Με αφορμή τα σημερινά δημοσιεύματα σε ΜΜΕ περί "παραδειγματικής ποινής" που επιβλήθηκε σε παιδεραστή στην Κρήτη, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε τα εξής :
Στόχος της ποινής είναι η τιμωρία του δράστη για το κακό που προξένησε, η αποκατάσταση της κοινωνικής τάξης και ειρήνης και ο σωφρονισμός του δράστη, μέσω της προσβολής δικών του έννομων αγαθών (ελευθερία, περιουσία) ως ανταπόδοση για τα έννομα αγαθά, που ο ίδιος προσέβαλε με την εγκληματική του δράση.
Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η ποινή που επιβάλλεται στον εκάστοτε κατηγορούμενο, αποσκοπεί στον παραδειγματισμό των ..άλλων, ώστε και εκείνοι να μην διαπράξουν αντίστοιχο έγκλημα : τέτοια λειτουργία δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να επιτελεί η ποινή, γιατί αφενός έτσι ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζεται ως μέσο, ως πράγμα για επίτευξη κάποιου σκοπού και όχι ως άνθρωπος, γεγονός που απαγορεύεται από το Σύνταγμα και αφετέρου διότι είναι αφελές να πιστέψουμε ότι αύριο θα θυμάται κανείς την επιβληθείσα ποινή... !
Ο "παραδειγματισμός" και ο σωφρονισμός της ποινής δεν μπορεί επομένως παρά να αναφέρεται και να επιδιώκεται μόνον σε σχέση με τον εκάστοτε καταδικασθέντα και με κανέναν τρίτο.
Ο Ποινικός μας Κώδικας, στο άρθρο 79, αναφέρει μάλιστα τους κανόνες επιμέτρησης της ποινής, ώστε οι Δικαστές να έχουν συγκεκριμένα και αντικειμενικά κριτήρια για το ποια ποινή τελικά θα επιβάλουν, ενόψει και της ευρύτητας των απειλούμενων ποινών π.χ όταν προβλέπεται κάθειρξη από 5 έως 20 έτη : θα είναι 7, 10 ή 18 ;;
Τα κριτήρια αυτά είναι : α) η βαρύτητα του εγκλήματος και β) η προσωπικότητα του δράστη.
Σχετικά με το πρώτο περαιτέρω, προβλέπονται άλλα κριτήρια, όπως : α) η βλάβη που προξένησε το έγκλημα ή ο κίνδυνος που προκάλεσε β) η φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος καθώς επίσης και όλες οι περιστάσεις τόπου, χρόνου, μέσων και τρόπου τέλεσης ή προπαρασκευής του αδικήματος και γ) ο βαθμός του δόλου ή αμέλειας του δράστη. Με βάση αυτά π.χ άλλη βαρύτητα έχει η ληστεία μετά φόνου, όταν δράστες και θύμα συμπλέκονται άγρια και άλλη, όταν οι (θρασύδειλοι) ληστές σκοτώνουν ανυπεράσπιστα και αδύναμα γεροντάκια, προκαλώντας τους ασφυξία με μαξιλάρια κλπ !
Όσον αφορά τώρα την προσωπικότητα του δράστη, ο Νόμος ορίζει ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψιν του : α) τα αίτια που τον ώθησαν στο έγκλημα, την αφορμή που του δόθηκε και το σκοπό που επιδίωξε β) το χαρακτήρα του δράστη και το βαθμό ανάπτυξής του γ) τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις, όπου μεγάλωσε και την προηγούμενη ζωή του και δ) τη διαγωγή του κατά τη διάρκεια της πράξης αλλά και μετά, αν δηλαδή επέδειξε μετάνοια και διάθεση να επανορθώσει τις συνέπειες της (εγκληματικής) πράξης του.
Να σημειωθεί τέλος ότι, βάσει Νόμου, πρέπει να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές σε όσους έδρασαν από μίσος φυλετικό, εθνικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω διαφορετικών ..σεξουαλικών προτιμήσεων (ρατσιστικές επιθέσεις).
Στόχος της ποινής είναι η τιμωρία του δράστη για το κακό που προξένησε, η αποκατάσταση της κοινωνικής τάξης και ειρήνης και ο σωφρονισμός του δράστη, μέσω της προσβολής δικών του έννομων αγαθών (ελευθερία, περιουσία) ως ανταπόδοση για τα έννομα αγαθά, που ο ίδιος προσέβαλε με την εγκληματική του δράση.
Πουθενά δεν αναφέρεται ότι η ποινή που επιβάλλεται στον εκάστοτε κατηγορούμενο, αποσκοπεί στον παραδειγματισμό των ..άλλων, ώστε και εκείνοι να μην διαπράξουν αντίστοιχο έγκλημα : τέτοια λειτουργία δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να επιτελεί η ποινή, γιατί αφενός έτσι ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζεται ως μέσο, ως πράγμα για επίτευξη κάποιου σκοπού και όχι ως άνθρωπος, γεγονός που απαγορεύεται από το Σύνταγμα και αφετέρου διότι είναι αφελές να πιστέψουμε ότι αύριο θα θυμάται κανείς την επιβληθείσα ποινή... !
Ο "παραδειγματισμός" και ο σωφρονισμός της ποινής δεν μπορεί επομένως παρά να αναφέρεται και να επιδιώκεται μόνον σε σχέση με τον εκάστοτε καταδικασθέντα και με κανέναν τρίτο.
Ο Ποινικός μας Κώδικας, στο άρθρο 79, αναφέρει μάλιστα τους κανόνες επιμέτρησης της ποινής, ώστε οι Δικαστές να έχουν συγκεκριμένα και αντικειμενικά κριτήρια για το ποια ποινή τελικά θα επιβάλουν, ενόψει και της ευρύτητας των απειλούμενων ποινών π.χ όταν προβλέπεται κάθειρξη από 5 έως 20 έτη : θα είναι 7, 10 ή 18 ;;
Τα κριτήρια αυτά είναι : α) η βαρύτητα του εγκλήματος και β) η προσωπικότητα του δράστη.
Σχετικά με το πρώτο περαιτέρω, προβλέπονται άλλα κριτήρια, όπως : α) η βλάβη που προξένησε το έγκλημα ή ο κίνδυνος που προκάλεσε β) η φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος καθώς επίσης και όλες οι περιστάσεις τόπου, χρόνου, μέσων και τρόπου τέλεσης ή προπαρασκευής του αδικήματος και γ) ο βαθμός του δόλου ή αμέλειας του δράστη. Με βάση αυτά π.χ άλλη βαρύτητα έχει η ληστεία μετά φόνου, όταν δράστες και θύμα συμπλέκονται άγρια και άλλη, όταν οι (θρασύδειλοι) ληστές σκοτώνουν ανυπεράσπιστα και αδύναμα γεροντάκια, προκαλώντας τους ασφυξία με μαξιλάρια κλπ !
Όσον αφορά τώρα την προσωπικότητα του δράστη, ο Νόμος ορίζει ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψιν του : α) τα αίτια που τον ώθησαν στο έγκλημα, την αφορμή που του δόθηκε και το σκοπό που επιδίωξε β) το χαρακτήρα του δράστη και το βαθμό ανάπτυξής του γ) τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις, όπου μεγάλωσε και την προηγούμενη ζωή του και δ) τη διαγωγή του κατά τη διάρκεια της πράξης αλλά και μετά, αν δηλαδή επέδειξε μετάνοια και διάθεση να επανορθώσει τις συνέπειες της (εγκληματικής) πράξης του.
Να σημειωθεί τέλος ότι, βάσει Νόμου, πρέπει να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές σε όσους έδρασαν από μίσος φυλετικό, εθνικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω διαφορετικών ..σεξουαλικών προτιμήσεων (ρατσιστικές επιθέσεις).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.