Αργία, ονομάζεται η κατάσταση, κατά την οποία ο δημόσιος υπάλληλος, απαλλάσεται από τα καθήκοντά του, χωρίς τη θέλησή του και διακρίνεται σε αυτοδίκαιη και σε δυνητική !
Σε αυτοδίκαιη αργία, τίθεται όποιος :
-στερήθηκε την προσωπική του ελευθερία, μετά από ένταλμα προσωρινής κράτησης ή δικαστική απόφαση, ακόμα όμως και αν αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, μετά την απολογία του (!) ή
-τιμωρήθηκε πειθαρχικά με την ποινή της οριστικής παύσης (απόλυσης). Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής απόφασης και λήγει, όταν παρέλθει η προθεσμία προσφυγής ή όταν εκδοθεί απόφαση του Σ.τ.Ε, εφόσον ασκήθηκε προσφυγή.
Ο υπάλληλος επανέρχεται, είτε εφόσον δικαιωθεί από το Σ.τ.Ε, είτε εάν αθωωθεί και αφεθεί από τις φυλακές.
Σε δυνητική τώρα αργία, τίθεται ο υπάλληλος, εφόσον όμως συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή λόγοι υπηρεσιακοί (αυτό είναι κάπως, έως πολύ "φλου" και χρειάζεται ίσως επανεξέταση, δηλαδή τι σημαίνει ; αν έχεις "καλό" ή "κακό" προϊστάμενο ;), εάν :
-έχει ασκηθεί εις βάρος του δίωξη, για αδίκημα, που επισύρει την έκπτωση-παύση. Ειδικά, για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, δεν αρκεί η άσκηση της ποινικής δίωξης, αλλά απαιτείται παραπομπή στο ακροατήριο !
-έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη, για παράπτωμα, που επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης, όπως είδαμε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση και
-υπάρχει βάσιμη υπόνοια για κακή διαχείριση, βάσει συγκεκριμένων στοιχείων-πορισμάτων, όμως.
Σε επείγουσες περιπτώσεις, όπως ακούμε συχνά σε δελτία ειδήσεων (που μιλάνε βεβαίως για ..διαθεσιμότητα), π.χ όταν αποδράσει ένας κρατούμενος, από αμέλεια του φύλακα ή διαπράξει ένας υπάλληλος κάποιο αυτόφωρο αδίκημα, μπορεί να τίθεται σε προσωρινή αργία, με μόνη την απόφαση του προϊσταμένου του, οπότε καλείται μετά να αποφανθεί το υπηρεσιακό συμβούλιο, εντός 15 ημερών. Αν δεν αποφανθεί το συμβούλιο εντός του 15μερου, ο υπάλληλος επανέρχεται κανονικά στα καθήκοντά του.
Για την επιβολή της (δυνητικής) αργίας, απαιτείται προηγούμενη ακροάση του υπαλλήλου, ενώ σταματάει, αν παρέλθει διετία από την επιβολή της .
Οι σημαντικότερες συνέπειες της αργίας, τώρα, είναι οι εξής :
-Ο υπάλληλος απέχει από τα καθήκοντά του, ωστόσο και εδώ χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ, διότι εξακολουθεί να θεωρείται δημόσιος υπάλληλος, για όσο διάστημα διαρκεί η αργία του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ως προς τις απαγορεύσεις και τα ασυμβίβαστα !!
-Λαμβάνει το 1/2 των αποδοχών του, αλλά αν αθωωθεί-απαλλαγεί, πρέπει κανονικά, να του επιστραφούν τα χρήματα, που παρακρατήθηκαν.
Δεν δικαιούται αποδοχές, μόνον ο υπάλλληλος εκείνος, που "καταδικάστηκε" σε οριστική παύση, επειδή απουσίαζε αδικαιολόγητα από την υπηρεσία του και την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Επομένως, όλα αυτά που προκαλούν αίσθηση και γίνονται "ειδήσεις" (ότι κατάδικοι ή υπόδικοι πληρώνονται), είναι ..απλή εφαρμογή του Νόμου και του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα !
Σε αυτοδίκαιη αργία, τίθεται όποιος :
-στερήθηκε την προσωπική του ελευθερία, μετά από ένταλμα προσωρινής κράτησης ή δικαστική απόφαση, ακόμα όμως και αν αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, μετά την απολογία του (!) ή
-τιμωρήθηκε πειθαρχικά με την ποινή της οριστικής παύσης (απόλυσης). Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής απόφασης και λήγει, όταν παρέλθει η προθεσμία προσφυγής ή όταν εκδοθεί απόφαση του Σ.τ.Ε, εφόσον ασκήθηκε προσφυγή.
Ο υπάλληλος επανέρχεται, είτε εφόσον δικαιωθεί από το Σ.τ.Ε, είτε εάν αθωωθεί και αφεθεί από τις φυλακές.
Σε δυνητική τώρα αργία, τίθεται ο υπάλληλος, εφόσον όμως συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή λόγοι υπηρεσιακοί (αυτό είναι κάπως, έως πολύ "φλου" και χρειάζεται ίσως επανεξέταση, δηλαδή τι σημαίνει ; αν έχεις "καλό" ή "κακό" προϊστάμενο ;), εάν :
-έχει ασκηθεί εις βάρος του δίωξη, για αδίκημα, που επισύρει την έκπτωση-παύση. Ειδικά, για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, δεν αρκεί η άσκηση της ποινικής δίωξης, αλλά απαιτείται παραπομπή στο ακροατήριο !
-έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη, για παράπτωμα, που επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης, όπως είδαμε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση και
-υπάρχει βάσιμη υπόνοια για κακή διαχείριση, βάσει συγκεκριμένων στοιχείων-πορισμάτων, όμως.
Σε επείγουσες περιπτώσεις, όπως ακούμε συχνά σε δελτία ειδήσεων (που μιλάνε βεβαίως για ..διαθεσιμότητα), π.χ όταν αποδράσει ένας κρατούμενος, από αμέλεια του φύλακα ή διαπράξει ένας υπάλληλος κάποιο αυτόφωρο αδίκημα, μπορεί να τίθεται σε προσωρινή αργία, με μόνη την απόφαση του προϊσταμένου του, οπότε καλείται μετά να αποφανθεί το υπηρεσιακό συμβούλιο, εντός 15 ημερών. Αν δεν αποφανθεί το συμβούλιο εντός του 15μερου, ο υπάλληλος επανέρχεται κανονικά στα καθήκοντά του.
Για την επιβολή της (δυνητικής) αργίας, απαιτείται προηγούμενη ακροάση του υπαλλήλου, ενώ σταματάει, αν παρέλθει διετία από την επιβολή της .
Οι σημαντικότερες συνέπειες της αργίας, τώρα, είναι οι εξής :
-Ο υπάλληλος απέχει από τα καθήκοντά του, ωστόσο και εδώ χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ, διότι εξακολουθεί να θεωρείται δημόσιος υπάλληλος, για όσο διάστημα διαρκεί η αργία του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ως προς τις απαγορεύσεις και τα ασυμβίβαστα !!
-Λαμβάνει το 1/2 των αποδοχών του, αλλά αν αθωωθεί-απαλλαγεί, πρέπει κανονικά, να του επιστραφούν τα χρήματα, που παρακρατήθηκαν.
Δεν δικαιούται αποδοχές, μόνον ο υπάλλληλος εκείνος, που "καταδικάστηκε" σε οριστική παύση, επειδή απουσίαζε αδικαιολόγητα από την υπηρεσία του και την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Επομένως, όλα αυτά που προκαλούν αίσθηση και γίνονται "ειδήσεις" (ότι κατάδικοι ή υπόδικοι πληρώνονται), είναι ..απλή εφαρμογή του Νόμου και του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα !
προσοχή : η παραπάνω ανάρτηση δεν περιλαμβάνει τις τροποποιήσεις, που επέφερε στο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, ο νόμος 4057/2012, οπότε δεν ισχύει 100% !
ΑπάντησηΔιαγραφή