τι σημαίνει "Κοινωνικό Κράτος" ?

   Μία ακόμα παρεξηγημένη, διαστρεβλωμένη, θα έλεγα, έννοια, στην Ελλάδα, είναι και η έννοια "Κοινωνικό Κράτος", πάνω στην οποία χτίζονται προεκλογικές εκστρατείες, μαζεύονται ψηφαλάκια, γίνονται πορείες, διαδηλώσεις κλπ.
   Το κράτος ονομάζεται κοινωνικό, όποτε επεμβαίνει για να βοηθήσει -οικονομικά κυρίως- ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, ανθρώπους (πραγματικά) ανάπηρους, άπορους, άνεργους, άρρωστους και πονεμένους και αυτό είναι εύλογο και αποδεκτό, στα πλαίσια της λειτουργίας του και της αποστολής του.
   Από αυτό το ιδανικό όμως, έως την πραγματική εφαρμογή στην πράξη, στην Ελλάδα τουλάχιστον, το χάσμα είναι τεράστιο, διότι οι προδότες και πουλημένοι πολιτικοί, από το '81 κυρίως και μετά, έδωσαν στον κόσμο την εντύπωση, ότι το Κράτος είναι υποχρεωμένο να μοιράζει λεφτά σε όλους, αδιακρίτως ή τουλάχιστον στα λαμόγια, στους πιο πονηρούς και απατεώνες.
    Ξαφνικά, από την απουσία τυχόν κοινωνικής πρόνοιας, περάσαμε στο αντίθετο άκρο, εκεί όπου το Κράτος ένιωθε υποχρεωμένο (από ποιον άραγε ?) να δώσει σύνταξη σε 40ρηδες και 50ρηδες, σε αλλοδαπούς, με 2 μήνες εργασίας στην Ελλάδα, σε "αγρότες", που δεν έχουν δουλέψει, ούτε μία ώρα στο χωράφι και να μοιράσει, δεξιά και αριστερά, επιδόματα και βοηθήματα, απίστευτης επινόησης και "σύλληψης".
    Το κακό, που έγινε έτσι, εστιάζεται σε 2 βασικούς τομείς : πρώτον, έμαθε, συνήθισε τον κόσμο να ζητάει και μόνον, όχι να δίνει ή να παράγει, να μην κάνει τίποτα και να πληρώνεται, να περιμένει από το κράτος να του λύσει όλα τα προβλήματα και να τον ταΐσει και δεύτερον, βούλιαξε φυσικά τα κρατικά ταμεία.
    Διότι για να κάνεις κοινωνική πολιτική πρόνοιας, πρέπει να έχεις πλεόνασμα, δεν μπορεί να δίνεις από το υστέρημα ή -όπως γινόταν- ακόμα πιο καταστροφικά, με ..δανεικά !
    Χώρες, που έχουν απίστευτα συστήματα υγείας και πρόνοιας, όπως π.χ ο Καναδάς, συγκαταλέγονται στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, έχουν τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα, τεράστιες εξαγωγές και παραγωγή και είναι σε θέση να υποστηρίξουν, με άνεση, το "Κοινωνικό τους Κράτος".
     Εδώ, γίναμε ξαφνικά ...γαλαντόμοι και γενναιόδωροι, επιδοτώντας τον κάθε τελειωμένο-λαμόγιο, χωρίς να υπάρχει λόγος, μόνο και μόνον για μερικά ψηφαλάκια ακόμα, για να εδραιωθεί στη συνείδηση του πελάτη-φανατικού ψηφοφόρου η πεποίθηση αιώνιας ευγνωμοσύνης στους "ευεργέτες" του !
     Το πιο τρανταχτό και πολύ πρόσφατο παράδειγμα, είναι ασφαλώς η απόφαση της κυβέρνησης Τζέφρι να μοιράσει, σε μια ήδη χρεωκοπημένη χώρα, μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ως επίδομα αλληλεγγύης, επίδομα που το εισέπραξαν ακόμα και οι σκαφάτοι και πισινάτοι, με τα εκκαθαριστικά των 6.000 ευρώ το χρόνο...
     Κλείνω με τη μόνιμη, πλέον, επωδό : δεν ήταν στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζαμε, διότι οι "καπετάνιοι" ήταν (και δυστυχώς είναι) ανίδεοι από θάλασσα, κάναμε καπεταναίους αυτούς, που δεν κάνουν, ούτε για ...μούτσοι !