Με αφορμή την συμπλήρωση 2 χρόνων διακυβέρνησης, από το νέο, πιο βελτιωμένο συριζα, ο Τσίπρας μίλησε για το τέλος των Μνημονίων, που θα συμβεί σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Εδώ ανοίγουμε παρένθεση, για να πούμε, ότι παρά το "καθάρισμα", που έγινε στο κόμμα και στην κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, έχει κάνει αρκετές λάθος επιλογές, σε Υπουργούς (μερικές διορθώθηκαν με τους ανασχηματισμούς, αλλά με τους τελευταίους προστέθηκαν και νέα "βαρίδια"), όπως δείχνει και η "περίπτωση" (περιπτωσάρα, για την ακρίβεια) Κουρουμπλή.
Πάντα, όταν απευθύνονται στο λαό, οι Έλληνες πολιτικοί, είναι δύσκολο να διακρίνεις και να αποφασίσεις, αν τον εξαπατούν συνειδητά ή αν είναι χαμένοι στις αυταπάτες τους και λόγω βλακείας ή ανικανότητας, πιστεύουν ότι αυτά, που λένε, ισχύουν, όπως και να έχει όμως, είναι εξίσου επικίνδυνα και τα δύο !
Αναφορικά, με το περιβόητο τέλος των Μνημονίων, θα πρέπει καταρχάς, να διακρίνουμε, αφενός, ανάμεσα σε τυπικό και ουσιαστικό τέλος και αφετέρου, ανάμεσα στο τέλος του ελληνικού προγράμματος και το τέλος του ελληνικού ...δράματος, επειδή όλα αυτά, ΔΕΝ ταυτίζονται.
Πριν από αυτά, όμως, υπάρχει και η γ' αξιολόγηση, που εκκρεμεί και που αν δεν ολοκληρωθεί γρήγορα και έγκαιρα, ίσως καθυστερήσει λίγο και το τυπικό τέλος του Μνημονίου.
Ακόμα και αν πάρουμε την πιο αισιόδοξη εκδοχή, ότι τον Αύγουστο του 2018, θα κηρυχθεί επίσημα, η λήξη του ελληνικού προγράμματος, υπάρχει ο κίνδυνος, να διαφύγει μία, όχι και τόσο ασήμαντη, "λεπτομέρεια".
Ότι δηλαδή, τα πιο σκληρά μέτρα του 3ου Μνημονίου, συμφωνήθηκε (πολύ κακώς βέβαια, γιατί η Ελλάδα, το τελευταίο πράγμα, που διαθέτει, είναι η πολυτέλεια του να περιμένει), να εφαρμοστούν το 2019 και το 2020, με τη ...λογική ότι "μέχρι τότε, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει" και επιπλέον, ότι πιθανόν να κληθεί να τα εφαρμόσει, η επόμενη κυβέρνηση !
Θα έχει πολλή πλάκα, τα κρατικοδίαιτα χάπατα, που ζουν από τα έτοιμα και ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων, να ψηφίσουν Κούλη και μετά να διαμαρτύρονται, για τα μέτρα, που έχουν ήδη ψηφίσει οι Τσίπρας-Καμμένος...
Οπότε ίσως θα ήταν σωστό, κάποιος να τους το εξηγήσει, για να μην αναρωτιούνται, μέσα στην αφέλεια τους, πως γίνεται να λαμβάνονται 'νέα" μέτρα, ενώ έχουμε βγει από το Μνημόνιο !
Εδώ πρέπει να ΤΟΝΙΣΤΕΊ πως, τα μέτρα αυτά, μπορεί μεν να είναι "σκληρά", ωστόσο όχι μόνον είναι αναγκαία, αλλά θα έπρεπε να είχαν ψηφιστεί και εφαρμοστεί, ήδη από το 2010, άρα έρχονται με σχεδόν 10 χρόνια καθυστέρηση (αυτό εξηγεί, εν μέρει και γιατί όλες οι χώρες βγήκαν γρήγορα, από τα Μνημόνια και εμείς όχι) !
Συνεπώς, αν είχαν εφαρμοστεί έγκαιρα και όχι τόσο καθυστερημένα, με την εγκληματική συναίνεση των πιστωτών, θα μιλούσαμε τώρα, για το ουσιαστικό τέλος των μνημονίων ή έστω πως είμαστε κοντά.
Αν πάλι οι ρεμπεσκέδες και κουτοπόνηροι πολιτικοί μας, προσπαθήσουν και καταφέρουν να μην τα εφαρμόσουν (με το γνωστό παραμύθι, ότι θα βρουν ισοδύναμα, πράγμα αδύνατον ή με κάποιο νέο παραμύθι), τότε απλά θα μιλάμε μόνον, για τυπική λήξη του προγράμματος και το φάντασμα της χρεοκοπίας, θα συνεχίσει να πλανάται, πάνω από την σοβιετικού τύπου χώρα μας.
Θα έχει ενδιαφέρον (δε λέω πλάκα, τώρα, γιατί μόνο αστείο δεν είναι) να κηρυχθεί η λήξη του ελληνικού προγράμματος το 2018 και μετά, να αποδειχθεί ότι ...το ελληνικό δράμα, συνεχίζεται και μάλιστα, να οδηγηθούμε στις καταστάσεις, που προσπαθούμε να αποφύγουμε, επί 7 χρόνια, ήτοι άτακτη χρεοκοπία, κούρεμα καταθέσεων και ...ΧΆΟΣ !
Άρα, τα ψηφισμένα μέτρα, για το 2019 και το 2020, ΠΡΈΠΕΙ να εφαρμοστούν και μάλιστα έτσι όπως ψηφίστηκαν, ΧΩΡΊΣ εκπτώσεις ή κουτοπονηριές...
Από εκεί και μετά, όμως, πολύ φοβάμαι πως, ούτε και τότε, θα μπορούμε να μιλάμε, ότι η Ελλάδα, είναι ένα φυσιολογικό, σύγχρονο Κράτος, το οποίο θέλει να έχει ανάπτυξη, ξένες επενδύσεις κλπ.
Γιατί το λέω αυτό ; Για να δώσω ένα και μόνον παράδειγμα, από αυτά, που βλέπω γύρω μου : ένα συνεργείο, έρχεται και κόβει κάθετα το δρόμο, κάνοντας εργασίες και ανοίγοντας χαντάκι και φεύγοντας, το αφήνει έτσι, ανοιχτό, για να πέφτουν μέσα και να σπάνε τα αυτοκίνητα, πρέπει να περάσει ένας μήνας, για να έρθει ...άλλο συνεργείο και να το κλείσει.
Εδώ ανοίγουμε παρένθεση, για να πούμε, ότι παρά το "καθάρισμα", που έγινε στο κόμμα και στην κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, έχει κάνει αρκετές λάθος επιλογές, σε Υπουργούς (μερικές διορθώθηκαν με τους ανασχηματισμούς, αλλά με τους τελευταίους προστέθηκαν και νέα "βαρίδια"), όπως δείχνει και η "περίπτωση" (περιπτωσάρα, για την ακρίβεια) Κουρουμπλή.
Πάντα, όταν απευθύνονται στο λαό, οι Έλληνες πολιτικοί, είναι δύσκολο να διακρίνεις και να αποφασίσεις, αν τον εξαπατούν συνειδητά ή αν είναι χαμένοι στις αυταπάτες τους και λόγω βλακείας ή ανικανότητας, πιστεύουν ότι αυτά, που λένε, ισχύουν, όπως και να έχει όμως, είναι εξίσου επικίνδυνα και τα δύο !
Αναφορικά, με το περιβόητο τέλος των Μνημονίων, θα πρέπει καταρχάς, να διακρίνουμε, αφενός, ανάμεσα σε τυπικό και ουσιαστικό τέλος και αφετέρου, ανάμεσα στο τέλος του ελληνικού προγράμματος και το τέλος του ελληνικού ...δράματος, επειδή όλα αυτά, ΔΕΝ ταυτίζονται.
Πριν από αυτά, όμως, υπάρχει και η γ' αξιολόγηση, που εκκρεμεί και που αν δεν ολοκληρωθεί γρήγορα και έγκαιρα, ίσως καθυστερήσει λίγο και το τυπικό τέλος του Μνημονίου.
Ακόμα και αν πάρουμε την πιο αισιόδοξη εκδοχή, ότι τον Αύγουστο του 2018, θα κηρυχθεί επίσημα, η λήξη του ελληνικού προγράμματος, υπάρχει ο κίνδυνος, να διαφύγει μία, όχι και τόσο ασήμαντη, "λεπτομέρεια".
Ότι δηλαδή, τα πιο σκληρά μέτρα του 3ου Μνημονίου, συμφωνήθηκε (πολύ κακώς βέβαια, γιατί η Ελλάδα, το τελευταίο πράγμα, που διαθέτει, είναι η πολυτέλεια του να περιμένει), να εφαρμοστούν το 2019 και το 2020, με τη ...λογική ότι "μέχρι τότε, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει" και επιπλέον, ότι πιθανόν να κληθεί να τα εφαρμόσει, η επόμενη κυβέρνηση !
Θα έχει πολλή πλάκα, τα κρατικοδίαιτα χάπατα, που ζουν από τα έτοιμα και ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων, να ψηφίσουν Κούλη και μετά να διαμαρτύρονται, για τα μέτρα, που έχουν ήδη ψηφίσει οι Τσίπρας-Καμμένος...
Οπότε ίσως θα ήταν σωστό, κάποιος να τους το εξηγήσει, για να μην αναρωτιούνται, μέσα στην αφέλεια τους, πως γίνεται να λαμβάνονται 'νέα" μέτρα, ενώ έχουμε βγει από το Μνημόνιο !
Εδώ πρέπει να ΤΟΝΙΣΤΕΊ πως, τα μέτρα αυτά, μπορεί μεν να είναι "σκληρά", ωστόσο όχι μόνον είναι αναγκαία, αλλά θα έπρεπε να είχαν ψηφιστεί και εφαρμοστεί, ήδη από το 2010, άρα έρχονται με σχεδόν 10 χρόνια καθυστέρηση (αυτό εξηγεί, εν μέρει και γιατί όλες οι χώρες βγήκαν γρήγορα, από τα Μνημόνια και εμείς όχι) !
Συνεπώς, αν είχαν εφαρμοστεί έγκαιρα και όχι τόσο καθυστερημένα, με την εγκληματική συναίνεση των πιστωτών, θα μιλούσαμε τώρα, για το ουσιαστικό τέλος των μνημονίων ή έστω πως είμαστε κοντά.
Αν πάλι οι ρεμπεσκέδες και κουτοπόνηροι πολιτικοί μας, προσπαθήσουν και καταφέρουν να μην τα εφαρμόσουν (με το γνωστό παραμύθι, ότι θα βρουν ισοδύναμα, πράγμα αδύνατον ή με κάποιο νέο παραμύθι), τότε απλά θα μιλάμε μόνον, για τυπική λήξη του προγράμματος και το φάντασμα της χρεοκοπίας, θα συνεχίσει να πλανάται, πάνω από την σοβιετικού τύπου χώρα μας.
Θα έχει ενδιαφέρον (δε λέω πλάκα, τώρα, γιατί μόνο αστείο δεν είναι) να κηρυχθεί η λήξη του ελληνικού προγράμματος το 2018 και μετά, να αποδειχθεί ότι ...το ελληνικό δράμα, συνεχίζεται και μάλιστα, να οδηγηθούμε στις καταστάσεις, που προσπαθούμε να αποφύγουμε, επί 7 χρόνια, ήτοι άτακτη χρεοκοπία, κούρεμα καταθέσεων και ...ΧΆΟΣ !
Άρα, τα ψηφισμένα μέτρα, για το 2019 και το 2020, ΠΡΈΠΕΙ να εφαρμοστούν και μάλιστα έτσι όπως ψηφίστηκαν, ΧΩΡΊΣ εκπτώσεις ή κουτοπονηριές...
Από εκεί και μετά, όμως, πολύ φοβάμαι πως, ούτε και τότε, θα μπορούμε να μιλάμε, ότι η Ελλάδα, είναι ένα φυσιολογικό, σύγχρονο Κράτος, το οποίο θέλει να έχει ανάπτυξη, ξένες επενδύσεις κλπ.
Γιατί το λέω αυτό ; Για να δώσω ένα και μόνον παράδειγμα, από αυτά, που βλέπω γύρω μου : ένα συνεργείο, έρχεται και κόβει κάθετα το δρόμο, κάνοντας εργασίες και ανοίγοντας χαντάκι και φεύγοντας, το αφήνει έτσι, ανοιχτό, για να πέφτουν μέσα και να σπάνε τα αυτοκίνητα, πρέπει να περάσει ένας μήνας, για να έρθει ...άλλο συνεργείο και να το κλείσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.