"κωλοχανείο"

      Θεωρώ ότι αυτή η λέξη περιγράφει ιδανικά την αίσθηση, που αποκομίζει κανείς (και υποθέτω πως δεν είμαι ο μόνος), από την έκδοση της δικαστικής απόφασης, για το περιβόητο "σκάνδαλο του Βατοπαιδίου" (πολλοί το γράφουν και "Βατοπέδι", αλλά το σωστό είναι μάλλον "Βατοπαίδι").
  Στο άκουσμα της ετυμηγορίας "άπαντες αθώοι" και μάλιστα ομόφωνα, τα ΜΜΕ μίλησαν για "θαύμα" (προφανώς ειρωνικά), αλλά το μόνο θαύμα είναι ΠΏΣ αντέχουμε ακόμα και ζούμε σε αυτή τη χώρα και δεν έχουμε φύγει όλοι...
  Για να εξηγηθώ εξαρχής, δεν υπαινίσσομαι ότι η απόφαση έπρεπε να είναι καταδικαστική, δέχομαι καλόπιστα ό,τι και το Δικαστήριο, δηλαδή ότι δεν υπήρχε δόλος !
  Ενώ βέβαια πολύς κόσμος, θεωρεί (και ίσως εύλογα, με όσα είχαν προηγηθεί) ότι έπρεπε να πέσει "πέλεκυς" και μάλιστα βαρύς, από όποια πλευρά και αν το δεις, πάλι στο ίδιο, αρχικό συμπέρασμα, καταλήγεις.
  Βέβαια, η παραδοχή του Δικαστηρίου, ότι τα ακίνητα, που αντάλλασσε η Μονή, με το Δημόσιο, δεν ανήκαν σε αυτήν, αλλά ...στο Δημόσιο, είναι τουλάχιστον αντιφατική : εδώ δε μιλάμε για κόψιμο του καρπουζιού, στη μέση, αλλά ότι ...δόθηκε από ένα καρπούζι και στις δύο πλευρές !
  Για να επανέλθουμε στην αθωωτική απόφαση, που είναι και η μόνη που μετράει πλέον, το ΜΕΓΆΛΟ ερώτημα, είναι : ΓΙΑΤΊ χρειάστηκαν 10 ολόκληρα χρόνια, για να βεβαιωθεί ότι δεν υπήρχε δόλος και εντεύθεν ποινική ευθύνη ;
  Στο διάστημα αυτό (επειδή έχουμε την τάση να ξεχνάμε), η υπόθεση βαφτίστηκε "μέγα σκάνδαλο", απασχόλησε επί μακρόν τα ΜΜΕ, διερευνήθηκε από επιτροπές και παραεπιτροπές της Βουλής και επάνω της χτίστηκαν ή γκρεμίστηκαν ολόκληρες πολιτικές καριέρες.
  Οι δεκάδες κατηγορούμενοι, διασύρθηκαν και σπιλώθηκαν, "μάτωσαν" οικονομικά, για να πληρώσουν εγγυήσεις και δικαστικά έξοδα, άλλοι πιθανώς δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό ή έπρεπε να εμφανίζονται σε Αστυνομικά Τμήματα, ένας από αυτούς αρρώστησε και πέθανε κ.ο.κ.
   Και φυσικά, όλοι θυμούνται στα τέλη του 2011, ότι κατόπιν εισαγγελικής προφανώς εντολής, η Αστυνομία, μπήκε στη Μονή, συνέλαβε τον Ηγούμενο Εφραίμ και τον μετέφερε με πομπή στις φυλακές Κορυδαλλού, σαν να ήταν ο "αλ καπόνε" !
   Έρχεσαι λοιπόν, ως Κράτος, μέσω της δικαστικής σου λειτουργίας, μετά από ΧΙΛΙΆΔΕΣ εργατοώρες, μετά από χιλιάδες σελίδες δικογραφίας κλπ και μας λες τι ; "Συγγνώμη, λάθος" ; 
   Δεν θα έπρεπε κανονικά, να είναι υπόλογοι σήμερα, όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί, που έφτασαν την υπόθεση, σε αυτό το σημείο, που ταλαιπώρησαν και διέσυραν τόσους πολλούς ανθρώπους και για τόσο διάστημα ; Γιατί να μην καταφαθεί η έλλειψη του δόλου, στο προδικαστικό στάδιο και να πρέπει να φθάσει η υπόθεση να δικάζεται στο ακροατήριο, επί δύο χρόνια, για να γίνει αυτό ; Επειδή τότε, το 2008, κάποια (συγκεκριμένα) ΜΜΕ, μιλούσαν για "σκάνδαλο" ;
  Αναδεικνύεται έτσι, ένα σημαντικό πρόβλημα, στην απονομή της Δικαιοσύνης, όπου φθάνουν να δικάζονται υποθέσεις, που έπρεπε να είχαν μπει εξαρχής στο Αρχείο, επειδή δικαστές και εισαγγελείς ...δεν έχουν τα άντερα να το κάνουν (να τις αρχειοθετήσουν, δηλαδή), επειδή πετάει ο ένας την ευθύνη στον άλλον, ως άλλος "πόντιος πιλάτος" !
  Και φυσικά ο Νόμος, προβλέπει μια υποτυπώδη αποζημίωση, μόνον για τις περιπτώσεις άδικης κράτησης-φυλάκισης, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις δικαστικής πλάνης και άδικης ταλαιπωρίας, το Κράτος (του τίτλου), μπορεί να "καθαρίζει" με μία "συγγνώμη" (και αυτή όχι πάντα) ;