παίζουν το τελευταίο τους χαρτί...*

 (* όμως είναι ήδη ...καμένο) Το μόνο, που μπορεί να παρηγορήσει, τους απογοητευμένους, πρώην συριζαίους ψηφοφόρους, όπως φαίνεται και εντεύθεν η μόνη εξαγγελία, που θα μπορούσε να κάνει ο Τσίπρας, στη ΔΕΘ, για να απαλύνει τον πόνο, της βίαιης μνημονιακής κωλοτούμπας, είναι η ...διεκδίκηση αποζημιώσεων από τη Γερμανία !
  Κάθε φορά, που τελειώνουν τα λεφτά, κάθε φορά που βλέπουν ότι το δημόσιο χρέος αυξάνεται, παρά τα συνεχή φορομπηχτικά μέτρα, βγάζουν από το σκονισμένο συρτάρι, το φάκελο "πολεμικές αποζημιώσεις και κατοχικό δάνειο", γιατί, είναι αλήθεια, ότι πολλοί δον κιχώτες αριστεροί, ακόμα ελπίζουν...
 Είμαι βέβαιος, ότι στις κατ' ιδίαν συνομιλίες Τσίπρα-Μέρκελ, η τελευταία έχει ξεκόψει κάθε συζήτηση, με ένα μόνο βλέμμα ή έκφραση στο πρόσωπό της και ο Τσίπρας έχει αλλάξει, αμέσως, θέμα συζήτησης, έχει αποδεχθεί ότι αυτό είναι κάτι, που απλά δεν πρόκειται να συμβεί.
  Για εσωτερική κατανάλωση, από τους σανοφάγους, όμως, δεν αποκλείεται να ξανάρθει στο προσκήνιο, ελλείψει άλλων παροχών.
  Δεν είναι λίγοι, αυτοί οι "αριστεροί" (κάθε κόμματος), που βγάζουν κομπιουτεράκια και υπολογίζουν πόσα μας "χρωστάνε" οι Γερμανοί, πόσα χρωστάμε εμείς, κάνουν συμψηφισμούς και άλλα τέτοια αστεία, για να περνάει η ώρα ευχάριστα.
  Νομικά, ομολογώ, ότι δεν έχω ψάξει το θέμα, αν δηλαδή υπάρχει μία στο εκατομμύριο πιθανότητα, να δικαιωθεί η Ελλάδα, δικαστικά, όμως πολιτικά και διπλωματικά, το να ανοίξεις μέτωπο, με τον μεγαλύτερο εταίρο και δανειστή σου, στην Ε.Ε, μοιάζει κάπως με αυτοκτονία !
  Αν τραβήξει η χώρα μας την κατάσταση στα άκρα, μοιραία θα έρθουν στην επιφάνεια και οι ακραίες, σκληρές απόψεις του Σόιμπλε και όσων συντάσσονται με αυτόν, για ένα "βελούδινο", ..όσο γίνεται βέβαια, Grexit.
  Η σχετική συζήτηση, που άναψε και πάλι, για να δείξει ο συριζα, ότι δεν ξέχασε ..το 100% των προεκλογικών του υποσχέσεων, είναι και άκαιρη και χωρίς νόημα.
  Ενόψει της ωμής, έστω και τόσο καθυστερημένης, παραδοχής της κυρίας βουλευτού του συριζα, προχθες στον Σκάι (μου διαφεύγει το όνομά της, τώρα) , ότι παροχές σε χρεωκοπημένη χώρα, δεν νοούνται, οι αποζημιώσεις, είναι ένα αποκούμπι, για τους αριστερούς (κάθε κόμματος, ξαναλέω) που τρώνε τις σφαλιάρες, τη μία μετά την άλλη, επί εφτά χρόνια !
   Στο ερώτημα, γιατί δώσατε υποσχέσεις παροχών προεκλογικά, ενώ γνωρίζατε την χρεοκοπία, δεν θυμάμαι τι απάντησε, αλλά θα ΜΠΟΡΟΎΣΕ να απαντήσει : ρωτήστε τους μαλάκες, που μας πίστεψαν και μας ψήφισαν (κάποτε αυτό δεν θα μπορούσε να ειπωθεί, πριν το 2010, μετά όμως ο καθένας είναι 100% υπεύθυνος, για το τι πιστεύει προεκλογικά και τι ψηφίζει).
   Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, το τεράστιο δημόσιο χρέος της Ελλάδας, που βαίνει αυξανόμενο, όχι μειούμενο (ήδη 328 δισ. ευρώ), δεν θα σβηστεί με τρόπο μαγικό, ούτε με εκβιασμούς, ούτε με άλλα "αριστερά κόλπα"...
   Αντί να σπαταλούν χρόνο και χρήμα, στην κυβέρνηση και να ρισκάρουν διμερείς και όχι μόνον σχέσεις, με υποθέσεις προ 70 ετών, θα έπρεπε να δουν, πως πραγματικά, το χρέος, μπορεί να μειωθεί ή/και να ρυθμιστεί.
   Διότι τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, στο επτάμηνο, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι : υπάρχει μία μικρή αύξηση των εσόδων, αλλά και μία ακόμα μεγαλύτερη αύξηση δαπανών, πράγμα απαράδεκτο και ελεεινό.
   Σε κάθε περίπτωση, μετά από έξι χρόνια Μνημονίων και ληστρικής υπερφορολόγησης, το ταμειακό αποτέλεσμα, είναι μείον, τα έξοδα, είναι μεγαλύτερα από τα έσοδα, όπερ σημαίνει ότι το χρέος ουδέποτε θα μειωθεί ή θα εξοφληθεί, αν δεν αλλάξει αυτό το ισοζύγιο, αν δεν επιτευχθούν αληθινά και όχι πέτσινα, εικονικά, πλεονάσματα (για το "μαγείρεμα" αυτών των στοιχείων, κανένας Εισαγγελέας δεν συγκινήθηκε, τόσα χρόνια, μόνον η ΕΛΣΤΑΤ τους καίει...)
   Για να αλλάξει το ισοζύγιο, προφανώς και χωρίς να είναι κανείς οικονομολόγος, δύο τρόποι υπάρχουν : είτε να μειωθούν και άλλο οι δαπάνες, σε επίπεδα κάτω από τα έσοδα, είτε να αυξηθούν τα κρατικά έσοδα, πάνω από τις δαπάνες, όχι όμως ...με φόρους, αλλά με επενδύσεις, ανάπτυξη και αύξηση του ΑΕΠ, μέσω παραγωγικότητας δηλαδή και όχι κατανάλωσης !