Το τελευταίο διάστημα, παρακολουθούμε ένα γαϊτανάκι εκατέρωθεν δηλώσεων-ανακοινώσεων-επιθέσεων, ανάμεσα σε κυβερνητικά στελέχη και δικαστικές ενώσεις.
Τον χορό άνοιξε ο κρατικοδίαιτος πρώην κομμουνιστής Πολάκης, ο οποίος ως αστοιχείωτος, περί τα νομικά, τουλάχιστον, έκανε μια λανθασμένη, αρχική, επίθεση, στο ΣτΕ, για ένα ζήτημα, που το Δικαστήριο αποφάσισε ορθά και δίκαια.
Ενώ υπάρχουν χιλιάδες άλλα πράγματα, για να ψέξει κανείς το ΣτΕ και τα άλλα Δικαστήρια, διάλεξε ένα, όπου οι ευθύνες είναι 100% πολιτικές και όχι δικαστικές, εκείνοι απάντησαν και αυτός, ως Κρητικός, το ...πήρε πατριωτικά και το έκανε "βεντέτα".
Όπως όλα τα κάστρα όμως, έτσι και αυτό της "δικαιοσύνης", έπεσε από μέσα : από τη δήλωση του Παπαγγελόπουλου, ότι οι εισαγγελικές και δικαστικές Αρχές, αδρανούν, μπροστά σε μεγάλα σκάνδαλα...
Είναι οι περιπτώσεις, όπου η Λογική πάει περίπατο, εκείνες όπου τσιμπιέσαι, για να δεις (μάταια) μήπως ονειρεύεσαι και δεν συμβαίνει, εκείνες οι φορές, όπου μία και μόνη δήλωση, μπορεί να εξηγήσει, γιατί αυτή η Ψωροκώσταινα, είναι μονίμως χρεοκοπημένη και γιατί τα χρέη της, τα πληρώνουν μονίμως οι φτωχοί και αδύναμοι.
Για όσους, λίγους, δεν ξέρουν, ποιος είναι ο (υφ)υπουργός Παπαγγελόπουλος, να πούμε ότι είναι τέως Εισαγγελέας και όχι κανένας τυχαίος, αφού διετέλεσε και Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας !
Το να κατηγορεί τέως συναδέλφους του, για ολιγωρία, ένας τυχόν άμεμπτος και αδέκαστος, τέως Εισαγγελέας, θα είχε κάποιο ενδιαφέρον, όμως ο ίδιος ο Παπαγγελόπουλος, όταν ήταν στο Σώμα, είχε κατηγορηθεί για έμμεση συγκάλυψη, μεγάλων σκανδάλων, που υποτίθεται είχε αναλάβει (και ως Προϊστάμενος της Εισαγγελίας) να ξεσκεπάσει και να τιμωρήσει.
Με απλά λόγια, έκανε ΑΚΡΙΒΏΣ τα ίδια, για τα οποία κατηγόρησε από το βήμα της Βουλής, τους τέως συναδέλφους του, όταν είχε να χειριστεί δικογραφίες με πολιτικές προεκτάσεις και εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα : άπλωνε τον τραχανά με τις ώρες, κοσκίνιζε αντί να ζυμώσει, ο χρόνος κυλούσε, τα αδικήματα, είτε παραγράφονταν, είτε ξεχνούνταν και ο μισθός, έπεφτε κανονικά, μία ή δύο φορές το μήνα...
Κάποιος κακεντρεχής, θα μπορούσε να πει, ότι αυτή η αδράνεια και η απροθυμία, ήταν τα εισιτήρια, για να κάνει μετά, πολιτική καριέρα, προφανώς οι υπηρεσίες που (δεν) πρόσφερε στην δικαιοσύνη, εκτιμήθηκαν δεόντως, από τους πολιτικούς, που συγκαλύφθηκαν και όχι μόνον.
Τι σχόλιο, θα μπορούσε να κάνει λοιπόν κάποιος επ' αυτού ; ότι καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς ; ότι δεν μπορεί να κατηγορείς άλλους, όταν έχεις λερωμένη την φωλιά σου ; ή ότι η ενασχόληση με την πολιτική, αλλοιώνει τόσο πολύ τον άνθρωπο, που ξεχνάει το παρελθόν του και ποιος ήταν ή μήπως ότι του "ανοίγει τα μάτια" και βλέπει (από έξω) όσα δεν έβλεπε πριν (από μέσα) ;
Σε κάθε περίπτωση, η δήλωση αυτή, με την οποία πρώτα αυτοεξευτελίστηκε και μετά ευτέλισε και τους τέως συναδέλφους του, δεν ήταν ό,τι καλύτερο, ούτε για την δικαιοσύνη, ούτε για την πολιτική-εκτελεστική εξουσία, ούτε για τις μεταξύ τους σχέσεις και δείχνει πως κάτι (πολύ) σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας (όχι ότι δεν το ξέραμε, δηλαδή) !
Τον χορό άνοιξε ο κρατικοδίαιτος πρώην κομμουνιστής Πολάκης, ο οποίος ως αστοιχείωτος, περί τα νομικά, τουλάχιστον, έκανε μια λανθασμένη, αρχική, επίθεση, στο ΣτΕ, για ένα ζήτημα, που το Δικαστήριο αποφάσισε ορθά και δίκαια.
Ενώ υπάρχουν χιλιάδες άλλα πράγματα, για να ψέξει κανείς το ΣτΕ και τα άλλα Δικαστήρια, διάλεξε ένα, όπου οι ευθύνες είναι 100% πολιτικές και όχι δικαστικές, εκείνοι απάντησαν και αυτός, ως Κρητικός, το ...πήρε πατριωτικά και το έκανε "βεντέτα".
Όπως όλα τα κάστρα όμως, έτσι και αυτό της "δικαιοσύνης", έπεσε από μέσα : από τη δήλωση του Παπαγγελόπουλου, ότι οι εισαγγελικές και δικαστικές Αρχές, αδρανούν, μπροστά σε μεγάλα σκάνδαλα...
Είναι οι περιπτώσεις, όπου η Λογική πάει περίπατο, εκείνες όπου τσιμπιέσαι, για να δεις (μάταια) μήπως ονειρεύεσαι και δεν συμβαίνει, εκείνες οι φορές, όπου μία και μόνη δήλωση, μπορεί να εξηγήσει, γιατί αυτή η Ψωροκώσταινα, είναι μονίμως χρεοκοπημένη και γιατί τα χρέη της, τα πληρώνουν μονίμως οι φτωχοί και αδύναμοι.
Για όσους, λίγους, δεν ξέρουν, ποιος είναι ο (υφ)υπουργός Παπαγγελόπουλος, να πούμε ότι είναι τέως Εισαγγελέας και όχι κανένας τυχαίος, αφού διετέλεσε και Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας !
Το να κατηγορεί τέως συναδέλφους του, για ολιγωρία, ένας τυχόν άμεμπτος και αδέκαστος, τέως Εισαγγελέας, θα είχε κάποιο ενδιαφέρον, όμως ο ίδιος ο Παπαγγελόπουλος, όταν ήταν στο Σώμα, είχε κατηγορηθεί για έμμεση συγκάλυψη, μεγάλων σκανδάλων, που υποτίθεται είχε αναλάβει (και ως Προϊστάμενος της Εισαγγελίας) να ξεσκεπάσει και να τιμωρήσει.
Με απλά λόγια, έκανε ΑΚΡΙΒΏΣ τα ίδια, για τα οποία κατηγόρησε από το βήμα της Βουλής, τους τέως συναδέλφους του, όταν είχε να χειριστεί δικογραφίες με πολιτικές προεκτάσεις και εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα : άπλωνε τον τραχανά με τις ώρες, κοσκίνιζε αντί να ζυμώσει, ο χρόνος κυλούσε, τα αδικήματα, είτε παραγράφονταν, είτε ξεχνούνταν και ο μισθός, έπεφτε κανονικά, μία ή δύο φορές το μήνα...
Κάποιος κακεντρεχής, θα μπορούσε να πει, ότι αυτή η αδράνεια και η απροθυμία, ήταν τα εισιτήρια, για να κάνει μετά, πολιτική καριέρα, προφανώς οι υπηρεσίες που (δεν) πρόσφερε στην δικαιοσύνη, εκτιμήθηκαν δεόντως, από τους πολιτικούς, που συγκαλύφθηκαν και όχι μόνον.
Τι σχόλιο, θα μπορούσε να κάνει λοιπόν κάποιος επ' αυτού ; ότι καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς ; ότι δεν μπορεί να κατηγορείς άλλους, όταν έχεις λερωμένη την φωλιά σου ; ή ότι η ενασχόληση με την πολιτική, αλλοιώνει τόσο πολύ τον άνθρωπο, που ξεχνάει το παρελθόν του και ποιος ήταν ή μήπως ότι του "ανοίγει τα μάτια" και βλέπει (από έξω) όσα δεν έβλεπε πριν (από μέσα) ;
Σε κάθε περίπτωση, η δήλωση αυτή, με την οποία πρώτα αυτοεξευτελίστηκε και μετά ευτέλισε και τους τέως συναδέλφους του, δεν ήταν ό,τι καλύτερο, ούτε για την δικαιοσύνη, ούτε για την πολιτική-εκτελεστική εξουσία, ούτε για τις μεταξύ τους σχέσεις και δείχνει πως κάτι (πολύ) σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας (όχι ότι δεν το ξέραμε, δηλαδή) !
Πριν καλά καλά, στεγνώσει η ηλεκτρονική μελάνη, είχαμε και δεύτερο αυτογκόλ, από την "δικαιοσύνη", καθώς η διορισμένη από τον συριζα, τέως Πρόεδρος του Α.Π, Θάνου, δέχτηκε να αναλάβει (αμισθί, τι γενναιοδωρία, ε ;) διοικητική θέση στο γραφείο του Τσίπρα, με αποτέλεσμα να γελάνε και τα τσιμέντα, με τα περί "ανεξάρτητης Δικαιοσύνης"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ανακοινώσεις που βγάζουν, είτε δικαστικές ενώσεις, είτε μεμονωμένοι τέως δικαστικοί, είναι απλά αστείες : θυμίζουν έκθεση ιδεών, με ωραία, μεγάλα και όμορφα και κυρίως ΚΟΎΦΙΑ λόγια, όπως "δημοκρατία", "διάκριση εξουσιών" κλπ και προορίζονται μόνον για να νανουρίζουν τα νήπια, ως ωραία πραμυθάκια, που είναι...Η σκληρή πραγματικότητα, την οποία δεν θέλουν να δουν, ούτε οι ίδιοι οι δικαστές, είναι ΜΊΑ : ότι αποτελούν απλά όργανα εφαρμογής των Νόμων, που ψηφίζει η εκάστοτε εξουσία, εκτελούν πειθήνια και αδιαμαρτύρητα, με "τυράκι" τις αυξημένες απολαβές, την εκάστοτε θέληση της Εξουσίας, είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι και κυρίως εισπράκτορες του Κράτους (και των δανειστών, συνακόλουθα μετά την χρεοκοπία) ! Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, μετά την χρεοκοπία του 2010, έχουν ψηφιστεί δεκάδες ή εκατοντάδες αντισυνταγματικές διατάξεις, χαράτσια κλπ (δεν αναφέρομαι σε μειώσεις μισθών και συντάξεων) και οι "ανεξάρτητοι" δικαστές μας (εδώ γελάμε) τα έχουν καταπιεί ΌΛΑ αδιαμαρτύρητα, σχεδόν σαν άβουλα ζώα και ΔΙΚΑΊΩΣ ο κόσμος πλέον, έχει χάσει την εμπιστοσύνη του, σε αυτή τη "δικαιοσύνη" ! Επομένως, οι δήθεν λεονταρισμοί, τα νιαουρίσματα δηλαδή, απέναντι στις επιθέσεις που δέχονται, είναι ανώφελα και μάταια, μπροστά σε αυτά, που κάνουν και κυρίως σε αυτά, που ΔΕΝ κάνουν, με τα οποία αυτοεξευτελίζονται, ΟΙ ΊΔΙΟΙ μειώνουν το κύρος (αν είχε ποτέ, βέβαια) της "δικαιοσύνης", στην χώρα μας και δεν τους φταίει, ούτε ο Πολάκης, ούτε κανένας άλλος, για την κατάντια τους...
ΑπάντησηΔιαγραφή