και τυφλή και όχι

    Όλοι έχουμε στο μυαλό μας, το αγαλματίδιο μιας κοπέλας, με δεμένα τα μάτια, που κρατάει μια ζυγαριά και συμβολίζει τη Δικαιοσύνη, που ονομάζεται "τυφλή", επειδή οφείλει να κρίνει με βάση το γράμμα και το πνεύμα του Νόμου και όχι με βάση ποιον έχει απέναντί της (ιδανικά, τουλάχιστον).
  Πηγαίνοντας, καθημερινά, στο γραφείο, περνάω από ένα σημείο, που φυλάσσεται αυστηρά, από αρκετούς αστυνομικούς, με πολιτικά, αλλά δεν ήμουν σίγουρος, ποιον φυλάνε (έφτασα σε σημείο να ρωτήσω, μάλιστα, ....χωρίς φυσικά να πάρω απάντηση).
   Εντωμεταξύ, ένας φίλος αστυνομικός, μου είχε πει, πως είναι μάλλον ο Σταύρος Ψυχάρης και φαίνεται πως είχε δίκιο, γιατί πρόσφατα τον είδα, στο σημείο εκείνο.
   Τον είδα ωστόσο και έπαθα ένα σχετικό σοκ : είδα έναν άνθρωπο καταβεβλημένο, γερασμένο, μου έδωσε την εντύπωση, αυτού, που λαϊκά λέμε πως "είναι λίγα τα ψωμιά του" !
    Το σοκ έγινε μεγαλύτερο, όταν μία από τις επόμενες ημέρες, τον είδα να περπατάει ή καλύτερα, να προσπαθεί να περπατήσει στο δρόμο, υποβασταζόμενος, από έναν από τους δύο συνοδούς του (δεν ξέρω σε τι κατάσταση είναι η διάνοιά του, αν δηλαδή έχει παράλληλα και θέματα τύπου αλτσχάϊμερ).
    Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή εικόνα του, ανθρώπινα, δεν μπορεί παρά να προκαλεί οίκτο, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι ξέρω πότε θα σωθεί το λάδι από το καντήλι του, αυτό το αποφασίζει, κυριαρχικά, Εκείνος και μακάρι να διαψευστούν οι εκτιμήσεις μου.
   Αυτά τα γράφω, προφανώς, επειδή το τελευταίο διάστημα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος, έχει μπει στο στόχαστρο δικαστικής έρευνας, για ανακριβές πόθεν έσχες, για πιθανή φοροδιαφυγή κλπ, ενώ μόλις χθες, έγινε γνωστό ότι δεσμεύτηκαν όλοι οι λογαριασμοί του !
    Το να χτυπάς έναν άνθρωπο, όταν είναι πλέον ήδη στο κανναβάτσο, όταν είναι αδύναμος, πεσμένος κλπ, φαντάζει σκληρό και άκαρδο, ωστόσο, εφόσον δεχόμαστε ότι η Δικαιοσύνη είναι "τυφλή", η έρευνα πρέπει να προχωρήσει και αν είναι ένοχος και δεν υπάρχει παραγραφή, να τιμωρηθεί (αν δεν παύσει η ποινική δίωξη, λόγω εκδημίας, από το μάταιο τούτο κόσμο...)
    Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί υπάρχει και η άλλη, καθώς όλοι θυμόμαστε, πως ο Ψυχάρης μπήκε στο στόχαστρο των δικαστικών Αρχών, όταν άρχισε να γράφει για τις "γάτες Ιμαλαΐων" και γενικά, όταν άρχισε να χτυπά (σχετικά) την σημερινή κυβέρνηση και να αποκαλύπτει μυστικές συναντήσεις και συζητήσεις.
    Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, φαίνεται σαν το μαντήλι, να μην καλύπτει καλά τα μάτια της Δικαιοσύνης και να ρίχνει κλεφτές ματιές, ενίοτε, από πάνω ή από κάτω...

     Είμαι σίγουρος, πως, στην χώρα μας, είναι χιλιάδες οι περιπτώσεις αυτών, που έχουν πλουτίσει παράνομα ή ημι-νόμιμα (με επίφαση νομιμότητας), αυτών που έχουν διακινήσει μαύρο χρήμα (δώσει ή πάρει), αυτών που έχουν αποκρύψει εισοδήματα κλπ και δε μιλάω φυσικά για τη "μαρίδα", αλλά για μεγάλα ή τεράστια ποσά.

     Φυσικά, κανείς, ούτε οι ίδιοι, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα το "γιατί ελέγχεις εμένα και όχι τον άλλον, που έχει κάνει τα ίδια", διότι δεν υπάρχει ισότητα ...στην παρανομία, αλλά η αποσπασματική επιλογή των εκάστοτε ελεγχόμενων, είναι σίγουρα προβληματική και δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου και έλλειψη εμπιστοσύνης, στον πολίτη, για τη λειτουργία του Κράτους και των ελεγκτικών μηχανισμών (δικαστικών και διοικητικών) !

     Διότι, φοβάμαι, πως η έννοια "τυφλή Δικαιοσύνη", στην χώρα μας, έχει διαφοροποιηθεί από την αρχική και σημαίνει πλέον, ότι κάνει τα στραβά μάτια, στην παρανομία, ότι υπάρχει ατιμωρησία, ασυδοσία, σε βαθμό που κάποιοι φτάνουν στο σημείο, να την χλευάζουν, για την τυφλότητά της, που δεν βλέπει ή κάνει πως δεν βλέπει τα ανοσιουργήματά τους...