Με πρόσφατο Νόμο, όπως είδαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, ο Νομοθέτης θέλησε να δώσει μία "δεύτερη ευκαιρία" σε δράστες οικονομικών-περιουσιακών εγκλημάτων : Το ίδιο ισχύει και για τα αδικήματα της κλοπής και της υπεξαίρεσης !
Στα εγκλήματα αυτά, ο δράστης, για να απαλλαγεί, θα πρέπει είτε να αποδώσει αυτούσιο το πράγμα, που έκλεψε ή υπεξαίρεσε, είτε, εφόσον δεν το έχει πια (π.χ διότι το πούλησε) να ικανοποιήσει πλήρως το θύμα ή τους κληρονόμους του (εφόσον ο ιδιοκτήτης έχει πλέον αποβιώσει).
Στις απλές-πλημμεληματικές περιπτώσεις κλοπής και υπεξαίρεσης, το απώτατο χρονικό όριο, για να συμβεί αυτό, είναι το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, όπου θα πρέπει ο δράστης να ικανοποιήσει τον ζημιωθέντα και παράλληλα ο τελευταίος να δηλώσει ότι έχει ικανοποιηθεί πλήρως.
Η πλήρης ικανοποίηση είναι ένα θέμα, διότι το θύμα, πέρα από την αξία των κλοπιμαίων, μπορεί να ζητήσει τόκους, αποζημίωση ηθικής βλάβης κλπ. και έτσι δράστης και θύμα να εμπλακούν σε ένα ατέρμονο παζάρι, για το ποσόν που θα ικανοποιεί τον ζημιωθέντα ! Εδώ λοιπόν χρειάζεται προσοχή, διότι στην πράξη είναι πιθανόν να εμφανιστούν περιπτώσεις, όπου το θύμα να ασκεί πίεση στο δράστη, προκειμένου να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα, για να απαλλάξει το δράστη : υπάρχει δηλαδή ορατός ο κίνδυνος κατάχρησης των επίμαχων διατάξεων, που εξετάζουμε.
Αν λοιπόν ο συμβιβασμός και η επιστροφή των χρημάτων, γίνουν την ημέρα της Δίκης, δεν επιβάλλεται ποινή, αν γίνουν λίγο πριν ασκηθεί ποινική δίωξη, τότε η υπόθεση πάει στο Αρχείο, ενώ αν γίνουν, προτού καν αποκαλυφθεί ο δράστης, τότε δεν υπάρχει καν αδίκημα !
Έτσι π.χ αν οι άγνωστοι δράστες της πρόσφατης κλοπής στην Εθνική Πινακοθήκη, η οποία μάλιστα είναι κακουργηματική, όπως έχουμε δει, επιστρέψουν τα κλοπιμαία οικειοθελώς, τότε η πράξη τους παύει να είναι αξιόποινη !
Στις κακουργηματικές κλοπές και υπεξαιρέσεις, η ικανοποίηση του θύματος, πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι την άσκηση ποινικής δίωξης, όχι επομένως μετά ή στο Δικαστήριο !
Ισχύει επίσης και εδώ η διάταξη ότι η μερική ικανοποίηση, οδηγεί σε μερική απαλλαγή του δράστη, γεγονός που έχει όπως είδαμε σημαντικές συνέπειες, αφού μπορεί να οδηγήσει στον αποχαρακτηρισμό μίας πράξης από κακούργημα σε πλημμέλημα, έτσι π.χ αν το ποσόν της υπεξαίρεσης είναι πάνω από το κρίσιμο όριο των 73.000 ευρώ, μπορεί ο δράστης να επιστρέψει ένα μέρος των χρημάτων, ώστε να πέσει κάτω από 73.000 και να πάει για πλημμέλημα !
Εννοείται ότι στις περιπτώσεις απόπειρας κλοπής, αρκεί η δήλωση του (παρολίγον) θύματος ότι έχει ικανοποιηθεί, αφού το πράγμα δεν έφυγε ποτέ από την κατοχή του (δεν κατάφερε ο δράστης να το πάρει δηλαδή).
Στα εγκλήματα αυτά, ο δράστης, για να απαλλαγεί, θα πρέπει είτε να αποδώσει αυτούσιο το πράγμα, που έκλεψε ή υπεξαίρεσε, είτε, εφόσον δεν το έχει πια (π.χ διότι το πούλησε) να ικανοποιήσει πλήρως το θύμα ή τους κληρονόμους του (εφόσον ο ιδιοκτήτης έχει πλέον αποβιώσει).
Στις απλές-πλημμεληματικές περιπτώσεις κλοπής και υπεξαίρεσης, το απώτατο χρονικό όριο, για να συμβεί αυτό, είναι το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, όπου θα πρέπει ο δράστης να ικανοποιήσει τον ζημιωθέντα και παράλληλα ο τελευταίος να δηλώσει ότι έχει ικανοποιηθεί πλήρως.
Η πλήρης ικανοποίηση είναι ένα θέμα, διότι το θύμα, πέρα από την αξία των κλοπιμαίων, μπορεί να ζητήσει τόκους, αποζημίωση ηθικής βλάβης κλπ. και έτσι δράστης και θύμα να εμπλακούν σε ένα ατέρμονο παζάρι, για το ποσόν που θα ικανοποιεί τον ζημιωθέντα ! Εδώ λοιπόν χρειάζεται προσοχή, διότι στην πράξη είναι πιθανόν να εμφανιστούν περιπτώσεις, όπου το θύμα να ασκεί πίεση στο δράστη, προκειμένου να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα, για να απαλλάξει το δράστη : υπάρχει δηλαδή ορατός ο κίνδυνος κατάχρησης των επίμαχων διατάξεων, που εξετάζουμε.
Αν λοιπόν ο συμβιβασμός και η επιστροφή των χρημάτων, γίνουν την ημέρα της Δίκης, δεν επιβάλλεται ποινή, αν γίνουν λίγο πριν ασκηθεί ποινική δίωξη, τότε η υπόθεση πάει στο Αρχείο, ενώ αν γίνουν, προτού καν αποκαλυφθεί ο δράστης, τότε δεν υπάρχει καν αδίκημα !
Έτσι π.χ αν οι άγνωστοι δράστες της πρόσφατης κλοπής στην Εθνική Πινακοθήκη, η οποία μάλιστα είναι κακουργηματική, όπως έχουμε δει, επιστρέψουν τα κλοπιμαία οικειοθελώς, τότε η πράξη τους παύει να είναι αξιόποινη !
Στις κακουργηματικές κλοπές και υπεξαιρέσεις, η ικανοποίηση του θύματος, πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι την άσκηση ποινικής δίωξης, όχι επομένως μετά ή στο Δικαστήριο !
Ισχύει επίσης και εδώ η διάταξη ότι η μερική ικανοποίηση, οδηγεί σε μερική απαλλαγή του δράστη, γεγονός που έχει όπως είδαμε σημαντικές συνέπειες, αφού μπορεί να οδηγήσει στον αποχαρακτηρισμό μίας πράξης από κακούργημα σε πλημμέλημα, έτσι π.χ αν το ποσόν της υπεξαίρεσης είναι πάνω από το κρίσιμο όριο των 73.000 ευρώ, μπορεί ο δράστης να επιστρέψει ένα μέρος των χρημάτων, ώστε να πέσει κάτω από 73.000 και να πάει για πλημμέλημα !
Εννοείται ότι στις περιπτώσεις απόπειρας κλοπής, αρκεί η δήλωση του (παρολίγον) θύματος ότι έχει ικανοποιηθεί, αφού το πράγμα δεν έφυγε ποτέ από την κατοχή του (δεν κατάφερε ο δράστης να το πάρει δηλαδή).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.