ούτε μπορούμε, ούτε θέλουμε...

      Αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς, να μιμηθεί τον "αντρέα", ο Τσίπρας, αποφάσισε να αντιγράψει, έναν άλλον αποτυχημένο, τον Ομπάμ(ι)α!
  Δηλαδή όχι ο ίδιος, οι επικοινωνιολόγοι του συριζα, που σε λίγο, θα γίνουν χειρότεροι, από τη μάστιγα εκείνων της ΝΔ...
   Έτσι, μετά την εντελώς ουδέτερη συμφωνία του τελευταίου Eurogroup, βγήκε να πανηγυρίσει και να κάνει δηλώσεις, λέγοντας "ναι, μπορούμε", αντιγράφοντας δηλαδή το γνωστό προεκλογικό σύνθημα του ομπάμια.
   Η Αλήθεια είναι, πως η έξοδος από τα Μνημόνια και η είσοδος και πάλι στις Αγορές, είναι πιο κοντά από ποτέ, αρκεί ο συριζα να εφαρμόσει όσα ψήφισε και φυσικά θα είχαμε βγει, μια ώρα αρχύτερα, αν τα μέτρα εφαρμόζονταν άμεσα και όχι μετά το 2019...(κανείς δεν κατάλαβε γιατί)
   Είναι επίσης αλήθεια, ότι ο συριζα, μετά το πρώτο καταστροφικό εξάμηνο, μεταμορφώθηκε στο πιο μνημονιακό κόμμα, από όλα και έδειξε να συνεργάζεται καλύτερα, με τους πιστωτές και καλά έκανε, όπως αποδεικνύεται !
   Απλά, το σύνθημα "ναι, μπορούμε" είναι "άκυρο", για πολλούς λόγους : καταρχήν, να λες "μπορείτε", όχι "μπορούμε", διότι με τις δικές μας θυσίες (και μάλιστα όχι όλων, αλλά ορισμένων και κυρίως όσων δεν έφταιγαν για την χρεοκοπία του 2010...), επιτεύχθηκε αυτό, όχι με τις ανύπαρκτες θυσίες των πολιτικών.
   Από εκεί και μετά, υπάρχει και ο διαχωρισμός, ανάμεσα στο "μπορώ" και στο "θέλω", αλλά και το "μπορώ" έχει διαβαθμίσεις : είναι αλλιώς να μπορώ, χωρίς να στερούμαι κάτι και άλλο να "μπορώ", αλλά να φυτοζωώ, απλά να επιβιώνω...
    Έτσι π.χ δεν έχει κανένα νόημα να λες "μπορούμε" στον άνεργο, που φορολογείται με τεκμήρια, δηλαδή με ανύπαρκτα εισοδήματα ή στον πτυχιούχο, που εργάζεται με λιγότερα από 800 ευρώ το μήνα, στον ιδιωτικό τομέα (7 στους 10, σύμφωνα με σημερινή έρευνα), όταν τα ίδια παίρνει ένας υπάλληλος Δ.Ε ή ...και Υ.Ε στο Δημόσιο.
    Λέγοντας απλά και γενικά "μπορούμε", αυτό που καταλαβαίνουμε, είναι ότι ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΊ η σημερινή κατάσταση της άγριας υπερφορολόγησης ορισμένων και της μόνιμης εύνοιας και "ασυλίας" κάποιων άλλων και αυτό, όσοι ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία, ούτε το μπορούμε, ούτε και το θέλουμε.
    Έτσι π.χ γιατί, με ποια λογική και με ποιο Δίκαιο, ένας Δ.Υ με ετήσιο εισόδημα 13.000 ευρώ, να έχει μηδενικό εκκαθαριστικό και ένας ελεύθερος επαγγελματίας, να πρέπει να πληρώσει 5 και 6 χιλιάρικα, για το ίδιο ποσόν, χώρια οι ασφαλιστικές εισφορές, που στην πρώτη περίπτωση, είναι πληρωμένες, από τον εργοδότη (δηλαδή και πάλι, από τον φορολογούμενο), τα τέλη επιτηδεύματος, ο ΦΠΑ και τα άλλα χαράτσια ;
    Αν δεν αποκατασταθούν αυτές και χιλιάδες άλλες, αντίστοιχες, αδικίες, είναι σαν να χτίζεις στην άμμο και να χαίρεσαι και να νομίζεις ...ότι μπορείς, αλλά με το πρώτο κύμα, όλα καταρρέουν, το τέλος είναι άσχημο !
    Η μόνη συνταγή, είναι αυτή, που προτείνουν ...οι επικοινωνιολόγοι της ΝΔ, το "ποιηματάκι", που έχουν μάθει στον Κυριάκο να λέει στα κανάλια και όπου αλλού βρεθεί, αλλά κανείς (σοβαρός) άνθρωπος δεν τον πιστεύει, γνωρίζοντας το ΆΣΧΗΜΟ παρελθόν αυτού του "γιαλαντζί δεξιού" κόμματος : μείωση της κρατικής σπατάλης, με αντίστοιχες φοροελαφρύνσεις και δικαιότερη κατανομή των βαρών.
    Αν το πετύχει αυτό, ο Τσίπρας και προλαβαίνει, μέχρι τις επόμενες εκλογές, προφανώς δεν θα έχει ο κόσμος λόγους, να ψηφίσει ΝΔ, θα έχει αφαιρέσει το βασικό εκλογικό της αφήγημα-υπόσχεση και παράλληλα και μόνον τότε, θα μπορεί να λέει : "ναι, μπορούμε".