Θα μιλήσω σήμερα, για δύο εκφάνσεις αυτού του εκφυλισμού, σίγουρα θα υπάρχουν περισσότερες : η πρώτη, για την οποία είχα ξαναγράψει σχετικά πρόσφατα, έχει να κάνει με το πώς βγαίνουν οι δικαστικές αποφάσεις, με την ...αντιστροφή της δικαστικής (και της κοινής) λογικής, με το ότι οι αποφάσεις εκδίδονται ανάποδα (ειδικά του ΣτΕ και των διοικητικών δικαστηρίων, αλλά και γενικότερα) !
Τι σημαίνει αυτό ; Ο κλασικός δικανικός συλλογισμός, περιλαμβάνει τις εφαρμοστέες διατάξεις Νόμων, μετά τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και στο τέλος γίνεται η υπαγωγή (ή μη) των πραγματικών περιστατικών, στον εφαρμοστέο κανόνα.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, παρατηρούμε ολοένα και πιο συχνά, να συμβαίνει το εξής : πρώτα αποφασίζουν οι (ανεξάρτητοι, να μην ξεχνιόμαστε, χαχα) δικ(χ)αστές μας, τι είδους απόφαση θέλουν να βγάλουν ΚΑΙ ΜΕΤΆ βρίσκουν την αιτιολογία (περισσότερο με δικαιολογία, βέβαια μοιάζει), που είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Πιο πρόσφατο "κρούσμα" η απόφαση του ΣτΕ που "δικαίωσε" σύμφωνα με τους δημοσιογράφους τη μητέρα της Μυρτώς, που κακοποιήθηκε από Πακιστανό, στην Πάρο, έτσι παρουσιάστηκε η "είδηση", δεν έγινε καμία αναφορά, σε λεπτομέρειες της απόφασης...
Η απόφαση του ΣτΕ βέβαια, απλά αναίρεσε την απόφαση του διοικητικού Εφετείου, που είχε πει ΌΧΙ στο αίτημα αποζημίωσης, κατά του ελληνικού Δημοσίου, οπότε δεν έχει υπάρξει ακόμα "δικαίωση", απλά θα δικαστεί εκ νέου, στο Εφετείο.
Αυτό που δεν είπε κανένας, είναι ΠΟΥ στηρίζει το αίτημα αποζημίωσης, η εν λόγω κυρία (όλοι συμπάσχουμε με το δράμα της κόρης της και το δικό της, αλλά εδώ μιλάμε νομικά) και έγινε δεκτό αυτό από το ΣτΕ και ελπίζω να κάθεστε : στο ότι ο πακιστανός βρισκόταν στην Ελλάδα παράνομα επί χρόνια, στο νησί και οι Αρχές ...δεν τον απέλασαν, ως όφειλαν !
Γιαυτό είπα εξαρχής, αν θες να δικαιώσεις έναν διάδικο, είτε από συμπόνοια, είτε επειδή κάνει παράπονα δημοσίως σε εφημερίδες και κανάλια (αυτό ειδικά έχει μεγάλα ποσοστά επιτυχίας), το να βρεις μια δικαιολόγηση της απόφασης, είναι πολύ εύκολο, απλά εξευτελίζεις το ρόλο σου, ως δικαστής και ουσιαστικά ...παραβαίνεις το καθήκον σου, διότι η δουλειά σου, δεν είναι να μοιράζεις λεφτά, κατά το δοκούν, αλλά να εφαρμόζεις το Νόμο ! (εκτός αν κάνω λάθος, χαχα)
Το κρίσιμο μέγεθος στη δίκη αυτή της Μυρτώς, είναι το κατά πόσον συντρέχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της μη απέλασης και του εγκλήματος που έγινε και θεωρώ πως είναι τόσο ασαφής, τόσο μακρινή, τόσο χαμένη στην ομίχλη, που ...δεν την βλέπω, όπως την είδαν οι δικαστές του ΣτΕ !
Αποφάσεις σαν αυτή, ανοίγουν επικίνδυνες κερκόπορτες και μπορεί να φτάσουμε (δηλαδή να καταντήσουμε) μια μέρα, να λέμε ότι ευθύνεται σε αποζημίωση το Δημόσιο, επειδή πριν ενεργήσει, δεν συμβουλεύτηκε κάποιον, για τις θέσεις των άστρων και αν ήταν ευνοϊκές (για ΤΈΤΟΙΑ κατάντια, μιλάμε)...
Από τους εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς, που βρίσκονται παράνομα στην χώρα μας, πόσοι εξ αυτών έχουν εγκληματίσει και να μας πουν και αν υπάρχει τρόπος πρόβλεψης για το ποιος θα εγκληματίσει !
Αν ο Πακιστανός είχε άδεια παραμονής και εργασίας, είναι σίγουρο ότι θα έβρισκαν άλλο τρόπο αιτιολόγησης, θα έλεγαν π.χ ότι δεν υπήρχε αστυνομικός στην παραλία, λες και μπορεί να βρίσκεται ένας αστυνομικός σε κάθε παραλία της Ελλάδας, γιαυτό λέμε, ότι αν έχεις βγάλει ...απόφαση εκ των προτέρων, εξευτελίζοντας την έννοια της "δίκης", τότε βρίσκεις και τρόπο να την δικαιολογήσεις.
Ο δεύτερος εκφυλισμός των δικαστηρίων, για τον οποίο ήθελα να μιλήσω σήμερα, έχει να κάνει με το ότι έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε εισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους, κάτι σαν "άτυπες Δ.Ο.Υ", που με τις "ευλογίες" του Κράτους και τους παρανοϊκούς Νόμους αυτού, προσπαθούν να γεμίσουν τα άδεια και τρύπια δημόσια ταμεία.
Η βουλή, η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση της χώρας, θεσπίζει χρηματικές ποινές "τρελές", ειδικά όπου "μυρίζεται" χρήμα, όπως π.χ σε υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών και σου λέει, αφού οι ναρκέμποροι κονομάνε, ας βγάλουμε και εμείς κάτι από αυτούς, με τις χρηματικές ποινές, ουσιαστικά δηλαδή, θέλουν να πάρουν μερίδιο, από τα "μαύρα" αυτά λεφτά, αποδεικνύοντας αυτό που είπαμε, ότι είναι η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση και αν δεν πληρώσεις ποσοστό-προμήθεια σε αυτήν, θα έχεις πρόβλημα...
Αλλά, ας μην πάμε τόσο μακριά, ακόμα και σε ένα μονομελές Πλημ/κείο, αν καταδικαστείς με αναστολή, σε μία μικρή ποινή, σε παίρνει ο μπάτσος από το χεράκι και σε πάει στο ...δημόσιο ταμείο, για να πληρώσεις ...τα έξοδα ! Ποια έξοδα ;; οι δικαστές και οι δικαστικοί κλητήρες, δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, που πληρώνονται, από τον καταδικασμένο ; ΓΙΑΤΊ να τους ξαναπληρώσει ; (χαχα, γελάμε, αλλά είναι για κλάματα, η κατάσταση την βενεζουέλα των βαλκανίων) !!
Τέλος, σε μία υπόθεση οικονομικού εγκλήματος π.χ, όπου κάποιος έχει υπεξαιρέσει 40 χιλιάρικα, το δικαστήριο, μετά από αναγνώριση ελαφρυντικών (για να χρυσώσει το χάπι), επιβάλλει ...ποινή εξαγοράσιμη, που αν κάνεις τις πράξεις, βγαίνει το ποσόν ...κοντά στα 40 χιλιάρικα, δηλαδή το κράτος-νταβατζής σου λέει, δε με νοιάζει αν θα δώσεις αυτά τα λεφτά στο θύμα, για να το αποζημιώσεις, αρκεί να τα δώσεις σε μένα, για να μην πας φυλακή...ΚΑΜΊΑ ΣΩΤΗΡΊΑ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.