Η τήρηση και εφαρμογή των Νόμων (δε μιλάμε για ηθική, αυτή είναι έννοια ξεχασμένη προ πολλού), αποτελούν τα βασικότερα εχέγγυα ευημερίας μίας κοινωνίας ανθρώπων, απόδειξη δε για αυτό, είναι ότι όσες χώρες, δεν εφαρμόζουν τους Νόμους και δεν τιμωρούν εκείνους, που τους παραβαίνουν, χρεοκοπούν, όπως η Ελλάδα !
Η ατιμωρησία στην Ελλάδα, αποτελούσε αναγκαία ..συνέπεια της πολιτικής διαπλοκής, της διαφθοράς και της προσωποληψίας, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο δικαστικό (βλέπε παραδικαστικά κυκλώματα), επικρατούσε μία κατάσταση, όπου τα σκάνδαλα και τα εγκλήματα, απλά κουκουλώνονταν, όπως όπως, όταν αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα ή "τα δικά τους παιδιά", αυλικούς και άλλους γλύφτες της εξουσίας.
Τώρα, όμως φαίνεται ότι η ατιμωρησία θέλει να περάσει στο τελευταίο, στο έσχατο σημείο (κατάντιας), όπως δείχνει η πρόθεση της κυβέρνησης, να περάσει Νόμο, που θα απαλλάσσει -επιλεκτικά- από σοβαρά ποινικά αδικήματα (κακουργήματα), τις διοικήσεις και μέλη Δ.Σ τραπεζών.
Πρόκειται για τη φημολογούμενη, εδώ και αρκετό καιρό, (ν)τροπολογία, που θα απαλλάσει τις διοικήσεις των τραπεζών, από το αδίκημα της απιστίας (390 ΠΚ), κατά κύριο λόγο, για τα θαλασσοδάνεια, δηλαδή δανεικά και αγύριστα, που έδωσαν οι τράπεζες, σε κόμματα, δημοτικές επιχειρήσεις, ΜΚΟ και ό,τι άλλο μπορούσε να φανταστεί ο κάθε απατεώνας, που σύστηνε μία μη ..κερδοσκοπική (χαχα) εταιρία, σωματείο κ.ο.κ και έπαιρνε δάνεια (χωρίς να πληρεί κριτήρια και χωρίς εγγυήσεις ή άλλες εξασφαλίσεις), χρήματα που λογικά κατέληξαν να γίνουν μεζονέτες, αυτοκίνητα (γερμανικά κυρίως) κλπ, "των μη κερδοσκόπων" !
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, αλλά πάνε να το περάσουν νύχτα και σε άσχετο νομοσχέδιο, όπως γίνεται συνήθως και αποδεικνύει πόσο λερωμένη έχουν κάποιοι τη φωλιά τους και πόσο έχουν αρχίσει να φοβούνται τους οικονομικούς εισαγγελείς και τους δικαστές, εν γένει, που άρχισαν επιτέλους να κάνουν τη δουλειά τους, να βάζουν το μαχαίρι στο κόκκαλο και να τιμωρούν, ακόμα και αυτούς, που ήταν πάντα στο απυρόβλητο, πολιτικά στελέχη, πρώην και νυν, διαπλεκόμενους και αυλικούς της εξουσίας.
Είναι φαίνεται, τόσο μεγάλος ο πανικός της εξουσίας, μπροστά στον κίνδυνο να γεμίσουν οι φυλακές, με όσους απομυζούσαν το κρατικό χρήμα και το αντιμετώπιζαν ως ..δικό τους, οδηγώντας τη χώρα στα Μνημόνια και τις τρόϊκες, που ξέχασαν μία "λεπτομέρεια" : το ελληνικό Σύνταγμα.
Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, μπορεί να αντιληφθεί ότι μία τέτοια επιλεκτική και σκανδαλώδης εύνοια, είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, διότι : 1. προσβάλλει την αρχή της ΙΣΟΤΗΤΑΣ των Ελλήνων, απέναντι στο Νόμο (άσχετα αν έχει καταντήσει ανέκδοτο, ισχύει ακόμα !) και 2. την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Αρμόδια να κρίνουν αν οι διοικήσεις των τραπεζών, έχουν παραβιάσει τον Ποινικό μας Κώδικα, είναι φυσικά τα Δικαστήρια και μόνον και όχι το Κοινοβούλιο..!
Πιθανόν να υπάρχουν και άλλοι λόγοι αντισυνταγματικότητας, ωστόσο, αυτούς σκέφτηκα πρόχειρα, με το φτωχό μου μυαλό και εξάλλου, είναι υπεραρκετοί, για να οδηγήσουν την εν λόγω (ν)τροπολογία, στο καλάθι των αχρήστων, στον σκουπιδοφάγο.
Αν νομίζουν κάποιοι ότι είναι τόσο απλό να αποφύγεις τις ποινικές σου ευθύνες, επειδή είσαι ευνοούμενος ενός σάπιου και καταρρέοντος πολιτικού (ή καλύτερα πολιτικάντικου) συστήματος, θα διαψευστούν οικτρά, εφόσον βέβαια οι έλληνες Δικαστές αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και τιμήσουν τον όρκο τους (ό,τι και αν λέει, εναντίον τους, ο Ρουπακιώτης, που αποδεικνύει πως όποιος γίνεται μέρος του "συστήματος", ξεχνάει και αυτά που ήξερε !).
Διότι πρωταρχική υποχρέωση ενός Δικαστή, είναι να ΜΗΝ εφαρμόζει διάταξη Νόμου, που έρχεται σε αντίθεση, με συνταγματικές διατάξεις και Αρχές.
Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν, στο σημείο, όπου πρέπει να αποδειχθεί αν έχουμε καταλάβει γιατί χρεοκοπήσαμε, γιατί εκατομμύρια έλληνες υποφέρουν και ποιοι είναι υπεύθυνοι, για αυτήν την κατάσταση και να μπει ένα ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ, οι υπαίτιοι να βρεθούν και να πληρώσουν, όπως κάθε "κοινός" εγκληματίας, είναι απαίτηση, αν όχι όλης (γιατί υπάρχουν ακόμα βολεμένοι), τουλάχιστον της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας !
Η ατιμωρησία στην Ελλάδα, αποτελούσε αναγκαία ..συνέπεια της πολιτικής διαπλοκής, της διαφθοράς και της προσωποληψίας, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο δικαστικό (βλέπε παραδικαστικά κυκλώματα), επικρατούσε μία κατάσταση, όπου τα σκάνδαλα και τα εγκλήματα, απλά κουκουλώνονταν, όπως όπως, όταν αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα ή "τα δικά τους παιδιά", αυλικούς και άλλους γλύφτες της εξουσίας.
Τώρα, όμως φαίνεται ότι η ατιμωρησία θέλει να περάσει στο τελευταίο, στο έσχατο σημείο (κατάντιας), όπως δείχνει η πρόθεση της κυβέρνησης, να περάσει Νόμο, που θα απαλλάσσει -επιλεκτικά- από σοβαρά ποινικά αδικήματα (κακουργήματα), τις διοικήσεις και μέλη Δ.Σ τραπεζών.
Πρόκειται για τη φημολογούμενη, εδώ και αρκετό καιρό, (ν)τροπολογία, που θα απαλλάσει τις διοικήσεις των τραπεζών, από το αδίκημα της απιστίας (390 ΠΚ), κατά κύριο λόγο, για τα θαλασσοδάνεια, δηλαδή δανεικά και αγύριστα, που έδωσαν οι τράπεζες, σε κόμματα, δημοτικές επιχειρήσεις, ΜΚΟ και ό,τι άλλο μπορούσε να φανταστεί ο κάθε απατεώνας, που σύστηνε μία μη ..κερδοσκοπική (χαχα) εταιρία, σωματείο κ.ο.κ και έπαιρνε δάνεια (χωρίς να πληρεί κριτήρια και χωρίς εγγυήσεις ή άλλες εξασφαλίσεις), χρήματα που λογικά κατέληξαν να γίνουν μεζονέτες, αυτοκίνητα (γερμανικά κυρίως) κλπ, "των μη κερδοσκόπων" !
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, αλλά πάνε να το περάσουν νύχτα και σε άσχετο νομοσχέδιο, όπως γίνεται συνήθως και αποδεικνύει πόσο λερωμένη έχουν κάποιοι τη φωλιά τους και πόσο έχουν αρχίσει να φοβούνται τους οικονομικούς εισαγγελείς και τους δικαστές, εν γένει, που άρχισαν επιτέλους να κάνουν τη δουλειά τους, να βάζουν το μαχαίρι στο κόκκαλο και να τιμωρούν, ακόμα και αυτούς, που ήταν πάντα στο απυρόβλητο, πολιτικά στελέχη, πρώην και νυν, διαπλεκόμενους και αυλικούς της εξουσίας.
Είναι φαίνεται, τόσο μεγάλος ο πανικός της εξουσίας, μπροστά στον κίνδυνο να γεμίσουν οι φυλακές, με όσους απομυζούσαν το κρατικό χρήμα και το αντιμετώπιζαν ως ..δικό τους, οδηγώντας τη χώρα στα Μνημόνια και τις τρόϊκες, που ξέχασαν μία "λεπτομέρεια" : το ελληνικό Σύνταγμα.
Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, μπορεί να αντιληφθεί ότι μία τέτοια επιλεκτική και σκανδαλώδης εύνοια, είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, διότι : 1. προσβάλλει την αρχή της ΙΣΟΤΗΤΑΣ των Ελλήνων, απέναντι στο Νόμο (άσχετα αν έχει καταντήσει ανέκδοτο, ισχύει ακόμα !) και 2. την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Αρμόδια να κρίνουν αν οι διοικήσεις των τραπεζών, έχουν παραβιάσει τον Ποινικό μας Κώδικα, είναι φυσικά τα Δικαστήρια και μόνον και όχι το Κοινοβούλιο..!
Πιθανόν να υπάρχουν και άλλοι λόγοι αντισυνταγματικότητας, ωστόσο, αυτούς σκέφτηκα πρόχειρα, με το φτωχό μου μυαλό και εξάλλου, είναι υπεραρκετοί, για να οδηγήσουν την εν λόγω (ν)τροπολογία, στο καλάθι των αχρήστων, στον σκουπιδοφάγο.
Αν νομίζουν κάποιοι ότι είναι τόσο απλό να αποφύγεις τις ποινικές σου ευθύνες, επειδή είσαι ευνοούμενος ενός σάπιου και καταρρέοντος πολιτικού (ή καλύτερα πολιτικάντικου) συστήματος, θα διαψευστούν οικτρά, εφόσον βέβαια οι έλληνες Δικαστές αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και τιμήσουν τον όρκο τους (ό,τι και αν λέει, εναντίον τους, ο Ρουπακιώτης, που αποδεικνύει πως όποιος γίνεται μέρος του "συστήματος", ξεχνάει και αυτά που ήξερε !).
Διότι πρωταρχική υποχρέωση ενός Δικαστή, είναι να ΜΗΝ εφαρμόζει διάταξη Νόμου, που έρχεται σε αντίθεση, με συνταγματικές διατάξεις και Αρχές.
Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν, στο σημείο, όπου πρέπει να αποδειχθεί αν έχουμε καταλάβει γιατί χρεοκοπήσαμε, γιατί εκατομμύρια έλληνες υποφέρουν και ποιοι είναι υπεύθυνοι, για αυτήν την κατάσταση και να μπει ένα ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ, οι υπαίτιοι να βρεθούν και να πληρώσουν, όπως κάθε "κοινός" εγκληματίας, είναι απαίτηση, αν όχι όλης (γιατί υπάρχουν ακόμα βολεμένοι), τουλάχιστον της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.