η μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρηματική (εξαγορά ποινής) : τι ισχύει

  Μετά και το Νόμο 3904/ 2010, το τοπίο αναφορικά με τη μετροπή της ποινής σε χρήμα, διαμορφώνεται ως εξης : 1. Η ποινή φυλάκισης έως ένα (1) έτος μετατρέπεται οπωσδήποτε και υποχρεωτικά από το Δικαστήριο σε χρηματική ποινή ή πρόστιμο. 2. Η φυλάκιση από ένα έως δύο έτη, μετατρέπεται σε χρηματική, εκτός εάν ο δράστης είναι υπότροπος ή το Δικαστήριο κρίνει, με ειδική αιτιολογία, ότι απαιτείται να πάει στη φυλακή, για να μην τελέσει και άλλες αξιόποινες πράξεις. 3. Η ποινή φυλάκισης, που υπερβαίνει τα δύο (2) έτη, αλλά όχι τα τρία (3), μετατρέπεται σε χρηματική, εκτός εάν, το Δικαστήριο και πάλι κρίνει αιτιολογημένα, ότι απαιτείται η φυλάκιση, προκειμένου ο καταδικασθείς να μην τελέσει νέα αδικήματα (βλέπουμε εδώ ότι δεν υπάρχει η προϋπόθεση της υποτροπής, άρα άσχετα αν υπάρχει ή όχι !!). 4. Το ποσόν της μετατροπής ορίζεται για κάθε ημέρα φυλάκισης από τρία (3) έως εκατό (100) ευρώ. Σημαντικό : Το αν θα μετατραπεί π.χ σε 5 ή σε 10 ευρώ την ημέρα, δεν εξαρτάται από το πως ξύπνησε το πρωί ο Δικαστής, αλλά με βάση συγκεκριμένα και καθορισμένα κριτήρια, ήτοι : την προσωπική, οικογενειακή και οικονομική κατάσταση του δράστη, τι εισοδήματα και τι περιουσία έχει, τι υποχρεώσεις έχει κλπ. Επομένως, οφείλει ο καταδικασθείς (ή ο δικηγόρος του) να λάβει το λόγο πάνω στο θέμα αυτό και να προτείνει εκείνος το ποσόν το οποίο θα μπορέσει να καταβάλει, με βάση τις οικονομικές του δυνάμεις και σε κάθε περίπτωση να αντιλέξει εφόσον το ποσόν της μετατροπής είναι δυσβάστακτο.
  ΠΡΟΣΟΧΗ : στο σημείο αυτό να προσεχθεί ότι το ποσόν που καλείται να καταβάλει ο δράστης, στο ταμείο, έχει προσαυξήσεις, που οδηγούν πρακτικά στο διπλασιασμό του (!), έτσι π.χ αν κάποιος καταδικασθεί σε 2 μήνες φυλάκιση προς 5 ευρώ την ημέρα, δεν θα κληθεί να καταβάλει 2 Χ 30 Χ 5 = 300 ευρώ, αλλά σχεδόν τα διπλάσια, όταν "πάει ταμείο".
   ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΣΕ ΔΟΣΕΙΣ
  Μια σημαντική καινοτομία του νέου Νόμου, ο οποίος φαίνεται να προσαρμόσθηκε στα δεδομένα της οικονομικής στενότητας που διανύουμε, είναι η δυνατότητα που παρέχει στο δράστη και στο Δικαστήριο να καταβληθεί το ποσόν της μετατροπής σε δόσεις.
   Αν λοιπόν διαπιστωθεί (με στοιχεία) ότι υπάρχει αδυναμία άμεσης καταβολής του ποσού, το Δικαστήριο μπορεί να καθορίσει προθεσμία, από δύο έως τρία έτη, για την καταβολή του ποσού της μετατροπής σε δόσεις.
  Προφανώς και σε αυτή την περίπτωση οφείλει ο καταδικασθείς να επικαλεστεί και να αποδείξει (με έγγραφα ή μάρτυρες) την αδυναμία του και όχι να περιμένει από το Δικαστήριο "να μυρίσει τα νύχια του".
  
Υ.Γ : όλα τα παραπάνω ισχύουν φυσικά, εφόσον ο καταδικασθείς δεν συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις για να λάβει αναστολή της ποινής του, προϋποθέσεις στις οποίες θα αναφερθούμε λίαν συντόμως.