και κερατάς και δαρμένος

   Μία, σχετικά συνηθισμένη, περίπτωση νομικής τρέλας, είναι και αυτή : όταν κάποιος, κάνει καταγγελία, στον πρώην εργοδότη του, για δεδουλευμένα, ένσημα κλπ και στο τέλος, όχι μόνον δεν παίρνει τίποτα, αλλά βρίσκεται και κατηγορούμενος, ο ίδιος !
  Πως γίνεται αυτό ; Κατά το συνήθως συμβαίνον, όταν κάποιος απολύεται ή φεύγει, από μία δουλειά και έχει αξιώσεις, έναντι του τέως εργοδότη του, πηγαίνει πρώτα, στην Επιθεώρηση Εργασίας και μετά, στο ΙΚΑ, για μη καταβληθέντα ένσημα.
  Εν συνεχεία, είτε μέσω της Επιθεώρησης, είτε ο ίδιος, κάνει και μήνυση, για μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών, ωστόσο, αν ο τέως εργοδότης αθωωθεί, για τον οιονδήποτε λόγο, τότε η υπόθεση αντιστρέφεται και βρίσκεται ο ίδιος κατηγορούμενος, για ψευδή καταγγελία-καταμήνυση και για ψευδορκία !
  Ο βασικός λόγος, που συμβαίνει αυτό, είναι η άγνοια των νομικών κανόνων και διαδικασιών, εκ μέρους του εργαζόμενου και η απουσία ή πλημμελής καθοδήγησή του, από νομικό σύμβουλο-δικηγόρο, αλλά ευθύνες έχουν και οι δικαστικές Αρχές.
  Ο εργοδότης, μπορεί να αθωωθεί, πρώτον, επειδή ο εργαζόμενος, δεν μπόρεσε να αποδείξει, ότι υπάρχει το χρέος, προς αυτόν : ορισμένοι, νομίζουν, ότι πρέπει να αποδείξει ο εργοδότης, ότι δεν χρωστάει ή ότι αρκεί να καταθέσουν, ως απλοί μάρτυρες και να μη δηλώσουν παράσταση πολιτικής αγωγής ή ακόμα και ότι ..το Δικαστήριο, θα τους ζητήσει, από ..μόνο του, τα αποδεικτικά μέσα !
    Όχι, οι σχετικές υποθέσεις "στραβώνουν", επειδή ο εργαζόμενος, παίρνει το θέμα "χλιαρά", δεν το παλεύει έως τέλους, με όλα τα μέσα, με δικηγόρο, μάρτυρες, έγγραφα κλπ, ενώ παρατηρείται και το φαινόμενο, να μην γίνεται, παράλληλα, με τη μήνυση και αγωγή, για τη διεκδίκηση των οφειλόμενων...
    Ενώ η άσκηση ή μη, αγωγής, είναι στη διακριτική ευχέρεια του εργαζόμενου, το ποινικό Δικαστήριο, πάντα, θα ρωτήσει "αγωγή κάνατε ;" ή "γιατί δεν κάνατε;" και αυτό λειτουργεί, αποδεικτικά, εις βάρος του, ενώ δεν θα έπρεπε κανονικά (γι' αυτό μίλησα και για ευθύνες δικαστών) !
    Εκτός από την περίπτωση, της μη απόδειξης της οφειλής, υπάρχει το ενδεχόμενο, ο εργοδότης, να απαλλαγεί, στο ποινικό και για άλλους, νομικούς, αυτή τη φορά, λόγους, όπως π.χ αν ισχυριστεί και γίνει δεκτό, ότι δεν υφίστατο σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, αλλά παροχή ανεξάρτητων υπηρεσιών, που επίσης είναι βασικό θέμα απόδειξης, στη σχετική Δίκη.
     Γι' αυτό, είναι απαραίτητο, να υπάρχει εξαρχής νομική καθοδήγηση, για το αν, πρώτα απ' όλα, αξίζει και θα έχει πιθανότητες ευδοκίμησης, ο σχετικός δικαστικός αγώνας, που ξεκινάει, με τις καταγγελίες και τις μηνύσεις, αν υπάρχουν οι νομικές προϋποθέσεις, τα αποδεικτικά μέσα και τι ενέργειες, πρέπει να γίνουν, κάθε φορά !
     Από την άλλη, δε νομίζω ότι ξυπνάει κάποιος, μια μέρα και κάνει, ψευδείς καταγγελίες, κατά του πρώην εργοδότη του (πιθανόν να υπάρχουν φαινόμενα εκδίκησης, αλλά είναι οι εξαιρέσεις, όχι ..ο κανόνας) και γι' αυτό, θεωρώ απαράδεκτο, να ασκούνται αυτεπάγγελτα οι μηνύσεις, για ψευδορκία και ψευδή καταμήνυση, από τις δικαστικές Αρχές και όχι από τον καταγγελλόμενο εργοδότη...
     Αν κάποιος, λόγω έλλειψης νομικών γνώσεων, του τρόπου, που πρέπει να κινηθεί (μην ξεχνάμε πόσοι καταγγέλλοντες, είναι αλλοδαποί) κλπ, δεν καταφέρει να αποδείξει το δίκιο του, δεν σημαίνει αυτό, αμέσως και αυτόματα, ότι είναι κακόβουλος, ότι είχε ΔΟΛΟ και ότι έκανε ψευδή καταγγελία ή είπε ψέματα, εν γνώσει του, υπάρχει αρκετά μεγάλη απόσταση, ανάμεσα στα δύο !