η απόφαση για την προφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ

 ή αλλιώς, πως "ξεβρακώθηκε" ξανά το ελληνικό πολιτικό και δικαστικό σύστημα ! Η απόφαση για την προσωρινή κράτηση του ηγουμένου Εφραίμ και η πρωτοφανής σπουδή για την εκτέλεσή της, μέσα στο άβατο του Αγίου Όρους (έλεος !), καταδεικνύει, για πολλοστή φορά, ότι οι δικαστικές αποφάσεις στην Ελλάδα λαμβάνονται μάλλον με όρους σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας.
  Το διαβόητο πλέον "σκάνδαλο του Βατοπαιδίου", που ..ανεδείχθη εξ αιτίας της κόντρας ενός καναλάρχη και επιχειρηματία με την προηγούμενη κυβέρνηση και έλαβε κολοσσιαίες διαστάσεις και ουσιαστικά οδήγησε στην πτώση της, έπρεπε, βλέπετε, να βρει το εξιλαστήριο θύμα του, αφού η έννοια της ποινικής ευθύνης πολιτικών προσώπων στην Ελλάδα, είναι ..ανέκδοτο !
   Οι έντονες αντιδράσεις της κοινής γνώμης για την απόφαση αυτή, όπως και το "κράξιμο" από τα αδέρφια μας, τους Ρώσους δεν μπορεί να είναι τυχαίες, διότι και νομικά να μην ξέρει κανείς, εντούτοις είναι σε θέση να καταλάβει πολύ καλά ποιος είναι δημόσιος κίνδυνος και πρέπει να βρίσκεται στη φυλακή και ποιος όχι : προφυλάκιση ταιριάζει στο δολοφόνο, στον έμπορο ναρκωτικών, στον παιδεραστή κλπ, που είναι προφανώς επικίνδυνοι για την κοινωνία μας και όχι σε έναν ηλικιωμένο γέροντα, που κατηγορείται για οικονομικής φύσεως αδικήματα !
   Θέλω λοιπόν να απευθυνθώ στους ¨Ελληνες δικαστές, οι οποίοι έσπευσαν να δηλώσουν ότι δε δέχονται παρεμβάσεις στο έργο τους και δε δέχονται την κριτική : Εφαρμόστε επιτέλους το Νόμο και το Σύνταγμα ! Τιμήστε τον όρκο σας !
   Πόσοι δικαστές αλήθεια έχουν διαβάσει το Βίο και την Πολιτεία των Τερτσέτη και Πολυζωΐδη ; των μοναδικών ίσως δικαστών, που τα ονόματά τους κατέγραψε και μάλιστα με χρυσά γράμματα η Ιστορία ; Τι έκαναν εκείνοι και βγήκαν από την αφάνεια και την ανυποληψία και δόξασαν τους εαυτούς τους αλλά και την Πατρίδα τους ;
    Στους δύσκολους και άγριους καιρούς, που διανύουμε, όπου τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα καταπατώνται βάναυσα από τους δανειστές μας, αλλά και τους ανάξιους πολτικούς μας ταγούς, η δικαστική εξουσία είναι η μόνη στην οποία μπορούμε να "ακουμπήσουμε" και να στραφούμε, για να μπει επιτέλους ένας φραγμός στον ξεπεσμό της Ελλάδας και να μπορέσουμε ξανά να ορθοποδήσουμε.
    Κάποιος πρέπει να κάνει την "υπέρβαση", να αντισταθεί και να επιβάλει το σεβασμό στο Σύνταγμα και τους Νόμους και αυτός είναι, μοιραία, ο δικαστής και ο εισαγγελέας, ο οποίος, έχοντας ως υπόδειγμα τους ως άνω αείμνηστους συναδέλφους του, οφείλει να κλείνει τα αφτιά στις "σειρήνες" της εκτελεστικής εξουσίας και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και να ενεργεί μόνον κατά συνείδηση και κατά Νόμο και μάλιστα καθημερινά και σε όλες τις υποθέσεις και όχι μόνον σε αυτές που γίνονται πρωτοσέλιδα.


Υ.Γ : άσχετα από το "ατυχές" ή και παράνομο της προφυλάκισης του ηγουμένου Εφραίμ (μάλλον το δεύτερο, εφόσον δεν υπήρχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις της προφυλάκισης), οφείλουμε, για να είμαστε δίκαιοι, να επισημάνουμε και την άλλη πλευρά, όπως έκαναν συμπατριώτες του, ιερωμένοι στην Κύπρο : ο Εφραίμ μπήκε σε "ξένα χωράφια", έμπλεξε με τα πίτουρα (λεφτά) και τον έφαγαν οι κότες (πολιτικοί), ωστόσο πιστεύω ότι από την περιπέτεια αυτή θα βγει δυνατότερος και σοφώτερος ! Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για τους διώκτες του...