Πολλοί, γηγενείς κυρίως και λιγότερο αλλοδαποί ή κάτοικοι εξωτερικού, αναφέρονται στην χώρα μας, με τον χαρακτηρισμό "ψωροκώσταινα" (τον χρησιμοποιώ και ο ίδιος, ενίοτε), ο οποίος φυσικά έχει ειρωνική και μειωτική σημασία.
Ψάχνοντας την ιστορία της λέξης, η οποία, λόγω της συχνής χρήσης της, μπήκε ακόμα και στα λεξικά του Μπαμπινιώτη, ανακαλύπτουμε ότι "ψωροκώσταινα" ήταν το ψευδώνυμο γυναίκας ζητιάνας, δηλαδή υπαρκτού προσώπου, που έζησε στα χρόνια της ελληνικής Επανάστασης.
Κάποια στιγμή, το μονίμως φτωχό και χρεοκοπημένο ελληνικό "κράτος" (σε εισαγωγικά, επειδή τότε δεν είχε καλά-καλά σχηματιστεί, όχι ότι σήμερα είναι εκτός εισαγωγικών), ζήτησε οικονομική βοήθεια, ακόμα και από ζητιάνους, ακόμα και από την ψωροκώσταινα, η οποία, χωρίς να το πολύ σκεφτεί, έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε (ένα δακτυλίδι, νομίζω).
Επειδή ο σκοπός τότε ήταν Ιερός, η ψωροκώσταινα, κανονικά, έχει και θα έπρεπε να έχει ηρωϊκές διαστάσεις, διότι προέβη σε πράξη έσχατου αλτρουισμού και φιλοπατρίας και ενώ η ίδια ζούσε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, εντούτοις θέλησε να συνεισφέρει στον Αγώνα της Επανάστασης και του Έθνους !
Ας δούμε τώρα και αντίστοιχα, τι συμβαίνει στην σύγχρονη Ελλάδα, ιδίως μετά την χρεοκοπία του 2010 και την έλευση των Μνημονίων : το κοινό στοιχείο, είναι ότι το Κράτος ζητάει "να βάλουν πλάτη" όλοι, ακόμα και οι πολύ φτωχοί, με συνέπεια να φτωχοποιούνται και να δυστυχούν έτι περαιτέρω.
Όσοι πραγματικά είχαν και έχουν χρήμα, κατά κανόνα μαύρο ή γκρίζο, το έβγαλαν έξω ή το κρύβουν και είναι στο απυρόβλητο...
Η βασική διαφορά όμως, δεν είναι ότι δεν πληρώνουν όλοι και κυρίως εκείνοι, που θα έπρεπε, αλλά ότι ο σκοπός πλέον δεν είναι Ιερός, τα χρήματα δεν πάνε κάπου, όπου είναι τελείως απαραίτητα και θα πιάσουν τόπο, αλλά, κατά κανόνα, για να συνεχίσουν να τρώνε τα τρωκτικά του δημοσίου χρήματος (από τους 300 μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο και τον τελευταίο κρατικοδίαιτο επιχειρηματία) !
Έτσι παρατηρούνται ακραία και αφύσικα φαινόμενα, όπως οι ένστολοι, οι οποίοι απειλούν να συλλάβουν Υπουργό (απορώ τι σόι συμβούλους έχουν...), αν δεν αποκαταστήσει τις αποδοχές τους, σε σχεδόν προ κρίσης επίπεδα.
Είναι αυτό που λένε ότι τα πόδια σηκώνονται να βαρέσουν το κεφάλι, ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει ποιος κάνει κουμάντο και τι σημαίνει να είσαι υπάλληλος (υπό, δηλαδή κάτω από άλλον) και ίσως θα χρειαζόταν ένα σοκ, εκ μέρους της Κυβέρνησης, ήτοι να δείξει πόσο εύκολες και απλές, είναι οι (θεωρούμενες ως απίθανες) απολύσεις στον δημόσιο τομέα (με κατάργηση οργανικών θέσεων) και να γυρίσουν έτσι τα πρόβατα (ειδικά μισθολόγια, κυρίως, συμπεριλαμβανομένων και δικαστών) στο μαντρί...
Αντί να λένε "ευχαριστώ" για όσα πήραν και παίρνουν, σε μια κοινωνία διαλυμένη και ακραία φτωχοποιημένη, ζητάνε να πάρουν ΚΑΙ το δαχτυλίδι της ψωροκώσταινας, να επιβληθούν νέα βάρη στους άλλους, για να καλοπερνούν οι ίδιοι !
Στο ίδιο μοτίβο, έβλεπα τις προάλλες, τους ηλίθιους δημοσιογράφους μας, στην προσπάθειά τους, να περιγράψουν το "δράμα" των συνταξιούχων, να κάνουν ρεπορτάζ ...σε οινομαγειρεία, όπου πλέον, λέει, τρώνε όσπρια κλπ και όχι ψάρια κλπ, που είναι ακριβότερα...
Αντίστοιχα, πηγαίνουν και έξω από τράπεζες και μέσα σε σούπερ μάρκετ με γεμάτα καρότσια, αντί να μιλήσουν με όσους ίσως δεν βγαίνουν καν από το σπίτι, ίσως δεν έχουν ρεύμα και ένα σωρό άλλα προβλήματα, χρέη και αρρώστιες.
Χαρακτηριστικό, είναι, ότι ένας από τους θαμώνες του ταβερνείου, ήταν 91 ετών και δήλωσε ότι παίρνει σύνταξη επί ..40 χρόνια (πόσες χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις ;), ήτοι από τα 51, οπότε εύλογα εικάζουμε ότι εργάστηκε στο Δημόσιο, μόνον εκεί, βγαίνεις σε σύνταξη, στην πιο παραγωγική σου ηλικία !
Όσα χρόνια και να δούλεψε, σίγουρα ..είναι λιγότερα από τα χρόνια, που παίρνει σύνταξη και όμως αυτόν ή κάποιος άλλον, θα μπορούσες να τον ακούσεις να δηλώνει σε κάμερα ότι "τα έχουμε πληρώσει, γιατί μας τα κόβουν ;", ενώ στην πραγματικότητα έχει λάβει συντάξεις πολλαπλάσιες από τις όποιες εισφορές είχε πληρώσει (πολλοί βέβαια, χωρίς καμία εισφορά, βλέπε άγαμες θυγατέρες, μούφα ανάπηροι και ένα σωρό άλλοι).
Αυτό είναι ένα μόνον και ενδεικτικό σύμπτωμα του τι σημαίνει "σύγχρονη ψωροκώσταινα", υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα παραδείγματα, για το τι σημαίνει να "αρμέγεις", να πνίγεις (ακόμα και να σκοτώνεις έμμεσα, χωρίς παροχές υγείας κλπ) τον φτωχό ή και τον πολύ φτωχό, για να χρηματοδοτήσεις όμως ανίερους σκοπούς (στρατιές "συμβούλων", να διορίσεις το σόι σου, να κρατήσεις ικανοποιημένη και χορτασμένη την εκλογική σου πελατεία και τα σχετικά).
Ψάχνοντας την ιστορία της λέξης, η οποία, λόγω της συχνής χρήσης της, μπήκε ακόμα και στα λεξικά του Μπαμπινιώτη, ανακαλύπτουμε ότι "ψωροκώσταινα" ήταν το ψευδώνυμο γυναίκας ζητιάνας, δηλαδή υπαρκτού προσώπου, που έζησε στα χρόνια της ελληνικής Επανάστασης.
Κάποια στιγμή, το μονίμως φτωχό και χρεοκοπημένο ελληνικό "κράτος" (σε εισαγωγικά, επειδή τότε δεν είχε καλά-καλά σχηματιστεί, όχι ότι σήμερα είναι εκτός εισαγωγικών), ζήτησε οικονομική βοήθεια, ακόμα και από ζητιάνους, ακόμα και από την ψωροκώσταινα, η οποία, χωρίς να το πολύ σκεφτεί, έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε (ένα δακτυλίδι, νομίζω).
Επειδή ο σκοπός τότε ήταν Ιερός, η ψωροκώσταινα, κανονικά, έχει και θα έπρεπε να έχει ηρωϊκές διαστάσεις, διότι προέβη σε πράξη έσχατου αλτρουισμού και φιλοπατρίας και ενώ η ίδια ζούσε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, εντούτοις θέλησε να συνεισφέρει στον Αγώνα της Επανάστασης και του Έθνους !
Ας δούμε τώρα και αντίστοιχα, τι συμβαίνει στην σύγχρονη Ελλάδα, ιδίως μετά την χρεοκοπία του 2010 και την έλευση των Μνημονίων : το κοινό στοιχείο, είναι ότι το Κράτος ζητάει "να βάλουν πλάτη" όλοι, ακόμα και οι πολύ φτωχοί, με συνέπεια να φτωχοποιούνται και να δυστυχούν έτι περαιτέρω.
Όσοι πραγματικά είχαν και έχουν χρήμα, κατά κανόνα μαύρο ή γκρίζο, το έβγαλαν έξω ή το κρύβουν και είναι στο απυρόβλητο...
Η βασική διαφορά όμως, δεν είναι ότι δεν πληρώνουν όλοι και κυρίως εκείνοι, που θα έπρεπε, αλλά ότι ο σκοπός πλέον δεν είναι Ιερός, τα χρήματα δεν πάνε κάπου, όπου είναι τελείως απαραίτητα και θα πιάσουν τόπο, αλλά, κατά κανόνα, για να συνεχίσουν να τρώνε τα τρωκτικά του δημοσίου χρήματος (από τους 300 μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο και τον τελευταίο κρατικοδίαιτο επιχειρηματία) !
Έτσι παρατηρούνται ακραία και αφύσικα φαινόμενα, όπως οι ένστολοι, οι οποίοι απειλούν να συλλάβουν Υπουργό (απορώ τι σόι συμβούλους έχουν...), αν δεν αποκαταστήσει τις αποδοχές τους, σε σχεδόν προ κρίσης επίπεδα.
Είναι αυτό που λένε ότι τα πόδια σηκώνονται να βαρέσουν το κεφάλι, ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει ποιος κάνει κουμάντο και τι σημαίνει να είσαι υπάλληλος (υπό, δηλαδή κάτω από άλλον) και ίσως θα χρειαζόταν ένα σοκ, εκ μέρους της Κυβέρνησης, ήτοι να δείξει πόσο εύκολες και απλές, είναι οι (θεωρούμενες ως απίθανες) απολύσεις στον δημόσιο τομέα (με κατάργηση οργανικών θέσεων) και να γυρίσουν έτσι τα πρόβατα (ειδικά μισθολόγια, κυρίως, συμπεριλαμβανομένων και δικαστών) στο μαντρί...
Αντί να λένε "ευχαριστώ" για όσα πήραν και παίρνουν, σε μια κοινωνία διαλυμένη και ακραία φτωχοποιημένη, ζητάνε να πάρουν ΚΑΙ το δαχτυλίδι της ψωροκώσταινας, να επιβληθούν νέα βάρη στους άλλους, για να καλοπερνούν οι ίδιοι !
Στο ίδιο μοτίβο, έβλεπα τις προάλλες, τους ηλίθιους δημοσιογράφους μας, στην προσπάθειά τους, να περιγράψουν το "δράμα" των συνταξιούχων, να κάνουν ρεπορτάζ ...σε οινομαγειρεία, όπου πλέον, λέει, τρώνε όσπρια κλπ και όχι ψάρια κλπ, που είναι ακριβότερα...
Αντίστοιχα, πηγαίνουν και έξω από τράπεζες και μέσα σε σούπερ μάρκετ με γεμάτα καρότσια, αντί να μιλήσουν με όσους ίσως δεν βγαίνουν καν από το σπίτι, ίσως δεν έχουν ρεύμα και ένα σωρό άλλα προβλήματα, χρέη και αρρώστιες.
Χαρακτηριστικό, είναι, ότι ένας από τους θαμώνες του ταβερνείου, ήταν 91 ετών και δήλωσε ότι παίρνει σύνταξη επί ..40 χρόνια (πόσες χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις ;), ήτοι από τα 51, οπότε εύλογα εικάζουμε ότι εργάστηκε στο Δημόσιο, μόνον εκεί, βγαίνεις σε σύνταξη, στην πιο παραγωγική σου ηλικία !
Όσα χρόνια και να δούλεψε, σίγουρα ..είναι λιγότερα από τα χρόνια, που παίρνει σύνταξη και όμως αυτόν ή κάποιος άλλον, θα μπορούσες να τον ακούσεις να δηλώνει σε κάμερα ότι "τα έχουμε πληρώσει, γιατί μας τα κόβουν ;", ενώ στην πραγματικότητα έχει λάβει συντάξεις πολλαπλάσιες από τις όποιες εισφορές είχε πληρώσει (πολλοί βέβαια, χωρίς καμία εισφορά, βλέπε άγαμες θυγατέρες, μούφα ανάπηροι και ένα σωρό άλλοι).
Αυτό είναι ένα μόνον και ενδεικτικό σύμπτωμα του τι σημαίνει "σύγχρονη ψωροκώσταινα", υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα παραδείγματα, για το τι σημαίνει να "αρμέγεις", να πνίγεις (ακόμα και να σκοτώνεις έμμεσα, χωρίς παροχές υγείας κλπ) τον φτωχό ή και τον πολύ φτωχό, για να χρηματοδοτήσεις όμως ανίερους σκοπούς (στρατιές "συμβούλων", να διορίσεις το σόι σου, να κρατήσεις ικανοποιημένη και χορτασμένη την εκλογική σου πελατεία και τα σχετικά).
Μία χαρακτηριστική, μεταξύ χιλιάδων, εκδήλωση του φαινομένου "ψωροκώσταινας" είναι και αυτή, που εκδηλώθηκε μετά τις καταστροφικές και θανατηφόρες, πρόσφατες πλημμύρες, στην ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας : μια μέρα μετά την καταστροφή, επισκέφτηκε τους πληγέντες, για να δώσει κουράγιο, ο τέως Μεσσήνιος Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς και έδειχνε να συμμερίζεται τον πόνο τους...Την επόμενη μέρα, βγήκε ο δήμαρχος Καλαμάτας και υπέδειξε ως υπαίτιο των καταστροφών, τον ..Αντώνη Σαμαρά !
ΑπάντησηΔιαγραφή