μισές δουλειές στο Δημόσιο

     Κάποια στιγμή, τον Ιούνιο, είχα στείλει εμαιλ στο Δήμο Αθηναίων, προκειμένου να καθαρίσει έναν πεζόδρομο, με σκάλες, στο Κολωνάκι, από όπου περνούν αρκετοί από τους τουρίστες, με προορισμό τον Λυκαβηττό και παράλληλα, να κλαδέψουν λίγο τα παρτέρια, εκατέρωθεν αυτού.
 Ο καθαρισμός έγινε, σχετικά γρήγορα και μάλιστα καθιερώθηκε ως τακτικός (έως τότε οι υπηρεσίες αγνοούσαν την ύπαρξή του, προφανώς), ενώ στις αρχές Ιουλίου, έγινε και το κλάδεμα.
  Η υπάλληλος, κάθε φορά, ευγενική, απαντούσε με εμαιλ, είτε ότι προωθήθηκε το αίτημα αρμοδίως, είτε ότι έγινε αυτό, που ζητήθηκε και μέχρι εδώ καλά.
  Το "πανηγύρι" ξεκινάει, από το γεγονός, ότι σήμερα, ένα μήνα και βάλε μετά, στο σημείο υπάρχει η εξής εικόνα : το συνεργείο, που έκανε τα κλαδέματα, παράτησε τα κομμένα φυτά, σε μία άκρη του πεζοδρόμου, όπου παραμένουν (και θα παραμείνουν, για ΠΟΛΥ ακόμα, όπως όλα δείχνουν).
  Οι περαστικοί, βλέποντας αυτό, ίσως θεωρούν ότι είναι σημείο εναπόθεσης σκουπιδιών και αφήνουν μπουκάλια, άδειους καφέδες και ό,τι άλλο θέλουν να πετάξουν (προφανώς οι καημένοι, θεωρούν ότι σύντομα κάποιος θα τα μαζέψει, δεν μπορούν να ξέρουν ότι είναι εκεί, για σχεδόν 40 μέρες), με συνέπεια να δημιουργείται μία μίνι χωματερή, που αρχίζει να μυρίζει και να προκαλεί απόβλητα.
   Νομίζω ότι αυτό είναι χαρακτηριστικό, του τρόπου, που (δεν) είναι οργανωμένη και (δεν) λειτουργεί η Δημόσια Διοίκηση, που βουλιάζει στη δυσκινησία και τη γραφειοκρατία (...οι απλοί υπάλληλοι εκτελούν εντολές, είναι οι τελευταίοι, που φταίνε, φταίει το "σύστημα" και "οι από πάνω" τους).
   Κάποιος εγκέφαλος, κάποτε, θεώρησε ότι άλλη υπηρεσία θα πρέπει να κάνει τα κλαδέματα και άλλη, μετά, να μαζέυει τα κομμένα φυτά, κλαδιά κλπ, αντί η υπηρεσία πρασίνου, να διαθέτει ένα δικό της φορτηγάκι, για αυτή τη δουλειά, ώστε να μη μένει στη μέση και το τελικό αποτέλεσμα, όπως στο παράδειγμα, είναι χειρότερο, από την αρχική κατάσταση !
   Προφανώς, (και) αυτό έγινε, για να μεγαλώσει το τέρας του Δημοσίου και να βολευτούν μερικοί ακόμα ημέτεροι-πελάτες-ψηφοφόροι, αλλά και έτσι ακόμα, ...πόσο δύσκολο είναι να συνεννοηθούν μεταξύ τους, οι δύο υπηρεσίες, ώστε την ίδια ημέρα, να γίνουν και τα δύο ;
   Αν το έκανε αυτό, ένας ιδιώτης, θα είχαν πέσει να τον φάνε και θα πήγαινε κατηγορούμενος, για αυθαίρετη κατάληψη του πεζοδρόμου, πρόκληση ρύπανσης κλπ.
   Το ηθικό δίδαγμα, για τις ημέρες, που διανύουμε, είναι πως, δεν μπορείς, αφενός, να υπερφορολογείς τους πολίτες σου, ως Κράτος και αφετέρου, να τους παρέχεις μηδαμινές ή "φτωχές" υπηρεσίες, η υπεροφορολόγηση, θα είχε κάποιο νόημα, μόνον αν παρείχε το ελληνικό Κράτος, εξαιρετικές υπηρεσίες, στον πολίτη, πράγμα, που ηχεί σαν ανέκδοτο, όταν δεν διαθέτει καν ασθενοφόρα, σε ώρα ανάγκης...
    Και επειδή, ...δεν αναμένεται, στο εγγύς μέλλον, αύξηση του επιπέδου των κρατικών παροχών, προς τον φορολούμενο, η ΜΌΝΗ λύση, είναι η μείωση του κόστους λειτουργίας του Δημοσίου (μισθολογικού και μη μισθολογικού), με αντίστοιχη φοροελάφρυνση.