η ανάγκη νομικής αναγνώρισης της πνευματικής συγγένειας

    Ως μάχιμοι δικηγόροι, δηλαδή νομικοί της Πράξης, που ονομαζόμαστε και "συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης", έχουμε, μεταξύ άλλων, υποχρέωση να επισημαίνουμε τυχόν νομοθετικά κενά και άλλα "κακώς κείμενα", τα οποία εντοπίζουμε μέσα από τον καθημερινό χειρισμό νομικών υποθέσεων και να προτείνουμε αλλαγές και βελτιώσεις !

 Σήμερα, αναφέρομαι στις περιπτώσεις των ανθρώπων, που πεθαίνουν χωρίς να έχουν κληρονόμους, δηλαδή κατά σάρκα συγγενείς, που δεν είναι λίγοι (και πιθανόν να αυξηθούν στο μέλλον, λόγω και του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας) και ενίοτε διαθέτουν αρκετά σημαντικές περιουσίες...

 Στις περιπτώσεις αυτές, όπου δεν υπάρχει κανένας κληρονόμος των πρώτων πέντε τάξεων, καλείται ως κληρονόμος το ελληνικό Δημόσιο, ωστόσο στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι αυτοί, που πεθαίνουν μόνοι, πέφτουν συνήθως θύματα διαφόρων "επιτήδειων", δηλαδή απατεώνων, που με πλαστές διαθήκες κλπ, πάνε να τους αρπάξουν τις περιουσίες !

  Μερικές φορές μάλιστα, τα "αρπακτικά", τα "κοράκια" αυτά, που έχουν βάλει στο μάτι αυτές τις περιουσίες, που θα κατέληγαν στο Δημόσιο, ...επιταχύνουν την έξοδο των κατόχων τους, από το μάταιο αυτό κόσμο (θυμίζω την "εταιρία δολοφόνων" του δικηγόρου Παπαδόπουλου, για όσους έχουν και κάποια ηλικία).

 Ένας τρόπος, για να αποφευχθεί αυτό το λυπηρό και σκληρό φαινόμενο, από δράστες άπληστους (που νομίζουν ότι "θα τα πάρουν μαζί τους"), είναι να κατοχυρωθούν, νομοθετικά, ως νέα τάξη κληρονόμων, πριν το Δημόσιο, τα πνευματικά τέκνα του/της νεκρού/νεκρής, δηλαδή το/τα παιδί/α, που μπορεί να είχε βαφτίσει !

 Θεωρώ ότι αυτή θα ήταν μια δίκαιη λύση για όλους : και για τα πνευματικά τέκνα, που τώρα είναι "στον αέρα" και για τους κληρονομούμενους, αλλά και γενικότερα, εφόσον, αν οι περιουσίες καταλήξουν στο Δημόσιο, είναι σχεδόν σαν να καταλήγουν στα σκουπίδια...

  Παράλληλα, η νομική κατοχύρωση των πνευματικών τέκνων, ως κληρονόμων, όταν δεν υπάρχουν βιολογικοί συγγενείς, θα τους παρέχει και το περιβόητο "έννομο συμφέρον", να ...κυνηγήσουν τυχόν λαμόγια, που εμφανίζουν πλαστές διαθήκες, αλλά και να υποστηρίξουν τις κατηγορίες, σε τυχόν ποινικά Δικαστήρια !

  Τα τελευταία χρόνια προστέθηκε ως δικλείδα, σε περιπτώσεις που ζητείται η επικύρωση ιδιόγραφων διαθηκών, με τις οποίες δίνεται η περιουσία σε ...γείτονες κλπ, δηλαδή σε πρόσωπα μη συγγενικά, αφενός να διενεργείται γραφολογική εξέταση, για τη γνησιότητα γραφής και υπογραφής και αφετέρου να καλείται και το ελληνικό Δημόσιο, στη σχετική δίκη.

  Ωστόσο, αμφιβάλλω αν αυτό είναι αρκετό και κατά πόσον το Δημόσιο ...σκίζεται να αποδείξει ότι η περιουσία πρέπει να καταλήξει σε αυτό, μόνον αν τα πνευματικά τέκνα είχαν νομικά κληρονομικά δικαιώματα, θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στη σχετική Δίκη και να προσκομίσουν στοιχεία, που να αποδεικνύουν την απάτη και την πλαστογραφία !

  Σε κάθε περίπτωση, από πρακτικής απόψεως, θα ήταν, θεωρώ, προτιμότερο, όσοι δεν έχουν κληρονόμους (παιδιά, γονείς, ανίψια κλπ), να φροντίζουν να μεταβιβάσουν (δωρεές ακινήτων, να βάλουν συνδικαιούχους σε λογαριασμούς κλπ) τις περιουσίες τους, όσο ακόμα ζουν, εκεί που θέλουν, για να μην καταλήξουν, μετά, σε λαμόγια-απατεώνες του κερατά...

οι ζήτουλες που παριστάνουν τους βασιλιάδες

       Με αφορμή τις πρόσφατες νομοθετικές διατάξεις, που επιχειρούν να βάλουν μια τάξη στην ασυδοσία των "εισπρακτικών εταιριών", με πρόβλεψη προστίμων, ενίοτε τσουχτερών, όταν ξεπερνούν τα όρια και πιέζουν ασφυκτικά τους οφειλέτες, θα μιλήσω για δική μου πρόσφατη εμπειρία (όχι για δικά μου χρέη, αλλά για άνθρωπο, που εκπροσωπούσα, ως δικηγόρος-μεσολαβητής) !

 Πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι αυτές οι εταιρίες, είναι εκείνες, που έχουν αγοράσει "μπιρ παρά" από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (κυρίως τράπεζες) τα λεγόμενα "κόκκινα δάνεια", τα οποία βρίσκονταν ουσιαστικά στα σκουπίδια, τα είχαν περασμένα, δηλαδή, στα βιβλία τους, ως ανεπίδεκτα είσπραξης ή έστω πολύ δύσκολα εισπράξιμα, οι τράπεζες και αντί να τα διαγράψουν τελείως, τα πούλησαν στις "εισπρακτικές", έναντι 2% ή 3% της αξίας τους...

  Πρόκειται κυρίως για περιπτώσεις, όπου τα χρέη "λιμνάζουν", επί πολλά χρόνια, ακόμα και στο όριο της 20ετίας (αν και για μένα, όπως έχω εξηγήσει, με νομικά επιχειρήματα, αλλού, θα έπρεπε να παραγράφονται στην 5ετία και όχι στην 20ετία, όπως δέχονταν τα Δικαστήρια, τουλάχιστον ως τώρα) και για οφειλέτες, που δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία, στο όνομα τους και έτσι δεν μπορούν να ληφθούν μέτρα αναγκαστικής είσπραξης !

  Οι "εισπρακτικές" αυτές, συνήθως, εδρεύουν στο εξωτερικό, ενώ μετά από τόσα πολλά χρόνια, είναι λογικό να έχουν χαθεί στοιχεία από φακέλους ή να έχει γίνει μπέρδεμα, σε περίπτωση που κάποιος είχε περισσότερες οφειλές, δηλαδή εμφανίζουν ένα χρέος, το οποίο μπορεί να μην ξέρει και κανείς πως προήλθε ή έφτασε σε αυτό το ύψος...

  Συνήθως τα μεγαλύτερα κονδύλια αφορούν τόκους (π.χ κεφάλαιο 2 χιλιάρικα και οι τόκοι 8 χιλιάρικα) και ενώ εδώ και η Νομολογία συμφωνεί και δέχεται ότι οι τόκοι, αυτοτελώς, υπάγονται σε 5ετή παραγραφή, άσχετα με το πότε παραγράφεται το κεφάλαιο !

   Από εκεί και μετά, είναι σαφές, ότι δεν είναι όλες οι εισπρακτικές το ίδιο, όπως δεν συμπεριφέρονται το ίδιο και όλοι οι υπάλληλοι τους, που συνήθως, εικάζω, ότι δεν έχουν καν νομικές γνώσεις, εξ ού και πετάνε πολλά νομικά "μαργαριτάρια", τα οποία όμως μπορεί να φοβίσουν κάποιον οφειλέτη που δεν ξέρει, που είναι και ο Κανόνας.

  Η ουσία είναι, ότι με την "σκληρή" στάση που κρατούν, ουσιαστικά χαντακώνουν τον εαυτό τους, διότι αφενός η υπερβολική και καθημερινή πίεση έχει τα αντίθετα αποτελέσματα και αφετέρου, δεν φαίνεται να κατανοούν, ότι το να πάρεις 1 ή 2, είναι πολύ καλύτερο από το να πάρεις μηδέν, ειδικά στις περιπτώσεις, όπου εμφανίζεται ο οφειλέτης, αυτοβούλως (για διάφορους λόγους) και λέει πως θέλει να εξοφλήσει !

  Μία εταιρία, που απαντούσε γρήγορα και γενικά ήταν συνεργάσιμη εξαρχής, μας έκανε κούρεμα 90%, οπότε, όπως λένε και οι Αμερικάνοι (κάνε μια προσφορά, που θα είναι αδύνατον να την αρνηθεί ο άλλος), δε γινόταν να την "χάσουμε", πληρώσαμε το 10% της εμφανιζόμενης οφειλής και τέλος...

  Μια άλλη εταιρία, που στην αρχή, απαντούσε με καθυστέρηση, όταν πληρώσαμε μία από τις περισσότερες οφειλές (με κούρεμα 80%), έγινε μετά πολύ επιθετική και πιεστική, ώστε να πληρωθούν και οι υπόλοιπες, με συνέπεια να τους κλείσουμε εμείς τα τηλέφωνα, για να μη μας ζαλίζουν !

  Ουσιαστικά, είναι κάπως αστείο, το "υφάκι" με το οποίο μιλάνε και το τι λένε, συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται ...σε θέση ισχύος, ενώ, στην πραγματικότητα, είναι ζήτουλες, που προσπαθούν να βγάλουν ό,τι μπορέσουν, από χρέη τα οποία βρίσκονταν στα αζήτητα-σκουπίδια και αν το είχαν συνειδητοποιήσει, θα έβγαζαν ακόμα πιο πολλά κέρδη, από όσα βγάζουν...

    Διότι, όταν έχεις αγοράσει το δάνειο με 2 και 3 τοις εκατό, ακόμα και το 10 τοις εκατό να πάρεις πίσω, είναι 3 έως 5 φορές πάνω !

   Οπότε, αντί να τα πάρουν και να πουν και ευχαριστώ, προσπαθούν να επιβάλλουν τους δικούς τους, ό,τι να ναι, όρους (πληρωμή σε ...60 δόσεις, για χρέη που είναι ήδη κοντά στην 20ετία ή μικρό "κούρεμα" κλπ), με συνέπεια να μην παίρνουν τίποτα...