πως κερδίζονται οι Δίκες !

   Δεν έγραψα "πως κερδίζω τις Δίκες", γιατί πρέπει να είμαστε ταπεινοί ! Τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά είναι 100 % αληθινά και προέρχονται από μία αστική Δίκη, η οποία έγινε περί τα μέσα Μαΐου 2012. Εκπροσωπούσα τον εναγόμενο και η απόφαση βγήκε στις 10/8 και απέρριψε την αγωγή (τα ονόματα των διαδίκων, ο αριθμός της απόφασης κλπ είναι στη διάθεση οποιουδήποτε).
    Η ενάγουσα ισχυριζόταν ότι είχε συνάψει ερωτική σχέση με τον εντολέα μου (λεπτομέρεια : ήταν 15 + χρόνια μεγαλύτερη, χήρα με παιδιά μεγάλα), ότι ο τελευταίος της απέσπασε διάφορα χρηματικά ποσά, δήθεν παραπειστικά και ζητούσε, μαζί με ηθική βλάβη, σχεδόν 60.000 ευρώ !!
     Το μυστικό, πιστεύω, για να κερδίσεις τον αντίδικο είναι να καταλάβεις τα αδύνατα σημεία του, που "χωλαίνει" και να τα εκμεταλλευτείς υπέρ σου : αυτό ενίοτε μπορεί να σημάνει ότι θα κερδίσεις, ακόμα και αν ο άλλος, κατά βάση, έχει δίκιο... .
      Στην υπόθεσή μας, ήταν φανερό ότι η αντίδικος είχε πρόβλημα στο πως θα αποδείξει τους ισχυρισμούς της : μιλούσε για SMS, συνομιλίες σε "ανοιχτή ακρόαση", εξομολογήσεις σε φίλες κλπ.
      Πατώντας (κυριολεκτικά) εκεί, περάσαμε στην αντεπίθεση και είπαμε ότι τα αποδεικτικά μέσα αυτά είναι παράνομα (απόρρητο επικοινωνιών κλπ) και απειλήσαμε ότι θα προβούμε σε μηνύσεις και αγωγές, με τη σειρά μας. Αυτή ήταν η βασική γραμμή, βέβαια, δεν είπαμε μόνον αυτό.
       Το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο, πέραν κάθε φαντασίας : η αντίδικος (κατόπιν συνεννόησης με τη δικηγόρο της, προφανώς) δεν κατέθεσε καν όλα τα στοιχεία που είχε, δεν συμπλήρωσε καν το φάκελλό της, όπως πρέπει, εντός 3 ημερών, με γραμμάτια, χαρτόσημα κλπ..μιλάμε δηλαδή για ΑΤΑΚΤΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ, υπό το φόβο ότι θα προβούμε σε αντίποινα !
        Δεν προσκόμισε ούτε καν τις αποδείξεις της τράπεζας, που αποδείκνυαν -πλήρως- την κατάθεση σε λογαριασμό του πελάτη μου ! (αυτές από μόνες τους βέβαια δεν αρκούν, πρέπει να αποδειχτεί και για ποιο λόγο δόθηκαν τα χρήματα, αν έπρεπε να επιστραφούν και πότε).
        Η αλήθεια είναι πως όταν είδα την αντίδικο, τη μάρτυρά της και κυρίως τη δικηγόρο της, με ντύσιμο παραλίας ("ψαράδικα" παντελόνια κλπ), είπα μέσα μου : "αν χάσω από αυτές, θα πρέπει να κάψω το πτυχίο μου και να πάω να φυλάω πρόβατα" (χαχα).
        Η απόφαση βέβαια κινείται λιγάκι στα όρια του παραλόγου : αντί να απορρίψει την αγωγή ως αναπόδεικτη, την απέρριψε λόγω αοριστίας, ήτοι για τυπικούς λόγους (είχαμε και εμείς ένσταση αοριστίας, αλλά όχι στο ίδιο σημείο) !!
         Και τα παράλογα όμως έχουν την εξήγησή τους : Η πρόεδρος (η οποία τυχαίνει να υπήρξε συμφοιτήτριά μου), θέλοντας, πιστεύω, να προστατεύσει την ενάγουσα, από τυχόν δικές μας μηνύσεις και αγωγές, ούσα γυναίκα και η ίδια, έδωσε αυτή τη λύση, για να "εκτονώσει" την κατάσταση και να μη δοθεί συνέχεια στη διαμάχη, συνέχεια φυσικά που κανείς δεν επιθυμούσε εξαρχής !
         Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι απειλές μας υπήρξαν ψεύτικες και "ψαρωτικές" (ακόμα και για την πρόεδρο-χαχα), διότι θα μπορούσαν να γίνουν πράξη, είχαν δηλαδή έρεισμα, αλλιώς δεν πιστεύω ότι θα συνέβαιναν όλα αυτά και δεν θα γίνονταν η αντίδικος "καπνός" !
         Στην περίπτωσή μας, ισχύει πλήρως η έκφραση "έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα", διότι ο εντολέας μου απαλλάχτηκε από έναν "βραχνά", ύψους 60.000 ευρώ και μάλιστα σχεδόν ανώδυνα και αναίμακτα !!
         Το ηθικό δίδαγμα για την αντίδικο, ήταν ότι πρέπει να βρει κάποιον στην ηλικία της και το γενικότερο ότι "καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση".
          Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι η ικανότητα του δικηγόρου να βρίσκει τα δυνατά σημεία του πελάτη του και τα αδύνατα του αντιπάλου-αντιδίκου, είναι ένα ταλέντο, με το οποίο γεννιέσαι και το καλλιεργείς, ή το'χεις ή δεν το'χεις, πουθενά δε διδάσκεται και από την άποψη αυτή, αισθάνομαι τυχερός.
          Όποιος/α με επιλέξει για δικηγόρο του/της, θέλω να πιστεύω ότι δεν θα χάσει, όσο υπεροπτικό και αν ακούγεται αυτό. Μιλάμε πάντα για υποθέσεις, όπου υπάρχει αντιδικία, αντίθεση και ανταλλαγή επιχειρημάτων, που είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες !

Υ.Γ : εξυπακούεται ότι κάθε υπόθεση χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση και διαφορετική στρατηγική, γι' αυτό μη μου πει κάποιος "έκανα ό,τι λες και έφαγα τα μούτρα μου" ! (χαχα)