Προχθές, ένας βουλευτής Τρικάλων του συριζα, έκανε δώρο, στον Τσίπρα και μέσα στη Βουλή, ένα βιβλίο, με θέμα τον "Άρη Βελουχιώτη". Ο τελευταίος είναι σίγουρα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και δεν προτίθεμαι να πάρω θέση, υπέρ ή κατά, όμως το σίγουρο είναι, ότι στην Ιστορία έμεινε ως "Ηγέτης" !
Και το ερώτημα (ή ερωτηματικό) είναι το κατά πόσον, μπορεί ο ίδιος ο Τσίπρας να είναι ή να γίνει "ηγέτης", μία ιδιότητα, που είναι ουσιαστική και όχι τυπική, το να είσαι αρχηγός κόμματος, κράτους κλπ, δεν σε κάνει αυτόματα "ηγέτη", πρέπει να έχεις συγκεκριμένα χαρακτηριστικά...
Για το θέμα "ηγεσία" έχουν γραφτεί εκατομμύρια σελίδες, σε χιλιάδες βιβλία, κυρίως στο χώρο του μάρκετινγκ και των επιχειρήσεων, όπου και εκεί παίζει φυσικά, πολύ σημαντικό ρόλο, όπως και στον αθλητισμό και σε άλλες δραστηριότητες, κατά βάση ομαδικές, όπου ένας καλείται να κατευθύνει την ομάδα και να την οδηγήσει στην επίτευξη του εκάστοτε στόχου.
Ειδικά, από το χώρο του ποδοσφαίρου, ξέρουμε ότι αν ο προπονητής-ηγέτης μιας ομάδας, χάσει, όπως λέγεται, τον έλεγχο των αποδυτηρίων, αν χάσει το σεβασμό των παικτών, αν δημιουργηθούν στην ομάδα "κλίκες", όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, θα χάσει με μαθηματική ακρίβεια το κεφάλι του (διότι ο Πρόεδρος, προφανώς, δεν θα διώξει όλους τους ποδοσφαιριστές, που είναι και ό,τι πολυτιμότερο έχει, αλλά τον έναν, τον υπεύθυνο να τους κουμαντάρει) !
Ο Τσίπρας βέβαια, καλείται, όχι μόνο να διαλύσει τυχόν κλίκες, στην ομάδα-κυβέρνησή του και να διώξει όσους την εμποδίζουν, από το να προοδεύσει, αλλά και να πάρει σημαντικές-κομβικές αποφάσεις, ώστε η χώρα να βγει από το σπιράλ του θανάτου της χρεοκοπίας, στο οποίο βρίσκεται εδώ και πέντε χρόνια (επίσημα).
Διότι, με αυτό που βλέπουμε σήμερα, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές : κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι και οι προηγούμενοι, προσπαθεί άρον άρον και με την ψυχή στο στόμα, να ικανοποιήσει τα προαπαιτούμενα, για τη λήψη της "δόσης" του, με την ίδια αποτυχημένη συνταγή, ήτοι αυξάνοντας βάρη-φόρους και όχι μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες ! (από αυτή την σκοπιά και αν συνεχίσει έτσι, η ανάκαμψη δεν θα έρθει, ούτε το 2034, όπως είπαν κάποιοι, μάλλον ..αισιόδοξοι, διεθνείς αναλυτές)
Το μεγάλο στοίχημα του Τσίπρα, είναι αν θα μπορέσει να μεταμορφωθεί από απλό εφαρμοστή-διεκπεραιωτή των Μνημονίων, όπως οι προηγούμενοι, σε ηγέτη, που θα πάρει τις επώδυνες μεν, αλλά αναγκαίες αποφάσεις, που θα μας βγάλουν από το τέλμα : και οι αποφάσεις αυτές, όσο σημαντικές είναι, άλλο τόσο απλές είναι, ήτοι ΜΕΙΩΣΗ της ετήσιας κρατικής δαπάνης, για μισθούς και συντάξεις, ένα πράγμα, τόσο απλό και όμως, δεν έχει γίνει -ουσιαστικά- ακόμα !
Αντ' αυτού, ακούμε πάλι για ..αυξήσεις σε Δ.Υ, για συνεχείς διορισμούς, ήτοι για μεγάλωμα, αντί για σμίκρυνση του Δημόσιου Τομέα, δηλαδή για μία συνταγή, που οδηγεί, όχι τόσο στην έξοδο από τα Μνημόνια, όσο στην έξοδο, από το ευρώ και την είσοδο στον λεγόμενο και Τρίτο Κόσμο, σε πείνα και δυστυχία.
Αλήθεια, πότε θα εξηγηθεί (..λογικά, εννοείται), γιατί ένας Δ.Υ έχει διπλάσιες αποδοχές, από έναν ιδιωτικό, με τα ίδια ή και χαμηλότερα προσόντα, με τις ίδιες ή και πολύ λιγότερες ώρες εργασίας και κυρίως με το 1/10 (ή πολύ βάζω ;) της παραγωγικότητας ;
Πως θα εξηγήσεις και θα επιβάλλεις νέους φόρους, σε πολίτες, που μαθαίνουν, ότι γιατρός-καθηγητής, "εξαφανίστηκε" από τη Θεσ/νικη, το 2012, μετά από περίπτωση ιατρικής αμέλειάς του, που οδήγησε ασθενή σε θάνατο και εντούτοις, εξακολουθεί να λαμβάνει, έκτοτε, 1500 ευρώ, το μήνα ;
Πως τολμάς και βάζεις νέους φόρους, όταν ακόμα και αυτή τη στιγμή π.χ εξακολουθούν να καταβάλλονται συντάξεις σε ..νεκρούς, επειδή το Κράτος, δεν μπορεί να ξέρει ποιος πολίτης-συνταξιούχος του, πέθανε, την ίδια μέρα κιόλας ;
Αν ο Τσίπρας, δεν καταλάβει (αυτή είναι μία βασική ιδιότητα του Ηγέτη, να ξέρει ανά πάσα στιγμή, τι πρέπει να κάνει) ότι πρέπει να κλείσει τον πάτο του βαρελιού, προτού ρίξει μέσα ο,τιδήποτε, αν δεν κάνει δηλαδή κάτι διαφορετικό, από ότι έκαναν οι προηγούμενοι, θα έχει -προφανώς- την ίδια τύχη, με εκείνους !
Σίγουρα, θα σκέφτεται, όπως και οι προηγούμενοι, ότι έτσι μπορεί να γίνει δυσάρεστος και να χάσει "αριστερούληδες" ψηφοφόρους, αυτούς δηλαδή, που έχουν πάντα γεμάτες τσέπες, χωρίς να κάνουν τίποτα, όμως δεν καταλαβαίνει (και αυτό γνώρισμα του Ηγέτη, να προεξοφλεί τις συνέπειες των πράξεών του) ότι έτσι, θα μπει σε "ξένα χωράφια", θα αλώσει το πολιτικό πτώμα, που λέγεται ΝΔ και θα κερδίσει ψήφους, από το λεγόμενο κεντροδεξιό χώρο...
Φαντάζομαι ότι κάποιος, που θέλει να κυβερνήσει, επί μακρόν, με τις ψήφους των πολιτών, απλά τις μετράει και δεν βλέπει, δεν τον νοιάζει ..τι χρώμα έχουν !
Και το ερώτημα (ή ερωτηματικό) είναι το κατά πόσον, μπορεί ο ίδιος ο Τσίπρας να είναι ή να γίνει "ηγέτης", μία ιδιότητα, που είναι ουσιαστική και όχι τυπική, το να είσαι αρχηγός κόμματος, κράτους κλπ, δεν σε κάνει αυτόματα "ηγέτη", πρέπει να έχεις συγκεκριμένα χαρακτηριστικά...
Για το θέμα "ηγεσία" έχουν γραφτεί εκατομμύρια σελίδες, σε χιλιάδες βιβλία, κυρίως στο χώρο του μάρκετινγκ και των επιχειρήσεων, όπου και εκεί παίζει φυσικά, πολύ σημαντικό ρόλο, όπως και στον αθλητισμό και σε άλλες δραστηριότητες, κατά βάση ομαδικές, όπου ένας καλείται να κατευθύνει την ομάδα και να την οδηγήσει στην επίτευξη του εκάστοτε στόχου.
Ειδικά, από το χώρο του ποδοσφαίρου, ξέρουμε ότι αν ο προπονητής-ηγέτης μιας ομάδας, χάσει, όπως λέγεται, τον έλεγχο των αποδυτηρίων, αν χάσει το σεβασμό των παικτών, αν δημιουργηθούν στην ομάδα "κλίκες", όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, θα χάσει με μαθηματική ακρίβεια το κεφάλι του (διότι ο Πρόεδρος, προφανώς, δεν θα διώξει όλους τους ποδοσφαιριστές, που είναι και ό,τι πολυτιμότερο έχει, αλλά τον έναν, τον υπεύθυνο να τους κουμαντάρει) !
Ο Τσίπρας βέβαια, καλείται, όχι μόνο να διαλύσει τυχόν κλίκες, στην ομάδα-κυβέρνησή του και να διώξει όσους την εμποδίζουν, από το να προοδεύσει, αλλά και να πάρει σημαντικές-κομβικές αποφάσεις, ώστε η χώρα να βγει από το σπιράλ του θανάτου της χρεοκοπίας, στο οποίο βρίσκεται εδώ και πέντε χρόνια (επίσημα).
Διότι, με αυτό που βλέπουμε σήμερα, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές : κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι και οι προηγούμενοι, προσπαθεί άρον άρον και με την ψυχή στο στόμα, να ικανοποιήσει τα προαπαιτούμενα, για τη λήψη της "δόσης" του, με την ίδια αποτυχημένη συνταγή, ήτοι αυξάνοντας βάρη-φόρους και όχι μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες ! (από αυτή την σκοπιά και αν συνεχίσει έτσι, η ανάκαμψη δεν θα έρθει, ούτε το 2034, όπως είπαν κάποιοι, μάλλον ..αισιόδοξοι, διεθνείς αναλυτές)
Το μεγάλο στοίχημα του Τσίπρα, είναι αν θα μπορέσει να μεταμορφωθεί από απλό εφαρμοστή-διεκπεραιωτή των Μνημονίων, όπως οι προηγούμενοι, σε ηγέτη, που θα πάρει τις επώδυνες μεν, αλλά αναγκαίες αποφάσεις, που θα μας βγάλουν από το τέλμα : και οι αποφάσεις αυτές, όσο σημαντικές είναι, άλλο τόσο απλές είναι, ήτοι ΜΕΙΩΣΗ της ετήσιας κρατικής δαπάνης, για μισθούς και συντάξεις, ένα πράγμα, τόσο απλό και όμως, δεν έχει γίνει -ουσιαστικά- ακόμα !
Αντ' αυτού, ακούμε πάλι για ..αυξήσεις σε Δ.Υ, για συνεχείς διορισμούς, ήτοι για μεγάλωμα, αντί για σμίκρυνση του Δημόσιου Τομέα, δηλαδή για μία συνταγή, που οδηγεί, όχι τόσο στην έξοδο από τα Μνημόνια, όσο στην έξοδο, από το ευρώ και την είσοδο στον λεγόμενο και Τρίτο Κόσμο, σε πείνα και δυστυχία.
Αλήθεια, πότε θα εξηγηθεί (..λογικά, εννοείται), γιατί ένας Δ.Υ έχει διπλάσιες αποδοχές, από έναν ιδιωτικό, με τα ίδια ή και χαμηλότερα προσόντα, με τις ίδιες ή και πολύ λιγότερες ώρες εργασίας και κυρίως με το 1/10 (ή πολύ βάζω ;) της παραγωγικότητας ;
Πως θα εξηγήσεις και θα επιβάλλεις νέους φόρους, σε πολίτες, που μαθαίνουν, ότι γιατρός-καθηγητής, "εξαφανίστηκε" από τη Θεσ/νικη, το 2012, μετά από περίπτωση ιατρικής αμέλειάς του, που οδήγησε ασθενή σε θάνατο και εντούτοις, εξακολουθεί να λαμβάνει, έκτοτε, 1500 ευρώ, το μήνα ;
Πως τολμάς και βάζεις νέους φόρους, όταν ακόμα και αυτή τη στιγμή π.χ εξακολουθούν να καταβάλλονται συντάξεις σε ..νεκρούς, επειδή το Κράτος, δεν μπορεί να ξέρει ποιος πολίτης-συνταξιούχος του, πέθανε, την ίδια μέρα κιόλας ;
Αν ο Τσίπρας, δεν καταλάβει (αυτή είναι μία βασική ιδιότητα του Ηγέτη, να ξέρει ανά πάσα στιγμή, τι πρέπει να κάνει) ότι πρέπει να κλείσει τον πάτο του βαρελιού, προτού ρίξει μέσα ο,τιδήποτε, αν δεν κάνει δηλαδή κάτι διαφορετικό, από ότι έκαναν οι προηγούμενοι, θα έχει -προφανώς- την ίδια τύχη, με εκείνους !
Σίγουρα, θα σκέφτεται, όπως και οι προηγούμενοι, ότι έτσι μπορεί να γίνει δυσάρεστος και να χάσει "αριστερούληδες" ψηφοφόρους, αυτούς δηλαδή, που έχουν πάντα γεμάτες τσέπες, χωρίς να κάνουν τίποτα, όμως δεν καταλαβαίνει (και αυτό γνώρισμα του Ηγέτη, να προεξοφλεί τις συνέπειες των πράξεών του) ότι έτσι, θα μπει σε "ξένα χωράφια", θα αλώσει το πολιτικό πτώμα, που λέγεται ΝΔ και θα κερδίσει ψήφους, από το λεγόμενο κεντροδεξιό χώρο...
Φαντάζομαι ότι κάποιος, που θέλει να κυβερνήσει, επί μακρόν, με τις ψήφους των πολιτών, απλά τις μετράει και δεν βλέπει, δεν τον νοιάζει ..τι χρώμα έχουν !
Μιας και ξεκινήσαμε από τον ..Άρη Βελουχιώτη, είμαι σίγουρος, πως αν ήταν στη θέση του Τσίπρα π.χ, Δευτέρα βράδυ έκανε ο Φίλης τις δηλώσεις, για το Ποντιακό, Τρίτη πρωί, θα έμπαιζε μπάλα με το κομμένο κεφάλι του, τόσο ..απλά, για να επέλθει ξανά ηρεμία, στην κυβέρνησή του και στην κοινωνία και να μην δώσει τροφή ξανά, στο αβγό του φιδιού !
ΑπάντησηΔιαγραφή