Επέλεξα έναν αγγλικό όρο, από το "100% αγνή, αυθεντική, τρέλα", επειδή νομίζω ότι αποδίδει καλύτερα το νόημα, για όσα βιώνουμε, στην Κολομβία των Βαλκανίων και στον τομέα μας, στον τομέα της "δικαιοσύνης", δηλαδή.
Από χθες, κάνει το γύρο του διαδικτύου, η "είδηση" ότι το Εφετείο δικαίωσε έγκυο (ή λεχώνα) γυναίκα, που απολύθηκε παράνομα, ενάντια δηλαδή στις ειδικές, προστατευτικές, διατάξεις του Νόμου, για αυτήν την κατηγορία εργαζομένων.
Η λεπτομέρεια, που κάνει τη διαφορά, είναι πως η συγκεκριμένη, ήταν συμβασιούχος του Δημοσίου και μάλιστα είχε παραταθεί παράνομα η σύμβασή της.
Προκειμένου να την δικαιώσει, το Δικαστήριο και ορθώς, "θυμήθηκε-ξέθαψε" την έννοια της "σχέσης εργασίας" : όταν, για κάποιο λόγο, δεν είναι έγκυρη η σύμβαση εργασίας, τότε υφίσταται "σχέση εργασίας" και ο παράνομα-παράτυπα απασχολούμενος, έχει ΤΑ ΊΔΙΑ ακριβώς δικαιώματα, όπως και ο νόμιμα απασχολούμενος (π.χ άκυρη είναι η σύμβαση εργασίας σερβιτόρου, όταν δεν έχει βιβλιάριο υγείας ή του οδηγού, που δεν διαθέτει δίπλωμα οδήγησης, της αντίστοιχης κατηγορίας).
Η απόφαση αυτή (λογικά εκδόθηκε από γυναίκες, χωρίς να έχει μεγάλη σημασία αυτό), όπως είπα, είναι ΣΩΣΤΉ, ωστόσο κάνει τα μυαλά μας να πονάνε, αν αναλογιστούμε, ότι δεν αναγνωρίζεται, αντίστοιχα, η "σχέση εργασίας" αυτή, σε όσους διορίστηκαν με πλαστά έγγραφα, στο Δημόσιο, με συνέπεια οι τελευταίοι, να διώκονται και να φυλακίζονται ως κακούργοι !
Ενώ δηλαδή αναγνωρίζεται το έλασσον, ήτοι η προστασία εγκύου συμβασιούχου, με παράνομα ανανεωμένη σύμβαση (σχετικό και αυτό), δεν αναγνωρίζεται το μείζον, το ΒΑΣΙΚΌ και θεμελιώδες δικαίωμα, κάθε εργαζόμενου (έγκυρα ή άκυρα), ήτοι η αξίωση για μισθό...
Αυτό έχει ως συνέπεια, οι απασχολούμενοι με "σχέση εργασίας", στο Δημόσιο, επειδή η σύμβασή τους πάσχει, καθώς έκαναν χρήση προσόντων, που δεν διέθεταν πραγματικά, να θεωρούνται "καταχραστές", ότι ο μισθός τον οποίο ΔΙΚΑΙΟΎΝΤΑΝ απόλυτα, αποτελεί "παράνομο όφελος" και να τους επιβάλλονται πολυετείς καθείρξεις, με νομικές "κατασκευές", περί απάτης κλπ !
Και φυσικά, δεν μπορεί να έχει σημασία, είναι τελείως αδιάφορο, δηλαδή, ποιος ευθύνεται, για το "άκυρο" της σύμβασης εργασίας, αν ευθύνεται ο εργαζόμενος ή ο εργοδότης, σημασία έχει μόνον το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌ ΓΕΓΟΝΌΣ της ύπαρξης σχέσεως εργασίας και της πραγματικής επίσης προσφοράς αυτής (δηλ. της εργασίας), την οποία ο εργοδότης δέχεται και απολαμβάνει, αδιαμαρτύρητα και άσχετα πάλι, αν και ο ίδιος γνωρίζει ή όχι, "το άκυρο" της σύμβασης.
Εκεί όμως, που η τρέλα "χτυπάει κόκκινο", εκεί όπου το πράγμα τερματίζει είναι, όταν αναλογιστείς, ότι τις δύο αυτές αντιφατικές, ουσιαστικά, αποφάσεις, εκδίδουν ΟΙ ΊΔΙΟΙ διχαστές (διχαστές, επειδή, με τις αποφάσεις τους, διχάζουν, αντί να ενώνουν και χρησιμοποιούν 2 μέτρα και 2 σταθμά, σε ίδιες περιπτώσεις)...
Εξ όσων γνωρίζαμε ως τώρα, οι δικαστές, της αστικής Δικαιοσύνης, δικάζουν και τις ποινικές υποθέσεις, δεν υπάρχουν άλλοι δικαστές, για τα ποινικά και φανταστείτε το μέγεθος της παράνοιας, αν κάποιος/α από αυτούς, που εξέδωσαν την απόφαση, για την έγκυο, έχει καταδικάσει, σε κάθειρξη, άτομο, που εργάστηκε, με πλαστό τίτλο-έγγραφο, στο Δημόσιο (δηλαδή με σχέση -και όχι έγκυρη σύμβαση- εργασίας) !
Μετά και από αυτό, επειδή είναι σημαντικό, όπως ειπώθηκε, ότι η απόφαση αφορά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και όχι τον ιδιωτικό (όπου και εκεί, όμως, ισχύουν τα ίδια), δεν έχει απομείνει πλέον κανένα φύλλο συκής, ούτε πρόσχημα, για την συνέχιση των ποινικών διώξεων, όσων διορίστηκαν στο Δημόσιο, με πλαστά (και έχει παρέλθει η 5ετία της πλημμελημματικής πλαστογραφίας, που έχουν διαπράξει και μόνον).
Αντίστοιχα, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος και γρήγορα, είτε δικαστικός, είτε νομοθετικός, ώστε να βγουν από τις φυλακές, όσοι τυχόν είναι μέσα, για αυτό το λόγο και να αποζημιωθούν νόμιμα, όπως προβλέπεται, στις δικαστικές πλάνες.
Αν ήθελε κάποιος, να βουτήξει ακόμα βαθύτερα στο λαβύρινθο της παράνοιας, θα λέγαμε ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο (άλλοι δικαστές αυτοί), σύμφωνα και με πρόσφατη απόφασή του, όχι μόνον δεν θα δικαίωνε την έγκυο, αλλά θα της ζητούσε να επιστρέψει και λεφτά (ερμηνεία φυσικά, που αποδοκιμάζουμε) !
Ενόψει (και) των παραπάνω, θεωρώ, ότι όσοι φεύγουν, από αυτή τη χώρα, δεν είναι "προδότες", όπως είπε πρόσφατα κάποιος κομμουνιστής, αλλά λογικοί άνθρωποι, που δεν αντέχουν να ζουν υπό καθεστώς τρέλας και παράνοιας, στο οποίο θα υποβάλλονταν εδώ, ακόμα και από μορφωμένους ανθρώπους, όπως οι δικαστές.
Από χθες, κάνει το γύρο του διαδικτύου, η "είδηση" ότι το Εφετείο δικαίωσε έγκυο (ή λεχώνα) γυναίκα, που απολύθηκε παράνομα, ενάντια δηλαδή στις ειδικές, προστατευτικές, διατάξεις του Νόμου, για αυτήν την κατηγορία εργαζομένων.
Η λεπτομέρεια, που κάνει τη διαφορά, είναι πως η συγκεκριμένη, ήταν συμβασιούχος του Δημοσίου και μάλιστα είχε παραταθεί παράνομα η σύμβασή της.
Προκειμένου να την δικαιώσει, το Δικαστήριο και ορθώς, "θυμήθηκε-ξέθαψε" την έννοια της "σχέσης εργασίας" : όταν, για κάποιο λόγο, δεν είναι έγκυρη η σύμβαση εργασίας, τότε υφίσταται "σχέση εργασίας" και ο παράνομα-παράτυπα απασχολούμενος, έχει ΤΑ ΊΔΙΑ ακριβώς δικαιώματα, όπως και ο νόμιμα απασχολούμενος (π.χ άκυρη είναι η σύμβαση εργασίας σερβιτόρου, όταν δεν έχει βιβλιάριο υγείας ή του οδηγού, που δεν διαθέτει δίπλωμα οδήγησης, της αντίστοιχης κατηγορίας).
Η απόφαση αυτή (λογικά εκδόθηκε από γυναίκες, χωρίς να έχει μεγάλη σημασία αυτό), όπως είπα, είναι ΣΩΣΤΉ, ωστόσο κάνει τα μυαλά μας να πονάνε, αν αναλογιστούμε, ότι δεν αναγνωρίζεται, αντίστοιχα, η "σχέση εργασίας" αυτή, σε όσους διορίστηκαν με πλαστά έγγραφα, στο Δημόσιο, με συνέπεια οι τελευταίοι, να διώκονται και να φυλακίζονται ως κακούργοι !
Ενώ δηλαδή αναγνωρίζεται το έλασσον, ήτοι η προστασία εγκύου συμβασιούχου, με παράνομα ανανεωμένη σύμβαση (σχετικό και αυτό), δεν αναγνωρίζεται το μείζον, το ΒΑΣΙΚΌ και θεμελιώδες δικαίωμα, κάθε εργαζόμενου (έγκυρα ή άκυρα), ήτοι η αξίωση για μισθό...
Αυτό έχει ως συνέπεια, οι απασχολούμενοι με "σχέση εργασίας", στο Δημόσιο, επειδή η σύμβασή τους πάσχει, καθώς έκαναν χρήση προσόντων, που δεν διέθεταν πραγματικά, να θεωρούνται "καταχραστές", ότι ο μισθός τον οποίο ΔΙΚΑΙΟΎΝΤΑΝ απόλυτα, αποτελεί "παράνομο όφελος" και να τους επιβάλλονται πολυετείς καθείρξεις, με νομικές "κατασκευές", περί απάτης κλπ !
Και φυσικά, δεν μπορεί να έχει σημασία, είναι τελείως αδιάφορο, δηλαδή, ποιος ευθύνεται, για το "άκυρο" της σύμβασης εργασίας, αν ευθύνεται ο εργαζόμενος ή ο εργοδότης, σημασία έχει μόνον το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌ ΓΕΓΟΝΌΣ της ύπαρξης σχέσεως εργασίας και της πραγματικής επίσης προσφοράς αυτής (δηλ. της εργασίας), την οποία ο εργοδότης δέχεται και απολαμβάνει, αδιαμαρτύρητα και άσχετα πάλι, αν και ο ίδιος γνωρίζει ή όχι, "το άκυρο" της σύμβασης.
Εκεί όμως, που η τρέλα "χτυπάει κόκκινο", εκεί όπου το πράγμα τερματίζει είναι, όταν αναλογιστείς, ότι τις δύο αυτές αντιφατικές, ουσιαστικά, αποφάσεις, εκδίδουν ΟΙ ΊΔΙΟΙ διχαστές (διχαστές, επειδή, με τις αποφάσεις τους, διχάζουν, αντί να ενώνουν και χρησιμοποιούν 2 μέτρα και 2 σταθμά, σε ίδιες περιπτώσεις)...
Εξ όσων γνωρίζαμε ως τώρα, οι δικαστές, της αστικής Δικαιοσύνης, δικάζουν και τις ποινικές υποθέσεις, δεν υπάρχουν άλλοι δικαστές, για τα ποινικά και φανταστείτε το μέγεθος της παράνοιας, αν κάποιος/α από αυτούς, που εξέδωσαν την απόφαση, για την έγκυο, έχει καταδικάσει, σε κάθειρξη, άτομο, που εργάστηκε, με πλαστό τίτλο-έγγραφο, στο Δημόσιο (δηλαδή με σχέση -και όχι έγκυρη σύμβαση- εργασίας) !
Μετά και από αυτό, επειδή είναι σημαντικό, όπως ειπώθηκε, ότι η απόφαση αφορά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και όχι τον ιδιωτικό (όπου και εκεί, όμως, ισχύουν τα ίδια), δεν έχει απομείνει πλέον κανένα φύλλο συκής, ούτε πρόσχημα, για την συνέχιση των ποινικών διώξεων, όσων διορίστηκαν στο Δημόσιο, με πλαστά (και έχει παρέλθει η 5ετία της πλημμελημματικής πλαστογραφίας, που έχουν διαπράξει και μόνον).
Αντίστοιχα, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος και γρήγορα, είτε δικαστικός, είτε νομοθετικός, ώστε να βγουν από τις φυλακές, όσοι τυχόν είναι μέσα, για αυτό το λόγο και να αποζημιωθούν νόμιμα, όπως προβλέπεται, στις δικαστικές πλάνες.
Αν ήθελε κάποιος, να βουτήξει ακόμα βαθύτερα στο λαβύρινθο της παράνοιας, θα λέγαμε ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο (άλλοι δικαστές αυτοί), σύμφωνα και με πρόσφατη απόφασή του, όχι μόνον δεν θα δικαίωνε την έγκυο, αλλά θα της ζητούσε να επιστρέψει και λεφτά (ερμηνεία φυσικά, που αποδοκιμάζουμε) !
Ενόψει (και) των παραπάνω, θεωρώ, ότι όσοι φεύγουν, από αυτή τη χώρα, δεν είναι "προδότες", όπως είπε πρόσφατα κάποιος κομμουνιστής, αλλά λογικοί άνθρωποι, που δεν αντέχουν να ζουν υπό καθεστώς τρέλας και παράνοιας, στο οποίο θα υποβάλλονταν εδώ, ακόμα και από μορφωμένους ανθρώπους, όπως οι δικαστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.