Στα τέλη του 2010 προστέθηκε στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας το άρθρο 308 Β, με το οποίο θεσπίζεται ένας νέος θεσμός στο Δίκαιό μας, η ποινική συνδιαλλαγή, ο οποίος αφορά οικονομικά εγκλήματα και σύμφωνα με τον οποίο :
Όποιος κατηγορείται για υπεξαίρεση ή απάτη ή απιστία ή τοκογλυφία, σε βαθμό κακουργήματος, μπορεί να υποβάλει αίτηση στον εισαγγελέα, στο στάδιο της ανάκρισης και προτού αυτή περατωθεί, προκειμένου να γίνει συνδιαλλαγή μεταξύ αυτού, δηλ. του κατηγορουμένου και του παθόντος, ήτοι κοινώς απόπειρα συμβιβασμού.
Ο κατηγορούμενος και το θύμα εμφανίζονται ενώπιον του εισαγγελέα, είτε μαζί με τους δικηγόρους τους, είτε μόνον οι δικηγόροι τους και λαμβάνουν μία προθεσμία 15 ημερών, προκειμένου "να τα βρουν" και να συντάξουν πρακτικό συνδιαλλαγής (συμβιβασμού), στο οποίο θα βεβαιώνεται η απόδοση των χρημάτων και η ικανοποίηση του θύματος.
Αν ο δράστης-κατηγορούμενος επιστρέψει τα χρήματα, που παρανόμως ιδιοποιήθηκε και συνταχθεί το ως άνω πρακτικό, η υπόθεση εισάγεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, το οποίο έχει 2 δυνατότητες : είτε να κηρύξει το δράστη ένοχο, με ποινή όμως που δεν υπερβαίνει τα 3 έτη (δηλαδή συντριπτικά μικρότερη απότι θα επιβαλλόταν "κανονικά"), είτε να αφήσει το δράστη τελείως ατιμώρητο !
Να σημειωθεί επίσης ότι : 1. Δεν επιβάλλονται δικαστικά έξοδα σε βάρος του κατηγορουμένου.
2. Δεν χωρεί έφεση στην όποια απόφαση και 3. Η συνδιαλλαγή δεν εφαρμόζεται, όταν παθών είναι το Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ.
Εκ πρώτης όψεως, ο νέος θεσμός φαίνεται θετικός και μένει να δούμε και στην πράξη αν θα έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, η μόνη ένσταση που έχω είναι ως προς τον αποκλεισμό της δυνατότητας έφεσης, διότι πιστεύω ότι καμία δικαστική απόφαση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απρόσβλητη.
Όποιος κατηγορείται για υπεξαίρεση ή απάτη ή απιστία ή τοκογλυφία, σε βαθμό κακουργήματος, μπορεί να υποβάλει αίτηση στον εισαγγελέα, στο στάδιο της ανάκρισης και προτού αυτή περατωθεί, προκειμένου να γίνει συνδιαλλαγή μεταξύ αυτού, δηλ. του κατηγορουμένου και του παθόντος, ήτοι κοινώς απόπειρα συμβιβασμού.
Ο κατηγορούμενος και το θύμα εμφανίζονται ενώπιον του εισαγγελέα, είτε μαζί με τους δικηγόρους τους, είτε μόνον οι δικηγόροι τους και λαμβάνουν μία προθεσμία 15 ημερών, προκειμένου "να τα βρουν" και να συντάξουν πρακτικό συνδιαλλαγής (συμβιβασμού), στο οποίο θα βεβαιώνεται η απόδοση των χρημάτων και η ικανοποίηση του θύματος.
Αν ο δράστης-κατηγορούμενος επιστρέψει τα χρήματα, που παρανόμως ιδιοποιήθηκε και συνταχθεί το ως άνω πρακτικό, η υπόθεση εισάγεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, το οποίο έχει 2 δυνατότητες : είτε να κηρύξει το δράστη ένοχο, με ποινή όμως που δεν υπερβαίνει τα 3 έτη (δηλαδή συντριπτικά μικρότερη απότι θα επιβαλλόταν "κανονικά"), είτε να αφήσει το δράστη τελείως ατιμώρητο !
Να σημειωθεί επίσης ότι : 1. Δεν επιβάλλονται δικαστικά έξοδα σε βάρος του κατηγορουμένου.
2. Δεν χωρεί έφεση στην όποια απόφαση και 3. Η συνδιαλλαγή δεν εφαρμόζεται, όταν παθών είναι το Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ.
Εκ πρώτης όψεως, ο νέος θεσμός φαίνεται θετικός και μένει να δούμε και στην πράξη αν θα έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, η μόνη ένσταση που έχω είναι ως προς τον αποκλεισμό της δυνατότητας έφεσης, διότι πιστεύω ότι καμία δικαστική απόφαση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απρόσβλητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.