δικαστικό πραξικόπημα (αλλά με αιτία)

    Τις τελευταίες ημέρες, μιλάνε όλοι για την "αστυνομική αυθαιρεσία", ωστόσο χθες, από όσα διαβάζουμε σήμερα στις ειδήσεις, είχαμε περίπτωση δικαστικής αυθαιρεσίας, που αγγίζει τα όρια της αλητείας (αλλά με τους "αστερίσκους", που αναλύονται εν συνεχεία) !

  Αναφέρομαι προφανώς, στην υπόθεση της "ληστείας" (οι δημοσιοκάφροι τα ονομάζουν όλα "ληστείες", γιατί κάνει μεγαλύτερη εντύπωση και πουλάει περισσότερο ως είδηση...) στην Καβάλα, ύψους 4,2 εκατομμυρίων ευρώ, που, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω παρακολουθήσει και καταλάβει πως έγινε.

  Το μόνον που κατάλαβα, είναι ότι οι δράστες, δεν είχαν οικονομικό πρόβλημα, αλλά λόγω απληστίας, έστησαν αυτό το "κόλπο" και είναι τώρα στην φυλακή...

   Από τα ρεπορτάζ, προκύπτει ότι η επίσημη κατηγορία, ήταν "υπεξαίρεση", αλλά τελευταία στιγμή, η πράξη "βαφτίστηκε" ως κλοπή, προκειμένου (και μόνον) να μην απαλλαγούν οι δράστες και να καταλήξουν στην φυλακή !

    Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός-δικηγόρος, για να καταλάβεις το μέγεθος της δικαστικής αυτής αυθαιρεσίας, όταν για άλλο αδίκημα απολογείσαι και για άλλο, οδηγείσαι στην φυλακή... 

    Ερχόμαστε έτσι στο "αλλά", στην παρένθεση του τίτλου, διότι οι δικαστές έχουν την κατανόηση μας, εφόσον όλοι φανταζόμαστε τι θα συνέβαινε, αν οι δράστες αφήνονταν ελεύθεροι, πόσο θα πλήττονταν το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" !

     Αν πρέπει να μεμφόμαστε κάποιον, για αυτά τα τραγελαφικά, αυτός ο "κάποιος", είναι η Χούντα του συριζα, που μια βδομάδα πριν πέσει με πάταγο και μέσα στο κατακαλόκαιρο, άλλαξε τον Ποινικό Κώδικα, με σκοπό, όπως αποδεικνύεται, "να βγουν λάδι" όλα τα λαμόγια (των οικονομικών εγκλημάτων και όχι μόνον)...

     Σοβαρά αδικήματα, όπως η υπεξαίρεση και η απάτη, ΔΕΝ μπορεί να διώκονται κατ' έγκληση του θύματος και όχι αυτεπάγγελτα, όπως ίσχυε πριν, πόσο μάλλον, όταν είναι σε βαθμό κακουργήματος !

    Ειδικά (όχι μόνον) σε περιπτώσεις, όπως π.χ ενός κατ' επάγγελμα και κατ' εξακολούθηση απατεώνα, που έχει "δαγκώσει" δεκάδες θύματα, η δίωξη και η τιμωρία αυτού του σκερβελέ, είναι πλέον απαίτηση της κοινωνίας όλης και όχι απλά των θυμάτων του, ειδικά όταν αυτά αναμένεται να αυξηθούν, αν δεν περιοριστεί...

     Και στην περίπτωση της Καβάλας, λοιπόν, αφενός έχουμε (καραμπινάτη) δικαστική αυθαιρεσία, αφετέρου όμως οι δράστες μιας υπεξαίρεσης 4,2 εκατομμυρίων ευρώ (με οργανωμένο σχέδιο), αν αφήνονταν ατιμώρητοι και ελεύθεροι, θα μας έκλαιγαν όλους και δικαιολογημένα, οι ρέγγες.

      Επί της ουσίας, λοιπόν, το αποτέλεσμα της προφυλάκισης είναι ορθό, εκεί που διαφωνώ, είναι στη μεθόδευση και στην αιτιολόγηση !

    Διαφωνώ και παράλληλα όμως, προτείνω τρόπους απεμπλοκής και (πιο νόμιμης) διεξόδου, στους Δικαστές, που θα αντιμετωπίσουν και στο μέλλον πολλές τέτοιες περιπτώσεις : η λύση, προφανώς, ΔΕΝ μπορεί να είναι η μετατροπή της κατηγορίας, σε κάτι, που δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα Δικαστήριο...

      Η λύση, για μένα, είναι να κριθούν οι επίμαχες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, ως ανεφάρμοστες (και) λόγω αντισυνταγματικότητας !

   Διότι περιορίζεται υπέρμετρα το δικαίωμα δικαστικής προστασίας των θυμάτων, αλλά και η ποινική αξίωση της Πολιτείας, σε βάρος δραστών εγκλημάτων, με μεγάλη ηθική απαξία.

      Ο πιο απαράδεκτος περιορισμός, μάλιστα, ήταν η πρόβλεψη ότι η έγκληση, μπορεί να υποβληθεί εντός 4 μηνών, ήτοι μέχρι 31.10.2019, διότι το χρονικό αυτό διάστημα, είναι -αντικειμενικά- πολύ μικρό !!

     Η προθεσμία των 4 μηνών, ήταν και είναι, υπερβολικά σύντομη, κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει χρονικός περιορισμός, μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και μηνυτές, που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό κλπ, η σχετική δήλωση, θα έπρεπε να μπορεί να δοθεί οποτεδήποτε και στο Δικαστήριο (η παρουσία του μηνυτή, εξάλλου, είτε ως πολιτικώς ενάγοντος, είτε ως μάρτυρα κατηγορίας, είναι από μόνη της, δήλωση, ότι επιθυμεί την συνέχιση της πονικής διαδικασίας).

       Στην περίπτωση της Καβάλας, μάλιστα, έχουμε και ένα άλλο στοιχείο : αν δεν κάνω λάθος, η υπόθεση εξιχνιάστηκε τώρα, άρα τα θύματα, ΤΏΡΑ έμαθαν τους δράστες, άρα πως έχουμε την απαίτηση να έχουν υποβάλει δήλωση νωρίτερα ;

     Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα νόμιμες, θα πρέπει και οι δικαστές να γίνουν λίγο πιο εφευρετικοί και να σκέφτονται περισσότερο, πριν καταφύγουν σε λύσεις παράνομες και απελπισίας...