Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024

μια απόφαση-σταθμός (μπορεί και όχι)

    Υπάρχει μια σχετική "ξηρασία" αναφορικά με δικαστικές αποφάσεις, που να παρουσιάζουν ένα ευρύτερο ενδιαφέρον, τελευταία, αλλά υπήρξε και μία περίπτωση, που προκάλεσε το ενδιαφέρον και τα σχόλια της "κοινής γνώμης" !
   Αναφέρομαι σε απόφαση ποινικού Δικαστηρίου της Θεσ/νικης, που αθώωσε την οδηγό, κατόπιν έφεσης, για τραυματισμό πεζής, η οποία, εντελώς απρόσεκτα, προσπάθησε να διασχίσει το δρόμο...
  Δεν ξέρω αν μπορεί να χαρακτηριστεί απόφαση-σταθμός (μένει να φανεί στο μέλλον, εξού και ο τίτλος), αλλά σίγουρα "χαιρετίζεται" και από εμένα, ως ένα θετικό βήμα, προς την εκλογίκευση της Νομολογίας των Δικαστηρίων, σε υποθέσεις εγκλημάτων εξ αμελείας (σωματικές βλάβες ή/και ανθρωποκτονίες, κυρίως) !
  Η "πλάκα" είναι πως, αυτή καθ' εαυτή η σχολιαζόμενη απόφαση, μπορεί να ήταν και εσφαλμένη, το θετικό της υπόθεσης είναι να μπει ένα stop στις μαζικές και "τυφλές" καταδίκες για αυτά τα, εξ αμελείας, αδικήματα...
 Δεν ξέρω αν υπάρχουν επίσημα στατιστικά, αλλά, εμπειρικά, ξέρουμε εμείς οι δικηγόροι, ότι ήταν πολύ σπάνιο να αθωωθεί κάποιος, που βαρύνεται με τέτοια κατηγορία !
 Με μία "μπακαλίστικη λογική" και εδώ, τα Δικαστήρια μας, καταδίκαζαν, ως τώρα, τον/τους κατηγορούμενο/ους, με το γνωστό "ποίημα"-αιτιολογία "καρμπόν", ότι ο δράστης μπορούσε να προβλέψει το αποτέλεσμα, αλλά δεν πήρε μέτρα να το αποφύγει...
   Οι κατηγορούμενοι (και εύλογα, τις περισσότερες φορές) έφταναν και φτάνουν μέχρι τον Άρειο Πάγο, προκειμένου να αποδείξουν ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο, για να αποφευχθεί το ατύχημα (αλλά και εδώ μάταια, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων και στην καλύτερη, αν γινόταν δεκτή η αναίρεση, ήλπιζαν μετά στην παραγραφή, οπότε εμμέσως έτσι, κάποιες φορές, πετύχαιναν τον σκοπό τους, να μη λερώσουν, δηλαδή, το ποινικό τους μητρώο) !
   Όπως έχουμε πει οι προϋποθέσεις αστικής και ποινικής ευθύνης, είναι διαφορετικές, ενώ τα αστικά Δικαστήρια εξετάζουν και το "συντρέχον πταίσμα" του θύματος και βγάζουν ποσοστά (π.χ 70% ο "δράστης" και 30% το θύμα), ενώ τα ποινικά καταδικάζουν, ακόμα και αν διαγνώσουν ποσοστό ευθύνης του κατηγορούμενου στο 1% ή και στο ένα χιλιοστό...
  Η μεγαλύτερη ένσταση, για μένα, έχει να κάνει με το ό,τι εξετάζουμε τι έπρεπε να έχει προβλέψει και τι έπρεπε να είχε κάνει ο κατηγορούμενος και ξεχνάμε να εξετάσουμε το ίδιο και από την πλευρά του θύματος, όταν και το θύμα βαρύνεται με αμέλεια !
  Για παράδειγμα, γιατί πρέπει, όταν οδηγώ σε δρόμο μονής κατεύθυνσης, να κοιτάζω ...μονίμως από τους πλάγιους καθρέφτες, αν έρχεται κάποια μηχανή, είτε από δεξιά, είτε από αριστερά να προσπεράσει, προβλέποντας αυτό το ενδεχόμενο και δεν πρέπει, αντίστοιχα, ο οδηγός της μηχανής να βαρύνεται με την πρόβλεψη ότι μπορεί το προπορευόμενο όχημα να συναντήσει κάποιο εμπόδιο και να κάνει ξαφνικά δεξιά ή αριστερά, ώστε να προσέχει και να αποφύγει μια ενδεχόμενη σύγκρουση ;
   Επομένως, ας ελπίσουμε αυτή η απόφαση και άσχετα, ξαναλέω, αν ήταν ορθή ή όχι η συγκεκριμένη, να σηματοδοτήσει μία "στροφή" της Νομολογίας, ώστε η έννοια της "αμέλειας" να εξετάζεται και να αιτιολογείται με μεγαλύτερη προσοχή και να μην καταδικάζονται συλλήβδην όλοι, όταν συντρέχει σοβαρή αμέλεια και του θύματος ή όταν έχει γίνει ό,τι μπορούσε να γίνει (το λεγόμενο "ανθρωπίνως δυνατόν") !
 Επειδή στην εξεταζόμενη περίπτωση, αυτό που έσωσε την κατηγορούμενη, είναι ότι υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες, που άκουσαν όσα είπε το θύμα (που παράδεχτηκε ότι ήταν βιαστική και απρόσεκτη, δηλαδή), ήθελα να ρωτήσω, στην ακραία περίπτωση που κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει και πέφτει πάνω στο ΙΧ μου, πως θα αποδείξω ότι ...δεν είμαι ελέφαντας, αν δεν υπάρχει μάρτυρας ;
  Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι ως κριτήριο για αυτό, το αν μπορούσε να αποφευχθεί ή όχι, λαμβάνεται υπόψη ο "μέσος άνθρωπος", στα τροχαία, για παράδειγμα, όχι το τι θα έκανε σε αντίστοιχη περίπτωση ο Φερστάπεν ή κάποιος που του ήρθε το δίπλωμα στο σπίτι, χωρίς να δώσει καν σήματα ή να κάνει έστω και ένα μάθημα...

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2024

το 291ΠΚ δίνει λύση και οδηγεί σε ισόβια

      Επειδή διαβάζω ότι οι συγγενείς των νεκρών του σιδηροδρομικού εγκλήματος των Τεμπών, ζητούν την αναβάθμιση της κατηγορίας, από ανθρωποκτονίες εξ αμελείας σε δολοφονίες (με ενδεχόμενο δόλο), να πούμε ότι αυτό ΔΕΝ μπορεί να γίνει (με καμία κυβέρνηση, όχι μόνον με συμμορίαΝΔ) !
   Για να τιμωρηθούν, όπως πρέπει, οι υπαίτιοι για τον φρικτό θάνατο αυτών των 57 ανθρώπων, υπάρχει τρόπος, αρκεί να υπάρχει ...θέληση (στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όπως θα έλεγε και ένας ανεπάγγελτος πολιτικός, χαχα), από τους Δικαστές.
   Πριν 20 χρόνια, αυτό θα ήταν σχεδόν αυτονόητο, όμως και στο χώρο της "δικαιοσύνης" ισχύει το "κάθε πέρσι και καλύτερα", η ανεξαρτησία των δικαστών είναι στο μηδέν και "όλοι, πολιτικοί και δικαστές, τα δίνουν όλα" μόνον για συγκάλυψη και τίποτα άλλο !
 Το άρθρο 291ΠΚ, που η "πλάκα" είναι ότι το θέσπισε (αποσπασματικά και σπασμωδικά, όπως πάντα και με βάση το τι λέγεται και γράφεται στα αντισόσιαλ) η συμμορίαΝΔ, χωρίς να φαντάζεται τότε, ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ...εναντίον των μελών της, είναι αυτό που μπορεί και ΠΡΈΠΕΙ να εφαρμοστεί εδώ, ώστε να "φάνε" ισόβια αυτοί που έκαψαν ζωντανούς τόσους ανθρώπους...
 Η ειρωνεία (για κάποιον που δεν ζει στην Κολομβία των Βαλκανίων, εννοείται), είναι πως ο μοναδικός που έχει μπει φυλακή και κινδυνεύει με ισόβια, είναι αυτός, που ΔΕΝ αξίζει ισόβια, δηλαδή ο σταθμάρχης (και ο προϊστάμενος του) !
 Ο σταθμάρχης βαρύνεται μόνον με αμέλεια, είναι απλά ένα κομματόσκυλο του μπλε πασοκ, που του είπαν θα σε κάνουμε από αχθοφόρο ...διευθυντή, για να παίρνεις μεγαλύτερο "μισθό", είπε "εντάξει" και απλά λόγω απειρίας και ασχετοσύνης, μπέρδεψε τα μπούτια του, δηλαδή τα "κλειδιά" και ...τα λαμπάκια και έστειλε το τρένο στη γραμμή, από την οποία κατέβαινε το άλλο, δηλαδή ο Χάρος...
  Οι πραγματικοί δολοφόνοι, αυτοί που βαρύνονται δηλαδή με ΔΌΛΟ και άρα πρέπει να "φάνε" ισόβια, είναι κάποιοι, που ως τώρα δεν βρίσκονται καν στο "κάδρο" των ερευνών !!
 Μιλάω για αυτούς, που φόρτωσαν τα επικίνδυνα και απαγορευμένα εύφλεκτα υλικά, με συνέπεια να γίνει αυτή η τεράστια έκρηξη και να καούν ζωντανοί οι άνθρωποι, να εξαϋλωθούν (αν δε είχε γίνει ...ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν, μέσα στο τούνελ της Εθνικής Οδού, θα είχαν "ψηθεί" ΌΛΟΙ, θα λειτουργούσε αυτό σαν "φούρνος")...
  Η ποινική έρευνα, για να είναι ολοκληρωμένη και να αποδοθεί δικαιοσύνη, θα πρέπει να περιλάβει τους υπαίτιους αυτής της αποτρόπαιας έκρηξης : δηλαδή αυτούς που φόρτωσαν τα υλικά που χρησιμοποιούνται στη νόθευση των καυσίμων, αυτούς που δέχτηκαν να τα μεταφέρουν έτσι και φυσικά ...αυτούς, που θα τα παραλάμβαναν, αυτούς δηλαδή που ...έκαναν και κρατάνε στην κυβέρνηση την συμμορίαΝΔ !!
    Το να μιλάμε για αυτούς, που ...έσβησαν το βίντεο της φόρτωσης, αυτούς που ...έκρυψαν τρία ολόκληρα βαγόνια του εμπορικού τρένου και αυτούς που ...μπάζωσαν μετά το χώρο, για να σβήσουν τα ίχνη των επικίνδυνων και παράνομων αυτών ουσιών, είναι σαν να κοιτάμε το δέντρο και όχι το δάσος...
   Διότι αυτοί, που προσπαθούν (μάταια) να καλύψουν κάτι, το οποίο "φωνάζει" από χιλιόμετρα και δεν κρύβεται, από το "μανιτάρι" της τεράστιας έκρηξης, είναι απλά γατάκια, υπάλληλοι της συμμορίαςΝΔ, που θα μπορούσαν να διωχθούν για απλά πλημμελήματα, παρεμπόδισης της δικαστικής έρευνας !
   Το ζητούμενο είναι να βρεθούν οι πραγματικοί ένοχοι, αυτοί που με δόλο και με συμπεριφορά που εμπίπτει στην περίπτωση δ) του άρθρου 291ΠΚ, μετέφεραν (και οι υπέρ ων αυτό μεταφέρετο) αυτό το παράνομο και επικίνδυνο φορτίο με το εμπορικό τρένο, που είχε ως συνέπεια (για αυτό το βαρύτερο αποτέλεσμα αρκεί και η αμέλεια, διότι ούτε οι λαθρέμποροι και νοθευτές το ήθελαν αυτό) να πεθάνουν με φρικτό τρόπο 57 άνθρωποι, που απλά μπήκαν σε τρένο για να πάνε στα σπίτια τους...