Δικαστικά Πραξικοπήματα (η συνέχεια)

   Κάποτε είχαμε την Χούντα των Συνταγματαρχών (δεν την έζησα) και σήμερα έχουμε την Χούντα ...των Δικαστών (ή Διχαστών, καλύτερα), οι οποίοι, τα τελευταία ιδίως χρόνια, με τις αποφάσεις τους, διχάζουν το Λαό, προκαλούν το κοινό περί Δικαίου αίσθημα και διαταράσσουν την κοινωνική τάξη και ειρήνη, με παράλογες και ΈΚΝΟΜΕΣ αποφάσεις !
  Βέβαια, χουντικές συμπεριφορές, επιδεικνύουν και άλλα μέλη των ειδικών μισθολογίων, κυρίως ένστολοι και πανεπιστημιακοί (για την Χούντα των καθηγητάδων, έχω αναφερθεί αλλού), όμως εδώ θα ασχοληθούμε (ξανά) με τους Δικαστές, μετά και το νέο "κρούσμα", αυτό του Ειρηνο-δικείου (τι ειρωνεία) Καλαμάτας...
  Χθες κυκλοφόρησε σαν "είδηση", ότι τα Μνημόνια και οι χρεοκοπίες τελείωσαν, ότι "λεφτά υπάρχουν" κλπ και όλα αυτά, με απόφαση ενός Ειρηνοδίκη Καλαμάτας (σε αντίστοιχο στρατιωτικού Βαθμού, θα λέγαμε Λοχαγός, ούτε καν Συνταγματάρχης), που ...έδωσε διαταγή στην Κυβέρνηση, να αρχίσει να ξαναδίνει 14 και όχι 12 μισθούς, στο Δημόσιο !
  Με δήθεν λογικοφανείς, πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς (γιατί μια δικαστική απόφαση, χρειάζεται κάποια αιτιολογία, όσο να ναι), κατέληξε σε μια όχι απόφαση-βόμβα, όπως στερεότυπα λέγεται, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, αλλά σε απόφαση-μουτζούρα (λογοπαίγνιο με το επίθετο του, Μουτζούρης, όπως γράφτηκε).
  Το τραγελαφικό της υπόθεσης, είναι ότι δικαίωσε, με αυτήν, δικαστικούς υπαλλήλους της Καλαμάτας, ήτοι υφισταμένους του-βοηθούς του, με τους οποίους πιθανόν είναι κάθε μέρα μαζί και κάποιος ...κακεντρεχής θα έλεγε ότι το είχαν συζητήσει εκ των προτέρων και μπορεί να τους είπε "κάντε εσείς την αγωγή και τα υπόλοιπα, αφήστε τα πάνω μου", κάτι περίπου αντίστοιχο, με τους στημένους αγώνες στο ποδόσφαιρο, δηλαδή.
  Οι ενάγοντες, που ζητούσαν 14 και όχι 12 μισθούς, όπως όλοι οι Δ.Υ, σκέφτηκαν πονηρά, ότι εμείς "είμαστε ιδιωτικού δικαίου", είμαστε διαφορετική περίπτωση, από τους άλλους (πολύ κοινό αίσθημα στο Δημόσιο αυτό, γενικά), όμως, για κακή τους τύχη, σε ΌΛΑ τα ρεπορτάζ αναφέρονται ως "δημόσιοι υπάλληλοι"...
  Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν εργάζονται στα Δικαστήρια, υπήρχε περίπτωση μία κρατική υπηρεσία να απασχολεί ιδιωτικούς υπαλλήλους (που ακόμα παίρνουν 14 και όχι 12 μισθούς, ...αν πληρώνονται βέβαια) ;
  Αν ισχυρίζεται ότι είσαι ιδιωτικός υπάλληλος και όχι δημόσιος, αυτό θα πρέπει να φαίνεται παντού, όχι σε μία τυπική σύμβαση, που γράφει "ιδιωτικού δικαίου" : στις αμοιβές, στα ωράρια, στις άδειες κλπ !
  Δεν μπορεί να πηγαίνεις στην Υπηρεσία, πέντε με έξι ώρες την ημέρα, να έχεις σχεδόν διπλάσιες αποδοχές, από έναν αντίστοιχο ιδιωτικό υπάλληλο, που πιθανόν κάνει και (μη πληρωμένες) υπερωρίες, να έχεις σωρό άλλα προνόμια, που δεν προβλέπονται για ιδιωτικούς υπαλλήλους και να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, ότι δεν είσαι Δ.Υ.
  Δηλαδή δεν σου φτάνει ότι παίρνεις πολύ περισσότερα, από ότι ένας -αληθινά- ιδιωτικού δικαίου, ότι πληρώνεσαι στην ώρα σου πάντα και ότι είναι σχεδόν αδύνατον να απολυθείς, θέλεις και 14 μισθούς ; Με ποια λογική ; Με τη "λογική του τρωκτικού", που δεν χορταίνει ποτέ, όπως η στείρα μήτρα ;
  Και καλά εσύ είσαι υπάλληλος, είσαι πονηρός, είσαι ο,τιδήποτε, ο Δικαστής τι κάνει ; Έτσι αντιλαμβάνεται και αυτός το Δίκαιο και το αποδίδει, σύμφωνα με τον όρκο του ;
  Μπορεί πλέον να γελάμε και να διασκεδάζουμε, με αντίστοιχες αποφάσεις, ωστόσο κάποια στιγμή το πράγμα ΟΦΕΊΛΕΙ να σοβαρέψει, ειδικά σε τόσο τρανταχτές περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας (το λιγότερο), διότι μόνον αν αύριο, ένας Εισαγγελέας "μαντρώσει" έναν Δικαστή, που νομίζει ότι είναι χαλίφης στην θέση του χαλίφη και μπορεί να ασκεί οικονομική πολτική και να μοιράζει κρατικό χρήμα, θα μπορούσαμε να αναφωνήσουμε : "ναι, υπάρχει Κράτος" !