Η ανάπτυξη στην Ελλάδα, μετά το 1981, αυτού του ιδιότυπου καθεστώτος, μίας "σοβιετίας παπανδρεϊκού τύπου", όπου όποιος δεν είχε δουλειά ή όρεξη για δουλειά, διοριζόταν στο δημόσιο, όπου έκανε ότι δουλεύει, για μερικές ώρες, με "καλό" μισθό και μετά έβγαινε στη σύνταξη, στην πιο παραγωγική του ηλικία, παίρνοντας και ένα ΜΕΓΑΛΟ εφάπαξ, έχει οδυνηρές συνέπειες, τις οποίες είδαμε και βιώνουμε πλέον όλοι.
Κάποιοι ήταν υποψιασμένοι, για το τι συμβαίνει, αλλά ΚΑΝΕΙΣ δε μίλαγε, κανείς δεν αντιδρούσε, διότι σαν τα σκυλιά περίμεναν κάτω από το τραπέζι του Πάγκαλου, να πέσουν ορισμένα ψίχουλα ή αποφάγια, για να χορτάσουν και εκείνοι, διότι ακόμα και ο Πάγκαλος και οι όμοιοί του, δεν μπορούσαν να τα φάνε όλα μόνοι τους, όλο και κάτι περίσσευε και έτσι τα στόματα έμεναν κλειστά !
Πέρα από τις οικονομικές συνέπειες, αυτής της στρεβλής και αρρωστημένης κατάστασης, όπου το κράτος (δηλαδή οι φόροι και τα δάνεια των ξένων) δεν ήξερε ποιον πληρώνει και γιατί, υπάρχουν και οι κοινωνικές συνέπειες, που είναι πολύ χειρότερες : η δημιουργία στρατιών αέργων και αργόμισθων, η διαπλοκή και η διαφθορά, το κυνήγι του άκοπου και παράνομου κέρδους, η έκρηξη της απάτης και της λαμογιάς κ.ο.κ.
Υπάρχει όμως και μία άλλη κατάντια πλέον, όπως βλέπω και από τον εαυτό μου, ο διχασμός της κοινωνίας και το μίσος ενάντια στα τρωκτικά, σε όλους αυτούς, που έγιναν αδικαιολόγητα πλουσιότεροι, χωρίς να είναι ικανότεροι ή πιο παραγωγικοί !
Έχουμε φτάσει (μας έφτασαν δηλαδή) στο σημείο, να χαιρόμαστε κάθε φορά, που πεθαίνει ένας συνταξιούχος (αν και στην Ελλάδα ..δεν είναι λόγος διακοπής της σύνταξης), αναλογιζόμενοι ότι θα ελαφρύνει κάπως ο προϋπολογισμός και τα υπέρογκα έξοδα μισθών και συντάξεων...
Τα κάθε είδους τρωκτικά, μοιραία και δικαιολογημένα, σε μεγάλο βαθμό, μπαίνουν στο περιθώριο, απομονώνονται και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, διότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του και πρέπει να λουστεί τις συνέπειες αυτών : π.χ χθες πήγα να πάρω τον καθημερινό μου καφέ, στο Κολωνάκι και πριν από εμένα, έβγαλε το πορτοφόλι της, να πληρώσει μία νεαρά κυρία και πρόσεξα ότι είχε μέσα μία ταυτότητα, που έγραφε "υπάλληλος της Βουλής" ! Αμέσως ένιωσα αηδία και αποστροφή, βέβαια είχα απομονώσει τους Δ.Υ από τη ζωή μου, πολύ νωρίτερα και πριν σκάσει η φούσκα, διότι ήταν προφανές τι συνέβαινε, κάθετί που σχετιζόταν με το δημόσιο, μου προκαλούσε αλλεργία...(ακόμα και η μόνικα μπελούτσι να ήταν Δ.Υ και να μου έλεγε "σε θέλω", θα ..έπρεπε να την απορρίψω-χαχα).
Από εκεί και μετά, δεν μπορεί ένα μέρος της κοινωνίας, να παράγει, να κοπιάζει και να καινοτομεί, για να συντηρεί τους κηφήνες και τα άλλα παράσιτα, που θέλουν να ζουν (και μάλιστα άνετα !!!), χωρίς να κάνουν τίποτα ή σχεδόν τίποτα.
Η αλόγιστη σπατάλη στο δημόσιο, βέβαια, δεν έχει να κάνει μόνον με το υπερβολικό κόστος για μισθούς και συντάξεις, αλλά και με άλλες παθογένειες (π.χ υπερτιμολογήσεις κλπ), οι οποίες όμως όλες, είναι επίσης επακόλουθο της σαπίλας και της διαφθοράς, τους γεγονότος, ότι κάποιοι κρατικοί υπάλληλοι, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους (για ένα έξτρα, παράνομο "μεροκάματο"), χωρίς να σκέφτονται, ότι ουσιαστικά, μη κάνοντας τη δουλειά τους, βλάπτουν τον ΕΑΥΤΟ τους, πρώτα και πάνω απ' όλα, ότι όλα γυρίζουν σαν μπούμερανγκ εναντίον τους !
Ένα παρήγορο στοιχείο πάντως, είναι πως βλέπω πολλά νέα παιδιά, με έναν ή και δύο γονείς τρωκτικά, να επιλέγουν τον ιδιωτικό τομέα, για να εργαστούν, την πραγματική και όχι εικονική οικονομία, επιλέγουν το δρόμο της αξιοπρέπειας και του μόχθου, αρνούμενοι τα οικογενειακά "πρότυπα".
Αυτός ο διχασμός και η στρέβλωση της κοινωνίας, είναι που θα έπρεπε πρωτίστως να απασχολούν τους πολιτικούς και κυρίως τα αρχιτρωκτικά, τύπου Κουβέλης και Βενιζέλος, που αντιστέκονται στις αναγκαίες αλλαγές, που χρειάζεται η χώρα, για να μην γίνει η κοινωνική έκρηξη.
Ενώ είναι στην κυβέρνηση, εμφανίζουν συμπεριφορές και νοοτροπίες του κακού παρελθόντος, αρνούμενοι να γίνουν -έστω και τώρα- άνθρωποι και όχι ..τσίπρες ή καμένοι !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.