Η ψευδής καταμήνυση, είναι ένα ποινικό αδίκημα, που περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα, με τίτλο "εγκλήματα σχετικά με την απονομή δικαιοσύνης", που σημαίνει ότι ο ψευδομηνυτής στρέφεται όχι μόνον εναντίον εκείνου, που μηνύει ψευδώς, αλλά και γενικότερα προκαλεί την -χωρίς λόγο- κινητοποίηση των διωκτικών Αρχών, με συνέπεια να χάνονται ώρες εργασίας, να επιβαρύνονται άσκοπα τα Δικαστήρια κ.ο.κ.
Οι λόγοι της ψευδούς καταμήνυσης μπορεί να είναι είτε προσωπικές διαφορές και λόγοι εκδίκησης, είτε προσπάθεια αποπροσανατολισμού των Αρχών (π.χ σου κάνω μήνυση ψευδώς, ενώ μου έχεις κάνει πρώτος εσύ, για να "θολώσω τα νερά" και να φανεί ότι και εσύ είσαι εγκληματικό στοιχείο), είτε ψυχικές διαταραχές.. .
Ψευδή καταμήνυση διαπράττει όποιος -εν γνώσει του- καταμηνύει άλλον ψευδώς ενώπιον των Αρχών, για ποινικό αδίκημα ή πειθαρχικό παράπτωμα, με σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξή του για την πράξη αυτή (που όμως δεν διεπράχθη ποτέ !).
Πρόκειται για πλημμέλημα, που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, από 1 έτος έως 5 έτη. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δολίως καθιστά άλλον ύποπτο για τέλεση ποινικού αδικήματός ή πειθαρχικής παράβασης, υποβάλλοντας, αποκρύπτοντας ή αλλοιώνοντας κάποιο αποδεικτικό στοιχείο.
Επί του αδικήματος αυτού, παρατηρούμε τα εξής :
-Το σχετικό έγκλημα τελείται όχι μόνον όταν υποβάλει κανείς ψευδή μήνυση (στην Αστυνομία ή τον Εισαγγελέα), αλλά και όταν υποβάλει αναφορά, η οποία έχει στόχο την πειθαρχική δίωξη του καταγγελόμενου π.χ ψευδής αναφορά κατά ιατρού ή δικηγόρου ή δημοσίου υπαλλήλου, είτε από "συνάδελφο", είτε από τρίτο (πελάτη) στα αρμόδια πειθαρχικά συμβούλια.
-Για να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος θα πρέπει να αποδειχτεί τόσο ότι τα καταγγελόμενα είναι παντελώς ψευδή, όσο και ότι γνώριζε την αναλήθειά τους ! Απαιτείται δηλαδή άμεσος δόλος και δεν αρκεί π.χ ο ενδεχόμενος δόλος, αν δηλαδή εικάζει ότι ίσως και να είναι ψευδή ή έχει αμφιβολίες.
-Σε διαφορετική περίπτωση, ο καθένας που αθωώνεται, θα μπορούσε να κάνει μετά μήνυση στο μηνυτή του, για ψευδή καταμήνυση, πράγμα παράλογο. Η αθώωση μπορεί απλά να είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του μηνυτή να αποδείξει την κατηγορία ή της έλλειψης επαρκών αποδείξεων ή της μη στοιχειοθέτησης του αδικήματος, παρότι τα καταγγελόμενα είναι αληθή κ.ο.κ. Περίπτωση ψευδούς καταμήνυσης έχουμε π.χ όταν ο υπαίτιος τροχαίου ατυχήματος, μηνύει αυτόπτη μάρτυρα για ψευδορκία, ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν αυτόπτης, ενώ το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από άλλους και προφανώς ο υπαίτιος το γνώριζε και απλά επεδίωκε να αποδυναμώσει τη συγκεκριμένη μαρτυρία.
-Η ψευδής καταμήνυση, κατά κανόνα, "πάει πακέτο", με τα αδικήματα της ψευδορκίας και της συκοφαντικής δυσφήμησης, διότι ο ψευδομηνυτής "αναγκάζεται" να επιβεβαιώσει ενόρκως τα καταγγελόμενα, ενώ είναι προφανές ότι προσβάλει την τιμή και την υπόληψη του μηνυομένου, παρουσιάζοντάς τον ψευδώς, ως παραβατικό στοιχείο !
-Ο Νόμος παρέχει τη δυνατότητα στον παθόντα να δημοσιεύσει την απόφαση καταδίκης του ψευδομηνυτή του, με έξοδα του τελευταίου !
-Σε περίπτωση που ανακαλύψουμε ότι κάποιος μας έχει κάνει ψευδή μήνυση ή αναφορά, συνίσταται να απαντάμε άμεσα με μήνυση για ψευδή καταμήνυση, διότι όπως λένε : Η καλύτερη άμυνα είναι η (αντ)επίθεση !
Οι λόγοι της ψευδούς καταμήνυσης μπορεί να είναι είτε προσωπικές διαφορές και λόγοι εκδίκησης, είτε προσπάθεια αποπροσανατολισμού των Αρχών (π.χ σου κάνω μήνυση ψευδώς, ενώ μου έχεις κάνει πρώτος εσύ, για να "θολώσω τα νερά" και να φανεί ότι και εσύ είσαι εγκληματικό στοιχείο), είτε ψυχικές διαταραχές.. .
Ψευδή καταμήνυση διαπράττει όποιος -εν γνώσει του- καταμηνύει άλλον ψευδώς ενώπιον των Αρχών, για ποινικό αδίκημα ή πειθαρχικό παράπτωμα, με σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξή του για την πράξη αυτή (που όμως δεν διεπράχθη ποτέ !).
Πρόκειται για πλημμέλημα, που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, από 1 έτος έως 5 έτη. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δολίως καθιστά άλλον ύποπτο για τέλεση ποινικού αδικήματός ή πειθαρχικής παράβασης, υποβάλλοντας, αποκρύπτοντας ή αλλοιώνοντας κάποιο αποδεικτικό στοιχείο.
Επί του αδικήματος αυτού, παρατηρούμε τα εξής :
-Το σχετικό έγκλημα τελείται όχι μόνον όταν υποβάλει κανείς ψευδή μήνυση (στην Αστυνομία ή τον Εισαγγελέα), αλλά και όταν υποβάλει αναφορά, η οποία έχει στόχο την πειθαρχική δίωξη του καταγγελόμενου π.χ ψευδής αναφορά κατά ιατρού ή δικηγόρου ή δημοσίου υπαλλήλου, είτε από "συνάδελφο", είτε από τρίτο (πελάτη) στα αρμόδια πειθαρχικά συμβούλια.
-Για να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος θα πρέπει να αποδειχτεί τόσο ότι τα καταγγελόμενα είναι παντελώς ψευδή, όσο και ότι γνώριζε την αναλήθειά τους ! Απαιτείται δηλαδή άμεσος δόλος και δεν αρκεί π.χ ο ενδεχόμενος δόλος, αν δηλαδή εικάζει ότι ίσως και να είναι ψευδή ή έχει αμφιβολίες.
-Σε διαφορετική περίπτωση, ο καθένας που αθωώνεται, θα μπορούσε να κάνει μετά μήνυση στο μηνυτή του, για ψευδή καταμήνυση, πράγμα παράλογο. Η αθώωση μπορεί απλά να είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του μηνυτή να αποδείξει την κατηγορία ή της έλλειψης επαρκών αποδείξεων ή της μη στοιχειοθέτησης του αδικήματος, παρότι τα καταγγελόμενα είναι αληθή κ.ο.κ. Περίπτωση ψευδούς καταμήνυσης έχουμε π.χ όταν ο υπαίτιος τροχαίου ατυχήματος, μηνύει αυτόπτη μάρτυρα για ψευδορκία, ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν αυτόπτης, ενώ το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από άλλους και προφανώς ο υπαίτιος το γνώριζε και απλά επεδίωκε να αποδυναμώσει τη συγκεκριμένη μαρτυρία.
-Η ψευδής καταμήνυση, κατά κανόνα, "πάει πακέτο", με τα αδικήματα της ψευδορκίας και της συκοφαντικής δυσφήμησης, διότι ο ψευδομηνυτής "αναγκάζεται" να επιβεβαιώσει ενόρκως τα καταγγελόμενα, ενώ είναι προφανές ότι προσβάλει την τιμή και την υπόληψη του μηνυομένου, παρουσιάζοντάς τον ψευδώς, ως παραβατικό στοιχείο !
-Ο Νόμος παρέχει τη δυνατότητα στον παθόντα να δημοσιεύσει την απόφαση καταδίκης του ψευδομηνυτή του, με έξοδα του τελευταίου !
-Σε περίπτωση που ανακαλύψουμε ότι κάποιος μας έχει κάνει ψευδή μήνυση ή αναφορά, συνίσταται να απαντάμε άμεσα με μήνυση για ψευδή καταμήνυση, διότι όπως λένε : Η καλύτερη άμυνα είναι η (αντ)επίθεση !
η ψευδής καταμήνυση διώκεται αυτεπαγγέλτως, δεν απαιτείται δηλαδή τυπικά η υποβολή έγκλησης μέσα σε ορισμένη προθεσμία, ωστόσο το λογικό και προφανές είναι ότι ΤΟ ΘΥΜΑ πρέπει να κάνει τη μήνυση. Κανένας εισαγγελέας π.χ δεν πρόκειται να ασχοληθεί εάν μας έκανε κάποιος ψευδή αναφορά ή μήνυση, ώστε να κινήσει ποινική δίωξη αυτεπάγγελτα ! Επίσης, η λογική λέει ότι η μήνυση πρέπει να γίνει ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ και όχι λίγο πριν εκπνεύσει η 5ετία της παραγραφής, διότι έτσι αποδυναμώνεται ("τώρα το θυμήθηκες ;") και δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως όπλο σε πιθανή εναντίον μας Δίκη (για το ψευδώς φερόμενο ως τελεσθέν παράπτωμα ή αδίκημα).
ΑπάντησηΔιαγραφή