"είμαστε όλοι γεωργουσόπουλοι"

    Η υπόθεση του Κ.Γεωργουσόπουλου, αναδεικνύει ξανά την ατυχία μας, να γεννηθούμε και να ζούμε, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων...

 Ο άνθρωπος αυτός, με την τόσο σημαντική προσφορά στον τόπο (στον τομέα του), κινδυνεύει να πάει φυλακή, στα 82 του χρόνια, έτσι ...του το ανταποδίδουν Κράτος και Δικ(χ)αστές !

 Συγκεκριμένα, δικάζεται τον άλλο μήνα, όπως ανέφερε, για χρέη προς το ΙΚΑ, του θεατρικού Μουσείου, του οποίου ήταν (διορισμένος) πρόεδρος Δ.Σ.

 Αν ψάξει κανείς, για να δει, τι είναι αυτό το "πράγμα", το θεατρικό Μουσείο, το οποίο μέχρι τώρα ελάχιστοι γνωρίζαμε και μάθαμε από αυτή την υπόθεση, θα δει πως έχει ιδρυθεί, πολύ παλιά, τη δεκαετία του 1930.

 Το 1976 έγινε Ν.Π.Ι.Δ και κάποια στιγμή, υποθέτω, περιήλθε, ως συνήθως, υπό κρατικό έλεγχο, προκειμένου να γίνονται μερικά ακόμα ρουσφέτια, να διορίζονται μερικά ακόμα "δικά τους παιδιά" σε αργομισθίες κλπ.

 Είναι από τις χιλιάδες περιπτώσεις, όπου κάτι, που ξεκίνησε ως ιδιωτικό, κατέληξε δημόσιο, προκειμένου ...να υπάρχουν τρόποι κατασπατάλησης των φόρων, που πληρώνουμε !

 Έλα όμως, που ήρθε το 2010, η ΧΡΕΟΚΟΠΊΑ της Ψωροκώσταινας και αναγκαστικά το "ξεχειλωμένο" Δημόσιο, που είχε φτάσει τότε, στο σημείο να μην ξέρει καν το μεγεθός του, τι και ποιους πληρώνει και γιατί (lol), αναγκάστηκε να συμμαζευτεί και να περιοριστεί ...στα πιο βασικά και αναγκαία (προφανώς και εύλογα, το θεατρικό Μουσείο, δεν ανήκει σε αυτά).

  Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, από ότι έχω καταλάβει, το αρμόδιο Υπουργείο, σταμάτησε να επιχορηγεί, όπως έκανε, το Μουσείο αυτό, με συνέπεια να δημιουργηθούν χρέη (πέραν αυτού, από ό,τι είδα στο διαδίκτυο, τα "εκθέματα" σαπίζουν σε κάτι υπόγεια στην Ακαδημίας, δίπλα σε τρωκτικά και εξετάζεται η μεταφορά τους, αλλού)...

  Αυτά τα απλά πραγματάκια, που καταλαβαίνουμε όλοι, με χρήση της κοινή Λογικής, ότι δηλαδή εδώ, ουσιαστικά, χρωστάει το Δημόσιο (υπουργείο Πολιτισμού) ...στο Δημόσιο (ΙΚΑ), φαίνεται να μην κατανοούν οι "ανεξάρτητοι" δικαστές μας !

 Που κολλάει, σε όλο αυτό, το (αριστερό) παραμύθι, ο Γεωργουσόπουλος ; Το εν λόγω Μουσείο, δεν υπήρξε το "μαγαζάκι" του, δεν το έφτιαξε αυτός και δεν το εκμεταλλεύονταν αυτός (αν υποθέσουμε ότι είχε και κάποια, απειροελάχιστα, έσοδα, πλην της κρατικής χρηματοδότησης), από ό,τι είπε, ακόμα και ως Πρόεδρος του Δ.Σ, ήταν ΆΜΙΣΘΟΣ, δεν έπαιρνε καν μισθό.

  Πραγματικά και δίχως αμφιβολία, η υπόθεση αυτή αποδεικνύει , ξανά, ότι εκεί που τελειώνει η ανθρώπινη Λογική, ξεκινάει το ελληνικό Δημόσιο...

 Το υπουργείο, τοποθετεί έναν άνθρωπο, ως Πρόεδρο Δ.Σ, στο Μουσείο, σταματάει να πληρώνει το ΙΚΑ και τις λοιπές υποχρεώσεις, όπως έκανε μέχρι τότε και το ΙΚΑ, αντί να στραφεί κατά του υπουργείου, στρέφεται κατά του ...διορισμένου, από εκείνο, Προέδρου, λες και ο άνθρωπος αυτός, που δέχτηκε τη -άμισθη- αυτή θέση, πρέπει να πληρώσει τα χρέη, από την τσέπη του ή από τα ανύπαρκτα έσοδα του Μουσείου !

  Η ειρωνεία είναι, πως η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, έσπευσε από νωρίς να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ πρόκειται για τριτοκοσμική Μπανανία, όπου ενδέχεται, μεταξύ άλλων, αξιοπρεπείς και αξιόλογοι άνθρωποι, να πάνε φυλακή, για χρέη, που δεν τους αναλογούν...