Υπάρχουν αδικήματα -πολύ σοβαρά μάλιστα-όπου το έγκλημα συντελείται με την απλή κατοχή εκ μέρους του δράστη, ορισμένων "απαγορευμένων" πραγμάτων, όπως ναρκωτικά, όπλα, εκρηκτικές ύλες, πλαστά χαρτονομίσματα κλπ.
Γεννάται έτσι η ανάγκη να διευκρινιστεί η έννοια της "κατοχής", διότι έχει σημαντικές συνέπειες και δημιουργεί πλείστα νομικά ζητήματα, σε σχέση με το πότε έχουμε κατοχή, πότε έχουμε κατοχή από κοινού κ.ο.κ.
Σύμφωνα λοιπόν με την πάγια Νομολογία των Δικαστηρίων μας, κατοχή θεωρείται η φυσική εξουσίαση του δράστη πάνω στο πράγμα (ναρκωτικά κλπ), ώστε να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή που βρίσκεται και να μπορεί να το διαθέτει, κατά βούληση. Ο ορισμός αυτός είναι σχεδόν όμοιος με τον αντίστοιχο ορισμό της κατοχής, στο πεδίο του Αστικού Δικαίου, με τη διαφορά ότι σε ποινικό επίπεδο, δεν απαιτείται ο δράστης να έχει "διάνοια κυρίου", να πιστεύει δηλαδή ότι του ανήκει, αρκεί να μπορεί να το διαθέτει, για ίδια ή ξένη χρήση.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή τόσο από τους Δικαστές, όσο και από όλους μας, διότι μπορεί κανείς να μπλέξει, χωρίς να φταίει και να πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας : π.χ παίρνεις το φίλο σου να πάτε για μπάνιο και σε τυχαίο αστυνομικό έλεγχο, βρίσκουν πάνω του ναρκωτικά ή αντίστροφα μπαίνεις σε αυτοκίνητο φίλου, όπου αυτός έχει κρυμμένα ναρκωτικά ή παίρνεις κάποιον με ωτο-στοπ και αποδεικνύεται ότι κουβαλάει ναρκωτικά κ.ο.κ. Για να μην κατηγορηθείς για (συγ)κατοχή, θα πρέπει να αποδειχτεί ότι δεν γνώριζες προφανώς την ύπαρξη των ουσιών, ούτε φυσικά είχες εξουσία να τις διαθέσεις, κατά βούληση.
Φαντάζομαι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, ο δράστης θα παραδεχτεί ότι ο άλλος δεν είχε καμία σχέση και θα αναλάβει 100% την ευθύνη, ωστόσο ποτέ δεν ξέρεις και σίγουρα θα υπάρξει μια σχετική ταλαιπωρία, μέχρι να λάμψει η αλήθεια.
Ακόμα και αν ξέρεις που είναι π.χ τα ναρκωτικά, δεν έχεις κατοχή, από τη στιγμή, που δεν μπορείς να τα διαθέσεις, διότι π.χ ανήκουν σε άλλον και τα έχει αφήσει προσωρινά κάπου και το ξέρεις και συ (να αναφέρω εδώ την προσωπική μου εμπειρία, από τον καιρό που σπούδαζα ακόμα στη Θεσσαλονίκη και ένα "παλικάρι" είχε κρύψει, για μία ημέρα, ένα σακουλάκι ινδικής κάνναβης στο σπίτι που έμενα !).
Αντίστοιχα, συγκατοχή ή κατοχή από κοινού υπάρχει όταν οι περισσότεροι του ενός δράστες, ασκούν τη φυσική εξουσία πάνω στα πράγματα (ναρκωτικά), γνωρίζουν που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή και μπορεί ο καθένας από αυτούς να κάνει χρήση ή να τα διαθέσει ελεύθερα.
Το συμπέρασμα τελικά είναι ότι πρέπει κανείς να προσέχει τι παρέες κάνει, σε ποιους χώρους κινείται (π.χ σε διαδηλώσεις, όπου μπορεί ο "φίλος" σου να σου ζητήσει να κρατάς εσύ το σακίδιο με τις μολότωφ, ..για λίγο) κλπ., για να μην μπλέξει και ταλαιπωρηθεί άδικα !
Γεννάται έτσι η ανάγκη να διευκρινιστεί η έννοια της "κατοχής", διότι έχει σημαντικές συνέπειες και δημιουργεί πλείστα νομικά ζητήματα, σε σχέση με το πότε έχουμε κατοχή, πότε έχουμε κατοχή από κοινού κ.ο.κ.
Σύμφωνα λοιπόν με την πάγια Νομολογία των Δικαστηρίων μας, κατοχή θεωρείται η φυσική εξουσίαση του δράστη πάνω στο πράγμα (ναρκωτικά κλπ), ώστε να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή που βρίσκεται και να μπορεί να το διαθέτει, κατά βούληση. Ο ορισμός αυτός είναι σχεδόν όμοιος με τον αντίστοιχο ορισμό της κατοχής, στο πεδίο του Αστικού Δικαίου, με τη διαφορά ότι σε ποινικό επίπεδο, δεν απαιτείται ο δράστης να έχει "διάνοια κυρίου", να πιστεύει δηλαδή ότι του ανήκει, αρκεί να μπορεί να το διαθέτει, για ίδια ή ξένη χρήση.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή τόσο από τους Δικαστές, όσο και από όλους μας, διότι μπορεί κανείς να μπλέξει, χωρίς να φταίει και να πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας : π.χ παίρνεις το φίλο σου να πάτε για μπάνιο και σε τυχαίο αστυνομικό έλεγχο, βρίσκουν πάνω του ναρκωτικά ή αντίστροφα μπαίνεις σε αυτοκίνητο φίλου, όπου αυτός έχει κρυμμένα ναρκωτικά ή παίρνεις κάποιον με ωτο-στοπ και αποδεικνύεται ότι κουβαλάει ναρκωτικά κ.ο.κ. Για να μην κατηγορηθείς για (συγ)κατοχή, θα πρέπει να αποδειχτεί ότι δεν γνώριζες προφανώς την ύπαρξη των ουσιών, ούτε φυσικά είχες εξουσία να τις διαθέσεις, κατά βούληση.
Φαντάζομαι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, ο δράστης θα παραδεχτεί ότι ο άλλος δεν είχε καμία σχέση και θα αναλάβει 100% την ευθύνη, ωστόσο ποτέ δεν ξέρεις και σίγουρα θα υπάρξει μια σχετική ταλαιπωρία, μέχρι να λάμψει η αλήθεια.
Ακόμα και αν ξέρεις που είναι π.χ τα ναρκωτικά, δεν έχεις κατοχή, από τη στιγμή, που δεν μπορείς να τα διαθέσεις, διότι π.χ ανήκουν σε άλλον και τα έχει αφήσει προσωρινά κάπου και το ξέρεις και συ (να αναφέρω εδώ την προσωπική μου εμπειρία, από τον καιρό που σπούδαζα ακόμα στη Θεσσαλονίκη και ένα "παλικάρι" είχε κρύψει, για μία ημέρα, ένα σακουλάκι ινδικής κάνναβης στο σπίτι που έμενα !).
Αντίστοιχα, συγκατοχή ή κατοχή από κοινού υπάρχει όταν οι περισσότεροι του ενός δράστες, ασκούν τη φυσική εξουσία πάνω στα πράγματα (ναρκωτικά), γνωρίζουν που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή και μπορεί ο καθένας από αυτούς να κάνει χρήση ή να τα διαθέσει ελεύθερα.
Το συμπέρασμα τελικά είναι ότι πρέπει κανείς να προσέχει τι παρέες κάνει, σε ποιους χώρους κινείται (π.χ σε διαδηλώσεις, όπου μπορεί ο "φίλος" σου να σου ζητήσει να κρατάς εσύ το σακίδιο με τις μολότωφ, ..για λίγο) κλπ., για να μην μπλέξει και ταλαιπωρηθεί άδικα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.