Το έχω ξαναπεί και θα το λέω, μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα μου, ακόμα και αν κάποιοι με κατηγορήσουν, ότι μιλάω από στενό επαγγελματικό συμφέρον : είναι αδιανόητο, ως κατηγορούμενος, να μην κάνεις χρήση των δικαιωμάτων σου και ειδικά να μην έχεις δικηγόρο !
Για την ακρίβεια, είναι "έγκλημα" (εξού και ο τίτλος), κυρίως -εννοείται- σε σοβαρές υποθέσεις και κακουργήματα, να παρουσιάζεσαι ενώπιον των Αρχών, "γυμνός" από νομικά όπλα και να γίνεσαι βορά στις (ανώμαλες ενίοτε) ορέξεις Δικαστών και Εισαγγελέων.
Αυτό που έγινε χθες, με το Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, δεν έχει προηγούμενο και είναι ανεξήγητο : ένας άνθρωπος, με τέτοια οικονομική επιφάνεια, με 15 άτομα φρουρά, με δικηγόρους, με με, αποφάσισε να απολογηθεί χωρίς δικηγόρο και χωρίς να ζητήσει προθεσμία, απέναντι σε κατηγορίες, που επισύρουν ακόμα και ισόβια κάθειρξη...(άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου !)
Απέναντι σε ένα κατηγορητήριο 300 σελίδων, προτίμησε να απολογηθεί αμέσως, χωρίς προετοιμασία και άλλα νομικά και πραγματικά επιχειρήματα, μέσα σε ΜΟΛΙΣ 1,5 ώρα !!
Ο χαρακτηρισμός "ανώμαλες" ορέξεις, των διωκτικών Αρχών, πιθανόν να θεωρηθεί υπερβολικός ή και υβριστικός, ωστόσο μιλάω εκ προσωπικής πείρας : Αν σε βρουν μόνο και αδύναμο (όπως συμβαίνει -κατά βάση- σε φτωχούς και αλλοδαπούς), είναι "ικανοί" να σου φορτώσουν το μισό ποινικό Κώδικα, να σε θεωρήσουν υπαίτιο για όλα τα εγκλήματα της τελευταίας δεκαετίας κ.ο.κ.
Η μόνη εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι -υποσυνείδητα- οι Δικαστές θεωρούν την έλλειψη υπεράσπισης και δικηγόρου, ως ..ομολογία ενοχής ή απλά να "παρασύρονται" από την έλλειψη αντί-λογου και αντί-βαρου.
Ο ισχυρισμός μου αποδεικνύεται από το "κοινό μυστικό" των φυλακών, οι οποίες βρίθουν, κατά γενική ομολογία, από χρήστες ναρκωτικών και βαποράκια, από φτωχά και άρρωστα άτομα, που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε νομικές υπηρεσίες, ενώ οι πραγματικοί μεγαλέμποροι και εγκληματίες, ζουν και βασιλεύουν ανάμεσά μας ή όταν συλλαμβάνονται, πέφτουν στα μαλακά, επειδή έχουν χρήματα, δικηγόρους κλπ.
Οι περισσότεροι, λίγο-πολύ, γνωρίζουν ότι στα κακουργήματα, αν δεν έχεις δικηγόρο (!), σου διορίζει το Δικαστήριο, επί τόπου, ωστόσο αυτό δεν συνίσταται, διότι, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, ο συνήγορος, που θα διοριστεί από τη λίστα ή από τα "κοράκια", που παραμονεύουν στο ακροατήριο, θα έχει, από τους Δικαστές, 1 ώρα το πολύ στη διάθεσή του, ..για να μελετήσει τη δικογραφία και να βγάλει άκρη !
Οι δικαστές μας θεωρούν αρκετό αυτό το χρόνο (!), για να έχει ο κατηγορούμενος μία "δίκαιη Δίκη".
Είναι λοιπόν προτιμότερο, όποιος δεν έχει ή δεν μπορεί να πληρώσει δικηγόρο και κατηγορείται για κακούργημα, να κάνει αίτηση τουλάχιστον 10 μέρες πριν τη Δίκη, για αυτεπάγγελτο διορισμό συνηγόρου, με βάση τις διατάξεις για τη "νομική βοήθεια" !
Εξίσου σημαντική όμως είναι η παρουσία του δικηγόρου και στην ανάκριση, στην απολογία, όπου και πάλι προβλέπεται διορισμός αυτεπάγγελτα, εφόσον ζητηθεί, διότι και εκεί υπάρχει ο κίνδυνος της προφυλάκισης και να μείνει κανείς 1 και 1,5 χρόνο στη φυλακή άδικα !
Απέναντι στο λόγο ή στο παρά-λογο της κατηγορίας ΟΦΕΙΛΕΙ να υπάρχει πάντα ο ΑΝΤΙ-λογος της υπεράσπισης, όχι μόνο για ψυχολογικούς και εξισορροπιστικούς λόγους, αλλά και κυρίως για ουσιαστικούς.
Όταν παραιτείσαι από το ιερό δικαίωμα να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, την τιμή, την υπόληψη και την ελευθερία σου, δεν "εγκληματείς", δεν "αμαρτάνεις" απέναντί του ;
Αυτό δεν ισχύει μόνο όταν κανείς κατηγορείται άδικα, αλλά σε κάθε περίπτωση, διότι καμία υπόθεση δεν είναι απάλευτη, πάντα υπάρχει περιθώριο υπεράσπισης.
Η Ζωή η ίδια είναι ένας ατελείωτος αγώνας και οφείλει κανείς να μην απελπίζεται, ούτε να παραιτείται, αλλά να παλεύει, με κάθε -νόμιμο- μέσο !
Για την ακρίβεια, είναι "έγκλημα" (εξού και ο τίτλος), κυρίως -εννοείται- σε σοβαρές υποθέσεις και κακουργήματα, να παρουσιάζεσαι ενώπιον των Αρχών, "γυμνός" από νομικά όπλα και να γίνεσαι βορά στις (ανώμαλες ενίοτε) ορέξεις Δικαστών και Εισαγγελέων.
Αυτό που έγινε χθες, με το Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, δεν έχει προηγούμενο και είναι ανεξήγητο : ένας άνθρωπος, με τέτοια οικονομική επιφάνεια, με 15 άτομα φρουρά, με δικηγόρους, με με, αποφάσισε να απολογηθεί χωρίς δικηγόρο και χωρίς να ζητήσει προθεσμία, απέναντι σε κατηγορίες, που επισύρουν ακόμα και ισόβια κάθειρξη...(άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου !)
Απέναντι σε ένα κατηγορητήριο 300 σελίδων, προτίμησε να απολογηθεί αμέσως, χωρίς προετοιμασία και άλλα νομικά και πραγματικά επιχειρήματα, μέσα σε ΜΟΛΙΣ 1,5 ώρα !!
Ο χαρακτηρισμός "ανώμαλες" ορέξεις, των διωκτικών Αρχών, πιθανόν να θεωρηθεί υπερβολικός ή και υβριστικός, ωστόσο μιλάω εκ προσωπικής πείρας : Αν σε βρουν μόνο και αδύναμο (όπως συμβαίνει -κατά βάση- σε φτωχούς και αλλοδαπούς), είναι "ικανοί" να σου φορτώσουν το μισό ποινικό Κώδικα, να σε θεωρήσουν υπαίτιο για όλα τα εγκλήματα της τελευταίας δεκαετίας κ.ο.κ.
Η μόνη εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι -υποσυνείδητα- οι Δικαστές θεωρούν την έλλειψη υπεράσπισης και δικηγόρου, ως ..ομολογία ενοχής ή απλά να "παρασύρονται" από την έλλειψη αντί-λογου και αντί-βαρου.
Ο ισχυρισμός μου αποδεικνύεται από το "κοινό μυστικό" των φυλακών, οι οποίες βρίθουν, κατά γενική ομολογία, από χρήστες ναρκωτικών και βαποράκια, από φτωχά και άρρωστα άτομα, που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε νομικές υπηρεσίες, ενώ οι πραγματικοί μεγαλέμποροι και εγκληματίες, ζουν και βασιλεύουν ανάμεσά μας ή όταν συλλαμβάνονται, πέφτουν στα μαλακά, επειδή έχουν χρήματα, δικηγόρους κλπ.
Οι περισσότεροι, λίγο-πολύ, γνωρίζουν ότι στα κακουργήματα, αν δεν έχεις δικηγόρο (!), σου διορίζει το Δικαστήριο, επί τόπου, ωστόσο αυτό δεν συνίσταται, διότι, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, ο συνήγορος, που θα διοριστεί από τη λίστα ή από τα "κοράκια", που παραμονεύουν στο ακροατήριο, θα έχει, από τους Δικαστές, 1 ώρα το πολύ στη διάθεσή του, ..για να μελετήσει τη δικογραφία και να βγάλει άκρη !
Οι δικαστές μας θεωρούν αρκετό αυτό το χρόνο (!), για να έχει ο κατηγορούμενος μία "δίκαιη Δίκη".
Είναι λοιπόν προτιμότερο, όποιος δεν έχει ή δεν μπορεί να πληρώσει δικηγόρο και κατηγορείται για κακούργημα, να κάνει αίτηση τουλάχιστον 10 μέρες πριν τη Δίκη, για αυτεπάγγελτο διορισμό συνηγόρου, με βάση τις διατάξεις για τη "νομική βοήθεια" !
Εξίσου σημαντική όμως είναι η παρουσία του δικηγόρου και στην ανάκριση, στην απολογία, όπου και πάλι προβλέπεται διορισμός αυτεπάγγελτα, εφόσον ζητηθεί, διότι και εκεί υπάρχει ο κίνδυνος της προφυλάκισης και να μείνει κανείς 1 και 1,5 χρόνο στη φυλακή άδικα !
Απέναντι στο λόγο ή στο παρά-λογο της κατηγορίας ΟΦΕΙΛΕΙ να υπάρχει πάντα ο ΑΝΤΙ-λογος της υπεράσπισης, όχι μόνο για ψυχολογικούς και εξισορροπιστικούς λόγους, αλλά και κυρίως για ουσιαστικούς.
Όταν παραιτείσαι από το ιερό δικαίωμα να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, την τιμή, την υπόληψη και την ελευθερία σου, δεν "εγκληματείς", δεν "αμαρτάνεις" απέναντί του ;
Αυτό δεν ισχύει μόνο όταν κανείς κατηγορείται άδικα, αλλά σε κάθε περίπτωση, διότι καμία υπόθεση δεν είναι απάλευτη, πάντα υπάρχει περιθώριο υπεράσπισης.
Η Ζωή η ίδια είναι ένας ατελείωτος αγώνας και οφείλει κανείς να μην απελπίζεται, ούτε να παραιτείται, αλλά να παλεύει, με κάθε -νόμιμο- μέσο !
Σκοπός του παραπάνω κειμένου, είναι να καταδείξει στους Έλληνες Δικαστές, ότι εμείς, οι δικηγόροι, δεν είμαστε εχθροί τους, ούτε αντίπαλοι, ούτε διακοσμητικά στοιχεία, αλλά χρήσιμοι στην ουσιαστική (!) απονομή Δικαιοσύνης. Είναι και προς το συμφέρον των Δικαστών, εν ολίγοις, να έχει ο κατηγορούμενος μία ΠΛΗΡΗ υπεράσπιση, ώστε να αποφεύγονται "γκάφες", δικαστικές πλάνες, να ταλαιπωρούνται άδικα αθώοι άνθρωποι και να γινόμαστε ρεζίλι, με τις αλλεπάληλες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που δεν τιμούν το νομικό (και όχι μόνον) πολιτισμό μας ! Οι Δικαστές είναι οι πρώτοι, που πρέπει να μεριμνούν, ώστε να έχει ο κατηγορούμενος δικηγόρο και να επιμένουν, ειδικά σε περιπτώσεις απόρων, αλλοδαπών, τοξικομανών και άλλων "περιθωριακών" ανθρώπων.
ΑπάντησηΔιαγραφή