Όταν έγραφα στις αρχές του 2013, για τις τεράστιες ευθύνες των τραπεζών, για την χρεοκοπία της ψωροκώσταινας του 2010 και την Κρίση, εν γένει, δεν φανταζόμουν (λόγω ατολμίας των δικαστών, περισσότερο) ότι αυτό θα αποτυπωνόταν και σε δικαστική απόφαση, 3 χρόνια μετά !
Ο υπέργηρος πατέρας μου, λοιπόν, που δεν κάνει χρήση των νέων τεχνολογιών και ενημερώνεται από παραδοσιακά μέσα, όπως τηλεόραση και κυρίως ραδιόφωνο, μου αναφέρει, κατά καιρούς, μερικά από αυτά που ακούει και έτσι μου είπε, τις προάλλες και το όνομα "Γιώργος Σαρρής".
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αυτά που ακούει, από δημοσιογράφους ή άτομα που παριστάνουν τους δημοσιογράφους, είναι αντιμνημονιακά παραμύθια και ψεκασμένες θεωρίες συνομωσίας, από άτομα που έχτισαν καριέρες πολιτικές, πάνω σε αυτά, με ή χωρίς ιδιοτελή (οικονομικά) κίνητρα.
Έτσι, παρόλο που ήμουν επιφυλακτικός, γκουγκλάρισα "γιώργος σαρρής επιχειρηματίας" και είδα ότι εδώ υπάρχει ουσία και μάλιστα ουσία νομική (μόνον από αυτή την άποψη, άλλωστε, εξετάζεται το θέμα εδώ, όχι πολιτικά) !
Ο άνθρωπος αυτός, πρώην επιχειρηματίας και ένα ακόμα θύμα της κρίσης (δηλαδή πολιτικών και τραπεζών), όπως λέει, αναγκάστηκε να ...γίνει δικηγόρος, έψαξε το θέμα μόνος του και χωρίς ουσιαστική βοήθεια και πέτυχε να κερδίσει τις τράπεζες.
Συγκεκριμένα, πέτυχε την έκδοση της υπ' αριθμόν 2343/ 2016 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία ακυρώθηκε εναντίον του διαταγή πληρωμής, από τράπεζα.
Τιμής ένεκεν και χωρίς να το συνηθίζω, αναφέρω και το όνομα της δικαστού, που την εξέδωσε (αν και με ...καθυστέρηση 2 ετών και 3 μηνών !) : Χριστίνα Αυγέρη, άλλωστε η απόφαση είναι αναρτημένη στο διαδίκτυο.
Το οξύμωρο και η κατάντια της "δικαιοσύνης" μας, είναι ότι δίνουμε συγχαρητήρια σε όσους δικαστές απονέμουν ...το Δίκαιο !
Επί της -νομικής- ουσίας τώρα, το ενδιαφέρον κομμάτι, έχει να κάνει με την αιτιολογία ακύρωσης της διαταγής πληρωμής, διότι φωτίζει γενικότερα τις τεράστιες ευθύνες των τραπεζών, για ό,τι έγινε (από το 2008-2009 και μετά), ευθύνες που φυσικά δεν έχουν αποδοθεί...
Ο κύριος Γιώργος Σαρρής, λοιπόν, με καταγωγή από Δαμάστα Ηρακλείου, είχε μια επιχείρηση στην Αθήνα, που πήγαινε καλά και αναπτυσσόταν σταθερά, τόσο σε τζίρους και κέρδη, όσο και σε απασχολούμενο προσωπικό.
Στο ξέσπασμα της μεγάλης Κρίσης, που είχε αρχίσει από το 2008-2009 και κορυφώθηκε μετά το 2010, είχε αιτηθεί ένα δάνειο, με χρήματα που έδινε η Ε.Ε και ενώ πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις, η τράπεζα δεν απάντησε καν !
Έτσι, μοιραία, κάποια στιγμή, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις από αλληλόχρεο λογαριασμό, με συνέπεια η τράπεζα να τον κλείσει και να ζητήσει όλο το υπόλοιπο, με διαταγή πληρωμής (περίπου 35.000 ευρώ).
Το Δικαστήριο, αναγνωρίζοντας την παράνομη, αντισυμβατική και καταχρηστική, προηγούμενη, συμπεριφορά της τράπεζας, που δεν χορήγησε το αιτηθέν δάνειο, ακύρωσε τη διαταγή πληρωμής, διότι ακριβώς το χρέος γεννήθηκε, από αυτή την αιτία !
Μάλιστα, φθάνει στο σημείο η απόφαση και ορθά, να υπολογίσει την ζημία, που υπέστη η επιχείρηση, από τη μη χορήγηση του δανείου, στα περίπου 135.000 ευρώ, ήτοι 100 χιλιάρικα, πάνω από αυτά, που ζητούσε η τράπεζα...
Για να δούμε το μέγεθος του τραπεζικού σκανδάλου, για το οποίο έχουν ευθύνες, τόσο η ΤτΕ, όσο και η ΕΚΤ και για το οποίο δεν έχει τιμωρηθεί κανείς (δεν υιοθετώ την άποψη ότι έγινε εσκεμμένα, αλλά υπάρχουν προφανείς και μεγάλες ευθύνες, τόσο αστικής φύσεως, όσο και ποινικής), θα πρέπει να επισημανθούν τα εξής :
-Πρώτον, τα χρήματα που είχε ζητήσει, ως δάνειο, η επιχείρηση του κ.Σαρρή, προέρχονταν από την Ε.Ε, ανέρχονταν σε 183 δις ευρώ και προορίζονταν ακριβώς, για την χρηματοδότηση επιχειρήσεων και ιδιωτών, ωστόσο ...φαίνεται πως οι τράπεζες, τα καρπώθηκαν οι ίδιες, για να καλύψουν τρύπες από ήδη "κοκκινισμένα" δάνεια, που είχαν χορηγήσει, ήτοι τα υπεξαίρεσαν !
-Δεύτερον, βάσει των σχετικών Νόμων και κανονισμών, οι τράπεζες δεν μπορούν να χορηγούν όσα δάνεια θέλουν : έτσι π.χ στα 100 ευρώ καταθέσεων, μπορούν να δανείσουν τα 80, ωστόσο αυτές είχαν φτάσει να δανείσουν ...170, μιλάμε για υπέρβαση του νόμιμου ορίου σε ποσοστό άνω του 100 % !
Όλα αυτά, είχαν ως συνέπεια, να πληρώσουν το μάρμαρο και να οδηγηθούν σε αφανισμό, οι υγιείς επιχειρήσεις, όπως του κ. Σαρρή, να μείνουν άνεργοι άνθρωποι, χωρίς λόγο κλπ, επειδή οι τράπεζες είχαν δανείσει ...άλλους, προηγούμενα, ίσως αφερέγγυους, ίσως χωρίς εξασφαλίσεις και σε υπερβολικό βαθμό.
Τα 100 χιλιάρικα, που πήρε ο Πολάκης, ως ...καταναλωτικό δάνειο, άλλωστε, γεγονός που συζητείται από προχθές, αποδεικνύει ότι μάλλον δεν έχει αλλάξει ΤΊΠΟΤΑ, από τότε, στον τρόπο που λειτουργούν οι τράπεζες και χορηγούν τα δάνεια, στην βενεζουέλα των βαλκανίων, όπου χωρίς (πολιτικό) "μέσο" δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.