Για να τύχει μειωμένης ποινής, ο καταδικασθείς οφείλει να επικαλεστεί και να αποδείξει (και αντίστοιχα το Δικαστήριο να δεχθεί) ότι συντρέχει στο πρόσωπό του ένα (τουλάχιστον) από τα ελαφρυντικά, που προβλέπει ο ποινικός Κώδικας και είναι τα εξής :
1. ότι έζησε ως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή. Είναι το γνωστό σε όλους ελαφρυντικό του "προτέρου εντίμου βίου". Να σημειωθεί επ' αυτού ότι δεν αρκεί η ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου, για γίνει δεκτό το ελαφρυντικό αυτό και ότι ο καταδικασθείς οφείλει να επικαλεστεί και να αποδείξει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, που θεμελιώνουν τον ισχυρισμό του, αλλιώς το Δικαστήριο δεν πρόκειται καν να ασχοληθεί (αν δηλ. πει απλά να μου αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου). Θα πρέπει κατά κάποιο τρόπο να φανεί ότι το συγκεκριμένο έγκλημα αποτελεί μία "παραφωνία" στη μέχρι τώρα ζωή του, η οποία υπήρξε καθόλα άψογη, με αναφορά σε θετικές ενέργειες και όχι στην απουσία εγκληματικής δράσης !
2. ότι στην πράξη του ωθήθηκε από μη ταπεινά αίτια ή λόγω ένδειας ή υπό το κράτος απειλής ή επιβολής προσώπου, με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης ή υποτέλειας. Παραδείγματα που θα μπορούσε να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός : κάποιος που έκλεψε, διότι είχε φτάσει σε έσχατο σημείο εξαθλίωσης και δεν είχε να φάει, κάποιος που πιάνει δουλειά με πλαστά χαρτιά, επειδή ήταν πολύ καιρό άνεργος και είχε απελπιστεί, υπάλληλος που κάνει το αδίκημα, κατόπιν "υπόδειξης" του αφεντικού του και υπό το φόβο μήπως χάσει τη δουλειά του, κάποιος που δεν πλήρωσε επιταγή και σφραγίστηκε, επειδή αρρώστησε αυτός ή συγγενής του και έδωσε τα χρήματα σε γιατρούς κλπ.
3. ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή και θλίψη εξαιτίας άδικης εναντίον του πράξης. Παραδείγματα : κάποιος σπάει στο ξύλο έναν άλλο, ο οποίος δημόσια βασανίζει το παιδάκι του ή ένα ζωάκι, κάποιος επιτίθεται σε πορτιέρη, ο οποίος του "ρίχνει πόρτα" και τον προσβάλει μπροστά σε άλλους ή κάποιος που ρίχνει γροθιά και τραυματίζει άτομο, που του "έβρισε τη μητέρα" κ.ο.κ.
4. ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του. Εδώ λοιπόν δεν αρκεί μία προφορική, απλή συγγνώμη, αλλά απαιτούνται θετικές ενέργειες, που δείχνουν μεταμέλεια, όπως π.χ η μεταφορά του θύματος σε νοσοκομείο, η επίσκεψη σε αυτό, η υλική αποζημίωση του θύματος, η υπόδειξη στην Αστυνομία που βρίσκονται τα κλοπιμαία ή των συνεργών κ.ο.κ και
5. ότι συμπεριφέρθηκε καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, μετά την πράξη του. Εδώ όπως δέχονται τα Δικαστήρια, δεν αρκεί η καλή διαγωγή στη φυλακή, το να εργάζεται μέσα δηλ., να μην κάνει πειθαρχικά παραπτώματα κλπ., αλλά απαιτείται η καλή διαγωγή να συμβαίνει υπό καθεστώς ελευθερίας !
Εφόσον λοιπόν γίνει δεκτό ένα από τα ως άνω ελαφρυντικά, η ποινή μειώνεται ως εξής :
-Αντί για ισόβια, επιβάλλεται κάθειρξη από 10 έως 20 έτη !
-Αντί για ποινή κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών, επιβάλλεται κάθειρξη έως 12 έτη ή φυλάκιση από 2 έως 5 χρόνια !
-Αντί για κάθειρξη έως 10 έτη, επιβάλλεται κάθειρξη έως 6 έτη ή φυλάκιση από 1 έως 5 χρόνια !
-Αν προβλέπεται και φυλάκιση και χρηματική ποινή, μπορεί να επιβληθεί μόνον η χρηματική ποινή
-Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο δικαστής μειώνει την ποινή ελεύθερα έως το ελάχιστο όριο !
Να σημειωθεί τέλος, ότι εφόσον συντρέχουν περισσότερα του ενός ελαφρυντικά ή άλλος λόγος μείωσης της ποινής (π.χ η μορφή συμμετοχής στο έγκλημα), η μείωση δεν γίνεται δύο ή τρεις φορές, αλλά μόνον μία φορά, ωστόσο ο δικαστής θα κινηθεί προς τα κατώτερα όρια μείωσης, που είδαμε παραπάνω.
1. ότι έζησε ως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή. Είναι το γνωστό σε όλους ελαφρυντικό του "προτέρου εντίμου βίου". Να σημειωθεί επ' αυτού ότι δεν αρκεί η ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου, για γίνει δεκτό το ελαφρυντικό αυτό και ότι ο καταδικασθείς οφείλει να επικαλεστεί και να αποδείξει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, που θεμελιώνουν τον ισχυρισμό του, αλλιώς το Δικαστήριο δεν πρόκειται καν να ασχοληθεί (αν δηλ. πει απλά να μου αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου). Θα πρέπει κατά κάποιο τρόπο να φανεί ότι το συγκεκριμένο έγκλημα αποτελεί μία "παραφωνία" στη μέχρι τώρα ζωή του, η οποία υπήρξε καθόλα άψογη, με αναφορά σε θετικές ενέργειες και όχι στην απουσία εγκληματικής δράσης !
2. ότι στην πράξη του ωθήθηκε από μη ταπεινά αίτια ή λόγω ένδειας ή υπό το κράτος απειλής ή επιβολής προσώπου, με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης ή υποτέλειας. Παραδείγματα που θα μπορούσε να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός : κάποιος που έκλεψε, διότι είχε φτάσει σε έσχατο σημείο εξαθλίωσης και δεν είχε να φάει, κάποιος που πιάνει δουλειά με πλαστά χαρτιά, επειδή ήταν πολύ καιρό άνεργος και είχε απελπιστεί, υπάλληλος που κάνει το αδίκημα, κατόπιν "υπόδειξης" του αφεντικού του και υπό το φόβο μήπως χάσει τη δουλειά του, κάποιος που δεν πλήρωσε επιταγή και σφραγίστηκε, επειδή αρρώστησε αυτός ή συγγενής του και έδωσε τα χρήματα σε γιατρούς κλπ.
3. ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή και θλίψη εξαιτίας άδικης εναντίον του πράξης. Παραδείγματα : κάποιος σπάει στο ξύλο έναν άλλο, ο οποίος δημόσια βασανίζει το παιδάκι του ή ένα ζωάκι, κάποιος επιτίθεται σε πορτιέρη, ο οποίος του "ρίχνει πόρτα" και τον προσβάλει μπροστά σε άλλους ή κάποιος που ρίχνει γροθιά και τραυματίζει άτομο, που του "έβρισε τη μητέρα" κ.ο.κ.
4. ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του. Εδώ λοιπόν δεν αρκεί μία προφορική, απλή συγγνώμη, αλλά απαιτούνται θετικές ενέργειες, που δείχνουν μεταμέλεια, όπως π.χ η μεταφορά του θύματος σε νοσοκομείο, η επίσκεψη σε αυτό, η υλική αποζημίωση του θύματος, η υπόδειξη στην Αστυνομία που βρίσκονται τα κλοπιμαία ή των συνεργών κ.ο.κ και
5. ότι συμπεριφέρθηκε καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, μετά την πράξη του. Εδώ όπως δέχονται τα Δικαστήρια, δεν αρκεί η καλή διαγωγή στη φυλακή, το να εργάζεται μέσα δηλ., να μην κάνει πειθαρχικά παραπτώματα κλπ., αλλά απαιτείται η καλή διαγωγή να συμβαίνει υπό καθεστώς ελευθερίας !
Εφόσον λοιπόν γίνει δεκτό ένα από τα ως άνω ελαφρυντικά, η ποινή μειώνεται ως εξής :
-Αντί για ισόβια, επιβάλλεται κάθειρξη από 10 έως 20 έτη !
-Αντί για ποινή κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών, επιβάλλεται κάθειρξη έως 12 έτη ή φυλάκιση από 2 έως 5 χρόνια !
-Αντί για κάθειρξη έως 10 έτη, επιβάλλεται κάθειρξη έως 6 έτη ή φυλάκιση από 1 έως 5 χρόνια !
-Αν προβλέπεται και φυλάκιση και χρηματική ποινή, μπορεί να επιβληθεί μόνον η χρηματική ποινή
-Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο δικαστής μειώνει την ποινή ελεύθερα έως το ελάχιστο όριο !
Να σημειωθεί τέλος, ότι εφόσον συντρέχουν περισσότερα του ενός ελαφρυντικά ή άλλος λόγος μείωσης της ποινής (π.χ η μορφή συμμετοχής στο έγκλημα), η μείωση δεν γίνεται δύο ή τρεις φορές, αλλά μόνον μία φορά, ωστόσο ο δικαστής θα κινηθεί προς τα κατώτερα όρια μείωσης, που είδαμε παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.