίκασα" ή "δικάζω", λες και αυτοί δικάζουν και όχι οι δικαστές ! Το πιο τραγικό βέβαια, είναι ότι τις εκφράσεις αυτές, χρησιμοποιούν ακόμα και πολίτες-διάδικοι.
Το τρίτο, έχει να κάνει με τις γυναίκες-συναδέλφους, κυρίως τις νεαρότερες και το απίστευτα ψωνισμένο υφάκι, με το οποίο κυκλοφορούν στα Δικαστήρια, όπου δεν σε κοιτάνε ποτέ στα μάτια και γενικά νομίζεις ότι είσαι αόρατος....Δε λέω, στα Δικαστήρια μπορεί να δει κανείς μερικές από τις ωραιότερες γυναίκες της Αθήνας, αλλά κόψτε κάτι καλέ ! Πετάνε και αεροπλάνα, όπως έλεγε και ένας γνωστός και μπορεί να βρουν στη ..μύτη σας.
Το αστείο της υπόθεσης, απότι έχω παρατηρήσει, είναι ότι οι ψωνισμένες αυτές καλλονές, στο τέλος τα φτιάχνουν με μπάτσους, υδραυλικούς, λαμόγια-επιχειρηματίες, ακόμα και αλλοδαπούς (όχι ότι έχω τίποτε με τους ανθρώπους, αλλά αυτό δείχνει πόσο πραγματικά αξιολογούν τους εαυτούς τους, άσχετα με την εικόνα, που θέλουν να περάσουν προς τα έξω, από ανασφάλεια και μόνον).
Αυτά τα ολίγα, προς το παρόν : φαντάζομαι ότι εμείς οι δικηγόροι, έχουμε και πολλά άλλα κουσούρια, δεν είμαστε και τα πλέον ισορροπημένα άτομα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος, έτσι δεν είναι ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.