Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

η Οδύσσεια συνεχίζεται...

    Η ανακοίνωση (με βιντεοσκοπημένο μήνυμα) ότι "βγήκαμε από τα Μνημόνια" δεν συγκίνησε και δικαίως κανέναν, ούτε ένιωσε κανείς, κάποια αλλαγή στην ζωή του, προς το καλύτερο.
 Ουσιαστικά, αυτό που έγινε, είναι ότι τελείωσαν οι δανειακές συμβάσεις, με τις οποίες απετράπη, το 2010, η άτακτη χρεοκοπία της Βενεζουέλας των Βαλκανίων, με απρόβλεπτες συνέπειες...
 Πλέον, δεν θα δανειζόμαστε από την ...τρισκατάρατη τρόϊκα, με επιτόκια, κάτω από 2%, αλλά από τις Αγορές, στις οποίες, αν βγαίναμε αύριο, θα μας έδιναν πάνω από 4,5% επιτόκια !
 Ο Τσίπρας, αθετώντας ακόμα μία υπόσχεση του, δεν έκανε την ανακοίνωση, από το ακριτικό Καστελλόριζο, αλλά από την Ιθάκη, θέλοντας να συμβολίσει την "επιστροφή σε αυτήν".
 Ποια είναι λοιπόν "η Ιθάκη" για την Ψωροκώσταινα, τι σημαίνει "επιστροφή στην κανονικότητα", ποιο είναι "το φυσιολογικό", για την χώρα μας, αν υποθέσουμε ότι τα Μνημόνια, ήταν κάτι αφύσικο και έκτακτο ;
 Ξεχνώντας ότι τα σημαντικότερα μέτρα των Μνημονίων, αυτά, που θα έπρεπε να είχαν γίνει, από την πρώτη στιγμή, έχουν μετατεθεί στις καλένδες, ήτοι οι μειώσεις στο αφορολόγητο και στις συντάξεις (που δίνονται, χωρίς να έχουν πληρωθεί, αντίστοιχα, από τον φορολογούμενο, στην πλειοψηφία τους, πλέον), είναι σαφές ότι "το τέλος των Μνημονίων" δε λέει ΤΊΠΟΤΑ, από μόνο του !
 Το βασικό και κυρίαρχο ζητούμενο, είναι, να ξαναγίνει η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, ένα κράτος μη τριτοκοσμικό, να πάψει να είναι ένα κράτος που βρίσκεται στον ΠΆΤΟ, από άποψη "κοινωνικής Δικαιοσύνης".
 Ουσιαστικά και πιο ορθά, θα λέγαμε ότι πρέπει ...να ξαναγίνει Κράτος, διότι αυτή τη στιγμή είναι χαμαιτυπείο και το ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ πράγμα, που θα έπρεπε να συζητάμε, είναι τα Μνημόνια και το τέλος τους ή μη !
 Το συμπέρασμα μου, μόνον αυθαίρετο δεν είναι και αποδεικνύεται καθημερινά, αρκεί να διαβάσεις τις ειδήσεις...
 Κάποιες ειδήσεις του καλοκαιριού, που πέρασαν στα ψιλά, ως συνήθως, λες και είναι φυσιολογικά αυτά τα πράγματα, είναι, λοιπόν και οι εξής : πρώτον, καθηγητής δημόσιου Σχολείου, ένιωσε αδιαθεσία-καρδιακή προσβολή και πήγε στο Κέντρο Υγείας Καμμένων Βούρλων, όπου ...δεν υπήρχε ούτε σκυλί και πέθανε !
 Προφανώς, κάποτε το κτίριο αυτό, που κόστισε αρκετά εκατομμύρια στον φορολογούμενο, εγκαινιάστηκε με φιέστα, από κάποιον πολιτικό και ωστόσο παραμένει "φάντασμα", δε λειτουργεί καν...
 Δεύτερον, μία γυναίκα σε πόλη της Δυτικής Ελλάδας, νομίζω Πρέβεζα, παραλίγο επίσης να χάσει την ζωή της, επειδή το εκεί Κέντρο Υγείας, λειτουργεί τις ...μονές (ή ζυγές, μικρή σημασία έχει αυτό) ημέρες του μήνα, τις υπόλοιπες παραμένει επίσης κλειστό !
 Και φυσικά, σε περιοχές, όπου κατακλύζονται από τουρίστες, το καλοκαίρι, όπως η Χαλκιδική και η Κρήτη, εξακολουθεί να μην υπάρχει ασθενοφόρο, ούτε για δείγμα, όπως καταγγέλεται.
  Όταν συμβαίνουν αυτά (δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μου, στις ειδήσεις τα διαβάζουμε) και παρόμοια, ΠΌΣΟ λογικό, είναι να μιλάς, για τέλη Μνημονίων, ανάπτυξη και άλλες τέτοιες μπαρούφες, όταν, εν έτει 2018, η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, δεν παρέχει ούτε τα βασικά, ούτε τα στοιχειώδη, στον άγρια φορολογούμενο πολίτη της ;
  Αυτή τη στιγμή, δηλαδή από το 2010 και μετά, το μόνον που άλλαξε είναι η άγρια υπεροφορολόγηση και μάλιστα ορισμένων, όχι όλων, η αδυναμία εξωτερικού δανεισμού, οδήγησε στον ...εσωτερικό (υποχρεωτικό) δανεισμό, μέσω των φόρων !
 Ακόμα και έτσι, όμως, η Ψωροκώσταινα, αδυνατεί να εξασφαλίσει δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Ασφάλεια και ό,τι άλλο, θα έπρεπε, στον πολίτη, που πληρώνει τους φόρους του...
   Μέσα σε όλα αυτά, έχεις και τους Εισαγγελείς, να κοιμούνται τον ύπνο του ...αδίκου, σε καμία από τις 3 ως άνω περιπτώσεις δεν συγκινήθηκαν, για να επέμβουν αυτεπάγγελτα και δημόσια, μπας και αρχίσουν να διορθώνονται τα "κακώς κείμενα" !
   Σε ένα τέτοιο περιβάλλον διάλυσης, ξεχαρβάλωσης, παρακμής, αδιαφορίας, παρανομίας, διαφθοράς κ.ο.κ, δεν μπορεί να γίνεται ΚΑΝ συζήτηση, για την "επόμενη μέρα", για επενδύσεις, ανάπτυξη κλπ, πρέπει πρώτα να χτιστεί ξανά το Κράτος αυτό, από το μηδέν.
  Είναι μάλλον βέβαιο, όσο απαισιόδοξο και αν ακούγεται, ότι η Οδύσσεια του να ζεις και να εργάζεσαι, στην Βενεζουέλα των Βαλκανίων, δεν θα τελειώσει, δυστυχώς, ποτέ, δεν θα δούμε ποτέ τα μαγευτικά ακρογιάλια της Ιθάκης, θα κλείσουμε τα μάτια μας, για πάντα, παλεύοντας στο "πέλαγος της απελπισίας", με φόρους και εισφορές, υπέρ άλλων-τρίτων, ΑΔΙΚΊΕΣ και ένα σωρό άλλα άσχημα πράγματα...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.