Η πιο τρανταχτή απόδειξη, ότι η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας, δεν είναι "γράμμα κενό", αλλά η μόνη Αληθινή και μάλιστα Ολοζώντανη, κάτι δηλαδή που βιώνεται, με τις αισθήσεις, ακόμα και στον παρόντα, υλικό, κόσμο, είναι οπωσδήποτε τα Θαύματα, που συμβαίνουν, συνέχεια.
Θαύματα, όπως θεραπείες σωματικών και ψυχικών παθήσεων, ακόμα και φαινομενικά ανίατων ή εκ γενετής, αναστάσεις νεκρών, αλλά και πολλά άλλα, έκανε πρώτος ο ίδιος ο Χριστός, έπειτα οι μαθητές και Απόστολοι Του και εν συνεχεία, κάνουν οι Άγιοι, όσοι άνθρωποι δηλαδή, έλαβαν την Χάρη Του και ενώθηκαν μαζί Του, μέσα από τον άμεμπτο Βίο ή το Μαρτύριο Τους !
Κάποια από τα Θαύματα, μάλιστα, που συμβαίνουν στις ζωές μας, δεν τα αντιλαμβανόμαστε καν, γίνονται αθόρυβα και σιωπηλά και γι' αυτό, στη Θ. Λειτουργία, λέει, κάποια στιγμή, ο Ιερέας : "υπέρ των φανερών και αφανών ευεργεσιών, των εις ημάς γεγενημένων".
Άλλα πάλι, "φωνάζουν" από μόνα τους, δεν μπορούν να μείνουν κρυφά, όπως διαβάσαμε τελευταία, για τη μητέρα, ενός παιδιού-αγοριού 3,5 ετών, που δεν είχε μιλήσει ποτέ και η οποία είδε την Παναγία, σε όνειρο, να της λέει "φέρε το παιδί, να Με προσκυνήσει, στο Ναό Μου, που ανακαινίστηκε πρόσφατα" (Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα) και μόλις εκείνο, ασπάστηκε την Εικόνα Της, άρχισε να φωνάζει "Με λένε Παναγιώτη" (είχε δηλαδή και το Όνομά Της) !
Εδώ λοιπόν, έρχομαι να καταθέσω και τη δική μου μαρτυρία, από το πιο πρόσφατο θαύμα, που βίωσα : επί αρκετούς μήνες, υπέφερα, από έντονους πόνους, σε συγκεκριμένο σημείο του σώματός μου.
Δεν πήγαινα σε γιατρό (...αυτό το κεφάλαιο, θέλει ξεχωριστή ανάλυση), έκανα υπομονή, ζούσα μια κανονική σχεδόν ζωή, αλλά ο πόνος, όπως και να έχει, μειώνει την ποιότητα της ζωής σου, δεν σε αφήνει να την χαρείς, παρόλο, που σχεδόν μηχανικά, όταν μας ρωτάνε "τι κάνεις ;", απαντάμε πολλές φορές "καλά", ενώ υποφέρουμε...
Πρώτα απευθύνθηκα στον Άγιο Παντελεήμονα, που με έχει κάνει καλά και στο παρελθόν και Τον θεωρώ κάτι σαν "προσωπικό γιατρό", έπειτα στους Αγίους Αναργύρους, σε Αγίους δηλαδή, που κατά τον εγκόσμιο Βίο Τους, υπήρξαν ιατροί, στο επάγγελμα, αλλά και στον Άγιο, που θεωρείται Προστάτης, του συγκεκριμένου σημείου του σώματος !
Ο πόνος μειωνόταν σταδιακά, αλλά όχι τελείως, σε ένταση και γινόταν πιο περιοδικός και όχι τόσο συνεχόμενος, όπως στις αρχές και κάποια στιγμή, είχα πει, έτσι γενικά (και ίσως αυτό είναι το ορθό, επειδή κάθε Άγιος, έχει την "ειδικότητά" Του, εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων ασθενειών) "να με βοηθήσει, κάποιος Άγιος", στο πρόβλημά μου, χωρίς να Τον ονοματίσω...
Έτσι, πριν από ένα μήνα, περίπου, βλέπω στον ύπνο μου, μία Εικόνα Αγίας, την Οποία αναγνώρισα και θυμόμουν το πρωί, ως την Αγία Βαρβάρα, να μου λέει : "Εγώ σε έκανα καλά, έλα να Μου ανάψεις μια λαμπάδα" !
Η παρούσα ανάρτηση λοιπόν, είναι αφιερωμένη, ως ελάχιστος φόρος Τιμής και ως ένα "δημόσιο ευχαριστώ", στην πολυαγαπημένη, στην χώρα μας και όχι μόνον, Αγία Βαρβάρα, τη Μεγαλομάρτυρα και Θαυματουργό, που με λυπήθηκε, "το πήρε πάνω Της" θα λέγαμε και με βοήθησε με το πρόβλημά μου.
Θαύματα, όπως θεραπείες σωματικών και ψυχικών παθήσεων, ακόμα και φαινομενικά ανίατων ή εκ γενετής, αναστάσεις νεκρών, αλλά και πολλά άλλα, έκανε πρώτος ο ίδιος ο Χριστός, έπειτα οι μαθητές και Απόστολοι Του και εν συνεχεία, κάνουν οι Άγιοι, όσοι άνθρωποι δηλαδή, έλαβαν την Χάρη Του και ενώθηκαν μαζί Του, μέσα από τον άμεμπτο Βίο ή το Μαρτύριο Τους !
Κάποια από τα Θαύματα, μάλιστα, που συμβαίνουν στις ζωές μας, δεν τα αντιλαμβανόμαστε καν, γίνονται αθόρυβα και σιωπηλά και γι' αυτό, στη Θ. Λειτουργία, λέει, κάποια στιγμή, ο Ιερέας : "υπέρ των φανερών και αφανών ευεργεσιών, των εις ημάς γεγενημένων".
Άλλα πάλι, "φωνάζουν" από μόνα τους, δεν μπορούν να μείνουν κρυφά, όπως διαβάσαμε τελευταία, για τη μητέρα, ενός παιδιού-αγοριού 3,5 ετών, που δεν είχε μιλήσει ποτέ και η οποία είδε την Παναγία, σε όνειρο, να της λέει "φέρε το παιδί, να Με προσκυνήσει, στο Ναό Μου, που ανακαινίστηκε πρόσφατα" (Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα) και μόλις εκείνο, ασπάστηκε την Εικόνα Της, άρχισε να φωνάζει "Με λένε Παναγιώτη" (είχε δηλαδή και το Όνομά Της) !
Εδώ λοιπόν, έρχομαι να καταθέσω και τη δική μου μαρτυρία, από το πιο πρόσφατο θαύμα, που βίωσα : επί αρκετούς μήνες, υπέφερα, από έντονους πόνους, σε συγκεκριμένο σημείο του σώματός μου.
Δεν πήγαινα σε γιατρό (...αυτό το κεφάλαιο, θέλει ξεχωριστή ανάλυση), έκανα υπομονή, ζούσα μια κανονική σχεδόν ζωή, αλλά ο πόνος, όπως και να έχει, μειώνει την ποιότητα της ζωής σου, δεν σε αφήνει να την χαρείς, παρόλο, που σχεδόν μηχανικά, όταν μας ρωτάνε "τι κάνεις ;", απαντάμε πολλές φορές "καλά", ενώ υποφέρουμε...
Πρώτα απευθύνθηκα στον Άγιο Παντελεήμονα, που με έχει κάνει καλά και στο παρελθόν και Τον θεωρώ κάτι σαν "προσωπικό γιατρό", έπειτα στους Αγίους Αναργύρους, σε Αγίους δηλαδή, που κατά τον εγκόσμιο Βίο Τους, υπήρξαν ιατροί, στο επάγγελμα, αλλά και στον Άγιο, που θεωρείται Προστάτης, του συγκεκριμένου σημείου του σώματος !
Ο πόνος μειωνόταν σταδιακά, αλλά όχι τελείως, σε ένταση και γινόταν πιο περιοδικός και όχι τόσο συνεχόμενος, όπως στις αρχές και κάποια στιγμή, είχα πει, έτσι γενικά (και ίσως αυτό είναι το ορθό, επειδή κάθε Άγιος, έχει την "ειδικότητά" Του, εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων ασθενειών) "να με βοηθήσει, κάποιος Άγιος", στο πρόβλημά μου, χωρίς να Τον ονοματίσω...
Έτσι, πριν από ένα μήνα, περίπου, βλέπω στον ύπνο μου, μία Εικόνα Αγίας, την Οποία αναγνώρισα και θυμόμουν το πρωί, ως την Αγία Βαρβάρα, να μου λέει : "Εγώ σε έκανα καλά, έλα να Μου ανάψεις μια λαμπάδα" !
Η παρούσα ανάρτηση λοιπόν, είναι αφιερωμένη, ως ελάχιστος φόρος Τιμής και ως ένα "δημόσιο ευχαριστώ", στην πολυαγαπημένη, στην χώρα μας και όχι μόνον, Αγία Βαρβάρα, τη Μεγαλομάρτυρα και Θαυματουργό, που με λυπήθηκε, "το πήρε πάνω Της" θα λέγαμε και με βοήθησε με το πρόβλημά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.