Ένας από τους πιο αδύναμους κρίκους της παρούσας κυβέρνησης και παράλληλα ατυχής επιλογή του τελευταίου ανασχηματισμού, είναι, όπως έχουμε ξαναπεί, η "κόκκινη" 30ρα Αχτσιόγλου.
Όλοι θυμόμαστε, άλλωστε, ότι εξαρχής ο κόσμος, είχε υποδεχθεί με δυσφορία σε αυτή τη θέση, τη ...βοηθό του Κατρούγκαλου.
Όπως έλεγαν και όπως αποδείχθηκε, ένα παιδί του κομματικού σωλήνα, με μηδέν εμπειρία, από πραγματική ζωή και εργασία, δεν είναι δυνατόν, να γίνεται Υπουργός ...εργασίας.
Από χθες, λοιπόν, παίζει ψηλά, η είδηση, ότι θα φέρει (ή έφερε ;) Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο, ο εργοδότης, θα ευθύνεται έναντι του εργαζομένου, για τυχόν οφειλές, προς αυτόν, με όλη του, την προσωπική περιουσία.
Προφανώς, αυτό αφορά μόνον, όσους ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, υπό την σκέπη κάποιας κεφαλαιουχικής εταιρίας, κυρίως Α.Ε και Ε.Π.Ε, διότι, αν μιλάμε για ατομική επιχείρηση ή Ο.Ε, η απεριόριστη ευθύνη, ισχύει, ήδη.
Το εύλογο ερώτημα, που προκύπτει, επομένως, είναι, στις περιπτώσεις των εταιριών αυτών, ΠΟΙΌΣ θα θεωρηθεί εργοδότης και εντεύθεν υπόλογος, με ολόκληρη την ατομική του περιουσία ;
Δεν ξέρω, επαναλαμβάνω, αν έχει ήδη ψηφιστεί ο Νόμος και τι λέει σχετικά, αλλά ρωτάω :
-Ποιο είναι το κρίσιμο μέγεθος ; το ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου, που κατέχει κάποιος ή το αν ασκεί Διοίκηση ; Διότι, συχνά, ο βασικός μέτοχος δεν συμμετέχει στη διοίκηση και αντίστοιχα, ο διευθύνων σύμβουλος, δεν κατέχει ούτε μία μετοχή.
-Οι μέτοχοι των Α.Ε, μπορεί να είναι ακόμα και δεκάδες χιλιάδες, όπως συμβαίνει στις εισηγμένες στα Χρηματιστήρια, αν αγοράσω μετοχές, αξίας 100 ή 1000 ευρώ, θα κινδυνεύω και ο ίδιος, με κατάσχεση της περιουσίας μου, για τυχόν οφειλές, προς εργαζόμενους ; (!)
-Συνεπώς, ξαναλέω, πως θα γίνει η επιλογή, εναντίον ποιού θα στραφεί ο απλήρωτος εργαζόμενος ; εναντίον εκείνου, που κατέχει, πάνω από 50% του κεφαλαίου ; και αν δεν υπάρχει κανείς, με τόσο μεγάλο ποσοστό ; αν πάλι π.χ 3 κατέχουν από 30% και ένας το 10%, ποιος από τους 4 θα είναι ο υπόλογος, με την ατομική του περιουσία ;
-Αν ο μεγαλομέτοχος, δεν έχει τίποτα στο όνομά του, ενώ ένας μέτοχος με 5% είναι ζάμπλουτος, εναντίον τίνος, θα γίνει εκτέλεση ; ειδικά, μάλιστα, αν έχει κάτω από 5% ο πλούσιος, οπότε ουσιαστικά, δεν ασκεί καμία επιρροή στην Α.Ε ;
Τα πρακτικά προβλήματα, που δημιουργεί η προωθούμενη ρύθμιση είναι ακόμα περισσότερα, φαντάζομαι και είναι σχεδόν βέβαιο, ότι κανένα Δικαστήριο, δεν θα κρίνει νόμιμη και συνταγματική μια τέτοια πρόβλεψη, ακόμα και αν ψηφιστεί ή ψηφίστηκε ο Νόμος, θα μείνει ανεφάρμοστος, στην πράξη !
Διότι, με βάση το ισχύον Σύνταγμα, η Ελλάδα δεν είναι (ακόμα) Σοβιετία ή κομμουνιστικό καθεστώς και η άσκηση επιχειρηματικής δράσης, υπό τη μορφή κεφαλαιουχικών εταιριών, έχει προβλεφθεί, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, για τον περιορισμό του ρίσκου και τη μη διακινδύνευση της προσωπικής περιουσίας.
Αναγνωρίζω ότι η δεσποινίς Έφη, έχει αγνά ελατήρια, καλή πρόθεση δηλαδή, ωστόσο η ιδέα, πως οι εργοδότες είναι όλοι σατανάδες και οι εργαζόμενοι, όλοι Άγιοι, υπάρχει μόνον, στα βιβλία, που έχει διαβάσει η Αχτσιόγλου και στα μυαλά των ρομαντικών αριστερών...
Με τέτοιες ή παρόμοιες διατάξεις, πλέον, κανένας δεν θα ιδρύει εταιρίες και κανένας δεν θα θέλει να συμμετάσχει σε Δ.Σ εταιριών, από το φόβο κατάσχεσης της προσωπικής του περιουσίας, πράγμα που προφανώς αντίκειται και στο Σύνταγμα και στη Λογική !
Βέβαια, αυτό δεν είναι το μοναδικό "φάουλ" της Έφης : όπως είχαμε ξαναπεί, με το κυνήγι των ανασφάλιστων εργαζόμενων, πετυχαίνεις το αντίθετο αποτέλεσμα, ήτοι την αύξηση και όχι τη μείωση της ανεργίας.
Σήμερα π.χ κυκλοφόρησε η είδηση, ότι επιβλήθηκε πρόστιμο 10.000 ευρώ, σε επιχείρηση στον Βόλο, για έναν εργαζόμενο, που βρέθηκε ανασφάλιστος : τι θα κάνει, αύριο, ο εργοδότης ; θα πάει να τον δηλώσει ; ή θα απολύσει και έναν από τους άλλους, για να μπορέσει να πληρώσει το πρόστιμο ;
Τέλος, η Υπουργός, εκφράζει παράπονο για τους μικρούς μισθούς, στον ιδιωτικό τομέα και θέλει να πληρώνονται οι εργαζόμενοι, κανονικά, ΚΑΙ τις υπερωρίες τους, που τώρα μένουν απλήρωτες.
Όλα αυτά, καλά είναι και συμφωνούμε, στις διαπιστώσεις, αυτό όμως, που δεν καταλαβαίνει η Έφη και οι άλλοι κρατικοδίαιτοι πολιτικοί, είναι η αιτία του κακού, που είναι ΟΙ ΊΔΙΟΙ : ήτοι, οι πολύ μεγάλοι και πάνω από τις δυνάμεις του Κράτους, μισθοί, στο Δημόσιο και οι μούφα-πλασματικές υπερωρίες, που παίρνουν οι "σύμβουλοί" τους και τα λοιπά κρατικοδίαιτα τρωκτικά, τα οποία φυσικά πληρώνονται από τους φόρους των επιχειρήσεων.
Συνεπώς, δεν μπορείς να κατηγορείς τις επιχειρήσεις, ότι δεν πληρώνουν υπερωρίες ή δίνουν μικρούς μισθούς ή έχουν ανασφάλιστους εργαζόμενους, όταν τα λεφτά, που θα πήγαιναν για αυτούς τους σκοπούς, τα παίρνει το Κράτος, μέσω της υπερφορολόγησης, για να ταΐσει τα κρατικοδίαιτα δημοσιοκοπρόσκυλα, κάθε μεγέθους και θέσης !
Όλοι θυμόμαστε, άλλωστε, ότι εξαρχής ο κόσμος, είχε υποδεχθεί με δυσφορία σε αυτή τη θέση, τη ...βοηθό του Κατρούγκαλου.
Όπως έλεγαν και όπως αποδείχθηκε, ένα παιδί του κομματικού σωλήνα, με μηδέν εμπειρία, από πραγματική ζωή και εργασία, δεν είναι δυνατόν, να γίνεται Υπουργός ...εργασίας.
Από χθες, λοιπόν, παίζει ψηλά, η είδηση, ότι θα φέρει (ή έφερε ;) Νόμο, σύμφωνα με τον οποίο, ο εργοδότης, θα ευθύνεται έναντι του εργαζομένου, για τυχόν οφειλές, προς αυτόν, με όλη του, την προσωπική περιουσία.
Προφανώς, αυτό αφορά μόνον, όσους ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, υπό την σκέπη κάποιας κεφαλαιουχικής εταιρίας, κυρίως Α.Ε και Ε.Π.Ε, διότι, αν μιλάμε για ατομική επιχείρηση ή Ο.Ε, η απεριόριστη ευθύνη, ισχύει, ήδη.
Το εύλογο ερώτημα, που προκύπτει, επομένως, είναι, στις περιπτώσεις των εταιριών αυτών, ΠΟΙΌΣ θα θεωρηθεί εργοδότης και εντεύθεν υπόλογος, με ολόκληρη την ατομική του περιουσία ;
Δεν ξέρω, επαναλαμβάνω, αν έχει ήδη ψηφιστεί ο Νόμος και τι λέει σχετικά, αλλά ρωτάω :
-Ποιο είναι το κρίσιμο μέγεθος ; το ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου, που κατέχει κάποιος ή το αν ασκεί Διοίκηση ; Διότι, συχνά, ο βασικός μέτοχος δεν συμμετέχει στη διοίκηση και αντίστοιχα, ο διευθύνων σύμβουλος, δεν κατέχει ούτε μία μετοχή.
-Οι μέτοχοι των Α.Ε, μπορεί να είναι ακόμα και δεκάδες χιλιάδες, όπως συμβαίνει στις εισηγμένες στα Χρηματιστήρια, αν αγοράσω μετοχές, αξίας 100 ή 1000 ευρώ, θα κινδυνεύω και ο ίδιος, με κατάσχεση της περιουσίας μου, για τυχόν οφειλές, προς εργαζόμενους ; (!)
-Συνεπώς, ξαναλέω, πως θα γίνει η επιλογή, εναντίον ποιού θα στραφεί ο απλήρωτος εργαζόμενος ; εναντίον εκείνου, που κατέχει, πάνω από 50% του κεφαλαίου ; και αν δεν υπάρχει κανείς, με τόσο μεγάλο ποσοστό ; αν πάλι π.χ 3 κατέχουν από 30% και ένας το 10%, ποιος από τους 4 θα είναι ο υπόλογος, με την ατομική του περιουσία ;
-Αν ο μεγαλομέτοχος, δεν έχει τίποτα στο όνομά του, ενώ ένας μέτοχος με 5% είναι ζάμπλουτος, εναντίον τίνος, θα γίνει εκτέλεση ; ειδικά, μάλιστα, αν έχει κάτω από 5% ο πλούσιος, οπότε ουσιαστικά, δεν ασκεί καμία επιρροή στην Α.Ε ;
Τα πρακτικά προβλήματα, που δημιουργεί η προωθούμενη ρύθμιση είναι ακόμα περισσότερα, φαντάζομαι και είναι σχεδόν βέβαιο, ότι κανένα Δικαστήριο, δεν θα κρίνει νόμιμη και συνταγματική μια τέτοια πρόβλεψη, ακόμα και αν ψηφιστεί ή ψηφίστηκε ο Νόμος, θα μείνει ανεφάρμοστος, στην πράξη !
Διότι, με βάση το ισχύον Σύνταγμα, η Ελλάδα δεν είναι (ακόμα) Σοβιετία ή κομμουνιστικό καθεστώς και η άσκηση επιχειρηματικής δράσης, υπό τη μορφή κεφαλαιουχικών εταιριών, έχει προβλεφθεί, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, για τον περιορισμό του ρίσκου και τη μη διακινδύνευση της προσωπικής περιουσίας.
Αναγνωρίζω ότι η δεσποινίς Έφη, έχει αγνά ελατήρια, καλή πρόθεση δηλαδή, ωστόσο η ιδέα, πως οι εργοδότες είναι όλοι σατανάδες και οι εργαζόμενοι, όλοι Άγιοι, υπάρχει μόνον, στα βιβλία, που έχει διαβάσει η Αχτσιόγλου και στα μυαλά των ρομαντικών αριστερών...
Με τέτοιες ή παρόμοιες διατάξεις, πλέον, κανένας δεν θα ιδρύει εταιρίες και κανένας δεν θα θέλει να συμμετάσχει σε Δ.Σ εταιριών, από το φόβο κατάσχεσης της προσωπικής του περιουσίας, πράγμα που προφανώς αντίκειται και στο Σύνταγμα και στη Λογική !
Βέβαια, αυτό δεν είναι το μοναδικό "φάουλ" της Έφης : όπως είχαμε ξαναπεί, με το κυνήγι των ανασφάλιστων εργαζόμενων, πετυχαίνεις το αντίθετο αποτέλεσμα, ήτοι την αύξηση και όχι τη μείωση της ανεργίας.
Σήμερα π.χ κυκλοφόρησε η είδηση, ότι επιβλήθηκε πρόστιμο 10.000 ευρώ, σε επιχείρηση στον Βόλο, για έναν εργαζόμενο, που βρέθηκε ανασφάλιστος : τι θα κάνει, αύριο, ο εργοδότης ; θα πάει να τον δηλώσει ; ή θα απολύσει και έναν από τους άλλους, για να μπορέσει να πληρώσει το πρόστιμο ;
Τέλος, η Υπουργός, εκφράζει παράπονο για τους μικρούς μισθούς, στον ιδιωτικό τομέα και θέλει να πληρώνονται οι εργαζόμενοι, κανονικά, ΚΑΙ τις υπερωρίες τους, που τώρα μένουν απλήρωτες.
Όλα αυτά, καλά είναι και συμφωνούμε, στις διαπιστώσεις, αυτό όμως, που δεν καταλαβαίνει η Έφη και οι άλλοι κρατικοδίαιτοι πολιτικοί, είναι η αιτία του κακού, που είναι ΟΙ ΊΔΙΟΙ : ήτοι, οι πολύ μεγάλοι και πάνω από τις δυνάμεις του Κράτους, μισθοί, στο Δημόσιο και οι μούφα-πλασματικές υπερωρίες, που παίρνουν οι "σύμβουλοί" τους και τα λοιπά κρατικοδίαιτα τρωκτικά, τα οποία φυσικά πληρώνονται από τους φόρους των επιχειρήσεων.
Συνεπώς, δεν μπορείς να κατηγορείς τις επιχειρήσεις, ότι δεν πληρώνουν υπερωρίες ή δίνουν μικρούς μισθούς ή έχουν ανασφάλιστους εργαζόμενους, όταν τα λεφτά, που θα πήγαιναν για αυτούς τους σκοπούς, τα παίρνει το Κράτος, μέσω της υπερφορολόγησης, για να ταΐσει τα κρατικοδίαιτα δημοσιοκοπρόσκυλα, κάθε μεγέθους και θέσης !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.