Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

σωματικές βλάβες : διακρίσεις και ποινές (μέρος 2ο)

  Εκτός από την απλή σωματική βλάβη (με δόλο ή από αμέλεια), που συνιστά τη βασική μορφή του εν λόγω εγκλήματος, υπάρχουν και οι εξής κατηγορίες :
β) Η απρόκλητη σωματική βλάβη, η οποία ονομάζεται έτσι, όταν μεταξύ δράστη και θύματος δεν υπάρχουν "προηγούμενα", μπορεί δηλαδή να μην γνωρίζονται καν και σε κάθε περίπτωση δεν υπήρξε πρόκληση εκ μέρους του παθόντα (χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι όταν υπάρχει πρόκληση, δεν επιβάλλεται ποινή ! μόνο υπό προϋποθέσεις η πρόκληση μπορεί να οδηγήσει σε απαλλαγή ή σε μειωμένη ποινή, ως ελαφρυντικό).
   Η μορφή αυτή τιμωρείται επίσης ως πλημμέλημα, με ποινή φυλάκισης από 6 μήνες έως 5 χρόνια. Η κύρια διαφορά της από την απλή σωματική βλάβη είναι ότι διώκεται πάντοτε αυτεπάγγελτα και όχι κατόπιν μήνυσης !
   Υπάρχουν μάλιστα και 2 επιβαρυντικές περιπτώσεις απρόκλητης σωματικής βλάβης, που είναι οι εξής :
-Όταν στην πράξη συμμετέχουν 2 ή περισσότεροι ή όταν έχει το χαρακτήρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης (ιδ. παρακάτω), το κατώτατο όριο της ποινής ανεβαίνει στο ένα έτος φυλάκισης ! και
-Αν ο δράστης ή οι δράστες έχουν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους (κουκούλα, κράνη κλπ), τότε η ελάχιστη ποινή ανεβαίνει επίσης στο 1 έτος, αν ο δράστης έδρασε μόνος και στα 2 έτη, αν συμμετείχαν περισσότεροι !
γ) Η επικίνδυνη σωματική βλάβη, η οποία έχει να κάνει με τον τρόπο, τα μέσα και γενικά τις περιστάσεις υπό τις οποίες έδρασε ο υπαίτιος και με βάση τα οποία θα μπορούσε να προκύψει κίνδυνος ζωής ή βαριά σωματική βλάβη. Αρκεί δηλαδή το ενδεχόμενο (κίνδυνος, εξ ού και επικίνδυνη) επικίνδυνου τραυματισμού ή θανάτου και δεν απαιτείται φυσικά να επήλθε το αποτέλεσμα αυτό, διότι μετά θα μιλούσαμε για άλλο αδίκημα (ανθρωποκτονία κλπ). Τιμωρείται με φυλάκιση από 3 μήνες έως 5 έτη.
δ) Η βαριά σωματική βλάβη, είναι εκείνη που είχε ως επακόλουθο τη βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος. Ο Νόμος εξειδικεύει τις έννοιες αυτές, ορίζοντας ως βαριά σωματική βλάβη :
-τον κίνδυνο για τη ζωή του θύματος. Είναι π.χ οι περιπτώσεις εκείνες, όπου οι ιατροί αποφαίνονται ότι αν το χτύπημα ήταν δύο εκατοστά πιο δίπλα, θα ήταν θανατηφόρο και γενικά οι περιπτώσεις όπου ο παθών νοσηλεύεται στην εντατική και γλυτώνει παρά τρίχα.
-τη βαριά και μακροχρόνια αρρώστια. Εδώ εντάσσεται π.χ και η επίκαιρη περίπτωση της μόλυνσης με τον ιό του AIDS !
-σοβαρό ακρωτηριασμό. Εδώ δε χρειάζεται επεξήγηση και
-τη μακροχρόνια εμπόδιση του παθόντος να χρησιμοποιεί το σώμα ή τη διάνοιά του. Εδώ εντάσσονται περιπτώσεις, όπου το θύμα μένει για καιρό καθηλωμένος στο Νοσοκομείο ή περπατάει για καιρό με πατερίτσες ή παθαίνει αμνησία κ.ο.κ. Να πούμε π.χ ότι έχει κριθεί ως βαριά σωματική βλάβη κατά συρροή, η ρίψη από ιατρό (!) στον καφέ συναδέλφων του ναρκωτικής ουσίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει σωματικές βλάβες, αλλά εμποδίζει και το λήπτη να σκεφτεί καθαρά κλπ.
   Η περίπτωση αυτή τιμωρείται με φυλάκιση από 2 έως 5 έτη, ως πλημμέλημα δηλαδή, όταν ο δράστης δεν επεδίωκε αυτό το αποτέλεσμα π.χ σε τροχαίο ατύχημα, ενώ αν ο υπαίτιος φορούσε κουκούλα, κράνος κλπ. η ελάχιστη ποινή ανεβαίνει στα 3 έτη π.χ διαδηλωτής με κουκούλα, που πετάει πέτρα και τραυματίζει σοβαρά αστυνομικό ή πολίτη στο κεφάλι.
   Αν όμως ο δράστης επεδίωκε το αποτέλεσμα, τότε μιλάμε για τη βαριά (σκοπούμενη) σωματική βλάβη, η οποία είναι κακούργημα και τιμωρείται με κάθειρξη από 5 έως 10 έτη.
   Σημαντική σημείωση : Ο δόλος του δράστη της βαριάς (σκοπούμενης) σωματικής βλάβης θα πρέπει να είναι άμεσος, α' βαθμού και δεν αρκεί ο ενδεχόμενος, να επιδιώκει δηλαδή το συγκεκριμένο αποτέλεσμα και όχι απλά να το αποδέχεται ως ενδεχόμενο να συμβεί !



1 σχόλιο:

  1. βάση της τελευταίας σημείωσης, δεν είναι και τόσο σίγουρο, ότι, οι πόρνες που συλλαμβάνονται τώρα σωρηδόν, ως πάσχουσες από AIDS, θα καταδικαστούν τελικά για κακούργημα, διότι θα πρέπει να αποδειχτεί (σωρευτικά) : 1. ότι γνώριζαν ότι είναι φορείς της ασθένειας και 2. ότι ΕΙΧΑΝ ΣΚΟΠΟ να μολύνουν τους πελάτες. Κανένα από τα δύο δεν είναι εύκολο να αποδειχτεί, ειδικά αν προκύψει π.χ ότι η μη χρήση προφυλακτικού ήταν επιθυμία (ή και ..απαίτηση) του πελάτη, ο οποίος φυσικά "έπαιζε με τη φωτιά" εν γνώσει του. Η εγκληματική αμέλεια βέβαια των πελατών δεν αρκεί, από την άλλη, για να απαλλάξει και τις πόρνες από τις κατηγορίες, διότι το "συντρέχον πταίσμα" των θυμάτων, λαμβάνεται υπόψιν μόνον σε αστικής φύσεως υποθέσεις αποζημίωσης και όχι στα ποινικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.