σωστός προορισμός, από λάθος δρόμο

       Χθες, έπεσε η αυλαία, σε δεύτερο βαθμό της δίκης, για τον ξυλοδαρμό μιας κοπέλας, μέχρι θανάτου, από τον φίλο της, ο οποίος διατηρούσε παράλληλη σχέση, με την αδερφή της.
  Από τα όσα έγιναν, θεωρώ ότι επιβεβαιώθηκαν δύο πράγματα, που έχω αναφέρει, εδώ και αρκετό καιρό : πρώτον, όταν ακούμε στις ειδήσεις, ότι η πρόταση του/της Εισαγγελέως, ήταν "καταπέλτης", αυτό είναι, 9 στις 10 φορές, κακό σημάδι και δεν προοιωνίζεται καλό και δίκαιο αποτέλεσμα και δεύτερον, ότι στα Δικαστήρια, ισχύει ο Νόμος του Μέρφι ή η θεωρία του χάους, σύμφωνα με την οποία, μπορεί να πάρεις, κάτι που δεν δικαιούσαι και αντίθετα, να μην πάρεις, αυτό, που δικαιούσαι !
   Η κοινή γνώμη, σε ποσοστό 99,9% χαρακτήρισε άδικη την απόφαση, επειδή η ποινή του κατηγορούμενου, έπεσε, από την ισόβια κάθειρξη, στα 20 έτη κάθειρξης, μετά την αναγνώριση ελαφρυντικού.
   Το συγκεκριμένο ελαφρυντικό, ότι δηλαδή επέδειξε ειλικρινή μετάνοια, μετά την πράξη, μάλλον θα συμφωνήσω, ότι κακώς αναγνωρίστηκε, με μοναδικό κριτήριο, ότι μετέφερε την κοπέλα στο Νοσοκομείο (όταν ήταν ίσως ήδη αργά...).
    Η όλη συμπεριφορά του, μετά το έγκλημα, μόνον μετανοημένο άνθρωπο, δεν χαρακτηρίζει, εφόσον κρυβόταν, για να αποφύγει τις συνέπειες της πράξης του και έπεισε ή προσπάθησε να πείσει άλλους, να πουν ψέματα και να τον καλύψουν.
    Από εκεί και μετά, η τυχόν επικύρωση της πρωτόδικης ποινής των ισοβίων, για μένα, θα ήταν και πάλι άδικη και οι ενστάσεις μου, εδράζονται επί της βασικής κατηγορίας και το κατά πόσον, ο δράστης, είχε ανθρωποκτόνο πρόθεση ή όχι !
    Η ανθρωποκτονία, με ...τα χέρια, δεν είναι κάτι σύνηθες (η Εισαγγελέας, χρησιμοποίησε "το αφήγημα" των επαγγελματικών χτυπημάτων), κατά κανόνα, χρησιμοποιείται όπλο ή άλλο "εργαλείο" και είναι προσχεδιασμένη, ενώ πάντα υπάρχει και ένα κίνητρο (αν δεν μιλάμε για δράστη τρελό-διαταραγμένο).
    Εδώ, ένα ζευγάρι, όπου η κοπέλα μαθαίνει ότι ο σύντροφός της, έκανε σεξ με την αδερφή της, συναντιέται, για να μιλήσει, μοιραία τσακώνεται, η κοπέλα χαστουκίζει τον άνδρα και εκείνος ανταποδίδει και την ξυλοκοπάει...
     Μιλάμε για ...άνδρα βίαιο, με παρελθόν σε τσακωμούς και ξυλοδαρμούς (δεν θέλω να μιλήσω πολιτικά, ότι είναι ή ήταν χρυσαβγίτης), "νταή", "μπούλη" κλπ, όχι ίσως για το μέσο άνθρωπο, που χτυπάει αλύπητα μια κοπελίτσα αδύνατη, 23 χρόνων (για τέτοιο "ανδρισμό" μιλάμε).
     Είναι σαφές, από το όλο σκηνικό, ότι δεν είχε προσχεδιάσει να την σκοτώσει, ούτε είχε κάποιο κίνητρο να την σκοτώσει, αν ήθελε την αδερφή της, απλά θα χώριζε, με το θύμα.
    Τώρα, νομίζω, θα ήταν άδικο, για το θύμα, να μιλήσουμε για βρασμό ψυχικής ορμής, επειδή τον χαστούκισε, από την στιγμή, που είχε προηγηθεί η άθλια και ανήθικη συμπεριφορά του (ότι πήγε δηλαδή, με την αδερφή της, πράγμα που πονάει πολύ).
     Συνεπώς, ο μόνος τρόπος, για να "σπάσουν" τα ισόβια, όπως αρέσκονται να λένε οι δημοσιογράφοι, είναι το ζήτημα της ύπαρξης ή μη, ανθρωποκτόνου πρόθεσης, οπότε να πηγαίναμε, σε μεταβολή της κατηγορίας, σε θανατηφόρα σωματική βλάβη, θέση που και υποστηρίζω.
     ΕΔΏ, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και το ζήτημα της μεταφοράς, στο Νοσοκομείο, για να αποδειχθεί η έλλειψη ανθρωποκτόνου πρόθεσης και όχι για την αναγνώριση του ελαφρυντικού !
     Συμπερασματικά, θεωρώ πως δικαίως μειώθηκε η πρωτόδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης, αλλά με εσφαλμένο σκεπτικό και πραγματικά εύχομαι και ελπίζω ο δράστης, να βγει από την φυλακή, σωφρονισμένος και αλλαγμένος, προς το καλύτερο και να μην "ξανακυλήσει" σε βίαιες συμπεριφορές, μετά από αυτό, το ...αναπάντεχο δώρο (επαναλαμβάνω, ότι είμαι υπέρ της μείωσης της πρωτόδικης ποινής).
     Η πλάκα θα είναι, να ασκηθεί κάποια αυτεπάγγελτη αναίρεση, για το ζήτημα του ελαφρυντικού και στη νέα Δίκη, να γίνει μεταβολή της κατηγορίας και η ποινή, να ...πέσει περισσότερο.