Η νέα δικονομία, για τις αστικές διαφορές, ισχύει από 1.1.2016 και αν θέλαμε να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό, πριν συμπληρωθούν 2 χρόνια εφαρμογής, τα συμπεράσματα, μόνον ευχάριστα δεν είναι !
Σκοπός των αλλαγών, υποτίθεται πως ήταν, να αποδίδεται καλύτερη και κυρίως γρηγορότερη Δικαιοσύνη, στις πολιτικές διαφορές, οπότε ας δούμε, μέσα από 2 πραγματικά παραδείγματα, τι από αυτά, έχει επιτευχθεί...
Το σλόγκαν μιας παλιάς διαφήμισης ήταν : "γρήγορα ναι, πρόχειρα όχι", επειδή θεωρείται και όχι άδικα, ότι η ταχύτητα είναι συνήθως εις βάρος της ποιότητας και φοβάμαι ότι αυτό συμβαίνει και εν προκειμένω !
Πλέον μία τακτική αγωγή, συζητείται σε 5 μήνες περίπου, από την κατάθεσή της, σε αντίθεση με τα 3 -τουλάχιστον- χρόνια του προηγούμενου καθεστώτος, ωστόσο είναι αυτό αρκετό ;
Σε υπόθεση, ενώπιον Πολυμελούς Πρωτοδικείου, όπου εκεί οι αξίες του αντικειμένου της Δίκης, ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και ενώ ανέμενα να οριστεί τόπος και χρόνος εξέτασης μαρτύρων, τελικά βγήκε μια ό,τι να ναι (κυριολεκτικά όμως) απόφαση, βασισμένη μόνον στα έγγραφα !
Με βάση την εμπειρία, από το προηγούμενο καθεστώς, θεωρούσα βέβαιο και αναμενόμενο, ότι θα διαταχθεί εμμάρτυρη απόδειξη, άσχετα αν κανείς δεν ήξερε από γραμματείς κλπ, πως γίνεται, πως ειδοποιούνται οι διάδικοι κ.ο.κ.
Ωστόσο, επειδή το νέο καθεστώς, αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστή, το αν θα εξετάσει ή όχι μάρτυρα, τελικά βγήκε μια άδικη και ανεκδιήγητη απόφαση, βασισμένη μόνον σε έγγραφα, τα οποία μπορεί (όπως έχει αποδειχθεί) να είναι εικονικά ή και πλαστά !
Αντίθετα, οι μάρτυρες, ειδικά εφόσον είναι αυτόπτες ή αυτήκοοι, είναι οπωσδήποτε τα πιο "ζωντανά" και σημαντικά αποδεικτικά μέσα, που μπορούν κάλλιστα να αναιρέσουν τα τυχόν παραπλανητικά έγγραφα...
Εδώ λοιπόν, η ταχύτητα ή μάλλον η βιασύνη των Δικαστών, να βασιστούν, μόνον στα έγγραφα, οδήγησε σε μια απόφαση εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας !
Σε μια άλλη τώρα, περίπτωση, στο Ειρηνοδικείο, η Δικαστής, μετά από 5 ή 6 μήνες, εξέδωσε μια ...απόφαση 5 γραμμών, κάνοντας χρήση άρθρου του νέου ΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο, η συζήτηση της αγωγής, ΜΠΟΡΕΊ (δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή) να αναβληθεί, έως ότου κριθεί (και μάλιστα τελεσίδικα !) το ποινικό σκέλος της υπόθεσης (όταν έχει ασκηθεί δηλαδή ΚΑΙ μήνυση, παράλληλα με την αγωγή).
Εδώ, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, διότι : πρώτον, οι ποινικές διαδικασίες δεν έχουν επιταχυνθεί, αντίστοιχα, όπως οι αστικές, με συνέπεια, να απαιτείται σχεδόν μια οκταετία, για να κριθεί τελεσίδικα ένα πλημμέλημα (αντίστοιχα, 15 και παραπάνω έτη, στα κακουργήματα), οπότε ουσιαστικά ΜΙΛΆΜΕ ΓΙΑ αρνησιδικία, εκ μέρους της Ειρηνοδίκου !
Δεύτερον, σε πολλές περιπτώσεις, η ποινική έκβαση μιας υπόθεσης, δεν επηρεάζει την αστική και τρίτον, το όποιο ποινικό δεδικασμένο, δεν δεσμεύει τα αστικά Δικαστήρια...
Επομένως, έχουμε δύο, πραγματικές, περιπτώσεις, όπου στη μεν πρώτη αγγίζουμε τα όρια της ΚΑΚΟΔΙΚΊΑΣ, ενώ στη δεύτερη, τα ξεπερνάμε !
Είναι ίσως η πρώτη φορά, δηλαδή, όπου σε βάρος της Ειρηνοδίκου, θα έκανα, χωρίς δισταγμό και δεύτερες σκέψεις, μήνυση και αγωγή, προσωπικά δηλαδή εναντίον της, διότι εδώ και φυσιολογικά, δημιουργούνται υπόνοιες, όχι μόνον για τη νομική επάρκεια, αλλά και για την εντιμότητα και η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να δείχνει έντιμη...
Μετά από ...οκτώ χρόνια, που θα έχει τελεσιδικήσει το ποινικό σκέλος, μπορεί να μην υπάρχουν καν οι διάδικοι, να έχουν χρεοκοπήσει κλπ και φαντάζομαι πως οι εγκέφαλοι, που ψήφισαν τον νέο ΚΠολΔ, για να ...επιταχύνουν τις Δίκες, δεν είχαν αυτά στο μυαλό τους !
Σε κάθε περίπτωση και για να είμαστε ...στο πνεύμα των ημερών, δεν μπορεί ο κάθε "καραγκιόζης" Δικαστής (που βαριέται ή δεν θέλει να δικάσει και μάλιστα ορθά και πλήρως), να παίζει με το ψωμί, την καριέρα και την επαγγελματική φήμη (ή ακόμα και ...την Ζωή) των Δικηγόρων, διότι προφανώς ο πελάτης, θα επιρρίψει την ευθύνη στο δικηγόρο του, δεν θα έχει πιθανώς την αντίληψη, να καταλάβει, ότι φταίει "το νέο σύστημα" ή οι δικαστές.
Σκοπός των αλλαγών, υποτίθεται πως ήταν, να αποδίδεται καλύτερη και κυρίως γρηγορότερη Δικαιοσύνη, στις πολιτικές διαφορές, οπότε ας δούμε, μέσα από 2 πραγματικά παραδείγματα, τι από αυτά, έχει επιτευχθεί...
Το σλόγκαν μιας παλιάς διαφήμισης ήταν : "γρήγορα ναι, πρόχειρα όχι", επειδή θεωρείται και όχι άδικα, ότι η ταχύτητα είναι συνήθως εις βάρος της ποιότητας και φοβάμαι ότι αυτό συμβαίνει και εν προκειμένω !
Πλέον μία τακτική αγωγή, συζητείται σε 5 μήνες περίπου, από την κατάθεσή της, σε αντίθεση με τα 3 -τουλάχιστον- χρόνια του προηγούμενου καθεστώτος, ωστόσο είναι αυτό αρκετό ;
Σε υπόθεση, ενώπιον Πολυμελούς Πρωτοδικείου, όπου εκεί οι αξίες του αντικειμένου της Δίκης, ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και ενώ ανέμενα να οριστεί τόπος και χρόνος εξέτασης μαρτύρων, τελικά βγήκε μια ό,τι να ναι (κυριολεκτικά όμως) απόφαση, βασισμένη μόνον στα έγγραφα !
Με βάση την εμπειρία, από το προηγούμενο καθεστώς, θεωρούσα βέβαιο και αναμενόμενο, ότι θα διαταχθεί εμμάρτυρη απόδειξη, άσχετα αν κανείς δεν ήξερε από γραμματείς κλπ, πως γίνεται, πως ειδοποιούνται οι διάδικοι κ.ο.κ.
Ωστόσο, επειδή το νέο καθεστώς, αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστή, το αν θα εξετάσει ή όχι μάρτυρα, τελικά βγήκε μια άδικη και ανεκδιήγητη απόφαση, βασισμένη μόνον σε έγγραφα, τα οποία μπορεί (όπως έχει αποδειχθεί) να είναι εικονικά ή και πλαστά !
Αντίθετα, οι μάρτυρες, ειδικά εφόσον είναι αυτόπτες ή αυτήκοοι, είναι οπωσδήποτε τα πιο "ζωντανά" και σημαντικά αποδεικτικά μέσα, που μπορούν κάλλιστα να αναιρέσουν τα τυχόν παραπλανητικά έγγραφα...
Εδώ λοιπόν, η ταχύτητα ή μάλλον η βιασύνη των Δικαστών, να βασιστούν, μόνον στα έγγραφα, οδήγησε σε μια απόφαση εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας !
Σε μια άλλη τώρα, περίπτωση, στο Ειρηνοδικείο, η Δικαστής, μετά από 5 ή 6 μήνες, εξέδωσε μια ...απόφαση 5 γραμμών, κάνοντας χρήση άρθρου του νέου ΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο, η συζήτηση της αγωγής, ΜΠΟΡΕΊ (δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή) να αναβληθεί, έως ότου κριθεί (και μάλιστα τελεσίδικα !) το ποινικό σκέλος της υπόθεσης (όταν έχει ασκηθεί δηλαδή ΚΑΙ μήνυση, παράλληλα με την αγωγή).
Εδώ, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, διότι : πρώτον, οι ποινικές διαδικασίες δεν έχουν επιταχυνθεί, αντίστοιχα, όπως οι αστικές, με συνέπεια, να απαιτείται σχεδόν μια οκταετία, για να κριθεί τελεσίδικα ένα πλημμέλημα (αντίστοιχα, 15 και παραπάνω έτη, στα κακουργήματα), οπότε ουσιαστικά ΜΙΛΆΜΕ ΓΙΑ αρνησιδικία, εκ μέρους της Ειρηνοδίκου !
Δεύτερον, σε πολλές περιπτώσεις, η ποινική έκβαση μιας υπόθεσης, δεν επηρεάζει την αστική και τρίτον, το όποιο ποινικό δεδικασμένο, δεν δεσμεύει τα αστικά Δικαστήρια...
Επομένως, έχουμε δύο, πραγματικές, περιπτώσεις, όπου στη μεν πρώτη αγγίζουμε τα όρια της ΚΑΚΟΔΙΚΊΑΣ, ενώ στη δεύτερη, τα ξεπερνάμε !
Είναι ίσως η πρώτη φορά, δηλαδή, όπου σε βάρος της Ειρηνοδίκου, θα έκανα, χωρίς δισταγμό και δεύτερες σκέψεις, μήνυση και αγωγή, προσωπικά δηλαδή εναντίον της, διότι εδώ και φυσιολογικά, δημιουργούνται υπόνοιες, όχι μόνον για τη νομική επάρκεια, αλλά και για την εντιμότητα και η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να δείχνει έντιμη...
Μετά από ...οκτώ χρόνια, που θα έχει τελεσιδικήσει το ποινικό σκέλος, μπορεί να μην υπάρχουν καν οι διάδικοι, να έχουν χρεοκοπήσει κλπ και φαντάζομαι πως οι εγκέφαλοι, που ψήφισαν τον νέο ΚΠολΔ, για να ...επιταχύνουν τις Δίκες, δεν είχαν αυτά στο μυαλό τους !
Σε κάθε περίπτωση και για να είμαστε ...στο πνεύμα των ημερών, δεν μπορεί ο κάθε "καραγκιόζης" Δικαστής (που βαριέται ή δεν θέλει να δικάσει και μάλιστα ορθά και πλήρως), να παίζει με το ψωμί, την καριέρα και την επαγγελματική φήμη (ή ακόμα και ...την Ζωή) των Δικηγόρων, διότι προφανώς ο πελάτης, θα επιρρίψει την ευθύνη στο δικηγόρο του, δεν θα έχει πιθανώς την αντίληψη, να καταλάβει, ότι φταίει "το νέο σύστημα" ή οι δικαστές.
Φαντάζομαι ότι, στην πορεία, θα αποκαλυφθούν ΚΑΙ ΆΛΛΑ ακόμα, μειονεκτήματα και προβλήματα του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
ΑπάντησηΔιαγραφή