Ο κατήφορος της ελληνικής κοινωνίας, συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς, δυστυχώς και παρά τη χρεοκοπία μας, που λογικά θα έπρεπε να είχε κάνει τους ανθρώπους περισσότερο υπεύθυνους, να λειτουργήσει ως "καμπανάκι" ότι στραβά αρμενίζουμε, εντούτοις για κάποιους, κυριολεκτικά "πέρα βρέχει" !
Αφορμή για το σημερινό σχόλιο, αποτελούν 2 γεγονότα της πρόσφατης ειδησεογραφίας : Το πρώτο έχει να κάνει, με τη νέα καταδρομική-δολοφονική επίθεση, που έλαβε χώρα, στα μεταλλεία χρυσού, στις Σκουριές Χαλικιδικής.
Οι υπάνθρωποι αυτοί, άσχετα αν κανείς συμφωνεί ή όχι με την εν λόγω επένδυση, θα έπρεπε να βρίσκονται στη ΦΥΛΑΚΗ : εκεί ανήκουν και όχι στην κοινωνία, η οποία οφείλει να προστατευτεί, από τέτοιους εγκληματίες, οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να καίνε, να καταστρέφουν και να σκοτώνουν, σα να μην τρέχει τίποτε !
Και όμως τα άτομα αυτά, που κρύβονται πίσω από μάσκες και κουκούλες, διότι δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να αντικρίσουν τον εαυτό τους, στον καθρέφτη, ζουν ανάμεσά μας, όπως οι δολοφόνοι της Μαρφίν, έχοντας διαπράξει σωρεία εγκληματικών-κακουργηματικών ενεργειών. Το μόνο ευτύχημα είναι ότι -πέρα από το σοκ- οι φύλακες είναι σώοι και αβλαβείς.
Πρόκειται μάλλον για κομπλεξικούς μηδενιστές, οι οποίοι δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, δεν έχουν όνειρα, φιλοδοξίες και άλλες ασχολίες (το περίεργο είναι ποιος τους συντηρεί, μάλλον ο ..κρατικός προϋπολογισμός και αυτούς), δεν ξέρουν τι θα πει δουλειά και δημιουργία και προσπαθούν να καταστρέψουν ό,τι καλό πάνε να δημιουργήσουν οι άλλοι, από κόμπλεξ κατωτερότητας και μόνον.
Είναι προφανώς οργανωμένοι, με αρχηγούς και "πρόβατα", που κάνουν ό,τι διατάξει ο αρχηγός-καθοδηγητής, ζουν μέσα σε μία απίστευτη πλάνη και σε βαθύ σκοτάδι (ουσιαστικά και αυτοί είναι θύματα) και το πλέον τραγικό, είναι ότι όλα αυτά (νομίζουν ότι) τα κάνουν, για να υπερασπίσουν κάποια υψηλά ιδεώδη, όπως η προστασία του περιβάλλοντος.
Πόσο αλήθεια μπορεί να αγαπάει το (άψυχο) περιβάλλον, κάποιος που θέλει να κάψει τον συνάνθρωπό του και μισεί τόσο τον ίδιο του τον εαυτό, ώστε του επιτρέπει να κάνει αυτά τα αίσχη ??
Το δεύτερο γεγονός έχει να κάνει με το τραγούδι, που η πλειοψηφία επέλεξε να μας εκπροσωπήσει στο διαγωνισμό (στο gay πανηγυράκι, καλύτερα) της Eurovision ! Μπορεί, ως γεγονός, ο διαγωνισμός αυτός τραγουδιού, να έχει ελάχιστη αξία και σημασία, ωστόσο, το ζητούμενο είναι ο συμβολισμός της επιλογής.
Το τραγούδι λοιπόν, που επικράτησε, είναι ουσιαστικά ένας ύμνος στο ..αλκοόλ, με μία συμπαθητική, βαλκανικού τύπου μελωδία (τύπου bregovic), αλλά από ουσία και περιεχόμενο ΜΗΔΕΝ.
Ακροβατεί στα όρια της νομιμότητας (ελέω καλλιτεχνικής ελευθερίας) και παράλληλα, ψεύδεται, αφού το αλκοόλ, μόνο δωρεάν δεν είναι, αλλά πανάκριβο και συνήθως κακής έως επικίνδυνης, για την υγεία, ποιότητας !
Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα της κρίσης ? Αυτήν την εικόνα, θέλουμε να περάσουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη, ότι πίνουμε ασύστολα, για να ξεχάσουμε τα προβλήματα (ή επειδή δεν χαμπαριάζουμε και "η ζωή συνεχίζεται", ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας) ?
Δεν μπορεί η (υπερ)κατανάλωση αλκοολ να θεωρείται "μαγκιά" ή ακόμα χειρότερα διασκέδαση το να πίνεις όσο γίνεται περισσότερο και να καταστρέφεις το συκώτι σου, με "μπόμπες" και να αισθάνεσαι και περήφανος.
Είναι καιρός να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ και να σοβαρευτούμε λιγάκι, ο σύγχρονος ελληνικός "πολιτισμός" του μπάφου, του φραπέ, του τσίπουρου, του "χαλαρά", του φεισμπουκ και του τουίτερ, πρέπει να αναθεωρηθεί και μάλιστα γρήγορα, διότι υπεύθυνοι για τον πάτο, που έχουμε πιάσει, είμαστε όλοι και ο καθένας χωριστά !
Τι να πει κανείς ? Μακάρι ...να κερδίσουμε (χαχα)
Αφορμή για το σημερινό σχόλιο, αποτελούν 2 γεγονότα της πρόσφατης ειδησεογραφίας : Το πρώτο έχει να κάνει, με τη νέα καταδρομική-δολοφονική επίθεση, που έλαβε χώρα, στα μεταλλεία χρυσού, στις Σκουριές Χαλικιδικής.
Οι υπάνθρωποι αυτοί, άσχετα αν κανείς συμφωνεί ή όχι με την εν λόγω επένδυση, θα έπρεπε να βρίσκονται στη ΦΥΛΑΚΗ : εκεί ανήκουν και όχι στην κοινωνία, η οποία οφείλει να προστατευτεί, από τέτοιους εγκληματίες, οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να καίνε, να καταστρέφουν και να σκοτώνουν, σα να μην τρέχει τίποτε !
Και όμως τα άτομα αυτά, που κρύβονται πίσω από μάσκες και κουκούλες, διότι δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να αντικρίσουν τον εαυτό τους, στον καθρέφτη, ζουν ανάμεσά μας, όπως οι δολοφόνοι της Μαρφίν, έχοντας διαπράξει σωρεία εγκληματικών-κακουργηματικών ενεργειών. Το μόνο ευτύχημα είναι ότι -πέρα από το σοκ- οι φύλακες είναι σώοι και αβλαβείς.
Πρόκειται μάλλον για κομπλεξικούς μηδενιστές, οι οποίοι δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, δεν έχουν όνειρα, φιλοδοξίες και άλλες ασχολίες (το περίεργο είναι ποιος τους συντηρεί, μάλλον ο ..κρατικός προϋπολογισμός και αυτούς), δεν ξέρουν τι θα πει δουλειά και δημιουργία και προσπαθούν να καταστρέψουν ό,τι καλό πάνε να δημιουργήσουν οι άλλοι, από κόμπλεξ κατωτερότητας και μόνον.
Είναι προφανώς οργανωμένοι, με αρχηγούς και "πρόβατα", που κάνουν ό,τι διατάξει ο αρχηγός-καθοδηγητής, ζουν μέσα σε μία απίστευτη πλάνη και σε βαθύ σκοτάδι (ουσιαστικά και αυτοί είναι θύματα) και το πλέον τραγικό, είναι ότι όλα αυτά (νομίζουν ότι) τα κάνουν, για να υπερασπίσουν κάποια υψηλά ιδεώδη, όπως η προστασία του περιβάλλοντος.
Πόσο αλήθεια μπορεί να αγαπάει το (άψυχο) περιβάλλον, κάποιος που θέλει να κάψει τον συνάνθρωπό του και μισεί τόσο τον ίδιο του τον εαυτό, ώστε του επιτρέπει να κάνει αυτά τα αίσχη ??
Το δεύτερο γεγονός έχει να κάνει με το τραγούδι, που η πλειοψηφία επέλεξε να μας εκπροσωπήσει στο διαγωνισμό (στο gay πανηγυράκι, καλύτερα) της Eurovision ! Μπορεί, ως γεγονός, ο διαγωνισμός αυτός τραγουδιού, να έχει ελάχιστη αξία και σημασία, ωστόσο, το ζητούμενο είναι ο συμβολισμός της επιλογής.
Το τραγούδι λοιπόν, που επικράτησε, είναι ουσιαστικά ένας ύμνος στο ..αλκοόλ, με μία συμπαθητική, βαλκανικού τύπου μελωδία (τύπου bregovic), αλλά από ουσία και περιεχόμενο ΜΗΔΕΝ.
Ακροβατεί στα όρια της νομιμότητας (ελέω καλλιτεχνικής ελευθερίας) και παράλληλα, ψεύδεται, αφού το αλκοόλ, μόνο δωρεάν δεν είναι, αλλά πανάκριβο και συνήθως κακής έως επικίνδυνης, για την υγεία, ποιότητας !
Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα της κρίσης ? Αυτήν την εικόνα, θέλουμε να περάσουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη, ότι πίνουμε ασύστολα, για να ξεχάσουμε τα προβλήματα (ή επειδή δεν χαμπαριάζουμε και "η ζωή συνεχίζεται", ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας) ?
Δεν μπορεί η (υπερ)κατανάλωση αλκοολ να θεωρείται "μαγκιά" ή ακόμα χειρότερα διασκέδαση το να πίνεις όσο γίνεται περισσότερο και να καταστρέφεις το συκώτι σου, με "μπόμπες" και να αισθάνεσαι και περήφανος.
Είναι καιρός να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ και να σοβαρευτούμε λιγάκι, ο σύγχρονος ελληνικός "πολιτισμός" του μπάφου, του φραπέ, του τσίπουρου, του "χαλαρά", του φεισμπουκ και του τουίτερ, πρέπει να αναθεωρηθεί και μάλιστα γρήγορα, διότι υπεύθυνοι για τον πάτο, που έχουμε πιάσει, είμαστε όλοι και ο καθένας χωριστά !
Τι να πει κανείς ? Μακάρι ...να κερδίσουμε (χαχα)
κάπου κάπου ο καθένας μας, οφείλει να κάνει την αυτοκριτική του και να ανρωτιέται ?? τι κάνω ? γιατί μαλακίζομαι έτσι ? αυτή είναι η ζωή, που θέλω να ζήσω ?? έως πότε θα χαραμίζομαι σε ανούσια πράγματα, που με αφήνουν κενό και δυστυχισμένο ? Ο κατήφορος είναι ευκολότερος και μας παίρνει γρηγορότερα, η ανηφόρα είναι πιο δύσκολη, αλλά στο τέλος σε αποζημιώνει η θέα..Κανένας δε γεννήθηκε ή δεν είναι υποχρεωμένος να ζει -μια ζωή- μέσα στο βούρκο και τα σκατά ! Όλα είναι ζήτημα ΕΠΙΛΟΓΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει πλάκα, ως ένα βαθμό, διότι η κατάσταση (τους) είναι σοβαρή, να βλέπεις τους "επαναστάτες" της φακής, να κάνουν δηλώσεις με τα μπέρμπερι πουκάμισα ! όταν γίνεται κάποια έκνομη, εγκληματική πράξη, μιλάνε πάντα (αόριστα βέβαια) για ..προβοκάτσια και τα βάζουν με την αστυνομία, που -αν είναι δυνατόν!- κάνει έρευνες για τους δράστες.. (χαχα). Για να τελειώνει το θέμα, ο χρυσός, το πετρέλαιο και ό,τι άλλο βρίσκεται στο υπέδαφος, ανήκει στο Κράτος, δηλαδή σε όλους και το μεγαλύτερο ποσοστό από τα κέρδη πρέπει να πηγαίνει στα δημόσια ταμεία ! ο ιδιώτης, που αναλαμβάνει την εξόρυξη, δικαιούται φυσικά μία (εύλογη) αμοιβή, για τις υπηρεσίες του, αυτή είναι η -απλή- ουσία. Η σύμβαση πρέπει να διασφαλίζει πρώτα και κύρια, τα συμφέροντα του δημοσίου και αυτό κανείς δεν (πρέπει να) το αμφισβητεί !
ΑπάντησηΔιαγραφή