Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

τι είναι και πως τιμωρείται η διατάραξη οικιακής ειρήνης !

  Με αφορμή την είδηση της σύλληψης των καταληψιών του ΑΠΘ, με την κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης, ας δούμε τι συνιστά και πως τιμωρείται το έγκλημα αυτό.
  Διατάραξη οικιακής ειρήνης, διαπράττει όποιος εισέρχεται παράνομα ή παραμένει παρά τη θέληση του δικαιούχου στην κατοικία άλλου ή στο χώρο, που χρησιμοποιεί για την εργασία του ή σε άλλο κλειστό χώρο, που αυτός κατέχει.
   Τιμωρείται με φυλάκιση, από 10 μέρες έως ένα έτος ή με χρηματική ποινή, ήτοι από 150 έως 15.000 ευρώ.
   Από τον παραπάνω ορισμό, προκύπτει ότι το εν λόγω αδίκημα, μπορεί να τελεστεί με 2 τρόπους, είτε με παράνομη είσοδο σε κατοικία, π.χ κάποιος τυφλωμένος από ερωτικό πάθος, σπάει την πόρτα και μπουκάρει στο σπίτι της πρώην του, ..για να μιλήσουν, εφόσον αυτή δεν του ανοίγει, είτε με παραμονή, χωρίς τη θέληση του ιδιοκτήτη, π.χ μία νοικοκυρά, ανοίγει σε έναν πλασιέ την πόρτα, αλλά δεν θέλει τελικά να αγοράσει και του λέει να φύγει, όμως εκείνος ...επιμένει και δεν το κουνάει (είπαμε να κυνηγάμε την πώληση, αλλά όχι και μέχρι το ..αυτόφωρο).
   Επίσης γίνεται σαφές, ότι ο όρος "οικιακή", δεν είναι ακριβής, με την έννοια ότι συμπεριλαμβάνει πολύ περισσότερους χώρους από την (κατ)οικία, όπως γραφεία (δεν μπορείς να μπουκάρεις π.χ όποτε σου καπνίσει σε ιατρεία ή δικηγορικά γραφεία ή να παραμένεις σε αυτά, χωρίς λόγο) και κλειστούς χώρους, π.χ περιφραγμένα οικόπεδα, σκάφη αναψυχής ή ακόμα και αυτοκίνητα.
    Όταν οι ανωτέρω πράξεις βίας, στρέφονται κατά της έκδοσης και ελεύθερης κυκλοφορίας περιοδικών, βιβλίων ή εφημερίδων, υπάρχει επιβαρυντική περίσταση και τιμωρείται με φυλάκιση, από ένα έως πέντε έτη.
    Η πρόβλεψη του Νόμου, ότι δεν επιτρέπεται αναστολή ή μετατροπή της ποινής, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.
    Στην πρώτη περίπτωση, που είδαμε, όπου ο δράστης εισέρχεται παράνομα ή παραμένει παράνομα, σε ιδιωτικό χώρο, το αδίκημα δεν διώκεται αυτεπάγγελτα, αλλά απαιτείται έγκληση-μήνυση εκ μέρους του θύματος.
     Αυτό, γιατί υπάρχει και η περίπτωση διατάραξης οικιακής ειρήνης, που διώκεται αυτεπάγγελτα και εδώ υπάγονται και οι καταληψίες του ΑΠΘ.
     Σύμφωνα λοιπόν με τον ποινικό Κώδικα, όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή ΝΠΔΔ ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή παραμένει στους χώρους αυτούς, παρά τη θέληση της υπηρεσίας, που τους χρησιμοποιεί, προκαλώντας έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας, τιμωρείται με φυλάκιση, από 6 μήνες έως 5 χρόνια.
     Η πιο συνηθισμένη περίπτωση τέτοιας μορφής διατάραξης, είναι ασφαλώς οι κάθε είδους καταλήψεις δημόσιων εν γένει υπηρεσιών, όπου εμποδίζεται η ελεύθερη είσοδος και η ομαλή διεξαγωγή της υπηρεσίας καθώς και η παραβίαση του ωραρίου λειτουργίας : είναι γνωστό ότι οι εφορίες, τα ταμεία της ΔΕΗ κ.ο.κ έχουν συγκεκριμένο ωράριο και ώρες, όπου δέχονται το κοινό. Αν κάποιος εισέλθει, βίαια, πριν ή μετά, ή αρνηθεί να αποχωρήσει, εφόσον του γίνει σύσταση ότι το ωράριο έληξε ή δεν έχει ξεκινήσει, διαπράττει το εν λόγω αδίκημα, της διατάραξης οικιακής ειρήνης.
   




 

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

γιατί είναι ΛΑΘΟΣ μία εξεταστική για το μνημόνιο !

   Η απάντηση είναι απλή, διότι αφενός δεν είναι σωστό το timing και αφετέρου δεν εξυπηρετεί σε τίποτε, πέρα από τις κομματικές ανησυχίες του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βλέπει ότι χάνει (τι χάνει δηλαδή, έχασε) το τρένο της εξουσίας.
   Είναι τουλάχιστον άκομψο, αν όχι τραγικό, την ώρα που τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια καλούνται να επικυρώσουν τη συμφωνία της Δευτέρας, εμείς να διερευνούμε αν καλώς ή κακώς, υπογράψαμε τα Μνημόνια !
   Από την άλλη, είναι αστείο να θεωρεί κανείς ότι μας έβαλαν στο μνημόνιο ο ΓΑΠ και ο Παπακωνσταντίνου : το Μνημόνιο (δηλαδή η χρεοκοπία, ουσιαστικά) ήταν προ των πυλών και αργά ή γρήγορα εκεί θα καταλήγαμε, η φούσκα με τα δανεικά κάποια στιγμή θα έσκαγε.
    Στο μνημόνιο μας οδήγησαν οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, από το 1981 έως σήμερα, δεν χρεοκοπεί κάποιος σε 2 χρόνια, επομένως αν θέλουμε να αναζητήσουμε ευθύνες, θα πρέπει να κληθούν για εξηγήσεις όσοι κυβέρνησαν από τη μεταπολίτευση έως σήμερα (όσοι ζουν τουλάχιστον).
    Καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό δεν θα είχε ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ πλέον, ό,τι έγινε έγινε, το θέμα είναι τι κάνουμε από εδώ και εμπρός και πως δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.
    Ευθύνες πολιτικές ΚΑΙ ποινικές, υπάρχουν πιθανόν σε επιμέρους ζητήματα-σκάνδαλα, κατά την εφαρμογή του Μνημονίου, όπως : το κούρεμα των ομολόγων των Ταμείων, το κούρεμα των ομολόγων των μικροεπενδυτών, ο τρόπος "διάσωσης" των τραπεζών ΤΒΑΝΚ και ΑΤΕΒΑΝΚ κ.α πιθανόν.
    Επομένως, η παρούσα συζήτηση για εξεταστικές, είναι άκαιρη και πρέπει να σταματήσει πριν καν ανοίξει, πρόκειται ουσιαστικά για το τελευταίο "χαρτί", που παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να στηρίξει την αντιμνημονιακή του ρητορική, η οποία όμως δεν του βγήκε, κοινώς "έπαιξε, αλλά κάηκε" και βλέπει ότι σύντομα θα επιστρέψει στα γνώριμα, μονοψήφια ποσοστά του.
   Αυτά παθαίνεις, όταν πιστεύεις ότι το ποτάμι θα γυρίσει πίσω..




για ένα δίκαιο νέο φορολογικό σύστημα !

   Επειδή επίκειται η ψήφιση ενός ακόμα φορολογικού νομοσχεδίου (παλιά μου τέχνη κόσκινο, στην Ελλάδα) και έχει αρχίσει η συζήτηση, χωρίς να είναι ακόμα γνωστό κάτι συγκεκριμένο και με βάση τις διαρροές που υπάρχουν, θα ήθελα να συμμετάσχω στη δημόσια διαβούλευση, καταθέτοντας ορισμένες σκέψεις.
    Ξεκινώντας από την παραδοχή, ότι ένα απλό, κατανοητό, δίκαιο και σταθερό φορολογικό περιβάλλον αποτελεί σημαντικό ΜΟΧΛΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, η κυβέρνηση οφείλει να σκεφτεί πολύ σοβαρά τις τελικές ρυθμίσεις, προκειμένου να μη γίνει πάλι το αντίθετο, αυξηθεί δηλαδή η φοροδιαφυγή.
    Με βάση τα όσα διαρρέουν, θα πρέπει να γίνουν οι εξής επισημάνσεις :
-Κατά τη γνώμη μου, είναι απαράδεκτο και απάνθρωπο, να φορολογείται η προσωπική εργασία, ο κόπος, ο ιδρώτας και το αίμα του εργαζόμενου, με συντελεστές της τάξης του 30 και 40 %. Με  ένα ενιαίο συντελεστή 10%, θεωρώ ότι το Κράτος μπορεί να συγκεντρώσει αρκετά έσοδα και να καλύψει τις ανάγκες του ! Στις περιπτώσεις ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπου η φοροδιαφυγή οργιάζει και πολλές φορές εμφανίζονται υπέρογκες δαπάνες και μικρά ή ανύπαρκτα (καθαρά) έσοδα, θα μπορούσε το 10%, κατ' εξαίρεση, να επιβληθεί επί του ετήσιου τζίρου και όχι επί του καθαρού εισοδήματος.
-Στις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, θα μπορούσε να επιβληθεί ένας ενιαίος συντελεστής 20 % ή και μικρότερος, προκειμένου να έρθουν επενδύσεις και να μην ξενιτεύονται σε άλλες χώρες, με χαμηλότερους συντελεστές (βλ. ΦΑΓΕ).
-Φορολογικοί συντελεστές της τάξης του 30% και 40%, για μένα, είναι νοητοί μόνον στην φορολόγηση του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, στα κεφαλαιουχικά εισοδήματα, ήτοι ενοίκια, τόκους καταθέσεων και μερίσματα (προ διανομής). Η αύξηση του φόρου των καταθέσων από 10 σε 15%, όπως λέγεται, είναι αστεία και θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνον με το σκεπτικό ότι οι βουλευτές και οι πολιτικοί μας, έχουν μεγάλες καταθέσεις και εισπράττουν μεγάλα ποσά, ως τόκους (μόνον ο Βενιζέλος έχει 2,5 εκατ. ευρώ !)
  Όσο πιο απλό, δίκαιο και κατανοητό, είναι ένα φορολογικό σύστημα, τόσο περισσότερα έσοδα θα αποφέρει, θα ενισχύσει την περιβόητη και ανύπαρκτη στην Ελλάδα φορολογική συνείδηση και θα οδηγήσει στην πολυπόθητη ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας.
    Με χαράτσια και κεφαλικούς φόρους, δε λύνεται κανένα πρόβλημα, ενώ πρέπει να ληφθεί μέριμνα, για την ελάφρυνση, όσων έχουν παιδιά, για οικονομικούς αλλά και δημογραφικούς λόγους.








 

γιατί δε γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα !

   Ακούμε τελευταία τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομικών να καλεί επενδυτές να επενδύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, ενώ ο κ. Σαμαράς ετοιμάζεται "να βγει και στη γύρα", να επισκεφτεί ξένες χώρες και να τους πείσει να επενδύσουν εδώ.
   Πολύ φοβάμαι ότι τα αποτελέσματα αυτών των ταξιδιών, θα είναι πενιχρά, όχι γιατί η Ελλάδα δεν προσφέρεται για επενδύσεις -ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ- αλλά λόγω του κλίματος και των συνθηκών, που επικρατούν και αντί να προσελκύουν τους επενδυτές, μάλλον τους διώχνουν.
   Οι λόγοι, που δε γίνονται επενδύσεις, στη χώρα μας, είναι βασικά οι εξής :
-Η όποια επένδυση, για να γίνει και να "ανθίσει", χρειάζεται ΣΤΑΘΕΡΟ περιβάλλον, όχι μόνο πολιτικά, αλλά κυρίως νομικά-κανονιστικά. Όταν οι Νόμοι αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο, ο άλλος -δικαιλογημένα- φοβάται τι του ξημερώνει. Ένα πρόσφατο παράδειγμα (προς αποφυγή) είναι η περίπτωση της Ελβετικής εταιρίας Affichage, η οποία επένδυσε εκατομμύρια ευρώ στην υπαίθρια διαφήμιση, στην Ελλάδα και ξαφνικά, μέσα σ΄ένα βράδυ κυριολεκτικά, επειδή ορισμένοι δεν οδηγούσαν σωστά και σκοτώθηκαν πάνω σε διαφημιστικές κατασκευές, η εν λόγω δραστηριότητα κρίθηκε συλλήβδην παράνομη και απαγορεύτηκε (ενώ υπήρχε σχετικός Νόμος σε ισχύ !!!!!!!). Αυτά δεν γίνονται ΟΥΤΕ στην Αφρική και το κορυφαίο είναι ότι έβγαιναν υπουργοί και δήμαρχοι και ξήλωναν-κατέστρεφαν ιδιωτικές περιουσίες (που προστατεύονται από το Σύνταγμα !) και ..καμάρωναν ! Μιλάμε για παράνομες-εγκληματικές πράξεις, οι οποίες παραμένουν -έως σήμερα- ατιμώρητες. Οι εν λόγω Ελβετοί, φαντάζομαι, ότι δικαίως δεν θέλουν καν να ακούνε ή να προφέρουν πλέον τη λέξη "Ελλάδα"... .
-Σε συνέχεια του προηγούμενου, σταθερό, δίκαιο και απλό, οφείλει να είναι και το φορολογικό σύστημα μίας Χώρας, για να μπορεί να έρθει ένας επενδυτής, γνωρίζοντας ακριβώς τι φόρους κλπ θα πληρώσει, το αντίθετο δηλαδή απ' ότι συμβαίνει εδώ, όπου το φορολογικό ράβεται και ξηλώνεται, σαν πουλόβερ, κάθε έξι μήνες περίπου !
-Το κλίμα στην Ελλάδα, κάθε φορά, που πρόκειται να γίνει μια επένδυση μεγάλη, είναι εχθρικό ή και πολεμικό, από οικολόγους και δήθεν οικολόγους, οι οποίοι αντιδρούν σε κάθετί καλό και δημιουργικό, για τους δικούς τους λόγους. Η προστασία του περιβάλλοντος σίγουρα είναι μεγάλη υπόθεση και κανείς δεν ισχυρίζεται ότι στο όνομα της ανάπτυξης, πρέπει να θυσιαστεί το περιβάλλον και να υποβαθμιστεί η ποιότητα ζωής ! Εδώ όμως φτάνουμε στο άλλο άκρο, όπως φανερώνει και η περίπτωση των μεταλλείων Χρυσού της Χαλκιδικής, όπου μία τόσο σημαντική επένδυση, δεν προχωρά, για να μην κοπούν 100 ή 200 δέντρα... !
-Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να εκσυγχρονιστεί η Δημόσια Διοίκηση και να χτυπηθεί η αδράνεια, η κωλυσιεργία, η καθυστέρηση, η διαφθορά και η γραφειοκρατία, οι μεγάλες πληγές του ελληνικού Κράτους, που αποθαρρύνουν κάθε επίδοξο επενδυτή. Η επένδυση είναι κάτι που πρέπει να προχωρά ΓΡΗΓΟΡΑ (πότε συστάθηκε το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων και τι έργο έχει παράγει έως σήμερα ;;) και δεν είναι δυνατόν να προχωρούν μόνον οι επενδύσεις, για τις οποίες έχει καταβληθεί μίζα ή φακελλάκι ή γρηγορόσημο...
-Τέλος και πιο σημαντικό, θα πρέπει επιτέλους το ελληνικό Κράτος να μάθει να τηρεί το λόγο του και να τιμά την υπογραφή του και να μην συμπεριφέρεται ως κοινός απατεώνας, δίνοντας π.χ κίνητρα στην αρχή και μετά να τα αίρει ή να μην τηρεί τα συμφωνηθέντα ! Πόσα και πόσα παραδείγματα, μπορεί να σκεφτεί κανείς : σου λέει το Κράτος, επένδυσε σε φωτοβολταϊκά, με εγγυημένη απόδοση, η οποία εν συνεχεία ..πάει περίπατο και επιπλέον σε τρελαίνει σε φόρους και δασμούς, οι οποίοι δεν ήταν γνωστοί εξαρχής ! Σου λέει επιτρέπεται το ντίζελ ως καύσιμο στα αυτοκίνητα, παίρνουν όλοι ντίζελ και μετά, αυξάνει την τιμή του καυσίμου, ώστε να μην έχεις όφελος (το ίδιο και με το υγραέριο) !
    Όταν δεν είσαι Κράτος σοβαρό και αξιόπιστο και δεν τηρείς τα συμφωνηθέντα, κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί σου, εκτός και αν ..έχει λεφτά για πέταμα, οπότε οι μόνοι που θα μπορούσαν να επενδύσουν στην Ελλάδα, με το ισχύον καθεστώς, είναι όσοι θέλουν να "ξεπλύνουν" χρήμα, ουδείς σοβαρός επενδυτής δεν μπορεί να εμπιστευτεί το ελληνικό Κράτος, εκτός αν αλλάξει και αποδείξει ότι έχει αλλάξει.
     Η εμπιστοσύνη στις επιχειρήσεις (και όχι μόνον) είναι το ΠΑΝ και είναι κάτι που κερδίζεται, δεν χαρίζεται.









 

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

τι συνέβη στην Ελλάδα, τα τελευταία 3 χρόνια !!

  Αυτό που συνέβη, είναι αναμφίβολα, μία από τις μεγαλύτερες ειρηνικές επαναστάσεις, στην ιστορία της, ένα μεγάλο επίτευγμα, με τόσες πολλές και τόσο βίαιες αλλαγές, μέσα σε ελάχιστο χρόνο !
  Η Επανάσταση, αν και ειρηνική, δεν ήταν τελείως αναίμακτη, φυσικά, με 3.000 + συμπολίτες μας να έχουν γίνει αυτόχειρες και να έχυσαν το δικό τους αίμα (όσοι δεν απαγχονίστηκαν τουλάχιστον).
  Συνήθως, τόσο μεγάλες αλλαγές, επιτυγχάνονται με εκτροπές, πραξικοπήματα, βία κλπ., ωστόσο εδώ μιλάμε για εξαιρετική αυτοσυγκράτηση και αυτοπειθαρχία εκ μέρους του ελληνικού λαού.
   Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί -τροπον τινα- απάντηση, στον κατά τ'άλλα συμπαθή και αγαπητό καθηγητή μου στη Νομική, κ. Χρυσόγονο, ο οποίος ασκεί αντιμνημονική ρητορική, τόσο με σημερινό του άρθρο στο xrimanews.gr, όσο και στα τηλεοπτικά παράθυρα (βλέπετε στους δημοσιογράφους αρέσουν όσοι λένε πράγματα, που ηχούν ωραία στα αυτιά).
   Ο κ. καθηγητής λοιπόν, καλεί επιτέλους να σταματήσει η μνημονιακή πολιτική και εκφράζει φόβους, για συνταγματική εκτροπή !
    Καταρχάς, δεν θέλω να πιστέψω ότι είναι αντιμνημονιακός, ως δημόσιος υπάλληλος, επειδή του έκοψαν το μισθό και δεν μπορεί να συντηρήσει τη μεζονέτα και τη μερσεντές (που πιθανόν να έχει, δεν ξέρω). Ας ασχοληθεί με το ΑΠΘ, που έχει γίνει χωματερή καλύτερα...
    Έπειτα, οι φόβοι για συνταγματική εκτροπή, είναι -τουλάχιστον- υπερβολικοί και ..ετεροχρονισμένοι, αφού δεν έγινε τόσο καιρό, σιγά μη γίνει τώρα, που άρχισε να (αχνο)φαίνεται το φως στο τούνελ.
     Είτε μας αρέσει, είτε όχι, το Μνημόνιο είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, για να μπορέσει η χώρα να ξαναορθοποδήσει, η τελευταία ευκαιρία, να γίνουν επιτέλους στην Ελλάδα, αυτά που έπρεπε να είχαν γίνει πριν ..20 χρόνια !
     Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα χωρών, που ζήτησαν τη βοήθεια του ΔΝΤ, αλλά ανέκαμψαν και ξεπλήρωσαν τα δάνεια, με πιο πρόσφατο, την γείτονα ΤΟΥΡΚΙΑ.
     Είναι δυνατόν να τα κατάφεραν οι Τουρκαλάδες και να μην μπορούμε εμείς ;;
     Σίγουρα, έχουμε πετύχει πολλά, αλλά έχουμε ακόμα ΠΟΛΥ δρόμο μπροστά μας, δεν είναι ώρα για θριαμβολογίες, πολλά πρέπει ακόμα να γίνουν, επί τη βάσει των δεσμεύσεων, που έχουμε αναλάβει στα Μνημόνια, με τους δανειστές μας.
      Ωστόσο, η αλήθεια πρέπει να λέγεται : οι Έλληνες έχουν επιδείξει αξιοθαύμαστη αντοχή και δύναμη, αποδεικνύοντας ξανά και ξανά, γιατί δεν πρέπει να κλαις τη Ρωμιοσύνη και από τι μέταλλο είναι φτιαγμένοι, πάντα πρόθυμοι να θυσιαστούν για την πατρίδα και το καλό της !!

Υ.Γ : θέλω να στείλω, με την ευκαιρία, τους χαιρετισμούς μου, σε όσους αναγνώστες, Έλληνες ομογενείς, τυχαίνει να διαβάζουν το μπλογκ αυτό, από κάθε γωνιά του πλανήτη και να τους πω να εξακολουθήσουν να αισθάνονται περήφανοι, για την καταγωγή τους (όχι όμως και για τους έλληνες πολιτικούς νάνους, που κατέστρεψαν την πατρίδα τους) !









η κότα έκανε το αυγό ή το αντίστροφο ;;

   Η απάντηση στο αιώνιο αυτό ερώτημα, ακόμα αιωρείται, ωστόσο η απάντηση στο παραπλήσιο δίλημμα, αν για την καταστροφή της Χώρας, ευθύνονται οι πολιτικοί μας ή εμείς, που τους ψηφίζαμε, η απάντηση δεν μπορεί, παρά να είναι ξεκάθαρη !
   Σίγουρα, η νοοτροπία ΠΟΛΛΩΝ ότι, για κάθε πρόβλημά μας, απευθυνόμαστε στο βουλευτή, π.χ για διορισμό, για να μας βρει γυναίκα, για να σβήσει την κλήση, για μεταθέσεις και κάθε λογής ρουσφέτια και χάρες, δεν είναι άμοιρη ευθυνών, όμως η ευθύνη δεν μπορεί παρά να βαρύνει τους ίδιους τους πολιτικούς !!
   Ο λόγος φυσικά είναι ότι εκείνοι υφάρπαζαν την ψήφο μας, με ψεύτικα, ωραία λόγια και υπόσχονταν να εργαστούν για το καλό ΟΛΩΝ και της πατρίδας και μετά εξυπηρετούσαν τα "δικά τους παιδιά", τους κολλητούς, συγγενείς και (πολιτικούς) φίλους.
   Ο ΓΑΠ έφθασε σε σημείο μάλιστα, να υπουργοποιήσει άτομα, που γνώρισε ..στο γυμναστήριο (μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά είναι η πικρή αλήθεια).
   Η ευθύνη βαρύνει το πολιτικό προσωπικό και όχι το λαό, διότι ο ηγέτης οφείλει να έχει συναίσθηση του καθήκοντος και του χρέους και να λειτουργεί ωφέλιμα και όχι ευχάριστα, εκείνο έχει -κατά τεκμήριο- περισσότερες γνώσεις και λόγω θέσης, όφειλε να πει όχι σε προσωπικά θελήματα και χάρες, υπέρ των λίγων και εις βάρος των πολλών.
   Αποστολή των βουλευτών, είναι να αναδεικνύουν τα προβλήματα της εκλογικής τους περιφέρειας και να εργάζονται για τη λύση τους, δεν είναι τα βουλευτικά γραφεία, χώρος επισκέψεων του κάθε πικραμένου, που πάει να πει τον πόνο του.
   Οι βουλευτές οφείλουν να δέχονται, στα γραφεία τους, κατά την ταπεινή μου άποψη, όχι μεμονωμένα άτομα, αλλά επίσημες αντιπροσωπείες από τοπικούς φορείς (έμποροι, βιοτέχνες, αγρότες, ταξιτζήδες κ.ο.κ), να ακούνε τα προβλήματά τους και -αν κρίνουν ότι έχουν δίκιο- να τα αναδεικνύουν στη Βουλή και να εργάζονται για την καλύτερη δυνατή λύση.
   Δεν μπορεί ο κάθε βουλευτής να κάνει τον "προστάτη" του καθενός, που δεν μπορεί να βρει δουλειά ή γυναίκα, λες και είναι παιδάκι ή να μοιράζει το (κρατικό) χρήμα αφειδώς, τάζοντας διορισμούς, επιδόματα κλπ.
   Κάποια στιγμή, οφείλουν οι πολιτικοί μας, να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν όλους τους Έλληνες, ως ίσους απέναντι στο Νόμο, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, το οποίο δεν επιφυλάσσει ευνοϊκή μεταχείριση, απόσο ξέρω, σε κομματόσκυλα και άλλους πολιτικούς "φίλους".
    Ο καθένας, πρέπει επιτέλους, να αναλάβει τις ευθύνες του, όπως επίσης και τις συνέπειες των πράξεών του και όχι να "αλωνίζει" ελεύθερα, επειδή έχει πολιτικές "πλάτες" και να μην υπολογίζει τίποτε, ξέροντας ότι θα "καθαρίσει" ο βουλευτής ή ο δήμαρχος ή ο κάθε ένας, που πήρε πολιτική εξουσία στα χέρια του, χωρίς να είναι άξιος να τη διαχειριστεί, προς όφελος ΟΛΩΝ.
    Δεν είναι κακό, οι πολιτικοί μας να γίνουν και δυσάρεστοι, το αντίθετο μάλιστα, ο "απογαλακτισμός" των πολιτών, από την εξουσία και το κόψιμο του ομφάλιου λώρου του πελατειακού κράτους, θα αποτελέσουν την αφετηρία, για την ανάσταση της Πατρίδας και την αποκατάσταση της διεθνούς αξιοπιστίας μας.
   





 

η σύλληψη του Μπάμπη Βωβού με 2 λέξεις !!

  ΑΛΗΤΕΙΑ και ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ, είναι οι δύο, μάλλον επιεικείς χαρακτηρισμοί, για την είδηση της σύλληψης του γνωστού επιχειρηματία Μπάμπη Βωβού, για οφειλές προς το Δημόσιο.
   Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας, να λέμε τα ίδια και τα ίδια ξανά και ξανά, αλλά τίποτε δεν αλλάζει προς το καλύτερο σε αυτό το κωλοχανείο, που λέγεται ελληνικό Κράτος !
   Οι δικαστικές και αστυνομικές Αρχές, έκαναν πάλι το ..καθήκον τους, εφάρμοσαν το Νόμο και θα πάνε στα σπίτια τους, ήσυχοι ότι επιτέλεσαν την αποστολή τους : για αυτούς, το πως έφτασε μία υγιής επιχείρηση, όπως η Μπάμπης Βωβός Α.Ε να χρωστάει, είναι απλά "ψιλά γράμματα", δεν σκοτίζουν το μυαλουδάκι τους με τέτοια θέματα, ασχολούνται με άλλα ...σοβαρότερα π.χ "πάμε στοίχημα", φαγητό, ψώνια κλπ.
   Ας θυμηθούμε λοιπόν, πως κατέρρευσε μία ακόμα υγιής επιχείρηση στην Ελλάδα, άλλωστε δεν πάει πολύς καιρός από τότε : Όλα ξεκίνησαν λοιπόν, όταν η επιχείρηση αυτή και ο συλληφθείς επιχειρηματίας, είχαν τη "φαεινή" έμπνευση να συνεργαστούν και να κάνουν δουλειές, με το μεγαλύτερο απατεώνα, το ελληνικό Δημόσιο, συμμετέχοντας στο περιβόητο έργο της διπλής ανάπλασης.
   Ενώ λοιπόν, το εμπορικό κέντρο της "Βωβός" στο Βοτανικό ήταν έτοιμο, κατά 80%, ορισμένοι "τελειωμένοι" θέλησαν να βγουν μπροστά και να προστατεύσουν τους κορμοράνους και άλλα εξωτικά είδη πουλιών, που ενδημούν στο ..Βοτανικό (μαζί με τους γύφτους), έκαναν προσφυγή στο ΣτΕ και σταμάτησαν το έργο !
    Υπάρχουν πάντα "καλοθελητές", που αντιστέκονται στην πρόοδο, δεν έχουν τι να κάνουν και προσπαθούν να καταστρέψουν κάθε καλή ενέργεια των άλλων, από ζήλια, από κόμπλεξ, δεν ξέρω, αυτά είναι αρμοδιότητες των ψυχιάτρων.
    Αντί να αφήσουν το έργο να γίνει, να ξεβρωμίσει και να αναπτυχθεί μία από τις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας, έκαναν τα πάντα, για να το εμποδίσουν..
    Έστω και έτσι, βρέθηκε λύση μεταγενέστερα, με νέο Π.Δ, ώστε να μπορούν ..να γεννάνε και οι κορμοράνοι, ωστόσο για να συνεχιστεί το έργο, απαιτούνταν αποφάσεις και συνεννοήσεις, μεταξύ των "αρμόδιων", δημόσιων, φορέων.
    Οι συζητήσεις και οι αποφάσεις μεταξύ δημοσίων φορεών και υπαλλήλων, είναι γνωστό ..πόσο γρήγορα προχωρούν : για να πάει ένας φάκελλός από τον πρώτο στον τρίτο όροφο, απαιτείται ένα εξάμηνο.
     Αυτό το Κράτος λοιπόν, το ανίκανο, το σπάταλο, το ανεύθυνο, το εχθρικό απέναντι σε κάθετί καλό, σε κάθετί δημιουργικό, το χρονοβόρο, που θέτει μόνον εμπόδια σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες και καταστρέφει υγιείς επιχειρήσεις και περιουσίες, σε χρόνο ρεκόρ, είναι το ίδιο Κράτος, που σήμερα κομπάζει και διαλαλεί ότι συνέλαβε έναν μεγάλο φοροφυγά !
     Συγχαρητήρια λοιπόν και ο Θεός να σας λυπηθεί, όλους, όσοι συμμετείχατε από δημόσια θέση, στο έργο της διπλή ανάπλασης, καταδικάζοντας το Βοτανικό σε αιώνια υποβάθμιση, μία υγιή επιχείρηση σε διάλυση και χιλιάδες εργαζόμενους σε ανέχεια και ανεργία. Μπράβο, συνεχίστε έτσι, καλά το πάτε !

Υ.Γ είναι τραγικό, μετά από αυτά, να βλέπεις κυβερνητικά στελέχη να μιλούν για ..ανάπτυξη και για επενδύσεις στην Ελλάδα. Αν θέλετε επενδύσεις και ιδιωτικά κεφάλαια, τουλάχιστον μην τις πολεμάτε, δεν περιμένει κανείς βοήθεια από ένα τόσο άχρηστο κρατικό μηχανισμό, τουλάχιστον μην ασχολείστε, με τον τρόπο, που έχετε μάθει εσείς να "δουλεύετε", ασχοληθείτε με αυτά που ξέρετε να κάνετε, ρουσφέτια, διορισμούς κλπ, αλλά κρατείστε μία ουδέτερη στάση απέναντι σε επενδύσεις και όλα θα πάνε καλύτερα, θα δείτε. Οι επενδυτές ξέρουν τι να κάνουν, απλά μην βάζετε εμπόδια και μπερδεύεστε στα πόδια τους










 

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

social media : η πιο ..αντικοινωνική συμπεριφορά !

      Τα μέσα κοινωνικής ..διχτύωσης (κυριολεκτικά, αφού αν πέσεις στα δίχτυα τους, δύσκολα ξεφεύγεις), είναι τελικά ακριβώς το αντίθετο, από αυτό που δηλώνουν οι λέξεις, είναι ένα μέσο απομόνωσης, ατομισμού και αποξένωσης, από τους ανθρώπους !
     Είναι τραγικό να βλέπεις άτομα παντού, με "έξυπνα" κινητά, να ασχολούνται με αυτά συνεχώς, ζώντας σε ένα παράλληλο-φανταστικό σύμπαν, που υπάρχει μόνον σαν ιδέα, στο μυαλό τους και η Ζωή, η πραγματική ζωή, να τους προσπερνάει από δίπλα.
    Όμορφες κοπέλες, σε μπαράκια και καφετέριες, από την ώρα που έρχονται, μέχρι να φύγουν, με το κινητό στο χέρι, να "μαλακίζονται" στα social media, αντί να κοιτάξουν να περάσουν καλά, να φλερτάρουν, να συζητήσουν κλπ.
    Έρχεται κάποιος, σου μιλάει και τον αγνοείς, γιατί έχεις το "έξυπνο" κινητό στο χέρι και το νου σου στα social media : έχεις μπροστά σου κάτι χειροπιαστό, κάτι αληθινό και "προτιμάς" το φανταστικό, το ψεύτικο, το δήθεν και το αμφίβολο ! Αν αυτό δε λέγεται παράνοια, σχιζοφρένεια, πως λέγεται ;; !! Κάτσε σπίτι καλύτερα, όλη μέρα, ...γιατί βγαίνεις ;
     Μιλάμε για εθισμό, για μία κακιά συνήθεια, που όσο νωρίτερα την κόβει κανείς, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο : είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι οι προσωπικές του σκέψεις ή δραστηριότητες, ενδιαφέρουν πραγματικά τους δεκάδες ή εκατοντάδες εικονικούς του "φίλους" ;!
     Σε 2 δεύτερα, όλα έχουν ξεχαστεί και δεν υπάρχει λόγος να εκτίθεται κανείς δημοσίως, με προσωπικές στιγμές, φωτογραφίες και δηλώσεις.
     Η μη αμεσότητα του διαδικτύου, το γεγονός ότι μπορείς να λες ό,τι παπαριά θέλεις, για τον οιονδήποτε, από τη στιγμή, που δε σε βλέπει κανείς και κυρίως το "θύμα" της χολής και της κακίας, που βγάζουν οι περισσότεροι, είναι και η μεγαλύτερη παγίδα.
     Πόσοι και πόσοι άνθρωποι έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα, επειδή έγραψαν κάτι, που κατέβασε η γκλάβα τους, εκείνη τη στιγμή και χωρίς να το έχουν σκεφτεί και επεξεργαστεί, εάν είναι σκόπιμο και πρέπον ;
     Τα περισσότερα, από τα σχόλια, που γράφονται και οι ύβρεις που εκτοξεύονται αφειδώς, δεν θα υπήρχαν, αν το "θύμα", ήταν απέναντί τους και το κοίταζαν στα μάτια, αλλά η "ασφάλεια" ενός δωματίου και ενός PC, σε κάνουν να λες πράγματα, που μετά το μετανιώνεις !
     Ορισμένοι χρησιμοποιούν τα αληθινά τους ονόματα, αλλά πόσοι κρύβονται πίσω από διαφορετικά ονόματα και φωτογραφίες ;
     Άλλοι πάλι, που έχουν λεφτά για σκόρπισμα (π.χ Πάγκαλος), πληρώνουν άλλους, για να "διαχειρίζονται" τους λογαριασμούς τους και ο κόσμος νομίζει ότι ασχολούνται προσωπικά με αυτούς !
    Εν ολίγοις, τα social media, δεν είναι παρά μία απάτη, μία φούσκα, που όταν σκάσει και περάσει η "τρέλα", δεν θα κάνει καν θόρυβο, διότι δεν περιέχει ΟΥΤΕ αέρα.
     Αντί να κάνεις like στους άλλους, κάνε like στον εαυτό σου, κάνε like στην πραγματική ζωή και πάψε να ζεις στο ψέμα, στην εικονική πραγματικότητα και το όνειρο.
     Από όσους κατάργησαν τους λογαριασμούς τους στα social media, δεν νομίζω να βγήκε κανείς ζημιωμένος, το αντίθετο !
     Το λέω (και) από προσωπική εμπειρία.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

κουτσοί, στραβοί, ΟΛΟΙ στο ΣτΕ ;;

   Μία από τις παρενέργειες των μνημονίων, όπως φαίνεται, θα είναι και η εξαιρετική αύξηση των προσφυγών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο θα κληθεί να αποφασίσει, για τη νομιμότητά τους και των εφαρμοστικών Νόμων, προεδρικών διαταγμάτων, αποφάσεων κλπ.
   Ο μελλοντικός ρόλος, επομένως, του ανωτάτου Δικοικητικού Δικαστηρίου της χώρας, αναμένεται να είναι ιδιαίτερα σημαντικός και σε αυτό προσβλέπουν όλοι, ως τελευταίο ανάχωμα, για να αποφύγουν δυσάρεστες, για τους ίδιους, καταστάσεις.
   Οι Δικαστές του Σ.τ.Ε, οφείλουν να επιδείξουν εξαιρετική σύνεση, ωριμότητα, υπευθυνότητα και συναίσθηση της αποστολής και του καθήκοντος και σε αυτούς, θέλει να απευθυνθεί η ταπεινότητά μου :
    Η μέχρι τώρα πορεία, δείχνει ότι στο ΣτΕ, θα καταφύγει ο κάθε πικραμμένος (λογοπαίγνιο, με τον τέως πρόεδρο), ωστόσο, οι Δικαστές οφείλουν να δείξουν σύνεση και να διαχωρίσουν την ήρα από το στάρι.
   Σίγουρα, αυτά τα 3 χρόνια, με τη λαίλαπα των αλλαγών και την προσπάθεια της κυβέρνησης, να κάνει σε αυτό το διάστημα, όσα ΕΠΡΕΠΕ να έχουν γίνει πριν δεκαετίες, είναι σαφές ότι κοντά στα ξερά, "καψαλίστηκαν" και πολλά χλωρά, υπάρξαν μεμονωμένες αδικίες και αυτές πρέπει να αποκατασταθούν !
    Όταν όμως ακούς ότι προσφεύγουν -όπως έχουν δικαίωμα βέβαια- οι πρυτάνεις και ..οι υπάλληλοι του ΟΠΑΠ, εκεί πλέον γίνεται σαφές, ότι κάποιοι ζουν και θα ζουν στον κόσμο τους, σε ένα παράλληλο σύμπαν βολέματος, υπεραφθονίας και ρεμούλας... .
    Το περιβόητο αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, ερμηνευόταν -από τους ίδιους τους ακαδημαϊκούς- ως τώρα, ως ευκαιρία για "πάρτυ", να ξοδεύουν αλόγιστα και χωρίς έλεγχο, βολεύοντας τα δικά τους παιδιά, ενώ και στον ΟΠΑΠ, μία κατεξοχήν αντι-παραγωγική επιχείρηση, που εκμεταλλεύεται το πάθος των "παικτών" για γρήγορο και εύκολο κέρδος, η μίζα και η ρεμούλα δεν έχουν όρια.
    Για να χρυσώσουν τα χάπι, κάνουν χορηγίες και δήθεν κοινωνικές προσφορές, αλλά και εκεί, όχι τυχαία, αλλά πάλι στα δικά μας παιδιά, προσπαθώντας να εμφανίσουν ένα ευαγές προσωπείο, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι καταστρέφουν τον κόσμο, με το τζόγο.
    Οι αθλιότητες αυτές και πολλές ακόμα, ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσουν και εδώ είναι που χρειάζεται οι Δικαστές να ορθώσουν το ανάστημά τους και να πουν : φτάνει, ως εδώ, αρκετά φάγατε, δεν μπορεί οι υπεύθυνοι για την κατάντια της Ελλάδας, να ζητάνε -από πάνω- και δικαστική προστασία, άσχετα αν έχουν τη δυνατότητα, γιατί είναι ΠΡΟΚΛΗΣΗ προς την κοινωνία και τους -πραγματικά και τίμια- εργαζόμενους !
   Οι ιδιωτικοποιήσεις, οι μεταρρυθμίσεις, το συμμάζεμα του Κράτους κ.α, είναι πράγματα, που οφείλουν να προχωρήσουν και να μην μπει κανένας εμπόδιο, πολύ δε περισσότερο οι Δικαστές, που είναι άλλη η δουλειά τους και όχι να ασκούν πολιτική και να κρίνουν πολιτικές αποφάσεις !
    Το Σ.τ.Ε οφείλει να κρίνει τη νομιμότητα επιμέρους ρυθμίσεων και αποφάσεων, αυτά τα χρόνια και να προστατεύσει εκείνους, που έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δίκιο και έχουν όντως αδικηθεί και μάλιστα κατάφωρα, σε μερικές περιπτώσεις.
     Αναφέρομαι φυσικά, στα ειδεχθή εγκλήματα, που έχει διαπράξει η Τράπεζα της Ελλάδος, σε βάρος μικροομολογιούχων και μικρομετόχων σε τράπεζες, σε σκάνδαλα μεγάλου μεγέθους, τα οποία περνάνε στο ντούκου, επειδή κάποιοι -κρατικοδίαιτοι και αργόμισθοι κρατικοί υπάλληλοι- δεν γνωρίζουν τι θα πει φτώχια, πείνα και δυστυχία.
     Οι "άνθρωποι" αυτοί, έβαλαν τις υπογραφές τους, σε κείμενα, που συνεπάγονταν την απώλεια του ιδρώτα και του αίματος μίας ζωής για χιλιάδες ανθρώπους και στη συνέχεια, μπήκαν στα ακριβά αυτοκίνητά τους και πήγαν στα πιο ακριβά σπίτια τους, σαν να μην τρέχει τίποτα !! (λογική "live and let die")
     Μιλάμε για αναισθησία και απανθρωπιά, για πνευματική και ηθική πώρωση, δεν θα μείνουν φυσικά ατιμώρητοι, από Εκείνον, που θα μας κρίνει όλους, ωστόσο το ΣτΕ είναι η μοναδική ελπίδα, για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, να αποκατασταθούν κατάφωρες αδικίες και στον ...παρόντα κόσμο.
    Η ευθύνη είναι τεράστια, αλλά οφείλουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στους έλληνες Δικαστές, ότι δεν θα τα θαλασσώσουν, ότι θα βάλουν τέρμα στις αδικίες και θα περάσουν το μήνυμα ότι η Ελλάδα, έχει γυρίσει οριστικά την πλάτη, σε νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος, που μας βύθισαν και σε τρωκτικά, που ζουν εις βάρος της υπόλοιπης -υγιούς- κοινωνίας !









 

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

διαθεσιμότητα και αργία : ποιες είναι οι διαφορές !

   Όλοι έχουμε ακούσει και ακούμε, στα δελτία ειδήσεων, για περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήλων π.χ αστυνομικών, που συλλαμβάνονται για αξιόποινες πράξεις και στο "κλείσιμο" της είδησης, στερεότυπα, ο εκφωνητής λέει ότι "ο υπάλληλος τέθηκε σε διαθεσιμότητα, με απόφαση του Διοικητή".
   Αυτό είναι φυσικά ΛΑΘΟΣ, που οφείλεται σε έλλειψη νομικών γνώσεων και όρων : ο υπάλληλος αυτός, ο επίορκος, τίθεται σε αργία και όχι σε διαθεσιμότητα !
   Αυτή είναι και η βασική διαφορά, μεταξύ των 2 : η διαθεσιμότητα, που προέρχεται και εφαρμόζεται και στον ιδιωτικό τομέα, δεν έχει κάποια αρνητική χροιά, είναι έννοια ουδέτερη, σε αντίθεση με την αργία, που φέρει τη "ρετσινιά", σοβαρού πειθαρχικού ή ποινικού αδικήματος !
   Η διαθεσιμότητα επιβάλλεται στον υπάλληλο, χωρίς εκείνος να φταίει ή να έχει κάνει κάτι κακό, οφείλεται στην κακή οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, ενώ η αργία προϋποθέτει υπαιτιότητα του υπαλλήλου και ανάρμοστη συμπεριφορά (στο Δημόσιο τομέα, γιατί στον ιδιωτικό, απλά ..απολύεσαι).
   Η αργία διακρίνεται σε προσωρινή και μόνιμη, που ισοδυναμεί με απόλυση.
   Η άλλη βασική διαφορά, είναι ότι, σε περίπτωση διαθεσιμότητας, ο υπάλληλος, εξακολουθεί να πληρώνεται, έστω και μειωμένα, κάτι που δεν συμβαίνει -λογικά- στην αργία !
   Στον ιδιωτικό τομέα, η εφεδρεία-διαθεσιμότητα, επιβάλλεται από τον εργοδότη, σε όλους ή σε ορισμένους υπαλλήλους, για 3 μήνες το χρόνο μάξιμουμ, με το 50% των αποδοχών, ενώ προβλέπεται και ειδικό επίδομα από τον ΟΑΕΔ (δε γνωρίζω αν οι εν λόγω διατάξεις ισχύουν ακόμα, τουλάχιστον αυτά ίσχυαν).
    Ως μόνος λόγος επιβολής της, είναι η οικονομική στενότης της επιχείρησης, η κάμψη του τζίρου κλπ., ωστόσο η απόφαση του εργοδότη, είναι δικαστικά ελεγχόμενη.
    Στο δημόσιο τομέα, ισχύουν ειδικές διατάξεις, όπως οι πρόσφατες, με τις οποίες τίθενται σε διαθεσιμότητα, υπάλληλοι ΙΔΑΧ (με συμβάσεις αορίστου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου), δε θίγεται δηλαδή ο σκληρός πυρήνας του Δημοσίου, με συγκεκριμένες ειδικότητες και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
    Ο Νόμος ορίζει ρητά, ποιοι εντάσσονται και ποιοι εξαιρούνται, από τη διαθεσιμότητα, με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα είναι δύσκολο -ως εκ τούτου- να προσβληθούν, ως αντισυνταγματικά !
    Η μόνη και μεγάλη μου απορία, είναι γιατί εξαιρέθηκαν από την εφεδρεία οι υπάλληλοι ΥΕ και εντάχθηκαν μόνον εκείνοι, που είναι ΔΕ, δηλαδή αφέθηκαν στο απυρόβλητο υπάλληλοι, με λιγότερα προσόντα.
     Υποθέτω, τώρα που το σκέφτομαι, ότι αυτό έγινε, επειδή εκείνοι, θα είναι πιο δύσκολο να βρουν νέα εργασία, κάπου αλλού  !




Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

η πλατεία Κλαυθμώνος αναβιώνει !

  Η εν λόγω πλατεία, ονομάστηκε έτσι, πριν πολλά-πολλά χρόνια, ως γνωστόν, από τις ορδές των απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων, που πήγαιναν εκεί, δίπλα στο Υπουργείο Εσωτερικών και έκλαιγαν και οδύρονταν.
   Βλέπετε τότε, κάθε φορά που άλλαζε κυβέρνηση, άλλαζαν και οι υπάλληλοι, αυτός είναι και ο λόγος που θεσπίστηκε η μονιμότητα στο Δημόσιο.
   Σήμερα, η Ιστορία επαναλαμβάνεται, για ακόμα μια φορά, ο κύβος ερρίφθη και οι απολύσεις στο (ευρύτερο) Δημόσιο, είναι προ των πυλών !
   Μιλάμε για απολύσεις, παρόλο που ορισμένοι τις βαφτίζουν αλλιώς, για να ηχούν πιο ωραία (κινητικότητα υπαλλήλων, διαθεσιμότητα κλπ) και παρόλες τις διαβεβαιώσεις υπουργών ότι δεν θα γίνουν, όπως του Ρέππα και του Μανιτάκη, οι οποίοι ψεύδονταν, για να μη δυσαρεστήσουν, ο μεν πρώτος τους πελάτες-ψηφοφόρους, ο δε δεύτερος, τους συναδέλφους του !
   Φυσικά, αν ερωτηθούν, όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες θα ισχυριστούν ότι ήταν απαίτηση των δανειστών μας και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά : σύμφωνοι, αυτό όμως το γνωρίζατε, γιατί δημόσια λέγατε ψέμματα, κατηγορηματικά ότι δεν θα γίνουν ;; Ας κρατάγατε μία επιφύλαξη, τουλάχιστον.
    Οι τωρινές απολύσεις, λοιπόν, επιβάλλονται, για λόγους, όχι πολιτικούς, αλλά εθνικούς και κυρίως οικονομικούς, επειδή δεν υπάρχουν λεφτά. Το ελληνικό Δημόσιο ήταν υπερτροφικό και χρειαζόταν ένα "κούρεμα", κανείς δε νομίζω να διαφωνεί σε αυτό.
    Ωστόσο, μοιραία, πολλοί θα αδικηθούν, διότι κανένας δε γίνεται να πιστεύει, ότι όσοι θα φύγουν ήταν ανεπαρκείς ή αντίστροφα, όσοι θα μείνουν, είναι άξιοι ! ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ.
    Το πάρτυ και το φαγοπότι, δυστυχώς ή μάλλον ΕΥΤΥΧΩΣ, τελειώνουν, ωστόσο εκείνοι που είναι πραγματικά υπεύθυνοι, για αυτή την κατάσταση, θα μείνουν ξανά στο απυρόβλητο και θα την πληρώσουν, όπως πάντα, κάποια εξιλαστήρια θύματα.
   Θέλω να απευθυνθώ στους τελευταίους και να τους πω να μην απελπίζονται : πολλές φορές, στη ζωή, αυτό που μοιάζει με κατάρα, είναι ευλογία, είναι πως το βλέπει και πως το αντιμετωπίζει ο καθένας.
    Έχω ξαναπεί ότι, για μένα, η ζωή δεν τελειώνει, όταν φεύγεις από το Δημόσιο, αλλά όταν μπαίνεις !
     Δεν αξίζει να σκοτώνεις τα όνειρά σου και την κλίση σου, για ένα σίγουρο μισθό, είναι ευκαιρία να ανακαλύψει ο καθένας, τι θέλει πραγματικά να κάνει, τι του αρέσει αληθινά.
     Η ασφάλεια σκοτώνει την ελευθερία, το βόλεμα ισοδυναμεί με θάνατο, πνευματικό και ηθικό.
     Θα βρεθούν οπωσδήποτε, πολλοί εργατολόγοι και δήθεν εργατολόγοι, να εκμεταλλευτούν, όπως πάντα, αυτήν την κατάσταση και να πείσουν τους θιγόμενους, να ξεκινήσουν ένα δικαστικό αγώνα, με αμφίβολα αποτελέσματα.
      Η εποχή που ζούμε, είναι γεμάτη ανατροπές, γεμάτη αλλαγές και το θέμα είναι πως αντιδρά και πως προσαρμόζεται κανείς σε αυτές.
      Όποιος βιάζεται να εξασφαλίσει μία θέση στην Κόλαση, μπορεί πάντως να αυτοκτονήσει.



 

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

τέλος στα (ψευτο)διλήμματα !

  Θεωρώ ότι και οι πλέον δύσπιστοι, έχουν πειστεί πλέον, ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι μέσα στη ζώνη του ευρώ, ως ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αν γινόταν σήμερα μία δημοσκόπηση, το ποσοστό αυτών, που θέλουν επιστροφή στη δραχμή, θα ήταν πολύ μικρό !
  Η τελευταία (και μοιραία) πολιτική πράξη του Τζέφρυ, η "φαεινή" ιδεά του δημοψηφίσματος (άσχετα αν ήταν δικιά του ή όχι), θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική, διότι ΤΟΤΕ τα ποσοστά των αναποφάσιστων ή και των νοσταλγών της δραχμής, ήταν συντριπτικά μεγαλύτερα... .
  Θα ήταν αυτοκτονία, σε ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς και "μικραίνει" διαρκώς, όπου όλοι αναζητούν συμμαχίες, εμείς να γίνουμε ..Αλβανία και να απομονωθούμε.
   Το ευρώ και η Ευρώπη, φυσικά δε μας λύνουν αυτόματα, όλα τα προβλήματα, ωστόσο ΔΕΝ φταίνε και για όλα μας τα προβλήματα : το πως γίνεται η (ανισο)κατανομή του πλούτου και των εισοδημάτων στην Ελλάδα, το γιατί απορροφούμε ένα ελάχιστο ποσοστό των ευρωπαϊκών κονδυλίων και αυτά -τα λίγα- που παίρνουμε, γίνονται βίλες με πισίνες, αντί για επενδύσεις, αυτά όλα είναι εσωτερικά προβλήματα, όχι ευρωπαϊκά !
   Από την άλλη βέβαια και στη Ευρώπη, δεν είναι ακόμα όλα ιδανικά, με την έννοια ότι πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά, για μια πιο ουσιαστική και πολιτική ενοποίηση των Ευρωπαϊκών λαών και όχι να αντιμετωπίζονται όλα, από την άποψη της οικονομίας και των αγορών.
    Είναι καιρός λοιπόν, να πάψουν τα ψευτοδιλήμματα και να το πάρουν όλοι απόφαση, ότι η συμμετοχή στην Ε.Ε, είναι μονόδρομος ! Οι συμμαχίες, από αρχαιοτάτων χρόνων, έδιναν στρατηγικά πλεονεκτήματα σε αυτούς, που τις είχαν, η απομόνωση ισοδυναμεί με "ασθένεια", σε κάνει ευάλωτο σε εχθρούς, όπως το ζώο που ξεφεύγει-ξεμακραίνει από το κοπάδι και το τρώνε οι τίγρεις και τα λιοντάρια.. .
     Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε το "χαρτί" της δραχμής ή έστω της ρήξης με την Ε.Ε και ...κάηκε και απ' ότι όλα δείχνουν, θα επιστρέψει στα γνώριμα, μονοψήφια ποσοστά του, γιατί εκφράζει το παλιό, το πεθαμένο, αυτό που μας έφερε εδώ και το οποίο όλοι θέλουν να ξεπεράσουν, ο κόσμος αργά ή γρήγορα θα ξυπνήσει και θα αντιληφθεί ότι ήθελαν (και θέλουν) να μας οδηγήσουν στο όλεθρο, στην καταστροφή.
     Νομίζω ότι η καλύτερη λύση, για τους Συριζαίους, είναι να αυτοεξοριστούν στην Κούβα ή σε ένα από τα ελάχιστα εκείνα Κράτη, που οι λαοί τους έχουν ακόμα "αριστερές" αντιλήψεις !
   

"έρχου και ίδε" !

  Η φράση αυτή ανήκει στον Απόστολο και μαθητή του Χριστού, Φίλιππο, τη μνήμη του οποίου σήμερα εορτάζουμε !
   Όταν ο Χριστός κάλεσε κοντά Του, το Φίλιππο, εκείνος αμέσως κατάλαβε ότι είναι ο Μεσσίας, αυτός για τον οποίο έγραφαν οι προφήτες και πήγε, γεμάτος χαρά, να το πει στο Ναθαναήλ : έλα, βρήκαμε το Μεσσία, τον Ιησού από Ναζαρέτ !
   Ο τελευταίος, όταν το άκουσε, απάντησε "είναι δυνατόν να προέρχεται κάτι καλό από τη Ναζαρέτ ;", προφανώς η Ναζαρέτ τότε, είχε μία φήμη, όπως έχει π.χ ο Πύργος Ηλείας σήμερα (χαχα).
  Τότε λοιπόν, ο Φίλιππος απάντησε "έρχου και ίδε", έλα να δεις από μόνος σου και φυσικά στη συνέχεια, πείστηκε και ο Ναθαναήλ, όταν ο Χριστός του αποκάλυψε ότι τον είχε δει να κάθεται κάτω από μία συκιά, προτού του μιλήσει ο Φίλιππος, κάτι που κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να γνωρίζει εκ των προτέρων και εντυπωσίασε το Ναθαναήλ !
   Οι τρεις αυτές λεξούλες, συμπυκνώνουν πολλά και βαθιά νοήματα : βασικά θίγουν το ζήτημα της προκατάληψης, που έχουμε, απέναντι σε ανθρώπους, λόγω χρώματος, καταγωγής, φυλής κλπ., όταν βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, χωρίς να έχουμε ιδίαν αντίληψη.
    Δεν μπορείς να ξέρεις τι είναι ο άλλος, αν δεν τον γνωρίσεις, αν δεν τον πλησιάσεις προσωπικά, ώστε να σχηματίσεις τη δική σου αντίληψη και όχι να βασίζεσαι σε ό,τι ακούγεται ή λέγεται.
    Πως θα κρίνεις τον άλλον, αν δεν τον "δοκιμάσεις" ; Αυτό φυσικά ισχύει όχι μόνον για ανθρώπους, αλλά και στα πάντα, σε όλες τις καταστάσεις της ζωής ! Πως να ξέρεις, αν κάτι "σου κάνει" ή όχι, αν δεν το δεις και δεν το ζήσεις, με τις δικές σου αισθήσεις ;;
    Κάποιοι π.χ (και εδώ υπάρχει ο σύνδεσμος με το μπλογκ, που είναι νομικής φύσης και όχι θρησκευτικής) δεν εμπιστεύονται το δικηγόρο, αν δεν έχει άσπρα μαλλιά, αν δεν έχει κάποιο "τίτλο", αν δεν είναι γνωστός κ.ο.κ. Έτσι όμως, μπορεί να αδικούν και το δικηγόρο, αλλά και τον εαυτό τους : μία δοκιμή θα σε πείσει, πήγαινε και δες μόνος σου, μη βασίζεσαι σε προκαταλήψεις και γνώμες άλλων !
    Για να κλείσουμε, πάντως, με θρησκευτικό μήνυμα : ο Χριστός, είναι εκεί, μας περιμένει, για να βιώσουμε την αληθινή Ζωή, όχι μόνον μετά θάνατο, αλλά και εδώ, το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να πάμε και να Τον γνωρίσουμε προσωπικά, μία δοκιμή δεν κοστίζει τίποτα, αντίθετα έχει μόνον οφέλη.
    Δεν έχει νόημα να κρίνεις κάτι, που δεν έχεις γνωρίσει προσωπικά !
    



 

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

αν φταις και εσύ, δικαιούσαι μικρότερη αποζημίωση !

   Μία βασική αρχή, που συνιστά παράλληλα και πολύ χρήσιμη ένσταση του εναγομένου, σε υποθέσεις-αγωγές αποζημίωσης, είναι και εκείνη, που ορίζει ότι αν ο παθών, συνετέλεσε, με δική του υπαιτιότητα, στην επέλευση ή στην έκταση της ζημίας, που ο ίδιος τελικά υπέστη, η αποζημίωσή του μειώνεται ή και μηδενίζεται.
   Η αρχή αυτή, που ονομάζεται "συντρέχον πταίσμα" του ζημιωθέντος ή ένσταση συνυπαιτιότητας του ενάγοντος, χρησιμοποιείται, κατά κόρον, σε υποθέσεις τροχαίων ατυχημάτων και όχι μόνον.
  Συνήθως, προβάλλεται από τον εναγόμενο, σε τροχαία με νεκρούς ή σωματικές βλάβες, όταν το θύμα-παθών, δε φορούσε ζώνη ασφαλείας ή προστατευτικό κράνος !
   Εδώ όμως χρειάζεται προσοχή : για να γίνει δεκτή η ένσταση, θα πρέπει η βλάβη να αποδεικνύεται, ότι δεν θα συνέβαινε ή δεν θα είχε τέτοια έκταση και ένταση, αν το θύμα έπαιρνε τα δικά του μέτρα ασφαλείας. Έτσι π.χ αν ο οδηγός της μηχανής, που δεν φορούσε κράνος, κατέληξε, λόγω χτυπήματος στο θώρακα, προφανώς δεν έχει αξία η εν λόγω ένσταση.
    Η συνυπαιτιότητα του θύματος, φυσικά, δεν περιορίζεται σε κράνη και ζώνες, αλλά ευρύτερα, γίνεται δεκτή, εφόσον π.χ ο παθών έτρεχε περισσότερο ή δεν πρόσεχε, όσο θα έπρεπε κ.ο.κ. Επίσης, έχει κριθεί ως συντρέχον πταίσμα του παθόντος, η επιβίβαση σε αυτοκίνητο, γνωρίζοντας ότι ο οδηγός δεν ήταν σε θέση να οδηγήσει π.χ λόγω μέθης ή έλλειψης της κατάλληλης άδειας !!
    Όπως είπαμε, η ένσταση του συντρέχοντος πταίσματος, δεν περιορίζεται σε τροχαία ατυχήματα, αλλά ισχύει σε κάθε περίπτωση, όπου ζητείται αποζημίωση π.χ εργατικά ατυχήματα, όπου ο εργαζόμενος δε τηρεί τους όρους ασφαλείας.
    Σε ακραίες περιπτώσεις, έχει γίνει δεκτή η σχετική ένσταση και σε υπόθεση ακάλυπτης επιταγής, όπου δηλαδή κρίθηκε ότι ο λήπτης της επιταγής, έχει συνυπαιτιότητα, επειδή ήξερε ότι ο εκδότης είναι αφερέγγυος... .
     Αν π.χ σου κλέψουν την κάρτα ή το μπλοκ επιταγών και δεν ειδοποιήσεις ΑΜΕΣΩΣ, ως οφείλεις, την τράπεζα, είναι προφανές ότι συνετέλεσες, με την αμέλειά σου, στην επέλευση της τυχόν ζημίας σου.
     Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει, όπως είδαμε, να αποδεικνύεται ότι η συνυπαιτιότητα του παθόντος, συντέλεσε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ στην επέλευση της ζημίας, ότι δηλαδή χωρίς αυτό, το συντρέχον πταίσμα, δεν θα είχαμε ζημιά ή η ζημιά θα ήταν μικρότερη.
     Εφόσον προβληθεί στο Δικαστήριο, η σχετική ένσταση, το τελευταίο αποφασίζει, κατά κανόνα με ποσοστά και επιμερίζει την ευθύνη π.χ 70 % ο εναγόμενος και 30 % ο ενάγων, ενώ μπορεί, όπως είπαμε, ακόμα και να απορρίψει την αγωγή ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ !




 

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

πως συντάσσεται ένα (καλό ;) απολογητικό υπόμνημα !

   Η σημασία ενός καλού απολογητικού υπομνήματος, είναι προφανής και αυταπόδεικτη, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε απαλλακτικό βούλευμα και ο κατηγορούμενος να αποφύγει την ταλαιπωρία και το διασυρμό του ακροατηρίου, όπως επίσης και τα έξοδα, που συνεπάγεται ένας δικαστικός αγώνας !
   Να διευκρινίσουμε ότι απολογητικό υπόμνημα, ονομάζεται το έγγραφο, που περιέχει την απολογία κατηγορουμένου για κακούργημα ή για πλημμέλημα, για το οποίο, λόγω σοβαρότητας, διεξάγεται ανάκριση, ενώ στις λοιπές περιπτώσεις πλημμελημάτων, όπου διενεργείται προανάκριση, ενώπιον Πταισματοδίκη, το έγγραφο αυτό, καλείται "έγγραφες εξηγήσεις".
  Σκοπός της απολογίας, είναι γενικά να κλονιστούν τα ενοχοποιητικά στοιχεία και αντίστροφα, να ενισχυθούν οι αντ-ενδείξεις ενοχής, ώστε ο Εισαγγελέας ή το δικαστικό συμβούλιο, ανάλογα, να θεωρήσουν ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής και είτε να απορριφθεί η μήνυση, είτε να εκδοθεί το απαλλακτικό βούλευμα.
   Για να μη μιλάμε θεωρητικά και γενικά, θα αναφέρω ένα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα, από προσωπική υπόθεση : Ο εντολέας μου, κατηγορούνταν για συμμετοχή σε κύκλωμα, το οποίο "ελληνοποιούσε" παράνομα Νιγηριανούς, με συμμετοχή συμβ/φων, δικηγόρων κ.α. Συγκεκριμένα, υπήρχαν πολλές περιπτώσεις αναγνώρισης, από Έλληνες, τέκνων από τη Νιγηρία, με συνέπεια να ψιλιαστεί ο ληξίαρχος ότι "κάτι τρέχει" και να στείλει την υπόθεση στον Εισαγγελέα.
   Οι κατηγορούμενοι ήταν πολλοί και ορισμένοι μάλιστα είχαν ομολογήσει, για να μην τα πολυλογώ, εμείς αρνηθήκαμε την κατηγορία και την αντικρούσαμε, επιτυχώς, όπως αποδείχτηκε, δίνοντας βαρύτητα σε 2 λεπτομέρειες (οι οποίες πάντα κάνουν τη διαφορά) : Πρώτον, ο εντολέας μου είχε κάνει την αναγνώριση σε συμβ/φο, που είχε συντάξει ΜΙΑ μόνο τέτοια πράξη, ενώ οι περισσότεροι πήγαιναν στη συμβ/φο, που τους υποδείκνυε το κύκλωμα και δεύτερον, τα φερόμενα ως τέκνα, είχαν γεννηθεί κανά εξάμηνο, μετά από τα περισσότερα. Τέλος, για να θολώσουμε, λίγο περισσότερο τα νερά, υποβάλαμε και αίτημα εξέτασης DNA, προκειμένου να διαπιστωθεί αν είναι όντως πατέρας ή όχι.
    Οι δύο αυτές επισημάνσεις, θεωρώ, ότι στάθηκαν ικανές να κλονίσουν τις ενδείξεις ενοχής και συμμετοχής στο κύκλωμα, με συνέπεια ο εντολέας μου να μην παραπεμφθεί σε Δίκη !
    Φυσικά, οι ισχυρισμοί ενός απολογητικού υπομνήματος, δεν είναι μόνον πραγματικοί, όπως εδώ, αλλά και νομικοί (ακυρότητες, παραγραφές κλπ) και εξαρτάται κάθε φορά, από την κατηγορία και τα υπάρχοντα στη δικογραφία, ενοχοποιητικά στοιχεία.
     Μεταξύ μας, για να πω την αλήθεια, δεν έχω πειστεί ότι ο εντολέας μου ήταν αθώος (μάλλον το αντίθετο), αλλά αυτό δεν έχει τόση σημασία.. .
     Επίσης, να (ξανα)πούμε ότι στην ανάκριση, δεν καταθέτεις το υπόμνημα και φεύγεις (όπως κάνεις με τις έγγραφες εξηγήσεις), αλλά ο ανακριτής κάνει ερωτήσεις και γι' αυτό είναι σημαντικό να ξέρει ο κατηγορούμενος τι θα πει, ώστε να μην υπάρξουν αντιφάσεις, με το έγγραφο του υπομνήματος.
     Παράλληλα, ρόλο παίζει η γλώσσα του σώματος και άλλα -μη λεκτικά- στοιχεία, που μπορεί να οδηγήσουν τον ανακριτή και τον Εισαγγελέα, σε μία απόφαση περί ενοχής και επιβολής κάποιου περιοριστικού όρου.
     Ωστόσο, επειδή το Συμβούλιο αποφασίζει, κατά κανόνα, μόνον με βάση τα έγγραφα της δικογραφίας, συμβαίνει να καταλήγει σε αθωωτική κρίση, παρά τα όσα είχαν προηγηθεί.









 

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Το πιο σύντομο ανέκδοτο !

  "Οι Έλληνες δικαστές είναι ιδεαλιστές και ρομαντικοί" ! Καλό, ε ; Με αυτά που κάνουν τελευταία, οι Δικαστές μας, αποδεικνύουν ότι μπήκαν στο Σώμα, μόνον για τον "καλό μισθό" και τίποτε άλλο !
   Οι έννοιες δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και ισότητα, φαίνεται πως τους είναι άγνωστες : πως αλλιώς να εξηγηθεί η επιμονή τους να αντιδρούν στις περικοπές μισθών και η αδυναμία τους, να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους ;
   Για να πω την αλήθεια, από το σχολείο ακόμα, μετά στη Νομική και μετά, έως να δώσω εξετάσεις για την άδεια, είχα στο μυαλό μου ΜΟΝΟΝ το να γίνω Δικαστής, αυτό ήταν το "όνειρό" μου, όχι για τα λεφτά, αλλά για το κύρος και την επιθυμία να αποδίδω δικαιοσύνη.
    Το ότι τελικά άλλαξα γνώμη και δεν έγινα -παρά τα όσα μου έλεγαν, από το περιβάλλον μου-, φαίνεται πως μπορεί να ήταν και σωστή επιλογή, όχι επειδή μειώνεται ο μισθός, αλλά λόγω νοοτροπίας και αντίληψης των πραγμάτων.
    Την ώρα που έχουμε 3.000 + αυτοκτονίες, λόγω οικονομικής κρίσης, μέσα σε λιγότερο από 3 χρόνια και την ανεργία στο 25%, ορισμένοι παραμένουν γαντζωμένοι στα προνόμιά τους και αδυνατούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.
     Και μη μου πει κανείς, ότι αυτοί που αυτοκτόνησαν από χρέη, ευθύνονται οι ίδιοι, διότι όταν το Κράτος αποδεικνύεται αφερέγγυο και δεν σε πληρώνει, δε φταις εσύ !! Πόσες και πόσες επιχειρήσεις, δεν έκλεισαν και καταστράφηκαν, επειδή έκαναν το "λάθος" να έχουν δοσοληψίες με το ελληνικό Δημόσιο ;;
    Τόσα χρόνια, που οι Δικαστές αμείβονταν αδρότατα και έπαιρναν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ, χιλιάδες ευρώ σε αναδρομικά, ήταν καλά ; τώρα, γιατί αντιδρούν και απεργούν, παρά το Σύνταγμα, που υποτίθεται ότι υπηρετούν ;
     Έτσι, μάλιστα έδιναν το ..κακό παράδειγμα και άνοιγαν την όρεξη και σε άλλα τρωκτικά (π.χ παλιούς βουλευτές), ώστε να δικδικήσουν αναδρομικά.
     Έτσι όπως το βλέπω, όταν επιλέγεις, ένα δημόσιο αξίωμα, γνωρίζεις ότι "εργοδότης" σου είναι το Κράτος, αυτό καθορίζει την αμοιβή σου, ανάλογα με το πόσα έχει, αυτό ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΠΡΙΝ μπεις σε αυτό και το έχεις αποδεχτεί.
     Δεν υπογράφεις μία σύμβαση με το Δημόσιο, που να λέει ότι ο μισθός θα πηγαίνει μόνον προς τα πάνω, έχεις αφήσει σε άλλον (το Κράτος) το δικαίωμα να καθορίζει και να αναπροσαρμόζει το μισθό σου, αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα.
     Αν δεν σαρέσει, σηκώνεσαι και φεύγεις, αν νομίζεις ότι μπορείς αλλού να βγάλεις περισσότερα, ιδού η Ρόδος : γίνε Δικηγόρος, για να δεις τη "γλύκα" (χαχα).
     Κάνατε οικογένειες, αγοράσατε σπίτια, αυτοκίνητα, τι άλλο θέλετε ; Δεν μπορείτε να ζήσετε με τους νέους μισθούς ; Δε νομίζω.
     Όταν όλοι ζορίζονται και στερούνται, είναι προκλητικό ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, να παίρνουν περισσότερα, απόσα χρειάζονται !
     Στο κάτω-κάτω, κάντε και την αυτοκριτική σας : πόσα καλά κάνετε τη δουλειά σας, υπάρχουν ή όχι στο Σώμα, ανεπαρκείς ή ανίκανοι ή αδιάφοροι, αργείτε ή όχι να βγάλετε αποφάσεις ;
    Οι καιροί που ζούμε, είναι καιροί ευθύνης (υπευθυνότητας), κατανόησης και αλλαγής, ακόμα και αν είναι άδικες οι μειώσεις, οφείλετε να τις αποδεχτείτε, ελπίζοντας στο μέλλον να φτιάξει η κατάσταση και να αποκατασταθεί η (μισθολογική) τάξη.
     Η προσκόλληση σε οικονομικά θέματα, δείχνει ένα πρόσωπο των Δικαστών στην κοινωνία, όχι και τόσο ευχάριστο.
      Οι πολίτες θέλουν το Δικαστή δίπλα τους και όχι απέναντι, να προστατεύει τα δικαιώματά τους, που καταπατώνται με τρόπο προκλητικό, όπως π.χ στην υπόθεση του "κουρέματος" των ομολόγων των μικροεπενδυτών, που επένδυσαν τους κόπους μιας ζωής σε ομόλογα, ..εγγυημένα από το Ελληνικό Κράτος (γενικά το κούρεμα των ομολόγων αυτών, όπως και των ασφαλιστικών ταμείων, θα αποδειχτεί μεγάλο φιάσκο και σκάνδαλο).
      Θα βρεθεί Εισαγγελέας ή Δικαστής να τα βάλει με το σάπιο σύστημα ή θα κοιτάνε όλοι -μόνον- το μηνιαίο εκκαθαριστικό τους ;;
      Στο κάτω-κάτω, ποια είναι η έννοια του λειτουργήματος (αν θέλετε να λέτε ότι επιτελείτε "λειτούργημα" και όχι επάγγελμα) ; Η βασική διάσταση του λειτουργήματος, αν δεν απατώμαι, είναι ότι αμείβεται λιγότερο, απόσο θα έπρεπε... .
    







 

σκέψεις για την Επόμενη Μέρα

  Αφού ψηφίστηκε, όπως αναμενόταν, αν και επεισοδιακά, το πακέτο των μέτρων, μετά από 2 εκλογικές αναμετρήσεις και μια μικρή καθυστέρηση ..6 μηνών, κάθε κατεργάρης επέστρεψε στον πάγκο του.
   Τα κάθε είδους τρωκτικά, με πρώτους τους βουλευτές, ξεχύθηκαν για ψώνια στα μαγαζιά, σίγουροι πλέον ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε και θα παραμείνουμε στο ευρώ, για κανά χρόνο ακόμα, τουλάχιστον, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι, επέστρεψαν στους γνώριμους ρυθμούς "δουλειάς", με τα σκουπίδια να μαζεύονται μέρα-μεσημέρι (ταλαιπωρώντας τους οδηγούς, αλλά αυτά είναι ..λεπτομέρειες).
   Ομολογώ ότι δεν παρακολούθησα τη συζήτηση στη Βουλή, διότι το κοινοβούλιο έχει καταντήσει να είναι τόπος διαγωνισμού, για το ποιος θα πει τη μεγαλύτερη μαλακία και θα κλέψει τις εντυπώσεις, ελάχιστες είναι οι σοβαρές φωνές και ομιλίες.
  Τόσο στη Βουλή, όσο και στις ανακοινώνεις των κομμάτων, όταν διασταυρώνουν τα ξίφη τους και ανταλλάσσουν "επιχειρήματα", παρατηρεί κανείς ένα επίπεδο, που συναντά μόνον όταν τσακώνονται παιδάκια του δημοτικού σχολείου ή και ακόμα χειρότερα.
   Η διαφορά είναι ότι τα παιδάκια, δεν παίρνουν τόσες χιλιάδες ευρώ, κάθε μήνα και δεν ορίζουν τις τύχες, αυτής της κατακαημένης πατρίδας !
   Από τα αξιομνημόνευτα της χθεσινής ημέρας και νύχτας, ξεχωρίζουν τα εξής :
-το αντάρτικο ορισμένων βουλευτών, κυρίως του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτούς ισχύει η παροιμία, ότι ο λύκος τρώει τα πρόβατα, που βγαίνουν από τη στάνη και απομακρύνονται από το κοπάδι. Όσο είναι όλα μαζί δεν μπορεί να τα πειράξει...Είναι αστείο ο Λοβέρδος και ο κάθε Λοβέρδος, να πιστεύει ότι ο λαός θα δει στο πρόσωπό του, το νέο, το διαφορετικό, την αλλαγή που χρειάζεται το ισχύον -αποτυχημένο- σύστημα, διότι απλά το υπηρετούσε επί 30 χρόνια και είναι μέρος του. Η αλλαγή μόνον με άφθαρτα πρόσωπα, θα μπορούσε να προκύψει.
-Η συνεπής επιμονή του Κουβέλη στην ..ασυνέπεια, που τον οδηγεί στην πολιτική εξαφάνιση, όπως και τον Καρατζαφέρη, με τη διαφορά ότι εκείνος έχει και ένα κανάλι να ασχοληθεί, ο κυρ-Φώτης, με τι θα ασχοληθεί ; θα γίνει αγρότης ; Δεν είναι εύκολη δουλειά ! Ο κόσμος τους ψήφισε, για να στηρίξουν την κυβέρνηση και να περάσουν τα μέτρα και αυτός θεώρησε -αλήθεια πως ;- ότι τον ψήφισαν για να μην περάσουν κάποιες επουσιώδεις αλλαγές στα εργασιακά !! Ήμαρτον, πόσο αποκομμένοι από την πραγματικότητα και την κοινωνία, μπορεί να είναι οι πολιτικοί μας ; Πόσο; Τουλάχιστον, αν έστω και τώρα, καταλάβουν το λάθος τους και στηρίξουν το Σαμαρά, μέχρι τέλους, ίσως αποφύγουν την ολοκληρωτική καταστροφή !
-Το τρίτο και τελευταίο, είναι ασφαλώς, το πραξικόπημα των υπαλλήλων της Βουλής, που δείχνει γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού και πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουν νοοτροπίες και πρακτικές δεκαετιών !
    Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, άκουγα από άλλο δωμάτιο, τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, ορισμένους από αυτούς, να ΓΚΑΡΙΖΟΥΝ "όχι", με όλη τη δύναμη της φωνής τους !(χαχα). Είναι αυτοί που φοβήθηκαν μήπως φάνε ξύλο στις εκλογικές τους περιφέρειες, από τα κομματόσκυλα και βροντοφώναζαν ΟΧΙ, ελπίζοντας ότι θα εισπράξουν συγχαρητήρια (χαχα). Πόσο τραγικοί ! Προτιμούν να αρέσουν σε μια χούφτα "καμένους", παρά να πράξουν το σωστό για την Πατρίδα και να τιμήσουν τον όρκο τους. Αυτή όμως δεν είναι και η μεγάλη πληγή της Χώρας ; Η δημαγωγία ; (μετά είδα ότι ανέμιζαν και σημαιάκια ορισμένοι, που έγραφαν ΟΧΙ, για τόση πρωτοτυπία και έμπνευση μιλάμε !)
    Όπως και να'χει, τα μέτρα ψηφίστηκαν και η ζωή και ο αγώνας συνεχίζονται.










 

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

θέματα κληρονομικού Δικαίου

  Πρόσφατα, τέθηκαν υπόψη μου, τα εξής πραγματικά περιστατικά : ένας άνδρας, απεβίωσε σε τροχαίο, έχοντας μία κόρη (από τον πρώτο γάμο του) και τη (δεύτερη) σύζυγο, η οποία δεν είχε καλές σχέσεις με την κόρη.
   Ο άνθρωπος αυτός, είχε σημαντική ακίνητη περιουσία καθώς και τραπεζικούς λογαριασμούς με αξιόλογα ποσά, στους οποίους συνδικαιούχος ήταν η σύζυγός του και το ερώτημα φυσικά, είναι πως διαμορφώνονται τα κληρονομικά δικαιώματα, εν προκειμένω.
   Εφόσον αποδειχτεί ότι ο μακαρίτης, δεν είχε προλάβει να συντάξει διαθήκη, τότε μιλάμε για εξ αδιαθέτου διαδοχή, στην οποία καλούνται πρώτα-πρώτα, τα παιδιά. Επομένως, αφού είχε μία κόρη, αυτή είναι και η μοναδική κληρονόμος.
   Ο/η σύζυγος, που επιζεί, καλείται ως κληρονόμος, στο 1/4 της κληρονομιάς, όταν υπάρχουν παιδιά και στο 1/2, όταν δεν υπάρχουν παιδιά, αλλά άλλοι συγγενείς, όπως αδέρφια, γονείς, ανίψια, παππούδες κλπ.
   Στο παράδειγμά μας, επομένως, αν δεν εμφανιστεί διαθήκη, κληρονομεί το 1/4 η σύζυγος και τα υπόλοιπα 3/4 της κληρονομιαίας περιουσίας, η κόρη !
   Αν όμως εμφανιστεί διαθήκη, η οποία π.χ ορίζει ότι όλη η περιουσία καταλείπεται στη σύζυγο ή/και σε τρίτους, τότε έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί νόμιμης μοίρας, για την κόρη, η οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς, αλλά έχει απαίτηση για τη νόμιμη μοίρα της.
   Η νόμιμη μοίρα της κόρης, σύμφωνα με το Νόμο, ισούται με το 1/2 της εξ αδιαθέτου μερίδας, άρα εδώ το μισό των 3/4.
    Όσον αφορά τα ακίνητα της κληρονομιάς, δεν υπάρχουν ιδιαίτερες δυσκολίες, τα ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα έχουν να κάνουν με τους κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς, ως προς τους οποίους ισχύουν τα εξής :
    Ο Νόμος του ..1932, που ρυθμίζει τον κοινό τραπεζικό λογαριασμό, προβλέπει τη δυνατότητα να προστεθεί όρος, ότι σε περίπτωση θανάτου ενός δικαιούχου, τα χρήματα πάνε στον (ή στους) επιζώντες !
    Αν είχε τεθεί αυτός ο όρος, εν προκειμένω, όλα τα χρήματα των τραπεζικών λογαριασμών, τα παίρνει, η άλλη συνδικαιούχος, δηλαδή η σύζυγος, στο βαθμό όμως, που δεν θίγεται το δικαίωμα της νόμιμης μοίρας της κόρης. Εδώ, επειδή υπάρχουν σημαντικά ακίνητα, δεν είναι πιθανόν να προσβληθεί η νόμιμη μοίρα της κόρης.
    Αν όμως δεν υπήρχε αυτός ο όρος, τι ισχύει ; Σε αυτή την περίπτωση, τα χρήματα κληρονομούνται φυσικά, μιλάμε για το μερίδιο του μακαρίτη, το οποίο ανέρχεται σε 1/2, αφού ήταν 2 οι συνδικαιούχοι και δεν υπήρχε αντίθετη συμφωνία.
    Επομένως, η σύζυγος δεν μπορεί να κάνει ανάληψη όλο το υπόλοιπο,* αλλά μόνον το 1/2 και για το υπόλοιπο 1/2 του αποβιώσαντος, θα ισχύσει η κληρονομική τάξη και θα δικαιούται η μεν κόρη τα 3/4 και η σύζυγος το 1/4 (από τα μισά).
    Το πιο τραγικό σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι η τράπεζα, στην οποία απευθύνθηκε η κόρη, ως μοναδική κληρονόμος και πλησιέστερη συγγενής του νεκρού, αρνήθηκε (!!) να χορηγήσει στοιχεία από τον κοινό λογαριασμό, μετά μάλιστα από γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας (η τράπεζα είναι κρατική, έχει και αυτό τη σημασία του, γιατί ποτέ το Δημόσιο δεν κάνει ό,τι ορίζει ο Νόμος οικειοθελώς, πρέπει να υποχρεωθεί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο).
    
 *αν πάρει όλα τα χρήματα, όπως έχουμε πει, δεν διαπράττει υπεξαίρεση, αλλά έχει υποχρέωση να τα επιστρέψει.
   









 

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

τι μας διδάσκει η προφυλάκιση των στελεχών των ENERGA και HELLAS POWER !

   Χθες το βράδυ, λίγο πριν κοιμηθώ, αναρωτιόμουν ποιος τυχερός συνάδελφος ανέλαβε την απολογία των στελεχών των 2 αυτών εταιριών, οι οποίοι είναι ήδη στη φυλακή, με κακουργηματικές κατηγορίες.
   Τυχερός, με την έννοια ότι, αφού φέρονται να έχουν φάει εκατομμύρια ευρώ, θα πήρε και μια καλή-παχυλή αμοιβή. Αλήθεια, εσείς πόσα θα τους ζητούσατε ;; Εφόσον ξόδευαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ στα μπουζούκια, λογικά και η αμοιβή του δικηγόρου, σε αντίστοιχα ποσά θα μετριόταν, φαντάζομαι.
   Σήμερα, ωστόσο, έπεσα κυριολεκτικά από τα σύννεφα, όταν διάβασα ότι νομική τους εκπρόσωπος, υπήρξε η κυρία Γλυκερία Σιούτη (αν σας λέει κάτι το όνομα, είναι επειδή υπήρξε σύμβουλος του Τζέφρι) !
   Η κυριούλα αυτή και δεν το λέω υποτιμητικά, αλλά λόγω "μεγέθους", είναι καθηγήτρια, λέει, της Νομικής, αλλά σε ποιον κλάδο ; Του ..Δημοσίου Δικαίου.
   Ερωτώ λοιπόν ; ποιος σώφρων άνθρωπος θα εμπιστευόταν την εκπροσώπησή του, σε μία τόσο σοβαρή ποινική υπόθεση, σε μία καθηγήτρια ..δημοσίου δικαίου ; είναι δυνατόν ;;; !!
   Δε λέω ότι αν είχαν επιλέξει έναν "βαρβάτο" ποινικολόγο, θα ήταν σήμερα ελεύθεροι, αλλά οπωσδήποτε θα είχαν περισσότερες πιθανότητες και γενικά θα ήλπιζαν σε μία καλύτερη αντιμετώπιση στο μέλλον.
    Η επιλογή της εν λόγω καθηγήτριας-δικηγόρου, υποθέτω, έγινε, διότι είχαν ήδη συνεργαστεί στο παρελθόν (ωστόσο σε πολύ διαφορετικές υποθέσεις) και επειδή έχει τον "τίτλο" και πιθανές πολιτικές ή άλλες γνωριμίες !
     Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική, απότι τη βλέπουν οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι : δεν μπορεί να αναθέτεις την ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο σπίτι σου, σε αυτόν που σου έβαλε τα υδραυλικά, έτσι δεν είναι ; (όσο καλή δουλειά και αν είχε κάνει).
     Επίσης, δεν είναι απαραίτητο ότι ένας καθηγητής ξέρει περισσότερα ή ότι ΟΛΑ στην Ελλάδα μπορούν να γίνουν, αν έχεις πολιτικές "πλάτες" : η νοοτροπία αυτή, είναι ενδεικτική για το πως φτάσαμε σε ένα ακόμα -οικονομικό- σκάνδαλο, αποδεικνύεται ότι χωρίς πολιτικές προεκτάσεις, δεν υπάρχουν -σοβαρά- οικονομικά εγκλήματα !!
     Την κ.Σιούτη, δεν τη γνωρίζω, ούτε την ίδια, ούτε τη δουλειά της και είμαι σίγουρος ότι έβαλε τα δυνατά της, ωστόσο, όπως και να το κάνουμε -και εδώ έγκειται το επιμύθιο της υπόθεσης- έκαστος στο είδος του !
     Η επιλογή δικηγόρου, είναι μία σημαντική πράξη και απόφαση του κατηγορούμενου, ειδικά σε τόσο σοβαρές υποθέσεις και δεν μπορεί να αφήνεται στην τύχη ή σε άλλους παράγοντες : ένας καλός ποινικολόγος, όπως και να'χει, έχει μεγαλύτερη εμπειρία και ξέρει πως να συντάξει το υπόμνημα, τι είναι σημαντικό και τι όχι, πως θα απο-δομήσει την κατηγορία και θα δημιουργήσει αμφιβολίες στους Δικαστές.
     Ξαναλέω, ότι δεν υπαινίσσομαι ότι με άλλον δικηγόρο, θα ήταν τώρα ελεύθεροι, ωστόσο με ξένισε το γεγονός ότι δεν επέλεξαν έναν καταξιωμένο ποινικολόγο και γι' αυτό το σχολιάζω.
     Άλλωστε, πρέπει να πάθεις, για να μάθεις, έτσι δε λένε ;












 

3 πράγματα που μου τη δίνουν σε συναδέλφους-δικηγόρους !!

   Μιας και η εβδομάδα, που άρχισε, είναι εβδομάδα αποχής και γενικά (άλλη μία) εβδομάδα κωλοβαρέματος, θα ασχοληθώ, σήμερα, με ένα θέμα εύπεπτο (;) και τραγελαφικό.
   Όποιος είναι συνάδελφος, καλό είναι να μην συνεχίσει την ανάγνωση και αν συνεχίσει, θα το κάνει με δική του ευθύνη !
   Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που με ενοχλεί στη συμπεριφορά των συναδέλφων, είναι όταν τους ακούω να απαντούν στο τηλέφωνο και να λένε : "είμαι στο δικαστήριο, τώρα" !
    Θα μου πείτε, που είναι το παράξενο ; Το ..περίεργο είναι ότι, όταν το λένε, αυτό, κατά 90%, ΔΕΝ βρίσκονται μέσα σε δικαστική αίθουσα (όπου δεν μπορείς να μιλήσεις), αλλά μπορεί να είναι στο δρόμο, στο σπίτι ή στην καλύτερη, στο ..κυλικείο των δικαστηρίων !
    Τις προάλλες, πήρα τηλέφωνο μία νεαρή συνάδελφο και μου είπε ότι δεν μπορεί να ασχοληθεί μαζί μου, επειδή ήταν στο Καπανδρίτι και είχε δουλειές, ενώ στη συνέχεια, μου είπε "είμαι σε Δικαστήριο", μόνο που στο Καπανδρίτι, απόσο ξέρω, δεν έχει δικαστήρια ! χαχα. Μετά κατάλαβα, ότι μάλλον την είχα ξυπνήσει...(και δεν ήταν νωρίς, ήταν κατά τις 11:30 το πρωί).
    Το ενοχλητικό σε αυτό, είναι ότι το παραμύθι αυτό, το λένε -εικάζω- για να το παίξουν πολυάσχολοι και μάχιμοι, ότι είναι συνέχεια στα Δικαστήρια και έχουν πολλή δουλειά, ώστε να "ψαρώσει" ο πελάτης. Γι' αυτό την επόμενη φορά, που θα το ακούσετε, μην πάρετε και όρκο ότι ισχύει, απλά δείξτε κατανόηση, γιατί αυτό το πρόβλημα το έχουν αρκετοί συνάδελφοι !
   Το δεύτερο, που μου τη σπάει και ενοχλεί τα αυτιά μου, είναι όταν ακούω συναδέρφους, να χρησιμοποιούν την έκφραση "δίκασα" ή "δικάζω", λες και αυτοί δικάζουν και όχι οι δικαστές ! Το πιο τραγικό βέβαια, είναι ότι τις εκφράσεις αυτές, χρησιμοποιούν ακόμα και πολίτες-διάδικοι.
   Το τρίτο, έχει να κάνει με τις γυναίκες-συναδέλφους, κυρίως τις νεαρότερες και το απίστευτα ψωνισμένο υφάκι, με το οποίο κυκλοφορούν στα Δικαστήρια, όπου δεν σε κοιτάνε ποτέ στα μάτια και γενικά νομίζεις ότι είσαι αόρατος....Δε λέω, στα Δικαστήρια μπορεί να δει κανείς μερικές από τις ωραιότερες γυναίκες της Αθήνας, αλλά κόψτε κάτι καλέ ! Πετάνε και αεροπλάνα, όπως έλεγε και ένας γνωστός και μπορεί να βρουν στη ..μύτη σας.
   Το αστείο της υπόθεσης, απότι έχω παρατηρήσει, είναι ότι οι ψωνισμένες αυτές καλλονές, στο τέλος τα φτιάχνουν με μπάτσους, υδραυλικούς, λαμόγια-επιχειρηματίες, ακόμα και αλλοδαπούς (όχι ότι έχω τίποτε με τους ανθρώπους, αλλά αυτό δείχνει πόσο πραγματικά αξιολογούν τους εαυτούς τους, άσχετα με την εικόνα, που θέλουν να περάσουν προς τα έξω, από ανασφάλεια και μόνον).
    Αυτά τα ολίγα, προς το παρόν : φαντάζομαι ότι εμείς οι δικηγόροι, έχουμε και πολλά άλλα κουσούρια, δεν είμαστε και τα πλέον ισορροπημένα άτομα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος, έτσι δεν είναι ;









 

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

γιατί το νέο πακέτο μέτρων θα ψηφιστεί !

   Για όσους τυχόν ..ανησυχούν, αν θα ψηφιστούν τα νέα μέτρα στη Βουλή, έχω καλά νέα : θεωρείστε ότι έχουν ήδη ψηφιστεί.
   Από που αντλώ αυτήν την αισιοδοξία ;; Μα φυσικά στο γεγονός ότι ΟΛΟΙ θέλουν τη "δόση" τους, όλοι αντιλαμβάνονται τι θα συμβεί, αν δεν πάρουμε τα χρήματα, τα αρκετά αυτά δισ ευρώ, προκειμένου να μην χρεωκοπήσουμε, να συνεχίσουν (ακόμα και οι νεκροί) να παίρνουν τις συντάξεις τους, οι εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι το μισθό τους κ.ο.κ.
    Πιο πολύ από όλους, όμως, ανησυχούν, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας, όχι φυσικά επειδή νοιάζονται για τον κόσμο ή ότι θα τους κυνηγάνε όλοι, να τους σοδομίσουν, αν πάνε στο ΑΤΜ και δεν βγάζει λεφτά, αλλά επειδή κοιτάνε την τσέπη τους !
    Σε ένα ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, οι βουλευτικές αποζημιώσεις θα πέσουν στο 1/4 από τις σημερινές και θα είναι φυσικά σε δραχμές, με ό,τι αυτό σημαίνει.
     Επομένως, ακόμα και οι "αντάρτες", οι "μπούληδες" και οι δημαγωγοί, που ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ αντιδρούν και απορρίπτουν τα μέτρα, μέσα τους εύχονται να περάσουν !!
     Όλοι αυτοί οι αργόμισθοι, κρατικοδίαιτοι και ανεκδιήγητοι τύποι, της αντιπολίτευσης, που βγαίνουν κάθε μέρα στα τηλεοπτικά "παράθυρα, τρέμουν στο ενδεχόμενο να πληρώνονται σε δραχμές, να χάσουν το 10χίλιαρο, που παίρνουν και κυρίως στην πιθανότητα ..να αναγκαστούν να δουλέψουν, διότι πολύ απλά δεν ξέρουν τι θα πει δουλειά και πως βγαίνουν τα λεφτά στη ελεύθερη αγορά !
    Περισσότερο ίσως από όλους μάλιστα, τρέμουν τα αντιμνημονιακά κομμούνια, οι κομμουνιστές της Εκάλης κλπ., που, κατά κανόνα, δεν έχουν δουλέψει ποτέ, αλλά είναι παιδιά του κομματικού σωλήνα, ακολουθώντας τη γνωστή πορεία, μέσω ΚΝΕ.
     Η ΔΗΜΑΡ από την άλλη και ο Κουβέλης, αυτοπαγιδεύτηκαν σε κάτι που ειπώθηκε, χωρίς ..και πολλή σκέψη : αντιτίθενται σε εντελώς επουσιώδεις αλλαγές στα εργασιακά, επειδή έτσι είπαν δημόσια και φοβούνται ότι θα χαρακτηριστούν κωλοτούμπες, "καταπίνουν δηλαδή την κάμηλο και δυϊλίζουν τον κώνωπα", για ένα καπρίτσιο και μόνον και σε κάνουν να μετανιώνεις, που τους ψήφισες, ως πιο λογικούς !
    Ας μην τρέφουμε λοιπόν αυταπάτες και ας μην παρασυρόμαστε, από αυτά που βγαίνουν και λένε, διότι είναι σε πλήρη αναντιστοιχία, με αυτά που σκέπτονται : η ψήφιση του "πακέτου", που έχει αργήσει ήδη 6 μήνες, είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ και αυτό το αντιλαμβάνονται όλοι, άσχετα αν κάποιοι θέλουν να χαϊδεύουν αυτιά και να μαζέψουν κανά ψηφαλάκι, από τους "αγανακτισμένους", αυτούς που νόμιζαν ότι είχαν υπογράψει συμβόλαιο με το Κράτος, ότι θα τους ταΐζει εσαεί, με χρυσά κουτάλια.
    Τα πράγματα είναι απλά : το Κράτος πλέον σου λέει, τόσα έχω, τόσα θα σου δίνω, τα δανεικά και το πάρτυ με αυτά, τελείωσαν, ή το δέχεσαι ή κάνε ό,τι καταλαβαίνεις, τράβα να δουλέψεις (εδώ γελάμε).








 

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

ζητήματα από την κατάσχεση εις χείρας τρίτου

  Ένα από τα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης-είσπραξης, που έχει ο δανειστής στα χέρια του, έναντι του οφειλέτη, το οποίο μάλιστα αποδεικνύεται δραστικό και αποτελεσματικό πολλές φορές, είναι και η κατάσχεση απαίτησης που έχει ο οφειλέτης, έναντι άλλου-τρίτου.
   Οι οικονομικές απαιτήσεις κάποιου, ως γνωστόν, συγκαταλέγονται στα στοιχεία της περιουσίας του, του ενεργητικού του και επειδή δεν είναι βέβαιο (μάλλον απίθανο), ότι αν εισπράξει, θα εξοφλήσει το (τα) χρέη του, μπορεί ο δανειστής να τον προλάβει και να εισπράξει εκείνος τα χρήματα και ο οφειλέτης ..να μείνει με τη χαρά, με την προσδοκία ότι θα πάρει λεφτά.
    Η πιο διαδεδομένη στην πράξη, περίπτωση αυτού του είδους, αποτελούν ασφαλώς οι κατασχέσεις-δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών, αφού η κατάθεση δεν αντιπροσωπεύει τίποτε άλλο, παρά απαίτηση του καταθέτη έναντι της τράπεζας.
    Ωστόσο, δεν είναι η μοναδική, αλλά αφορά κάθε χρηματική απαίτηση, που μπορεί να έχει ο οφειλέτης έναντι τρίτου, όπως π.χ χρήματα από εκτελεσθέν έργο, ενοίκια, ομόλογα, μετοχές, ασφαλιστική αποζημίωση, ακόμα και κινητά πράγματα, που μπορεί να του ανήκουν, αλλά να βρίσκονται υπό την κατοχή άλλου (π.χ οχήματα).
    Απαγορεύεται να κατασχεθούν, με αυτόν τον τρόπο :
-πράγματα που υπόκεινται σε άμεση φθορά
-η εταιρική μερίδα σε προσωπικές εταιρίες (ο.ε και ε.ε βασικά)
-απαιτήσεις που εξαρτώνται από αντιπαροχή εκ μέρους του οφειλέτη (το ζήτημα αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση, για το τι ακριβώς εννοεί ο Νόμος)
-απαιτήσεις διατροφής
-απαιτήσεις κοινοτικών επιδοτήσεων, στα χέρια του ΟΠΕΚΕΠΕ και
-απαιτήσεις μισθών και συντάξεων, εκτός αν πρόκειται για οφειλή από διατροφή και μόνον έως το μισό.
     Επίσης, για το ζήτημα του κατά πόσον επιτρέπεται η κατάσχεση τραπεζικού λογαριασμού, όταν εκεί κατατίθεται μισθός ή σύνταξη, ρητά ορίζεται ότι μπορεί να κατασχεθεί ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΕΠΙΠΛΕΟΝ, που σημαίνει, αν το καταλαβαίνω σωστά, ότι π.χ αν ο μισθός είναι 1.000 ευρώ και στο λογαριασμό υπάρχουν 1.500 ευρώ, την ημέρα της κατάσχεσης, θα δεσμευτούν, μόνον τα 500.
     Από κει και μετά, υπάρχουν διάφορα νομικά ζητήματα, γύρω από τη μορφή αυτή εκτέλεσης, όπως :
-το κατασχετήριο πρέπει να περιέχει όλα τα απαραίτητα, εκ του Νόμου, στοιχεία
-πρέπει να επιδοθεί στον τρίτο και εντός 8 ημερών και στον οφειλέτη, αλλιώς δεν ισχύει
-ο τρίτος είναι υποχρεωμένος να κάνει δήλωση στο Ειρηνοδικείο, σχετικά με το αν υπάρχει ή όχι η απαίτηση του οφειλέτη, εναντίον του, πάλι εντός 8 ημερών
-αν η δήλωση είναι θετική, τα χρήματα δίδονται στο δανειστή, μετά από 8 ημέρες, από την επίδοση στον οφειλέτη της κατάσχεσης. Στο σημείο αυτό, χρειάζεται προσοχή, διότι πολλές τράπεζες, κάνοντας εφαρμογή ενός Νόμου του ..1923, απαιτούν δικαστική απόφαση, για να δώσουν τα λεφτά στον κατασχόντα, ενώ και σε άλλες περιπτώσεις, χρειάζεται δικαστική άδεια, όπως π.χ επί ΟΤΑ
-από τη στιγμή, που παίρνει στα χέρια του, το κατασχετήριο, ο τρίτος, απαγορεύεται να πληρώσει τον οφειλέτη, αλλά οφείλει να δεσμεύσει τα χρήματα, υπέρ του δανειστή
-αν η δήλωση του τρίτου, είναι ανακριβής ή αρνητική, ο δανειστής μπορεί να την προσβάλει και να αποδείξει την ύπαρξή της, στρεφόμενος κατά του τρίτου, ζητώντας ακόμα και επιπλέον αποζημίωση
-αν είναι η δήλωση θετική και ο τρίτος δεν πληρώσει, μπορεί να γίνει εκτέλεση ..εις βάρος του, με τίτλο ..τη δήλωσή του
-τέλος, το πιο βασικό και ίσως το πιο θετικό, είναι ότι ο τρίτος δεν μπορεί να προσβάλει το κύρος της κατάσχεσης ή να ερευνήσει αν σωστά ή όχι υπάρχει η απαίτηση, παρά μόνον για τυπικούς λόγους, αν δηλαδή έγινε επίδοση στον οφειλέτη και αν περιέχει το απαραίτητα στοιχεία το κατασχετήριο, που είναι και η πιο ΟΡΘΗ πρόβλεψη, αφού ο τρίτος ενεργεί, εν προκειμένω, ως .."Πόντιος Πιλάτος" και ο οφειλέτης, εις βάρος του οποίου στρέφεται ουσιαστικά η κατάσχεση, είναι εκείνος, που πρέπει να ενδιαφερθεί και να προσβάλει ή όχι την κατάσχεση. Ο τρίτος, ούτως ή άλλως, θα έδινε τα χρήματα, οπότε το σε ποιον θα τα δώσει ελάχιστη σημασία έχει για εκείνον.
   Το τελευταίο αποτελεί σπόντα, για ορισμένα κρούσματα τραπεζικών ιδρυμάτων, που προσπαθούν να προστατεύσουν, με νύχια και με δόντια, τις καταθέσεις των πελατών τους, από τέτοιες κατασχέσεις, λες και τα χρήματα είναι δικά τους !!!