Τα όσα εκτυλίσσονται, μετά το ντου της Αστυνομίας και τη λήξη της κατάληψης, στη Βίλα Αμαλία(ς), φανερώνουν με τον πλέον εμφαντικό τρόπο, γιατί η ελληνική κοινωνία έφτασε εδώ που έφτασε και ότι η κρίση είναι πρώτιστα ηθική και αξιακή και μετά οικονομική.
Στη γειτονιά, που μένω, στο Γαλάτσι, μέσα σε μία νύχτα κυριολεκτικά, γέμισαν οι τοίχοι, με συνθήματα, όπως "καμίνη η βίλλα αμαλία θα γίνει ο τάφος σου", "κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις" και άλλα τέτοια γραφικά, αλλά και επικίνδυνα, όπως έδειξε και ο πρόσφατος προπηλακισμός του Δημάρχου Αθηναίων.
Αναρωτιέμαι αφενός, αν όλα αυτά τα έγραψαν ένας, δύο ή αν όντως το Γαλάτσι, μία όχι και τόσο κακόφημη περιοχή, έχει τόσους πολλούς "αναρχικούς" και αφετέρου πόσο πωρωμένα είναι αυτά τα άτομα και βγάζουν μένος απέναντι στην εφαρμογή της ..νομιμότητας.
Σε ποιο άρθρο, ποιανού Νόμου, κατοχυρώνεται το δικαίωμα κατάληψης δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας και δεν το ξέρω ;; Μήπως έχουμε κοινοκτημοσύνη και δεν το έχω πάρει χαμπάρι ;
Γιατί θα πρέπει η επίσημη, οργανωμένη πολιτεία, αλλά και κοινωνία, να ανέχεται την ύπαρξη ενός μέρους, όπου μαζεύονται κάποιοι, για να κάνουν χρήση ναρκωτικών και να φτιάξουν μολότοφ, με σκοπό να κάψουν ανθρώπους και περιουσίες ;; Έχουν τρελαθεί τελείως ; Για ποια βίλλα αμαλίας "μάχονται" ;
Αναρωτιέμαι επίσης, αν τα "συντρόφια" αυτά, εφαρμόζουν την κοινοκτημοσύνη και μεταξύ τους, αν μοιράζονται π.χ τα χρήματα, που έχουν στην τσέπη τους ή την περιουσία του μπαμπά (γιατί αυτοί δε νομίζω να εργάζονται), αν μπορεί ο καθένας να κοιμηθεί στο σπίτι τους ή να πηδήξει τη γυναίκα ή τη γκόμενά τους ! Ή εφαρμόζουν το "τα δικά σας δικά μας και τα δικά μας, πάλι δικά μας" ;!
Πέρα από την καθαρά ποινική-εγκληματική δράση αυτών των ατόμων, υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα ασφαλώς κοινωνικό, πως φτάνει κανείς σε αυτά τα επίπεδα σκέψης, διότι ανάμεσά τους, φρονώ, ότι υπάρχουν και παιδιά από "καλές" οικογένειες, όχι μόνον άτομα του περιθωρίου.
Πως παρασύρονται αυτά τα παιδιά να πιστεύουν ότι ο κόσμος θα αλλάξει με μολότοφ, με ωμή βία, έγκλημα και παραβατική συμπεριφορά ;; Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι έτσι γίνονται χειρότεροι από αυτούς, τους οποίους υποτίθεται πολεμάνε ;
Το πιο λυπηρό, όμως, για αυτούς τους σύγχρονους Δον-κιχώτες (αφού παρά την επικινδυνότητά τους, ουσιαστικά πολεμάνε κάτι που δεν υπάρχει ή υπάρχει μόνον στο μυαλό τους), είναι ότι βρίσκουν πολιτική στέγη, σε κόμμα, το οποίο ευελπιστεί να κυβερνήσει (..με την ελπίδα θα μείνουν).
Το συμπέρασμα είναι πως, όσο επικίνδυνη είναι η ακροδεξιά, άλλο τόσο επικίνδυνη, είναι και η ακροαριστερά και αν πρέπει να τεθούν ορισμένα κόμματα, εκτός Νόμου, θα πρέπει να περιληφθούν σε αυτά και εκείνα, που υποθάλπτουν, στηρίζουν και ενισχύουν τέτοιες εγκληματικές δράσεις, όπως οι καταλήψεις, οι φθορές ξένης περιουσίας, οι σωματικές βλάβες ή και οι ειδεχθείς δολοφονίες (όπως έγινε στη Μαρφίν και ακόμα οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι !).
Στη γειτονιά, που μένω, στο Γαλάτσι, μέσα σε μία νύχτα κυριολεκτικά, γέμισαν οι τοίχοι, με συνθήματα, όπως "καμίνη η βίλλα αμαλία θα γίνει ο τάφος σου", "κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις" και άλλα τέτοια γραφικά, αλλά και επικίνδυνα, όπως έδειξε και ο πρόσφατος προπηλακισμός του Δημάρχου Αθηναίων.
Αναρωτιέμαι αφενός, αν όλα αυτά τα έγραψαν ένας, δύο ή αν όντως το Γαλάτσι, μία όχι και τόσο κακόφημη περιοχή, έχει τόσους πολλούς "αναρχικούς" και αφετέρου πόσο πωρωμένα είναι αυτά τα άτομα και βγάζουν μένος απέναντι στην εφαρμογή της ..νομιμότητας.
Σε ποιο άρθρο, ποιανού Νόμου, κατοχυρώνεται το δικαίωμα κατάληψης δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας και δεν το ξέρω ;; Μήπως έχουμε κοινοκτημοσύνη και δεν το έχω πάρει χαμπάρι ;
Γιατί θα πρέπει η επίσημη, οργανωμένη πολιτεία, αλλά και κοινωνία, να ανέχεται την ύπαρξη ενός μέρους, όπου μαζεύονται κάποιοι, για να κάνουν χρήση ναρκωτικών και να φτιάξουν μολότοφ, με σκοπό να κάψουν ανθρώπους και περιουσίες ;; Έχουν τρελαθεί τελείως ; Για ποια βίλλα αμαλίας "μάχονται" ;
Αναρωτιέμαι επίσης, αν τα "συντρόφια" αυτά, εφαρμόζουν την κοινοκτημοσύνη και μεταξύ τους, αν μοιράζονται π.χ τα χρήματα, που έχουν στην τσέπη τους ή την περιουσία του μπαμπά (γιατί αυτοί δε νομίζω να εργάζονται), αν μπορεί ο καθένας να κοιμηθεί στο σπίτι τους ή να πηδήξει τη γυναίκα ή τη γκόμενά τους ! Ή εφαρμόζουν το "τα δικά σας δικά μας και τα δικά μας, πάλι δικά μας" ;!
Πέρα από την καθαρά ποινική-εγκληματική δράση αυτών των ατόμων, υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα ασφαλώς κοινωνικό, πως φτάνει κανείς σε αυτά τα επίπεδα σκέψης, διότι ανάμεσά τους, φρονώ, ότι υπάρχουν και παιδιά από "καλές" οικογένειες, όχι μόνον άτομα του περιθωρίου.
Πως παρασύρονται αυτά τα παιδιά να πιστεύουν ότι ο κόσμος θα αλλάξει με μολότοφ, με ωμή βία, έγκλημα και παραβατική συμπεριφορά ;; Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι έτσι γίνονται χειρότεροι από αυτούς, τους οποίους υποτίθεται πολεμάνε ;
Το πιο λυπηρό, όμως, για αυτούς τους σύγχρονους Δον-κιχώτες (αφού παρά την επικινδυνότητά τους, ουσιαστικά πολεμάνε κάτι που δεν υπάρχει ή υπάρχει μόνον στο μυαλό τους), είναι ότι βρίσκουν πολιτική στέγη, σε κόμμα, το οποίο ευελπιστεί να κυβερνήσει (..με την ελπίδα θα μείνουν).
Το συμπέρασμα είναι πως, όσο επικίνδυνη είναι η ακροδεξιά, άλλο τόσο επικίνδυνη, είναι και η ακροαριστερά και αν πρέπει να τεθούν ορισμένα κόμματα, εκτός Νόμου, θα πρέπει να περιληφθούν σε αυτά και εκείνα, που υποθάλπτουν, στηρίζουν και ενισχύουν τέτοιες εγκληματικές δράσεις, όπως οι καταλήψεις, οι φθορές ξένης περιουσίας, οι σωματικές βλάβες ή και οι ειδεχθείς δολοφονίες (όπως έγινε στη Μαρφίν και ακόμα οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι !).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.