αυτά, ΟΎΤΕ στην ΕΣΣΔ !

   Αναρωτιέμαι, τι μπορεί να σκέφτεται, για την χώρα μου, ένας ανυποψίαστος ξένος, όταν διαβάζει, στις "διεθνείς ειδήσεις", ότι στην Ελλάδα, καλούνται κάποιοι να διοριστούν στο Δημόσιο και να αναλάβουν υπηρεσία, μετά από ...20 σχεδόν χρόνια ;
  Είναι από τις περιπτώσεις, όπου τσιμπιέσαι, για να δεις αν είσαι ζωντανός, αν ονειρεύεσαι ή αν αυτό συμβαίνει πραγματικά και δυστυχώς και για τον ξένο, αλλά και κυρίως για εμάς, είναι 100% αληθινό και δεν συμβαίνει σε κάποιο σοβιετικό καθεστώς, αλλά εδώ, εν έτει 2016, όταν ακόμα και τα βιβλία Ιστορίας, ίσως, δεν αναφέρουν τίποτα πλέον, για την έννοια της "Σοβιετίας" !
   Η είδηση αυτή, δημιουργεί εύλογες απορίες, σε κάθε λογικό άνθρωπο, που κινείται έξω από το παράλληλο σύμπαν του ελληνικού Δημοσίου, εκεί όπου η έννοια "λογική" δεν υφίσταται, αλλά και ο χρόνος, δεν υπάρχει, όλα είναι σχετικά και όλα σχεδιασμένα, ώστε να εφαρμόζεται το : "τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας, πάλι δικά μας", κανένας δεν χάνει, ούτε χάνεται (εκτός αν θεωρηθεί "χάσιμο" η μαύρη τρύπα, στην οποία ζουν).
   Η πρώτη απορία, είναι γιατί χρειάστηκαν πάνω από 18 χρόνια, για να διοριστούν 1.720 άνθρωποι, οι οποίοι μάλιστα συμμετείχαν σε διαγωνιστική διαδικασία και δεν έσπευσαν να μπουν από το παράθυρο, όπως συνήθως (ίσως αυτό ήταν το λάθος τους...).
   Η δεύτερη, είναι, ποιος έχει δίκιο ; Αυτοί, που τους κράτησαν 20 χρόνια αδιόριστους ή αυτοί, που τους διορίζουν τώρα ;
   Είμαι βέβαιος, ότι και οι δύο πλευρές και όλοι γενικά οι εμπλεκόμενοι, θα προσπαθούσαν, με ...λογικά επιχειρήματα, να μας πείσουν για το δίκιο τους, ότι όλα έγιναν σωστά και νόμιμα.
   Το ίδιο σίγουρο είναι όμως, ότι διορισμός μετά από 20 χρόνια, είναι μάλλον παράνομος, σύμφωνα με όσα μαθαίναμε στο Πανεπιστήμιο, στο μάθημα του Διοικητικού Δικαίου (το ίδιο παράνομος, όσο και η απόλυση κάποιου, μετά από 18 χρόνια, έστω και αν διορίστηκε με πλαστό πτυχίο) !
   Αλλά, όπως είπαμε, η έννοια "χρόνος" δεν υφίσταται στο ελληνικό Δημόσιο, θα μπορούσαν να τους διορίσουν και λίγο πριν ξεψυχήσουν, στα γεράματα και αν κάποιος είχε καμία ανύπαντρη θυγατέρα, γύρω στα 60, θα έπαιρνε και σύνταξη...
   Εύλογα, επίσης, αναρωτιέσαι, μετά από 18 χρόνια, τι να έχουν απογίνει αυτές οι 1.720 ψυχές : ζουν όλοι ακόμα ; είναι όλοι εδώ ή έχουν μεταναστεύσει ; πόσοι από αυτούς εργάζονται (πιθανώς και στο Δημόσιο) ; Πόσοι από αυτούς, θα προσέλθουν στις υπηρεσίες ; Κάποιοι μπορεί να έκαναν πλούσιο γάμο, άλλοι να έπιασαν το λαχείο κ.ο.κ. Επίσης, σε τι ηλικία συμμετείχαν στο διαγωνισμό ; Ένας σαραντάρης του 1998, είναι σήμερα 58 ετών, αυτός μήπως θα βγει, μετά από 9 χρόνια υπηρεσίας, σε (πλήρη ;) σύνταξη, στα 67 ;
    Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα, είναι "ψιλά γράμματα", για το άθλιο μόρφωμα, που λέγεται ελληνικό Κράτος και στο οποίο έχουμε την ατυχία να ζούμε και να ακούμε τέτοιες ειδήσεις...
    Επειδή όμως κάθε νόμισμα, έχει δύο όψεις, ακούστηκε παράλληλα και μία άλλη, θετική είδηση : ότι μέσα σε μόλις 24 ώρες, καλύφθηκαν 3.000 θέσεις απασχόλησης, μέσω ΟΑΕΔ, για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, στον ιδιωτικό τομέα.
    Είναι παρήγορο ότι υπάρχουν ακόμα αυτοί, που δεν βλέπουν μόνον το τυράκι (τις αδικαιολόγητα και άδικα, μεγαλύτερες αμοιβές στο Δημόσιο), αλλά και την φάκα, το τίμημα δηλαδή, που θα πληρώσεις, αν σκοτώσεις τα όνειρα, τις ικανότητες και τις φιλοδοξίες σου, για μία κρατική αργομισθία !
     Για όλους εμάς, που ο διορισμός στο Δημόσιο, αποτελεί εφιάλτη, το να περιμένεις 18 χρόνια, για αυτό, μοιάζει με τα πιο φριχτά βασανιστήρια, κάτι σαν τον θανατοποινίτη, που περιμένει την εκτέλεσή του...