Είναι θετικό ότι οι τραπεζίτες μας, τελευταία, έχουν βγει από τις γυάλες ή τα λαγούμια, όπου είναι κρυμμένοι και κινούν τα νήματα, έχουν έρθει πιο κοντά στην κοινωνία και πλέον μιλάνε : βέβαια, πιο σημαντικό είναι το τι λένε και ΚΥΡΙΩΣ τι κάνουν, γιατί πολύ συχνά, δε διαφέρουν και πολύ, από τους πολιτικούς !
Συνήθως, αναφέρονται στα χρήματα, που ΘΑ ρίξουν στην αγορά, σε νέες επιχειρήσεις και επενδύσεις, ωστόσο ξεχνάνε κάτι πιο σημαντικό : τι θα γίνει με τα παλαιά δάνεια, είτε είναι "κόκκινα", είτε "ροζ", είτε "γκρίζα"...(εκτός αν θεωρούν κάποιοι, ότι ξεκινάμε, τώρα, από ...το μηδέν)
Τα αποτελέσματα-οι ισολογισμοί 9μηνου των εισηγμένων εταιριών, "ΦΩΝΑΖΟΥΝ" για την ανάγκη αναδιάρθρωσης, των τραπεζικών δανείων, με πιο ευνοϊκούς-επίκαιρους, καλόπιστους και βιώσιμους όρους, αφού τα τεράστια ποσά των τόκων, στραγγαλίζουν την ρευστότητα των επιχειρήσεων και ακυρώνουν κάθε δυνατότητα, για κέρδη και νέες επενδύσεις (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για την ανάπτυξη της οικονομίας, εν γένει) !
Την ίδια ώρα, που οι χρεοκοπημένες, προ πολλού, τράπεζές μας, διεσώθησαν με χρήματα άλλων και δανείζονται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, οι ελληνικές επιχειρήσεις, δανείζονται με επιτόκια, έως 10% (μιλάμε δηλαδή, για νομιμοφανή τοκογλυφία)...
Όταν οι τράπεζες, διεσώθηκαν με χρήματα άλλων, πως απαιτούν, από τις επιχειρήσεις, να διασωθούν με δικά τους (των μετόχων τους), όταν το μόνο, που ζητούν από αυτές, είναι η επιμήκυνση και γενικά η αναδιάρθρωση των δανείων τους, με πιο λογικά επιτόκια και δόσεις, για ένα διάστημα, έστω, έως ότου ορθοποδήσει η αγορά ;
Μιλάμε για επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται επί δεκαετίες, με εκατοντάδες εργαζόμενους, που πριν το 2009, μπορεί να εμφάνιζαν μεγάλα κέρδη, που έχουν προοπτικές και σε κάθε περίπτωση, πληρώνουν ακόμα, έστω και δύσκολα, τις τραπεζικές τους υποχρεώσεις !
Η υποτιθέμενη νομοθετική ρύθμιση, για τα "κόκκινα" δάνεια, που είχε προαναγγείλει ο Δένδιας, δεν ξέρω τελικά αν ψηφίστηκε και πόσο πλήρης είναι, λόγω ..αλλαγής Υπουργείου, αλλά και ο νέος Υπουργός, είναι νέος άνθρωπος και μάλιστα της αγοράς και μπορεί να την βελτιώσει.
Πάντως, η άποψή μου, είναι, ότι οι σχετικές αναδιαρθρώσεις, πρέπει να γίνουν ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ, όχι νομοθετικά, στα πλαίσια της καλής πίστης-σχέσης, μεταξύ τράπεζας και μακροχρόνιου πελάτη, διότι αυτό είναι προς το συμφέρον όλων και των ίδιων των τραπεζών : είναι προτιμότερο να παίρνεις λιγότερα, σε βάθος χρόνου και σίγουρα, παρά να απαιτείς πολλά και στο τέλος, να πάρεις τα μισά ή λιγότερα !
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι δεν πρέπει να γίνουν δικαστικά, γιατί οι δικαστές μας, αποδεικνύουν καθημερινά, ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που ενδιαφέρονται μόνον, για τα αναδρομικά τους και είναι οι τελευταίοι, που μπορούν να κρίνουν τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης και άλλους τέτοιους, τεχνικούς-οικονομικούς, όρους, τους ανατέθηκε δουλειά (στα πλαίσια του άρθρου 99), που υπερβαίνει τις δυνατότητές τους (δεν φταίνε αυτοί), με ΟΛΕΘΡΙΑ όμως αποτελέσματα (το τελευταίο, που τους ενδιαφέρει, είναι αν θα χάσουν κάποιοι τη δουλειά τους, ως Δ.Υ έχουν το γνωστό κόμπλεξ, απέναντι στους επιχειρηματίες, επειδή ...βγάζουν λεφτά).
Η αντίστοιχη ρύθμιση, με τις 100 δόσεις, προς το Δημόσιο, δείχνει το δρόμο...Οι αιτήσεις ρύθμισης, "με το καλημέρα", είναι δεκάδες χιλιάδες και συνεχώς αυξάνονται, για να αποδειχθεί έτσι το αυτονόητο : ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν ήταν, ούτε λαμόγια, ούτε απατεώνες, ούτε κακοπληρωτές, απλά βρέθηκαν σε αδυναμία και περίμεναν πως και πως, μία ρύθμιση-διευκόλυνση, για να αρχίσουν να ξεχρεώνουν !
Η αλήθεια είναι, ότι οι τράπεζες, έχουν ρυθμίσει κάποιες επιχειρηματικές οφειλές, είναι σε συζητήσεις με τους πελάτες τους ή έχουν εκφράσει προθέσεις αναδιάρθρωσης, αλλά δεν φτάνουν αυτά : πρέπει να προχωρήσουν, με έργα, όχι με λόγια, με τόλμη και ταχύτητα, γιατί υπάρχει ήδη καθυστέρηση, που κοστίζει ακριβά σε όλους...
Συνήθως, αναφέρονται στα χρήματα, που ΘΑ ρίξουν στην αγορά, σε νέες επιχειρήσεις και επενδύσεις, ωστόσο ξεχνάνε κάτι πιο σημαντικό : τι θα γίνει με τα παλαιά δάνεια, είτε είναι "κόκκινα", είτε "ροζ", είτε "γκρίζα"...(εκτός αν θεωρούν κάποιοι, ότι ξεκινάμε, τώρα, από ...το μηδέν)
Τα αποτελέσματα-οι ισολογισμοί 9μηνου των εισηγμένων εταιριών, "ΦΩΝΑΖΟΥΝ" για την ανάγκη αναδιάρθρωσης, των τραπεζικών δανείων, με πιο ευνοϊκούς-επίκαιρους, καλόπιστους και βιώσιμους όρους, αφού τα τεράστια ποσά των τόκων, στραγγαλίζουν την ρευστότητα των επιχειρήσεων και ακυρώνουν κάθε δυνατότητα, για κέρδη και νέες επενδύσεις (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για την ανάπτυξη της οικονομίας, εν γένει) !
Την ίδια ώρα, που οι χρεοκοπημένες, προ πολλού, τράπεζές μας, διεσώθησαν με χρήματα άλλων και δανείζονται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, οι ελληνικές επιχειρήσεις, δανείζονται με επιτόκια, έως 10% (μιλάμε δηλαδή, για νομιμοφανή τοκογλυφία)...
Όταν οι τράπεζες, διεσώθηκαν με χρήματα άλλων, πως απαιτούν, από τις επιχειρήσεις, να διασωθούν με δικά τους (των μετόχων τους), όταν το μόνο, που ζητούν από αυτές, είναι η επιμήκυνση και γενικά η αναδιάρθρωση των δανείων τους, με πιο λογικά επιτόκια και δόσεις, για ένα διάστημα, έστω, έως ότου ορθοποδήσει η αγορά ;
Μιλάμε για επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται επί δεκαετίες, με εκατοντάδες εργαζόμενους, που πριν το 2009, μπορεί να εμφάνιζαν μεγάλα κέρδη, που έχουν προοπτικές και σε κάθε περίπτωση, πληρώνουν ακόμα, έστω και δύσκολα, τις τραπεζικές τους υποχρεώσεις !
Η υποτιθέμενη νομοθετική ρύθμιση, για τα "κόκκινα" δάνεια, που είχε προαναγγείλει ο Δένδιας, δεν ξέρω τελικά αν ψηφίστηκε και πόσο πλήρης είναι, λόγω ..αλλαγής Υπουργείου, αλλά και ο νέος Υπουργός, είναι νέος άνθρωπος και μάλιστα της αγοράς και μπορεί να την βελτιώσει.
Πάντως, η άποψή μου, είναι, ότι οι σχετικές αναδιαρθρώσεις, πρέπει να γίνουν ΣΥΜΒΑΤΙΚΑ, όχι νομοθετικά, στα πλαίσια της καλής πίστης-σχέσης, μεταξύ τράπεζας και μακροχρόνιου πελάτη, διότι αυτό είναι προς το συμφέρον όλων και των ίδιων των τραπεζών : είναι προτιμότερο να παίρνεις λιγότερα, σε βάθος χρόνου και σίγουρα, παρά να απαιτείς πολλά και στο τέλος, να πάρεις τα μισά ή λιγότερα !
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι δεν πρέπει να γίνουν δικαστικά, γιατί οι δικαστές μας, αποδεικνύουν καθημερινά, ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που ενδιαφέρονται μόνον, για τα αναδρομικά τους και είναι οι τελευταίοι, που μπορούν να κρίνουν τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης και άλλους τέτοιους, τεχνικούς-οικονομικούς, όρους, τους ανατέθηκε δουλειά (στα πλαίσια του άρθρου 99), που υπερβαίνει τις δυνατότητές τους (δεν φταίνε αυτοί), με ΟΛΕΘΡΙΑ όμως αποτελέσματα (το τελευταίο, που τους ενδιαφέρει, είναι αν θα χάσουν κάποιοι τη δουλειά τους, ως Δ.Υ έχουν το γνωστό κόμπλεξ, απέναντι στους επιχειρηματίες, επειδή ...βγάζουν λεφτά).
Η αντίστοιχη ρύθμιση, με τις 100 δόσεις, προς το Δημόσιο, δείχνει το δρόμο...Οι αιτήσεις ρύθμισης, "με το καλημέρα", είναι δεκάδες χιλιάδες και συνεχώς αυξάνονται, για να αποδειχθεί έτσι το αυτονόητο : ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν ήταν, ούτε λαμόγια, ούτε απατεώνες, ούτε κακοπληρωτές, απλά βρέθηκαν σε αδυναμία και περίμεναν πως και πως, μία ρύθμιση-διευκόλυνση, για να αρχίσουν να ξεχρεώνουν !
Η αλήθεια είναι, ότι οι τράπεζες, έχουν ρυθμίσει κάποιες επιχειρηματικές οφειλές, είναι σε συζητήσεις με τους πελάτες τους ή έχουν εκφράσει προθέσεις αναδιάρθρωσης, αλλά δεν φτάνουν αυτά : πρέπει να προχωρήσουν, με έργα, όχι με λόγια, με τόλμη και ταχύτητα, γιατί υπάρχει ήδη καθυστέρηση, που κοστίζει ακριβά σε όλους...
Οι τραπεζίτες, που δεν προβαίνουν σε διευκολύνσεις και αναδιαρθρώσεις δανείων των επιχειρήσεων (που επέλεξαν ΑΥΤΟΥΣ και όχι κάποια άλλη τράπεζα), ομοιάζουν με τους ιδιοκτήτες ακινήτων, που δεν αναπροσαρμόζουν-μειώνουν τα μισθώματα, στα νέα δεδομένα, με συνέπεια ο μισθωτής, να φεύγει και το ακίνητο, να μένει ξενοίκιαστο, για χρόνια ! Πάνε για πολλά και χάνουν και τα λίγα...(που μόνο λίγα δεν είναι)
ΑπάντησηΔιαγραφή