Τους τελευταίους μήνες, βλέπαμε (και ακόμα υπάρχουν) στους δρόμους, πανό και διαφημιστικά πάνελς (!) που μιλούν για ίσα δικαιώματα των γονέων, όσον αφορά την επιμέλεια των τέκνων, μετά από διαζύγιο (προφανώς από μπαμπάδες που ένιωθαν αδικημένοι και μάλλον όχι άδικα).
Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ο πρόσφατος Νόμος, που προκάλεσε αντιδράσεις, από κάποιους βουλευτές, κυρίως ...γυναίκες, αλλά θεωρώ ότι οι σχετικές διατάξεις έχρηζαν εκσυγχρονισμού και εδώ ισχύει το "κάλλιο αργά παρά ποτέ" !
Σε παλιότερη ανάρτηση, είχα στηλιτεύσει αυτό το "καθεστώς", που είχε εγκαθιδρυθεί, δηλαδή την εκ των προτέρων και μονομερή εύνοια προς τη μητέρα των παιδιών, που άφηνε "απέξω" τον πατέρα, σχεδόν ως ...παρακατιανό, από τα Δικαστήρια και πιστεύω ότι, εφόσον οι γυναίκες επιδιώκουν, όπως λένε, την Ισότητα, θα πρέπει να την δέχονται και ως προς τους άντρες, όχι δηλαδή σε αυτό το θέμα, να είναι ...πιο ίσες.
Το συμφέρον του τέκνου, σε κάθε περίπτωση, είναι αυτό που μετράει και πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, απλά δεν μπορεί a priori να λέμε ότι η μητέρα είναι πιο ικανή και πιο σωστή, στο να το μεγαλώσει, αυτό μπορεί να κρίνεται μόνον σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά και πάντα να μπορεί να λαμβάνεται και η επιθυμία του παιδιού, εφόσον είναι ώριμο, να την εκφράσει !
Αντίστοιχα, σύμφωνα με τα παραπάνω, ένας κακοποιητικός γονέας, ΔΕΝ μπορεί, προφανώς, να έχει τα ίδια δικαιώματα, όπως είπε ατυχώς ένας βουλευτής...
Νομίζω το κρίσιμο στοιχείο και αυτό που προσπαθεί να εξασφαλίσει ο Νόμος, είναι ο μη αποκλεισμός του έτερου γονέα, από σημαντικές αποφάσεις, για την ζωή του παιδιού (εκπαίδευση, θέματα υγείας κλπ) και η αποφυγή φαινομένων, όπως το να παίρνει το παιδί ο ένας και να πηγαίνει σε ...άλλη πόλη ή και χώρα, χωρίς να ρωτάει καν τον άλλον !
Πλέον στην "από κοινού" άσκηση της γονικής μέριμνας, προστέθηκε το περιβόητο "εξίσου", για να τονίσει την ισότητα των γονέων στα ζητήματα επιμέλειας των τέκνων, είτε στη διάρκεια του γάμου, είτε υπό καθεστώς διαζυγίου ή διάστασης.
Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα αυτά, εφόσον υπάρχει καλή σχέση και επικοινωνία, μπορούν να συμφωνούνται ελεύθερα, από τα μέρη, ισχύει δηλαδή η ελευθερία των αστικών συμβάσεων και εδώ, με έγγραφες συμφωνίες, που έχουν διετή ισχύ και παρατείνονται αυτοδίκαια, αν κανείς από τους δύο, δεν εναντιωθεί, στη λήξη της διετίας.
Αν υπάρξει διαφωνία, προβλέπεται πλέον και στάδιο διαμεσολάβησης, από ειδικούς επιστήμονες-διαμεσολαβητές, πριν την προσφυγή στο Δικαστήριο (όπου και εδώ προβλέπεται η επιμόρφωση των Δικαστών, με ειδικά σεμινάρια).
Επειδή, είναι δεδομένο ότι το παιδί, θα μένει με τον έναν από τους δύο γονείς, αναφορικά με το δικαίωμα επικοινωνίας του έτερου γονέα, καθιερώνεται το τεκμήριο του 1/3 του συνολικού χρόνου, που θα δικαιούται αυτός, αλλά και αυτό μπορεί να συμφωνηθεί διαφορετικά (είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω).
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, επειδή επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του άλλου γονέα, προβλέπεται πλέον έγγραφή συμφωνία ή απόφαση Δικαστηρίου.
Η από κοινού και εξίσου απόφαση των γονέων, ισχύει για τα σημαντικά ζητήματα που επηρεάζουν το μέλλον του (π.χ όνομα, θρήσκευμα, εκπαίδευση), δεν απαιτείται δηλαδή πάντα, όταν μιλάμε για τρέχοντα και επείγοντα θέματα ή για συνήθεις-καθημερινές πράξεις επιμέλειας.
Ο Νόμος ορίζει επίσης τι σημαίνει "κακή άσκηση της γονικής μέριμνας" και τις συνέπειες της και επιφέρει ορισμένες (ελαφρές) τροποποιήσεις στη διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου.
Τέλος, για το εκτός γάμου γεννηθέν τέκνο, προβλέπεται ότι η γονική μέριμνα ανήκει, φυσικά, στη μητέρα, αλλά αν ο πατέρας το αναγνωρίσει εκούσια ή με δική του αγωγή, αποκτά τα δικαιώματα, που έχουν όλοι οι πατεράδες στο θέμα αυτό, όμως αν είναι αυτός εναγόμενος και αντιδικήσει, ορίζεται ότι δεν θα ασκεί γονική μέριμνα (εδώ φαίνεται μια τιμωρητική διάθεση), χωρίς την σύμφωνη γνώμη της μάνας, αλλά και αυτό μπορεί να αλλάξει, με δικαστική απόφαση, κατόπιν αίτησης-αγωγής του πατέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.