να καταργηθεί ο "αντιρατσιστικός" Νόμος!

   Η είδηση της αθώωσης του Μητροπολίτη Αμβροσίου, σκόρπισε θλίψη και απόγνωση, όχι μόνον στους ομοφυλόφιλους, αλλά και στους συριζαίους και γενικά στα αριστερά χάπατα και αντίστοιχα, χαρά και ανακούφιση, σε όλους εμάς, τους υπόλοιπους !

 Είναι τραγικό, να επιτίθεται το κυβερνών κόμμα, στη Δικαιοσύνη, επειδή έκανε -σωστά- τη δουλειά της, όπως και το να βλέπεις Συνταγματολόγο (!) να καταθέτει ως μάρτυρας κατηγορίας, όταν αυτός, πρώτος, θα έπρεπε να υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις συνταγματικά κατοχυρωμένες, ανθρώπινες ελευθερίες...

   Είναι πολιτικά ενδιαφέρον, ότι ο περιβόητος "αντιρατσιστικός Νόμος" του 2014, ψηφίστηκε από μια ...λιγότερο αριστερή κυβέρνηση, των σαμαροβενιζέλων, καθ' υπόδειξη, ουσιαστικά, των Φράγκων της Ε.Ε.

   Με αυτό το Νόμο, επήλθαν τροποποιήσεις και "βελτιώσεις", υποτίθεται, στον "ορίτζιναλ" Νόμο του 1979, ο οποίος, αμφιβάλλω αν είχε εφαρμοστεί ποτέ, από την θέση του, σε ισχύ !

    Η ανάγκη να καταργηθεί τελείως, αυτός ο Νόμος-έκτρωμα, που παραβιάζει βάναυσα την ελευθερία έκφρασης και σκέψης, πηγάζει από την πρώτη και βασικότερη Αρχή του Ποινικού Δικαίου : Το έγκλημα τελείται μόνον με Πράξη και όχι με την σκέψη, το φρόνημα ή αλλιώς...

   Η Πράξη είναι μια ενέργεια του ανθρώπινου σώματος, με απτά-πραγματικά αποτελέσματα στον φυσικό κόσμο και περιλαμβάνει και την έννοια της παράλειψης κάποιας ενέργειας, όταν αυτή είναι επιβεβλημένη, να γίνει !

   Ένα απλό παράδειγμα : πρόσφατα κάποιος/οι, που παραμένει/ουν ασύλληπτος/οι, έπνιξαν ένα νεογέννητο βρέφος και το πέταξε/αν σε κάδο απορριμμάτων, οπότε μιλάμε για ανθρωποκτονία, που συνέβη, με συγκεκριμένο τρόπο-στραγγαλισμό.

    Το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε, ήτοι ανθρωποκτονία με πρόθεση, τελεσθείσα με παράλειψη αυτή την φορά, αν η μάνα του παιδιού, δεν τάιζε το βρέφος και πέθαινε από ασιτία !

     Στην εξεταζόμενη περίπτωση, του "αντιρατσιστικού" Νόμου, τι ακριβώς τιμωρούμε ; Αν πω, δημόσια (περισσότερο ή λιγότερο) ότι δεν συμπαθώ τους ομοφυλόφιλους ή τους Εβραίους ή τους ξένους ή δεν ξέρω ποιους άλλους π.χ τους πλούσιους, προβαίνω σε κάποια πράξη, που μπορεί ή πρέπει να τιμωρηθεί, ποινικά ;

   Απλά εκφράζω μια προσωπική άποψη και πεποίθηση, μια αντιπάθεια, που ναι μεν γίνεται αντιληπτή και από άλλους, που θα την ακούσουν ή θα την διαβάσουν, αλλά αυτό θα έχει απλά ως αποτέλεσμα και εκείνοι να με συμπαθήσουν (αν συμφωνούν) ή να με αντιπαθήσουν (χαρακτηρίζοντας με, όπως πάντα, "φασίστα")...

     Η άλλη διάσταση του εξεταζόμενου Νόμου, το άλλο σκέλος, είναι το παραμύθι της υποκίνησης βίας, το λεγόμενο και "κήρυγμα μίσους", το οποίο επίσης, δεν μπορεί να είναι ποινικά αξιολογήσιμο, διότι δεν πληρεί τις προϋποθέσεις της ηθικής αυτουργίας, όπως ορίζεται και κατοχυρώνεται στον Π.Κ !

      Έτσι π.χ αν ένας αγανακτισμένος πελάτης τράπεζας, γράψει ένα κείμενο οργής, κατά των τραπεζών και των πρακτικών τους, με τα πολύ υψηλά επιτόκια, που πίνουν το αίμα των επιχειρήσεων και όχι μόνον κλπ και την επόμενη μέρα, κάποιοι αναρχικοί, βάλουν γκαζάκια σε μια τράπεζα, θα θεωρηθεί υπεύθυνος και θα πάει κατηγορούμενος, επειδή έτυχε να συμβεί αυτό, την επόμενη μέρα (και ενώ συμβαίνει συχνά) ;

   Για να θεωρηθεί κάποιος "ηθικός αυτουργός", μιας εγκληματικής πράξης, θα πρέπει να έχει προκαλέσει και μάλιστα με συγκεκριμένο τρόπο, την απόφαση σε συγκεκριμένο άτομο (φυσικό αυτουργό) να προβεί σε μία συγκεκριμένη (εγκληματική) πράξη !

      Στην περίπτωση του Αμβρόσιου, πάντως, ακόμα και όπως έχει ο Νόμος, δεν μπορούσε να καταδικαστεί, επειδή, τι είπε ; όπου πετυχαίνετε τους ομοφυλόφιλους, να τους φτύνετε, δεν είπε, ούτε να τους σκοτώνετε, ούτε να τους μαχαιρώνετε, ούτε τους καρπαζώνετε...Το φτύσιμο συνιστά πράξη αποδοκιμασίας και ποινικά, ονομάζεται "έργω εξύβριση", άρα δεν είναι πράξη βίας, όπως απαιτεί, ρητά και περιοριστικά, ο "αντιρατσιστικός Νόμος".

      Άρα, όπως και να το δούμε, δηλαδή και καθαρά νομικά, το Δικαστήριο έπραξε σωστά, με το να αθωώσει τον κατηγορούμενο και κακώς διαμαρτυρήθηκαν τα αριστερά χάπατα (είτε νομικοί, είτε άσχετοι με το ποινικό Δίκαιο) !

       Σε κάθε περίπτωση, πριν η κατάσταση ξεφύγει και πέφτουν οι μηνύσεις βροχή, σε βάρος ανθρώπων, με τους οποίους κάποιοι ...απλά διαφωνούν και θέλουν να τους εκφοβίσουν και να τους κλείσουν το στόμα, οφείλει η Βουλή, να καταργήσει αυτό το Νόμο, που ποινικοποιεί ...την ελευθερία της έκφρασης.

      Το μόνον ...νόμιμο και αποδεκτό, σε αυτό το Νόμο, είναι η προσθήκη άρθρου στον Π.Κ, με βάση το οποίο, αυξάνονται οι απειλούμενες ποινές, όταν αποδεικνύεται ότι ο δράστης είχε ρατσιστικά κίνητρα και αυτό, απλά επειδή, έχουμε εδώ, ΠΡΆΞΗ, έχουμε ήδη τετελεσμένο έγκλημα και εξετάζοντας ΜΕΤΆ τα κίνητρα του δράστη, διαπιστώνεται, σε υποκειμενικό πλέον επίπεδο (κάθε έγκλημα, έχει μία αντικειμενική και μία υποκειμενική υπόσταση), το στοιχείο του ρατσισμού, που απλά επιβαρύνει την ποινή !

     Υ.Γ 1. Σε αντίθεση με ...τα λόγια του Αμβρόσιου, για τους ομοφυλόφιλους, η επίθεση ...αντιεξουσιαστών, σε Εκκλησία, με μπογιές κλπ, μετά την αθώωση του, ΉΤΑΝ ΠΡΆΞΗ και μάλιστα εγκληματική, η οποία θα μείνει, ως συνήθως, ατιμώρητη, έτσι, για να καταλάβουμε καλύτερα, για τι πράγμα μιλάμε.
       Υ.Γ 2. Ο σχολιαζόμενος Νόμος, προβλέπει και άλλα "ωραία", όπως π.χ ότι σε περίπτωση που καταδικαζόταν ο Αμβρόσιος, θα πλήρωνε πρόστιμο η Εκκλησία της Ελλάδος...
     Υ.Γ 3. Ερωτηματικά προκαλεί και η έννοια της "δημόσιας" τοποθέτησης, έτσι π.χ αναρωτιέμαι, αν ένας καλεσμένος σε ιδιωτικό πάρτυ γενεθλίων, πει ένα ρατσιστικό ανέκδοτο ή κάνει ένα ρατσιστικό σχόλιο, θα μπορεί ένας άλλος καλεσμένος, να του κάνει μήνυση, ότι το είπε δημόσια ;
      Υ.Γ 4. Προσοχή : όποιος δεν είναι συριζαίος ή αριστερός, ΔΕΝ σημαίνει αυτόματα πως είναι ακροδεξιός (λολ) ! Εξάλλου, η τοποθέτηση μου, εδώ, είναι καθαρά Αριστερή, εφόσον αποσκοπεί στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, από έναν απαράδεκτο ποινικό Νόμο.